*

Αποστολέας Θέμα: Μουσικές διαδρομές (2008)  (Αναγνώστηκε 2553342 φορές)

0 μέλη και 5 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος enastron

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 321
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #42 στις: Φεβρουαρίου 13, 2008, 12:36:09 pm »
Σαν το μετανάστη

Μουσική: Ζουλφί Λιβανελί
Στίχοι (ελληνικοί) :Λευτέρης Παπαδόπουλος
Eρμηνεία: Μαρία Φαραντούρη - Ζουλφί Λιβανελί



Σαν τον μετανάστη στη δική σου γη
μέρα νύχτα λύνεις δένεις την πληγή
κι όλα γύρω ξένα, κι όλα πετρωμένα
και δεν ξημερώνει νά 'ρθει η χαραυγή

Στράγγισε η ζωή σου που αιμορραγεί
κάθε ώρα τρόμος πόνος και κραυγή
και σ' ακούν οι ξένοι, κι ο αδερφός σωπαίνει
αχ δεν είναι άλλη πιο βαθιά πληγή

Σύρμα κι άλλο σύρμα και χοντρό γυαλί
μάτωσε ο ήλιος την ανατολή
κλαις κι αναστενάζεις, λευτεριά  φωνάζεις
μα η ελπίδα μαύρο κι άπιαστο πουλί το μετανάστη     


Δυστυχώς δεν το βρήκα με τη Μαρία Φαραντούρη παρά αυτό το πολύ μικρό δείγμα  http://www.music-bazaar.com/main.php?page=artist&id=3717&lfs=gr πάντως μπορείτε να το ακούσετε εδώ
 http://www.youtube.com/watch?v=IRdpFLjgGco από το Γιώργο Νταλάρα
...Ψυχές και σώματα στο χρόνο γυρνάνε...αλλάζουν ονόματα ...και πάλι απ’ την αρχή...

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Μουσική
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 17:55:48 »

Αποσυνδεδεμένος kellykou

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1537
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #43 στις: Φεβρουαρίου 13, 2008, 03:15:57 pm »
Ενα αλλο τραγουδι που ακουω συνεχεια το τελευταιο καιρο (αν και δεν ειναι καινουριο ) ειναι του Αλκινοου Ιωαννιδη
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ

Μεγάλο δέντρο ο στεναγμός, μεγάλη κι η σκιά του
απλώνει ρίζες στην ψυχή, στο σώμα τα κλαδιά του
Μα όπως ανοίγει ένα πουλί φτερούγα στον αέρα
το δέντρο γίνεται γιορτή και φτερουγίζει η μέρα

Πόσες φορές να σου το πω, πόσες να στο μηνύσω?
Να σου το πω ψιθυριστά ή να στο τραγουδήσω?
Θα σου το πω ψιθυριστά, όπως μιλάει το βλέμμα
που κρύβει μες τη σιγαλιά του κόσμου όλο το αίμα

Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
πως σου μοιάζει, πως σου μοιάζει
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
με τρομάζει, με τρομάζει

Χαμένοι μοιάζουμε, λοιπόν, στο γύρο του θανάτου
στην παγωνιά του οριστικού, στον τρόμο του αοράτου
Μα οριστικά θα ‘χεις χαθεί, μονάχα αν το διαλέξεις
όπως διαλέγει η μουσική τα λόγια και τις λέξεις

Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
πως σου μοιάζει, πως σου μοιάζει
Αυτός ο κόσμος που αλλάζει
με τρομάζει, με τρομάζει

Αν θελετε να το ακουσετε live:

http://www.youtube.com/watch?v=4UMBqiuikfo&feature=related

Αποσυνδεδεμένος daniel

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 923
  • Φύλο: Άντρας
  • ..θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #44 στις: Φεβρουαρίου 13, 2008, 03:21:14 pm »

Σήμερα μέρα που 'ναι (απεργία) θυμήθηκα to "Ανεμολόγιο", ένα εξαιρετικό τραγούδι- εξομολογητικό, ειρωνικό, πικρό ύμνο στην απαξίωση αγώνων και οραμάτων από τους δυνατούς που γράφουν την ιστορία και οδηγούν τον κόσμο εκει που αυτοί θέλουν, σε στίχους του πολύ μεγάλου Κώστα Τριπολίτη, μουσική του Θάνου Μικρούτσικου (πρώτη εκτέλεση Γ.Νταλαρας)..
Το βρήκα με ερμηνευτή τον ίδιο το συνθέτη (που το ερμηνεύει πάντα εκπληκτικά):

http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Video&vid=1528


Ανεμολόγιο


Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε
είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σ' αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα

Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε
άλλαξαν λέει τ' ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε
τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες

« Τελευταία τροποποίηση: Μαρτίου 18, 2008, 04:19:54 am από daniel »
Γιατί να λένε βίαια τα νερά του ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;...

