Μουσικές διαδρομές (2008)

[VICA]

Καλό μεσημέρι!

Για να κυλήσει χαλαρά η μέρα...http://www.youtube.com/watch?v=TR5Qo4Pnc94&feature=related...

 

Υ.Γ.Ευχαριστώ, Enastron...Πολύ καλό...Επιφυλάσσομαι ν'ανταποδώσω το βράδυ ...

[PDE ads]

[epizoitis]

Καλησπέρα αδέρφια
Αυτό το τραγούδι είναι από τον δίσκο του Γιώργου Σταυριανού "Καθαρός Ουρανός"
Το τραγουδάει ο Κώστας Γανωτής

Γιώργος Σταυριανός   
Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Μόλις τελείωσε τις γυμνασιακές του σπουδές αναχώρησε για το ΝΑΝΣΥ της Γαλλίας, όπου επί σειρά ετών έκανε φιλολογικές σπουδές. Είναι κάτοχος των πτυχίων της Γαλλικής και Ελληνικής Φιλολογίας καθώς και master πάνω στη σύγχρονη φιλοσοφία. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του πανεπιστημίου του ΝΑΝΣΥ της Γαλλίας το 1991.

Με τη μουσική ασχολείται από το 1980 και έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής οκτώ  δίσκους.
1982: ΕΡΗΜΗ ΠΟΛΗ
1986: ΔΕΚΑ ΠΑΙΔΙΚΟΙ ΚΑΗΜΟΙ
1986: ΦΟ

[daniel]

daniel χρυσέ μου,βλέπω ότι τελικά έχεις πολλά κοινά με την υπερμαχία...........
πχ το μέγεθος των μηνυμάτων σας..............

[sophie]

Χαιρετώ σας!!!

Ok, VICA, καρφώθηκα! ...Αυτό : http://www.youtube.com/watch?v=em0i3B8H2OQ&feature=related (επειδή είναι απο τα αγαπημένα του συγκροτήματος) για σένα (...έχω ρίξει κάτι χορούς... )

Enastron...ζωγραφίζεις...

Daniel, κι εγώ θα αγνοήσω τη λογοκρισία (χωρία παρεξήγηση Αγάπη) και θα συνεχίσω με το παρακάτω (σε δύο εκτελέσεις γιατί και οι δύο καλλιτέχνες είναι πολύ αγαπημένοι και δεν μπορώ να ξεχωρίσω ποια μ' αρέσει πιο πολύ!)

The Passenger
 
Iggy Pop and The Stooges 70's (τρελό νιάτο ο Iggy... )
http://www.youtube.com/watch?v=y4hPnZUMBwA
Siouxsie and the Banshees
http://www.youtube.com/watch?v=aHs9NBxH7F8&feature=related

I am the passenger and I ride and I ride
I ride through the city's backsides
I see the stars come out of the sky
Yeah, the bright and hollow sky
You know it looks so good tonight

I am the passenger
I stay under glass
I look through my window so bright
I see the stars come out tonight
I see the bright and hollow sky
Over the city's ripped backsides
And everything looks good tonight
Singing la la la la la.. lala la la, la la la la.. lala la la etc

Get into the car
We'll be the passenger
We'll ride through the city tonight
We'll see the city's ripped backsides
We'll see the bright and hollow sky
We'll see the stars that shine so bright
Stars made for us tonight

Oh, the passenger
How, how he rides
Oh, the passenger
He rides and he rides
He looks through his window
What does he see?
He sees the sign and hollow sky
He sees the stars come out tonight
He sees the city's ripped backsides
He sees the winding ocean drive
And everything was made for you and me
All of it was made for you and me
'Cause it just belongs to you and me
So let's take a ride and see what's mine
Singing la la la la.. lala la la [x3]

Oh the passenger
He rides and he rides
He sees things from under glass
He looks through his window side
He sees the things that he knows are his
He sees the bright and hollow sky
He sees the city sleep at night
He sees the stars are out tonight
And all of it is yours and mine
And all of it is yours and mine
So let's ride and ride and ride and ride
Oh, oh, Singing la la la la lalalala

[PDE ads]

[RETA.]

Καλησπέρα στην παρέα..

