Λατινικά Γ' Λυκείου

[Dwrina]

castris,pugna...εν 31 αφαιρετικές απομάκρυνσης βρίσκω αλλά όχι απομάκρυνσης από τόπο..μήπως δε χρειάζεται να πούμε από τόπο εδώ;μήπως δηλ ισχύει κάτι άλλο;β.γενικα όταν εχουμε απομάκρυνση από τόπο /κίνηση από τόπο...το "από τόπο"πρέπει να τονιζουμε έτσι;

 Από ό,τι έχω καταλάβει, μιλάμε για από τόπο κίνηση, όταν η απρόθετη αφαιρετική δηλώνει αφετηρία,  σημείο εκκίνησης από τόπο, πράγμα που συμβαίνει με τις απρόθετες αφαιρετικές  ονομάτων πόλεων ή μικρών νησιών,  ενώ οι αφαιρετικές που αναφέρεις είναι αφαιρετικές του χωρισμού που δηλώνουν απομάκρυνση (ορισμένοι τις χαρακτηρίζουν αντικείμενο).

[PDE ads]

[kiki14]

Άρα αυτές οι αφαιρετικες δεν έχουν σχέση με κίνηση από τόπο /απομάκρυνση από τόπο ...έτσι;;
Πάντως κίνηση από τόπο κ απομάκρυνση από τόπο είναι το ίδιο;

[Dwrina]

Πάντως κίνηση από τόπο κ απομάκρυνση από τόπο είναι το ίδιο;

Αν και η γνήσια αφαιρετική, ως αφαιρετική, δηλώνει το «από πού»,  δεν είναι ακριβώς το ίδιο, γιατί στη μια περίπτωση (αυτήν την οποία αναγνωρίζουμε ως «κίνηση από τόπο») η αφαιρετική δηλώνει την αφετηρία, ενώ στην άλλη απλώς χωρισμό – απομάκρυνση. Εν πάση περιπτώσει, όταν η αφαιρετική δηλώνει την αφετηρία και η αφετηρία είναι τοπική, στη σχολική συντακτική αναγνώριση λέμε «κίνηση από τόπο», αλλά, όταν δηλώνει απομάκρυνση, ακόμη και αν αυτή γίνεται κυριολεκτικά από τόπο, δεν το λέμε.

Άρα αυτές οι αφαιρετικες δεν έχουν σχέση με κίνηση από τόπο /απομάκρυνση από τόπο ...έτσι;;

Οι αφαιρετικές του κειμένου 31 δηλώνουν απομάκρυνση.


Μια και μιλάμε για την αφαιρετική, να ρωτήσω κάτι, μήπως γνωρίζει κάποιος να μου απαντήσει. Στο εἰς τοσαύτην ταπεινότητα κατεστήσαμεν, ὥστε μακρὸν πλοῖον ἐπὶ τάδε Φασήλιδος μὴ καθέλκειν η απρόθετη γενική Φασήλιδος είναι το αντίστοιχο της λατινικής αφαιρετικής ονομάτων πόλεως, δηλαδή αφαιρετική γενική που δηλώνει το σημείο εκκίνησης,  σύνταξη  όμως που στην αρχαία ελληνική δεν πρέπει να είναι και πολύ συνηθισμένη;

[Sissy_LA]

Καλησπέρα! Στις ευθείες ερωτήσεις που εισάγονται με το nonne αποβάλλεται η άρνηση, σωστά; π.χ. Ego non cognosco vocem tuam? -> Nonne ego cognosco vocem tuam? (24)

[PDE ads]

[apri]

Μια και μιλάμε για την αφαιρετική, να ρωτήσω κάτι, μήπως γνωρίζει κάποιος να μου απαντήσει. Στο εἰς τοσαύτην ταπεινότητα κατεστήσαμεν, ὥστε μακρὸν πλοῖον ἐπὶ τάδε Φασήλιδος μὴ καθέλκειν η απρόθετη γενική Φασήλιδος είναι το αντίστοιχο της λατινικής αφαιρετικής ονομάτων πόλεως, δηλαδή αφαιρετική γενική που δηλώνει το σημείο εκκίνησης,  σύνταξη  όμως που στην αρχαία ελληνική δεν πρέπει να είναι και πολύ συνηθισμένη;

Από ό,τι βλέπω στο λεξικό, το "καθέλκω" εμφανιζόταν σε φράσεις του τύπου "καθέλκω ναυς εις θάλασσαν/εις Πειραιάν κλπ".
Και επειδή η Φασηλίς ήταν λιμάνι, νομίζω πως η συνήθης χρήση του "καθέλκω" μας οδηγεί στο ότι δεν έριξαν μακρά πλοία στο λιμάνι της Φασηλίδος (και όχι ''από τη Φασηλίδα'').
Άρα, θεωρώ πιθανότερο η γενική να προσδιορίζει το "τάδε". Δηλ. να είναι "επί τάδε (μέρη) Φασηλίδος".