Αποσυνδεδεμένος sophie

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1393
  • Φύλο: Γυναίκα
  • 2009...ζώντας με την...Commedia Dell' Arte!!!
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #45 στις: Φεβρουαρίου 13, 2008, 07:24:15 pm »
Ακολουθώντας τα "βήματα" της φίλης kellykou, ένα πολύ αγαπημένο του Αλκίνοου, του οποίου λατρεύω τους στίχους (αν και...δύσκολα το ξεχωρίζω από τον "προσκυνητή" ;))

Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης


Μια μέρα ήρθε στο χωριό γυναίκα ταραντούλα
κι όλοι τρέξαν να τη δουν.
άλλος της πέταξε ψωμί
κι άλλοι της ρίξαν πέτρα
απ' την ασχήμια να σωθούν.

Κι ένα παιδί της χάρισε ένα κόκκινο λουλούδι,
ένα παιδί
Ένα παιδί της ζήτησε να πει ένα τραγούδι,
ένα παιδί

Κι είπε ποτέ σου μην τους πεις
τι άσχημοι που μοιάζουν,
αυτοί που σε σιχαίνονται
μα στέκουν και κοιτάζουν.

Κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς
τον άλλον μες τα μάτια,
γιατί καθρέφτης γίνεσαι
κι όλοι σε σπαν' κομμάτια.

Μια μέρα ήρθε στο χωριό
άγγελος πληγωμένος.
Τον φέρανε σε ένα κλουβί
κι έκοβε εισιτήριο ο κόσμος αγριεμένος,
την ομορφιά του για να δει.

Κι ένα παιδί σαν δάκρυ ωραίο αγγελούδι,
ένα παιδί
Ένα παιδί του ζήτησε να πει ένα τραγούδι,
ένα παιδί

Κι είπε αν θέλεις να σωθείς
από την ομορφιά σου,
πάρε τσεκούρι και σπαθί
και κόψε τα φτερά σου.

Κι είπε ποτέ σου μην κοιτάς
τον άλλο μες τα μάτια,
γιατί καθρέφτης γίνεσαι
κι όλοι σε σπαν' κομμάτια.

http://www.youtube.com/watch?v=ySL7j2_Q9S0&feature=related
ΠΕ60

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Μουσική
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 17:55:48 »

Αποσυνδεδεμένος kellykou

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1537
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #46 στις: Φεβρουαρίου 13, 2008, 11:48:15 pm »
Επειδη το τελευταιο καιρο θεωρω οτι κανεις δε μας υπολογιζει και πουθενα και επειδη νιωθω οτι κοιταμε απαθεις αφιερωνω το τραγουδι του Νικόλα Ασιμου με ερμηνεια

Αποσυνδεδεμένος enastron

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 321
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #47 στις: Φεβρουαρίου 14, 2008, 02:49:30 pm »
Κι ένα τραγούδι από τον πατριώτη μου Νίκο Παπάζογλου,πολύ αγαπημένο μου

Εγώ δεν είμαι ποιητής

Στίχοι: Λάζαρος Ανδρέου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Ερμηνεία: Νίκος Παπάζογλου



Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι
είμαι στιχάκι της στιγμής
πάνω σε τοίχο φυλακής
και σε παγκάκι

Με τραγουδάνε οι τρελοί και οι αλήτες
καταραμένη είμαι φυλή
με μιαν εξόριστη ψυχή
σ' άλλους πλανήτες

Εγώ δεν είμαι ποιητής
είμ' ο λυγμός του
είμαι ένας δείπνος μυστικός
δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός
κι είμ' αδερφός του


http://www.youtube.com/watch?v=lirzJXPYi_4



...Ψυχές και σώματα στο χρόνο γυρνάνε...αλλάζουν ονόματα ...και πάλι απ’ την αρχή...

