0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Σε όλα αυτά που αναφέρετε, ταιριάζει να παραθέσουμε και το κλίμα της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, έτσι όπως αποτυπώνεται και στον τύπο καθημερινά. Με αφορμή πρόσφατη ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Λειτουργών Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, με θέμα "Μηνιαία Δόση Λασπόλουτρου διατίθεται Δωρεάν ενθέτως στις εφημερίδες «Ημερησία», «Καθημερινή» και «Έθνος» ", παραδίδω στην κρίση σας αυτούσιο το κείμενο. "Προλάβετε ! Η προσφορά ισχύει μέχρις εξαντλήσεως των αποθεμάτων… Μαζί με τα cds, τα ένθετακοινωνικά magazinos, τις συνταγές μαγειρικής, τους εξωτικούς προορισμούς αναψυχής, το πρόγραμμα της TV και τα comics, μπορείτε τώρα να απολαύσετε δωρεάν (και μάλιστα στην απλή έκδοση των εφημερίδων) και πλήρες απολαυστικό αντιεκπαιδευτικό λασπόλουτρο, αποδεδειγμένα αποτελεσματικό δια πάσαν νόσον και πάσαν μαγγανίαν, ιδιαιτέρως δε δια την κακή μοίρα αυτής της Χώρας και ημών των ιδίων. Όσοι έχουν χάσει τις δόσεις Λάσπης των προηγουμένων μηνών και θέλουν να αποκτήσουν την πλήρη συλλογή, μπορούν να απευθυνθούν στις εφημερίδες: «Ημερησία» της 8ης Σεπτεμβρίου 2012, άρθρο: «“Φάμπρικα” διορισμών με μαθητές – φαντάσματα, Απώλειες 400 εκατ. ετησίως», της κας Χαράς Καλημέρη, «Καθημερινή» της 7ης Οκτωβρίου 2012, άρθρο: «Αξιολόγηση, επειγόντως ! », του κ. Σταύρου Ζουμπουλάκη, «Καθημερινή» της 11ης Νοεμβρίου 2012, άρθρο: «Καθηγητές της αργομισθίας», του κ. Απόστολου Λακασά, και «Έθνος της Κυριακής» της 9ης Δεκεμβρίου 2012, άρθρο: «“Απολυτήριο” σε 8.500 δασκάλους με ψυχολογικά προβλήματα», της κας
ποιο κύρος θα περιβάλλει τον εκπαιδευτικό που αδυνατεί όχι να συντηρήσει την οικογένειά του αλλά ούτε τον εαυτό του;γιατί αφού ο κ.Αρβανιτόπουλος είναι εκπαιδευτικός θα γνωρίζει ότι η βάση της αποδοχής ενός εκπαιδευτικού απ' τους μαθητές του είναι το κύρος που τον περιβάλλει και έπονται φυσικά τα υπόλοιπα.ποιο κύρος; το πνευματικό; όταν η ανίκανη πολιτική εξουσία έχει καταρρακώσει προβάλλοντας τον εκπαιδευτικό τουλάχιστον ως απατεώνα στην κοινωνία;ή μήπως το κοινωνικό κύρος; ενός εξαθλιωμένου δάσκαλου που δεν μπορεί ούτε καινούρια παπούτσια να αγοράσει;
εγώ πάντως δεν είδα τα σχολεια να λειτουργούν υποδειγματικά και ως κολλέγια όταν οι καθηγητές δεν ήταν ρακένδυτοι, μπορούσαν να αγοράσουν καινούρια παπούτσια, δεν ζούσαν σε φοιτητικά δωμάτια και ο μισθός ήταν αρκετά μεγαλύτερος. Μήπως τελικά δεν φταίει ( μόνο ) αυτό;
(...)ποιος μαθητής ή μαθήτρια θα πάρει στα σοβαρά μια ρακένδυτη καθηγήτρια που μετακινείται με ένα σαράβαλο αμάξι , διαμένει σε φοιτητικό δωμάτιο τουριστικής χρήσης; ποιο κύρος θα περιβάλλει τον εκπαιδευτικό που αδυνατεί όχι να συντηρήσει την οικογένειά του αλλά ούτε τον εαυτό του;(...)ή μήπως το κοινωνικό κύρος; ενός εξαθλιωμένου δάσκαλου που δεν μπορεί ούτε καινούρια παπούτσια να αγοράσει;