PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Εγώ λοιπόν
δεν θα επέτρεπε στο παιδί μπυ να πάει στο σχολείο προσωπικό αντικείμενο και αν επεμενε, θα έλεγα ότι είναι δικό του πρόβλημα η τύχη του, διότι οι εκπαιδευτικοί έχουν χίλια μυρια στο κεφάλι τους και όχι τα καπρίτσια του καθενός. Και θα του είχα μάθει πώς λειτουργεί ένας ταμίας ή πρόεδρος ή οτιδήποτε. Στο δικό μου παιδί είναι μικρό οπότε δεν διαχειρίζεται χρηματα. Ένα παιδί της έκτης λογικό είναι να αποταμιεύει από δωρα, κάλαντα (χμ…) κλπ αλλά δρν θεωρώ λογικό να κάνει μόνο του αγορές χωρίς έγκριση από γονείς. Σ αυτήν την ηλικία ελεύθερη διαχείριση χρημάτων θεωρώ να δίνεις ένα στρογγυλό ποσο υπολογίζοντας ρέστα 2-3 ευρώ να τα πάρει ένα κέρασμα ή μια βλακειουλα που θέλει, τίποτα παραπάνω. Έχουμε ξεφύγει λίγο στο το θεωρούμε φυσιολογικό να κάνουν παιδιά κάτω των 12 ετών, να τα προσέξουμε αυτά.

Επειδή σας βλέπω πολύ "κάθετη" ως προς τα παραπάνω, να σας υπενθυμίσω κάτι:

Μπορεί να ήθελαν να τα μοιράσουν στα ταμεία των τμημάτων τους στο γυμνάσιο στο οποίο θα εγγράφονταν (ομαδόν, με αυτεπάγγελτες ενέργειες του δημοτικού). Θα έπρεπε πάντως να είχαν ερωτηθεί και να είχαν την αποκλειστική απόφαση και επιλογή.

Αν, λέω αν, τα παιδιά είχαν συζητήσει και ρίξει μεταξύ τους την παραπάνω ιδέα, θα εξακολουθούσατε να θεωρείτε ότι "έχουμε ξεφύγει" και ότι "κάτω των 12 ετών δεν πρέπει να μάθουν να διαχειρίζονται χρήματα"; Μετά όμως, να μη μας κάνει εντύπωση ο υψηλός οικονομικός αναλφαβητισμός που είναι διάχυτος σ' αυτή τη χώρα.

Και, εν πάση περιπτώσει, η ουσία είναι ότι τα παιδιά δεν ερωτήθησαν ποτέ και ότι αγνοείται η τύχη του ποσού που είχαν συλλέξει.

προφανώς περιμένεις απλα να σου πούμε ότι οι γονείς έπρεπε να τα κάνουν λαμπόγυαλο.

Πού ακριβώς βλέπετε το "προφανές" του παραπάνω συμπεράσματός σας; Ξαναδιαβάστε, παρακαλώ, το ακροτελεύτιο ερώτημα στο case study. Το οποίο προφανώς αναζητεί συστάσεις για νόμιμες ενέργειες και όχι για τραμπουκισμούς, όπως εσφαλμένα αντιληφθήκατε.

Αν έγινε τέτοιο πράγμα που αναφέρεις σε προσωπικό αντικείμενο που περιείχε χρήματα, είναι φθορά ξένης περιουσίας και υπεξαίρεση χρημάτων.

"Συ είπας"...

Ωραία, άρα δεν έγινε κρυφά. Άρα οι δάσκαλοι είχαν κάτι να πουν για το πού τα χρησιμοποίησαν;

Όπως γράφεται και στο αρχικό μήνυμα, εγώ θα αποστώ οιουδήποτε χαρακτηρισμού και οιασδήποτε εικασίας ή αξιολογικής κρίσεως. Και αν διαβάσετε με προσοχή ιδιαίτερα τις δύο πρώτες παραγράφους θα βρείτε ανάμεσα στις γραμμές κάποια κρίσιμη λεπτομέρεια που ενδεχομένως να δίνει και απάντηση στην ερώτησή σας, αν θέλετε να την εκλάβετε ως τέτοια.