Αποσυνδεδεμένος daniel

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 923
  • Φύλο: Άντρας
  • ..θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #48 στις: Φεβρουαρίου 14, 2008, 11:29:43 pm »
Ας θυμηθούμε ένα παλιό αγαπημένο τραγούδι (μέρα που 'ναι ;)  ), σε στίχους-μουσική
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουαρίου 15, 2008, 04:16:16 pm από daniel »
Γιατί να λένε βίαια τα νερά του ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;...

epizoitis

  • Επισκέπτης
Απ: Μουσική
« Απάντηση #49 στις: Φεβρουαρίου 14, 2008, 11:50:59 pm »
Χωρίς σχόλια.........


Τα λιανοτράγουδα           
    
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Πρώτη εκτέλεση: Φλέρη Νταντωνάκη & Δημήτρης Ψαριανός ( Ντουέτο )

[Ψαριανός]:
Απ’ όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού ένα είναι που σου μοιάζει
ένα που βγαίνει το πουρνό όταν γλυκοχαράζει.

[Νταντωνάκη]:
Κυπαρισσάκι μου ψηλό, ποια βρύση σε ποτίζει,
που στέκεις πάντα δροσερό, κι ανθείς και λουλουδίζεις.

[μαζί]:
Να ’χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι
το φεγγαράκι της αυγής να ’ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

[Ψαριανός]:
Της θάλασσας τα κύματα τρέχω και δεν τρομάζω
κι όταν σε συλλογίζομαι, τρέμω κι αναστενάζω.

[Νταντωνάκη]:
Τι να σου πω; Τι να μου πεις; Εσύ καλά γνωρίζεις
και την ψυχή και την καρδιά εσύ μου την ορίζεις.

[μαζί]:
Να ’χα το σύννεφ’ άλογο και τ’ άστρι χαλινάρι
το φεγγαράκι της αυγής να ’ρχόμουν κάθε βράδυ.
Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

[Ψαριανός]:
Εγώ είμ’ εκείνο το πουλί που στη φωτιά σιμώνω,
καίγομαι, στάχτη γίνουμαι και πάλι ξανανιώνω.

[Νταντωνάκη]:
Σαν είν’ η αγάπη μπιστική, παλιώνει, μηδέ λιώνει
ανθεί και δένει στην καρδιά και ξανακαινουργώνει.

[μαζί]:
Χωρίς αέρα το πουλί, χωρίς νερό το ψάρι
χωρίς αγάπη δε βαστούν κόρη και παλικάρι.
Αν μ’ αγαπάς κι είν’ όνειρο, ποτέ να μην ξυπνήσω
γιατί με την αγάπη σου ποθώ να ξεψυχήσω.

Αποσυνδεδεμένος enastron

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 321
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #50 στις: Φεβρουαρίου 15, 2008, 04:36:15 pm »
Κι αν τα μάτια σου


Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος
Ερμηνεία:
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουαρίου 15, 2008, 05:54:09 pm από enastron »
...Ψυχές και σώματα στο χρόνο γυρνάνε...αλλάζουν ονόματα ...και πάλι απ’ την αρχή...

Αποσυνδεδεμένος daniel

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 923
  • Φύλο: Άντρας
  • ..θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας...
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #51 στις: Φεβρουαρίου 15, 2008, 08:04:02 pm »
Το παρακάτω για τον φίλο epizoiti που όχι μόνο με συγκίνησε με την επιλογή του τραγουδιού του ("Τα λιανοτράγουδα" από το "Μεγάλο Ερωτικό" του Μάνου Χατζηδάκι), αλλά μπήκε στον κόπο και μου το έστειλε κιόλας..  :)
Ένα συμβολικό, επίσης μεγάλο τραγούδι σε ποίηση Νίκου Γκάτσου, μουσική Σταύρου Ξαρχάκου και μοναδική ερμηνεία του αρχάγγελου, του πατριώτη του Νίκου Ξυλούρη:


Έβαλε ο Θεός σημάδι

Έβαλε ο Θεός σημάδι παλικάρι στα Σφακιά
κι ο πατέρας του στον Άδη άκουσε μια τουφεκιά.

Της γενιάς μου βασιλιά, μην κατέβεις τα σκαλιά.
Πιές αθάνατο νερό να νικήσεις τον καιρό.

Έβαλε ο Θεός σημάδι παλικάρι στα Σφακιά
κι η μανούλα του στον Άδη τράβηξε μια χαρακιά.

Της καρδιάς μου βασιλιά με τον ήλιο στα μαλλιά,
μην περνάς τη χαρακιά η ζωή είναι πιο γλυκιά...



Αφιερωμένο..

