Λατινικά Γ' Λυκείου

[Lenazagor]

Παρακαλώ μη γράφετε με greeklish

Ευχαριστώ

[PDE ads]

[virgi]

συγνωμη αλλα ποτε φτασατε στο 29???ή στο 32??

[Εγώ είμαι]

μήπως αναφέρονται σε τμήματα που έχουν κάνει θερινή προετοιμασία;;;και εγώ στο 32 είμαι

[virgi]

Παιδια εγω διδασκω σε φροντιστηριο και ειμαι στο 26

[PDE ads]

[para5]

Εγώ στο 25 (δημόσιο σχολείο)

[pupsi]

στο 29 σε ιδιαίτερο

[xariklia]

στο 31....

[virgi]

Στα λατινικα ποιοι θεωρουνται ρηματικοι τυποι? Απαρεμφατο και μετοχη? Και ονοματικοι? Σουπινο Γερουνδιο Γερουνδιακο? Διαφωτιστε με λιγο γιατι ακουω διαφορα

[MARKOS]

η Λατινική έχει 5 (πέντε) ονοματικους τύπους ( η Αρχαία Ελληνική έχει μόνο 2 (δυο).

1. Απαρέμφατο ( infinitivus)
2. Μετοχή  ( participium)
3. Σουπίνο ή ύπτιο (supinum)
4. Γερούνδιo ( gerundium)
5. Γερουνδιακό (gerundivum)

[MARKOS]

[AntreaEirini]

Στα λατινικα ποιοι θεωρουνται ρηματικοι τυποι? Απαρεμφατο και μετοχη? Και ονοματικοι? Σουπινο Γερουνδιο Γερουνδιακο? Διαφωτιστε με λιγο γιατι ακουω διαφορα

Οι ονοματικοί τύποι του ρήματος είναι ταυτόχρονα και ρηματικοί τύποι!
Και είναι αυτοί που σου λέει ο Μάρκος για τα Λατινικά και για τα Αρχαία Ελληνικά

[Κaterina]

Καλησπέρα!
Αν και ασχολούμαι με τα ιδιαίτερα αρκετά χρόνια, φέτος είναι η πρώτη φορά που ανέλαβα την κατεύθυνση της γ' λυκείου σε αρχαία και λατινικά και θα σας ήμουν ευγνώμων
αν με βοηθούσατε να ξεμπερδέψω κάποια πράγματα στα λατινικά, γιατί πολλά διαβάζω και πολλά ακούω αλλά δεν ξέρω τι θεωρείται "σωστό" (ή "σωστότερο") ή ποια τέλος πάντων είναι η επικρατέστερη εκδοχή.
Λοιπόν:
1. Στις δευτερεύουσες προτάσεις που υπάρχει ιδιομορφία ως προς την ακολουθία των χρόνων, αναφέρουμε κατά τον πλήρη χαρακτηρισμό της δευτερεύουσας χρονική βαθμίδα και σημασία; και αν ναι, τι ακριβώς;
   Δηλώνουν πάντα το σύγχρονο (στο παρόν ή το παρελθόν, ανάλογα με το ρήμα εξάρτησης); Ή ακριβώς λόγω της ιδιομορφίας δεν είναι ξεκάθαρο αυτό;

2. Κατά την ανάλυση μετοχών σε δευτερεύουσες προτάσεις, μια μετοχή χρόνου Παρακειμένου θα αναλυθεί σε δευτερεύουσα με ρήμα χρόνου Παρακειμένου ή Υπερσυντελίκου. Με τι κριτήριο επιλέγω το χρόνο, όμως; Από το ρήμα εξάρτησης;
Έχω στο νου μου συγκεκριμένα παραδείγματα, που όμως δεν καταλαβαίνω την ανάλυσή τους από τα βοηθήματα που διαθέτω. Συγκεκριμένα, οι ενστάσεις μου αφορούν τις μετοχές "appensum" (Κειμ.21), "cohibitae" (Κειμ.23), "indignatus" (Κειμ.24). Μήπως θα μπορούσατε να μου πείτε πώς τις αναλύετε εσείς;

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για κάθε απάντηση!

