Νεοελληνική Γλώσσα: Γραμματική

[dimstella]

ορίστε

http://www.scribd.com/doc/8735012/-Greek-Grammar

[PDE ads]

[grooog]

αχ σε υπερευχαριστω!!!
μονο που δε ξερω πως να το αποθηκευσω...?

[dimstella]

Πρέπει πρώτα να κάνεις εγγραφή (είναι δωρεάν) στην ιστοσελίδα, εκεί που λέει "Sign Up" (πάνω - δεξιά).

Κάτω από την επικεφαλίδα "Μ.Τριανταφυλλίδης. Σύντομη Νεοελληνική Γραμματική (Greek Grammar)" γράφει (με μικρά γράμματα) "download". Το πατάς και μετά πατάς "Adobe Acrobat(pdf)".

[grooog]

Με προβληματίζει πολύ ο διαχωρισμός των τριών σε κάποιες περιπτώσεις
Γνρίζω πως :
η παθητική έχει να κάνει με την ενέργεια που ασκεί κάποιος σε μένα και έτσι με κάνει να παθαίνω κάτι
η μέση εχει να κάνει με την ενέργεια που ασκώ εγώ και καταλήγει σε μένα
η ενεργητική με την ενέργεια που ασκώ εγώ σε κάτι άλλο
Ομως είναι κάποια ρήματα που δεν μπορώ να καταλάβω τι εξυπηρετούν και που εντάσσονται
π.χ Με πόνεσε το στομάχι μου (ενεργητική ή μέση)
Κόβω το γρασίδι (ενεργητική ή μέση)
Σπουδάζω τα παιδιά μου (ενεργητική ή μέση)
Ο πατέρας κουρεύεται (παθητική ή μέση)
Αν μπορεί κάποιος ας μου δώσει τις απαντήσεις με αιτιολόγηση μήπως και καταφέρω να βρώ έναν τρόπο να τα διαχωρίζω, μου φαίνεται αρκετά δύσκολο εκτός αν υπάρχει το "κόλπο" που δεν ξέρω.
Αν υπάρχει και κάποιο link που να τα κάνει σαφή στείλτε μου σας παρακαλώ, γιατί όσα έχω βρεί εγώ αναπαράγουν τα παραπάνω που έγραψα που δεν είναι όμως βοηθητικά στο να καταλάβω.

                       

[PDE ads]

[gringa]

Στην ενεργητική διάθεση το υποκείμενο ενεργεί και η ενέργεια πάει κάπου αλλού (στο αντικείμενο)

Η μαμά χτενίζει τη Μαρία

Στην μέση το υποκείμενο κάνει κάτι και η ενέργεια γυρνάει στο ίδιο το υποκείμενο

Η Μαρία χτενίζεται

Στην παθητική, τι Υποκείμενο παθαίνει κάτι από κάποιον άλλον (το ποιητικό αίτιο)

Η Μαρία χτενίζεται από τη μαμά

Στην ουδέτερη, το υποκείμενο βρίσκεται απλά σε μία κατάσταση

Η Μαρία κοιμάται

Στα παραδείγματα που έδωσες τώρα,
Με πόνεσε το στομάχι μου είναι ενεργητική, αφού το υποκείμενο είναι το στομάχι
Κόβω το γρασίδι  είναι Ενεργητική
Σπουδάζω τα παιδιά μου πάλι ενεργητική
Ο πατέρας κουρεύεται εδώ αν ο πατέρας κουρεύεται μόνος του, είναι Μέση. Αν βρίσκεται στο μπαρμπέρικο, τότε είναι παθητική, γιατί κουρεύται από τον κουρέα.

Ελπίζω να βοήθησα. 

[apri]

Κατ' αρχάς, οι ΦΩΝΕΣ είναι δυο στα νέα ελληνικά με βάση τη μορφολογία του ρήματος: α) ενεργητική (ρήματα σε -ω) και β) παθητική (ρήματα σε -μαι).