Συγχαρητήρια για τις φοβερές επιλογές σας..Αφιερώνω κι εγώ κάτι μικρό, σε σχέση με τα δικά σας ακούσματα, αλλά μεγάλο και γεμάτο πολύ καλές αναμνήσεις για μένα...Scorpions, the wind of change..
http://www.youtube.com/watch?v=taVW8Kv2HcQ
Εύχομαι να φέρει θετικές αλλαγές στη ζωή σας..και ειδικά στη Sophie, ξέρει εκείνη

[sophie]

Κακούργα!!!! Επίτηδες το 'κανες... Κάτι πιο παλιό δεν είχε να βάλεις? Και τώρα διάβαζα για γεννηθέντες '84, '85, '86... ...
Σ' ευχαριστώ πολύ καλό μου...

[kellykou]

Καλησπέρα αδέρφια
Αυτό το τραγούδι είναι από τον δίσκο του Γιώργου Σταυριανού "Καθαρός Ουρανός"
Το τραγουδάει ο Κώστας Γανωτής

http://sound.youtunes.com/kickapps/_Kolasi-me-paradeisou-kleidia/audio/86496/13869.html

Για την kellykou κι ευχόμαστε να 'ναι πάντα καλά

epizoitis σε ευχαριστω πολυ για την ωραια αφιερωση σου και εγω με τη σειρα μου σου αφιερωνω:


 τραγουδισμενο απο το Μ. Λιδακη  http://www.youtube.com/watch?v=UL7Od3rwBO0


ΤΟ ΜΕΡΤΙΚΟ


Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Καζαντζίδης
Άλλες ερμηνείες: Κώστας Σμοκοβίτης || Ελευθερία Αρβανιτάκη || Σωκράτης Μάλαμας || Γιάννης Κότσιρας || Χαρούλα Αλεξίου

Το μερτικό μου απ' τη χαρά
μου το 'χουν πάρει άλλοι
γιατί είχα χέρια καθαρά
και μια καρδιά μεγάλη

Θεέ μου τη δεύτερη φορά
που θα 'ρθω για να ζήσω
όσο η καρδιά κι αν λαχταρά
δε θα ξαν' αγαπήσω

Σαν θαλασσόδαρτο σκαρί
σαν βράχος ρημαγμένος
ήρθα σαν ξένος στη ζωή
και ξαναφεύγω ξένος

Θεέ μου τη δεύτερη φορά
που θα 'ρθω για να ζήσω
όσο η καρδιά κι αν λαχταρά
δε θα ξαν' αγαπήσω

[aggeliki22]

Καλησπέρα σε όλους!
Συγχαρητήρια κι απο μένα για τις επιλογές σας, κάποιες απο τις οποιες, πρέπει να ομολογήσω δυστυχώς, δεν ήξερα          
daniel,με πρόλαβες! Το τραγούδι "Χρώμα δεν αλάζουνε τα μάτια" ήθελα να το βάλω κι εγώ, αφιερωμένο στις φίλες μου απο το πανεπιστήμιο, μιας κ αύριο επιστρέφω για λίγο στην "πατρίδα" μου τα Γιάννενα, όπου πέρασα κ τα φοιτητικά μου χρόνια.
 Κ με αφορμή αυτή τη μίνι επιστροφή, θα σας βγάλω λίγο εκτός κλίματος και θα σας αφιερώσω το "Γυάλινα Γιάννενα".  Ερμηνεύουν οι Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας.  Και αυτοί οι στίχοι ανήκουν στο Μιχάλη Γκανά.

http://sound.youtunes.com/kickapps/_947965945-95595395794-5-947953945-95795794995-7945-/audio/85482/13869.html

Από το μεγάλο αυτό ποιητή ειναι δανεισμένη κ η παρακάτω φράση, αφιερωμένη σε όσους είναι μακριά απο τον τόπο τους (και δυσκολεύονται κάπως στην προσαρμογή στο νέο τόπο κατοικίας τους!): "Μόνο το φίδι ξέρει τι θα πει ν' αλλάζεις το πετσί σου, γι αυτό του περισσεύει το φαρμάκι. "

[kellykou]

Συγχαρητηρια Αγγελικη για την επιλογη σου των Χαρη και Πανου Κατσιμιχα.
Θελω και εγω με τη σειρα μου να βαλω δυο τραγουδια που μιλουν για την εφηβικη ψυχη και επειδη θεωρω οτι πανω απ'όλα ειμαστε παιδαγωγοι νομιζω οτι κατι τετοια τετοια τραγουδια πρεπει να μας ξυπνανε απο το ληθαργο

ΜΑΡΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΝΑ (Στιχοι Χ και Π Κατσιμιχα , Μουσικη Lucio Dalla)

http://www.youtube.com/watch?v=aymJFM_h_T4


Άννα όπως τόσες άλλες,
Άννα, όμορφη Άννα.
Άννα με το βλέμμα που σβήνει,
μυγιάγγιχτη Άννα.