[MARKOS]

Στις δευτερεύουσες προτάσεις που υπάρχει ιδιομορφία ως προς την ακολουθία των χρόνων, αναφέρουμε κατά τον πλήρη χαρακτηρισμό της δευτερεύουσας χρονική βαθμίδα και σημασία; και αν ναι, τι ακριβώς;
   Δηλώνουν πάντα το σύγχρονο (στο παρόν ή το παρελθόν, ανάλογα με το ρήμα εξάρτησης); Ή ακριβώς λόγω της ιδιομορφίας δεν είναι ξεκάθαρο αυτό;

------------------------------------------------------------------------------------Απαντηση ------------------------

ναι το αναφερουμε. π.χ. δ. συμπερασματικη πρ. εισαγεται με τον συμπερ.συνδεσμο ....ταδε, εκφερεται με Υποτακτικη γιατι το αποτελεσμα θεωρειται υποκειμενικο,χρονοιυ Ενεστωτα γιατι αναφερεται στο παρον-μελλον και λειτουργει ως επιρρηματικος προσδ.στο ρημα της κυριας.

κοιταξε τωρα, ....
αν η κύρια προταση ειναι σε χρονο αρκτικο (παρον-μελλον) και η δευτερευουσα ειναι σει Υποτακτικη ενεστωτα δηλωνει το συγχρονο στο παρον-μελλον.
αν η δευτερ.πρ. ειναι σε Υποτακτικη Παρακειμενου τοτε δηλωνει το Προτεροχρονο στο παρον-μελλον.
αν η δ.πρ. εκφερεται με ενεστ.περιφραστικης συζυγιας τοτε εχουμε το υστεροχρονο στο παρον-μελλον.

αν η κυρια ειανι σε χρονο ιστορικο (παρελθον) και η δευτερευουσα πρ. ειναι σε Υποτακτ.Παρατατικου δηλωνει το συχρονο στο παρελθον.
αν η δ.πρ. ειναι σε Υποτακτικη Υπερσυντελικου δηλωνει το προτεροχρονο στο παρελοθν
και αν η δ. εκφερεσται με Παρατατικο περιφραστικης συζυγιας τοτε δηλωνει το υστεροχρονο στο παρελθον.

2. Κατά την ανάλυση μετοχών σε δευτερεύουσες προτάσεις, μια μετοχή χρόνου Παρακειμένου θα αναλυθεί σε δευτερεύουσα με ρήμα χρόνου Παρακειμένου ή Υπερσυντελίκου. Με τι κριτήριο επιλέγω το χρόνο, όμως; Από το ρήμα εξάρτησης;
Έχω στο νου μου συγκεκριμένα παραδείγματα, που όμως δεν καταλαβαίνω την ανάλυσή τους από τα βοηθήματα που διαθέτω. Συγκεκριμένα, οι ενστάσεις μου αφορούν τις μετοχές "appensum" (Κειμ.21), "cohibitae" (Κειμ.23), "indignatus" (Κειμ.24). Μήπως θα μπορούσατε να μου πείτε πώς τις αναλύετε εσείς;

κατα την αναλυση των μετοχων λαμβανουμε υποψη παντα το ειδος της μετοχης (χρονικη,αιτιολογικη,τελικη κλπ) και το ρημα εξαρτησης. Με βαση αυτα προχωραμε στην αναλυση της οπως ξερουμε με βαση τη θεωρεια των δευτ.προτασεων.

