Δημιουργία ξεχωριστών τμημάτων με βάση: Μαθησιακές δυσκολίες ή Απόδοση μαθητών

[w1red]

Αξιαγάπητη kellykou, πιστεύεις πως παιδιά που θέλουν αισθητά περισσότερο χρόνο για να τα καταφέρουν νοιώθουν καλά με τον εαυτό τους; Έρευνες έχουν δείξει πως φτωχοί οι οποίοι μένουν πολύ κοντά σε πάμπλουτους ανθρώπους, έχουν αισθητά μικρότερο μέσο όρο ζωής από φτωχούς που ζουν ανάμεσα σε φτωχούς. Η διαφορά εντοπίζεται στην ψυχολογία. Όταν έχει κάποιον πάμπλουτο δίπλα του, τότε και ο μικρομεσαίος, νοιώθει φτωχαδάκι. Αλήθεια το έχετε νοιώσει ποτέ αυτό όταν ένα αμάξι των 300,000 ευρώ σας προσπερνάει; Όταν ένα παιδί λοιπόν βλέπει πως ανήκει στα 5-6 άτομα από τα 25-30 τα οποία έχουν μόνιμα μια απορία και τελικά ντρέπονται να ρωτάνε συνέχεια, τελικά τα παρατάνε, αδιαφορούν, μιλάνε για κάτι άσχετο. Το να βρίσκονται σε μικτές τάξεις, δεν τους κάνουν να νοιώθουν πλούσιοι, αλλά ακόμα φτωχότεροι!

[PDE ads]

[w1red]

Ritalamp τι έχεις να πεις γι' αυτό; Εγώ από την προσωπική μου εμπειρία σε Τεχνικά Λύκεια, ΕΠΑΛ. ΟΑΕΔ κτλ βλέπω πως τα παιδιά αυτά νοιώθουν πολύ καλύτερα μέσα στην τάξη. Μια χαρά μου φαίνονται ψυχολογικά. Ίσως καλύτερα και από τα άλλα. Ένας λόγος που δεν πάνε στα ΓΕΛ, είναι και αυτός.. η καλύτερη ψυχολογία. Νοιώθουν μια χαρά με τον εαυτό τους, μιας και δεν είναι κάτι το ξεχωριστό ανάμεσα στους άλλους και έχουμε και αποτελέσματα απτά στην επίδοση, αν ο καθηγητής δεν είναι κολλημένος και αν δεν μπαίνει απλά και "παραδίδει το παρακάτω μάθημα". Μην ξεχάσουμε και το "κολλημένο στα μαθήματα των ΓΕΛ" πρόγραμμα σπουδών που έχουν να αντιμετωπίσουν. Τα παιδιά που είναι στα ΓΕΛ και δεν τα πάνε καλά, στις μικτές τάξεις των μεγάλων απαιτήσεων χαντακώνονται. Περιμένουν να περάσουν τα τρία χρόνια και να πάρουν το πτυχίο. Αυτό δεν δείχνει η ελληνική πραγματικότητα; Αυτό δεν θα έδειχνε μια έρευνα στον χώρο μας; Δεν είναι διαφοροποίηση οι δύο αυτοί τύποι Λυκείου;

[w1red]

[Ritalamp]

Έχω πολλές φορές υποστηρίξει ότι η τεχνική- επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει κάποτε να ανθίσει. Γιατί πώς να το κάνουμε δεν αρέσουν σε όλους μας τα ίδια πράγματα ούτε έχουμε όλοι τα ίδια ταλέντα. Ένα παιδί που είναι περισσότερο προσανατολισμένο σε πρακτικής φύσης ζητήματα είναι τελείως φυσιολογικό να βρει το δρόμο του σε ένα καλά δομημένο και οργανωμένο ΕΠΑΛ. Όμως δε θεωρώ ότι το ΕΠΑΛ πρέπει να παραμείνει ο χώρος αποθήκευσης των κακών μαθητών που κουτσά στραβά θα βοηθηθούν να πάρουν ένα χαρτί στο χέρι να μη θεωρούνται αγράμματοι. Θα ήταν πραγματικά υπέροχο να βλέπεις αριστούχους μαθητές στα ΕΠΑΛ γιατί είναι πιο κοντά στα θέλω τους.

