Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη

[karxarias29]

ασχετο, αλλα επειδη διαβασα τη συζήτηση έχω μια ερώτηση; το συντακτικο του μπαχαράκη είναι τόσο καλό?? δεν το ειχα ακουσει ποτε!!
να το αγορασω ??

Να το αγοράσεις.... χθες
Αν και το καινούριο δεν είναι τόσο καλό όσο το πανάρχαιο στην καθαρεύουσα, είναι πραγματικά από τα φιλολογικά εργαλεία που, κατά τη γνώμη μου, κάθε φιλόλογος πρέπει να έχει στη βιβλιοθήκη του. Μαζί με το... Ευαγγέλιο ... το Λεξικό Liddell Scott!!!

[PDE ads]

[bikini]

ασχετο, αλλα επειδη διαβασα τη συζήτηση έχω μια ερώτηση; το συντακτικο του μπαχαράκη είναι τόσο καλό?? δεν το ειχα ακουσει ποτε!!
να το αγορασω ??

Να το αγοράσεις.... χθες
Αν και το καινούριο δεν είναι τόσο καλό όσο το πανάρχαιο στην καθαρεύουσα, είναι πραγματικά από τα φιλολογικά εργαλεία που, κατά τη γνώμη μου, κάθε φιλόλογος πρέπει να έχει στη βιβλιοθήκη του. Μαζί με το... Ευαγγέλιο ... το Λεξικό Liddell Scott!!!

Απαραίτητα!  

[desperino]

Γεια σας! Το παρθενικό μου στο φόρουμ! Μια μικρή εισαγωγή πρώτα..
ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΕ ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΨΑΧΝΑ; ;;Έκανα άπειρες αναζητήσεις για να βρω ένα καλού επιπέδου φόρουμ ! Εδώ είμαστε λοιπόν.. Με δεδομένο ότι οι απορίες στα αρχαία δε σταματούν ποτέ και ότι ούτε μια ζωή δε φτάνει για πούμε ότι έχουμε απάντηση για το καθετί..Λέω λοιπόν κι εγώ:
"Ως επεξήγηση μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο ουσιαστικό,αλλά και άλλη λέξη : άναρθρη ή σύναρθρη απαρεμφατική φράση,μετοχή,επίρρημα,προθετικό σύνολο ή και ολόκληρη πρόταση".
Δεν υπάρχει πρόβλημα με το γεγονός ότι το προθετικό σύνολο ανήκει στους επιρρηματικούς. Μήπως και δ/ουσες επιρρηματικές προτάσεις δεν τίθενται ως επεξήγηση; Τα δίκαια σύστοιχο.

[apri]

H επεξήγηση είναι ονοματικός ομοιόπτωτος προσδιορισμός. Ως εκ τούτου, μπορεί να είναι κάποιο ουσιαστικό, , απαρέμφατο ή δευτερεύουσα ονοματική πρόταση.

Επειδή φαντάζομαι ότι παραθέτεις ορισμό από κάποιο συντακτικό, μπορείς να αναφέρεις και παραδείγματα να τα συζητήσουμε;

[PDE ads]

[Ίρμα]

Θα συμφωνήσω απόλυτα με την apri και τη yotar.
Δευτερεύουσες προτάσεις τίθενται ως επεξήγηση αλλά μόνο οι ονοματικές, γι αυτό δεν μπορούμε, όπως ειπώθηκε, να θεωρήσουμε όλο τον εμπρόθετο επεξήγηση αλλά μόνο του το έναρθρο απαρέμφατο. Το ίδιο συμβαίνει και με τους εμπρόθετους που κάποιες φορές, αν έχουν άρθρο μπροστά γίνονται επιθετικοί (βλέπε παράδειγμα maryvas πιο πάνω).
Επι τη ευκαιρία maryvas, νομίζω ότι δε σε συνεχάρη προσωπικά για την επιτύχια σου στο ΑΣΕΠ. Πολλά - πολλά συγχαρητήρια  (αν και λίγο καθυστερημένα).

