Λατινικά: Σύνταξη

[daffyduck]

μιλάμε πάντα για όρους μεσα στην ιδια προταση ,αλλο το υποκείμενο στην κύρια άλλο στη δευτερεύουσα

Δεν το καταλαβαίνω αυτό που λες.

Μια μετοχή είναι συνημμένη είτε στο υποκείμενο είτε στο αντικείμενο του ρήματος της κύριας.
Αυτό σημαίνει ότι το υποκείμενο της συνημμένης μετοχής ταυτίζεται είτε με το υποκείμενο της κύριας είτε με το αντικείμενό της.

Όταν πάμε λοιπόν να μετατρέψουμε μια δευτερεύουσα πρόταση σε μετοχή, το πρώτο που κοιτάμε είναι αν το υποκείμενο της δευτερεύουσας είναι το ίδιο με το υποκείμενο ή το αντικείμενο της κύριας. Αν είναι, τότε είναι συνημμένη. Αν δεν είναι, τότε είναι απόλυτη.

Μια μετοχή είναι συνημμένη στο υποκείμενο ή στο αντικείμενο της πρότασης στην οποία βρίσκεται (όχι αναγκαστικά της κυριας πρότασης της περιόδου, αν η μετοχή είναι σε δευτερεύουσα).

Άρα, η Έρση αρχικά έχει δίκιο στην επισήμανσή της. Όμως, Έρση, εδώ δεν έχουμε μετοχή αλλά μια πρόταση που την κάνουμε εμέις μετοχή. Και το υποκείμενο του ρήματος αυτής της πρότασης, που εμείς θα το μετατρέψουμε σε μετοχή, συμβαίνει να είναι το αντικείμενο του ρήματος της διπλανής, κύριας πρότασης, στην οποία θα ενταχθεί η μετοχή μας.  

Τελικά λοιπόν δεν μπορούμε να το φτιάξουμε σε αφαιρετική απόλυτη και θα πρέπει να συσχετίσουμε την πτώση της μετοχής με την πτώση του έμμεσου αντικειμένου ei, και άρα το σωστό κατά τη γνώμη μου είναι: Octaviono redeunti homo ...occurrit.

[PDE ads]

[apri]

Έρση, η δευτερεύουσα είναι που μετατρέπεται σε μετοχή.
Το υποκείμενο της δευτερεύουσας θα είναι το υποκείμενο της μετοχής που θα προκύψει. Για να δούμε λοιπόν αν η μετοχή είναι συνημμένη ή όχι σε κάποιον όρο της κύριας, κοιτάμε αν το υποκείμενο της δευτερεύουσας ταυτίζεται με το υποκείμενο ή το αντικείμενο της κύριας.

1. ego,cum te quaererem-                               >ego quaerens te. (συνημμένη στο υποκείμενο της κύριας)
Το υποκείμενο της δευτερεύουσας (ego) είναι το ίδιο με το υποκείμενο του ρ. της κύριας (ego).

 2. is Gallos, cum abirent, secutus est                > is Gallos abeuntes  secutus est (συνημμένη στο αντικείμενο της κύριας)
Το υποκείμενο της δευτερεύουσας (Galli) είναι το ίδιο με το αντικείμενο του ρ. της κύριας (Gallos)

Μια μετοχή είναι συνημμένη στο υποκείμενο ή στο αντικείμενο της πρότασης στην οποία βρίσκεται (όχι αναγκαστικά της κυριας πρότασης της περιόδου, αν η μετοχή είναι σε δευτερεύουσα).

Σύμφωνοι. Αναφέρεσαι σε πιο σύνθετες προτάσεις. Στο παράδειγμα που συζητάμε όμως η μετοχή βρίσκεται μέσα στην κύρια.

[Εγώ είμαι]

ναι συμφωνω απολυτα εμπερδευφθην ενεκα του μετασχηματισμου σε μετοχη χαχαχαχαχ

[daffyduck]

Ουπς Έρση είδα την "ανάκλησή" σου αφού δημοσίευσα το μήνυμά μου. Άρα συμφωνούμε όλοι

Άντε, λύσαμε άλλο ένα ζήτημα κορυφής οι φιλόλογοι, εγώ πάω για ύπνο τώρα γιατί αύριο έχω 1η ώρα και 60 χλμ να διανύσω μέχρι εκεί :-)

[PDE ads]

[Εγώ είμαι]

καληνυχτα σύνεδροι

[μαρία25]

παιδια ευχαριστώ πολύ όλους ειλικρινά! αφού διορθώνουμε και το μεταίχμιο στις 11.17 το βράδυ τι να πω!! μπραβο μας!! και πάλι ευχαριστώ όλους για το χρόνο σας!

