"Μαργαριτάρια" & έξυπνες ατάκες μαθητών

[walse]

Καλημέρα!!!

Πω πω... Γραπτά Γ' Λυκείου... 

Υ.Γ: Μήπως θα μπορούσες, daffyduck, να μας πεις από ποια περιοχή/νομό είναι τα γραπτά; Αν μπορείς... 

που σε βοηθάει η περιοχή?? Κανεις στατιστική?

[PDE ads]

[jak_13]

Αυτό έχει σημασία, σε ποια περιοχή γίνονται αυτά; Πιστεύει κανείς ότι οι άλλες περιοχές θα έχουν διαφορές;
Μήπως όμως μαζί με την έκπληξή μας και τη λύπη μας θα έπρεπε να κάνουμε και την αυτοκριτική μας;
Γιατί αν τα παιδιά, κάτω από το καθεστώς φόβου, άγχους, βιασύνης και πανικού κάνουν αυτά τα λάθη, τι πρέπει να πούμε για τα λάθη, ορθογραφικά και συντακτικά που κάνουν αβίαστα οι μεγαλύτεροι και εκπαιδευτικοί, δυστυχώς.  
Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν μιλάω για όλους. Αλλά και των μαθητών δεν ήταν επιλεγμένα τα συγκεκριμένα γραπτά; Στο κάτω κάτω οι συγκεκριμένοι μπορεί να μη θέλουν να γίνουν φιλόλογοι.

[someone]

Κι ενα μαργαριταράκι απο το meafora.gr ....

"'Συμφωνώ δε ότι ο γονιός έχει πρωτεύων λόγο για το παιδί του - δικό του είναι, όχι του γείτονα και αντανάκλαση του εαυτού του- και επίσης να μην μπερδεύουμε το συγκεκριμμένο θέμα συζήτησης με την ηθική και την θρησκεία αφού είναι καθαρά προσωπικά βιώματα , εμπειρίες που έχει βιώσει ο καθένας και αναλόγως της παιδείας που έχει διδαχθεί και ο ίδιος από το δικό του περιβάλλον.
Με εκτίμηση προς κάθε γονεά και συνάδελφο που αγωνίζεται για μια καλύτερη ποιότητα ζωής, για ένα όμορφο - ασφαλή- δημιουργικό σχολείο!" ...
γραμμένο - όπως φαινεται - από εκπαιδευτικο.....

[MARKOS]

εγω να δειτε ποσα τετοια κανω !!!! και ειμαι και...φιλολογος, και εχω και ....γνωμη !!!!   

αν κρεμουσαν τους φιλολογους στο Συνταγμα, εγω θα πηγαινα αδικα !!!!

[PDE ads]

[apri]

Εγώ πάλι τα συγκεκριμένα μαργαριτάρια που έστειλε ο duffyduck δεν νομίζω ότι οφείλονται στο άγχος και στον πανικό των παιδιών προ των εξετάσεων. Δεν φαίνεται να είναι λάθη που γίνονται εν τη ρύμη του λόγου.
Η ανορθογραφία σε συνδυασμό με τη μη ορθή χρήση κάποιων φράσεων ή λέξεων δείχνει ότι τα παιδιά αυτά σίγουρα έχουν προβλήματα με τη χρήση του επίσημου λόγου, της νόρμας. Κι αυτό που είναι πολύ ενδιαφέρον είναι ότι λόγω ακριβώς της γλωσσικής τους ανασφάλειας μπαίνουν στη διαδικασία να υπερδιορθώσουν το λόγο τους, για να εντυπωσιάσουν. Έτσι βλέπουμε ξαφνικά να χρησιμοποιούν γενικές απόλυτες (αρχής γενομένης) ή να προτιμούν τον καθαρευουσιάνικο τύπο (εκτυλίσσεται, εναποθέτω) αντί για τον τύπο της δημοτικής (ξετυλίγεται, βάζω), λέξεις και εκφράσεις που συναντάμε περισσότερο σε λογοτεχνικό-δοκιμιακό λόγο παρά στην καθημερινότητα (σισύφειος, μίτος της Αριάδνης), γενικά λέξεις και εκφράσεις που δεν γνωρίζουν απολύτως τι σημαίνουν και πώς χρησιμοποιούνται, που δεν ανήκουν στο προσωπικό τους λεξιλόγιο, μόνο και μόνο για να πείσουν τον εξεταστή ότι είναι εξαιρετικοί χειριστές της γλώσσας.
Αυτό το φαινόμενο το βλέπουμε όχι μόνο σε μαθητές, αλλά και σε ενηλίκους γλωσσικά ανασφαλείς. Προσέξτε λ.χ πώς μιλάνε τα τελευταία χρόνια οι δημοσιογράφοι που αίφνης έχουν θυμηθεί όποια αρχαιοπρεπή σύνταξη ή λέξη ξέρουν (γενικές απόλυτες, ρήματα με γενική, μετοχές αορίστου, αρχαίους παθητικούς αόριστους κλπ), ανεξάρτητα αν τη χρησιμοποιούν ή την κλίνουν πάντα σωστά, προκειμένου να εντυπωσιάσουν.