Θα φύγει κάποτε θα φύγει.
Της συνοικίας το αστέρι.
Η Άννα με τις φιλενάδες
κλείνει τα μάτια και το ξέρει.

Ο Μάρκος μες στα ρούχα του που πλέει,
ο Μάρκος μια καρδιά που καίει.
Με τη μάνα και την αδερφή του,
και την άχαρη ζωή του

Μα όταν νυχτώνουνε οι δρόμοι,
τρέχει να βρεί τη συμμορία
Ο Μάρκος με τους κολλητούς,
ο Μάρκος τσαμπουκάς στη συνοικία.

Το φεγγάρι μια μπάλα στ' ουρανού το μπιλιάρδο
Και τ' αστέρια αμέτρητα στου φλίπερ το τζάμι
Ο Μάρκος σ' ένα μπάρ,
δεν ξέρει που να πάει
Ένα ξεκλείδωτο γκάζι βουτάει
και για την πόλη τραβάει

Σαββάτο η Άννα πάει για χορό,
ο Μάρκος στην πίστα καλπάζει.
Το χορευτάδικο είναι φριχτό,
μια αδερφή με πάθος τον κοιτάζει.

Μα πες μου εσύ που όλα τα ξέρεις,
ποιός είναι ο δρόμος για τ' αστέρια;
Κοιτάζονται, μιλάνε, γελάνε,
μιλάνε με τα χέρια
και αρχίζουν να πετάνε
αγκαλιά μες στη ζαλάδα.

Σαν κωμωδία αμερικάνικη
πέρασε και τούτη η βδομάδα.
Μα η Αμέρικα μακραίνει,
στην άλλη όχθη της σελήνης
Κυνηγώντας τους ζυγώνει
μ' ένα γέλιο που το αίμα τους παγώνει.

Το φεγγάρι απλώνει,
τους πιάνει απ' τον ώμο.
Μ' ένα μάτσο αστέρια
κατεβαίνει στο δρόμο.
άρρωστο φεγγάρι,
στο δρόμο χύνεται.
Ένα σκυλί που περνάει,
γαβγίζει, και ξεκουμπίζεται.

Η Άννα θέλει να πεθάνει,
ο Μάρκος ονειρεύεται άλλα μέρη.
Κάποιος τους είδε να γυρίζουν χέρι με χέρι

 

 και το αλλο που θα ηθελα να ακουσουμε ειναι

Ο ΦΑΝΗΣ          http://www.youtube.com/watch?v=6JOoIYev-ZI&feature=related


Δυο χρόνια είχα να σε δω
Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή
Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
Και τα καλά σου φόραγες σαν να 'τανε γιορτή

Δεν ήσουνα φαντάρος για να σου πω καλός πολίτης
Μα ούτε και που γιόρταζες για να σου πω χρονιά πολλά
Τρελάδικο και φυλακή δυο χρόνια κι έξι μήνες
Ήπια το ούζο κι είπα γεια χαρά

Το ξέρω ζήτησες δουλειά σε χίλια δυο αφεντικά
Κι όλοι ζητούσανε να δουν συστάσεις, προϋπηρεσία
Μα μόλις είδανε κι αυτοί πως είχες κίτρινο χαρτί
Σε διώξανε σαν το σκυλί κι ούτε σ' αφήσανε να πεις
Μια δικαιολογία

Και είπες στην αρχή καλά κι αλλού εζήτησες δουλειά
Κι αλλού ξανά κι αλλού τα ίδια και τα ίδια
Μα ήσουν άτυχος πολύ γιατί έπεσες και σ' εποχή
Που όλοι σφίγγαν το λουρί κι εσύ είχες κίτρινο χαρτί
Κι αυτό το χρώμα ξέρεις φέρνει αλλεργία