[apri]

Έτσι είναι οι φιλόλογοι. Εφημερεύουν και διανυκτερεύουν σαν τους φαρμακοποιούς...
Καλό βράδυ και καλό δρόμο το πρωί για ....τους ταξιδιώτες.... (60 χιλιόμετρα!!!!!) 

[godspeed]

συνάδελφοι συγγνώμη που ξανασκαλίζω το θέμα αν και το συμπέρασμά σας μου φάνηκε λογικό. Αλλά το βρήκα και αλλού ως αφαιρετική απόλυτη και σκέφτομαι μήπως το μετατρέπουν έτσι επειδή δεν θέλουν να πειράξουν την κύρια πρόταση; Εννοώ ότι μπορείς να συνάψεις σε έναν όρο της κυρίας το υποκείμενο της μετοχής αλλά μήπως δεν πρέπει να αντικαταστήσεις τον όρο; Έτσι δεδομένου ότι η ei είναι επαναληπτική και πρέπει να παραμείνει στην πρόταση και επειδή δεν μπορούμε να συνάψουμε σε επαναληπτική, γιατί πρέπει να αναφερθεί το όνομα, αναγκαζόμαστε να μετατρέψουμε σε αφαιρετική απόλυτη.

[apri]

To σκέφτηκα αυτό που λες και χθες. Η αφαιρετική απόλυτη είναι σίγουρα η πιο απλή λύση και ίσως γι' αυτό την προτιμούν στα διάφορα εγχειρίδια. Κατά τη γνώμη μου όμως έχει το εξής μειονέκτημα:

Εφόσον το Οctaviano και το ei θα βρίσκονται πλέον στην ίδια πρόταση μετά τη μετοχοποίηση της δευτερεύουσας, δεν είναι και πολύ σωστό να λέμε ότι η επαναληπτική αντωνυμία και το όνομα που αντικαθιστά δεν ταυτίζονται συντακτικά και σημασιολογικά.

Αν το πούμε αυτό, τότε  ή θα έχουμε συντακτική ανακολουθία ή είναι σαν να θεωρούμε ότι η αντωνυμία δεν είναι επαναληπτική (δεν επαναλαμβάνει δηλαδή το Οctaviano), αλλά δεικτική (αναφέρεται σε άλλο πρόσωπο), οπότε το νόημα της πρότασης αλλάζει.

Αν προτιμήσουμε τη λύση της αφαιρετικής, για εμένα είναι σαν να κλείνουμε τα μάτια στην πραγματικότητα, για να κάνουμε κάτι που μας βολεύει περισσότερο.



ΥΓ. Σκέψου ότι στα ελληνικά όπου έχουμε έχουμε κλιτικό αναδιπλασιασμό (δηλ. συνύπαρξη κλιτικού και ονόματος στην ίδια πρόταση για λόγους έμφασης ή διευκρίνισης), οι δυο όροι βρίσκονται στην ίδια πτώση, γιατί επιτελούν τον ίδιο συντακτικό ρόλο. π.χ Το Γιάννη τον γνώρισα στις διακοπές.
 Όπου αυτό δεν συμβαίνει, το θεωρούμε συντακτικό ανακόλουθο, δηλ. ασυνταξία. π.χ Ο Διάκος, σαν τ' αγρίκησε, πολύ του κακοφάνη.  (εδώ ο Διάκος εκτοπίστηκε στην αρχή της πρότασης σε ονομαστική αντί για γενική, όπως απαιτούσε το "του", με αποτέλεσμα να έχουμε συντακτική ανακολουθία).

[μαρία25]

συνάδελφοι συγγνώμη που ξανασκαλίζω το θέμα αν και το συμπέρασμά σας μου φάνηκε λογικό. Αλλά το βρήκα και αλλού ως αφαιρετική απόλυτη και σκέφτομαι μήπως το μετατρέπουν έτσι επειδή δεν θέλουν να πειράξουν την κύρια πρόταση; Εννοώ ότι μπορείς να συνάψεις σε έναν όρο της κυρίας το υποκείμενο της μετοχής αλλά μήπως δεν πρέπει να αντικαταστήσεις τον όρο; Έτσι δεδομένου ότι η ei είναι επαναληπτική και πρέπει να παραμείνει στην πρόταση και επειδή δεν μπορούμε να συνάψουμε σε επαναληπτική, γιατί πρέπει να αναφερθεί το όνομα, αναγκαζόμαστε να μετατρέψουμε σε αφαιρετική απόλυτη.

σε ποιο άλλο βοηθητικό τα βρήκες γιατί εγω νομιζα πως μόνο το μεταίχμιο τα έχει τόσο αναλυτικα!!

