Μουσικές διαδρομές (2008)

[Nina P]

Ειναι φανταστικό τραγούδι και χάρη στον epizoiti το έχω εδώ και 3 και βάλε μήνες με την εκτελεση της Σοφίας Τσέρου η οποία έχει φανταστηκή φωνή...
Σε ευχαριστώ και δημοσίως για το υπεροχο αυτο τραγούδι...
Απόλαυστε το ...

[PDE ads]

[Αγάπη]

Εδώ και 5 μέρες κάτι συμβαίνει και δεν έχει ήχο το λαπτοπ και έχω ξενερώσει απίστευτα που δε μπορώ να ακούσω μουσική και δε βάζω κανένα τραγουδάκι...........

[Pixie]

Από τη μουσική και τα τραγούδια που έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις για τη θεατρική παράσταση Καπετάν Μιχάλης (διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Καζαντζάκη)... Οι στίχοι σχηματίστηκαν από αυτούσιες φράσεις του βιβλίου.
Στην πρώτη ηχογράφηση του 1966 ερμηνευτής ήταν ο Γιώργος Ρωμανός, από τη γενιά του νέου κύματος και με σημαντική παρουσία, αργότερα, στην ελληνική ροκ σκηνή. Στις αρχές της δεκαετίας του '70 ο Χατζιδάκις ηχογράφησε το έργο για δεύτερη φορά με τη μοναδική -και ως φωνή/ερμηνεία και ως προσωπικότητα- Φλέρυ Νταντωνάκη. Μια πρώτη μορφή κάποιων από αυτές τις ηχογραφήσεις εμφανίστηκε στον δίσκο "Τα Λειτουργικά", μαζί με διασκευές ρεμπέτικων και λαϊκών τραγουδιών. Το ηχογράφησε επίσης με τον Σπύρο Σακκά, ενώ πρόσφατα τα τραγούδια της παράστασης ερμήνευσε και ο Μανώλης Λιδάκης.

Για τον epizoitis, φυσικά 

Όμορφη πούν΄η Κρήτη (Καπετάν Μιχάλης)
(Μάνος Χατζιδάκις - Νίκος Καζαντζάκης)

Από την πρώτη ηχογράφηση με τον Γιώργο Ρωμανό:
http://www.themusichutch.com/listen.php?songid=38256
Η Φλέρυ Νταντωνάκη από "Τα Λειτουργικά":
http://www.themusichutch.com/listen.php?songid=38257
Και ένα μικρό απόσπασμα από την εκδοχή του Μανώλη Λιδάκη:
http://www.music-bazaar.com/mn/music/p1/bad/bju_t7ycda43dfyifmy4xbroivwqzl.mp3

Όμορφη που 'ναι η Κρήτη, όμορφη.
Έι και να 'μουνα αετός να την καμάρωνα
όλη, απ' την κορφή του αγέρα.
Παντέρμη Κρήτη πόσες γενιές φωνάζεις,
ποιος σ' ακούει;

Φοβέρα θέλει κι ο Θεός
για να κάνει το θάμα του.
Πιάσε το ντουφέκι,
πιάσε πάλι το ντουφέκι.

[fivo]

Aφιερωμένο εξαιρετικά στην vifo ! Καλή διασκέδαση και καλές βουτιές !
όχι στα βαθιά παιδί μου 

Bob Marley "Could you be loved"
http://www.youtube.com/watch?v=nQlOLARxC_A

vassilo, σε ευχαριστω εκ των υστερων!   
οσο για τα βαθια...μονο τετοια ειχε εκει που πηγα... 

υ.γ. και δικτυο βρηκα και ρευμα βρηκα...ιντερνετ δεν ειχα καμια μα καμια διαθεση να μπω...  (Αγαπη εσυ ειδικα ξερεις!  )
αγαπη σου εχω ενα καλο δυσπροσιτο: καντανος ...! αλλα και η παλαιοχωρα πολυ επιπεδατη και κοσμοπολιτικη επιλογη...!  (μακρυα απο τον δικο μου και οπου θελει ας ειναι! θα αρχισω να σκεφτομαι σοβαρα τον εβρο,   αφου δεν σκεφτομαι τον ασεπ...αχαχαχαχααα )

υ.γ. ηθελα να κανω παραθεση και σε αλλα μηνυματα αλλα δεν μπορω...σας χαιρετιζω λοιπον συνολικα!