[maryvas]

σε ευχαριστω πολυ! αν δεν κανω λαθος διοριστηκες κ εσυ, σωστα?
πολλα πολλα συγχαρητηρια κ σε σενα λοιπον!!! 

[Ίρμα]

σε ευχαριστω πολυ! αν δεν κανω λαθος διοριστηκες κ εσυ, σωστα?
πολλα πολλα συγχαρητηρια κ σε σενα λοιπον!!! 

Να ΄σαι καλά maryvas, σ΄ευχαριστώ πολύ

[desperino]

Σωστά τα λες!
ἐπί τῶ καταχαρίζεσθαι και ἐπί τῶ κρίνειν είναι επεξήγηση στο ἐπί τούτω. (Ο δικαστής δε συνεδριάζει γι'αυτό, δηλ για να αποδίδει χαριστικά το δίκαιο, αλλά για να εκφέρει κρίση).
Κι επειδή το καταχαρίζεσθαι δεν παύει να είναι ρηματικός τύπος, του κάνουμε σύνταξη κανονικά, οπότε τα δίκαια είναι σύστοιχο αντικείμενο. Ελπίζω να βοήθησα...

ΥΓ: η συγκεκριμένη πρόταση υπάρχει στο παλιό συντακτικό του Ασωνίτη που έχω από μαθητρια!

Όχι μόνο στον Ασωνίτη αλλά και στους Σαλμανλή- Μπιτσιάνη από το οποίο παρέθεσα το απόσπασμα. Συμφωνώ μαζί σου olgalia.
Για τις επιρρηματικές προτάσεις -κυρίως τελικές-αιτιολογικές -το λέει και το Συντακτικό του Γυμνασίου της Πολυξένης Μπίλα.

Παιδιά, όμως έχω εγώ μια απορία. Σε ποιες περιπτώσεις σπάμε τον  εμπρόθετο ;αν παρουμε το "επι τω καταχαριζεσθαι" ειναι εμπροθετος σκοπου. αν ομως παρουμε το "τω καταχαριζεσθαι" σκετο Ειλικρινά δεν μου έρχεται κάτι στο νου.

[apri]

Στην ουσία δεν έχεις άδικο σ' αυτό που λες. Θα μπορούσα να σκεφθώ κάποιες επιρρηματικές προτάσεις που επεξηγούν επιρρηματικούς προσδιορισμούς ακόμα και στα νέα ελληνικά (π.χ Γι' αυτό θέλω να σας μιλήσω, επειδή δεν με ειδοποιήσατε εγκαίρως). Επίσης, στο παράδειγμα που μας απασχόλησε, έχουμε έναν εμπρόθετο που επεξηγεί εμπρόθετο.

Το πρόβλημα είναι ότι συνήθως την επεξήγηση την αναφέρουμε ως ονοματικό ομοιόπτωτο προσδιορισμό και όχι ως ονοματικό/ επιρρηματικό προσδιορισμό. Αν υπάρχουν συντακτικά τα οποία έχουν πιο ευρύ ορισμό της επεξήγησης, εγώ προσωπικά δεν έχω πρόβλημα. Αρκεί να το αποδέχεται και το υπόλοιπο συνάφι, για να μην το διορθώνει ως λάθος στους μαθητές.

[marianthid]

νομίζω ότι δεν τίθεται ζήτημα επιρρηματικού προσδιορισμού, ακόμα και με τη λύση που δώσαμε, καθώς η επεξήγηση αφορά το τούτω, δηλαδή ονοματικό τύπο (τίθεται δλδ επί ονόματος και όχι επί του ρήματος το απαρέμφατο). Τώρα, αν ο επεξηγούμενος τύπος παίζει συντακτικά έναν χ ρόλο (εν προκειμένω ανήκει σε φράση με κεφαλή πρόθεση, η οποία παίζει το ρόλο επιρρηματικού προσδιορισμού στο κάθηται) είναι άλλο θέμα...

[syrrahm]

"Οὐκ ἐπί τούτῳ κάθηται ὁ δικαστής, ἐπί τῷ καταχαρίζεσθαι τά δίκαια, ἀλλ' ἐπί τῷ κρίνειν."

