Διαχείριση προβλημάτων σχολικής τάξης

[Αγάπη]

Το kittoulini έχει δίκιο στην τελευταία του παρατήρηση.

Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να αναφερθώ σε μια θεολόγο που είχα σε όλες τις τάξεις του γυμνασίου.
Παιδιά................σούζα μας είχε.............η θεολόγος..............ούτε στους μαθηματικούς ούτε στους φιλόλογους δεν είμασταν έτσι..........
Μόλις έμπαινε έλεγε :όποιος δε θέλει να παρακολουθήσει να περάσει έξω.
Το μολύβι αν έπεφτε κάτω,δε μας άφηνε να το πάρουμε.
Και όλα αυτά χωρίς φωνές,χωρίς υστερίες......................

Πάντως,δε μπορώ και να αδικήσω και τους πολύ αυστηρούς καθηγητές.
Η δουλειά μας είναι να μπαίνουμε στις τάξεις και να μαθαίνουμε 5 πράγματα στα παιδιά.
Κρίμα δεν είναι για τον εκπαιδευτικό να ανέχεται όλη τη βαβούρα της τάξης και να μπαίνει στο επόμενο τμήμα με ένα κεφάλι καζάνι και με τα νεύρα σπασμένα?
Και κρίμα για τον εκπαιδευτικό είναι,και άδικο για τους άλλους μαθητές να βλέπουν τον καθηγητή να μεταφέρει στο τμήμα τους προβλήματα που του δημιούργησε άλλο.

[PDE ads]

[k_k]

Το kittoulini έχει δίκιο στην τελευταία του παρατήρηση.

Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να αναφερθώ σε μια θεολόγο που είχα σε όλες τις τάξεις του γυμνασίου.
Παιδιά................σούζα μας είχε.............η θεολόγος..............ούτε στους μαθηματικούς ούτε στους φιλόλογους δεν είμασταν έτσι..........
Μόλις έμπαινε έλεγε :όποιος δε θέλει να παρακολουθήσει να περάσει έξω.
Το μολύβι αν έπεφτε κάτω,δε μας άφηνε να το πάρουμε.
Και όλα αυτά χωρίς φωνές,χωρίς υστερίες......................

Πάντως,δε μπορώ και να αδικήσω και τους πολύ αυστηρούς καθηγητές.
Η δουλειά μας είναι να μπαίνουμε στις τάξεις και να μαθαίνουμε 5 πράγματα στα παιδιά.
Κρίμα δεν είναι για τον εκπαιδευτικό να ανέχεται όλη τη βαβούρα της τάξης και να μπαίνει στο επόμενο τμήμα με ένα κεφάλι καζάνι και με τα νεύρα σπασμένα?
Και κρίμα για τον εκπαιδευτικό είναι,και άδικο για τους άλλους μαθητές να βλέπουν τον καθηγητή να μεταφέρει στο τμήμα τους προβλήματα που του δημιούργησε άλλο.

Συγνώμη Αγάπη , η θεολόγος που αναφέρεις δεν ήταν αυστηρή ? Δεν προειδοποιούσε με τον τρόπο της για τα επακόλουθα ? Απλά αυτό που έκανε και είναι το ιδανικότερο είναι να δρα προληπτικά , πριν τα πράγματα γίνουν ασυμάζευτα . Εδειχνε εξαρχής τα δόντια της (χωρίς φωνές και ενδεχόμενα με χαμόγελο , αλλα και αυστηρότητα) .
Κατι παρόμοιο θα πρότεινα στο kittoulini , σαν παραλλαγή της μεθόδου της , για την επόμενη χρονιά . Οταν τα παιδιά αξιολογούνται καθημερινά , με διάφορους τρόπους , μεταξύ άλλων και τα τεστ, θα προσπαθήσουν περισσότερο να προσέξουν στο μάθημα .
Δεν χρειάζεται να φτάσεις στο αμήν και να τους βάλεις τεστ ως τιμωρία . Να ξεκινήσεις την χρονιά με συχνή αξιολόγηση , ωστε να δράσεις προληπτικά .

Καθε τμήμα πάντως (και κάθε άτομο) θέλει την δική του προσέγγιση . Και ακόμη και απο σχολείο σε σχολείο , υπάρχει η διαφορά . Είναι το 3ο σχολείο που υπηρετώ και το πιο δύσκολο . Στα δυο προηγούμενα σχολείο , δεν είχα ουτε κατα προσέγγιση αντιμετωπίσει τέτοια προβλήματα και η είσοδος του καθηγητή στην τάξη ήταν αρκετή για να ησυχάσουν . Σε αυτό το σχολείο , στα 2 απο τα 3 τμήματα που έχω , έπρεπε να παλέψω και γιαυτό (δεν ήταν καν καθισμένα) .
Εμένα με ικανοποιεί η διαδρομή μου στο σχολείο απο την αρχή της χρονιάς . Θεωρώ οτι κέρδισα έδαφος στην τάξη και δεν ήταν ευκολο . Οσο για τα παιδιά ........ κάποια μαθανε αρκετά πράγματα και οχι μόνο μαθηματικά .

[Αγάπη]

Είπα εγώ ότι δεν ήταν αυστηρή?
Δε σήκωνε και χέρι όμως όπως κάποιοι σε προηγούμενα μηνύματα.

Για εμένα πλέον αυτή η θεολόγος είναι παράδειγμα προς μίμηση.
Και τυπκή ήτανε στο μάθημά της και δεν κάναμε κιχ................

Και τα θρησκευτικά δεν είναι μαθηματικά και αρχαία..................

[peri2005]

Μόλις έμπαινε έλεγε :όποιος δε θέλει να παρακολουθήσει να περάσει έξω.

Χωρίς απουσία ;
Γιατί αν ήταν έτσι , πολύ φοβάμαι ότι σε κάθε μάθημα η μισή τάξη θα'βγαινε έξω...
Είναι δύσκολος ο συνδυασμός να κάνεις το μάθημα που πρέπει και να μεταχειριστείς σωστά τους αδιάφορους μαθητές που ενοχλούν στην τάξη ..

[PDE ads]

[k_k]

Είπα εγώ ότι δεν ήταν αυστηρή?
Δε σήκωνε και χέρι όμως όπως κάποιοι σε προηγούμενα μηνύματα.

Για εμένα πλέον αυτή η θεολόγος είναι παράδειγμα προς μίμηση.
Και τυπκή ήτανε στο μάθημά της και δεν κάναμε κιχ................

Και τα θρησκευτικά δεν είναι μαθηματικά και αρχαία..................

Παρόμοιες εικόνες με τις δικές σου έχω και εγώ .
Οσο για το χέρι , εχει τελειώσει αυτή η ποινή χρόνια τώρα !!!! Και να σου πω : καλώς ! Δεν μπορώ να με φανταστώ με βέργα ! 

[happiness]

....

συνάδελφε μην απομονώνεις μέρος μόνο των απαντήσεών μου.

αυτή η τακτική πρέπει να είναι βραχυχρόνια.

ΦΥΣΙΚΑ και ο λόγος για τον οποίο δεν πρέπει να κάνουμε παρανομίες είναι επειδή αντιλαμβανόμαστε τις αρνητικές επιδράσεις αυτών των πράξεων πάνω μας και στους γύρω μας...αλλά αυτό το ξέρουμε τώρα, στην ενήλικη ζωή μας. όταν είμασταν μωρά παιδιά, όπως έχει προαναφερθεί ->

Γιατί αν το παιδί σου παει να βάλει το χεράκι του στην πρίζα και του φωνάξεις , δηλ. το φοβίσεις , θα το έχεις κακοποιήσει ?

εγώ δεν μπορώ να φανταστώ ότι υπάρχει κάποιος γονιός που εξηγεί στο 2χρονο παιδί του ότι δεν πρέπει να σκαλίζει με τα χέρια του τις μπρίζες γιατί θα πάθει κακό. νομίζω ότι όλοι απλά φοβίζουν το παιδί , διότι σε εκείνη την ηλικία απλά δεν είναι δυνατόν να κατανοήσει πλήρως την έννοια του κινδύνου και την αμετακλητότητα του θανάτου.

δεν μας εξηγούσανε, μας φοβίζανε. και καλά κάνανε.

για την σχολική τάξη, ο σεπτέμβρης είναι η "νηπιακή ηλικία" , το πάσχα η "εφηβία" και ο ιούνιος η "ενηλικίωση".
και όπως και στην πραγματική ζωή, εάν μετά την "νηπιακή ηλικία" και παρά τις εξηγήσεις, ένα άτομο εξακολουθεί να θέλει να συμπεριφέρεται παραβατικά, τότε αυτό το άτομο το προτιμώ φοβισμένο και "ήσυχο", παρά άφοβο και "ανεξέλεγκτο". και θεωρώ ότι όσοι έχουν καταλάβει την χρησιμότητα και την αναγκαιότητα των κανόνων, και εποφελούνται από την τήρησή τους, θα πρέπει ως σύνολο να βοηθάνε στην επιβολή τους.

Και να μη βλέπουμε τα παιδιά σαν ένα τσούρμο απείθαρχα πλάσματα αλλά σαν ξεχωριστές προσωπικότητες, που ο καθένας "έχει το κουμπί" του.

όχι ΜΟΝΟ ως ξεχωριστές προσωπικότητες, αλλά και ως ξεχωριστά τμήματα. και αυτό το λέω διότι το έχω δει με τα μάτια μου συγκεκριμένο παιδί που το έχω σε 2 τμήματα (ένα κατεύθυνσης και ένα επιλογής), στο κατεύθυνσης όπου το κλίμα δεν είναι καλό απέναντί μου να είναι πολύ ανήσυχο και να μου δημιουργεί προβλήματα και στο επιλογής (που κάθεται μαζί με έναν όχι καλό μαθητή αλλά πολύ ήσυχο) να μην τον καταλαβαίνω καν ότι είναι στην τάξη (εκτός από όταν είναι να τον βοηθήσω με τις εργασίες στις οποίες συμμετέχει !)

[maryk]

1) Μας διαφεύγει ίσως ότι το σχολείο δεν είναι δικαστήριο
2) kittoulini έχεις απόλυτο δίκιο σχετικά με τα φροντιστήρια.Το βλέπω από το φροντιστήριο που δουλεύω.Αλλά δυστυχώς είναι ένα μεγάλο θέμα το γιατί τα παιδιά εμπιστεύονται περισσότερο τα φροντιστήρια σε βάρος του σχολείου και τί πρέπει να αλλάξει στα σχολεία........

[kittoulini]

κοιτα..εχω δουλεψει αρκετα χρονια σε φροντιστηριο...1)οι υπευθυνοι εκαναν στα παιδια πλυση εγκεφαλου οτι μονο στο φροντιστηριο γινεται δουλεια και οτι μονο εμεις τα λεγαμε σωστα, 2)οταν το πληρωσεις κατι , το εκτιμας πιο πολυ, 3)οταν το φροντιστηριο βγαζει την υλη απο τα Χριστουγεννα και μετα κανει επαναληψεις, ενω το σχολειο με το ζορι βγαζει την υλη αφου χανονται αρκετα μαθηματα..το παιδι νιωθει οτι πρεπει εκει να δωσει σημασια..4)δεν ειναι οτι στο σχολειο δεν κανουν καλη δουλεια αλλα δεν προλαβαινουν τις περισσοτερες φορες να κανουν οσα θελουν. Εγω οταν καποια παιδια λενε οτι δινουν βαση στο φροντιστηριο και στους καθηγητες που εχουν εκει λεω οτι και εκεινοι οι καθηγητες μπορει καποια μερα να διοριστουν τοτε θα παψουν να ειναι καλοι;Ε, σε αυτη την ερωτηση κανενα παιδι δεν μπορει να απαντησει.

[maryk]

Και στο φροντιστήριο που δουλεύω επικρατεί η ίδια άποψη και γίνεται επιλήψιμο το γεγονός ότι κάποια παιδιά μπορεί να μην πηγαίνουν φροντιστήριο είτε επειδή τους καλύπτει το σχολείο, είτε γιατί εμπιστεύονται τις δυνάμεις τους ή για διάφορους λόγους.Στην τελική δεν έχουν όλοι οι γονείς τη δυνατότητα να πληρώνουν για μαθήματα που οφείλουν να γίνονται σωστά στο σχολείο και δυστυχώς πολλοί καθηγητές επαναπαύονται στη σίγουρη θέση τους και δεν "πολυσκάνε" για το αν θα καλύψουν την ύλη και σωστά.Τέτοιους καθηγητές είχα και εγώ και δυστυχώς τους ίδιους έχουν και οι μαθητές μου.Ένα παράδειγμα η φιλόλογος που κάλυπτε την ώρα αναλώμενη σε πολιτικές θεωρίες και την υπέροχη ερωτική ζωή που είχε με τον άντρα της.........

[aggeliki22]

Το kittoulini έχει δίκιο στην τελευταία του παρατήρηση.

Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να αναφερθώ σε μια θεολόγο που είχα σε όλες τις τάξεις του γυμνασίου.
Παιδιά................σούζα μας είχε.............η θεολόγος..............ούτε στους μαθηματικούς ούτε στους φιλόλογους δεν είμασταν έτσι..........

Τι γίνεται με τους θεολόγους βρε παιδιά! Κι εγώ στο λύκειο είχα έναν θεολόγο στον οποίο ήμασταν όλοι "παναγίτσες"!(αν μου επιτρέπεται η έκφραση) Όχι όμως με την απειλή της απουσίας,αλλά επειδή όσα έλεγε μας ενδιέφερεν πάρα πολύ. Ήταν μεγάλη ανακούφιση, ανάμεσα σε όλους τους καθηγητές που απλά προσπαθούσαν να βγάλουν την ύλη, να υπάρχει κ κάποιος ο οποίος μας άφηνε να συζητάμε (όχι μεταξύ μας) και να ρωτάμε ότι μπορεί να μας απασχολούσε! Δεν είναι οτι δεν έκανε το μάθημα που έπρεπε, αλλά αντί να μας μιλάει επι 40 λεπτά για τις τρεις σελίδες που έπρεπε να παραδώσει, έλεγε την ουσιά του κάθε μαθήματος και μετά άνοιγε συζήτηση πάντα (σχεδόν) σχετική με το θέμα που πραγματευόταν, αλλά και πολύ ενδιαφέρουσα για μας, αφού ασχολούμασταν με θέματα που μας απασχολούσαν πολύ ως εφήβους και ως ανθρώπους που όπου να΄ναι θα "παραδιδόμασταν στην κοινωνία"!!

[aggeliki22]

δεν μας εξηγούσανε, μας φοβίζανε. και καλά κάνανε.

για την σχολική τάξη, ο σεπτέμβρης είναι η "νηπιακή ηλικία" , το πάσχα η "εφηβία" και ο ιούνιος η "ενηλικίωση".
και όπως και στην πραγματική ζωή, εάν μετά την "νηπιακή ηλικία" και παρά τις εξηγήσεις, ένα άτομο εξακολουθεί να θέλει να συμπεριφέρεται παραβατικά, τότε αυτό το άτομο το προτιμώ φοβισμένο και "ήσυχο", παρά άφοβο και "ανεξέλεγκτο". και θεωρώ ότι όσοι έχουν καταλάβει την χρησιμότητα και την αναγκαιότητα των κανόνων, και εποφελούνται από την τήρησή τους, θα πρέπει ως σύνολο να βοηθάνε στην επιβολή τους.

Ξέρω ότι δεν ήταν αυτός ο σκοπός σου αλλά με τίποτα δε θέλω να φανταστώ ότι η διευθύντρια στον παιδικό οπου δουλεύω έχοντας ως αφετηρία τέτοιες απόψεις, έχει τη συμπεριφορά που έχει σήμερα! Δηλαδή, καλύτερα απο το σεπτέμβρη της σχολικής ζωής, όπως λες τη νηπιακή ηλικία(που δε διαφωνω με το χαρακτηρισμό), να είναι φοβισμένο το παιδί, παρα ανεξέλεγκτο. Γιατί, ειλικρινά τα νήπια (και μικρότερα ακόμη) την τρέμουν! Όταν είχα πρωτοξεκινήσει, μου έκανε πολύ αρνητική εντύπωση να βλέπω παιδιά 4 χρονών να κοιτάζουν πανικόβλητα ποιος είναι στην τάξη τη στιγμή που τους πέφτει ένα παιχνίδι κάτω, μην τυχόν και "τα ακούσουν"! Φυσικά καμία σχέση δεν έχει μια τάξη παιδικού σταθμού - νηπιαγωγείου, με μια τάξη λυκείου, αλλά πιστεύω οτι σε ότι αφορά στο φόβο, οι ισορροπίες είναι πολύ λεπτές και είναι εύκολο να φτάσουμε απο την απλή επιβολή της τάξης στο να έχουμε μαθητές φοβισμένους και ανελεύθερους.

[maryk]

Υπάρχουν καθηγητές που κατανοούν ότι οι μαθητές θεωρούν το μάθημά τους δευτερεύον και προσπαθούν να το κάνουν όσο πιο ευχάριστο.Άλλοι όχι μόνο δεν το κατανοούν αλλά βγάζουν και κομπλεξισμό απέναντι στους μαθητές.Ένας μαθητής π.χ. που είναι ένα βήμα πριν τις πανελλήνιες αδιαφορεί για κάποια μαθήματα (π.χ θρησκευτικά, γυμναστική....) που δεν του είναι απαραίτητα και σε κάποιους καθηγητές δεν αρέσει καθόλου.Αισθάνονται ότι απαξιώνουν το μάθημά τους και ξεσπούν στους μαθητές

[ammy]

    Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου από την πρώτη ώρα που είχα με ένα τμήμα γ΄λυκείου (σημειωτέον ότι οι σχέσεις μας κάπως βελτιώθηκαν, αλλά μάθημα κάνουμε με το ζόρι, καθώς είναι τμήμα που έχει τη φήμη του κακού και όπως έχουν ομολογήσει φοβούνται μήπως τη χάσουν!!!). Ο λυκειάρχης δε με συνόδευσε στο τμήμα (όπως κατάλαβα μετά τους ψιλοφοβάται ή ίσως γιατί μένει και αυτός κοντά  θέλει να έχει καλές σχέσεις με τις οικογένειές τους), αλλά μου είπε σε ποια αίθουσα βρίσκονται. Πηγαίνοντας είδα από μακριά 5-7 αγόρια να φωνάζουν έξω από την πόρτα και να τη χτυπούν με δύναμη. Όταν πλησίασα με βούτηξαν και με έσυραν στην τάξη όπου συνέχισαν να ουρλιάζουν. Περίμενα όσο πιο ατάραχη μπορούσα και, όταν σταμάτησαν μετά από κανά τέταρτο, συστήθηκα και ξεκίνησα τα γενικά για το μάθημα, διακοπτόμενη συχνά από φωνές. Ο λυκειάρχης το χαρακτήρισε αστείο των παιδιών, ενώ ένας συνάδελφος μού είπε αργότερα ότι έπρεπε να τους αποβάλλω. Εκείνη την ώρα όλοι κώφευαν! Εγώ πραγματικά φοβήθηκα. Ποια η γνώμη σας; Τι θα έπρεπε να κάνω σε ανάλογη περίπτωση, αν και εύχομαι να μην τύχει σε κανέναν;

[Αγάπη]

Ο Μπίλιας τι κάνει?
Καλά είναι?