Είμαι λίγο ρομαντική το ξέρω, όμως αν εμείς δεν έχουμε όραμα για την εκπαίδευση και δεν παλέψουμε γιαυτό τα παιδιά θα είναι πάντα και για πάντα έρμαια της πολιτικής κακοδαιμονίας και την κοινωνικής αναπαραγωγής (τελικά στο νηπιαγωγών έχουμε κάνει πολλή κοινωνιολογία  Θα ζήσω γιατρέ μου; )

[PDE ads]

[w1red]

Ritalamp, δεν μου απάντησες σε αυτά που είπα, είσαι λίγο εκτός θέματος τολμώ να πω  . Όπως και να έχει για να σε καθησυχάσω έχω δει και αριστούχους μαθητές στα τεχνικά, ΕΠΑΛ κτλ. Μαθητές που πέρασαν στα ΤΕΙ και το τέλειωσαν με άνεση, λαμπρά πραγματικά μυαλά που ξεπερνούν τον μέσο όρο ενός Ενιαίου.

[rozy4]

w1red, ας δεχθούμε προς χάρη της συζήτησης τον διαχωρισμό των τμημάτων.
1)ποιοι και με ποια κριτήρια θα επιλέξουν τους μαθητές που θα μετέχουν στα "ταχύρυθμα" τμήματα;
2)ο διαχωρισμός θα γίνει σε επίπεδο τμήματος ή σε επίπεδο μαθημάτων; διότι υπάρχουν μαθητές καλοί σε κάποια μαθήματα και αδύναμοι σε άλλα.
3)θα αλλάξουν τα αναλυτικά προγράμματα, τα βιβλία, η ύλη; ή το μόνο ζητούμενο είναι ο χρόνος απόκρισης;
4)θα υπάρχει η δυνατότητα μεταπήδησης σε "ταχύρυθμο" τμήμα και αν ναι, με ποια κριτήρια και πότε (π.χ. στο τέλος της σχολικής χρονιάς);
5)σε ποιες τάξεις αναφέρεσαι; (δημοτικό, γυμνάσιο, λύκειο)
6)ο διαχωρισμός θα γίνει σε δύο ή τρία διαφορετικά επίπεδα μάθησης (χαμηλό, μέτριο, υψηλό).

αντιλαμβάνεσαι βέβαια ότι μιλάμε για τουλάχιστον διπλασιασμό αιθουσών και καθηγητών που το καθιστά ουτοπικό σαν μέτρο και ίσως και για αυτό το λόγο να μην θεωρείται και παιδαγωγικά σωστό.

αν ο διαχωρισμός αφορά μόνο το λύκειο θα πρέπει να μας παιδέψει λίγο περισσότερο το γιατί η ψαλίδα μεταξύ "καλών" και "κακών" μαθητών ανοίγει τόσο πολύ γιατί μπορεί αλλιώς να θεωρηθεί και ως εύκολη (όχι οικονομική) λύση ο διαχωρισμός (απόδοση ευθυνών στα θύματα και όχι στους θύτες).

[w1red]

rozy4 τις ίδιες απορίες έχω και εγώ. Ειλικρινά δεν γνωρίζω αν κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει ή αν τελικά θα φέρει καλύτερα αποτελέσματα από το υπάρχον σύστημα. Αν κάτι τέτοιο αποφασιστεί είναι άμεσα εφαρμόσιμο μιας και τα τμήματα θα παραμείνουν τα ίδια. Για παράδειγμα 3 25αρια υπήρχαν, 3 25αρια θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Η κατανομή είναι αυτή που θα αλλάξει, οπότε δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω. Η ψαλίδα δεν ανοίγει στο λύκειο, απλά εκεί τα παιδιά έχουν λόγο και διαφοροποιούνται, εκεί αποφασίζουν να πάνε ΕΠΑΛ. Αν ήταν να γίνει παρέμβαση θα έπρεπε μάλλον να γίνει από νωρίς, για να πάρουν τα παιδιά την μέγιστη βοήθεια.

[rozy4]

δλδ θεωρείς ο διαχωρισμός πρέπει {;} να γίνει σε επίπεδο τάξης και όχι μαθημάτων.
όπως όμως αναγνωρίζεις κι εσύ το πρόβλημα ξεκινάει πολύ νωρίτερα και εκεί θα πρέπει να επέμβουμε πρώτα και με παράλληλη στήριξη όπως σωστά συμπλήρωσε η rita.

για μένα το πρόβλημα είναι η διδακτέα ύλη και ο τρόπος προσέγγισης της. είναι απαράδεκτο στη φυσική το μάθημα να γίνεται βασικά στην τάξη και όχι στο χώρο του εργαστηρίου. απαράδεκτο είναι και το γεγονός ότι οι μαθητές καλούνται να "μάθουν" σωρεία νόμων και αξιωμάτων αλλά να μη μαθαίνουν τον επιστημονικό τρόπο σκέψης και δράσης και εκτός των άλλων να υφίστανται και την κακοποίση της γλώσσας μέσω των εκφωνήσεων των ασκήσεων. "σώμα μάζας  m και αρχικής ταχύτητας u..." χωρίς άρθρα ή ρήματα, με προεπιλογή ακόμη και των συμβολισμών, ασύνδετα από την καθημερινή ζωή των παιδιών. κάθε φορά στο ερώτημα των μαθητών "κυρία, που θα μας χρησιμεύσουν αυτά που μαθαίνουμε στη φυσική;" δυσκολεύομαι να απαντήσω.
δλδ με λιγότερο κανόνες του kirchhoff και δυνάμεις τα παιδιά θα είναι λιγότερα καταρτισμένα; τις περισσότερες φορές δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε ένα ντουί ή έναν διακόπτη και φωνάζουμε τον ηλεκτρόλογο. ή δεν παίρνουμε τα στοιχειώδη μέτρα για τα ελαστικά των αυτοκινήτων μας μετά από τόση τριβή και κυκλική κίνηση. τελικά τι τους μαθαίνουμε; να μπορούν να αποστηθίζουν και να λύνουν ασκήσεις με μια συγκεκριμένη μεθοδολογία; με κακέκτυπα βιβλία και με σαδιστικά προγράμματα σπουδών;
με 35 λεπτα μάθημα και με τμήματα που αρκετές φορές ξεπερνούν και τα 25 παιδιά;

[w1red]

Θεωρώ πως ο διαχωρισμός πρέπει να γίνει βάση των μαθημάτων, κάτι που είναι ποιο δύσκολο, αλλά όχι ανέφικτο. Σίγουρα πιστεύω πως παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες έχουν ανάγκη από καταρτισμένους εκπαιδευτικούς, μόνο έτσι θα έχουν ίσες ευκαιρίες. Τα παιδιά αυτά πέφτουν θύματα της ασχετοσύνης μας. Όσον αφορά την ύλη, από ότι λένε θα μειωθεί, αλλά δεν περιμένω πολλά. Είδα τα νέα βιβλία των μαθηματικών Γυμνασίου και έφριξα. Αυτοί που τα έχουν γράψει φαίνεται πως έχουν να κάνουν μάθημα στο Γυμνάσιο, από τότε που ήταν μαθητές. Ανταλλαγή απόψεων και προβληματισμών θέλω να κάνω με εσάς, δεν θέλω να νομοθετήσω,ούτε περιμένω θαύματα, ειδικά από το forum.

[MATH]