Κι ερχότανε κι ο πυρετός κάθε που νύχτωνε
Σε τυρρανούσε καλοκαίρι και χειμώνα
Κι είναι μαρτύριο τρομερό το βίτσιο αυτό το βρομερό
Που σου 'μαθε στη φυλακή
εκείνος ο ψηλός απ' τη Δραπετσώνα
σου λείπει η σκόνη η λευκή, το ξέρεις πως δεν φταις εσύ
φωτιές σου καίνε το κορμί,
κουτάλι και βελόνα

Και έκανες υπομονή γιατί φοβόσουν το κελί
Καλόπιανες τη μοναξιά και τον ασβέστη που 'πεφτε
Σαν χιόνι απ' το ταβάνι
Και μέχρι να σου βγει η ψυχή δεν θα ξεχάσεις μια στιγμή
Κάποια βραδιά στη φυλακή φωνές και κλάματα
Κι είπανε τ' αλλο το πρωί στο δεκαπέντε το κελί
Ότι βιάσαν οι παλιοί τον έφηβο το Φάνη

Κι όταν σε βρήκαν παγωμένο στο κελί σου
Είπαν αυτός είναι απ' ώρα πια νεκρός
Και κάποιος έτρεξε τηλέφωνο να πάρει
Πέντε βδομάδες τώρα υπόφερες το ξέρω
Το ξέρω σου 'λειψε η σκόνη η λευκή
Και μού 'λεγες εκεί ξανά δε θα γυρίσω
σιχάθηκα τις νύχτες τις λευκές
Σαν άνθρωπος κι εγώ θέλω να ζήσω

Δυο χρόνια είχα να σε δω
Και σε συνάντησα ξανά μια Κυριακή
Κερνούσες ούζα και κονιάκ στο καφενείο
Και τα καλά σου φόραγες σαν να 'τανε γιορτή

[enastron]

kelly για σένα....

ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΚΙ ΑΝΑΞΙΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ   _Κ.ΚΑΡΑΛΗΣ

Μουσική/Ποίηση: ΣπανόςΓιάννης/ΝίκοςΚαββαδίας



Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής
των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων
και θα πεθάνω μια βραδιά   σαν όλες τις βραδιές    
χωρίς να σκίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων

Για το Μαντράς, τη Σιγκαπούρ, τ’ Αλγέρι και το Σφαξ
θ’ αναχωρούν σαν πάντοτε περήφανα τα πλοία 
κι εγώ σκυφτός σ’ ένα γραφείο με χάρτες ναυτικούς 
θα κάνω αθροίσεις σε χοντρά λογιστικά βιβλία 

Θα πάψω πια για μακρινά ταξίδια να μιλώ
Οι φίλοι θα νομίζουνε πως τα ’χω πια ξεχάσει
κι η μάνα μου χαρούμενη θα λέει σ’ όποιον ρωτά
Ήταν μια λόξα νεανική, μα τώρα έχει περάσει

Μα ο εαυτός μου μια βραδιά εμπρός μου θα υψωθεί 
και λόγο ως ένας δικαστής στυγνός θα μου ζητήσει 
κι αυτό τ’ ανάξιο χέρι μου που τρέμει θα οπλιστεί
θα σημαδέψει, κι άφοβα τον φταίχτη θα χτυπήσει

Κι εγώ που τόσο επόθησα μια μέρα να ταφώ
σε κάποια θάλασσα βαθιά στις μακρινές Ινδίες
θα ’χω ένα θάνατο κοινό και θλιβερό πολύ 
και μια κηδεία σαν των πολλών ανθρώπων τις κηδείες           

 

 

http://sound.youtunes.com/kickapps/_idanikos-ki-anaxios-erastis/audio/86607/13869.html

[enastron]

....Τι συμβαίνει όταν ανοίξει μια μέρα τα μάτια του κι ανακαλύψει πως όλα ήταν ένα λάθος ;Όταν συνειδητοποιήσει ότι ζούμε τόσον καιρό στο πλευρό του άλλου, όπως οι ρόδες μιας άμαξας που κινούνται παράλληλα και που τα δυο τους χνάρια χάνονται στον ορίζοντα; .....Τώρα ξέρω..το τρομερό δεν είναι ο θάνατος ενός ανθρώπου.Σ' αυτό λίγο πολύ συνηθίζεις.Εκείνο που είναι τρομερό, είναι ο θάνατος όλων όσων πίστευες, όλων όσων έλπιζες, όλων αυτών που νόμιζες ότι αγαπούσες....
                                (Μια στιγμή στον άνεμο-Andre Brink)