σε αυτα που ρωτας τωρα,...
appensum   αιτιολογικη μτχ.συνημμενη (εχει ιδιο υποκ.με το ρημα της προτασης).
--quod illic appensum est  (αιτιολογικη αντικειμενικης αιτιολογιας- με Οριστικη)
--quod illic appensum esset ( με Υποτακτικη υποκειμενικη αιτιολογια)
kai,
---cum illic appensum esset (cum + Yποτακτικη γιατι η αιτιολογια ειναι αποτελεσμα εσωτερικης λογικης διεργασίας)


cohibitae, αναφορικη μτχ επιθετοποιημενη ως επιθ.προσδ. στη λεξη lacrimae.
η προταση εξαρτησεως εκφερεται με Οριστικη Παρατατικου egrediebatur  και η εξαρτωμενη με Υποτακτικη Πατατατικου vincerent και δηλωνει το συγχρονο.
quae diu cohibitae sunt.


indignatus   αιτιολ.συνημμ.μτχ.
η αναλυση ειναι ιδια με την παραπανω αιτιολ.μτχ.....αλλα στα γραφω...
quod Ennius indignatus est /  ή  esset / ή  cum Ennius indignatus esset.

ελπιζω να βοηθησα....

[kozzi1]

Καλησπέρα!
Αν και ασχολούμαι με τα ιδιαίτερα αρκετά χρόνια, φέτος είναι η πρώτη φορά που ανέλαβα την κατεύθυνση της γ' λυκείου σε αρχαία και λατινικά και θα σας ήμουν ευγνώμων
αν με βοηθούσατε να ξεμπερδέψω κάποια πράγματα στα λατινικά, γιατί πολλά διαβάζω και πολλά ακούω αλλά δεν ξέρω τι θεωρείται "σωστό" (ή "σωστότερο") ή ποια τέλος πάντων είναι η επικρατέστερη εκδοχή.
Λοιπόν:
1. Στις δευτερεύουσες προτάσεις που υπάρχει ιδιομορφία ως προς την ακολουθία των χρόνων, αναφέρουμε κατά τον πλήρη χαρακτηρισμό της δευτερεύουσας χρονική βαθμίδα και σημασία; και αν ναι, τι ακριβώς;
   Δηλώνουν πάντα το σύγχρονο (στο παρόν ή το παρελθόν, ανάλογα με το ρήμα εξάρτησης); Ή ακριβώς λόγω της ιδιομορφίας δεν είναι ξεκάθαρο αυτό;

2. Κατά την ανάλυση μετοχών σε δευτερεύουσες προτάσεις, μια μετοχή χρόνου Παρακειμένου θα αναλυθεί σε δευτερεύουσα με ρήμα χρόνου Παρακειμένου ή Υπερσυντελίκου. Με τι κριτήριο επιλέγω το χρόνο, όμως; Από το ρήμα εξάρτησης;
Έχω στο νου μου συγκεκριμένα παραδείγματα, που όμως δεν καταλαβαίνω την ανάλυσή τους από τα βοηθήματα που διαθέτω. Συγκεκριμένα, οι ενστάσεις μου αφορούν τις μετοχές "appensum" (Κειμ.21), "cohibitae" (Κειμ.23), "indignatus" (Κειμ.24). Μήπως θα μπορούσατε να μου πείτε πώς τις αναλύετε εσείς;

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για κάθε απάντηση!

για το  1. εχω την αποψη οτι πρεπει να αναφερεις τη χρονικη βαθμιδα ( συγχρονο ), με την επισημανση οτι αυτο που εκφραζει η προταση ( ο σκοπος...το αποτελεσμα...η βουληση...η παραχωρηση) ειναι ιδωμενο τη στιγμη που εμφανιζεται στο μυαλο του ομιλητη κι οχι τη στιγμη της πιθανης πραγματοποιησης του ( συγχρονισμος  κυριας- δευτερευουσας ).

για το 2. ισχυουν τα λεγομενα του μαρκου, με επιφυλαξη για την Οριστικη Παρακειμενου. Ισως προτιμητεος ο Υπερσυντελικος.