[Ritalamp]

Νομίζω ότι εδώ μπαίνει για άλλη μια φορά το ζήτημα της παπαγαλίας και στην έκθεση. Θυμάμαι στο Λύκειο, παρότι είχα λεξιλόγιο και χειριζόμουν αξιοπρεπώς το λόγο, να με πιέζει φιλόλογος να αποστηθίσω "τσιτάτα", κάτι που δεν έκανα ποτέ. Συμφωνώ λοιπόν apri για την ανασφάλεια του γράφοντος, αλλά ίσως και του... καθηγητή του.

[apri]

Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό το κρασί κρατά χρόνια. Και εγώ θύμα της ίδιας τάσης ήμουν στο Λύκειο. Μας έβαζαν στη διαδικασία να διαβάζουμε τσιτάτα, εκφράσεις, απόψεις δοκιμιογράφων κλπ. για ασφάλεια. Και φυσικά, όσο λιγότερο ήξερα ένα θέμα, όσο λιγότερο αποκρυσταλλωμένη άποψη είχα για κάτι, τόσο περισσότερο τα χρησιμοποιούσα. Διάβαζα μετά από χρόνια τις εκθέσεις που έγραφα στο Λύκειο και είχα φρίξει. Προσωπική άποψη πουθενά. Και δυστυχώς βλέπω ότι η ιστορία αυτή συνεχίζεται. Εκθέσεις καρμπόν από όλα τα παιδιά, χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας, που βασίζονται σε σχεδιαγράμματα άλλων και απόψεις άλλων, με φρασεολογία άλλων και όλα αυτά, για να μην δυσαρεστήσουν τον εκάστοτε διορθωτή και δυναμιτίσει τη σταδιοδρομία τους. Γι' αυτό ήμουν πάντα υπέρ της άποψης ότι η έκθεση θα έπρεπε μεν να διδάσκεται, αλλά να μην είναι εξεταζόμενο μάθημα. Θα προτιμούσα στις εξετάσεις τις περιλήψεις, τις συνθέσεις κειμένων και τις ερωτήσεις κατανόησης κειμένου.

[Ritalamp]

+10000000000

[daffyduck]

Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό το κρασί κρατά χρόνια. Και εγώ θύμα της ίδιας τάσης ήμουν στο Λύκειο. Μας έβαζαν στη διαδικασία να διαβάζουμε τσιτάτα, εκφράσεις, απόψεις δοκιμιογράφων κλπ. για ασφάλεια. Και φυσικά, όσο λιγότερο ήξερα ένα θέμα, όσο λιγότερο αποκρυσταλλωμένη άποψη είχα για κάτι, τόσο περισσότερο τα χρησιμοποιούσα. Διάβαζα μετά από χρόνια τις εκθέσεις που έγραφα στο Λύκειο και είχα φρίξει. Προσωπική άποψη πουθενά. Και δυστυχώς βλέπω ότι η ιστορία αυτή συνεχίζεται. Εκθέσεις καρμπόν από όλα τα παιδιά, χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας, που βασίζονται σε σχεδιαγράμματα άλλων και απόψεις άλλων, με φρασεολογία άλλων και όλα αυτά, για να μην δυσαρεστήσουν τον εκάστοτε διορθωτή και δυναμιτίσει τη σταδιοδρομία τους. Γι' αυτό ήμουν πάντα υπέρ της άποψης ότι η έκθεση θα έπρεπε μεν να διδάσκεται, αλλά να μην είναι εξεταζόμενο μάθημα. Θα προτιμούσα στις εξετάσεις τις περιλήψεις, τις συνθέσεις κειμένων και τις ερωτήσεις κατανόησης κειμένου.