Ακούστε το εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=u3UKeR1LhI8
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουαρίου 15, 2008, 08:08:24 pm από daniel »
Γιατί να λένε βίαια τα νερά του ποταμού και όχι τις όχθες που τα περιορίζουν;...

epizoitis

  • Επισκέπτης
Απ: Μουσική
« Απάντηση #52 στις: Φεβρουαρίου 15, 2008, 08:18:08 pm »
Eυχαριστώ τον φίλο daniel κι ανταποδίδω

Ένα τραγούδι για τις ................νεράιδες............


Νεράιδα         
 
Στίχοι: Πηγή Καφετζοπούλου
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας

Εγώ πατώ στον ουρανό
βαδίζω στον ωκεανό
πάνω στο κύμα περπατώ
εσένα σαν κοιτώ

Είσαι Νεράιδα της Αυγής
η πιο όμορφη όλης της γης
μ' ένα χαμόγελο μπορείς
τα θαύματα να πεις

Εγώ φουντώνω στο χιονιά
βγάζω φωτιές στην παγωνιά
άνοιξη έχει η καρδιά
εσένα σαν κοιτά

Είσαι Νεράιδα της Αυγής
η πιο όμορφη όλης της γης
μ' ένα χαμόγελο μπορείς
τα θαύματα να πεις



Ακούστε το αν θέλετε εδώ : http://www.youtube.com/watch?v=U0aqQEbGbFE&feature=related
 

Αποσυνδεδεμένος sophie

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1393
  • Φύλο: Γυναίκα
  • 2009...ζώντας με την...Commedia Dell' Arte!!!
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #53 στις: Φεβρουαρίου 15, 2008, 10:11:26 pm »
Δε σε είχα για τόσο ευαίσθητο κρίνοντας από το όπλο.
Δε θα έπρεπε ν 'αμφιβάλλεις. Οι Κρητικοί είναι πάντα ευαίσθητοι! ;) (sorry για την "παρέμβαση" αλλά έχω ένα κολληματάκι με την Κρήτη... 8))
ΠΕ60

Αποσυνδεδεμένος Αγάπη

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2282
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ......της συννεφιάς ρηγόπουλο.....
    • Προφίλ
Απ: Μουσική
« Απάντηση #54 στις: Φεβρουαρίου 15, 2008, 10:17:09 pm »
Όφου-όφου ίντα πε

Πλάκα με κάνεις !!!!!!!!!!
Μεγαλύτερο κόλημα από εμένα με την Κρήτη δεν έχει κανεις,κατέχεις το?

Άντε τώρα μην αρχίσω να γράφω τον "Ερωτόκριτο" επαέ και δε μας φτάσει ο χώρος !!!!!!!!!!

Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου,τα φοιτητικά μου χρόνια,είχα την τύχη να τα ζήσω στο Ηράκλειο.

 


Δε θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα,σε ξένα αναστηλώματα δεμένο.
Θέλω να είμαι ένα καλάμι,ένα χαμόκλαδο,μα όσο ανεβαίνω,μόνος ν' ανεβαίνω.

epizoitis

  • Επισκέπτης
Απ: Μουσική
« Απάντηση #55 στις: Φεβρουαρίου 15, 2008, 11:03:09 pm »
Ότι είμαι ευαίσθητος (όταν πρέπει) είμαι
"Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε..........."

Πάλι πάλι           
 
Στίχοι: Μιχάλης Τζουγανάκης
Μουσική: Μιχάλης Τζουγανάκης
Πρώτη εκτέλεση: Μιχάλης Τζουγανάκης
Άλλες ερμηνείες: Μανώλης Λιδάκης

Πάλι εσένα στο μυαλό
Αχ, πάλι, πάλι...

Πάλι εσένα στο μυαλό έχω και ταξιδεύω...

Το όνειρο μας, το όνειρο που χάθηκε
Αχ, πάλι, πάλι...

Το όνειρο που χάθηκε να ξαναβρώ γυρεύω



Ακούστε αν θέτε επαέ : http://www.youtube.com/watch?v=VHUaMyUD-Zw&feature=related

 

Pde.gr, © 2005 - 2025

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
  • Σύνολο μελών: 32871
  • Τελευταία: Arleta30
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1182582
  • Σύνολο θεμάτων: 19473
  • Σε σύνδεση σήμερα: 687
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 2144
  • (Αυγούστου 21, 2024, 05:10:38 pm)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 12
Επισκέπτες: 620
Σύνολο: 632

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.051 δευτερόλεπτα. 31 ερωτήματα.