Με βάση τη σημασία των ρημάτων έχουμε τέσσερις ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ:
α) ενεργητική (το υποκείμενο ενεργεί σε κάτι άλλο)
β)παθητική (το υποκείμενο δέχεται μια ενέργεια από κάποιον άλλο)
γ)ουδέτερη (το υποκείμενο βρίσκεται σε μια κατάσταση)
δ)μέση (το υποκείμενο ενεργεί και δέχεται την ενέργεια)

Περαιτέρω, η μέση διάθεση έχει κάποιες υποκατηγορίες:
Έτσι, π.χ το «χτενίζομαι» είναι:
1. Μέσο αυτοπαθές, όταν η ενέργεια επιστρέφει άμεσα στο υποκείμενο. (δηλαδή, χτενίζομαι μόνος μου)
2. Μέσο διάμεσο /πλάγιο, όταν η ενέργεια επιστρέφει στο υποκείμενο μέσω κάποιου άλλου (δηλαδή χτενίζομαι στο κομμωτήριο με τη βοήθεια κάποιου άλλου).
3. Επίσης, υπάρχουν και τα ρήματα που είναι μέσα αλληλοπαθή (η ενέργεια περνάει από το ένα υποκείμενο στο άλλο) π.χ  Φιλιούνται και αγκαλιάζονται
Για περισσότερες λεπτομέρειες μπορείς να ρίξεις μια ματιά στη Γραμματική της Φιλιππάκη.

Στα παραδείγματά σου:
Με πόνεσε το στομάχι μου-------  το ρ. είναι ενεργητικής φωνής, ενεργητικής διάθεσης.
Κόβω το γρασίδι ----------- το ρ. είναι ενεργητικής φωνής, ενεργητικής διάθεσης
Σπουδάζω τα παιδιά μου---------- το ρ. είναι ενεργητικής φωνής, μέσης διάθεσης (διάμεσο ή πλάγιο), γιατί η ενέργεια γίνεται με τη βοήθεια κάποιων άλλων (π.χ καθηγητών)
Ο πατέρας κουρεύεται-------- το ρ. είναι παθητικής φωνής. Αν ο πατέρας κουρεύει ο ίδιος τον εαυτό του, είναι μέσης διάθεσης αυτοπαθές. Αν ο πατέρας κουρεύεται σε κουρείο, είναι μέσο διάμεσο/πλάγιο.

[grooog]

αχ πολυ μπέρδεμα!!!
τι να πω ... στα δύο τελευταία απ'οτι βλέπω διαφωνείτε.
Αλλά στο "κόβω το γρασίδι" που και οι δύο μου το αναφέρετε σαν ενεργητικής διάθεσης στο internet το βρήκα σαν μέσης διάθεσης και έτσι κάπως μπερδεύτηκα.Πηγαίνετε στοsite
http://www.scribd.com/doc/5886014/A- στη σελίδα 156

[zst]

το ποναω ειναι παθητικης διαθεσης ποναω στο στομαχι
η φραση με πονεσε το στομαχι εχει προβλημα
αν το με ειναι αντικειμενο τοτε ειναι ενεργητικο
αν ειναι αιτιατικη προσωπικη (κατα το δοτικη προσωπικη) ειναι παθητικης διαθεσης
 οι αθηναιοι τι λενε; μου πονεσε το στομαχι;

το κοβω το γρασιδι ειναι ενεργητικης αν το κανω μονος μου και μεσης αν πληρωνω καποιον να το κοβει κατα το ραβω κουστουμι

[apri]

Πονάω στο στομάχι----Το ρ. είναι ουδέτερης διάθεσης.
Πονάει το στομάχι μου-----Το ρ. είναι ουδέτερης διάθεσης.
Με πονάει το στομάχι---- Το ρ. είναι ενεργητικής διάθεσης. Εδώ το "πονάω" πιστεύω ότι δεν λειτουργεί ως μεταβατικό, αλλά ως μεταβιβαστικό (το υποκείμενο είναι υπεύθυνο για την πράξη που κάνει το αντικείμενο), γιατί η έννοια είναι ότι το στομάχι είναι υπεύθυνο που εγώ πονάω. βλ. και Με γονάτισαν τα βάσανα. (=τα βάσανα είναι υπεύθυνα που εγώ γονάτισα)

Η γενική/αιτιατική στην οποία αναφέρεσαι zst χρησιμοποιείται στα νέα ελληνικά, όπου στα αρχαία είχαμε δοτική ως έμμεσο αντικείμενο ή δοτική προσωπική.
π.χ Μου έδωσε (έμμεσο αντικείμενο)
     Μου/με φαίνεται.... (γενική/αιτιατική προσωπική)
     Να σου/σε φτιάξω κάτι; (γενική/αιτιατική προσωπική χαριστική)

Το "κόβω το γρασίδι" είναι ενεργητικής διάθεσης, αν το κόβω μόνος και μέσης διάθεσης (διάμεσο/πλάγιο), αν το κόβω με τη βοήθεια κάποιου άλλου.