[apri]

Δες και εδώ τη σχετική άσκηση σε θέματα φροντιστηρίων και την απάντηση που δόθηκε:

http://www.horizontes.gr/oriz03/210303/lat_210303.pdf
http://www.poukamisas.gr/tanea/11_3_03latinika_g.pdf
http://www.poukamisas.gr/ethnos/12112008_latinika_g_theo.pdf



Επίσης, βρήκα σε κάποια πρωτότυπα κείμενα και τις εξής προτάσεις με συνημμένη μετοχή στο αντικείμενο σε πτώση δοτική. Αν πας να τις αναλύσεις σε πρόταση, θα καταλήξεις σε προτάσεις παρόμοιες με την Cum Octavianus rediret, ei homo occurit  (<Οctaviano redeunti homo occurit).

Illi redeunti ingens multitudo occurrit.  . (Λογικά αντιστοιχεί στην πρόταση: Cum illi redirent, eis ingens mulitudo occurit)

Manlio Romam redeunti seniores tantum obviam exierunt  (Λογικά αντιστοιχεί στην πρόταση: Cum Manlius Romam rediret, ei seniores tantum obviam exierunt.)


Δεν είναι ακριβώς το ίδιο; Γιατί εδώ στο πρωτότυπο κείμενο δεν έχει αφαιρετική απόλυτη και την επαναληπτική αντωνυμία μαζί; Γιατί προφανώς σ' έναν Ρωμαίο θα φαινόταν πολύ περίεργο και πλεοναστικό.

[godspeed]

συνάδελφοι συγγνώμη που ξανασκαλίζω το θέμα αν και το συμπέρασμά σας μου φάνηκε λογικό. Αλλά το βρήκα και αλλού ως αφαιρετική απόλυτη και σκέφτομαι μήπως το μετατρέπουν έτσι επειδή δεν θέλουν να πειράξουν την κύρια πρόταση; Εννοώ ότι μπορείς να συνάψεις σε έναν όρο της κυρίας το υποκείμενο της μετοχής αλλά μήπως δεν πρέπει να αντικαταστήσεις τον όρο; Έτσι δεδομένου ότι η ei είναι επαναληπτική και πρέπει να παραμείνει στην πρόταση και επειδή δεν μπορούμε να συνάψουμε σε επαναληπτική, γιατί πρέπει να αναφερθεί το όνομα, αναγκαζόμαστε να μετατρέψουμε σε αφαιρετική απόλυτη.

μαρία 25 δεν ξέρω από ποιο βιβλίο είναι. Το βρήκα σε μια φωτοτυπία μέσα σε corpus που μοιράζει φροντιστήριο κι έτυχε να πέσει στα χέρια μου.
apri έχεις δίκιο. Απλά τώρα διχάζομαι ποιον τρόπο να διδάξω στο ιδιαίτερο τώρα που μπαίνω στο 29. Δεν θέλω να την μπερδέψω και σκέφτομαι και τι θα δέχονταν ως σωστό στις εξετάσεις.

[apri]

Το τι θα δέχονταν σωστό στις εξετάσεις είναι ένα θέμα που δεν μπορούμε να προβλέψουμε.
Επειδή ακριβώς είναι λίγο δύσκολη περίπτωση, θεωρώ ότι δεν θα την βάλουν σε εξετάσεις, εκτός αν πρόθεσή τους είναι να κόψουν κόσμο.

Εγώ πάντως θα δίδασκα τη συνημμένη μετοχή, πρώτον γιατί αυτή είναι η σωστή απάντηση και δεύτερον, γιατί, όπως είδες και από τις παραπομπές που έγραψα στο προηγούμενο μήνυμα, και άλλοι φιλόλογοι σε φροντιστήρια έχουν την ίδια άποψη (οπότε δεν θα ήμουν η μόνη που θα υποστήριζε αυτήν την άποψη).

Για να είναι υποψιασμένη, θα της ανέφερα πάντως ότι πρόκειται για δύσκολη περίπτωση και ότι κάποιοι προτείνουν τη σύμπτυξη σε αφαιρετική απόλυτη, η οποία όμως δεν είναι σωστή. Ούτως ή άλλως, καλώς ή κακώς, σε όλα τα αμφισβητούμενα θέματα ή τις ερωτήσεις κρίσεως, την τελική επιλογή για το τι θα γράψει θα την κάνει η ίδια.

[Dros]

κατα τη μετατροπη της παθητικης περιφραστικης συζυγιας σε debeo και απαρεμφατο χρησιμοποιουμε απαρεμφατο ενεργητικου ενεστωτα και προκειμενου για αποθετικο ενεστωτα μεσης .σωστα;