0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Σπουδάζοντας στο ΕΑΠ έχεις παράλληλα τη δυνατότητα να δουλεύεις.Το κόστος (ενοίκιο, λογαριασμοί κλπ.) που θα είχε ένας φοιτητής για να σπουδάσει σε άλλη πόλη είναι πολύ μεγαλύτερο από τα δίδακτρα στο ΕΑΠ. Επιπλέον και το ΕΑΠ δε νομίζω ότι είνα απλά ένα πανεπιστήμιο που μοιράζει έτσι απλά πτυχία. Πρέπει να διαβάζεις συνεχώς, να ακολουθείς ένα χρονοδιάγραμμα και να παραδίδεις εργασίες σε συγκεκριμένες ημερομηνίες. Το ότι μπορεί κάποιος να είναι τυχερός να κληρωθεί σε κάποιο πρόγραμμα αυτό δε σημαίνει ότι είναι σίγουρο ότι θα το τελειώσει αν δε διαβάζει και δε συμμετέχει στις συναντήσεις απλά και μόνο επειδή κληρώθηκε. Και τελικά δε το βλέπω καθόλου σωστό να αναλωνόμαστε σε τέτοιες ζυζητήσεις και να κάνουμε αξιολογήσεις των πτυχίων. Δικαίωμα στη μάθηση έχουν όλοι χώρις να αποκλείεται κάποιος για οποιοδήποτε λόγο. Για μένα είναι πολύ θετικό να προσπαθεί ο καθένας να επιμορφωθεί και γενικά να ψάχνεται.
ΠαράθεσηEνδιαφέρον.... ακούγεται:Απ' τη μία να δουλεύεις απ' το πρωϊ ως το απόγευμα (για λόγους υποτίθεται βιοποριστικούς και εξ ανάγκης) και να μην μπορείς (τάχα...) να παρακολουθήσεις σπουδές σ' ένα Πανεπιστήμιο ΔΩΡΕΑΝ φοίτησης - κι' απ' τη άλλη να δουλεύεις, όχι μόνο για βιοποριστικούς και εξ ανάγκης λόγους, κλπ, κλπ, αλλά για να πληρώνεις (!!!) επιπροσθέτως και τις σπουδές σ' ένα "ΕΑΠ"... Κοίταξε να δεις φίλε μου...Το άλλο ακούγεται πιό ενδιαφέρον: Να έχει τελειώσει κάποιος πανεπιστήμιο με βαθμό 5,5 (...επίτηδες τό' κανε marsa, δεν μας το εξήγησες...) και να θέλει να κάνει (ο απόφοιτος του 5,5...) μεταπτυχιακό και οι ...άκαρδοι της καθηγητές να αρνούνται (άκου να δεις φίλε μου...) να του δώσουν συστατική επιστολή....Ενώ το ΕΑΠ, ούτε συστατικές, ούτε ..."τρίχες κατσαρές": Ψεκάστε, κληρωθήκατε, τελειώσατε... (Τι άλλο θ' ακούσουμε, τι άλλο;...)ΠαράθεσηΚαι μετά ρωτάς ποιός το παίζει ανώτερος.....
i) Σου έχει τύχει να δουλεύεις από το πρωί ως το απόγευμα και να θες να σπουδάσεις; Αν δεν το κάνεις στο ΕΑΠ, πού αλλού μπορείς να το κάνεις;
ii) Ειδικά για τα μεταπτυχιακά: Αν κάποιος τέλειωσε τη σχολή του με μικρό βαθμό πτυχίου ή δεν έχει πρόσβαση σε καθηγητές της σχολής του (είτε γιατί τέλειωσε πριν πολλά χρόνια και κανείς δεν τον θυμάται, είτε γιατί ούτως ή άλλως ούτε όταν σπούδαζε δεν τον ήξεραν οι καθηγητές του) πώς θα πάρει συστατικές επιστολές για να τις χρησιμοποιήσει στην αίτησή του για μεταπτυχιακό οπουδήποτε αλλού;
Θα σου δώσω ένα παράδειγμα για αυτό που λες ότι ουσιαστικά οι αποφοιτήσαντες με χαμηλό βαθμό δεν έχουν δικαίωμα (γιατί αυτό λες) σε παραπάνω εκπαίδευση.
Η σχολή που πέρασα ήταν η μόνη που δήλωσα και δεν με ενδιέφερε. Την πρώτη χρονιά είχα δηλώσει μόνο μία σχολή. Αυτή που με ενδιέφερε. Δεν πέρασα και την δεύτερη χρονιά έβαλα και μερικές ακόμα. Δυστυχώς δεν είχα δικαίωμα να καλυτερέψω τον βαθμό μου (ήμουν ΤΕΛ) και για να περάσω στη σχολή που ήθελα έπρεπε να βγάζω 20 γενικό. Πέρασα στην σχολή που πέρασα και την τελείωσα με μόνο στόχο να δώσω κατατακτήριες για την σχολή που με ενδιέφερε. Να δώσω κατατακτήριες όχι με τον βαθμό πτυχίου μου που δεν είναι υψηλός. [\quote]Εσύ έκανες λάθος επιλογή, μπήκες σε μια σχολή που δεν σου άρεσε μόνο και μόνο για να μεταπηδήσεις σε άλλη? Αν ήθελες να περάσεις σε κάποια σχολή κακώς πήγες ΤΕΛ. Δε φταίει πάντα το σύστημα αλλά και εμείς με τις επιλογές που κάνουμεΠαράθεσηΘέλω επίσης να σου πω για της διαφορές στις σχολές. Το "χρηματοοικονομικό και λογιστικής" του πανεπιστημίου Μακεδονίας είναι δυσκολότερο από το οι "οικονομικό" στο θέμα των βαθμών. Η ξαδέρφη μου μαθήτρια του 20 και φοιτήτρια που διάβαζε με πρόγραμμα και το αμφιθέατρο την γνώριζε πολλή καλά, χωρίς γκομενιλίκια και τα τοιαύτα. (ήταν επικεντρωμένη στης σπουδές της) έχει βαθμό πτυχίου 7.5 που ήταν και ο ανώτερος εκείνες της χρονιές. Σκέψου ότι επιβραβεύτηκε από τους καθηγητές και αν ήθελε συστατικές θα της έδιναν. Αλλά μεταπτυχιακό δεν μπορεί να κάνει, ο βαθμός της δεν είναι υψηλός.[\quote]Αυτό που λες δεν ισχύει γιατί όλοι ξέρουν για κάθε τμήμα το βαθμό δυσκολίας. Δε μίλησα για απόλυτη κατάταξη με βάση το βαθμό του πτυχίου, δηλαδή δε μπορεί ένας που έχει 8.5 να θεωρείται καλύτερος από έναν που έχει 8 ή 7.5,, κοιτάζουν και τη βαθμολογία σε συγκεκριμένα μαθήματα, αλλά το 5 και το 6 με το 8 και το 9 έχουν σημαντική διαφορά δε νομίζεις?Αν κάποιος δεν είναι καλός στο αντικείμενό του πως θα κάνει μεταπτυχιακό? δεν πρέπει να το κατέχει καλά ώστε να μπορεί να εμβαθύνει περισσότερο?ΠαράθεσηΚαι στο λύκει δούλευα και όταν πέρασα δούλευα αφού οι γονείς μου δεν μπορούσαν να με στηρίξουν ιδιαίτερα. Τώρα για τους τυχερούς που τα είχαν όλα μπράβο τους. Η ζωή είναι άδικη, και δεν έχουν όλοι ίσες ευκαιρίες, αλλά δε μπορείς να χρησιμοποιείς τίποτα σαν δικαιολογία. Υπάρχουν πολλοί που δούλευαν και τα κατάφεραν.
Θέλω επίσης να σου πω για της διαφορές στις σχολές. Το "χρηματοοικονομικό και λογιστικής" του πανεπιστημίου Μακεδονίας είναι δυσκολότερο από το οι "οικονομικό" στο θέμα των βαθμών. Η ξαδέρφη μου μαθήτρια του 20 και φοιτήτρια που διάβαζε με πρόγραμμα και το αμφιθέατρο την γνώριζε πολλή καλά, χωρίς γκομενιλίκια και τα τοιαύτα. (ήταν επικεντρωμένη στης σπουδές της) έχει βαθμό πτυχίου 7.5 που ήταν και ο ανώτερος εκείνες της χρονιές. Σκέψου ότι επιβραβεύτηκε από τους καθηγητές και αν ήθελε συστατικές θα της έδιναν. Αλλά μεταπτυχιακό δεν μπορεί να κάνει, ο βαθμός της δεν είναι υψηλός.[\quote]Αυτό που λες δεν ισχύει γιατί όλοι ξέρουν για κάθε τμήμα το βαθμό δυσκολίας. Δε μίλησα για απόλυτη κατάταξη με βάση το βαθμό του πτυχίου, δηλαδή δε μπορεί ένας που έχει 8.5 να θεωρείται καλύτερος από έναν που έχει 8 ή 7.5,, κοιτάζουν και τη βαθμολογία σε συγκεκριμένα μαθήματα, αλλά το 5 και το 6 με το 8 και το 9 έχουν σημαντική διαφορά δε νομίζεις?Αν κάποιος δεν είναι καλός στο αντικείμενό του πως θα κάνει μεταπτυχιακό? δεν πρέπει να το κατέχει καλά ώστε να μπορεί να εμβαθύνει περισσότερο?ΠαράθεσηΚαι στο λύκει δούλευα και όταν πέρασα δούλευα αφού οι γονείς μου δεν μπορούσαν να με στηρίξουν ιδιαίτερα. Τώρα για τους τυχερούς που τα είχαν όλα μπράβο τους. Η ζωή είναι άδικη, και δεν έχουν όλοι ίσες ευκαιρίες, αλλά δε μπορείς να χρησιμοποιείς τίποτα σαν δικαιολογία. Υπάρχουν πολλοί που δούλευαν και τα κατάφεραν.