Πραγματικά, το συντακτικό του Ασωνίτη δείχνει [χρησιμοποιώντας έντονα μαύρα γράματα] και το ἐπί τῷ κρίνειν και το ἐπί τῷ καταχαρίζεσθαι ως επεξηγήσεις . Προσωπικά, δεν θεωρώ το ἐπί τῷ κρίνειν επεξήγηση παρά μόνο το ἐπί τῷ καταχαρίζεσθαι , συμφωνώντας με apri και yotar . Αν εννοήσουμε ένα άλλο ἐπί τούτῳ μετά το αλλά, τότε είναι και το ἐπί τῷ κρίνειν επεξήγηση, αλλά γιατί να το εννοήσουμε;

Όσο για το άλλο θέμα που τέθηκε, επιρρήματα ή εμπρόθετα μπορούν να πάρουν επιρρήματα ή εμπρόθετα ως επεξηγήσεις.
Π.χ. Ημύνοντο αμφοτέρωθεν,  εκ της γης και εκ θαλάσσης.

[sharon]

οι εμπρόθετοι επί τω καταχαρίζεσθαι και επί τω κρίνειν λειτουργούν και οι δυο ως επεξήγηση. ο αντιθετικός σύνδεσμός  αλλά συνδέει παρατακτικά τους δυο εμπρόθετους...
παραθέτω κανόνα :

πολύ συνηθισμένη είναι η επεξήγηση του ουδετέρου δεικτικής αντωνυμίας, δεικτικού επιρρήματος ή γενικώς φράσεων , οι οποίες έχουν δεικτικό χαρακτήρα και δηλώνουν κάτι ακαθόριστο π.χ. τεκμήριον δέ, σημειον δε μαρτύριον δέ, το δέ μέγιστον κ.λ.π. στις οποίες εξυπακούεται το '' τουτο εστί''.
στις περιπτώσεις αυτές ως  επεξήγηση τίθεται απαρέμφατο έναρθρο ή άναρθρο, μετοχή, εμπρόθετος ή ολόκληρη δευτερεύουσα πρόταση , ή πρόταση που συνδέεται με τον γάρ. ο οποίος λαμβάνει σημασία επεξηγητική.

[apri]

οι εμπρόθετοι επί τω καταχαρίζεσθαι και επί τω κρίνειν λειτουργούν και οι δυο ως επεξήγηση. ο αντιθετικός σύνδεσμός  αλλά συνδέει παρατακτικά τους δυο εμπρόθετους...
παραθέτω κανόνα :

Το "αλλά" δεν συνδέει παρατακτικά το "επί τω καταχαρίζεσθαι" με το "επί τω κρίνειν". Συνδέει το "επί τούτω" με το "επί τω κρίνειν". Αυτό σημαίνει ότι και οι δυο είναι εμπρόθετοι του σκοπού, όχι ότι το δεύτερο είναι επεξήγηση του πρώτου. Στο σχήμα άρσης-θέσης (ουκ...αλλά) ποτέ η θέση δεν είναι επεξήγηση στην άρση, γιατί ακριβώς η θέση είναι κάτι διαφορετικό από την άρση.

Επεξήγηση είναι μόνο το "επί τω καταχαρίζεσθαι" που ανήκει στο πρώτο τμήμα της πρότασης που είναι αρνητικό.
Η πρόταση δηλ. θα μπορούσε να είναι:
Ούκ επί τω καταχαρίζεσθαι τα δίκαια κάθηται ο δικαστής, αλλ' επί τω κρίνειν.


Για να είναι και οι δυο εμπρόθετοι επεξηγήσεις, η φράση θα έπρεπε να είναι:

Επί τούτοις κάθηται ο δικαστής, επί τω καταχαρίζεσθαι τα δικαια και επί τω κρίνειν.

[sharon]

έχεις δίκιο, έτσι είναι , όπως λες. έβλεπα το παράδειγμα με τους εμπρόθετους υπογραμμισμένους και το ουκ καθόλου  δεν το πρόσεξα...γράψε λάθος..