Apri, για μια ακόμη φορά είπες με νηφαλιότητα και ψυχραιμία αυτό ακριβώς που συμβαίνει, έτσι ακριβώς όπως συμβαίνει (και συνέβαινε) και εξέφρασες - νομίζω - αν όχι όλους μας, τους περισσότερους από εμάς. Αυτά δε που αναφέρεις είναι η καθημερινή μας συζήτηση στο βαθμολογικό - πόση έλλειψη πρωτοτυπίας και "ίδιας άποψης" υπάρχει στα γραπτά και πόσο ευθυνόμαστε για αυτό όλοι μας. Και, κυρίως, πόσο δύσκολο αισθανόμαστε ότι είναι να ξεφύγουμε από αυτό αφού δεν αρκεί να κάνει ένας τη διαφορά, πρέπει να την κάνουμε όλοι! "Απλά" ν'αρχίσουμε να διδάσκουμε και ν'αξιολογούμε αλλιώς...Τέλος πάντων, είναι τεράστια κουβέντα και εκτός θέματος του παρόντος topic.

Να επισημάνω κι εγώ απλά ότι σαφώς και τα παραπάνω λάθη ΔΕΝ οφείλονται σε άγχος και βιασύνη της στιγμής, αλλά είναι ακριβώς όπως τα είπε η apri παραπάνω.  Τα λάθη βιασύνης είναι πολύ ξεκάθαρα και φυσικα αξιολογούνται με την ανάλογη επιείκεια.

ΥΓ Επίσης, apri, με κάνεις για πολλοστή φορά να ζηλεύω που δεν έγραψα πρώτος ενα τέτοιο μήνυμα αφού κι εγώ έτσι τα σκέφτομαι 

[bikini]

Καλημέρα!!!

Πω πω... Γραπτά Γ' Λυκείου...  

Υ.Γ: Μήπως θα μπορούσες, daffyduck, να μας πεις από ποια περιοχή/νομό είναι τα γραπτά; Αν μπορείς...  

που σε βοηθάει η περιοχή?? Κανεις στατιστική?

Αυτό έχει σημασία, σε ποια περιοχή γίνονται αυτά; Πιστεύει κανείς ότι οι άλλες περιοχές θα έχουν διαφορές;
Μήπως όμως μαζί με την έκπληξή μας και τη λύπη μας θα έπρεπε να κάνουμε και την αυτοκριτική μας;
Γιατί αν τα παιδιά, κάτω από το καθεστώς φόβου, άγχους, βιασύνης και πανικού κάνουν αυτά τα λάθη, τι πρέπει να πούμε για τα λάθη, ορθογραφικά και συντακτικά που κάνουν αβίαστα οι μεγαλύτεροι και εκπαιδευτικοί, δυστυχώς. 
Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν μιλάω για όλους. Αλλά και των μαθητών δεν ήταν επιλεγμένα τα συγκεκριμένα γραπτά; Στο κάτω κάτω οι συγκεκριμένοι μπορεί να μη θέλουν να γίνουν φιλόλογοι.

Μία απλή απορία εξέφρασα και τίποτα παραπάνω δεν εννοούσα ή υπονόησα.

[apri]

Και, κυρίως, πόσο δύσκολο αισθανόμαστε ότι είναι να ξεφύγουμε από αυτό αφού δεν αρκεί να κάνει ένας τη διαφορά, πρέπει να την κάνουμε όλοι! ".

Αυτή είναι μεγάλη κουβέντα και αφορά πλείστες πτυχές του κοινωνικού μας βίου. Αν όλοι αφήναμε πίσω τα κακώς κείμενα και προσπαθούσαμε για κάτι καλύτερο, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά. Και ας μην είχαμε περισσότερα χρήματα ή καλύτερες υποδομές. Πιστεύω πιο πολύ στη δύναμη του ανθρώπου.

Τέλος πάντως, πάλι παρασύρθηκα και ξεφύγαμε λίγο από το βασικό θέμα. Ελπίζω οι διαχειριστές να με συγχωρήσουν.

[bikini]

Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό το κρασί κρατά χρόνια. Και εγώ θύμα της ίδιας τάσης ήμουν στο Λύκειο. Μας έβαζαν στη διαδικασία να διαβάζουμε τσιτάτα, εκφράσεις, απόψεις δοκιμιογράφων κλπ. για ασφάλεια. Και φυσικά, όσο λιγότερο ήξερα ένα θέμα, όσο λιγότερο αποκρυσταλλωμένη άποψη είχα για κάτι, τόσο περισσότερο τα χρησιμοποιούσα. Διάβαζα μετά από χρόνια τις εκθέσεις που έγραφα στο Λύκειο και είχα φρίξει. Προσωπική άποψη πουθενά. Και δυστυχώς βλέπω ότι η ιστορία αυτή συνεχίζεται. Εκθέσεις καρμπόν από όλα τα παιδιά, χωρίς ίχνος πρωτοτυπίας, που βασίζονται σε σχεδιαγράμματα άλλων και απόψεις άλλων, με φρασεολογία άλλων και όλα αυτά, για να μην δυσαρεστήσουν τον εκάστοτε διορθωτή και δυναμιτίσει τη σταδιοδρομία τους. Γι' αυτό ήμουν πάντα υπέρ της άποψης ότι η έκθεση θα έπρεπε μεν να διδάσκεται, αλλά να μην είναι εξεταζόμενο μάθημα. Θα προτιμούσα στις εξετάσεις τις περιλήψεις, τις συνθέσεις κειμένων και τις ερωτήσεις κατανόησης κειμένου.

