Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση
Τυπική Εκπαίδευση => Σχολικά μαθήματα => Δημοτικό => Μήνυμα ξεκίνησε από: happiness στις Απρίλιος 27, 2013, 11:54:02 πμ
-
Σε αυτό το θέμα εκφράζουμε τις απόψεις μας για το περιεχόμενο που έχει, ή που θα θέλαμε να έχει, το μάθημα των ΤΠΕ στο δημοτικό. Προτείνουμε θεματικές ενότητες για το μάθημα (πχ εισαγωγή στον προγραμματισμό, χρήση κειμενογράφου), εξηγούμε ΓΙΑΤΙ τις θεωρούμε σημαντικές, τι προσφέρουν στα παιδιά, και αν θέλουμε αναφέρουμε και μερικά εργαλεία για την υλοποίηση των ενοτήτων.
Το θέμα αυτό το διαχωρίζω από το το "ΤΠΕ: τι κάνουμε;" όπου νομίζω πως μπορεί ο καθένας να ποστάρει ιδέες για εργαλεία ή δραστηριότητες και οι υπόλοιποι να τα χρησιμοποιήσουν όπως νομίζουν. Εδώ επικεντρωνόμαστε περισσότερο στο ΓΙΑΤΙ κάνουμε ότι κάνουμε στο μάθημα και όχι στο πως το υλοποιούμε.
-
Και να κάνω και την αρχή :)
Κατ' αρχάς να δηλώσω ότι έχω πάμπολλες ενστάσεις για το ΑΠ των δημοτικών ΕΑΕΠ, καθώς και με το γεγονός ότι στα ΕΑΕΠ έχει εισαχθεί το μάθημα σε όλες τις τάξεις. Το ΑΠ είναι υπερβολικά προσανατολισμένο στην "χρήση ΗΥ" και νομίζω πως τα υπόλοιπα θέματα που ευαγγελίζεται (δόμηση ιδεών, παρουσίαση ιδεών κτλ) είναι μόνο "παρενέργειες" της επιθυμίας του ΑΠ να περιστραφεί γύρω από την χρήση ΗΥ. Από την άλλη ότι κάνουμε μέσα στο μάθημα πρέπει να μπορούμε να το εντάξουμε μέσα στις οδηγίες του ΑΠ, διότι όπως έμαθα από προσωπική εμπειρία, the hard way, ένας τσατισμένος (για άλλο θέμα) γονιός, θα προσπαθήσει να "πατήσει" τον εκπαιδευτικό όπου βρει, ακόμα κι αν αυτό είναι μία γενική καταγγελία ότι "δεν ακολουθείς το ΑΠ".
Μέχρι στιγμής έχω κατασταλάξει ότι τα παρακάτω θέματα είναι πολύ σημαντικό να καλυφθούνε στο μάθημα:
1. Δενδρική δομή οργάνωσης: Είναι σημαντικό οι μαθητές να ξεκαθαρίσουν στο μυαλό τους την συγκεκριμένη δομή, όχι φυσικά μόνο για να μπορούν να πλοηγούνται στους φακέλους ενός λειτουργικού, αλλά κυρίως γιατί είναι μία δομή που συναντάται σε πάμπολλες περιπτώσεις στην οργάνωση της κοινωνίας (πχ διοικητική δομή). Ιδέες υλοποίησης είναι να χρησιμοποιηθούν κανονικοί φάκελοι ταχυδρομείου, κουτιά, και πολύ χαρτί και μολύβι και πίνακας με πολλά παραδείγματα.
2. Προγραμματισμός: Τον χωρίζω στο μυαλό μου σε δύο υποενότητες, την "ακολουθώ οδηγίες" και την "δίνω οδηγίες". Η 1η απευθύνεται περισσότερο στις μικρές τάξεις και νομίζω πως βοηθάει στην συγκέντρωση, την λογική επεξεργασία του "τι είναι αυτό που μου λένε τώρα;" και στην πειθαρχία της τάξης. Η 2η απευθύνεται στις μεγαλύτερες τάξεις και πιστεύω ότι αναπτύσει την ευχέρια στην χρήση της γλώσσας, την συγκέντρωση σε ένα θέμα, την ικανότητα ανάλυσης ενός θέματος. Υλοποίηση με δραστηριότητες στο προαύλιο, "κάνω το ρομποτάκι", "κάνω το αυτοκινητάκι", scratch, μάθημα με φύλλα εργασίας τα οποία μοιράζουμε και απαιτούμε να ακολουθήσουν οι μαθητές χωρίς περαιτέρω επεξήγηση ή βοήθεια .
3. Αρχιτεκτονική υπολογιστικών συστημάτων: Ποια είναι τα βασικά μέρη που αποτελούν κάθε υπολογιστικό σύστημα, τι κάνουν, πως συνεργάζονται μεταξύ τους. Απομυθοποιεί το "μηχάνημα" και βοηθάει να καταλάβουν τα παιδιά ότι σημαντικό έιναι να γνωρίζουμε όχι μόνο να χειριζόμαστε ένα μηχάνημα, αλλά και "πως" λειτουργεί .
4. Κώδικες αναπαράστασης πληροφορίας: πιο συγκεκριμένα δυαδικό σύστημα, αναπαράσταση ψηφιακής εικόνας, κώδικας ascii κτλ. Όπως και προηγουμένως, απομυθοποιούμε το μηχάνημα. Πάμε ένα βήμα παραπάνω από πριν και μαθαίνουμε εκτός από το "πως" λειτουργεί και "γιατί" λειτουργεί. Γνωρίζουμε δηλαδή πως "λειτουργεί" ο κόσμος γύρω μας. Υλοποίηση με CS Unplugged, κώδικα Μορς.
5. Αναζήτηση και επεξεργασία πληροφορίας: Μαθαίνουμε στους μαθητές 1ον να επεξεργάζονται και να φιλτράρουν καταλλήλως τις πληροφορίες στις οποίες εκτίθονται ούτως ή άλλως, και 2ον να χρησιμοποιούν το 1ο για να μπορούν να κάνουν αποτελεσματική αναζήτηση μέσα σε έναν μεγάλο όγκο πληροφοριών. Ιδέες υλοποίησης είναι "κάνω ρεπορτάζ" (προσοχή, όχι απλά "γράφω άρθρο για την σχολική εφημερίδα", αλλά "κάνω ρεπορτάζ" το οποίο σημαίνει ότι πρέπει να μαζευτούν πληροφορίες και να φιλτραριστούν), αναζήτηση στο ίντερνετ "πως γίνεται αυτό" το οποίο μπορεί να συνδεθεί με την χρήση ΗΥ που θέλει το ΑΠ.
Η ρομποτική μπορεί να καλύψει εύκολα τα 2, 3 και 4.
-
Πρέπει να αφήνουμε το παιδί ελεύθερο σε ένα υπολογιστή, και να περνάμε κυκλικά και να το παρακινούμε ανάλογα με τα ενδιαφέροντά του.
Αφήνω τα παιδια σε έναν υπολογιστή όπου σε περίοπτη θέση έχει το ΒΥΟΒ (και το Tuxpaint το οποίο το παρουσιάζω μετά ως εργαλείο που βοηθάει το BYOB)
Τους λέω ψέμματα ότι έχει χαλάσει το ίντερνετ, ότι οι υπολογιστές είναι παλιοί και δεν μπορούν να τρέξουν προγράμματα, και ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να φτιάξουμε ότι θέλουμε, μιας και αυτά είναι (ένα από τα) εργαλεία, με τα οποία φτιάχνονται όλα τα πράγματα στον υπολογιστή.
Στις μικρές ηλικίες, τα βάζω αρχικά να παίζουν με τις εφαρμογές που έχουν φτιάξει οι μεγαλύτεροι και με τα έτοιμα παραδείγματα που υπάρχουν. Και τα παρακινώ να τα αλλάζουν όσο μπορούν και καταλαβαίνουν.
Πάντως, για να πω και την αμαρτία μου, έχω και κάποια ΤΠΕ.
Τα ΤΠΕ και όλα όσα ονομάζετε ως ασκήσεις, για μένα είναι ο ελεύθερος χρόνος.
Και κάποιες άλλες στατιστικές παρατηρήσεις που έχω κάνει.
Τα αγόρια αρέσκονται να φτιάχνουν παιχνίδια με ράλλυ, πάκμαν, γερανούς, αεροπλάνα.
Τα επιτραπέζια και τα αθλητικά (πινγκ πονγκ, τραμπολίνο) αρέσουν σε όλους.
Στα κορίτσια τους αρέσουν τα γεωμετρικά σχήματα, και τα όμορφα σχέδια που υλοποιούνται με λόγκο. Και να φτιάχνουν ιστορίες με ανθρωπάκια που μιλάνε.
Όταν η τάξη είναι ίδια ηλικιακά, υπάρχει περίπτωση να προκύψει ανταγωνισμός, ως συνέπεια της παιδείας που κάποιοι δάσκαλοι παρέχουν. Όταν η τάξη είναι μικτών ηλικιών, είναι καταπληκτικό να βλέπεις πως βοηθάνε τα μεγάλα παιδιά τα μικρά.
Ωραία εφαρμογή είναι επίσης να τα βάζω να φτιάχνουν διαγωνίσματα με ερωτήσεις, και ο καθένας να απαντά στις ερωτήσεις του άλλου. Φτιάχνουν δικές τους ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών από τις γνώσεις που έχει το κάθε παιδί. Ρωτάνε δικά τους πράγματα π.χ. πόσα είναι τα μέλη του τάδε συγκροτήματος; Έτσι γίνονται και δάσκαλοι, και μαθητές ταυτόχρονα.
-
Επίσης εσωτερικό δίκτυο lan έχω, και ενθαρρύνω ομάδες να κατασκευάζουν κομμάτια ενός μεγαλύτερου σχεδίου-παιχνιδιού-εφαρμογής στο BYOB.
Η κάθε ομάδα περνάει την δουλειά της στην άλλη μέσω του Lan, και ολοκληρώνεται έτσι η δουλειά και το συνολικό σχέδιο.
Ανταλλάζουν δηλαδή δικτυακά το set εντολών προγραμματισμού και τα όμορφα sprite (με τα σενάριά τους) που κατασκευάζουν, και αυτό τους ενθουσιάζει.
Όπως φυσικά και η δυνατότητα να παίζουν μέσω lan τα δικτυακά παιχνίδια που κατασκευάζουν.
Τέλος αν κάποιο πρόγραμμα είναι ωραίο, τους μαθαίνω το compile και να το εμφανίζουν στο desktop με κάποιο ωραίο εικονίδιο.
Θέματα copyright που προκύπτουν, τα ενθαρρύνω να παίρνουν την δουλειά του άλλου και να την μετονομάζουν, και να αλλάζουν ότι θέλουν. Αν κάποιο παιδί επιμένει στο copyright , του μαθαίνω να βάζει την δουλειά του σε κάποιο δύσκολο φάκελο βαθιά χωμένο μέσα στον υπολογιστή, έτσι ώστε να μην μπορούν να το βρουν οι άλλοι. Έτσι μαθαίνουν και την δομή των φακέλων.
-
http://dide.ilei.sch.gr/keplinet/education/tpe-ps.php
Υπάρχει συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών για το μάθημα. Τυπικά είμαστε υποχρεωμένοι να καλύπτουμε την ύλη που ορίζεται από το πρόγραμμα σπουδών. Το ότι δεν υφίσταται συγκεκριμένο βιβλίο που πρέπει να ακολουθούμε και συγκεκριμένο λογισμικό, δε σημαίνει ότι μπορούμε να αποκλίνουμε από το πρόγραμμα σπουδών. Εφόσον καλύψουμε την ύλη που αναφέρεται παραπάνω, στον ελεύθερο χρόνο που προκύπτει μπορούμε να ασχοληθούμε με δικά μας προγράμματα, ή να κάνουμε τα πρωτάκια χάκερς. Εκεί που μπορούμε να αποκλίνουμε από το πρόγραμμα είναι όταν αναφέρει αφηρημένα κάποιους μαθησιακούς στόχους, που μπορούν να επιτευχθούν με άπειρους τρόπους.
Αυτό που έχω παρατηρήσει (και με έχει προβληματίσει αρκετά) είναι ότι ελάχιστοι ακολουθούν αυτό το πρόγραμμα, με αποτέλεσμα (σε συνδυασμό με τις μετατάξεις-αποσπάσεις) όταν κάθε χρόνο μας στέλνουν σε ένα τυχαίο σχολείο να ξεκινάμε κάθε φορά από το μηδέν. Τη μία βρίσκομαι σε σχολείο που έκαναν όλες οι τάξεις όλη τη χρονιά word και την άλλη μπορεί να βρεθώ σε ένα άλλο σχολείο που την προηγούμενη χρονιά στην Γ' Δημοτικού έκαναν μόνο προγραμματισμό χωρίς να έχουν διδαχθεί το παραμικρό από αυτά που θα έπρεπε.
Το ξέρω ότι υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες με τις υποδομές (πχ φέτος βρέθηκα σε σχολείο χωρίς δίκτυο, πέρσι χωρίς υπολογιστές), όντως είναι πρόβλημα ότι δεν υπάρχουν βιβλία, ισχύει ότι δυσκολευόμαστε να προσαρμοστούμε όταν κάθε χρόνο μας πηγαίνουν σε άλλο σχολείο και πρέπει να γνωρίσουμε τους μαθητές από την αρχή, αλλά και το να φεύγουμε τελείως από το πρόγραμμα σπουδών μάλλον μας κάνει τη ζωή ακόμα πιο δύσκολη. Και αν όχι τη δική μας, σίγουρα των συναδέλφων που θα μας διαδεχθούν...
Υ.Γ. Το αντέγραψα από το "ΤΠΕ Δημοτικού: Τι κάνετε", στο οποίο είχε αντιγραφεί από το "ΤΠΕ: Δραστηριότητες για τον "νεκρό χρόνο"...
-
Υπάρχει συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών για το μάθημα. Τυπικά είμαστε υποχρεωμένοι να καλύπτουμε την ύλη που ορίζεται από το πρόγραμμα σπουδών. Το ότι δεν υφίσταται συγκεκριμένο βιβλίο που πρέπει να ακολουθούμε και συγκεκριμένο λογισμικό, δε σημαίνει ότι μπορούμε να αποκλίνουμε από το πρόγραμμα σπουδών.
Το ΑΠ δεν είναι δεσμευτικό αλλά ενδεικτικό-βοηθητικό του τι μπορούμε να κάνουμε. Μπορούμε να αποκλίνουμε όσο θέλουμε, ειδικά με το συγκεκριμένο ΑΠ που βρίθει από ανακρίβειες, διδακτικά λάθη και αντι-επιστημονικότητα.
-
Doodl νομίζω ότι είναι λάθος να παρακάμπτουμε ένα πρόγραμμα σπουδών που έχει συνταχθεί από αρκετούς επιστήμονες και να κάνουμε ό,τι θεωρούμε εμείς ότι είναι σωστό. Ακόμα και τυπικά δεν είμαστε καλυμμένοι. Πχ. προσεχώς στην αξιολόγηση, όσοι αποκλίνουν από το πρόγραμμα σπουδών είμαι σίγουρος ότι θα είναι ο εύκολος στόχος. Αυτά που γράφω δεν τα βγάζω από το μυαλό μου, τα έχω ακούσει από συμβούλους της πληροφορικής. Και εγώ έχω ενστάσεις από αρκετά στοιχεία του ΑΠΣ. Πχ. δεν θα δώσω ιδιαίτερη βαρύτητα στους εννοιολογικούς χάρτες, ή πχ. δεν θα βάλω άπειρες ασκήσεις στο Word. Αλλά δεν θα διδάσκω όλη τη χρονιά αντικείμενα που δεν προβλέπονται καν σε κάποιες τάξεις.
Και για να αναφερθώ και στο ζήτημα του BYOB. Και εγώ στο μεγαλύτερο μέρος του μαθήματος (στο κομμάτι που προβλέπεται προγραμματισμός) κάνω αυτό που αναφέρεις. Μετακινούμαι από υπολογιστή σε υπολογιστή και βοηθάω τα παιδιά να δημιουργήσουν κάτι ανάλογα με τα ενδιαφέροντά τους. Ωστόσο, αυτό που παρατήρησα είναι ότι αν τους αφήσω τελείως ελεύθερους επιλέγουν συχνά να φτιάχνουν παιχνίδια που δεν είναι δυνατό να κατασκευαστούν με τέτοια προγράμματα με τις γνώσεις που έχουν. Πχ. άλλος θέλει να φτιάξει το LoL και άλλος το Stardoll. Βαλτώνουν, απογοητεύονται και στο τέλος αναγκάζομαι και φτιάχνω σχεδόν όλο το παιχνίδι εγώ, για να έχουν στο τέλος κάτι που να λειτουργεί. Έχεις την ψευδαίσθηση ότι τους "έδειξες" πώς το φτιάχνουν, αλλά αν τους πεις να το ξαναφτιάξουν θα κολλήσουν πάλι στα πρώτα βήματα. Φυσικά υπάρχουν και "φαινόμενα" που με τη μία μπορούν να σου φτιάξουν απίστευτα πράγματα, αλλά είναι 2-3 στους 25. Είναι πρακτικά αδύνατο να βοηθήσεις σε τέτοιο βαθμό τόσα παιδιά σε μία ώρα, ειδικά αν δεν έχουν διδαχθεί πρώτα σε θεωρητικό επίπεδο κάτι. Τελικά αυτό που εφαρμόζω είναι να τους δείχνω σε βάθος 7-8 μαθημάτων 3-4 συγκεκριμένα παιχνίδια (pong, frogger κτλ) και να τους βάζω να τα φτιάχνουν αυτά μετά. Δεν χρησιμοποιώ το ΒΥΟΒ, αλλά το Scratch, στο οποίο αν δεν κάνω λάθος βασίζεται το BYOB.