"Dance Me To The End Of Love"

Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic 'til I'm gathered safely in
Lift me like an olive branch and be my homeward dove
Dance me to the end of love

Oh let me see your beauty when the witnesses are gone
Let me feel you moving like they do in Babylon
Show me slowly what I only know the limits of
Dance me to the end of love

Dance me to the wedding now, dance me on and on
Dance me very tenderly and dance me very long
We're both of us beneath our love, we're both of us above
Dance me to the end of love
Dance me to the end of love

Dance me to the children who are asking to be born
Dance me through the curtains that our kisses have outworn
Raise a tent of shelter now, though every thread is torn
Dance me to the end of love

Dance me to your beauty with a burning violin
Dance me through the panic till I'm gathered safely in
Touch me with your naked hand or touch me with your glove
Dance me to the end of love



Υ.Γ 1 το τραγούδι το γνωρίσαμε από τον Leonard Cohen,εδώ σε μια πιο jazz εκδοχή το ερμηνεύει η -πολύ αγαπημένη σε μένα- Madeleine Peyroux

http://www.youtube.com/watch?v=SsK40HcxxsE


Υ.Γ 2 Sophie, VICA, daniel ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια ,δε μπορώ να εκφράσω το ευχαριστώ από εδώ αλλιώς.Αν ήσασταν κοντά θα σας έδινα κι ένα φιλί
      Χαίρομαι πολύ για όλα....




   

 

[daniel]

Χαιρετώ την παρέα (ξύπνιους και ..μη)…

Sophie δεν μπόρεσα κι εγώ να απαντήσω ποτέ ποια εκτέλεση του «Passenger” προτιμώ από τις δυο.. Στον Iggy  μ’ αρέσει πολύ η ερμηνεία, στη Siouxsie ιδιαίτερα η ενορχήστρωση…
Οπότε καλά έκανες κι έβαλες και τα δυο..
Αγγελική, σόρρυ για τη χαλάστρα με το τραγούδι.. Φαντάζομαι η αφιέρωσή μου τις πιάνει τις φίλες σου:

Για τους φίλους μας που ...χαθήκαμε λιγάκι

   

Enastron είσαι πρώτη  , Κελλυ πολλά φιλιά  , Nίνα πολύ μεγάλα τραγούδια ειδικα το "Μοσχοβολούν οι γειτονιές", Κρητικέ που είσαι;;Μας έλειψες απόψε.. Αγάπη εσύ;;  Δεν πιστεύω να μου θύμωσες...
Τώρα που βάζω ..ελληνικά!!!
VICA ευτυχώς θυμήθηκες τον Marley...36 σελίδες κι ούτ' ένας Marley;;; 
Απαράδεκτοι...
Δέσποινα εξαφανίστηκες…

Λοιπόν ακούστε ένα λιγότερο γνωστό (το ‘πα, δε μ’ αρέσει να βάζω πολύ γνωστά κομμάτια) τραγούδι του Παυλάκη του Σιδηρόπουλου, που υπήρξε κεφάλαιο για την Ελληνική ροκ σκηνή…
Η γενιά μου μεγάλωσε μ’ αυτόν  (άντε και οι κάπως μεγαλύτεροι), τα τραγούδια του και τις ζωντανές εμφανίσεις του στο "ΑΝ Club” στα Εξάρχεια και όχι μόνο..
Δώστε βάση στο στίχο (όπως σε όλα του Παύλου)…
Ιδιαίτερη παραστατική δύναμη, χιούμορ και αλήθειες…
Αντε, σ’ αυτή τη γενιά λοιπόν αφιερωμένο, και σ’ όσους τον απόλαυσαν ζωντανά, σε καιρούς πιο άγριους, αλλά και πιο αληθινούς (χωρίς λάιφ στάιλ και image makers.. )...

Εδώ (με τους "Απροσάρμοστους" το τελευταίο του γκρουπ): http://www.youtube.com/watch?v=aaqDPeJgVeE


Και καλή τύχη μάγκες..    (Παύλος Σιδηρόπουλος)

Ληστέψανε την τράπεζα
και τι με νοιάζει εμένα
δεν είμαι με κανέναν
Σου λέω καλά της κάνανε
γιατί μας προκαλούσε
γεμάτη εκατομμύρια, ενώ κι ο Θεός πεινούσε..