λοιπον, επειδη γυρισα στον περαια μου και ειμαι τρισευτυχισμενη που γυρισα στον πολιτισμο μου, καλημερα σε ολους με :

Η θάλασσα του Πειραιά

Στίχοι: Γιώργος Μητσάκης
Μουσική: Γιώργος Μητσάκης
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πάριος
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος

[PDE ads]

[Αγάπη]

  μωρή vifo..............εσύ είσαι?
και όνομα ώρε σε άλλαξαν στο νησί..............

Λουτρό πήγες?

[fivo]

μωρή vifo..............εσύ είσαι?
και όνομα ώρε σε άλλαξαν στο νησί..............

Λουτρό πήγες?

ναι για!   
οχι μονο λουτροκαμπινε. 

[Pixie]

Ας φύγουμε για λίγο απ' όσα μας απασχολούν αυτό τον καιρό...

Από τις περιπτώσεις που ξεχωρίζουν στην αμερικάνικη ανεξάρτητη σκηνή τα τελευταία χρόνια, οι Of Montreal. Συγκρότημα του ενός ανθρώπου στην πραγματικότητα, του λίγο εκκεντρικού Kevin Barnes, από την Αθήνα της Τζόρτζια. Ροκ ελεκτρόνικα κυρίως, αλλά και ποπ, ψυχεδέλεια, φανκ... ο ήχος τους μεταμορφώνεται από άλμπουμ σε άλμπουμ.

vifo/vasiliev (από τον βυζαντινολόγο;  ), αφού δε θες άλλη Κρήτη, πάρε τις εντυπώσεις του Kevin Barnes από τη ...Νορβηγία 

of Montreal - Oslo In The Summertime
http://www.youtube.com/watch?v=zBP-bgIkvu8
Και live (όχι πολύ καλή ποιότητα  )
http://www.youtube.com/watch?v=SI04MMnJbJw
http://www.youtube.com/watch?v=iHnSac79qSo

Oslo in the summertime
nobody can fall asleep
I’m staring out the window from my bed
At 4 a.m. the sun is up
look the sky is peppered with sea birds
and with crows all cackeling

Up in tre ten Heimdalsgate
me and Nina making fun
of footballers in Rudolph Neilson Plass
I practice my norwegian on poor beffudeled waitresses
who shake their heads completely at a loss
Oslo in the summertime
the streets are strangely quite ’cause
everyone’s away on holiday

Oslo in the summertime
Pakistani children play locked
inside of the courtyard all day
Pretty people everywhere
sun lamp tans and flaxen hair
Just tell the American not to stare

[kellykou]

Εδώ και 5 μέρες κάτι συμβαίνει και δεν έχει ήχο το λαπτοπ και έχω ξενερώσει απίστευτα που δε μπορώ να ακούσω μουσική και δε βάζω κανένα τραγουδάκι...........

Εγω εχω το ιδιο προβλημα εδω και μηνα. Μηπως εχεις ΗP laptop σειρα 6000?

[Αγάπη]

όχι,toshiba είναι το δικό μου............
στα καλά καθούμενα..........πήγα να κάνω επαναφορά και μου είπε ότι δεν έγινε με επιτυχία.......

 

[kellykou]

Μηπως εκανες format γιατι στα laptop απαγορευεται 

[Αγάπη]

Εκανα όταν το πήρα.................
Να έκανα τώρα και να μην το πήρα πρέφα..........΄ξέρω γω..............

[BOEMISSA]

Και επειδή πολλοί από σας ετοιμάζεστε να σαλπάρετε σε λίγο καιρο για τα νησιά, άντε και ένα τραγούδι για τα καράβια.
Εξαιρετικα αφιερωμένο στις καλές μου φίλες που θα σαλπάρουν, mat, enastron, ioanna89. Μου θυμίζετε τα περσινά δικά μου ταξίδια. Καλές θάλασσες να έχετε και καλή και ευχάριστη διαμονή στα νησιά σας.
Αφιερωμένο και στη Vica που ευτυχώς δε θα χρειαστεί να ξενιτευτεί και θα ενθουσιαστεί με το τραγούδι.


Καράβια αλήτες       
 
Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος

Καράβια αλήτες μας σφύριξαν κάτι.
Μας είπαν ελάτε, μας κλείσαν το μάτι.
Μπροστά μας περνάνε, μα δε σταματάνε.
Τα άσπρα πανιά τους δεν ήταν για μας.

Καράβια περάσαν, χαθήκαν στα βάθη.
Γιατί μας γελάσαν κανείς δε θα μάθει.
Ανάποδη μέρα, τα τράβηξε πέρα.
Σ' αυτό το λιμάνι δεν φεύγει κανείς.