-
Doodl νομίζω ότι είναι λάθος να παρακάμπτουμε ένα πρόγραμμα σπουδών που έχει συνταχθεί από αρκετούς επιστήμονες και να κάνουμε ό,τι θεωρούμε εμείς ότι είναι σωστό. Ακόμα και τυπικά δεν είμαστε καλυμμένοι. Πχ. προσεχώς στην αξιολόγηση, όσοι αποκλίνουν από το πρόγραμμα σπουδών είμαι σίγουρος ότι θα είναι ο εύκολος στόχος. Αυτά που γράφω δεν τα βγάζω από το μυαλό μου, τα έχω ακούσει από συμβούλους της πληροφορικής. Και εγώ έχω ενστάσεις από αρκετά στοιχεία του ΑΠΣ. Πχ. δεν θα δώσω ιδιαίτερη βαρύτητα στους εννοιολογικούς χάρτες, ή πχ. δεν θα βάλω άπειρες ασκήσεις στο Word. Αλλά δεν θα διδάσκω όλη τη χρονιά αντικείμενα που δεν προβλέπονται καν σε κάποιες τάξεις.
Την αξιολόγηση να την βάλουν εκεί που ξέρουν. Αν έρθει να με αξιολογήσει κάποιος, έχω την αξιοπρέπεια να τον πετάξω έξω με τις κλωτσιές, και ας απολυθώ μετά. Ελπίζω την ίδια περήφανη στάση να κρατήσουν και οι άλλοι συνάδελφοι, γιατί αν δεν την κρατήσουν καλύτερα να μην ανήκω σε αυτό το αίσχος που ονομάζεται εκπαίδευση και να έχω τέτοιους συναδέλφους.
Και για να αναφερθώ και στο ζήτημα του BYOB. Και εγώ στο μεγαλύτερο μέρος του μαθήματος (στο κομμάτι που προβλέπεται προγραμματισμός) κάνω αυτό που αναφέρεις. Μετακινούμαι από υπολογιστή σε υπολογιστή και βοηθάω τα παιδιά να δημιουργήσουν κάτι ανάλογα με τα ενδιαφέροντά τους. Ωστόσο, αυτό που παρατήρησα είναι ότι αν τους αφήσω τελείως ελεύθερους επιλέγουν συχνά να φτιάχνουν παιχνίδια που δεν είναι δυνατό να κατασκευαστούν με τέτοια προγράμματα με τις γνώσεις που έχουν. Πχ. άλλος θέλει να φτιάξει το LoL και άλλος το Stardoll. Βαλτώνουν, απογοητεύονται και στο τέλος αναγκάζομαι και φτιάχνω σχεδόν όλο το παιχνίδι εγώ, για να έχουν στο τέλος κάτι που να λειτουργεί. Έχεις την ψευδαίσθηση ότι τους "έδειξες" πώς το φτιάχνουν, αλλά αν τους πεις να το ξαναφτιάξουν θα κολλήσουν πάλι στα πρώτα βήματα. Φυσικά υπάρχουν και "φαινόμενα" που με τη μία μπορούν να σου φτιάξουν απίστευτα πράγματα, αλλά είναι 2-3 στους 25. Είναι πρακτικά αδύνατο να βοηθήσεις σε τέτοιο βαθμό τόσα παιδιά σε μία ώρα, ειδικά αν δεν έχουν διδαχθεί πρώτα σε θεωρητικό επίπεδο κάτι. Τελικά αυτό που εφαρμόζω είναι να τους δείχνω σε βάθος 7-8 μαθημάτων 3-4 συγκεκριμένα παιχνίδια (pong, frogger κτλ) και να τους βάζω να τα φτιάχνουν αυτά μετά. Δεν χρησιμοποιώ το ΒΥΟΒ, αλλά το Scratch, στο οποίο αν δεν κάνω λάθος βασίζεται το BYOB.
Το λάθος σου ξεκινάει από το ότι χρησιμοποιείς Scratch. Με το BYOB φτιάχνεις δικές σου εντολές, οπότε μπορείς να φτιάξεις ακόμα και την εντολή LoL ή Stardoll.
-
Doodl νομίζω ότι είναι λάθος να παρακάμπτουμε ένα πρόγραμμα σπουδών που έχει συνταχθεί από αρκετούς επιστήμονες και να κάνουμε ό,τι θεωρούμε εμείς ότι είναι σωστό.
Ποιοι είναι αυτοί "οι αρκετοί επιστήμονες";
Για να ακούσω ονόματα, να γελάσουμε λιγάκι....
-
Συμφωνώ στο ότι θα πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί στο κατά πόσο το ΑΠΣ συντάχθηκε από "επιστήμονες" και κατά πόσο μελετήθηκε ή γράφτηκε σε ένα βράδυ. Ας μην το παίρνουμε ως Ευαγγέλιο και εμείς επιστήμονες είμαστε (:)) και μπορούμε να το κρίνουμε νομίζω. Άλλωστε αν έρθει κάποιος να μας κρίνει αν το ακολουθούμε πιστά ή όχι ας μας πει και γιατί δεν καλύπτονται τα κενά ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ για να γίνουν όσα λέει το ΑΠΣ!
-
Έτσι ακριβώς.
ΑΠΣ που όντως συντάχθηκε από πολλούς επιστήμονες που διδάσκουν πρακτικά στην Βθμια, θα το σεβόμουν απόλυτα και θα δεχόμουν να αξιολογηθώ βάση αυτού.
Το ρεζιλίκι που μας έχουν στείλει, το οποίο πιθανά έφτιαξε κάποιος σύμβουλος-πανεπιστημιακός (μελοντικός αξιολογητής της τρόικα) χωρίς να ασχοληθεί καθόλου, απλά βάζοντας τα φοιτητάκια να δουλέψουν, αυτή την ερασιτεχνική δουλειά δεν την σέβομαι καθόλου.
-
Είχα την απορία ποιος υπογράφει αυτό το πράγμα που λέγεται ΑΠΣ.
http://www.pi-schools.gr/news/FEK-1139B-PS.pdf
Εντάξει, λύθηκε η απορία, η κοτάρα πρώην υφυπουργός Παρασκευή Χριστοφιλοπούλου το υπογράφει.
Λέω και εγω.... ;D
-
Το ΑΠΣ και κάποιες βασικές αρχές είναι απαραίτητες για να μη κάνει ο κάθε συνάδελφος του κεφαλιού του. Μιλάω με αρκετούς συναδέλφους στο χώρο. Άλλος θεωρεί σωστό να παίζουν τα παιδιά στο friv, άλλος τους κάνει μόνο θεωρία (μέχρι και το δυαδικό σύστημα έχω δει στην τρίτη δημοτικού), άλλος μόνο προγραμματισμό. Και οι τρεις θεωρούν ότι κάνουν σωστά τη δουλειά τους, θεωρούν ότι επιτυγχάνουν τους εκπαιδευτικούς στόχους που οι ίδιοι έχουν ορίσει και δε λαμβάνουν υπόψη το πρόγραμμα σπουδών. Αν διαφωνούμε σε αυτά που λέει το πρόγραμμα σπουδών, μπορούμε πολύ απλά να απευθυνθούμε μέσω των συλλογικών φορέων (ΠΕΚΑΠ, ΕΠΕ κτλ) ή απευθείας στο υπουργείο, στους συμβούλους ΠΕ19 που είναι υπεύθυνοι για τη σύνταξή του (ξέρουμε όλοι ποια είναι αυτά τα 4-5 άτομα). Θα μας πουν ότι είμαστε υποχρεωμένοι να το ακολουθήσουμε τουλάχιστον στις βασικές κατευθύνσεις. Αν διαφωνούμε για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να υπάρχει ΑΠΣ, μάλλον δεν έχει νόημα να συνεχίσουμε τη συζήτηση.
Για την αξιολόγηση μάλλον είμαστε off-topic, οπότε δε θα επεκταθώ. Θεωρώ ότι θα μπορούσε να έχει αρκετά θετικά στοιχεία αν εφαρμόζονταν σωστά. Πλέον βρισκόμαστε προ τετελεσμένου γεγονότος και είναι θέμα χρόνου να μπουν οι σύμβουλοι στις τάξεις. Το πρώτο πράγμα που θα αξιολογήσουν είναι το κατά πόσο τηρούμε το πρόγραμμα σπουδών. Απ' ό,τι κατάλαβα συμφωνείς ότι θα γίνει αυτό, αλλά θεωρείς ότι οι εκπαιδευτικοί θα συνεχίσουν να κρατάνε περήφανη στάση και να κάνει ο καθένας ό,τι θεωρεί ο ίδιος σωστό, ακόμα κι αν παύει η μισθολογική του εξέλιξη ή κινδυνεύει με απόλυση.
-
Είχα την απορία ποιος υπογράφει αυτό το πράγμα που λέγεται ΑΠΣ.
http://www.pi-schools.gr/news/FEK-1139B-PS.pdf
Εντάξει, λύθηκε η απορία, η κοτάρα πρώην υφυπουργός Παρασκευή Χριστοφιλοπούλου το υπογράφει.
Λέω και εγω.... ;D
Η συγκεκριμένη υπογράφει το ΦΕΚ. Όλα τα ΦΕΚ υπογράφονται από υπουργούς. Οι επιστήμονες που το έχουν συντάξει είναι οι σύμβουλοι πληροφορικής, που διοργανώνουν τα γνωστά σεμινάρια κάθε χρόνο σε όλη την Ελλάδα.
Και επειδή βλέπω ότι το έχεις πάρει προσωπικά να ξεκαθαρίσω ότι δε διαφωνώ με τη δουλειά σου ή τον τρόπο που την κάνεις. Ούτε είμαι υπέρμαχος του συγκεκριμένου ΑΠΣ ή της αξιολόγησης. Μάλιστα το συγκεκριμένο ΑΠΣ συντάχθηκε μέσα σε ένα καλοκαίρι (ούτε καν) και βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στο ΑΠΣ του παλιού ολοήμερου, οπότε εκ των πραγμάτων έχει αρκετά προβλήματα. Αρκετά βελτιωμένο (το παραδέχονται και οι ίδιοι οι σύμβουλοι) είναι το ΑΠΣ για το Νέο Σχολείο, που υποτίθεται ότι θα εφαρμοστεί από φέτος σε όλα τα σχολεία. Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει ένα άρτιο ΑΠΣ το οποίο να εφαρμόζεται για να μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας σωστά. Δεν είναι δυνατόν να κάνει ο καθένας ό,τι ο ίδιος θεωρεί σωστό... Σίγουρα δε θα είναι όλα σωστά!
-
Είχα την απορία ποιος υπογράφει αυτό το πράγμα που λέγεται ΑΠΣ.
http://www.pi-schools.gr/news/FEK-1139B-PS.pdf
Εντάξει, λύθηκε η απορία, η κοτάρα πρώην υφυπουργός Παρασκευή Χριστοφιλοπούλου το υπογράφει.
Λέω και εγω.... ;D
Η συγκεκριμένη υπογράφει το ΦΕΚ. Όλα τα ΦΕΚ υπογράφονται από υπουργούς. Οι επιστήμονες που το έχουν συντάξει είναι οι σύμβουλοι πληροφορικής, που διοργανώνουν τα γνωστά σεμινάρια κάθε χρόνο σε όλη την Ελλάδα.
Και επειδή βλέπω ότι το έχεις πάρει προσωπικά να ξεκαθαρίσω ότι δε διαφωνώ με τη δουλειά σου ή τον τρόπο που την κάνεις. Ούτε είμαι υπέρμαχος του συγκεκριμένου ΑΠΣ ή της αξιολόγησης. Μάλιστα το συγκεκριμένο ΑΠΣ συντάχθηκε μέσα σε ένα καλοκαίρι (ούτε καν) και βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό στο ΑΠΣ του παλιού ολοήμερου, οπότε εκ των πραγμάτων έχει αρκετά προβλήματα. Αρκετά βελτιωμένο (το παραδέχονται και οι ίδιοι οι σύμβουλοι) είναι το ΑΠΣ για το Νέο Σχολείο, που υποτίθεται ότι θα εφαρμοστεί από φέτος σε όλα τα σχολεία. Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει ένα άρτιο ΑΠΣ το οποίο να εφαρμόζεται για να μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας σωστά. Δεν είναι δυνατόν να κάνει ο καθένας ό,τι ο ίδιος θεωρεί σωστό... Σίγουρα δε θα είναι όλα σωστά!
Το πρόβλημα είναι οι σύμβουλοι συνάδελφοι.
Είναι άσχετοι το 99% αυτών, δεν ξέρουν τι τους γίνεται, και θέλουν να μας επιβάλουν τρόπου διδασκαλίας που καμιά σχέση δεν έχουν με αυτό που κάνουμε.
ΤΟ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΠΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΠΡΩΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΒΘΜΙΑΣ, ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ.
Επιτέλους, οι κριτές πρέπει κάποτε να κριθούν! Και αν κριθούν επιεικώς από τους εκπαιδευτικούς, τότε μετά να μπορούν να κρίνουν.
-
Αν και δε μου εξηγείς αυτά που δεν κατάλαβα παραπάνω, θα ήθελα να ρωτήσω τι σχέση έχουν οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας σε όλο αυτό. Γιατί να ρωτήσουμε ειδικά αυτούς; Γιατί να μη ρωτήσουμε τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας (αναπληρωτές-ωρομίσθιοι), που δουλεύουν ήδη εκεί 7 χρόνια ή τους αποσπασμένους που έχουν εργαστεί 2-3 χρόνια εκεί ή ακόμα και τους δασκάλους, που έχουν καλύτερη επίγνωση της κατάστασης στην πρωτοβάθμια.
-
Το μάθημα λέγεται ΤΠΕ, είτε μας αρέσει είτε όχι. Αν εμείς δεν διδάσκουμε ΤΠΕ , θα μας πουν ας την κάνουν άλλοι που έμαθαν ΤΠΕ ..... γιατί ΤΠΕ κρίνει το υπουργείο ότι πρέπει να διδάσκονται στο δημοτικό, μέ όοοοσα αυτό περιλαμβάνει. Και το ΤΠΕ περιλαμβάνει πολλά, χρήσιμα και ενδιαφέροντα πράγματα, που αδιαμφισβήτητα τα παιδιά πρέπει και τους αρέσει να τα μάθουν ....... και εμένα προσωπικά μου αρέσει πολύ να τους τα διδάσκω (ξεπερνώντας το κομπλεξισμό της πρωτοκλασάτης σχολής μου και ξεχνώντας τα ξενύχτια που έριξα για να την τελειώσω). Οι εμμονές στη διδασκαλία δεν είναι καλό πράγμα, όπως δεν είναι καλή η εμμονή με το office, ούτε η εμμονή με το internet, ή με τον προγραμματισμό, ή με οποιοδήποτε άλλο super λογισμικό. Όχι επειδή εμείς μάθαμε στις σχολές μας προγραμματισμό να θεωρούμε ότι τα παιδιά μόνο αυτό πρέπει να μαθαίνουν.
Επίσης στην εποχή της πληροφόρησης, της επικοινωνίας, της διαδραστικότητας, της μεταγνώσης, να παραλείπεις από το μάθημα ΤΠΕ το ιντερνετ;;;
Αφήνω τα παιδια σε έναν υπολογιστή όπου σε περίοπτη θέση έχει το ΒΥΟΒ (και το Tuxpaint το οποίο το παρουσιάζω μετά ως εργαλείο που βοηθάει το BYOB)
Τους λέω ψέμματα ότι έχει χαλάσει το ίντερνετ, ότι οι υπολογιστές είναι παλιοί και δεν μπορούν να τρέξουν προγράμματα, και ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να φτιάξουμε ότι θέλουμε, μιας και αυτά είναι (ένα από τα) εργαλεία, με τα οποία φτιάχνονται όλα τα πράγματα στον υπολογιστή.
συνάδερφε νομίζω ότι μάλλον πρέπει να ξεσκονίσεις τις σημειώσεις σου για το μαθητοκεντρισμό και το δασκαλοκεντρισμό. Μαθητοκεντρισμό με ψέματα, πρώτη φορά ακούω.....