δεν ξέρω ποιες είναι οι νενομισμένες διαδικασίες  σε αυτή την περίπτωση.

Το τελευταίο από τα ερωτήματα που θέτει το case study είναι ακριβώς αυτό, για κάποιον που θα ήταν σε θέση να μας πει. Τι δικαιούνται και τι οφείλουν να πράξουν οι κηδεμόνες του ταμία, προκειμένου να μη μείνει έκθετος σε τυχόν κακόβουλες αιτιάσεις από συμμαθητές του για πλημμελή εκτέλεση των καθηκόντων του.

τελικά δεν νομίζω ότι θα έκανα και κατι ιδιαίτερο, όποιες και αν ήταν οι απαντήσεις.

Και θα αφήνατε να πλανώνται πάνω από το παιδί σας υποψίες; Δε νομίζω. Εν πάση περιπτώσει, τώρα που το ξανασκέφτομαι, το "λάθος" του κηδεμόνα ίσως να ήταν που προτίμησε να διασταυρώσει πρώτα τα γεγονότα και να μην ορμήσει ως μαινόμενος ταύρος εν υαλοπωλείω για να ζητήσει το λόγο.

Όλο αυτό που έγινε όμως δεν το καταλαβαίνω. Δηλαδή ο δάσκαλος παραβίασε το χρηματοκιβώτιο ,πήρε το ποσό και δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς; Ούτε ο πατέρας του ταμία που τον συνόδευε;

Αν εσείς ήσασταν στη θέση του γονέα/κηδεμόνα, θα είχατε ως πρώτο μέλημα να ζητήσετε επί τόπου το λόγο την ώρα που το παιδί σας παίρνει το απολυτήριό του; Δεν θα φροντίζατε πρώτα να μάθετε, από τους κηδεμόνες άλλων παιδιών του τμήματος ή του "προεδρείου" του, τι ενδεχομένως να είχε συμφωνηθεί ή όχι, και να προβείτε κατόπιν σε νενομισμένες διαδικασίες;

Τώρα όμως μου τα μπερδεύεις. Είναι άτυπο το προεδρείο; Δεν προβλέπεται βάσει νόμου;

Όπως είπατε κι εσείς, δεν γνωρίζω. Ας μας φωτίσει κάποιος/-α της α/θμιας. Μήπως όμως επιδεικνύουμε τυπολατρία έτσι, χάνοντας την ουσία; Εκλογές έγιναν (και όχι για πρώτη χρονιά μάλιστα) σε επίπεδο τμήματος, από τις οποίες προέκυψαν αξιώματα (ή ρόλοι, αν προτιμάτε). Προβλεπόμενη ή μη η συγκρότηση, σημασία έχουν όσα ακολούθησαν -δεν βρίσκετε κι εσείς;

Στη β/θμια μάλιστα, όπου τα μαθητικά συμβούλια είναι "κατά νόμο προβλεπόμενα", έχετε ακούσει εσείς ποτέ εκπαιδευτικό να εμπλέκεται έστω και ακροθιγώς στη διαχείριση ταμείου του πενταμελούς; Εγώ πάντως, όχι. Οι εκπαιδευτικοί ή η διεύθυνση αναθέτει στους ταμίες τη συγκέντρωση χρημάτων όπου αυτό δικαιολογείται, και από εκεί και πέρα μόνο παραλαμβάνουν το συγκεντρωθέν ποσό για το συγκεκριμένο σκοπό.

Το παρακάτω case study, ας πούμε ότι φέρεται να έχει διαδραματιστεί σε πολυπληθές δημοτικό σχολείο μεγάλης πόλης στην περιφέρεια.