[zst]

διαμεσο/πλαγιο νομιζω οτι για να ειναι πρεπει να ειναι ενεργητικης φωνης
 ο τσιφλικας κουρευει τα προβατα
 ο πατερας κουρευεται στο μπαρμπερικο (εννοειται εξοφθαλμα το απο τον κουρεα) ειναι παθητικης διαθεσης
σε καμια περιπτωση μεσο
 το ποναω ειναι παθητικης διαθεσης

[apri]

Η διάθεση δεν έχει σχέση με τη φωνή. Μέσης διάθεσης ρήματα μπορεί να έχουμε και στην ενεργητική και στην παθητική φωνή. Π.χ στολίζομαι (μέσο αυτοπαθές), χτενίζομαι (μέσο αυτοπαθές ή διάμεσο)

Αν πεις "Ο πατέρας κουρεύεται από τον κουρέα", τότε μιλάμε για παθητική διάθεση.
Αν πεις "Ο πατέρας κουρεύεται στο κουρείο", τότε μιλάμε για μέσο διάμεσο ρήμα.

Το "πονάω" είναι αλήθεια με προβλημάτισε. Δεν νομίζω όμως ότι θα λέγαμε ποτέ "πονάω από κάποιον". Περισσότερο μού θυμίζει ρήματα όπως το "υγιαίνω", "πεθαίνω" κλπ που δείχνουν ότι βρίσκεται κάποιος σε κάποια κατάσταση.

[zst]

  Αν πεις "Ο πατέρας κουρεύεται στο κουρείο", τότε μιλάμε για μέσο διάμεσο ρήμα. λαθος απο καποιον κουρευεται ειναι παθητικης φωνης
ο γιατρος χτιζει σπιτι    ειναι διαμεσο
το σπιτι χτιζεται απο το γιατρο  ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ


το καραβι στολιζεται   ειναι αυτοπαθες; απο καποιον στολιζεται
 
το ποναω μπορει να ειναι ενεργητικο: τον πονεσα
αλλα ποναω στο στομαχι ; ουδετερο; με τιποτα

[apri]

Μα και τα διάμεσα ρήματα αυτό δηλώνουν, ότι κάποιος άλλος κάνει την ενέργεια για εσένα. Το "κουρεύομαι" και σε άλλες γλώσσες θα δεις ότι εκφράζεται με διάμεσα ρήματα. π.χ  στα αγγλικά ή στα γαλλικά : π.χ Ι have my hair cut / Je me fais couper les cheveux.

Ως προς τα υπόλοιπα, δεν είναι υποχρεωτικό ένα ρήμα να έχει την ίδια διάθεση σε όλες τις χρήσεις του.
π.χ Το καράβι στολίζεται--- το ρ. είναι παθητικής διάθεσης.
      Εγώ στολίζομαι------το ρ. είναι μέσο αυτοπαθές.
      Ζω ωραία -------ουδέτερη διάθεση
      Την έζησε τη ζωή της ----- ενεργητική διάθεση
      Πέθανε----ουδέτερη διάθεση
      Με πέθανε στη φλυαρία----ενεργητική διάθεση



Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες χρήσεις του ρήματος (μεταβατικό, αμετάβατο, μεταβιβαστικό). Λέμε "Χορεύω όλο το βράδυ" (αμετάβατο), "Θα σε χορέψω στο ταψί" (μεταβιβαστικό), "Κλείνω την πόρτα" (μεταβατικό)- η πόρτα κλείνει (αμετάβατο).

Στο "πονάω στο στομάχι" θα μπορούσες να εννοήσεις δηλ. ποιητικό αίτιο; Γιατί αυτό είναι το χαρακτηριστικό σε όλα τα ρ. που έχουν παθητική διάθεση. Στο "διψάω/πεινάω";

[zst]

ανετα
ποναω στο στομαχι απο τις αλλαγες της Διαμαντοπουλου
ΚΑΛΗΜΕΡΑ