0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Ασφαλώς και υπάρχουν κι εκεί καθηγητές που καθυστερούν, αδιαφορούν... γενικώς υπάρχουν πολλά φρούτα... Αλλά όχι να σε εκμεταλλεύονται. Τουλάχιστον όχι στον βαθμό που γίνεται εδώ στα δημόσια πανεπιστήμια. Αυτό εννοούσα με την πελατιακή σχέση: Πληρώνεις και αργά ή γρήγορα τελειώνεις. Και ναι, μιλάω από προσωπικές εμπειρίες.
Πράγματι είναι δύσκολο... εκτός αν είσαι "διαπλεκόμενος", δηλαδή αν είσαι σε κυκλώματα ή - σε μια πιο αθώα εκδοχή- αν απλά έχεις γνωριμίες. Τότε κάποια πόρτα ανοίγει. Αλλιώς έχω να σου πω ότι όχι μόνο είναι δύσκολο (αυτό είναι το λιγότερο), αλλά και επικίνδυνο! Μη σου φαίνεται παράξενο... Κανένας δε θα σε αναλάβει, αν δεν έχει να πάρει κάτι από σένα!!! Εξηγούμαι:Το πιο καλό σενάριο είναι να ετοιμάσεις μια καλή ερευνητική πρόταση, να τη δει θετικά και κατ' επέκταση να σε προτιμήσει. Από εκεί και πέρα υπάρχει εύρος στο πόσο θα σου βγάλει το λάδι στη δουλειά (ή εκμεταλλευόμενος τη δουλειά σου)... και κατ' επέκταση ακολουθούν πολλά ενδεχόμενα για το κατά πόσο θα έχει "αίσιο" ή "άδοξο" τέλος το διδακτορικό σου. Και εδώ θα σου πω τα άσχημα σενάρια: Ξέρω καθηγητές/τριες που στέλνουν τους υποψήφιους διδάκτορές τους στο σούπερ μάρκετ να τους ψωνίσουν (εννοείται με τα λεφτά του άμοιρου φοιτητή). Ξέρω καθηγητές/τριες που δε δουλεύουν καθόλου! και ο άμοιρος φοιτητής δουλεύει 19 ώρες το24ωρο (ναι! κοιμάται μόνο 4 ώρες, +1 για τις βιολογικές του ανάγκες) για να βγάλει δουλειά δική τους και όχι δική του!. Ξέρω καθηγητές/τριες που ζητάνε χρήματα από τους φοιτητές τους (δανεικά και αγύριστα). Ξέρω καθηγητές/τριες που βάζουν τους φοιτητές να πληρώνουν τη συμμετοχή για δημοσίευσεις στα συνέδρια, αυτοί δεν πληρώνουν τη συμμετοχή τους, αλλά το όνομά τους μπαίνει πάντα πρώτο, άσχετα με το αν δεν έχουν γράψει ούτε μια πρόταση για να βγει αυτή η δημοσίευση. Μπορώ να σου πω πολλά, γιατί η υπόθεση διδακτορικό είναι κάτι για το οποίο μπορείς να μιλάς μέρες... Το χειρότερο απ' όλα όμως, αλλά δυστυχώς και το πιο σύνηθες: Ξέρω καθηγητές/τριες που μπορούν να σε κρατήσουν 10 χρόνια +++ για να τους βγάζεις δουλειά, ώστε να πάρουν αυτοί/ες βαθμίδα και εσύ:α) είτε να πάρεις εν τέλει το διδακτορικό σου, αν κάνεις ιωβεια υπομονή και δεχτείς ωστόσο να παραμελήσεις τον εαυτό σου, να καθυστερήσεις να κάνεις οικογένεια (ή και να μην κάνεις καθόλου) ή αν έχεις ήδη κάνει να παραμελήσεις αυτή την οικογένεια ή άλλους δικούς σου ανθρώπους.β) είτε να μην πάρεις τίποτα απολύτως!... όχι επειδή στο τέλος μπορεί να σε διώξει, αλλά γιατί η πανουργία τους είναι τέτοια που μπορούν να σε κάνουν εσένα να φύγεις! Γιατί όταν θα σε έχει κρατήσει τόσα χρόνια και.. εξακολουθεί να σου βρίσκει συνέχεια λάθη, ώστε να μην τελειώνεις ποτέ (αλλά παραδόξως δεν είσαι και τόσο ανίκανη, ώστε τη δική τους δουλειά να την προχωράς), θα καταλάβεις ότι έχασες τόσα χρόνια από τη ζωή σου άδικα (ισχύουν τα όσα έγραψα στην περίπτωση (α) και εδώ, παραμέληση του εαυτού σου κτλ.) και θα φύγεις εσύ!Εννοείται φυσικά ότι οι διαπλεκόμενοι δεν τυγχάνουν τέτοιας μεταχείρισης! Αυτοί μπορούν να βρουν επιβλέποντα, να γραφτούν, να πάρουν πάσο, να μην έχουν ιδέα και... η τύχη τους δουλεύει! ή μάλλον κάποιοι άλλοι δουλεύουν γι' αυτούς!Εσύ απ' ότι κατάλαβα δεν έχεις ετοιμάσει κάποια ερευνητική πρόταση και απλά προσπαθείς να "προωθηθείς" με το καλό βιογραφικό σου! Μπράβο για τους καλούς βαθμούς σου, αλλά πίστεψέ με δεν αρκούν για τη συγκεκριμένη θέση που ψάχνεις. Έχεις ερευνητικά ενδιαφέροντα; έχεις σκεφτεί τι θες να διερευνήσεις. Επίσης, έχεις μια βασική γνώση πάνω σε αυτό που θες να διερευνήσεις; Και κυρίως: ΓΙΑΤΙ θες να το κάνεις το διδακτορικό; Όλα αυτά πρέπει να τα απαντήσεις στον εαυτό σου.Λυπάμαι πραγματικά αν φαίνονται απαισιόδοξα τα όσα γράφω, αλλά είναι αληθινά. Σίγουρα δεν αμφιβάλλω πως υπάρχουν και καλοί άνθρωποι, αλλά δυστυχώς κι αυτοί κάνουν εξυπηρετήσεις σε "διαπλεκόμενους", οπότε μάλλον έχουν συμπληρώσει και τις 5 θέσεις για διδάκτορες. Φτιάξε όμως μια ερευνητική πρόταση και ποτέ δεν ξέρεις... Θα σου δώσω και 2 συμβουλές (για να μην πεις ότι μόνο σε απογοήτευσα). Αφού είσαι γυναίκα (αν κρίνω από το όνομά σου)1. Μη συνεργαστείς με γυναίκα.2.
Αναφορικά με τα εξ αποστάσεως διδακτορικά, στην πραγματικότητα δεν είναι εξ αποστάσεως. Θα μιλήσω για το ΕΑΠ που κάτι φεγγάρια είχα απευθυνθεί. Εξ αποστάσεως είναι η μέθοδος διδασκαλίας στους προπτυχιακούς και στους μεταπτυχιακούς κύκλους, εφόσον δηλαδή υπάρχουν θεματικές ενότητες. Όταν κάποιος αποφασίσει να κάνει διδακτορικό, οι καθηγητές έχουν τις ίδιες προσδοκίες-απαιτήσεις (και εννοώ το υγιές και αναμενόμενο κομμάτι, όχι το "χώσιμο") από τους υποψηφίους, όπως έχουν και οι καθηγητές των υπολοίπων πανεπιστημίων. Όταν συζητούσα με έναν καθηγητή μου το είχε πει ρητώς: δεν γίνεται να κάνουμε διδακτορικό και να είσαι στην πόλη σου, πρέπει να έρθεις στην Αθήνα. Η αλήθεια είναι ότι και εγώ αναρωτήθηκα στην αρχή γιατί; Κατάλαβα όμως ότι είχε δίκιο. Και εξηγώ: εξ αποστάσεως μπορεί να γίνει ως ένα σημείο το διδακτορικό, ή, για να είμαι πιο ακριβής, από ένα σημείο και μετά. Αν δηλαδή δεν είσαι σε κάποιο κέντρο, πώς θα κάνεις την έρευνά σου, πώς θα βρεις βιβλιογραφία, πώς θα μπεις σε μία ροή; Επίσης, τουλάχιστον μέχρι να μπει το νερό στο αυλάκι, θα χρειαστούν πολλές συναντήσεις και συζητήσεις με τον πρώτο επιβλέποντα (παίρνω ως δεδομένο ότι πρόκειται για καλό επιβλέποντα, που είναι πρόθυμος να ακούσει τις ιδέες σου και να κατευθύνει την έρευνα προς το σωστό σημείο). Αν και τελικά δεν έκανα το διδακτορικό μου στο ΕΑΠ ούτε σε κάποιο άλλο πανεπιστήμιο που δουλεύει με την μέθοδο εξ αποστάσεως, το κατάλαβα πολύ καλά όταν εκπονούσα την διατριβή μου και πραγματικά μετακόμισα στην πόλη της έδρας του πανεπιστημίου. Ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσα να κάνω και είμαι πεπεισμένη πως αν δεν το είχα κάνει, δεν θα είχα τελειώσει. Συνεπώς, όσοι προτίθενται να εκπονήσουν διδακτορική διατριβή, να έχουν κατά νου, εφόσον βεβαίως στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις, ότι θα χρειαστεί να περάσουν πολλές ώρες στον χώρο του πανεπιστημίου, δηλαδή σε βιβλιοθήκες, σε σεμινάρια, σε συναντήσεις με καθηγητές (όχι μόνον με τον επιβλέποντα, αλλά και με όποιον σχετίζεται με το υπό εκπόνηση θέμα). Δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται και καμία διατριβή δεν μπορεί να γίνει αποκλειστικά από το σπίτι ή έστω με πέντε-δέκα επισκέψεις σε κάποια βιβλιοθήκη και άλλες τόσες συναντήσεις με τον επιβλέποντα.
Και τι μπορεί να κάνει κάποιος που εργαζεται; Δεν είναι δύσκολο να συνδυαστει δουλειά με διδακτορικό ιδιαίτερα σε άλλη πολη;
Να ξεχάσει σ/κ, διακοπές, διασκέδαση και προσωπική ζωή. Η μεγάλη δυσκολία είναι ότι οι ώρες λειτουργίας βιβλιοθηκών, ιδρυμάτων, κλπ κλπ συμπίπτουν με τις ώρες εργασίας, οπότε θέλει πολύ καλό προγραμματισμό τις διάφορες ελεύθερες μέρες και πολλή βοήθεια από το περιβάλλον (έχω στείλει το μισό μου σόι να δανείζεται/επιστρέφει βιβλία). Το διαδίκτυο έχει κάνει κάποια πράγματα περισσότερο προσβάσιμα, ωστόσο το θέμα του χρόνου είναι άλυτο.
Να ξεχάσει σ/κ, διακοπές, διασκέδαση και προσωπική ζωή.
Εγω ειμαι σιγουρη! Αν μπορουσα να φανταστω τον κοπο που θελει, δεν θα το ξεκινουσα ποτε!Προσωπικα επεσα στην παγιδα εχοντας κανει δυο μεταπτυχιακα, να το θεωρησω ως ενα μεγαλο μεταπτυχιακο. Ομως, δεν εχει καμια μα καμια σχεση! Ειδικα σε ξενη γλωσσα και εξ αποστεσεως, οπως το εκανα εγω, ουτε στο χειροτερο εχθρο μου!
Να ρωτήσω κάτι. Μόλις ξεκίνησα το διδακτορικό μου τον Μάρτιο αλλά με τον καθηγητή μου ούτε τακτικές συναντήσεις έχουμε ορίσει αν και τον είχα ρωτήσει σχετικά, ούτε με τα άλλα δύο μέλη της τριμελούς έχω βρεθεί. Πως το βρίσκετε αυτό;
Σε ποιο πανεπιστήμιο το έκανες; Τι προβλήματα υπήξαν; Αν δεν καταφέρω να βρω καθηγητή Ελλάδα ή Κύπρο θα απευθυνθώ στο Leicester μάλλον.