Και αυτό χωρίς να θέλω να μειώσω το μάθημα σου, που η αλήθεια είναι ότι μου κίνησε αρκετά το ενδιαφέρον. Είσαι τόσο σίγουρος όμως ότι δεν θα ενδιέφερε τους μαθητές σου να κάνουν και λίγο ΤΠΕ και ότι δεν θα τους χρησίμευε σε τίποτα; Τα ρώτησες πρώτα τα παιδιά;
-
Ας ενώσει κάποιος τα τρία θέματα!
-
Συνάδελφοι εκ των πραγμάτων δεν πρέπει να κάνει κανείς μόνο Word ή μόνο Logo ή μόνο Internet ή μόνο friv (και το friv κανά 5λεπτο πριν το τέλος δεν είναι έγκλημα). Τα παιδιά στο Δημοτικό βαριούνται το ίδιο πράγμα συνέχεια, χρειάζεται ποικιλία για να κρατά το ενδιαφέρον των παιδιών. Τώρα για το ΑΠΣ δεν είπε κανείς ότι δεν χρειάζεται να υπάρχει, κάθε άλλο. Απλά νομίζω ότι δεν πρέπει να το δεχόμαστε άκριτα όπως είναι απαράλλακτο.
-
Το μάθημα λέγεται ΤΠΕ, είτε μας αρέσει είτε όχι. Αν εμείς δεν διδάσκουμε ΤΠΕ , θα μας πουν ας την κάνουν άλλοι που έμαθαν ΤΠΕ ..... γιατί ΤΠΕ κρίνει το υπουργείο ότι πρέπει να διδάσκονται στο δημοτικό, μέ όοοοσα αυτό περιλαμβάνει. Και το ΤΠΕ περιλαμβάνει πολλά, χρήσιμα και ενδιαφέροντα πράγματα, που αδιαμφισβήτητα τα παιδιά πρέπει και τους αρέσει να τα μάθουν ....... και εμένα προσωπικά μου αρέσει πολύ να τους τα διδάσκω (ξεπερνώντας το κομπλεξισμό της πρωτοκλασάτης σχολής μου και ξεχνώντας τα ξενύχτια που έριξα για να την τελειώσω). Οι εμμονές στη διδασκαλία δεν είναι καλό πράγμα, όπως δεν είναι καλή η εμμονή με το office, ούτε η εμμονή με το internet, ή με τον προγραμματισμό, ή με οποιοδήποτε άλλο super λογισμικό. Όχι επειδή εμείς μάθαμε στις σχολές μας προγραμματισμό να θεωρούμε ότι τα παιδιά μόνο αυτό πρέπει να μαθαίνουν.
Επίσης στην εποχή της πληροφόρησης, της επικοινωνίας, της διαδραστικότητας, της μεταγνώσης, να παραλείπεις από το μάθημα ΤΠΕ το ιντερνετ;;;
Αφήνω τα παιδια σε έναν υπολογιστή όπου σε περίοπτη θέση έχει το ΒΥΟΒ (και το Tuxpaint το οποίο το παρουσιάζω μετά ως εργαλείο που βοηθάει το BYOB)
Τους λέω ψέμματα ότι έχει χαλάσει το ίντερνετ, ότι οι υπολογιστές είναι παλιοί και δεν μπορούν να τρέξουν προγράμματα, και ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να φτιάξουμε ότι θέλουμε, μιας και αυτά είναι (ένα από τα) εργαλεία, με τα οποία φτιάχνονται όλα τα πράγματα στον υπολογιστή.
συνάδερφε νομίζω ότι μάλλον πρέπει να ξεσκονίσεις τις σημειώσεις σου για το μαθητοκεντρισμό και το δασκαλοκεντρισμό. Μαθητοκεντρισμό με ψέματα, πρώτη φορά ακούω.....
Και αυτό χωρίς να θέλω να μειώσω το μάθημα σου, που η αλήθεια είναι ότι μου κίνησε αρκετά το ενδιαφέρον. Είσαι τόσο σίγουρος όμως ότι δεν θα ενδιέφερε τους μαθητές σου να κάνουν και λίγο ΤΠΕ και ότι δεν θα τους χρησίμευε σε τίποτα; Τα ρώτησες πρώτα τα παιδιά;
Η όλη σου σκέψη βασίζεται σε έναν παραλογισμό.
Ούτε ο δασκαλάκος είναι πληροφορικός, ούτε ο πληροφορικάκος είναι δάσκαλος.
Τα ΤΠΕ είναι βοήθημα του δασκάλου, και ο σχεδιασμός τους απαιτεί παιδαγωγική γνώση που δεν έχουμε.
Την ίδια παιδαγωγική γνώση πρέπει να έχει για να κατευθύνεις ένα παιδί στο internet.
To internet δεν είναι τεχνολογία, είναι πληροφορία και πρέπει να έχεις γνώση παιδαγωγική για το ποιά πληροφορία πρέπει να βλέπει το παιδί και τι όχι.
Η πληροφορική είναι το μάθημά μας, και αν το θέλουν στο δημοτικό να το πάρουν ως μάθημα ως είναι.
Το να γίνεται ο δασκαλάκος πληροφορικός, ή ο πληροφορικάκος παιδαγωγός, είναι η αιτία του κακού.
-
dooodl είναι ευχάριστο που έχεις τόση εμπιστοσύνη στον τρόπο διδασκαλίας σου και τον υπερασπίζεσαι σθεναρά. Ταυτόχρονα όμως είναι και τρομαχτικό. Τρομαχτικό διότι το μάθημα της πληροφορικής, αγγίζει 2 επιστημονικά πεδία (όπως όλα τα μαθήματα). Αυτό της παιδαγωγικής επιστήμης και αυτό της επιστήμης της πληροφορικής. Το 2ο υποθέτω πως το σπούδασες και είσαι άρτιος σε αυτό. Το 1ο όμως, και εσύ όπως και εγώ, δεν το σπούδασες και δεν το γνωρίζεις και άρα, (ως επιστήμονας άνθρωπος που είσαι) οφείλεις να αναγνωρίσεις πως υστερείς σε αυτό. Κατά συνέπεια το μάθημά σου (μας) είναι σίγουρα μη-άρτιο και μη-ολοκληρωμένο. Σε τι βαθμό, παίζεται.
Επί του θέματος τώρα, εγώ δεν θα συζητήσω για το ΑΠ, παρόλο που και εγώ το θεωρώ κατάπτυστο, διότι προσωπικά δεν έχω την πολυτέλεια να μπορώ να απολυθώ, ούτε να μου κάνουν καταγγελίες, και άρα έχω επιλέξει να προσπαθώ να κινηθώ στα πλαίσιά του με όσο πιο αξιοπρεπή τρόπο μπορώ (ουσιαστικά αυτό το θέμα το έκανα για να βοηθηθώ σε αυτό).
Έχω τις εξής απορίες για το μάθημά σου όπως το περιγράφεις. Αρχικά από την περιγραφή σου καταλαβαίνω πως δεν φροντίζεις να κάνεις κάποια επίδειξη ή επεξήγηση των εντολών του byob και απλά τα αφήνεις μόνα τους να πειραματιστούν. Τι αποτελέσματα έχεις με αυτό; Όταν δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται δεν απογοητεύονται, δεν τα παρατάνε; Με την ησυχία στην τάξη πως τα πηγαίνεις; Βοηθάει ο τρόπος που κάνεις το μάθημα σε αυτό; Επίσης, βλέπεις να δημιουργούνται διενέξεις στις ομάδες κατά την περίοδο "εξερεύνησης" του προγράμματος; Πέρα παό τις παρατηρήσεις που κάνεις κατά την ώρα του μαθήματος, έχεις κάποιον τρόπο να μετράς τα αποτελέσματά σου; Πχ βλέπεις βελτίωση στην λογική σκέψη των παιδιών, στην ικανότητά τους να κατανοούν και να ακολουθούν εντολές, στο να αναλύουν ένα πρόβλημα σε υποπροβλήματα και να το λύνουν; Τέλος, τα υπόλοιπα πεδία της επιστήμης, πέρα του προγραμματισμού, πως τα καλύπτεις;
ΥΓ:Επίσης, εάν τις ωραίες ιδέες σου δεν αρχίσεις να τις εκθέτεις με λιγότερο εριστικό τρόπο, σε λίγο μάλλον θα είσαι ένας περήφανος διαγραμμένος του φόρουμ :)
edit: επειδή όση ώρα πληκτρολογούσα γράφτηκαν κι άλλα μηνύματα
dooodl ο δάσκαλος δεν έχει σπουδάσει ΜΟΝΟ παιδαγωγική. Έχει σπουδάσει και φιλολογία, φυσική, μαθηματικά, ιστορία και πολλά άλλα, απλά σε μικρότερο εύρος από τους αντίστοιχους επιστήμονες αυτών των πεδίων και πάντα στα πλαίσια της παιδαγωγικής. Σχολικό μάθημα που "πετάει έξω" την παιδαγωγική επιστήμη, δεν νοείται.
-
Αν και δε μου εξηγείς αυτά που δεν κατάλαβα παραπάνω, θα ήθελα να ρωτήσω τι σχέση έχουν οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας σε όλο αυτό. Γιατί να ρωτήσουμε ειδικά αυτούς; Γιατί να μη ρωτήσουμε τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας (αναπληρωτές-ωρομίσθιοι), που δουλεύουν ήδη εκεί 7 χρόνια ή τους αποσπασμένους που έχουν εργαστεί 2-3 χρόνια εκεί ή ακόμα και τους δασκάλους, που έχουν καλύτερη επίγνωση της κατάστασης στην πρωτοβάθμια.
Εννοώ για το μάθημα της πληροφορικής, να ρωτήσουμε τους επιστήμονες της πληροφορικής που έχουν πρακτική γνώση, όπου και να δουλεύουν αυτοί.
-
Το μάθημα λέγεται ΤΠΕ, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Αυτό κάτι μου θυμίζει... χμμμ.. α, ναι!
Το μνημόνιο ισχύει, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Η αξιολόγηση είναι αυτή, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Το ωράριο αυξάνεται, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Οι μαύροι είναι δούλοι, είτε μας αρέσει είτε όχι.
Συνάδελφε, ότι δεν μας αρέσει στην ζωή μας, το αλλάζουμε. Με καθημερινό αγώνα και στην πράξη.
-
dooodl ο δάσκαλος δεν έχει σπουδάσει ΜΟΝΟ παιδαγωγική. Έχει σπουδάσει και φιλολογία, φυσική, μαθηματικά, ιστορία και πολλά άλλα, απλά σε μικρότερο εύρος από τους αντίστοιχους επιστήμονες αυτών των πεδίων και πάντα στα πλαίσια της παιδαγωγικής. Σχολικό μάθημα που "πετάει έξω" την παιδαγωγική επιστήμη, δεν νοείται.
Ακριβώς. Και αν δέχομαι να κριθώ σε κάτι, είναι για την παιδαγωγική προσέγγιση του μαθήματός μου.
Για το αν πετυχαίνω τους αποδεκτούς παιδαγωγικούς στόχους.
Αν έρθει όμως κάποιος και αρχίσει να μου λέει για κάτι που αγγίζει την επιστήμη μου, ειδικά αν δεν έχει σπουδάσει πληροφορική, θα τον πάρει και θα τον σηκώσει.
-
Έχω τις εξής απορίες για το μάθημά σου όπως το περιγράφεις. Αρχικά από την περιγραφή σου καταλαβαίνω πως δεν φροντίζεις να κάνεις κάποια επίδειξη ή επεξήγηση των εντολών του byob και απλά τα αφήνεις μόνα τους να πειραματιστούν. Τι αποτελέσματα έχεις με αυτό;
Δεν υπάρχουν εντολές στο BYOB. Τις φτιάχνεις μόνος σου. Απο τις βασικές εντολές, φροντίζω να μαθαίνω σε κάθε παιδί μόνο όσες εντολές χρειάζεται για να κάνει αυτό που θέλει.
Όταν δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται δεν απογοητεύονται, δεν τα παρατάνε;
Δεν τα παρατάνε, γιατί υπάρχει ήδη αρκετό υλικό από άλλα παιδιά, οπότε ασχολούνται με το υπάρχον υλικό, το οποίο τις περισσότερες φορές είναι παιχνιδάκι. Οπότε αφού παίξουν λίγο, περνάω από πάνω και τους λεω "ρε συ, να αλλάξουμε τον καρχαρία να τον κάνουμε βούβαλο;". Τρελαίνονται από χαρά. Και σιγά σιγά, αρχίζουν να το αλλάζουν, και να ανακαλύπτουν τις δυνατότητες και το βάθος του προγράμματος.
Με την ησυχία στην τάξη πως τα πηγαίνεις; Βοηθάει ο τρόπος που κάνεις το μάθημα σε αυτό;
Δεν επιδιώκω την ησυχία. Αλλά όταν είναι απασχολημένα, υπάρχει ησυχία. Περνάω καμιά φορά από δίπλα τους, και τους λέω μην φωνάζεις όταν ενθουσιάζεσαι, και τις περισσότερες φορές σταματάνε.
Επίσης, βλέπεις να δημιουργούνται διενέξεις στις ομάδες κατά την περίοδο "εξερεύνησης" του προγράμματος;
Όχι, σχεδόν ποτέ. Διενέξεις έχουν όταν παίζουν τα παιχνίδια που έφτιαξαν καμιά φορά.
Πέρα παό τις παρατηρήσεις που κάνεις κατά την ώρα του μαθήματος, έχεις κάποιον τρόπο να μετράς τα αποτελέσματά σου; Πχ βλέπεις βελτίωση στην λογική σκέψη των παιδιών, στην ικανότητά τους να κατανοούν και να ακολουθούν εντολές, στο να αναλύουν ένα πρόβλημα σε υποπροβλήματα και να το λύνουν;
Μετρήσιμα είναι τα προγράμματα που γράφει κάθε παιδί, ή η τάξη συνολικά.
Τέλος, τα υπόλοιπα πεδία της επιστήμης, πέρα του προγραμματισμού, πως τα καλύπτεις;
Πέραν του προγραμματισμού; Τι εννοείες;
-
Και αν δέχομαι να κριθώ σε κάτι, είναι για την παιδαγωγική προσέγγιση του μαθήματός μου.
Για το αν πετυχαίνω τους αποδεκτούς παιδαγωγικούς στόχους.
Να συμπληρώσω εδώ, ότι όταν μιλάω για αποδεκτούς παιδαγωγικούς στόχους, μιλάω για αυτούς που δεν είναι ενάντια στην πολιτική μου τοποθέτηση.
Γιατί αν οι παιδαγωγικοί στόχοι είναι να φτιάξω ρομποτάκια που ανταγωνίζονται το ένα το άλλο, ή δούλους που υπακούνε σε εντολές ανωτέρων, ή να φτιάξω καταναλωτές προϊόντων πληροφορικής, αντί για ελεύθερους ανθρώπους με κριτική σκέψη που συνεργάζονται ή για ανθρώπους που αυτενεργούν και παράγουν, όχι σε τέτοιους παιδαγωγικούς στόχους δεν θα συναινέσω. Όσο και αν επιμένουν οι σύμβουλοι-βύσματα των υπουργών.
-
Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων πληροφορικών έχουν παιδαγωγική επάρκεια. Τουλάχιστον όσοι δουλεύουμε ως αναπληρωτές. Υπάρχουν κάποιοι παλιότεροι που είχαν διοριστεί χωρίς, αλλά θεωρώ ότι έχουν περάσει τη στοιχειώδη επιμόρφωση. Αν κάποιος δεν έχει έστω παιδαγωγική επιμόρφωση θεωρώ ότι δεν θα έπρεπε να διδάσκει ειδικά στο δημοτικό. Βέβαια, για να προλάβω το κράξιμο υπάρχουν και φωτεινές εξαιρέσεις. Άτομα χωρίς επάρκεια που είναι άψογοι παιδαγωγοί, και άτομα με επάρκεια που κάνουν τα δικά τους... Μιλάμε για τον κανόνα. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε ως δικαιολογία σε καμία περίπτωση ότι "δεν ξέρουμε παιδαγωγικά", γιατί πολύ εύκολα θα δώσουν το μάθημα στους δασκάλους και εμείς θα τρέχουμε στον ΟΑΕΔ...
Επίσης, σχετικά με το τι διδάσκουμε... Πιστεύω ότι θα πρέπει να διαχωρίσουμε τι διδάσκεται ακριβώς στο δημοτικό και τι στις ανώτερες βαθμίδες. Αν μεταφέρουμε το πρόγραμμα του Γυμνασίου στο δημοτικό και του Λυκείου στο Γυμνάσιο, θα έχουμε διαπράξει έγκλημα τόσο παιδαγωγικό, όσο και εις βάρος του κλάδου. Υπάρχουν συγκεκριμένα αντικείμενα που μπορούν να διδαχθούν στο δημοτικό, χωρίς να υπερκαλύπτουν την ύλη του Γυμνασίου ακόμα κι αν κάποια από αυτά (όχι όλα) είναι ΤΠΕ και όχι Πληροφορική.