Στο 'να μου χέρι το τσιγάρο
μοιάζει με χαμένο φάρο.
Κι άμα θα σβήσει, θα 'ρθει μπόρα.
Σχόλασε το γλέντι τώρα.



http://www.youtube.com/watch?v=uYaS6DhnWvw

[epizoitis]

Kαλησπέρα στην παρέα.

H Κρήτη είναι πολύ όμορφη ..........Μα το πιο παρήγορο είναι ότι εξακολουθεί να παράγει πολιτισμό, με ανθρώπους που σέβονται και τιμούν την παράδοση. Ανάμεσα τους κι ένα συγκρότημα από νέους  μουσικούς , τα "ΠΑΛΑΪΝΑ ΣΕΦΕΡΙΑ".
Πήραν το όνομά τους από τις λέξεις

"παλαιινός, -η, -ο,"  (επίθετο) που σημαίνει  1) ο ανήκων ή αναφερόμενος εις παλαιάν, παρελθούσαν εποχήν και 2) ο παλαιός.
και
"σεφέρι" (ουσιαστικό) κρητικό ιδίωμα, και σημαίνει 1)χρονική περίοδος , 2)  ταξίδι, 3) στράτευμα και 4) έξοδος στρατού.

Σχηματίστηκαν το 1993 και πρωτοπαιξαν στην Αθήνα,  στο 2ο Φεστιβάλ Κρητικής Μουσικής
Σκοπός τους ή...........Αντικείμενο του πόθου...είναι η καταγραφή και εκτέλεση παλιών παραδοσιακών σκοπών που παίζονται στην Κρήτη απο την αρχή του αιώνα, αλλά και η σύνθεση νέων, όπου ο στίχος και η μουσική βασίζονται πάνω σε παραδοσιακές μουσικές φόρμες της Κρήτης.
Οι στίχοι που χρησιμοποιούνται στις νέες συνθέσεις αλλά και σε κάποιους παλαιότερους σκοπούς ανήκουν στους : Θεόδωρο Ρηγινιώτη, π. Στεφανή Νίκα, Μήτσο Σταυρακάκη και Γιώργη Σκουτέλη.
Σημαντικές για το μουσικό σύνολο υπήρξαν οι συνεργασίες με τους : Χρόνη Αηδονίδη και το Αρχείο Ελληνικής Μουσικής, Κέντρο Αιγειακών Λαογραφικών και Μουσικολογικών Ερευνών, Paolo Scarnecchia (Ιταλός μουσικολόγος) και

[apri]

Η Ευτυχία Χατζηγεωργίου-Οικονόμου, κατόπιν Νικολαίδου και τελικά Παπαγιαννοπούλου (1893 - 7 Ιανουαρίου 1972).

Γράφει γι'αυτήν ο Λευτέρης Παπαδόπουλος ( http://www.elliniko-fenomeno.gr/?p=1155 )