Και στο λύκει δούλευα και όταν πέρασα δούλευα αφού οι γονείς μου δεν μπορούσαν να με στηρίξουν ιδιαίτερα. Τώρα για τους τυχερούς που τα είχαν όλα μπράβο τους.
Τελικά, κύριε xaan από την φοβερή προσπάθεια που καταβάλλεις για να περάσεις την άποψή σου, φαίνεται και η τρομερή εμπάθειά σου. Η οποία όμως μάλλον πηγάζει από την άγνοιά σου!Για σένα προφανώς οι σπουδές ήταν παιχνίδι μια και από ότι όλοι καταλαβαίνουμε δεν αντιμετώπισες ή αντιμετωπίζεις οικονομικά ή οικογενειακά προβλήματα. Θα σου αναφέρω ένα μόνο απλό παράδειγμα ενός αγοριού (που τυγχάνει να είναι ο καλύτερός μου φίλος): (Ας μου επιτραπεί η λεπτομερής αναφορά αυτού του post)Μαθητής άριστος, σε μια εποχή που η πρόσβαση στην τριτοβάθμια ήταν από τις δυσκολότερες και όχι στις εποχές που ζούμε τώρα όπου τα 3/4 των μαθητών περνούν σε κάποια σχολή. Εισάγεται από τους πρώτους στοΤμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Μετακομίζει από Θεσ/νίκη και ξεκινάει τις σπουδές του, αλλά δυστυχώς σε σύντομο χρονικό διάστημα χάνει τον πατέρα του. Όντας ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας, τα άλλα δύο του αδέλφια πήγαιναν ακόμα σχολείο έπρεπε δυστυχώς να εργαστεί για να ζήσει αυτός την οικογένειά του, τουλάχιστον μέχρι τα αδέλφια του να τελειώσουν το σχολείο. Αναγκάζεται να παρατήσει τις σπουδές του και ξεκινάει έναν αγώνα βιοποριστικό. Τρελαμένος από πάντα με τους υπολογιστές εργάζεται σε διάφορες εταιρείες πληροφορικής ξεκινώντας κυριολεκτικά από το μηδέν. Μετά από μερικά χρόνια και έχοντας ξεδιπλώσει το ταλέντο του, εξελλίσεται σε αρκετά καλή θέση σε μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες της χώρας μας, παρότι δεν διέθετε βασικό πτυχίο. Όταν ξεκίνησε το πρόγραμμά του το ΕΑΠ ξεκινάει και αυτός τις σπουδές του στο αντίστοιχο τμήμα πληροφορικής (τότε θεώρησε πως ο Θεός είναι μεγάλος και δεν ξεχνά κανέναν). Μετά από 4 χρόνια σπουδών καταφέρνει να βρίσκεται ανάμεσα στους 24 αποφοιτήσαντες από 512 εισαχθέντες την ίδια χρονιά. Και μάλιστα έχοντας έναν από τους 3 καλύτερους βαθμούς (κάτω από 9 γιατί στο ΕΑΠ δεν χαρίζονται ούτε πτυχία, ούτε βαθμοί). Το πτυχίο τον βοήθησε να ανελιχθεί ακόμα περισσότερο στην εταιρεία του και του προτάθηκε από τους καθηγητές του να κάνει μεταπτυχιακό και στη συνέχεια διδακτορικό σε ένα από τα καλύτερα ιδρύματα της χώρα μας, αφού θεωρούσαν ότι είναι ταλέντο και μπορεί να συνεχίσει στον τομέα της έρευνας. Φυσικά μην ξεχάσω να αναφέρω πως σε όλα τα χρόνια που πέρασαν μέχρι το πέρας των σπουδών του, βοήθησε να τελειώσουν τις σπουδές τους και τα δύο του αδέλφια. Μήπως το πτυχίο που πήρε από το ΕΑΠ και το διδακτορικό του από συμβατικό πανεπιστήμιο είναι και αυτά κατώτερης ποιότητας; Τότε μάλλον και οι αρκετές δημοσιεύσεις που έχει ως τώρα σε συνέδρια και περιοδικά κινούνται και αυτά στο ίδιο μήκος κύματος! Αυτά με το παλικάρι αυτό.