Για την κουβέντα περί αντίδρασης και αγώνων... Είμαι σύμφωνος σε κάθε μορφή αντίδρασης σχετικά με το πρόγραμμα σπουδών και το αν είναι ακατάλληλο. Προσωπικά έχω πει και στους ίδιους τους συμβούλους που το συνέταξαν ότι θεωρώ πως μερικά πράγματα δεν είναι σωστά και άλλα δεν είναι εφαρμόσιμα. Δυστυχώς τότε δεν είχε βρεθεί ούτε ένας μόνιμος συνάδελφος (με το φόβο της αξιολόγησης;) να αναφέρει ότι είναι κατάπτυστο ή απαράδεκτο όπως διαβάζω εδώ. Και το ίδιο έχει γίνει σε 2 συναντήσεις με τους συμβούλους σε διαφορετικές περιοχές. Ένας σύμβουλος μου ανέφερε ξερά "αυτό είναι και αν σου αρέσει, αν δεν σου αρέσει υπάρχουν άλλες βαθμίδες και άλλες δουλειές". Επίσης, υπάρχει το γνωστό site που έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι για το μάθημα και στο οποίο δέχονται ενστάσεις και προβληματισμούς. Στείλαμε εκεί τίποτα; Οπότε αν έχουμε αντίρρηση καλό θα είναι αν την εκφράζουμε επώνυμα και μαζικά στους εμπνευστές του μαθήματος.
Υ.Γ. Χαίρομαι που υπάρχουν συνάδελφοι που ενδιαφέρονται για το μάθημα, ακόμα και αν διαφωνούμε στον τρόπο προσέγγισης. Θεωρώ ότι όσοι συμμετέχουν σε αυτή την κουβέντα, ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
-
Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων πληροφορικών έχουν παιδαγωγική επάρκεια.
Η παιδαγωγική επάρκεια που έχουμε είναι για την Βθμια, και ελάχιστη σχέση έχει με την παιδαγωγική δημοτικού.
Η παιδαγωγική στο Δημοτικό είναι επιστήμη ολόκληρη, και είναι κάτι που σε καμιά περίπτωση δεν το κατέχουμε.
-
Δεν υπάρχουν εντολές στο BYOB. Τις φτιάχνεις μόνος σου. Απο τις βασικές εντολές, φροντίζω να μαθαίνω σε κάθε παιδί μόνο όσες εντολές χρειάζεται για να κάνει αυτό που θέλει.
Δεν το έχω δουλέψει το BYOB. Αυτή την στιγμή δουλεύω το scratch. Θα το κοιτάξω και αυτό σίγουρα σε βάθος χρόνου.
Δεν τα παρατάνε, γιατί υπάρχει ήδη αρκετό υλικό από άλλα παιδιά, οπότε ασχολούνται με το υπάρχον υλικό, το οποίο τις περισσότερες φορές είναι παιχνιδάκι. Οπότε αφού παίξουν λίγο, περνάω από πάνω και τους λεω "ρε συ, να αλλάξουμε τον καρχαρία να τον κάνουμε βούβαλο;". Τρελαίνονται από χαρά. Και σιγά σιγά, αρχίζουν να το αλλάζουν, και να ανακαλύπτουν τις δυνατότητες και το βάθος του προγράμματος.
Δυστυχώς αυτό που έχω παρατηρήσει εγώ είναι ότι αν πεις κάτι τέτοιο, αφού ρωτήσουν κατευθείαν "πως κυρία;", εάν λάβουν την απάντηση "γίνεται. ψάξε να το βρεις", η αντίδρασή τους είναι πελάγωμα, απογοήτευση και γενικά το να κοιτάνε την οθόνη σαν χάνοι χωρίς να κάνουν τίποτα. Αλλά επειδή δεν έχω δοκιμάσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα διατηρώ τις επιφυλάξεις μου στο αν θα αντιδράσουν με τον ίδιο ανεπιθύμητο τρόπο και σε αυτό.
Όχι, σχεδόν ποτέ. Διενέξεις έχουν όταν παίζουν τα παιχνίδια που έφτιαξαν καμιά φορά.
Πόσα παιδιά έχεις ανά υπολογιστή;
Πέραν του προγραμματισμού; Τι εννοείες;
Αρχιτεκτονική; Αναπαράσταση πληροφορίας; Επεξεργασία πληροφορίας; Δίκτυα; Μαθηματικά;
Και κάτι άλλο... εν τέλει βγάζεις όλη την χρονιά με το byob; και σε ποιες τάξεις ακριβώς το εφαρμόζεις αυτό; νομίζω είπες ότι Α-Β κάνεις αναγκαστικά και συ χρήση ΗΥ λόγω της ηλικίας των παιδιών.
Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων πληροφορικών έχουν παιδαγωγική επάρκεια. Τουλάχιστον όσοι δουλεύουμε ως αναπληρωτές. .. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε ως δικαιολογία σε καμία περίπτωση ότι "δεν ξέρουμε παιδαγωγικά", γιατί πολύ εύκολα θα δώσουν το μάθημα στους δασκάλους και εμείς θα τρέχουμε στον ΟΑΕΔ...
Κατ αρχάς συνάδελφε, μην έχεις καμία αυταπάτη ότι τα 1 ή 2 χρόνια της ΑΣΠΑΙΤΕ είναι παιδαγωγικές σπουδές. Ο όρος "επάρκεια" είναι εδώ νομίζω τραβηγμένος από τα μαλλιά. Εκτός κι αν θεωρούμε ότι υπάρχει οποιαδήποτε επιστήμη (πχ πληροφορικής, φιλολογίας, φυσικής) που μπορεί να διδαχθεί σε 1-2 χρόνια.
Επίσης, εμένα προσωπικά δεν με νοιάζει σε ποιους θα "δώσουν" το μάθημα. Αυτό που με απασχολεί περισσότερο είναι αυτό που θεωρώ ότι είναι καλύτερο για τους μαθητές. Και σύμφωνα με τα λίγα πράγματα που γνωρίζω από παιδαγωγική, και δεν μου έχει παρουσιάσει κανείς μέχρι τώρα κάποια αντίθετη άποψη, στις ηλικίες έως 11-12 χρονών το παιδαγωγικώς ορθό είναι να έχουν τα παιδιά έναν δάσκαλο και μόνο για όλα τα αντικείμενα. ΟΛΑ. Και πληροφορική, και γυμναστική, και ξένες γλώσσες, και φυσική, και μαθηματικά και όλα. Απλά, επειδή φυσικά ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι πανεπιστήμονας, σε πολλές χώρες του εξωτερικού εφαρμόζουν την μέθοδο των βοηθών/συνδιδάσκοντων. Ένας επιστήμονας φέρνει την επιστημονική του γνώση, ο δάσκαλος βάζει την παιδαγωγική του γνώση, και το μάθημα γίνεται από κοινού.
Πάντως δεν νομίζω πως πρέπει να ανησυχούμε. Στόχος του μνημονίου είναι να πηγαίνουμε στον ΟΑΕΔ, μόνιμοι και αναπληρωτές, παρέα με τους δασκάλους, για να μην νιώθουμε και μοναξιές.
Επίσης, σχετικά με το τι διδάσκουμε... Πιστεύω ότι θα πρέπει να διαχωρίσουμε τι διδάσκεται ακριβώς στο δημοτικό και τι στις ανώτερες βαθμίδες. Αν μεταφέρουμε το πρόγραμμα του Γυμνασίου στο δημοτικό και του Λυκείου στο Γυμνάσιο, θα έχουμε διαπράξει έγκλημα τόσο παιδαγωγικό, όσο και εις βάρος του κλάδου. Υπάρχουν συγκεκριμένα αντικείμενα που μπορούν να διδαχθούν στο δημοτικό, χωρίς να υπερκαλύπτουν την ύλη του Γυμνασίου ακόμα κι αν κάποια από αυτά (όχι όλα) είναι ΤΠΕ και όχι Πληροφορική.
Διαφωνώ. Εάν ρίξεις μία ματιά στην σημερινή πραγματικότητα θα δεις ότι λίγο-πολύ τα ίδια επιστημονικά πεδία διδάσκονται και στους 3 τύπους σχολείων. Ηλεκτρισμό μαθαίνουν στο δημοτικό, ηλεκτρισμό στο γυμνάσιο, ηλεκτρισμό και στο λύκειο. Βιολογία στο δημοτικό, βιολογία στο γυμνάσιο, βιολογία και στο λύκειο. Μαθηματικά στο δημοτικό, μαθηματικά στο γυμνάσιο, μαθηματικά και στο λύκειο. Φιλολογία στο δημοτικό, φιλολογία στο γυμνάσιο, φιλολογία και στο λύκειο. Το μόνο που αλλάζει είναι το εύρος και η εμβάθυνση.
Και ναι, μπορεί να διδαχθεί δυαδικό σύστημα στην Γ' δημοτικού, αρκεί να μην πεις "παιδιά σήμερα θα μάθουμε το δυαδικό σύστημα", αλλά "παιδιά έχω ένα μπολ με 1 καραμέλα, ένα με 2 καραμέλες, ένα με 4 καραμέλες και ένα με 8 καραμέλες. Ποιός μπορεί να μου φέρει 7 καραμέλες, χωρίς να τις βγάλει από τα μπολ;"
-
doodle δεν υπάρχει διαφορετική παιδαγωγική για κάθε βαθμίδα. Μία είναι η παιδαγωγική επιστήμη. Πάρε το πρόγραμμα σπουδών της ΑΣΠΑΙΤΕ και ένα μεταπτυχιακό παιδαγωγικών να δεις ότι δεν εξειδικεύονται σε συγκεκριμένες ηλικίες. Προφανώς δε μπορούμε να γίνουμε δάσκαλοι, γιατί αυτοί το σπούδασαν 4 χρόνια και έκαναν και διδακτική συγκεκριμένων μαθημάτων στο Παιδαγωγικό. Happiness δεν είμαι κανένας υμνητής της ΑΣΠΑΙΤΕ... Αλλά μάλλον υποτιμάς τον ένα χρόνο σπουδών. Ειδικά σε σχέση με τον "κανένα" αρκετών συναδέλφων. Εδώ κάποιοι έγιναν καθηγητές πληροφορικής - και παραμένουν - μόλις με λίγες ώρες σεμιναρίων.
Happiness για το θέμα "ένας δάσκαλος για όλα τα μαθήματα" προφανώς διαφωνώ. Έχει συζητηθεί το θέμα αρκετά παλιότερα και ειλικρινά δεν έχω την ψυχραιμία να το ξανασυζητήσω σε βάθος. Δεν θα επιστρατεύσω ούτε την ΑΣΠΑΙΤΕ, ούτε το μεταπτυχιακό μου στα παιδαγωγικά. Μετά από 6 χρόνια μαθητής στην πρωτοβάθμια με ένα δάσκαλο να τα κάνει όλα και μετά από 7 χρόνια ως καθηγητής ειδικότητας μπορώ να βλέπω με τα ίδια μου τα μάτια ότι είναι ΠΟΛΥ καλύτερο για τα παιδιά το σύστημα με τους δασκάλους ειδικοτήτων. Και καλύτερη δουλειά γίνεται και τα παιδάκια περνάνε καλύτερα. Οι μόνοι που ξεβολεύονται είναι οι δάσκαλοι(όχι όλοι), γιατί διευρύνθηκε το ωράριό τους (σχολάνε αργότερα) και γιατί ως κλάδος θα είχε μεγαλύτερη απορροφητικότητα αν τα έκαναν όλα εκείνοι. Αλλά ακόμα και από αυτούς ακούω πλέον θετικά λόγια, γιατί βλέπουν ότι γίνεται πραγματική δουλειά. Να το ακούω από συναδέλφους πληροφορικούς; Πραγματικά με κάνει να απογοητεύομαι. Βάζουμε τα χεράκια μας και βγάζουμε τα ματάκια μας...
Για την ύλη δε διαφωνώ με αυτό που λες. Απλά παρατηρώ ότι κάποιοι συνάδελφοι που εργάζονταν χρόνια στη δευτεροβάθμια μεταφέρουν αυτούσιο το μάθημα στην πρωτοβάθμια. Μέχρι και το βιβλίο έχω δει στο σχολείο σε φωτοτυπίες... Θεωρώ ότι αυτό δεν είναι ό,τι καλύτερο. Υπάρχουν και καλύτεροι τρόποι, περισσότερο συμβατοί με το δημοτικό, να διδάξεις συγκεκριμένα αντικείμενα. Όπως αυτός που αναφέρεις με το δυαδικό σύστημα, αν και προσωπικά δεν θα έμπαινα σε τέτοια διαδικασία, γιατί δε θεωρώ ότι τα παιδάκια του δημοτικού χρειάζονται αυτή τη γνώση.
-
Δεν υπάρχουν εντολές στο BYOB. Τις φτιάχνεις μόνος σου. Απο τις βασικές εντολές, φροντίζω να μαθαίνω σε κάθε παιδί μόνο όσες εντολές χρειάζεται για να κάνει αυτό που θέλει.
Δεν το έχω δουλέψει το BYOB. Αυτή την στιγμή δουλεύω το scratch. Θα το κοιτάξω και αυτό σίγουρα σε βάθος χρόνου.
Είναι βελτιωμένο Scratch .
Τρέχει όλα τα προγράμματα που τρέχουν και στο Scratch αλλά παρέχει τα εξής σημαντικά πλεονεκτήματα.
Build their own blocks via drag & drop
Host and join Mesh sessions, share sprites over the mesh
The "Elements" feature allows you to edit the underlying Smalltalk code in a Scratch-like environment.
Nestable sprites
True object oriented sprite hierarchy
Compiler (makes a project into an .exe/.app (application) file).
Scrolling enhancements
Undo (Scratch 1.4 only contains "Undelete", which some 1.3 fans find useless)
Pause / resume the project
Debugger
Multi-dimensional lists (lists in lists, or arrays)
First class procedures (lambda) and full closures
Cloning
Atomicity control
Type checking
A tools sprite with many common procedures
Δεν τα παρατάνε, γιατί υπάρχει ήδη αρκετό υλικό από άλλα παιδιά, οπότε ασχολούνται με το υπάρχον υλικό, το οποίο τις περισσότερες φορές είναι παιχνιδάκι. Οπότε αφού παίξουν λίγο, περνάω από πάνω και τους λεω "ρε συ, να αλλάξουμε τον καρχαρία να τον κάνουμε βούβαλο;". Τρελαίνονται από χαρά. Και σιγά σιγά, αρχίζουν να το αλλάζουν, και να ανακαλύπτουν τις δυνατότητες και το βάθος του προγράμματος.
Δυστυχώς αυτό που έχω παρατηρήσει εγώ είναι ότι αν πεις κάτι τέτοιο, αφού ρωτήσουν κατευθείαν "πως κυρία;", εάν λάβουν την απάντηση "γίνεται. ψάξε να το βρεις", η αντίδρασή τους είναι πελάγωμα, απογοήτευση και γενικά το να κοιτάνε την οθόνη σαν χάνοι χωρίς να κάνουν τίποτα. Αλλά επειδή δεν έχω δοκιμάσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα διατηρώ τις επιφυλάξεις μου στο αν θα αντιδράσουν με τον ίδιο ανεπιθύμητο τρόπο και σε αυτό.
Τους αφήνεις να κάθονται λίγο σαν χάνοι, κάνεις τον κύκλο σου στα άλλα παιδιά, και μετά επανέρχεσαι και τους δίνεις το πρώτο Hint, ή και παραπάνω, ότι χρειάζεται το καθένα παιδάκι.
Όχι, σχεδόν ποτέ. Διενέξεις έχουν όταν παίζουν τα παιχνίδια που έφτιαξαν καμιά φορά.
Πόσα παιδιά έχεις ανά υπολογιστή;
Επιδιώκω να είναι δύο. Δεν μου αρέσει να είναι ένα. Τα τρία είναι καλό αλλά δεν αποδίδει αρκετές φορές.
Πέραν του προγραμματισμού; Τι εννοείες;
Αρχιτεκτονική; Αναπαράσταση πληροφορίας; Επεξεργασία πληροφορίας; Δίκτυα; Μαθηματικά;
Τα περισσότερα καλύπτονται με το ΒΥΟΒ (ίσως εκτός της αρχιτεκτονικής)
Και κάτι άλλο... εν τέλει βγάζεις όλη την χρονιά με το byob; και σε ποιες τάξεις ακριβώς το εφαρμόζεις αυτό; νομίζω είπες ότι Α-Β κάνεις αναγκαστικά και συ χρήση ΗΥ λόγω της ηλικίας των παιδιών.
Κάνω ΒΥΟΒ από την Α μέχρι την ΣΤ. Στις τάξεις Α-Β κάνω χρήση υπολογιστή, επιδιώκοντας όμως όπως προείπα να χρησιμοποιούν και προγράμματα ΒΥΟΒ (κατά προτίμηση αυτά που φτιάχνουν οι μεγαλύτεροι, έτσι ώστε λόγω της απλότητάς τους να έχουν την δυνατότητα να τα αλλάζουν ελαφρώς) Όπως είπα όμως , έχω και κάποια ΤΠΕ για τα μικρά κυρίως παιδιά, τα οποία τα βγάζω αν χρειαστεί.