Apri, για μια ακόμη φορά είπες με νηφαλιότητα και ψυχραιμία αυτό ακριβώς που συμβαίνει, έτσι ακριβώς όπως συμβαίνει (και συνέβαινε) και εξέφρασες - νομίζω - αν όχι όλους μας, τους περισσότερους από εμάς. Αυτά δε που αναφέρεις είναι η καθημερινή μας συζήτηση στο βαθμολογικό - πόση έλλειψη πρωτοτυπίας και "ίδιας άποψης" υπάρχει στα γραπτά και πόσο ευθυνόμαστε για αυτό όλοι μας. Και, κυρίως, πόσο δύσκολο αισθανόμαστε ότι είναι να ξεφύγουμε από αυτό αφού δεν αρκεί να κάνει ένας τη διαφορά, πρέπει να την κάνουμε όλοι! "Απλά" ν'αρχίσουμε να διδάσκουμε και ν'αξιολογούμε αλλιώς...Τέλος πάντων, είναι τεράστια κουβέντα και εκτός θέματος του παρόντος topic.

Να επισημάνω κι εγώ απλά ότι σαφώς και τα παραπάνω λάθη ΔΕΝ οφείλονται σε άγχος και βιασύνη της στιγμής, αλλά είναι ακριβώς όπως τα είπε η apri παραπάνω.  Τα λάθη βιασύνης είναι πολύ ξεκάθαρα και φυσικα αξιολογούνται με την ανάλογη επιείκεια.

ΥΓ Επίσης, apri, με κάνεις για πολλοστή φορά να ζηλεύω που δεν έγραψα πρώτος ενα τέτοιο μήνυμα αφού κι εγώ έτσι τα σκέφτομαι 

+++++++++++++++++++++++++ 

[Ίρμα]

Apri και οι υπόλοιποί με καλύψατε πλήρως.
Θα ήθελα όμωσ να κάνω μια επισήμανση.
Συμφωνώ ότι τα γραπτά των μαθητών πάσχουν από έλλειψη πρωτοτυπίας και στην έκφραση και  κυρίωσ στο περιεχόμενο.
Στην αρχή πίστευα ότι τα παιδιά δεν είχαν καθόλου προσωπική άποψη για τα θέματα που συζητούσαμε και γι' αυτό προτιμούσαν να "παπαγαλίζουν" τις ιδέες άλλων. Στην πορεία άλλαξα γνώμη. Τα παιδιά είχαν τη δική τους γνώμη αλλά δεν μπορουσαν να την εκφράσουν τόσο καλά στο γραπτό λόγο όσο στον προφορικό που όσο να 'ναι χρησιμοποιούσαν πιο απλή γλώσσα και σε μερικές περιπτώσεις και την αργκώ.
Η αδυναμία λοιπόν της έκφρασης είναι για μένα το πρώτο πρόβλημα.
Το άλλο πρόβλημα περι πρωτοτυπίας ιδεών και περιεχομένου νομίζω ότι κρύβετε στο νεαρό της ηλικίας. Και εξηγούμαι: η έκθεση είναι ένα μάθημα που απαιτεί την πολιτικοποίηση του ατόμου σε όλα τα επίπεδα. Τα παιδιά δεν έχουν ακόμη κατανοήσει (και ωσ ένα βαθμό είναι φυσαιολογικό) το πόσο πολύπλοκα και σύνθετα είναι τα θέματα που διαπραγματευόμαστε στην έκθεση. Δεν μπορούν λοιπόν να κάνουν στην πλειοψηφία τους τους κατάλληλους συσχετισμούς και γενικά βλέπουν το θέμα " από την κλειδαρότρυπα" (ας μου συγχωρεθεί η έκφραση).

[dimstella]

κυρίες και κύριοι φιλόλογοι, σεβαστές οι απόψεις σας αλλά είστε "εκτός θέματος".

Μπαίνω να διαβάσω ¨μαργαριτάρια", και διαβάζω αναλύσεις επι των γλωσσολογικών προβλημάτων των μαθητών. Παρακαλώ "μεταφερθείτε" σε άλλη περιοχή του forum.