0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
George συγγνωμη τι εννοεις οταν λες συνεργατη για το μαθημα;
Συγγνώμη, αλλά ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι είναι ο "συνεργάτης" στα ιδιαίτερα μαθήματα. Δηλαδή, όταν με παίρνει μια οικογένεια τηλέφωνο για ιδιαίτερο και δεν έχω ώρες, της προτείνω κάποιον άλλο καθηγητή και παίρνω "ποσοστά"; Κι αν ναι, το έχεις κάνει και το έχουν δεχτεί οικογένεια/"συνεργάτης";
νομιζω δεν ειναι καθολου κακη ιδεα!
προτείνω κάποιον γνωστό αξιόπιστο καθηγητή, συνήθως δεν παίρνω τίποτα αφού είναι ψίχουλα η ώρα ούτως ή άλλως,βέβαια η οικογένεια μπορεί να μην το δεχτεί όντως (μια φορά είχα φρικτούς πόνους στα δόντια, ή το έβαζα άλλη μέρα ήμπορούσα να στείλω κάποιον άλλον καθηγητή) ΥΓ εσάς τι σας πειράζει by the way?
Προσωπικά δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση...ανταλλάσσουμε ιδιαίτερα με συναδέλφους, καθώς τυχαίνει στον καθένα να έχει ήδη ρυθμίσει το πρόγραμμά του τη συγκεκριμένη χρονιά ή περίοδο ή να μην βολεύουν οι ώρες που ζητά ο ενήλικας..Επί τη ευκαιρία συμφωνώ μαζί σου George999 καμιά φορά οι ενήλικες είναι χειρότεροι από παιδιά..πάντως οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους...δεν θέλει κ πολλές υποχωρήσεις..απαίτηση να πληρώνουν το κάθε μάθημα και την ακύρωση αν είναι από δική τους ευθύνη...χρόνια εμπειρίας με φοιτητές, γιατρούς, φιλομαθείς συνταξιούχους..κλπ.
Καλησπέρα. Να θέσω κι εγώ ένα θέμα;Τις συνεχείς ακυρώσεις μαθημάτων που από ότι καταλαβαίνω, είναι συχνό χαρακτηριστικό των ιδιαίτέρων σε ενήλικες, πως τις χειρίζεστε; Γιατι έχω αρχίσει να τα παίρνω στο κρανίο και είμαι στο τσακ να πάθω έκρηξη και να παρατήσω δύο ιδιαίτερα που μου έχουν σπάσει τα νεύρα.
Παράθεση από: gilbert στις Νοεμβρίου 23, 2012, 01:01:09 pmΚαλησπέρα. Να θέσω κι εγώ ένα θέμα;Τις συνεχείς ακυρώσεις μαθημάτων που από ότι καταλαβαίνω, είναι συχνό χαρακτηριστικό των ιδιαίτέρων σε ενήλικες, πως τις χειρίζεστε; Γιατι έχω αρχίσει να τα παίρνω στο κρανίο και είμαι στο τσακ να πάθω έκρηξη και να παρατήσω δύο ιδιαίτερα που μου έχουν σπάσει τα νεύρα.Το βασικό μου πρόβλημα όμως είναι ότι νιώθω σαν να ρίχνω νερό σε βαρέλι χωρίς πάτο, ματαιότης ματαιοτήτων κ.λ.π.. Έχουμε κάνει πάνω από 60 ώρες ιδιαίτερο και μπορεί να του έχω πει 10 φορές τι σημαίνει η ίδια πολύ απλή και βασική αγγλική λέξη και να την ξαναρωτάω και να μου λέει το ίδιο λάθος. Η να του πω τι σημαίνει κάτι σε μια άσκηση και να το συναντήσουμε μετά από δέκα λεπτά και να μην ξέρει τι σημαίνει. Συν του ότι πολλές φορές δεν κάνει αυτά που του βάζω γιατι και καλά δεν τα σημείωσε ή δεν μπορούσε να το κάνει, ή ήταν down (ναι το έχω ακούσει και αυτο σαν λόγο) οπότε καταλήγουμε να τα κάνουμε μαζί στην ώρα του μαθήματος και εννοείται ότι έχουμε μείνει τελείως πίσω. Και ή με κοιτάει με απλανές βλέμμα, ή σαν να τον βασανίζω ή μου πετάει το "αχ αγχώθηκα τώρα"Το θέμα είναι ότι όταν ξεκινήσαμε το καλοκαίρι θεώρησα ότι με 4 ώρες ιδιαίτερο και διάβασμα θα μπορούσε να δώσει κάτι εύκολο σε επίπεδο