-
doodle δεν υπάρχει διαφορετική παιδαγωγική για κάθε βαθμίδα. Μία είναι η παιδαγωγική επιστήμη. Πάρε το πρόγραμμα σπουδών της ΑΣΠΑΙΤΕ και ένα μεταπτυχιακό παιδαγωγικών να δεις ότι δεν εξειδικεύονται σε συγκεκριμένες ηλικίες.
::)
Στις τάξεις από A ως Γ δημοτικού η παιδαγωγική (με την έννοια της διάγνωσης και θεραπείας μαθησιακών δυσκολιών) είναι τεράστια επιστήμη. Αν στην ΑΣΠΑΙΤΕ δεν τα διαχωρίζουν, αυτό είναι απλά λάθος.
-
Επιδιώκω να είναι δύο. Δεν μου αρέσει να είναι ένα. Τα τρία είναι καλό αλλά δεν αποδίδει αρκετές φορές.
Επιδιώκεις :o :o :o να έχεις δύο ανά υπολογιστή;; Καλά που διδάσκεις εσύ; Σε κολλέγιο;; ;D ;D Πες μου τώρα ότι έχεις 10 παιδιά στην τάξή ή/και πάνω από 8 υπολογιστές, να τραβήξω τα κοτσίδια μου!!! ;D ;D ;D ;D
ΥΓ: αποχωρώ από την συζήτηση προσωρινώς. Καληνύχτα σας.
-
doodle δεν υπάρχει διαφορετική παιδαγωγική για κάθε βαθμίδα. Μία είναι η παιδαγωγική επιστήμη. Πάρε το πρόγραμμα σπουδών της ΑΣΠΑΙΤΕ και ένα μεταπτυχιακό παιδαγωγικών να δεις ότι δεν εξειδικεύονται σε συγκεκριμένες ηλικίες.
::)
Στις τάξεις από A ως Γ δημοτικού η παιδαγωγική (με την έννοια της διάγνωσης και θεραπείας μαθησιακών δυσκολιών) είναι τεράστια επιστήμη. Αν στην ΑΣΠΑΙΤΕ δεν τα διαχωρίζουν, αυτό λέει πολλά για το επίπεδο εκεί πέρα.
http://education.aspete.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=394&Itemid=363&lang=el (http://education.aspete.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=394&Itemid=363&lang=el)
Υπάρχει μάθημα "Γενική και Εξελικτική Ψυχολογία" για αυτά που αναφέρεις. Αν και για τη διάγνωση και τη θεραπεία μαθησιακών δυσκολιών δεν είναι ούτε καν οι δάσκαλοι πλήρως καταρτισμένοι. Υπάρχουν δάσκαλοι της "ειδικής αγωγής" για το συγκεκριμένο θέμα.
Στην Α' δεν θα τολμούσα ούτε για αστείο να εισάγω προγραμματισμό. Τη μισή χρονιά δεν ξέρουν να γράφουν, ούτε να διαβάζουν. Με μία ώρα την εβδομάδα (συνολικά λιγότερες από 30 διδακτικές ώρες) δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε ούτε τα βασικά. Να μάθουν τα μέρη του υπολογιστή, πώς να κάθονται, το βασικό χειρισμό και μετά Rapidtyping, tuxpaint, kidepedia, gcompris, τα παιχνίδια του παιδαγωγικού ινστιτούτου, Word, να εισάγουν εικόνες και wordart, να αποθηκεύουν τα έργα τους και πολύ συγκεκριμένα παιχνίδια στο Internet όπως το wildwebwoods.org προς το τέλος). Δηλαδή, ότι προβλέπεται από το ΑΠΣ. Ούτε στη Β' αν και προς το τέλος είναι σχετικά έτοιμα. Στη Γ' το είχα κάνει πριν 2 χρόνια με σχετικά καλά αποτελέσματα σε λίγους μαθητές και απογοητευτικά στους περισσότερους.
-
πάνω από 8 υπολογιστές, να τραβήξω τα κοτσίδια μου!!! ;D ;D ;D ;D
9 υπολογιστές. Μπορείς να τραβήξεις τα κοτσίδια σου! :D
-
Πάντως με 9 υπολογιστές, αν τα παιδιά γίνουν πάνω από 18, επικρατεί μια ψιλοκόλαση.
Α και κάτι που δεν είπα.
Κάθε δυο-τρια μαθήματα τους κάνω και μια ψιλοεισήγηση. Τα μαζεύω όλα γύρω-γύρω από ένα υπολογιστή, κάθομαι στο πλάι έτσι ώστε να μπορώ να χειρίζομαι τον υπολογιστή, να μπορούν όμως να βλέπουν την οθόνη κυρίως αυτά (τα τετράγωνα που ζωγραφίζω επειδή είμαι στο πλάι τα κάνω όλα ρόμβους! ;D), και βεβαίως να μπορώ να κοιτάω τα πρόσωπά τους για να δω αν καταλαβαίνουν τι τους λέω.
Και για 5-15 λεπτά τους δίχνω κάποια τεχνική προγραμματισμού.
-
Μόνο εγώ είμαι με 25άρια τμήματα τρία χρόνια τώρα; Για εισήγηση να μαζεύεις ακόμα και 20 παιδιά γύρω από έναν υπολογιστή μου φαίνεται πρακτικά αδύνατο. Προσωπικά για να τους δείξω κάποιο πρόγραμμα χρησιμοποιώ λογισμικό διαχείρισης τάξης. Μέχρι πέρσι είχα το NetOp, φέτος έβαλα το NetSupport για να υποστηρίζω ταυτόχρονα XP και 7. Στο "εργαστήριο" (στην πραγματικότητα είναι αίθουσα πολλαπλών χρήσεων) έχω 10 υπολογιστές και κάθε μέρα στήνω και ξεστήνω 3 laptop, από τα οποία το ένα το χειρίζομαι εγώ και λειτουργεί ως server.
-
Στην Α' δεν θα τολμούσα ούτε για αστείο να εισάγω προγραμματισμό. Τη μισή χρονιά δεν ξέρουν να γράφουν, ούτε να διαβάζουν.
Δεν κάνω προγραμματισμό στην Α. Χρησιμοποιώ το ΒΥΟΒ ως ΤΠΕ. Αλλά αν αλλάξουν τον καρχαρία και τον κάνουν δελφίνι, και αυτό προγραμματισμός δεν είναι; :D
-
Για εισήγηση να μαζεύεις ακόμα και 20 παιδιά γύρω από έναν υπολογιστή μου φαίνεται πρακτικά αδύνατο.
πρέπει να διαλέξεις υπολογιστή γωνιακό, να δημιουργεί χώρο τάξης από πίσω του.
Προσωπικά για να τους δείξω κάποιο πρόγραμμα χρησιμοποιώ λογισμικό διαχείρισης τάξης. Μέχρι πέρσι είχα το NetOp, φέτος έβαλα το NetSupport για να υποστηρίζω ταυτόχρονα XP και 7. Στο "εργαστήριο" (στην πραγματικότητα είναι αίθουσα πολλαπλών χρήσεων) έχω 10 υπολογιστές και κάθε μέρα στήνω και ξεστήνω 3 laptop, από τα οποία το ένα το χειρίζομαι εγώ και λειτουργεί ως server.
Δεν μου αρέσουν τα NetOp και NetSupport.
Όταν κάνω εισήγηση θέλω να βλέπω φάτσες.
-
Και εγώ θα ήθελα να βλέπω φάτσες, αλλά μάλλον είναι πιο σημαντικό να βλέπουν τα παιδιά την οθόνη. Αν θέλω να βλέπω φάτσες τους ζητάω να γυρίσουν προς τον πίνακα ή φέρνω προτζέκτορα. Σε οθόνη υπολογιστή δεν είναι δυνατόν να δείξεις κάτι σε 20+ παιδιά. Στην καλύτερη οι μισοί δε θα βλέπουν. Στη χειρότερη θα αρχίσουν οι από πίσω να ρίχνουν σφαλιάρες στους μπροστινούς. Ακόμα και το να τους μαζέψεις μου φαίνεται ακατόρθωτο. Εδώ κάθε φορά που δείχνω την οθόνη του υπολογιστή μου στις οθόνες τους και χάνουν τον έλεγχο του ποντικιού ακούω μια παρατεταμένη γκρίνια από μερικούς! Αν καταφέρνεις κάτι τέτοιο και έχεις και αποτελέσματα τι να πω... Respect...
Τα υπόλοιπα οφέλη των συγκεκριμένων προγραμμάτων είναι ότι μπορείς ανά πάσα στιγμή να κλειδώσεις οθόνες (πχ αν κάποιοι παραβιάζουν κανόνες) και κυρίως να ελέγχεις την πρόσβαση στο Internet κλειδώνοντας τελείως το Internet, ή ελευθερώνοντας συγκεκριμένες ιστοσελίδες. Επίσης, μπορείς να τους μοιράσεις αρχεία για κάποια άσκηση, να εγκαταστήσεις μαζικά προγράμματα σε πολλά pc, να τους δείξεις κάποιο video (πχ για τη διδασκαλία για την ασφάλεια στο Internet). Προσωπικά δε θα μπορούσα να δουλέψω χωρίς αυτά.
-
Και εγώ θα ήθελα να βλέπω φάτσες, αλλά μάλλον είναι πιο σημαντικό να βλέπουν τα παιδιά την οθόνη. Αν θέλω να βλέπω φάτσες τους ζητάω να γυρίσουν προς τον πίνακα ή φέρνω προτζέκτορα. Σε οθόνη υπολογιστή δεν είναι δυνατόν να δείξεις κάτι σε 20+ παιδιά. Στην καλύτερη οι μισοί δε θα βλέπουν. Στη χειρότερη θα αρχίσουν οι από πίσω να ρίχνουν σφαλιάρες στους μπροστινούς. Ακόμα και το να τους μαζέψεις μου φαίνεται ακατόρθωτο. Εδώ κάθε φορά που δείχνω την οθόνη του υπολογιστή μου στις οθόνες τους και χάνουν τον έλεγχο του ποντικιού ακούω μια παρατεταμένη γκρίνια από μερικούς! Αν καταφέρνεις κάτι τέτοιο και έχεις και αποτελέσματα τι να πω... Respect...
Φταίει το Netopt. Δοκίμασε να κάνεις αυτό που σου λέω. Διάλεξε έναν γωνιακό υπολογιστή, σχετικά υπερυψωμένο και με χώρο πίσω, και βάλτους να κάτσουν σε καρέκλες πυκνά και κυκλικά. Φυσικά αν έχεις προτζεκτορα (δεν έχω) που να μπορεί όμως πάλι να μπει σε θέση ώστε να βλέπεις πρόσωπα, ακόμα καλύτερα.
Φάπες στους μπροστινούς βέβαια και πέφτουν, αλλά αυτό εξαρτάται και από το τμήμα. Γενικά πάντως αν δω παιδί και απλώσει χέρι σε άλλο, γίνομαι τούρκος (παίζοντας θέατρο βέβαια). Αυτό το ξέρουν και φοβούνται. Φασαρία τους αφήνω να κάνουν σχεδόν όση θέλουν (όμως όχι στην διάρκεια της εισήγησης, έτσι όπως είναι πυκνά καθισμένοι τους βλέπω και δεν έχουν πολλές δυνατότητες για καζούρα, άσε που γνωρίζουν ότι με το που θα τελειώσει η εισήγηση μπορούν να κάνουν όση φασαρία θέλουν μετά). Αν τυχόν παιδί απλώσει χέρι για φαπίτσα όμως, το τρομάζω με άγρια φωνή! Επίσης τακτικά τους παρακαλώ (προσωπικά τον καθένα χωρίς να ακούνε οι άλλοι και δημιουργήται κλίμα στην τάξη) με μονότονη ψιλοαυστηρή φωνή ανάλογα την περίσταση, να είναι καθιστοί και να μην τριγυρνάνε δεξιά αριστερά.
Τα υπόλοιπα οφέλη των συγκεκριμένων προγραμμάτων είναι ότι μπορείς ανά πάσα στιγμή να κλειδώσεις οθόνες (πχ αν κάποιοι παραβιάζουν κανόνες) και κυρίως να ελέγχεις την πρόσβαση στο Internet κλειδώνοντας τελείως το Internet, ή ελευθερώνοντας συγκεκριμένες ιστοσελίδες. Επίσης, μπορείς να τους μοιράσεις αρχεία για κάποια άσκηση, να εγκαταστήσεις μαζικά προγράμματα σε πολλά pc, να τους δείξεις κάποιο video (πχ για τη διδασκαλία για την ασφάλεια στο Internet). Προσωπικά δε θα μπορούσα να δουλέψω χωρίς αυτά.
Αν διδάσκεις ιντερνετ (κάτι για το οποίο διαφωνώ όπως προείπα) τότε τα προγράματα τύπου netopt είναι χρήσιμα.
Αν και εγώ κάνω το εξής, αν θέλω να εμφανίσω κάτι από το Internet, εξαφανίζω πρώτα όλους τους browser και αφήνω μόνο τον iexplorer. Και σε αυτόν ενεργοποιώ τον σύμβουλο και βάζω μια whitelist με τα site που θέλω να έχουν πρόσβαση.
-
Τα υπόλοιπα οφέλη των συγκεκριμένων προγραμμάτων είναι ότι μπορείς ανά πάσα στιγμή να κλειδώσεις οθόνες (πχ αν κάποιοι παραβιάζουν κανόνες)
Γενικά αποφεύγω να κάνω αστυνόμευση και να τιμωρώ για πράξεις που γίνονται στον υπολογιστή. Δίνω την (ψεύτικη) αίσθηση ότι ο υπολογιστής τους ανοίκει ολοκληρωτικά και ότι μπορούν να κάνουν οτιδήποτε θέλουν με αυτόν (αρκεί να μην τον κοπανάνε και να μην γράφουν βρισιές).
Ότι είναι επικίνδυνο και χρειάζεται αστυνόμευση (όπως το ιντερνετ) απλά το εξαφανίζω, να μην υπάρχει καθόλου και να μην τους προκαλεί πειρασμό και διάσπαση προσοχής.
Έτσι αποφεύγω και τις γκρίνιες.
-
Θεωρώ ότι η χρήση του Internet είναι ίσως ο πιο σημαντικός διδακτικός στόχος στο μάθημα του Δημοτικού.
Στα πιο μικρά, Α' και Β' χρησιμοποίησα φέτος σαν εισαγωγή στο Internet τη σελίδα wildwebwoods.org, που προτείνεται και από τους επιστήμονες που ασχολούνται με την ασφάλεια στο Internet. Προσωπικά μου το πρότεινε η σύμβουλος ειδικής αγωγής της περιοχής. Άρεσε πάρα πολύ στα παιδάκια και σε μεγάλο βαθμό πέτυχε τους εκπαιδευτικούς στόχους. Από τη χρήση του browser, μέχρι τη χρήση του "username". Θα συνεχίσω (αν δουλεύω και του χρόνου στο δημοτικό) να το χρησιμοποιώ.
Στην τρίτη και στην τετάρτη κάναμε φέτος κάποια web-quests σε συνεργασία με κάποιους δασκάλους. Δ,Ε,ΣΤ επίσης φτιάξαμε ένα κοινό blog για κάθε τάξη και μάθαμε το e-mail και τη χρήση του. Επίσης, δημοσίευσαν και οι 3 τάξεις κάποια άρθρα στο site του σχολείου. Ε και ΣΤ κάναμε κάποιες διδασκαλίες για την ασφάλεια στο Internet (χρησιμοποίησα το savemitsos.gr με ομαδοσυνεργατική). Και επίσης Δ, Ε και ΣΤ έχουμε φτιάξει ηλεκτρονικές τάξεις στο edmodo, στις οποίες μπαίνουν ακόμα και κάποιοι δάσκαλοι και μιλάνε από το σπίτι ή ανταλλάσσουν αρχεία. Δημοσιεύσαμε τα παιχνίδια που φτιάξαμε στο scratch... Και άλλα πολλά που αυτή τη στιγμή τα ξεχνάω.
Εκτός του ότι έχουν μάθει τις βασικές υπηρεσίες του Internet, μαθαίνουν και πως να τις χρησιμοποιούν, να σέβονται τους συμμαθητές τους, να αντιλαμβάνονται ότι η επικοινωνία μέσω Internet είναι πραγματική και όχι εικονική, να καταλαβαίνουν τους κινδύνους και τα οφέλη της κοινωνικής δικτύωσης κτλ. Η απαγόρευση θεωρώ ότι είναι λανθασμένη, γιατί τα παιδιά στο σπίτι συνδέονται στο Internet, τα περισσότερα ήδη έχουν facebook και είναι εκτεθειμένα σε πολλούς κινδύνους. Αν δεν τα διδάξουμε εμείς πώς θα το χειριστούν, ποιος θα το κάνει;
-
Διαφωνώ με την άποψή σου.
Η μεγάλη ένσταση που έχω είναι τα προσωπικά δεδομένα τόσο των παιδιών, όσο και της τάξης αλλά (γιατί όχι) και του σχολείου.
Δεν θέλω επίσης να τους κάνω καταναλωτές κάποιων εμπορικών ιστοσελίδων. Ιστοσελίδες να φτιάξουν αν θέλουν, και blogs, και mail να στείλουν μεταξύ τους, αλλά όλα (mail-server, web-server) να είναι ελεγχόμενα μέσα στο Lan του εργαστηρίου.
Η απαγόρευση θεωρώ ότι είναι λανθασμένη, γιατί τα παιδιά στο σπίτι συνδέονται στο Internet, τα περισσότερα ήδη έχουν facebook και είναι εκτεθειμένα σε πολλούς κινδύνους. Αν δεν τα διδάξουμε εμείς πώς θα το χειριστούν, ποιος θα το κάνει;
Δεν έχω facebook ούτε καν blog, και εννοείται ότι απαγορεύω οτιδήποτε facebook-οιδές και στους μαθητές μου. Το αν είναι εκτεθιμένα σε κινδύνους εκτός σχολείου, αυτό είναι πρόβλημα των γονιών. Και αν κάποιοι πρέπει να μάθουν μερικά πράγματα για το τι είναι το δίκτυο, τα blogs και το facebook, αυτoί είναι περισσότερο οι γονείς.
Εγώ διδάσκω πως φτιάχνουν το τηλέφωνο, ή πως ακονίζουν το μαχαίρι. Δεν διδάσκω ούτε με ποιόν θα μιλάνε με το τηλέφωνο, ούτε τι θα κόβουν με το μαχαίρι.
Αυτά είναι άλλου δουλειά, είναι δουλειά των γονιών ή των δασκάλων.
-
Μα και το να προσέχουν τα προσωπικά τους δεδομένα είναι ένας από τους εκπαιδευτικούς στόχους της διδασκαλίας του ασφαλούς διαδικτύου. Αν το απαγορέψεις είναι προφανές ότι τα παιδιά δεν θα μάθουν ποτέ αυτά που θα έπρεπε να μάθουν για την ασφάλεια και θα είναι εντελώς ανυπεράσπιστα. Γιατί είναι βέβαιο ότι θα μπουν στο Internet από το σπίτι, θα δώσουν τα προσωπικά τους δεδομένα στο stardoll και στο facebook κτλ. Εμείς πρέπει να τους δείξουμε τη σωστή και την ασφαλή χρήση. Ρώτα ενδεικτικά πόσοι έχουν mail, πόσοι έχουν facebook, πόσοι stardoll και πόσοι παίζουν παιχνίδια τύπου league of legends... Θα δεις ότι ακόμα και στην τετάρτη είναι περισσότεροι από τους μισούς. Κανονικά θα πρέπει να οργανώνουμε και μια ημερίδα για τους γονείς και τους μαθητές σχετικά με την ασφάλεια, να τους μοιράζουμε υλικό, να φωνάζουμε και κάποιο άνθρωπο ειδικό να τους μιλήσει, ή να το αναλάβουμε και αυτό εμείς. Αλλά...
-
Μα και το να προσέχουν τα προσωπικά τους δεδομένα είναι ένας από τους εκπαιδευτικούς στόχους της διδασκαλίας του ασφαλούς διαδικτύου. Αν το απαγορέψεις είναι προφανές ότι τα παιδιά δεν θα μάθουν ποτέ αυτά που θα έπρεπε να μάθουν για την ασφάλεια και θα είναι εντελώς ανυπεράσπιστα. Γιατί είναι βέβαιο ότι θα μπουν στο Internet από το σπίτι, θα δώσουν τα προσωπικά τους δεδομένα στο stardoll και στο facebook κτλ. Εμείς πρέπει να τους δείξουμε τη σωστή και την ασφαλή χρήση. Ρώτα ενδεικτικά πόσοι έχουν mail, πόσοι έχουν facebook, πόσοι stardoll και πόσοι παίζουν παιχνίδια τύπου league of legends... Θα δεις ότι ακόμα και στην τετάρτη είναι περισσότεροι από τους μισούς. Κανονικά θα πρέπει να οργανώνουμε και μια ημερίδα για τους γονείς και τους μαθητές σχετικά με την ασφάλεια, να τους μοιράζουμε υλικό, να φωνάζουμε και κάποιο άνθρωπο ειδικό να τους μιλήσει, ή να το αναλάβουμε και αυτό εμείς. Αλλά...
Το να τους μάθεις να μην δίνουν τα προσωπικά τους δεδομένα δεν έχει εκπαιδευτικό αντικείμενο.
Είναι απλά ένα σεμινάριο μιας ώρας, ή μια ταινία που θα δούν.
Είναι κυρίως μια κουβέντα : "παιδιά προσέχτε τα δεδομένα σας" που πρέπει να επαναλαμβάνεται.
Είναι όπως λέμε "μην βάζετε το χέρι στην πρίζα". Τι να εκπαιδεύσεις σε αυτό; Απλά το επαναλαμβάνεις μονότονα.
-
Προσωπικά θεωρώ ότι η "απαγόρευση στο σχολείο" αδιαφορώντας στο τι κάνουν στο σπίτι είναι στρουθοκαμηλισμός. Εμείς θα καλύψουμε τους δικούς μας "ρόλους", αλλά τα παιδιά είναι σίγουρο ότι θα έχουν πρόβλημα, γιατί θα υπάρχουν γονείς άσχετοι.
Επίσης, σύμφωνα με την παιδαγωγική αν επαναλαμβάνεις μονότονα κάτι, το μόνο βέβαιο είναι ότι κάποια στιγμή θα το δοκιμάσουν. Δεν είναι τόσο απλό. Ακόμα και η συζήτηση που αναφέρεις είναι μια διδακτική μέθοδος ενταγμένη σε κάποιο σενάριο διδασκαλίας. Θα πρέπει να έχει συγκεκριμένο πλαίσιο, να έχεις θέσει στόχους και να χρησιμοποιείς βοηθητικό υλικό, για να αντιλαμβάνονται τα παιδιά τους λόγους της απαγόρευσης. Προφανώς, αν διδάξεις το συγκεκριμένο αντικείμενο με επίδειξη video ή με κάποια άλλη διαδραστική μέθοδο, θα έχεις πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Απλή θεωρία πολυμέσων...
Τέλος πάντων... Προφανώς διαφωνούμε ριζικά ακόμα και στα πιο στοιχειώδη ζητήματα του μαθήματος, από το περιεχόμενο μέχρι τις διδακτικές προσεγγίσεις! Καληνύχτα και θα κρατήσω από όλα αυτά το BYOB. Ίσως την επόμενη χρονιά το δοκιμάσω αντί για το Scratch αν διαπιστώσω ότι θα με βοηθήσει περισσότερο. Ευχαριστώ για την πρόταση.
-
Επαναλαμβάνω ότι η εκπαίδευση χρήσης του ιντερνετ μπορεί να γίνει άνετα με ακριβώς τα ίδια εργαλεία μέσα στο Lan του εργαστηρίου.
Nαι, να τους βάλω οpen-source εργαλεία, να τα συνηθίσουν και τα ίδια ακριβώς να αναζητήσουν και να βρουν και στο ιντερνετ αργότερα ή στο σπίτι τους με την επίβλεψη των γονιών τους. Αλλά εγώ θα τους έχω πάντα μέσα στο Lan, δεν θα τα πετάξω να αρχίσουν να κολυμπανε στα βαθιά χωρίς να ξέρουν κολύμπι. Δεν μπορώ να ελέγξω πάνω από δυο-τρία παιδιά σε αυτό, και η τάξη μου έχει πολύ περισσότερα.
Δεν θα τα οδηγήσω να γίνουν καταναλωτές σε δικτυακές εταιρίες κλειστου κώδικα, ή σε εταιρίες που μαζεύουν στοιχεία και συμπεριφορές (ναι, συμπεριλαμβανομένου και του Scratch, όσο καλό και αν είναι αυτό ως πρόγραμμα).
Και θα συνεχίζω να επαναλαμβάνω "μην δίνετε προσωπικά στοιχεία" με τον ίδιο τόνο που λέω "μην βάζετε το χέρι στην πρίζα". Αν η παιδαγωγική που έχεις διαβάσει είχε δίκιο στο να λέει να μην επαναλαμβάνουμε, τότε όλα τα παιδία θα είχαν πεθάνει από ηλεκτροπληξία.
-
Τελικά κάνεις εκπαίδευση χρήσης του Internet ή όχι; Με έχεις μπερδέψει! Πιο πάνω έλεγες ότι δεν κάνεις καθόλου Internet και κάνεις μόνο BYOB.
Είναι λίγο άκυρο το παράδειγμα με την ηλεκτροπληξία γιατί ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται πιο εύκολα τον άμεσο και σωματικό κίνδυνο από τον έμμεσο ψυχικό. Το παιδί καταλαβαίνει ότι αν βάλει το χέρι του στην πρίζα θα νιώσει πόνο ή θα σκοτωθεί, όπως αντιλαμβάνεται ότι αν γράψει το ονοματεπώνυμο και τη διεύθυνσή του στο Stardoll σε έναν άγνωστο, δεν θα πονέσει, ούτε θα βγει ένα χέρι από την οθόνη να τον κοπανήσει. Ίσα ίσα θα ξεκινήσει να παίζει ένα παιχνίδι που θα του προσφέρει ευχαρίστηση, οπότε θα το κάνει πολύ πιο εύκολα ακόμα κι αν ακούει συχνά ότι "απαγορεύεται". Ακόμα και στο facebook θα γραφτεί δηλώνοντας ψεύτικη ηλικία για να φανεί in στα κορίτσια της τάξης, το κορίτσι θα ανεβάσει την προκλητική φωτογραφία για να κεντρίσει το ενδιαφέρον των αγοριών, οι γονείς θα καμαρώνουν που τα βλαστάρια τους "ξέρουν να λειτουργούν αυτά τα μαραφέτια" και θα είναι όλοι ευτυχισμένοι. Ούτε πόνος, ούτε άμεσος κίνδυνος, εκτός από κάποιες λίγες περιπτώσεις, που μπορεί να πληγωθούν πολύ βαθιά σε μια τόσο ευαίσθητη ηλικία.
Επίσης, να τονίσω ότι δεν είναι μόνο το ζήτημα των προσωπικών δεδομένων στην ασφάλεια στο Internet. Είναι οι ιοί, η επικοινωνία με αγνώστους, το cyberbullying, ο εθισμός, το ακατάλληλο περιεχόμενο και πολλά άλλα. Δεν είναι δυνατόν να μπαίνεις κάθε μέρα στην τάξη, να φτιάχνουν τα παιδιά παιχνίδια και στο ενδιάμεσο να τους επαναλαμβάνεις απαγορεύσεις για όλα τα παραπάνω, όταν δεν τα έχεις εντάξει καν στο πρόγραμμα ως διδακτικά αντικείμενα... Άσε που υπάρχουν παιδιά που δεν ξέρουν καν τι είναι το Internet, ποια δεδομένα θεωρούνται προσωπικά, τι είναι οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, τι είναι το e-mail, τι είναι γενικά η ιστοσελίδα και πολλά άλλα... Θα ακούνε το "μη δίνετε προσωπικά στοιχεία" και θα φαντάζεται ο καθένας κάτι διαφορετικό...
Το γράφω για τελευταία φορά και σταματάω πριν γίνω γραφικός. Το πρόγραμμα σπουδών έχει άπειρα προβλήματα, είναι περισσότερο ΤΠΕ παρά Πληροφορική, δε λαμβάνει υπόψη αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε με τις υποδομές, αλλά οφείλουμε να το ακολουθάμε έστω ως κατευθυντήρια αρχή, γιατί διαφορετικά μπορεί να γίνουμε ακόμα και επικίνδυνοι για τα παιδιά ειδικά αν δεν κατέχουμε τα στοιχειώδη της παιδαγωγικής. Και στο κάτω κάτω, υπάρχει και η δευτεροβάθμια ή και άλλες δομές εκπαίδευσης με περισσότερο άρτιο πρόγραμμα σπουδών, στις οποίες ίσως μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας όπως εμείς θέλουμε και όχι όπως θέλουν αυτοί που μας προσλαμβάνουν.
-
Τελικά κάνεις εκπαίδευση χρήσης του Internet ή όχι; Με έχεις μπερδέψει! Πιο πάνω έλεγες ότι δεν κάνεις καθόλου Internet και κάνεις μόνο BYOB.
Όχι δεν κάνω, αλλά θα μπορούσα να κάνω προσομοίωση internet αν χρειαστεί, μέσα στο lan του εργαστηρίου , για εκμάθηση της χρήσης κάποιων οpensource προγραμμάτων.
Είναι λίγο άκυρο το παράδειγμα με την ηλεκτροπληξία γιατί ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται πιο εύκολα τον άμεσο και σωματικό κίνδυνο από τον έμμεσο ψυχικό. Το παιδί καταλαβαίνει ότι αν βάλει το χέρι του στην πρίζα θα νιώσει πόνο ή θα σκοτωθεί, όπως αντιλαμβάνεται ότι αν γράψει το ονοματεπώνυμο και τη διεύθυνσή του στο Stardoll σε έναν άγνωστο, δεν θα πονέσει, ούτε θα βγει ένα χέρι από την οθόνη να τον κοπανήσει. Ίσα ίσα θα ξεκινήσει να παίζει ένα παιχνίδι που θα του προσφέρει ευχαρίστηση, οπότε θα το κάνει πολύ πιο εύκολα ακόμα κι αν ακούει συχνά ότι "απαγορεύεται". Ακόμα και στο facebook θα γραφτεί δηλώνοντας ψεύτικη ηλικία για να φανεί in στα κορίτσια της τάξης, το κορίτσι θα ανεβάσει την προκλητική φωτογραφία για να κεντρίσει το ενδιαφέρον των αγοριών, οι γονείς θα καμαρώνουν που τα βλαστάρια τους "ξέρουν να λειτουργούν αυτά τα μαραφέτια" και θα είναι όλοι ευτυχισμένοι. Ούτε πόνος, ούτε άμεσος κίνδυνος, εκτός από κάποιες λίγες περιπτώσεις, που μπορεί να πληγωθούν πολύ βαθιά σε μια τόσο ευαίσθητη ηλικία.
Επίσης, να τονίσω ότι δεν είναι μόνο το ζήτημα των προσωπικών δεδομένων στην ασφάλεια στο Internet. Είναι οι ιοί, η επικοινωνία με αγνώστους, το cyberbullying, ο εθισμός, το ακατάλληλο περιεχόμενο και πολλά άλλα. Δεν είναι δυνατόν να μπαίνεις κάθε μέρα στην τάξη, να φτιάχνουν τα παιδιά παιχνίδια και στο ενδιάμεσο να τους επαναλαμβάνεις απαγορεύσεις για όλα τα παραπάνω, όταν δεν τα έχεις εντάξει καν στο πρόγραμμα ως διδακτικά αντικείμενα... Άσε που υπάρχουν παιδιά που δεν ξέρουν καν τι είναι το Internet, ποια δεδομένα θεωρούνται προσωπικά, τι είναι οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, τι είναι το e-mail, τι είναι γενικά η ιστοσελίδα και πολλά άλλα... Θα ακούνε το "μη δίνετε προσωπικά στοιχεία" και θα φαντάζεται ο καθένας κάτι διαφορετικό...
Δεν μπορείς να ελέγξεις 25 παιδιά! Εκτός και αν γίνεις χαφιές. Πάρτο χαμπάρι, αυτό που λες είναι δουλειά του γονέα που πρέπει να κάτσει δίπλα στο παιδί του. Αυτά που λες είναι ιδιαίτερο μάθημα, δεν γίνεται μέσα σε τάξη.
Ή μήπως θες να συνηθίσουν τα παιδία ότι ότιδήποτε και να κάνουν, υπάρχει ένας χαφιές και τους βλέπει; Όχι, δεν ισχύει αυτό παντού στο ιντερνετ, υπάρχει και άλλο ιντερνετ που δεν μας βλέπουν, αλλά άντε να το εξηγήσεις αυτό στα παιδιά! Υπάρχουν πράγματα που είναι απαγορευμένα για παιδιά, και καλώς είναι. Αυτά τα εξαφανίζουμε, και όταν μεγαλώσουν αρκετά και μπορούν να τα χειριστούν τότε τους τα λέμε.
Το γράφω για τελευταία φορά και σταματάω πριν γίνω γραφικός. Το πρόγραμμα σπουδών έχει άπειρα προβλήματα, είναι περισσότερο ΤΠΕ παρά Πληροφορική, δε λαμβάνει υπόψη αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε με τις υποδομές, αλλά οφείλουμε να το ακολουθάμε έστω ως κατευθυντήρια αρχή, γιατί διαφορετικά μπορεί να γίνουμε ακόμα και επικίνδυνοι για τα παιδιά ειδικά αν δεν κατέχουμε τα στοιχειώδη της παιδαγωγικής. Και στο κάτω κάτω, υπάρχει και η δευτεροβάθμια ή και άλλες δομές εκπαίδευσης με περισσότερο άρτιο πρόγραμμα σπουδών, στις οποίες ίσως μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας όπως εμείς θέλουμε και όχι όπως θέλουν αυτοί που μας προσλαμβάνουν.