"Η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ήταν ένα παθιασμένο άτομο και εξαιτίας του πάθους της έγινε τόσο μεγάλη. Γεννήθηκε το 1893 στο Αϊδίνη της Μικράς Ασίας από γονείς πάμπλουτους. Είχε υπηρέτες, είχε δυνατότητες να σπουδάσει, ήταν πάρα πολύ όμορφη, και γούσταρε άνδρες παλικαράδες, νταήδες.
Αυτή λοιπόν αράζει συνέχεια στην κουζίνα του σπιτιού της, όπου εκεί είναι μια πόντια μαγείρισσα, η οποία της μαθαίνει να ρίχνει τα χαρτιά. Έχει παντρευτεί εν τω μεταξύ έναν πάμπλουτο κατά 20 χρόνια μεγαλύτερο της και κάνει μαζί του δύο παιδιά.
Το 1911 γίνεται μια σφαγή Ελλήνων από τους Τούρκους και ο άνδρας της φεύγει για να πάει στην Αθήνα. Μετά δε ακολουθεί η μεγάλη σφαγή το 1922,  οπότε με χίλια βάσανα κατάφερε να πάρει τα δύο παιδιά και την μάνα της, και να προχωρήσει στο εσωτερικό της Τουρκίας. Οπότε τι κάνει;; Επειδή ξέρει γράμματα και είχε σπουδάσει δασκάλα και εδώ οι Τούρκοι νόμιζαν ότι το να μάθουν τα παιδιά τους Ελληνικά είναι σπουδαίο, αρχίζει να διδάσκει Ελληνικά, αλλά βγάζει ελάχιστα λεφτά.
Τα φράγκα τα βγάζει ρίχνοντας τα χαρτιά, τα οποία την ακολουθούν σε όλη την πορεία της ζωή της. Έρχεται λοιπόν στην Αθήνα, συναντάει τον άνδρα της και μετά την εγκατάσταση της στην Αθήνα πάει σε ένα καφενείο ηθοποιών το οποίο λεγόταν “Αργολίς” εκεί στην Αγίου Κωνσταντίνου. Προφανώς είχε βάλει στο μάτι κάποιον ηθοποιό, που τον γούσταρε, πάει μια, δυο, τρεις, του την πέφτει και επιστρέφοντας στο σπίτι της λέει στον άνδρα της, άντε γεια.
Τον εγκαταλείπει λοιπόν και γίνεται ηθοποιός, γιατί ερωτεύθηκε αυτόν τον τύπο. Θα μου πείτε τώρα εσείς όλοι, καλοί άνθρωποι, νοικοκυραίοι, μα είναι δυνατόν να έχεις δύο παιδιά, και μόλις ανταμώσεις έναν τύπο που σου αρέσει, μπορείς εύκολα να εγκαταλείψεις την οικογένεια σου.
Η Ευτυχία δεν μπορούσε να κριθεί με τα συνήθη μέτρα. Εγκατέλειψε την οικογένεια της, κράτησε το ένα παιδί, και τον ακολούθησε σε περιοδείες. Έγινε ξαφνικά γιατί ερωτεύθηκε τον ηθοποιό, και τον ακολουθεί παντού και μέσω αυτού καταφέρνει να φτάσει σε ένα ανεκτό επίπεδο. Επειδή ήταν ωραία, εντυπωσιακή, με μπλε μάτια, εγώ την θυμάμαι αν και τα μάτια δεν αλλάζουν στις μεγάλες γυναίκες. Φτάνει να παίξει εξαιτίας του φίλου της, ο οποίος ήταν θεατρίνος ονόματι Αλεξίου, με την Κοτοπούλη. Κατάφερε να παίξει σε τραγωδία η Ευτυχία, πέντε χρόνια μετά την Μικρασιατική καταστροφή στο Παναθηναϊκό στάδιο. Πρόκειται για μια ιστορική παράσταση στην οποία παίζει ως κορυφαία του χορού, αλλά επειδή ήταν όπως είπαμε γυναίκα του πάθους, βαριέται την ηθοποιία και τον Αλεξίου και πάει για άλλες πολιτείες.
Η γυναίκα αυτή έκανε αυτά που έκανε ως ηθοποιός, και ξαφνικά ερωτεύεται ένα αστυφύλακα. Το μηνιάτικο του είναι πενιχρό και όμως πηγαίνει μαζί του. Περνούν τα χρόνια με τον αστυφύλακα, ζει ωραία, ερωτευμένη, αλλά αρχίζει και τον βαριέται. Δεν έχω πληροφορηθεί αν και γιατί τον εγκατέλειψε και αυτόν. Επίσης δεν πληροφορήθηκα αν του έκανε καμιά πράσινη. Πράσινη σημαίνει στο μπουζούκι το φάλτσο. Όταν λοιπόν παίζεις μπουζούκι και κάνεις ένα φάλτσο σου φωνάζει ο μαέστρος, και σου λέει, άκουσα μια πράσινη. Ξέρω ότι ο αστυφύλακας κάποια στιγμή πέθανε, αλλά προτού πεθάνει του είχε αλλάξει τα φώτα, γιατί είχε αρχίσει να παίζει χαρτιά.
Το 1960 πέθανε η κόρη της, μια καλλονή, και αυτό την τρέλανε, αλλά και μέσα στο κύτταρο της είχε αυτή η γυναίκα την τρέλα, το πάθος. Όταν πέθανε ο άντρας της είχε δυό συντάξεις, μια σαν ηθοποιός, και μια σαν χήρα αστυφύλακα. Αλλά αυτά τα λεφτά δεν έφταναν, γι΄ αυτό άρχισε να γράφει τραγούδια.
Η Ευτυχία έγραφε ποιήματα και μάλιστα πολύ σοβαρά. Εκείνη την εποχή ο Τσιτσάνης είχε γκόμενα την Μαρίκα Νίνου, την οποία γνωρίζει η Ευτυχία και της λέει, ότι γράφω ποιήματα, και εκείνη της απαντά, γιατί δεν γράφεις τραγούδια με τον Τσιτσάνη. Έτσι λοιπόν αρχίζει και γράφει Τσιτσάνη. Το πρώτο τραγούδι είναι το “