Περαστικοί αδιάφορα,
έκατσαν και κοιτούσαν,
του διευθυντή της οι κοιλιές,
κι αυτούς τους ενοχλούσαν..

Κάποιος πανικοβλήθηκε
μπας κι ήτανε ο γιος του,
κι ο ιδρωμένος λογιστής
μπας κι ήταν ανεψιός του

Κι όσο για τον ταμία
που πήγε ν' αμυνθεί,
όταν αναρωτήθηκε για ποιόν και το γιατί,
"στα τέτοια μου" ψιθύρισε
και γέμισε τις τσάντες,
"Άντε, και καλή τύχη μάγκες!"..

Στο μπάτσο βλέπεις πέρασε μονάχα η κοροϊδία,
να έχει την ψευδαίσθηση πως είναι εξουσία,
και τώρα η χήρα του με δυο ορφανά,
με τρεις κι εξήντα σύνταξη, τη μοίρα βλαστημά
και μια γνωστή αιτία...

Ψωροκορώνα-γράμματα
στο τζόγο της ζωής
"Επάγγελμα;", "Ποιο επάγγελμα;"
"Τι επάγγελμα;", "Ληστής!!"

Τα τέρατα δικάστηκαν με μάρτυρα την πείνα,
αποκλεισμένα μια ζωή σε ακούσια καραντίνα.
Η απελπισιά περίστροφο και σφαίρες της οι ανάγκες
Αντε, και καλή τύχη μάγκες!..

[VICA]

Όλες οι παραπάνω επιλογές εξαίσιες...που θα 'λεγε κι ο Καβάφης...

Enastron, πες ότι το φιλί το πήρα...
Και, για να σου εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου-και δημοσίως- για την ιδέα της "Μουσικής", σου καταθέτω δυο πραγματάκια από καρδιάς: μερικούς στίχους της Νικολακοπούλου, που δεν μελοποιήθηκαν ποτέ...και ένα τραγούδι πολύ αγαπημένο, προσωπικό και πολύτιμο για μένα...

                                     "Να φυλάω το ποτήρι
                                      που 'χες πιει
                                      και να κάθομαι στη θέση
                                      που 'χες γείρει
 
                                      Και μετά να καταλάβουν
                                      πες μου ποιοι
                                      πως εδώ κι απουσία
                                      διεγείρει"
                                  
                                                  Λίνα Νικολακοπούλου



CIRCLE

Me, I'm a part of your circle of friends
and we notice you don't come around
Me, I think it all depends
on you touching ground with us.
But, I quit. I give up.
Nothing's good enough for anybody else
it seems.
And I quit. I give up.
Nothing's good enough for anybody else
it seems.

And being alone
is the best way to be.
When I'm by myself it's
the best way to be.
When I'm all alone it's
the best way to be.
When I'm by myself
nobody else can say goodbye.

Everything is temporary anyway.
When the streets are wet --
the color slip into the sky.
But I don't know why that means you and I are
- that means you and....
I quit -- I give up.
Nothin's good enough for anybody else it seems.
But I quit. I give up.
Nothing's good enough for anybody else it seems.

And being alone
is the best way to be.
When I'm by myself it's
the best way to be.
When I'm all alone it's
the best way to be.
When I'm by myself
nobody else can say...

Me, I'm a part of your circle of friends
and we notice you don't come around.

http://www.youtube.com/watch?v=8kpxNXZCLBg

Eddie Brickell & New Bohemians (1989)

( Τι ν' απέγιναν άραγε;)

Υ.Γ. Daniel, λείπουν τόσα ακόμα από τις σελίδες μας...Χωράνε οι Μουσικές του Κόσμου σε σελίδες;

[Nina P]

Ευχαριστώ epizoitis για το τραγούδι .
Αφιερωμένο στην Αγάπη.
Εχει μεγάλη σημασία και για της δυό μας.

Ακουσε το..

http://sound.youtunes.com/kickapps/_Pos-na-se-lismoniso/audio/85677/13869.html

δεν παραθέτω τους στίχους γιατί τους έχω ήδη παραθέσει.
αν θέλετε σας τους ξαναστέλω