0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Λενα είναι θλιβερο οτι κι εγω προτιμω να κοιταξω τις σημειωσεις του φροντιστηριου παρα του παν/ιου.Στο λεω κι εδω γιαννενα σπουδασα . Καλο πανεπιστήμιο δεν λέω ΑΛΛΑ όταν τελειωσα οτι εφοδια ειχα ηταν καθαρα θεωρητικού επιπεδου κατα 80% μη σας πω 90% σε σημείο που λυπάμαι που το λεω ακουγα τι εκαναν στα ΤΕΙ και ζηλευα.Τι να κανεις ομως???
Παράθεση από: MairyLiscious στις Δεκεμβρίου 01, 2008, 09:05:53 pmΛενα είναι θλιβερο οτι κι εγω προτιμω να κοιταξω τις σημειωσεις του φροντιστηριου παρα του παν/ιου.Στο λεω κι εδω γιαννενα σπουδασα . Καλο πανεπιστήμιο δεν λέω ΑΛΛΑ όταν τελειωσα οτι εφοδια ειχα ηταν καθαρα θεωρητικού επιπεδου κατα 80% μη σας πω 90% σε σημείο που λυπάμαι που το λεω ακουγα τι εκαναν στα ΤΕΙ και ζηλευα.Τι να κανεις ομως???Έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα τελικά... Κι εγώ από Γιάννενα είχα τελειώσει αλλά τα "παλιά εκείνα χρόνια" μπαίναμε σε νηπιαγωγεία από το 1ο έτος και στο τελευταίο μας "ξεσκ..." κανονικά στις πρακτικές (είχα Χρυσαφίδη). Στο δε τρίτο έτος είχαμε ένα εξάμηνο πρακτικές σε ειδικά σχολεία (με Σταύρου) κάτι που δεν το έχω ακούσει από άλλες συναδέλφους. Επί εποχής '90-'94 ήταν από τα "δύσκολα" τμήματα με περισσότερα μαθήματα από άλλα (54 στο σύνολο...ζωή να 'χουνε!)Τι να πω...Θεωρώ την πρακτική εξάσκηση το βασικότερο κομμάτι της εκπαίδευσης!!!! Θα το καταλάβετε του χρόνου που θα είστε διορισμένες ( ) και θα τα βρείτε μπαστούνια όταν συνειδητοποιήσετε πόσο απέχει η θεωρία από την πράξη... (ιδίως η "θεωρία" που ζητούν στον ΑΣΕΠ! )
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές νηπιαγωγείων και διάφορες εκδοχές νηπιαγωγών, ακριβώς όπως και εδώ. Στην Αμερική, ας πούμε, μπορεί να έχεις Πανεπιστημιακό πτυχίο παιδαγωγικής ή ψυχολογίας ή να έχεις παρακολουθήσει κάποιο σεμινάριο. Όμως εκεί τα προγράμματά τους είναι τελείως διαφορετικά σου δίνουν κατεύθυνση, υποστήριξη, σε εντάσσουν σε θεωρητικό πλαίσιο, έχεις υποστηρικτική ομάδα (σύμβουλο, συνεργασία με τα πανεπιστήμια, ψυχολόγους....) και πολλή πρακτική με εποπτεία, αξιολόγηση- ανατροφοδότηση, πιστοποίηση και βέβαια διαρκή επιμόρφωση.
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται κάτι τόσο εξειδικευμένο για να σχεδιάσεις μια δραστηριότητα. Η φαντασία είναι το βασικό, και αυτή δεν μπορεί κανένας να σου τη διδάξει ούτε να τη βρεις σε κάποιο βιβλίο.Όσο για τη "δομή" του σχεδιασμού, εγώ χρησιμοποίησα στον ΑΣΕΠ το εξής: 1. Αφόρμηση2. 1η φάση3. 2η φάση4. 3η φάση5. ΑξιολόγησηΤο 1 είναι κάτι που μπορείς να κάνεις για να κινήσεις το ενδιαφέρον των παιδιών, π.χ. να αρχίσεις να βγάζεις τα υλικά σου από μια σακούλα. Αν το κάνεις θα δεις ότι σιγά σιγά θα αρχίζουν να έρχονται και να σε ρωτάνε τι κάνεις εκεί.Τα 2, 3, 4 είναι η κυρίως δραστηριότητα που δομέιται σε "υπο-δραστηριότητες" (αν μπορώ να τις πω έτσι) και μέσω αυτών προσπαθείς να πετύχεις τους στόχους που έχεις θέσει και έιναι έιτε άμεσοι/βραχυπ΄ροθεσμοι, είτε έμμεσοι/μακροπρόθεσμοιΚαι τέλος στο 5 απλά βλέπεις αν έχεις πετύχει τους στόχους σου. Πώς; Με μία πρακτική εφαρμογή, π.χ. με ένα φύλλο εργασίας (αν και στο καινούριο πρόγραμμα δεν χρησιμοποιούνται πολύ) ή μεκάτι άλλο που θα σκεφτείς.΅Επιμένω ότι έιναι θέμα φαντασίας. Εγώ με βάση αυτά έγραψα στον ΑΣΕΠ και διορίστηκα την πρώτη φορά που έδωσα.