Καλησπέρα! Στις ευθείες ερωτήσεις που εισάγονται με το nonne αποβάλλεται η άρνηση, σωστά; π.χ. Ego non cognosco vocem tuam? -> Nonne ego cognosco vocem tuam? (24)

Δεν αποβάλλεται ακριβώς. Το  ''nonne'' ως μόριο περιλαμβάνει την άρνηση (non). Άρα, η πρόταση δεν χρειάζεται κάποιον επιπλέον δείκτη άρνησης.

[Sissy_LA]

Ευχαριστώ πολύ, Apri!

[Dwrina]

Οι ερωτήσεις που εισάγονται με num και nonne είναι πάντοτε ρητορικές, όπως γράφει το σχολικό βιβλίο;
 
Οι ερωτήσεις του κειμένου 43 είναι όλες ρητορικές;  Από το ψηφιακό βοήθημα όλες έτσι αναγνωρίζονται  (και έτσι φαίνονται), αλλά ο Κανελλόπουλος αναγνωρίζει ως ρητορική μόνο την πρώτη (num ad hostem veni et captiva in castris tuis sum), σαν να παίζει ρόλο μόνο ο τρόπος εισαγωγής και όχι  το αν η ερώτηση δεν διατυπώνεται για να απαντηθεί.
Από την άλλη, για την ερώτηση του κειμένου 24 ego non cognosco vocem tuam, η οποία επίσης μου φαίνεται ρητορική, το ψηφιακό βοήθημα γράφει ότι εκφράζει πραγματική απορία.

Τελικά, πότε είναι ρητορική μια ερώτηση;


To neque ισοδυναμεί με το non (et non); Για αυτό το βλέπω σε προτάσεις κρίσεως στις ασκήσεις του σχολικού βιβλίου του κειμένου 50;  Αυτή η άρνηση, παρόλο που έχει το que, χρησιμοποιείται χωρίς να συνδέεται με κάτι άλλο (όπως στις ασκήσεις του σχολικού βιβλίου);

Σύμφωνα με το σχολικό βιβλίο φαίνεται ότι, όταν αντικαθιστούμε τη nemo με τη quisquam, πρέπει να χρησιμοποιούμε την άρνηση neque ή nec στην αρχή της πρότασης και όχι την non πριν από το ρήμα. Υπάρχει κάποιος λόγος για αυτό;

Αντίστοιχη του neque άρνηση για προτάσεις επιθυμίας υπάρχει;

Στη μετατροπή  του neminem credideritis σε nolite aliquem credere (την οποία μάλλον στο ψηφιακό βοήθημα  την είχα βρει) η αόριστη αντωνυμία είναι σωστή ή θα έπρεπε να τεθεί η  quisquam;

[Gwgaki]

Καλημέρα & καλό μήνα!
Επανέρχομαι σε παλιότερο ερώτημα: τελικά του χρόνου θα εξετάζονται τα Λατινικά στη Θεωρητική κατεύθυνση; Είχε ειπωθεί ότι μέσα στον Ιανουάριο θα βγει σχετική απόφαση, αλλά δεν έχει πέσει κάτι στην αντίληψή μου... Κάθε πληροφορία καλοδεχούμενη!

[Sali]

Οι ερωτήσεις που εισάγονται με num και nonne είναι πάντοτε ρητορικές, όπως γράφει το σχολικό βιβλίο;
 
Οι ερωτήσεις του κειμένου 43 είναι όλες ρητορικές;  Από το ψηφιακό βοήθημα όλες έτσι αναγνωρίζονται  (και έτσι φαίνονται), αλλά ο Κανελλόπουλος αναγνωρίζει ως ρητορική μόνο την πρώτη (num ad hostem veni et captiva in castris tuis sum), σαν να παίζει ρόλο μόνο ο τρόπος εισαγωγής και όχι  το αν η ερώτηση δεν διατυπώνεται για να απαντηθεί.
Από την άλλη, για την ερώτηση του κειμένου 24 ego non cognosco vocem tuam, η οποία επίσης μου φαίνεται ρητορική, το ψηφιακό βοήθημα γράφει ότι εκφράζει πραγματική απορία.

