Πρόβλημα στην τάξη

[Ritalamp]

Τα παιδιά στα ιδιωτικά πάσχουν συνήθως από δυο σοβαρές ασθένειες την "ταχω ολίτιδα" και την "ξιπασιογονεϊτιδα", που συνήθως έχουν σαν αποτέλεσμα την έλλειψη κινήτρων και ενδιαφέροντος για ο,τιδήποτε (και αρκετές φορές στο Λύκειο πολλά ακριβά ναρκωτικά και αλκοόλ). Αν τα παραπάνω συνδυαστούν με την εφηβεία ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός.

Μου άρεσε πολύ η προσέγγιση της Maryliscious και οικοδομώντας πάνω σε αυτή θα σου πρότεινα να θεσπίσεις σαφείς κανόνες στην τάξη, να τους επιτηρείς και να τους τηρήσεις διαβαθμίζοντας τη συμπεριφορά σου ανάλογα με το παράπτωμα. (π.χ. αν απλώς μιλάνε, μη διακοψεις το μάθημά σου απλά πήγαινε και στάσου πάνω από το κεφάλι τους, ενδεχομένως ακούμπα και τον ώμο την κορυφή του κεφαλιού τους). Φρόντισε να τους επαινείς έστω και για το παραμικρό (στην αρχή) και να φροντίζεις να τους πιάσεις να είναι "καλά παιδιά" συχνά, όχι το αντίθετο. Ούτως ή άλλως με τη διασπαστική συμπεριφορά ζητούν προσοχή, οπότε ας την έχουν αλλά για το σωστο λόγο.

Επίσης φρόντισε να είναι πολύ καλά οργανωμένο το μάθημά σου χωρίς καθόλου κενά και ασάφειες ως προς το χρόνο και φρόντισε να δείχνεις ότι πραγματικά εννοείς αυτά που λές, οπότε μην απειλείς για πράγματα που δεν τους ενδιαφέρουν (τύπου αποβολές).Τέλος ξεκίνα ένα project για κάτι που τους ενδιαφέρει και το κυριότερο συζήτα μαζί τους για τους στόχους τους, τις αγωνίες τους, τα ενδιαφέροντά τους και πάτα πάνω σε αυτά και για τη διδασκαλία σου, αλλά για την επιβολή πειθαρχικών μέτρων. Τέλος να θυμάσαι ότι δεν είμαστε θεοί και κάποια τμήματα απλώς δεν μπορείς να τα κουμαντάρεις, γιατί αν εσύ οικοδομείς και όλοι οι υπόλοιποι γκρεμίζουν είσαι η Πηνελόπη που χτίζει το γεφύρι της Άρτας....

Είμαι υπερβολικά καμμένη από απείθαρχα τμήματα και από ιδιωτικά και από δημόσια και η παρώθηση και η επίλυση συγκρούσεων έχουν γίνει ευαγγέλιο πια. Ρίξε καμιά ματιά σε τίποτα προγράμματα ελέγχου συγκρούσεων, θεωρίες παρώθησης κ.λ.π. Αν ασχοληθείς για κανένα μήνα με αυτό η ύλη θα πετάει μετά. (Λυπάμαι για την τεράστια απάντηση, αλλά καταλαβαίνω απόλυτα το ζόρι των συναδελφισσών και των συναδέλφων)

[PDE ads]

[Ritalamp]

Clockie, βρες τους αγαπημένους μουσικούς του τμήματος και βάλε να δείτε μουσικά ντοκυμαντέρ χωρίς υπότιτλους. Ή κατέβασε καμμιά σειρά να τη δείτε και να τη σχολιάσετε. Στην Αγγλία υπάρχει το teachers tv (έχουν και σάιτ), είναι συνδρομητικό βέβαια, αλλά δες μήπως βρεις κανένα βιντεάκι.

[nebula]

Τα παιδιά στα ιδιωτικά πάσχουν συνήθως από δυο σοβαρές ασθένειες την "ταχω ολίτιδα" και την "ξιπασιογονεϊτιδα", που συνήθως έχουν σαν αποτέλεσμα την έλλειψη κινήτρων και ενδιαφέροντος για ο,τιδήποτε (και αρκετές φορές στο Λύκειο πολλά ακριβά ναρκωτικά και αλκοόλ). Αν τα παραπάνω συνδυαστούν με την εφηβεία ο συνδυασμός είναι εκρηκτικός.

Μου άρεσε πολύ η προσέγγιση της Maryliscious και οικοδομώντας πάνω σε αυτή θα σου πρότεινα να θεσπίσεις σαφείς κανόνες στην τάξη, να τους επιτηρείς και να τους τηρήσεις διαβαθμίζοντας τη συμπεριφορά σου ανάλογα με το παράπτωμα. (π.χ. αν απλώς μιλάνε, μη διακοψεις το μάθημά σου απλά πήγαινε και στάσου πάνω από το κεφάλι τους, ενδεχομένως ακούμπα και τον ώμο την κορυφή του κεφαλιού τους). Φρόντισε να τους επαινείς έστω και για το παραμικρό (στην αρχή) και να φροντίζεις να τους πιάσεις να είναι "καλά παιδιά" συχνά, όχι το αντίθετο. Ούτως ή άλλως με τη διασπαστική συμπεριφορά ζητούν προσοχή, οπότε ας την έχουν αλλά για το σωστο λόγο.

Επίσης φρόντισε να είναι πολύ καλά οργανωμένο το μάθημά σου χωρίς καθόλου κενά και ασάφειες ως προς το χρόνο και φρόντισε να δείχνεις ότι πραγματικά εννοείς αυτά που λές, οπότε μην απειλείς για πράγματα που δεν τους ενδιαφέρουν (τύπου αποβολές).Τέλος ξεκίνα ένα project για κάτι που τους ενδιαφέρει και το κυριότερο συζήτα μαζί τους για τους στόχους τους, τις αγωνίες τους, τα ενδιαφέροντά τους και πάτα πάνω σε αυτά και για τη διδασκαλία σου, αλλά για την επιβολή πειθαρχικών μέτρων. Τέλος να θυμάσαι ότι δεν είμαστε θεοί και κάποια τμήματα απλώς δεν μπορείς να τα κουμαντάρεις, γιατί αν εσύ οικοδομείς και όλοι οι υπόλοιποι γκρεμίζουν είσαι η Πηνελόπη που χτίζει το γεφύρι της Άρτας....

Είμαι υπερβολικά καμμένη από απείθαρχα τμήματα και από ιδιωτικά και από δημόσια και η παρώθηση και η επίλυση συγκρούσεων έχουν γίνει ευαγγέλιο πια. Ρίξε καμιά ματιά σε τίποτα προγράμματα ελέγχου συγκρούσεων, θεωρίες παρώθησης κ.λ.π. Αν ασχοληθείς για κανένα μήνα με αυτό η ύλη θα πετάει μετά. (Λυπάμαι για την τεράστια απάντηση, αλλά καταλαβαίνω απόλυτα το ζόρι των συναδελφισσών)

+++++++++++++++++++ 

[clockie]

Αυτό είναι το μόνιμο πρόβλημα με τις καθηγήτριες..... Δεν σας φοβούνται κάποια βρωμοπαίδια......... Απο τι στιγμή που δεν ξέρουν την έννοια ΣΕ

[PDE ads]

[Ritalamp]

Αν αποφασίσεις να κάνεις προβολή, θυμίσου να δημιουργήσεις κατάλληλες συνθήκες, τύπου συσκότιση, αλλαγή στη διάταξη των καθισμάτων και φρόντισε να είσαι μέσα πριν μπουνν να τους οδηγείς στις θέσεις τους και να μιλάς χαμηλόφωνα για να δημιουργήσεις αίσθημα αίθουσας κινηματογράφου ή κάτι τέτοιο. Έτσι δε θα χρειαστεί να παλέψεις για να το βουλώσουν πριν ξεκινήσεις και έχεις ήδη κερδίσει το μισό δρόμο, ενώ ταυτόχρονα τους κεντρίζεις την περιέργεια, οπότε κερδίζεις κάτι ακόμη. Μην αφήσεις πολύ χρόνο από την ώρα που θα μπουν στην τάξη για να ξεκινήσουν και αν κάποιος αργοπορεί χαρακτηριστικά και επίτηδες ξεκίνα χωρίς αυτόν/ αυτήν.
Αξιοποίησε με λίγα λόγια τον αιφνιδιασμό. Καλή επιτυχία.

[evan]

[Ritalamp]

Και μετά τους λέτε να μη βρίζουν, να μην είναι επιθετικοί, να σέβονται την αδυναμία του άλλου. Το δικό σας παράδειγμα ποιο είναι;;;
Συμφωνώ απόλυτα ότι τον τσαμπουκά τον κόβουμε από την αρχή της χρονιάς, αλλά δε χρειάζεται να φτάνουμε εμείς σε ακραία σημεία. Υπάρχουν πολλοί τρόποι, που δε χρειάζεται να περιλαμβάνουν νεύρα και βωμολοχίες.

[Kilgore]

Δυστυχώς, θα συμφωνήσω με evan και tsixlas: τα παιδιά σήμερα -με ελάχιστες εξαιρέσεις- σέβονται μόνο όποιον φοβούνται. Αν δώσεις θάρρος από την αρχή της χρονιάς, αν πας να γίνεις "φίλος" τους δηλαδή, έχεις χάσει το παιχνίδι. Την πρώτη χρονιά σχεδόν την πάτησα έτσι, αλλά την επόμενη ήξερα...

[clockie]

Δεν μπορει να ειναι ετσι μονο. Καποιος τροπος θα υπαρχει να τους προσεγγισεις ωστε να τους κερδισεις. Εγω αυτο παντως δεν το εχω καταφερει ακομα. Γενικως παντως καθε περσι κ καλυτερα απο αποψη μαθητων.

[elena.p]

Οι συμβουλές σας είναι πολύτιμες!! Η αλήθεια είναι πως τελικά μόνο με το φόβο στρώνουν τα πράγματα. Στους καθηγητές που τους βρίζουν (κυριολεκτικά) είναι "σούζα". Μίλησα με το διευθυντή και μου είπε ότι με χωρίς προειδοποίηση και την πρώτη φορά που θα ενοχλήσουν στο μάθημα θα βγαίνουν με απουσία. Για να δούμε μέχρι που μπορεί να φτάσει η μαγκιά τους. Χθες βέβαια, ο ένας από τους δυο ταραξίες μου είπε οτι μίλησε με τη μητέρα του και αποφάσισαν να μην παρακολουθεί στο μάθημα και να μη συμμετέχει. Παιδιά από διαλυμένες οικογένειες με απίστευτα κόμπλεξ και άπειρα λεφτά. 

[clockie]

Εγω κ σε ιεκ που δουλευα αποτελεσμα με τον φοβο δεν ειδα παντως...

[Supreme]

Τα αποτελέσματα όμως είναι βραχυπρόθεσμα με τη τακτική του φόβου και καθόλου χρήσιμα για τη ζωή των νέων μας

[Ritalamp]

Με το κάθε πέρσι και καλύτερα συμφωνώ ως εκεί που δεν παίρνει. Νιώθω ότι οι γονείς δεν αναλαμβάνουν ρόλο γονέα, αλλά ακόμη ενός παιδιού μέσα στην οικογένεια, οπότε το μπάχαλο είναι μες στο πρόγραμμα. όσο για το φόβο πέραν του ότι τα αποτελέσματα είναι βραχυπρόθεσμα και χαμηλής αξίας για την ηθική ανάπτυξη των παιδιών, όπως προαναφέρθηκε, είναι τόσο ψυχοφθόρα η στάση που πρέπει να τηρείς μέσα στην τάξη που σε χαλάει κι εσένα τον ίδιο. Άλλο αυστηρότητα, άλλο εχθρικότητα, όπως επίσης άλλο φόβος άλλο σεβασμός. Με ενήλικες πάντως που έχω δουλέψει σε ΙΕΚ τα κατάφερα πιο εύκολα από τα πιτσιρίκια στο νηπιαγωγείο.

[Kilgore]

Όταν λέω "φόβο", δεν εννοώ φυσικά βρισιές και τα σχετικά. Εννοώ μία "ψυχρότητα", μία σχετική "απόσταση", να τους δώσεις δηλαδή να καταλάβουν από την αρχή ότι εσύ θα κάνεις κουμάντο στην τάξη και δεν θα αφήσεις κανέναν να σου διαταράξει την ησυχία. Δεν χρειάζεται ούτε να υψώσεις τον τόνο της φωνής ούτε να βρίσεις. Αρκεί πολλές φορές ένα βλέμμα ή μία επίπληξη ψυχρή και ξερή, που θα δώσει όμως στον άλλο να καταλάβει ότι δεν σηκώνεις πολλά-πολλά και πως εάν επαναλάβει την παραβατική συμπεριφορά, θα αντιμετωπίσει συνέπειες.