Το γράφω για τελευταία φορά. Πρόγραμμα σπουδών που έχει προκύψει από την πλειοψηφία των επιστημόνων που έχουν πρακτική γνώση σε σχολεία πρέπει να γίνεται απόλυτα σεβαστό από όλους.
ΑΠΣ στο οποίο τα θέματα της επιστήμης μας τα έχουν επεξεργαστεί δασκαλάκοι και μαθηματικάκοι ή πανεπιστημιακοί χωρίς πραγματική εμπειρία σε τάξη, δεν χαίρει κανενός σεβασμού.
Η αξιοπρέπειά μας είναι πανω από όλα, και δεν θα την πουλήσουμε για ένα κομμάτι ψωμί.
-
Συγνώμη που το σχολιάζω, αλλά αυτή η συζήτηση έχει γίνει πολύ κουραστική .... έχουν γραφτεί κατά καιρούς και άλλοι που επειδή πήραν ένα πτυχίο πληροφορικής καβάλησαν το καλάμι και πίστεψαν ότι τίποτα άλλο δεν χρειάζεται η κοινωνία (θυμάστε το Πληροφορικοί με κεφαλαίο;). Το φόρουμ δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη ψυχανάλυση και πάλι καλά τελικά που είναι χωριστά τα τόπικ, θα ήταν κρίμα να μπαχαλευόταν το άλλο με τη συζήτηση για το υλικό.
Υ.Γ.: και η αξιολόγηση τελικά ίσως σε κάποιες περιπτώσεις να είναι απαραίτητη...
-
Συγνώμη που το σχολιάζω, αλλά αυτή η συζήτηση έχει γίνει πολύ κουραστική .... έχουν γραφτεί κατά καιρούς και άλλοι που επειδή πήραν ένα πτυχίο πληροφορικής καβάλησαν το καλάμι και πίστεψαν ότι τίποτα άλλο δεν χρειάζεται η κοινωνία (θυμάστε το Πληροφορικοί με κεφαλαίο;). Το φόρουμ δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη ψυχανάλυση και πάλι καλά τελικά που είναι χωριστά τα τόπικ, θα ήταν κρίμα να μπαχαλευόταν το άλλο με τη συζήτηση για το υλικό.
Υ.Γ.: και η αξιολόγηση τελικά ίσως σε κάποιες περιπτώσεις να είναι απαραίτητη...
H δουλειά μας είναι να διδάσκουμε πληροφορική. Τα υπόλοιπα που χρειάζεται η κοινωνία είναι δουλειά άλλων.
Είναι πάγια τακτική οι ανάξιοι όταν δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της εργασίας τους, να κατηγορούν τους άξιους για τρελούς επειδή θέλουν να δουλέψουν πραγματικά και ωφέλιμα, και να μην κοροιδεύουν ή να καταστρέφουν με αυτά που κάνουν την κοινωνία.
-
H δουλειά μας είναι να διδάσκουμε πληροφορική. Τα υπόλοιπα που χρειάζεται η κοινωνία είναι δουλειά άλλων.
Είναι πάγια τακτική οι ανάξιοι όταν δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της εργασίας τους, να κατηγορούν τους άξιους για τρελούς επειδή θέλουν να δουλέψουν πραγματικά και ωφέλιμα, και να μην κοροιδεύουν ή να καταστρέφουν με αυτά που κάνουν την κοινωνία.
Εσύ αποφάσισες ότι η κοινωνία μας στέλνει να διδάσκουμε επί 6 χρόνια δύο ώρες κάθε εβδομάδα προγραμματισμό; Γιατί εμένα με προσέλαβαν να διδάσκω Νέες Τεχνολογίας. Και πάνω από όλα δεν είμαι πληροφορικός, προσπαθώ να είμαι εκπαιδευτικός.
-
elia και dooodl για την προσωπική σας συζήτηση υπάρχουν τα πμ.
-
H δουλειά μας είναι να διδάσκουμε πληροφορική. Τα υπόλοιπα που χρειάζεται η κοινωνία είναι δουλειά άλλων.
Είναι πάγια τακτική οι ανάξιοι όταν δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της εργασίας τους, να κατηγορούν τους άξιους για τρελούς επειδή θέλουν να δουλέψουν πραγματικά και ωφέλιμα, και να μην κοροιδεύουν ή να καταστρέφουν με αυτά που κάνουν την κοινωνία.
Εσύ αποφάσισες ότι η κοινωνία μας στέλνει να διδάσκουμε επί 6 χρόνια δύο ώρες κάθε εβδομάδα προγραμματισμό; Γιατί εμένα με προσέλαβαν να διδάσκω Νέες Τεχνολογίας. Και πάνω από όλα δεν είμαι πληροφορικός, προσπαθώ να είμαι εκπαιδευτικός.
Δεν μας στέλνει η κοινωνία. Η τρόικα μας στέλνει και τα επιχειρηματικά συμφέροντα, με ένα ΑΠΣ που θέλει να αποβλακώσει τα παιδιά, να τα φακελώσει και να τα κάνει καταναλωτές προϊόντων πληροφορικής.
Η αξιοπρέπειά μου μου επιβάλει να μην επιτρέψω κάτι τέτοιο να συμβεί, στους δικούς μου μαθητές. Και αν έρθουν εξαγορασμένοι από την τρόικα σύμβουλοι και αξιολογητές, θα τους στείλω από εκεί που ήρθαν.
Η μόνη μου ελπίδα, η πλειοψηφία των επιστημόνων που δουλεύουν στην πράξη στα σχολεία. Από αυτούς περιμένω, και αυτών μόνο σέβομαι τις αποφάσεις τους. Αν είσαι επιστήμονας πληροφορικής και δουλεύεις στο δημοτικό η γνώμη σου είναι σεβαστή. Πρέπει όμως να μπει στο καζάνι με την γνώμη την δικιά μου και την γνώμη των άλλων, καθώς και με τις (αποκλειστικά) παιδαγωγικού περιεχομένου συμβουλές των δασκάλων, για να βγάλουμε την σωστή σούπα. Ή αν τελικά διαλέξουμε κάποιον έγκριτο επιστήμονα πανεπιστημιακό, τότε το αποτέλεσμά που θα βγάλει θα πρέπει πρώτα να περάσει από εξονυχιστικό έλεγχο και κρίση από τους επιστήμονες πληροφορικής που δουλεύουν πρακτικά στα δημοτικά, και μετά να καθιερωθεί ως επίσημο ΑΠΣ. Και αυτό το ΑΠΣ το οποίο θα προκύψει με τις παραπάνω διαδικασίες, αυτό πρέπει να είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθάμε.
-
H δουλειά μας είναι να διδάσκουμε πληροφορική. Τα υπόλοιπα που χρειάζεται η κοινωνία είναι δουλειά άλλων.
Είναι πάγια τακτική οι ανάξιοι όταν δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της εργασίας τους, να κατηγορούν τους άξιους για τρελούς επειδή θέλουν να δουλέψουν πραγματικά και ωφέλιμα, και να μην κοροιδεύουν ή να καταστρέφουν με αυτά που κάνουν την κοινωνία.
Εσύ αποφάσισες ότι η κοινωνία μας στέλνει να διδάσκουμε επί 6 χρόνια δύο ώρες κάθε εβδομάδα προγραμματισμό; Γιατί εμένα με προσέλαβαν να διδάσκω Νέες Τεχνολογίας. Και πάνω από όλα δεν είμαι πληροφορικός, προσπαθώ να είμαι εκπαιδευτικός.
Δεν μας στέλνει η κοινωνία. Η τρόικα μας στέλνει και τα επιχειρηματικά συμφέροντα, με ένα ΑΠΣ που θέλει να αποβλακώσει τα παιδιά, να τα φακελώσει και να τα κάνει καταναλωτές προϊόντων πληροφορικής.
Η αξιοπρέπειά μου μου επιβάλει να μην επιτρέψω κάτι τέτοιο να συμβεί, στους δικούς μου μαθητές. Και αν έρθουν εξαγορασμένοι από την τρόικα σύμβουλοι και αξιολογητές, θα τους στείλω από εκεί που ήρθαν.
Η μόνη μου ελπίδα, η πλειοψηφία των επιστημόνων που δουλεύουν στην πράξη στα σχολεία. Από αυτούς περιμένω, και αυτών μόνο σέβομαι τις αποφάσεις τους. Αν είσαι επιστήμονας πληροφορικής και δουλεύεις στο δημοτικό η γνώμη σου είναι σεβαστή. Πρέπει όμως να μπει στο καζάνι με την γνώμη την δικιά μου και την γνώμη των άλλων, καθώς και με τις (αποκλειστικά) παιδαγωγικού περιεχομένου συμβουλές των δασκάλων, για να βγάλουμε την σωστή σούπα. Ή αν τελικά διαλέξουμε κάποιον έγκριτο επιστήμονα πανεπιστημιακό, τότε το αποτέλεσμά που θα βγάλει θα πρέπει πρώτα να περάσει από εξονυχιστικό έλεγχο και κρίση από τους επιστήμονες πληροφορικής που δουλεύουν πρακτικά στα δημοτικά, και μετά να καθιερωθεί ως επίσημο ΑΠΣ. Και αυτό το ΑΠΣ το οποίο θα προκύψει με τις παραπάνω διαδικασίες, αυτό πρέπει να είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθάμε.
Φίλε dooodl, είσαι λίγο απόλυτος. Είναι ωραίο που κάνεις στα παιδιά προγραμματισμό, συμφωνώ μαζί σου ότι δεν πρέπει να τα κάνουμε καταναλωτές και χρήστες τον προϊόντων της M$ και πιστεύω ότι είμαστε πολλοί συνάδελφοι υπέρ του open source και free software. Όμως.... το να κάνουμε στα παιδιά και λίγο office δεν μας κάνει πιόνια και υπηρέτες μιας μαύρης μαφίας κλειστού λογισμικού που σχεδιάζει μυστικά τα ΑΠΣ μαζί με την τρόικα για να αποβλακώσει τα παιδιά ( :)).Τι να κάνουμε, τα παιδιά χρειάζεται να μάθουν και λίγο Office, δεν θα αποβλακωθούν κιόλας. Ας μην βλέπουμε στο κλειστό λογισμικό το πρόσωπο του σατανά ( :)). Βλέπεις δεν υπάρχει άσπρο ή μαύρο, υπάρχει και το γκρι. Τα παραπάνω στα λέω με καλή διάθεση και όχι με πνεύμα αντιπαράθεσης, γιατί νομίζω ότι ενώ έχεις κάποιες καλές ιδέες και αντιλήψεις τις τραβάς στα άκρα και τις χαλάς με αυτόν τον τρόπο...
-
Κατ' αρχάς δεν νομίζω ότι υπάρχει έστω και ένας στόχος του ΑΠ που να μην βγαίνει με χρήση ελεύθερου λογισμικού.
doodle, εγώ πάντως έχω να σχολιάσω τα εξής : για να υποστηρίξεις τη διδασκαλία σου, τη μια επικαλείσαι μαθητοκεντρισμό, την άλλη την ανάπτυξη της δημιουργικότητας των παιδιών, την άλλη τη τρόικα, τους δασκαλάκους, τα σαΐνια του Υπουργείου, τα κλειστά λογισμικά, την αξιοπρέπεια σου, την ακεραιότητα σου..... κάθε φορά που ανταπαντάμε στα λεγόμενα σου, αλλάζεις ρώτα.
Συγνώμη που στο λέω ωμά, αλλά αυτό που πιστεύω είναι ότι κατά βάθος δεν έχεις αποδεχτεί τη δουλειά σου ως εκπαιδευτικό .... που, ναι, σε όλους τους κλάδους πλην των δασκάλων, περιλαμβάνει τη διδασκαλία πολύ απλούστερων εννοιών από αυτές που σπούδασαν.
Όπως εκλαμβάνω εγώ το ΑΠ μας, θεωρώ ότι καλούμαστε να διδάξουμε στα παιδιά κάποιες πολύ βασικές αρχές της επιστήμης μας, και να τους δείξουμε ότι από τις εφαρμογές της τους ανοίγονται σπουδαίες δυνατότητες ..... επικοινωνίας, ενημέρωσης, πρόσβασης, διασκέδασης, δημιουργικότητας (ναι, εγώ το να βρουν πληροφορίες για κάποιο θέμα και να τις παρουσιάσουν με όποιο τρόπο το θεωρώ ανάπτυξη δημιουργικότητας). Ένα από τα πιο στοιχειώδη που έχει να κάνει κάποιος στο δημοτικό είναι να αποσυνδέσει στο μυαλό το παιδιών τον υπολογιστή από τα παιχνίδια (χωρίς να τα δαιμονοποιήσει βέβαια) και να τους δείξει ότι μπορούν να κάνουν και πολύ πιο σπουδαία πράγματα με αυτόν ... δείχνοντας τους συνεχώς έστω και το πώς να φτιάξουν παιχνίδια κάθε άλλο παρά βοηθάει.
-
Τι να κάνουμε, τα παιδιά χρειάζεται να μάθουν και λίγο Office,
Και για να μένουμε και στο θέμα της συζήτησης, που είναι Εδώ επικεντρωνόμαστε περισσότερο στο ΓΙΑΤΙ κάνουμε ότι κάνουμε στο μάθημα και όχι στο πως το υλοποιούμε.
πες μας ΓΙΑΤΙ θεωρείς ότι πρέπει να μάθουν λίγο (ή πολύ) σουίτες γραφείου τα παιδιά και ποιοι είναι οι διδακτικοί σου στόχοι σε αυτό :)
-
Τι να κάνουμε, τα παιδιά χρειάζεται να μάθουν και λίγο Office,
Και για να μένουμε και στο θέμα της συζήτησης, που είναι Εδώ επικεντρωνόμαστε περισσότερο στο ΓΙΑΤΙ κάνουμε ότι κάνουμε στο μάθημα και όχι στο πως το υλοποιούμε.
πες μας ΓΙΑΤΙ θεωρείς ότι πρέπει να μάθουν λίγο (ή πολύ) σουίτες γραφείου τα παιδιά και ποιοι είναι οι διδακτικοί σου στόχοι σε αυτό :)
Γιατί μιλάμε για Α/θμια εκπαίδευση όπου τα παιδιά πρέπει να μάθουν, μεταξύ άλλων και χρήση Η/Υ από το μάθημα. Δεν είναι αυτονόητο αυτό και πρέπει να το τεκμηριώσω ;; :) Τουλάχιστον για εμένα είναι, αν για μερικούς δεν είναι, τότε σεβαστή η άποψή τους, ας την υποστηρίξουν ελεύθερα...
-
http://dide.zak.sch.gr/keplinet/yliko/programma_spoudw_tpe_dimotiko.PDF (http://dide.zak.sch.gr/keplinet/yliko/programma_spoudw_tpe_dimotiko.PDF)
Στο πρόγραμμα σπουδών για το νέο σχολείο υπάρχουν και οι διδακτικοί στόχοι και αρκετές ενδιαφέρουσες δραστηριότητες μέσα από τις οποίες μπορούν αυτοί να επιτευχθούν.
Για το ζήτημα ελεύθερο λογισμικό προφανώς υπάρχει το openoffice και το ooo4kids για τα μικρά παιδιά με τα οποία μπορείς να αποφύγεις το εμπορικό λογισμικό και παράλληλα να βοηθήσεις στην διάδοση του ελεύθερου λογισμικού. Κάτι που δεν κάνεις αν δεν διδάσκεις καθόλου λογισμικό γραφείου, καθώς τα παιδιά θα αναγκαστούν να χρησιμοποιήσουν το Office που είναι πιο διαδεδομένο.
Τώρα το αν πρέπει γενικά να διδάσκονται τα παιδιά "σουίτες γραφείου" η γνώμη μου είναι ότι προφανώς είναι απαραίτητο, γιατί το πιο χρήσιμο πρόγραμμα στη χρήση ενός υπολογιστή είναι ο κειμενογράφος. Ο καθένας μας θέλει να εκφραστεί γραπτά, να αποθηκεύσει αυτό που έγραψε, να το εμπλουτίσει με εικόνες και χρώματα κτλ. Θυμάμαι από πιτσιρίκι τον ενθουσιασμό μου όταν έγραψα το πρώτο μου κείμενο σε υπολογιστή και το εκτύπωσα. Γενικά είναι απαραίτητο να ξέρουμε έναν κειμενογράφο, όσο απαραίτητο είναι για ένα παιδάκι που μαθαίνει ανάγνωση να μάθει και τη γραφή. Για τα υπόλοιπα προγράμματα του Office/Openoffice η γνώμη μου είναι ότι γενικά είναι χρήσιμα και μέσα από τη διδασκαλία τους περνάς στο παιδί τις διαφορετικές χρήσεις του Η/Υ. Κυρίως το ότι δεν είναι μια παιχνιδομηχανή, όπως πιστεύουν τα περισσότερα πιτσιρίκια.
Έτσι κι αλλιώς πάντως δε νομίζω ότι υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι δεν πρέπει να διδάσκονται τα σχετικά προγράμματα. Μάλλον το ερώτημα που τίθεται από κάποιους είναι αν πρέπει να διδάσκουν το συγκεκριμένο αντικείμενο πληροφορικοί ή δάσκαλοι. Και συνήθως η συντριπτική πλειοψηφία των αδιόριστων πληροφορικών θα πει ότι πρέπει να τα διδάσκουν πληροφορικοί, ενώ μια μικρή, αλλά σεβαστή μερίδα μόνιμων συναδέλφων (που δεν έχουν το άγχος του διορισμού, ούτε να χάσουν τη δουλειά τους) θα πει ότι αυτή δεν είναι δουλειά των πληροφορικών, επειδή προτιμάμε να διδάσκουμε την επιστήμη της πληροφορικής που προφανώς δεν σταματάει στον κειμενογράφο... Επίσης, συνήθως οι ίδιοι συνάδελφοι δεν επιθυμούσαν να βρεθούν στο δημοτικό, αλλά αναγκάστηκαν να πάρουν απόσπαση εκεί επειδή ήταν υπεράριθμοι ή επειδή ήταν πιο κοντά στο σπίτι τους, οπότε τους φαίνεται περίεργο από εκεί που δίδασκαν την επιστήμη της πληροφορικής, να "ξεπέσουν" ΚΑΙ σε απλή διδασκαλία χρήσης.
Δεν θα επιχειρηματολογήσω υπέρ της μίας ή της άλλης άποψης επειδή δεν είμαι αντικειμενικός, αλλά θα επιμείνω σε αυτό που ανέφερα σε προηγούμενα post, ότι καλώς ή κακώς είμαστε υποχρεωμένοι από το νόμο να σεβαστούμε το πρόγραμμα σπουδών. Αυτή τη δουλειά μας προσέλαβαν να κάνουμε και αυτή πρέπει να κάνουμε όσο πιο καλά μπορούμε. Ακόμα και αν θεωρούμε ότι όλοι όσοι έχουν σχεδιάσει το πρόγραμμα σπουδών είναι κομματόσκυλα, πουλημένοι, βύσματα, δεν μπορεί να είμαστε τόσο σίγουροι για τον εαυτό μας ώστε να πιστεύουμε ότι έχουμε την παιδαγωγική και επιστημονική κατάρτιση να φτιάχνει ο καθένας δικό του πρόγραμμα και να το εφαρμόζει κατά το δοκούν. Υπάρχουν αρκετοί σύμβουλοι που έχουν αρκετά περισσότερα χρόνια σπουδών, εμπειρίας και επιστημονική κατάρτιση. Δεν γίνεται να τους αμφισβητούμε όλους! Αν δε μας αρέσει η κατάσταση που επικρατεί μπορούμε να εκφράσουμε την αντίρρησή μας συλλογικά, να πάμε σε άλλη βαθμίδα εκπαίδευσης (ίσως πιο μακριά από το σπίτι μας) ή να παραιτηθούμε. Αν εκμεταλλευόμαστε τη θέση μας για να κάνουμε του κεφαλιού μας δίνουμε επιχειρήματα σε όσους θέλουν να μας επιβάλλουν αξιολόγηση και απολύσεις.
Υ.Γ. Αν είχαμε καταλήξει σε αυτό που εγώ θεωρώ αυτονόητο για την τήρηση των βασικών στόχων του προγράμματος σπουδών, θα μπορούσαμε να κάνουμε μια πολύ ωραία συζήτηση για τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να πετύχουμε τον κάθε εκπαιδευτικό στόχο, για τις δραστηριότητες που προτείνει ο καθένας κτλ. Αν αμφισβητούμε την ύπαρξη του κάθε εκπαιδευτικού στόχου ή ακόμα χειρότερα του κάθε διδακτικού αντικειμένου, μάλλον δε μπορεί να προχωρήσει η σχετική κουβέντα.
-
@lzdg
Στην εκπαίδευση τίποτα δεν είναι αυτονόητο :) Και δεν πρέπει να είναι. Εάν δεν μπορούμε να βρούμε τους διδακτικούς σκοπούς (όχι στόχους όπως έγραψα πριν, απ ότι φαίνεται δεν είναι σωστό αυτό) που επιβάλουν την εκμάθηση σουίτων γραφείου, τότε μάλλον κάπου κάνουμε λάθος.
@gpapage
Το ερώτημα, του συγκεκριμένου topic τουλάχιστον, δεν είναι "ποιος πρέπει να διδάσκει το μάθημα των ΤΠΕ;". Οπότε ότι απαντήσεις και να δίνουν οι συνάδελφοι, είτε απαντάντε σε αυτή την ερώτηση, είτε στην "θέλεις να έχεις δουλειά;", δεν έχουν σχέση. Εδώ συζητάμε, εμείς που κάνουμε το μάθημα των ΤΠΕ, ΤΙ διδάσκουμε και κυρίως ΓΙΑΤΙ. Ούτε ΑΝ, ούτε ΠΩΣ.
Επί του θέματος, αυτό το πιο χρήσιμο πρόγραμμα στη χρήση ενός υπολογιστή είναι ο κειμενογράφος
μόνο ως κακό αστείο μπορώ να το εκλάβω, εγώ προσωπικά. Παρόλα αυτά, για χάρη της συζήτησης, θα μεταφέρω τα επιχειρήματά σου σε κάποιο άλλο μάθημα, για να τα συζητήσουμε:
Γενικά είναι απαραίτητο να ξέρουμε έναν διαβήτη και χάρακα, όσο απαραίτητο είναι για ένα παιδάκι που μαθαίνει γεωμετρικά σχήματα να μάθει και να τα φτιάχνει με το χέρι.
Εγώ τους διαβήτες και τους χάρακες, τους αντιλαμβάνομαι αποκλειστικά, όχι ως κάποια αναγκαιότητα, αλλά ως εργαλείο διευκόλυνσης. Πέραν τούτου, δεν προσφέρουν τίποτα στην μαθησιακή διαδικασία, όπως δεν βλέπω να προσφέρει και η χρήση του κειμενογράφου.
Βέβαια, στο μάθημά μου το περιλαμβάνω και αυτό γιατί ακολουθώ το ΑΠ. Προσπαθώ όμως ακόμα να καταλάβω το ΓΙΑΤΙ. Μέχρι στιγμής η μόνη επιλογή που έχω βρει να συνδιάζει την εκμάθηση χρήσης κειμενογράφου και τον στόχο ενός πεδίου της επιστήμης, είναι να τον χρησιμοποιήσω ως παράδειγμα για την " Αναζήτηση και επεξεργασία πληροφορίας" όπου θα αναζητηθούν πληροφορίες στην βοήθεια του προγράμματος και στο ίντερνετ, σχετικές με την χρήση του προγράμματος. Σκέφτομαι να το εφαρμόσω από του χρόνου αυτό.
ΥΓ: Απορία που μου δημιουργήθηκε τώρα από το "Ο καθένας μας θέλει να εκφραστεί γραπτά, να αποθηκεύσει αυτό που έγραψε, να το εμπλουτίσει με εικόνες και χρώματα κτλ." που έγραψες... Στην Γλώσσα με τον δάσκαλο οι μαθητές γράφουν τα κείμενά τους συνδιαστικά με εικόνες και χρώματα; Ενθαρρύνονται σε κάτι τέτοιο; Εάν ναι έχει καλώς. Εάν όχι, εμείς γιατί ενθαρρύνουμε τα παιδιά προς τα εκεί; Είναι σωστό παιδαγωγικά και μαθησιακά αυτό; ??? Άλλο ένα ερώτημα για να καίω τον εγκέφαλό μου :-\
-
ΥΓ: Απορία που μου δημιουργήθηκε τώρα από το "Ο καθένας μας θέλει να εκφραστεί γραπτά, να αποθηκεύσει αυτό που έγραψε, να το εμπλουτίσει με εικόνες και χρώματα κτλ." που έγραψες... Στην Γλώσσα με τον δάσκαλο οι μαθητές γράφουν τα κείμενά τους συνδιαστικά με εικόνες και χρώματα; Ενθαρρύνονται σε κάτι τέτοιο; Εάν ναι έχει καλώς. Εάν όχι, εμείς γιατί ενθαρρύνουμε τα παιδιά προς τα εκεί; Είναι σωστό παιδαγωγικά και μαθησιακά αυτό; ??? Άλλο ένα ερώτημα για να καίω τον εγκέφαλό μου :-\
Ναι σε πολλές περιπτώσεις, ανάλογα με το δάσκαλο βέβαια ... π.χ. στο κενό τετράγωνο που έχει πάνω στο βιβλίο της ορθογραφίας, αντιγραφής ζωγραφίζουν είτε κάτι που ζήτησε ο δάσκαλος, είτε κάτι σχετικό.
Τα προγράμματα γραφείου εγώ θεωρώ ότι δίνουν πολύ μεγάλες δυνατότητες έκφρασης, και το να τα αρνούμαστε επειδή εμείς σπουδάσαμε κάτι άλλο το θεωρώ κοντόφθαλμο.
Συμφωνώ ότι με τον gpapage ότι είναι η πιο διαδεδομένη και η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη εφαρμογή των υπολογιστών .... μετά το internet φυσικά.
-
Σχετικά με τον κειμενογράφο (και θεωρώντας ότι έχουμε καλύψει τα άλλα θέματα περί ΑΠΣ και αναθέσεων).
Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός (προ Internet, όταν ήμουν δημοτικό) ότι η μοναδική χρήση του Η/Υ εκτός από παιχνίδια ήταν ο κειμενογράφος. Πρώτα είχα ξεκινήσει να γράφω ημερολόγιο, στη συνέχεια είχα αποφασίσει ότι θα γράψω ένα δικό μου μυθιστόρημα στον υπολογιστή και στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού είχα γράψει τη σχολική εφημερίδα της τάξης μου. Από τότε μπορώ να πω ότι ο κειμενογράφος ήταν το αγαπημένο μου πρόγραμμα. Και αναφέρομαι σε εποχές προ Windows, που το Office ήταν ακόμα κάτι εξωπραγματικό! Τότε για να φτιάξω δύο στήλες ή να προσθέσω εικόνες εκτύπωνα, έκοβα χαρτάκια και τα ξανακολλούσα (όπως κάνουν αρκετοί δάσκαλοι τώρα επειδή δεν ξέρουν ΤΠΕ), ο εκτυπωτής μου είχε μόνο 3 γραμματοσειρές και φυσικά πολύ συχνά έχανα τα αρχεία που είχα αποθηκεύσει επειδή δεν ήξερα που αποθήκευα, τι είναι αρχείο, πως αντιγράφω κτλ(εποχές dos). Αν ήξερα τότε σωστά τη χρήση του κειμενογράφου, αν μπορούσα να εμπλουτίσω το κείμενό μου με wordarts, εικόνες, εφέ που σου δίνουν την αίσθηση ότι προσεγγίζεις σε εμφάνιση ένα κανονικό βιβλίο, ένα περιοδικό ή μια εφημερίδα θα ήμουν πιστεύω ευτυχισμένος!
Στα τωρινά δεδομένα, προφανώς ο κειμενογράφος δεν είναι πλέον τόσο εντυπωσιακός όσο τότε, υπάρχει το Internet όπως σωστά επισήμανε η elia, αλλά πιστεύω ότι εξακολουθεί να προσφέρει τις ίδιες δυνατότητες δημιουργικής έκφρασης και πολύ περισσότερες δυνατότητες μέσω της αξιοποίησης των κειμένων για δημοσίευση στο Internet.
Με λίγα λόγια διδακτικοί στόχοι που πιστεύω ότι μπορούν να επιτευχθούν με τη χρήση του κειμενογράφου:
Σχετικά με την πληροφορική
- Να συνειδητοποιήσουν τα παιδιά ότι ο υπολογιστής δεν είναι παιχνιδομηχανή
- Να μάθουν τη χρήση και τη διαχείριση των αρχείων (αποθήκευση, επεξεργασία, τροποποίηση κτλ)
- Να συνθέσουν διαφορετικά πολυμέσα (εικόνες με κείμενο) στο ίδιο αρχείο
- Να μάθουν να χρησιμοποιούν το πληκτρολόγιο (για τις μικρότερες τάξεις κυρίως αν και υπάρχουν και μαθητές μεγάλων τάξεων με σχετική αδυναμία)
Γενικότεροι παιδαγωγικοί στόχοι
- Να αναπτυχθεί η δημιουργικότητα των μαθητών (πχ. ο στόχος της χρήσης του πληκτρολογίου μπορεί να διδαχθεί με το rapidtyping, αλλά εκεί τα παιδιά αντιγράφουν μηχανικά. Με τη συγγραφή ενός μικρού μυθιστορήματος ή μιας εφημερίδας προφανώς τα οφέλη είναι περισσότερα.)
- Να συνδέσουν τα παιδιά τη θεωρία με την πράξη (πχ. με τη συγγραφή ημερολογίου ή σχολικής εφημερίδας τα παιδιά θα συνειδητοποιήσουν την πρακτική σημασία εννοιών όπως "αρχείο", "αποθήκευση" κτλ. κάτι που δεν θα γίνει αν τους διδάσκουμε τα παραπάνω με στείρα θεωρία)
- Να συνειδητοποιήσουν οι μαθητές ότι έχουν τη δεξιότητα να δημιουργήσουν κείμενο με εμφάνιση που προσεγγίζει το επαγγελματικό πρότυπο. Καλά τα γράμματα στο τετράδιο, όπως καλό ήταν και το σκάλισμα στις πέτρες όταν δεν υπήρχε το χαρτί.
- Να μάθουν οι μαθητές για τις πολλαπλές δυνατότητες δημοσίευσης, που έχουν σε συνδυασμό με τη χρήση του Internet. Να μάθουν ότι μπορούν να στείλουν τις εργασίες που έχουν γράψει στο word στο δάσκαλό τους, να δημοσιεύσουν το κείμενό τους σε ένα blog ή σε μία ιστοσελίδα, ή ακόμα και να μετατρέψουν το αρχείο του Word σε ιστοσελίδα και να τη δημοσιεύσουν στο Internet.
-
@happiness:
Η χρήση του κειμενογράφου, ακόμα και αν δεν προσφέρει τίποτα στην μαθησιακή διαδικασία όπως λες- που μπορεί να είναι και έτσι, βοηθάει τα παιδιά στο να μάθουν το πληκτρολόγιο, το οποίο είναι μια βασική δεξιότητα (τουλάχιστον όσο δεν έχουν καθιερωθεί καινούργιες μορφές αλληλεπίδρασης). Μπορεί σε εμάς να φαίνεται τετριμμένο και απλό, όμως υπάρχουν παιδιά που ούτε υπολογιστή έχουν στο σπίτι ή και αν έχουν δεν ξέρουν να γράψουν δύο λέξεις (και αναφέρομαι και σε μεγάλες τάξεις) και αισθάνονται πολύ ωραία όταν καταφέρουν να γράψουν μια παράγραφο και να προσθέσουν μια εικόνα. Νομίζω ότι μέρος της δουλειάς μας είναι όχι μόνο να χρησιμοποιήσουμε το μέσο (Η/Υ) για να μάθουμε στα παιδιά άλλα πράγματα και να πετύχουμε μαθησιακούς στόχους, αλλά και να μάθουμε στα παιδιά το ΠΩΣ θα χρησιμοποιούν το μέσο (Η/Υ). Άλλωστε ποιος είπε ότι μέσα από την χρήση των σουϊτών γραφείου τα παιδιά δεν μαθαίνουν; Με τα υπολογιστικά φύλλα π.χ. δεν μπορούν να γίνουν περισσότερο κατανοητές μαθηματικές έννοιες (όπως ποσοστά, μέσος όρος, γραφήματα κλπ);
-
Κάτι που άρεσε στα παιδιά:
χρησιμοποιήσαμε το power point και φτιάξαμε παιχνίδια κουίζ, με υπερσυνδέσμους κλπ
ήταν πολύ ωραίο και τα κράτησε
-
Κάτι που άρεσε στα παιδιά:
χρησιμοποιήσαμε το power point και φτιάξαμε παιχνίδια κουίζ, με υπερσυνδέσμους κλπ
ήταν πολύ ωραίο και τα κράτησε
karmen ωραία, αλλά η απάντησή σου ταιριάζει σε άλλο θέμα συζήτησης. Εδώ πρέπει να μας γράψεις με ποιο σκεπτικό αποφάσισες να εισάγεις την άσκηση αυτή στο μάθημά σου και ποιους στόχους προσπαθούσες να πετύχεις με αυτή.
ΥΓ @όλους: μου είπαν πως η καινούρια online έκδοση του scratch έχει πλέον και αυτή την δυνατότητα της δημιουργίας εντολών από τον χρήστη, όπως το BYOB. Και πως επίσης κάποια στιγμή την έκδοση αυτή θα την βγάλουν και σε standalone εγκατάσταση. yeaheee!!! ;D