Τελικά, πότε είναι ρητορική μια ερώτηση;

Ρητορική είναι κάθε ερώτηση που δεν επιδέχεται απάντηση και είτε ισοδυναμεί με έντονη κατάφαση ή έντονη άρνηση, είτε ισοδυναμεί με προτροπή ή αποτροπή ή υπονοεί το δέον γενέσθαι. Επομένως, όλες αυτές οι ερωτήσεις είναι ρητορικές, αφού καμία τους δεν περιμένουμε να απαντηθεί. Από τις λοιπές τρεις ερωτήσεις του κειμ. 43 (εκτός αυτής που εισάγεται με το num) η πρώτη και η τρίτη ισοδυναμούν με έντονη άρνηση, ενώ η δεύτερη με έντονη κατάφαση. Με έντονη κατάφαση ισοδυναμεί και η ερώτηση του κειμ. 24.

To neque ισοδυναμεί με το non (et non); Για αυτό το βλέπω σε προτάσεις κρίσεως στις ασκήσεις του σχολικού βιβλίου του κειμένου 50;  Αυτή η άρνηση, παρόλο που έχει το que, χρησιμοποιείται χωρίς να συνδέεται με κάτι άλλο (όπως στις ασκήσεις του σχολικού βιβλίου);

Μπορεί να είναι συνδετικό, μπορεί και όχι (π.χ. να προσδιορίζει μεμονωμένες λέξεις ή φράσεις).

Αντίστοιχη του neque άρνηση για προτάσεις επιθυμίας υπάρχει;

Ναι, η neve ή neu. Αλλά οι χρήσεις τους (των neque - neve) δεν παραλληλίζονται πλήρως.

Στη μετατροπή  του neminem credideritis σε nolite aliquem credere (την οποία μάλλον στο ψηφιακό βοήθημα  την είχα βρει) η αόριστη αντωνυμία είναι σωστή ή θα έπρεπε να τεθεί η  quisquam;

Όχι, δεν είναι σωστή η χρήση του aliquem· εφόσον αντικαθιστούμε το neminem, πρέπει η αντων. να είναι η quemquam.

[Dwrina]

Ευχαριστώ πολύ, Sali!

[Sissy_LA]

Καλησπέρα! Στην πρόταση "Ille praebuit eis se spectandum" (36), εκτος απο τελική και αναφορικοτελικη πρόταση, ενδείκνυται κι άλλος τρόπος για τη δήλωση του σκοπου;

[gia 96]

Καλησπέρα! Στην πρόταση "Ille praebuit eis se spectandum" (36), εκτος απο τελική και αναφορικοτελικη πρόταση, ενδείκνυται κι άλλος τρόπος για τη δήλωση του σκοπου;

Εδώ υπάρχει το γερουνδιακό του σκοπού: spectandum, το οποίο μπορεί να αντικατασταθεί ισοδύναμα με τελική ή με αναφορικο-τελική πρόταση, όπως πολύ σωστά γράφεις κι εσύ, δηλ.: ut spectarent  και  qui spectarent.
Επίσης, ο σκοπός εδώ μπορεί να δηλωθεί με: αιτιατική σουπίνου, δηλ. spectatum
                                                                       causa/gratia + γενική γερουνδίου, δηλ. causa spectandi
                                                                       ad + αιτιατική γερουνδίου, δηλ. ad spectandum.
Ελπίζω να σε βοήθησα.

[Sissy_LA]

Gia 96, σ'ευχαριστώ πολύ για την απάντηση! Απλά το spectandum είναι παθητικής φωνής...άρα, αν αναλύσουμε με σουπινο και γερουνδια που είναι ενεργητικής φωνής, δεν πρέπει να εννοήσουμε και το eum; Στην τελική και την αναφορικοτελικη θέτω το ρήμα στην παθητική φωνή...

[Dwrina]

dum obvia turba quasi moriturum eum miseratur: αφού το miseror είναι αποθετικό, με ποιο ρήμα μπορεί να μετατραπεί η σύνταξη σε παθητική;