Κατά την επίδοση των τίτλων απόλυσης σε τμήμα της έκτης τάξης, προσέρχεται για να παραλάβει το απολυτήριό του ο ταμίας του μαθητικού συμβουλίου του τμήματος, συνοδευόμενος από τον γονέα/κηδεμόνα του. Ο ταμίας, άμα τη εκλογή του στο αξίωμα στις αρχές του σχολικού έτους, είχε ζητήσει από τους γονείς/κηδεμόνες του να αγοράσει ένα μεταλλικό χρηματοκιβώτιο για να ανταποκρίνεται καλύτερα (κατά την άποψή του) στα καθήκοντά του, κάτι που τελικά έπραξε με χρήματα από το χαρτζηλίκι του. Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς το χρηματοκιβώτιο παρέμενε εντός της σχολικής αίθουσας και το κλειδί είχε πάρει ο/η δάσκαλος/-α του τμήματος, με τη συναίνεση βεβαίως του ταμία, "για καλύτερη φύλαξη". Όποτε κάποιος μαθητής/-τρια ήθελε να συνεισφέρει κάποιο ποσό στο ταμείο, ο/η δάσκαλος/-α έδινε το κλειδί στον ταμία και εκείνος με της σειρά του επέστρεφε το κλειδί μέχρι την επόμενη συνεισφορά.

Fast forward στην ημέρα επίδοσης των απολυτηρίων, και ο ταμίας με τον γονέα/κηδεμόνα του παραλαμβάνει μαζί με το απολυτήριο και το μεταλλικό χρηματοκιβώτιο, παραβιασμένο με λοστό ή χοντρό κατσαβίδι και κενό περιεχομένου. Μαζί παραλαμβάνει, όπως όλα τα παιδάκια του τμήματος, από τον/την δάσκαλο/-α, ένα ευτελούς αξίας συμβολικό αναμνηστικό δωράκι. Φυσικά, ούτε λόγος για αποζημίωση από τον/την δάσκαλο/-α, έστω για τα μάτια του κόσμου, ενώ και το "συγγνώμη" για την καταστροφή του μετά δυσκολίας βγήκε από έρκους οδόντων και απεναντίας δόθηκε έμφαση στο... μικρό μέγεθος του κλειδιού για την απώλειά του, κάτι που παραπέμπει στο γνωστό δικολαβίστικο "τα ήθελε, κύριε πρόεδρε, φορούσε μίνι φούστα". Επίσης, ουδεμία εξήγηση δίνεται για την τύχη του ποσού που είχε συγκεντρωθεί.

Ερωτήσεις:
1) Σε ποιες κείμενες διατάξεις εδράζεται η κατοχή του κλειδιού του ταμείου από εκπαιδευτικό; Πόθεν αποκτά αυτή την αρμοδιότητα, και γιατί δεν την αποποιείται; Γιατί φαλκιδεύεται αντί να ενισχύεται η υπευθυνότητα των μαθητών για τους ρόλους που αναλαμβάνουν, όπως οφείλει να κάνει το σχολείο;
2) Γιατί παραβιάζεται αυθαίρετα το χρηματοκιβώτιο, αντί να αναφερθεί στον ταμία η απώλεια του κλειδιού και να αναζητηθούν τυχόν εναλλακτικές (π.χ. προσφυγή σε κλειδαρά);
3) Γιατί τα παιδιά του τμήματος δεν είχαν κληθεί να αποφασίσουν τα ίδια, ως μόνα αρμόδια, για την τύχη του ποσού που είχε συγκεντρωθεί, και τι απέγινε το ποσό αυτό; (Κάντε εσείς τις συνάψεις -μακράν εμού οιαδήποτε μομφή.)
4) Ποιο ήταν το τελευταίο μάθημα/δίδαγμα που έλαβε ο ταμίας από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, βλέποντας να του επιστρέφεται το χρηματοκιβώτιο κατεστραμμένο και κενό περιεχομένου;
5) Πώς θα αποκατασταθεί η υπόληψη του ταμία από ενδεχόμενες κακόβουλες αιτιάσεις συμμαθητών του επειδή παραμέλησε τα καθήκοντα της θέσης του και δεν απαίτησε επιτακτικά την επιστροφή του κλειδωμένου χρηματοκιβωτίου;
6) Τι δικαιούνται (και οφείλουν) να πράξουν οι γονείς/κηδεμόνες του ταμία κατόπιν όλων αυτών;

Ο απαντήσας κερδίζει χρυσούν ωρολόγιον. Πάσα ομοιότης με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική...