0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Έθεσα ένα ερώτημα που αφορούσε όσους διορίζονται εκτός ΑΣΕΠ και προκάλεσα περίεργες αντιδράσεις εκεί που θα έπρεπε να προκαλέσω επιχειρήματα.
Υπάρχει και μια σχετική ιστοριούλα. Κάποτε μαλλώνανε μεταξύ τους τα μερμήγκια... Μέχρι που πέρασε ένας ελέφαντας και τα πάτησε όλα.
Δεν υπερβάλλω φίλε μου. Μακάρι να ήταν έτσι. Μας οδηγούν σε ένα λούκι να μαλώνουμε μεταξύ μας αντί να παλεύουμε.
Δούλεψα ως καθηγητής σε καμιά δεκαριά φροντιστήρια και δεν στέριωσα σε κανένα, παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλλα, δούλεψα και ως ωρομίσθιος σε δημόσια λύκεια και ούτε εκεί μπόρεσα να δω φως.Μόνο στα ιδιαίτερα μαθήματα έζησα κάποιες στιγμές δόξας ως εκπαιδευτικός, και χάρη σ’ αυτά δεν τα παράτησα δεκατρία χρόνια που ασχολούμαι με την εκπαίδευση. Δούλεψα με τον καθιερωμένο τρόπο, σημειώσεις έμφαση στην κατανόηση της θεωρίας από τους μαθητές, ασκήσεις , βοηθητικά βιβλία, πατέντες για να μπαίνουν γρήγορα τα παιδιά στο νόημα κλπ.Δυστυχώς όταν είχα να κάνω με περισσότερους του ενός μαθητές πολύ σπάνια έφερνα κάποιο αποτέλεσμα.Άρχισα να αναρωτιέμαι μήπως δεν κάνω γι’ αυτή την δουλειά.Μέχρι που μπήκε ο ΑΣΕΠ στην ζωή μου. Όπου θέλοντας και μη ήρθα σε επαφή με τις σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας. Εκεί εντόπισα όλα τα λάθη. Δεν ακολουθούσα ποτέ σχέδιο μαθήματος, θεωρούσα ότι το βιβλίο είναι υπεραρκετό. Δεν αναρωτιόμουνα ποτέ για τις αντιλήψεις των μαθητών, απλά έπρεπε να τους φυτέψω σώνει και καλά το μάθημα στο μυαλό τους , ούτε είχα ιδέα για το πώς μαθαίνει κάποιος. Η άποψη του να παίρνει ο μαθητής την υπόθεση στα χέρια του, μου ήταν όχι απλά άγνωστη αλλά συνειδητά έκανα το ακριβώς αντίθετο, έπαιρνα εγώ για λογαριασμό του μαθητή την ευθύνη της μάθησης.Για να μην πολυλογώ χάρη στον ΑΣΕΠ κατάλαβα ότι είναι αδύνατο να γίνεις κανονικός καθηγητής αυτοσχεδιάζοντας. Χρειάζεται η παιδαγωγική και διδακτική επιστήμη να είναι αρωγός στην προσπάθεια του καθενός. Έφτασα μάλιστα στο σημείο να ντρέπομαι για την άθλια διδασκαλία τόσων χρόνων.Νομίζω ότι η ιστορία με τον ΑΣΕΠ έχει πολλές πλευρές και δεν είναι μόνο θέμα αξιοκρατίας, αλλά και θέμα αυτογνωσίας και ξεκαβαλικέματος του καλαμιού του φτασμένου δήθεν εκπαιδευτικού, είτε στον ιδιωτικό ή στο δημόσιο τομέα.
Διαφωνώ όμως στην επιβολή του ως τρόπου διορισμού των εκπαιδευτικών.
Πιστεύω ότι ένα είδος επετηρίδας των ήδη επιτυχόντων στο διαγωνισμό ,θα έλυνε στο εξής το πρόβλημα.
Παράθεση από: Sun στις Ιουλίου 10, 2009, 09:07:10 am Πιστεύω ότι ένα είδος επετηρίδας των ήδη επιτυχόντων στο διαγωνισμό ,θα έλυνε στο εξής το πρόβλημα. Σε αυτό, συμφωνώ !!!!
Μήν τα παίρνεις όμως , κουβέντα κάνουμε !
Παράθεση από: exterr στις Ιουλίου 10, 2009, 10:53:59 amΜήν τα παίρνεις όμως , κουβέντα κάνουμε !Παρασύρθηκα....πω πω αμφιθέατρο μου θύμισα ,και εκεί δύσκολα γινόταν συζήτηση!!!