Ομολογώ ότι διάβασα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα στα μηνύματά σας . Δυστυχώς , μέσα στο τρέξιμο της επιβίωσης δεν μπόρεσα μέχρι τώρα να σχηματίσω  για το θέμα αυτό άποψη που να βασίζεται σε έρευνα και θεωρητική αναζήτηση. Επομένως ό,τι πω είναι κάτι ανάμεσα σε ..μπαρούφα και ασχετοσύνη. Ας πω όμως κάτι , έστω και τόσο ..υψηλής στάθμης :
  α) Η εμπειρία μου είναι από μαθητές  Γενικού Λυκείου , οπότε μαθητές με πραγματική μαθησιακή δυσκολία δεν συνάντησα.Διδάσκω μαθηματικά.
  β) Συχνά , θέλοντας να πειραματιστώ  - με τον εαυτό μου κυρίως -  έδινα στους μαθητές προβλήματα έξω από το σχολικό τυποποιημένο πνεύμα , όπως σπαζοκεφαλιές , μαθηματικά παιγνίδια ή θέματα διαγωνισμών από ΗΠΑ, Καναδά. Λοιπόν, ένοιωσα και γω έκπληξη όταν είδα ότι μαθητές που δεν έλυναν καθημερινά ούτε την πιο απλή άσκηση, σε τέτοια προβλήματα(χωρίς το άγχος της εξέτασης ή της βαθμολογίας) ήταν πιο γρήγοροι από τους  ''καλούς '' και ''επιμελείς '' μαθητές.
   γ) Από τότε που διαπίστωσα τα παραπάνω, προσπαθούσα να κάνω μόνο την εαυτό μου καλύτερο και πιο ελκυστικό στο μάθημα και έδινα κατά κάποιο τρόπο συγχωροχάρτι στους μαθητές που αδιαφορούσαν. Πιο πολύ το εκλάμβανα ως δικό μου πρόβλημα παρά των μαθητών , αν και θεωρητικά ξέρω ότι δεν είναι ακριβώς έτσι.
  δ) Είναι γεγονός ότι πολλές φορές θα ήθελα στο τμήμα πιο ομοιόμορφη κατανομή ενδιαφέροντος (σκόπιμα δεν λέω ικανότητας ή επίδοσης) για να δω τον κόπο μου να πιάνει τόπο και να καρποφορεί.Διότι όταν βλέπεις στα 100 παιδιά της Γ΄λυκείου τα 50 να μην πιάνουν το 10 σε 6 μαθήματα, δεν νοιώθεις και ..ευτυχιμένος !Δεν μπορείς πάντα να συμβιβάζεσαι με τη σκέψη ότι '' εγώ έκανα ό,τι μπορούσα, αλλά εκείνα δεν ήθελαν ''. Ο δάσκαλος είναι σαν τον ηθοποιό : παίζει , τα δίνει όλα στη σκηνή και στο τέλος η αμοιβή του είναι το χειροκρότημα. Σε μας  αμοιβή είναι η επιτυχία σε μια σχολή (χωρίς να σημαίνει ότι αυτό είναι σωστό σε όλες τις περιπτώσεις ). Αλλά σπάνια θα παραδεχτείς κάποιον ότι είναι καλός πχ μαθηματικός, αν οι μαθητές του αποτυγχάνουν κατά 50% ! 
  ε) Για τον χωρισμό σε επίπεδα δεν έχω αποκρυσταλλωμένη άποψη. Για τις ξένες γλώσσες γίνεται διαχωρισμός στα Γυμνάσια(νομίζω !) , αλλά δεν έχω κουβεντιάσει με τους συναδέλφους να μου πουν πως λειτουργεί αυτό το πράγμα. Σίγουρα  στο γνωστικό τομέα η εντύπωση θα είναι θετική  .

   στ) Είναι δύσκολο να βάλεις κριτήρια επιλογής. Υπάρχουν μέτριοι μαθητές σε ικανότητα που αποδίδουν καλά  και μαθητές σαίνια που σε απελπίζουν  !Δεν νομίζω ότι στο Λύκειο ο διαχωρισμός θα δημιουργούσε ψυχολογικές παρενέργειες στους μαθητές, αλλά θα δημιουργούσε σίγουρα τρέλλα  στις μαμάδες που τρέχουν στο σχολείο και σου παραπονιούνται όχι γιατί έβαλες στην κόρη τους 20 αλλά γιατί έβαλες και σε άλλους , αφού εκείνοι δεν είναι τόσο καλοί μαθητές  !
 ζ) Είναι άλλο πράγμα ο μαθητής με μαθησιακές δυσκολίες και άλλο ο μαθητής που αδρανεί , που αποκλίνει ή δεν αποδίδει  σύμφωνα με τις δυνατότητές του. Ο πρώτος θέλει σίγουρα στήριξη. Τα ξέρετε αυτά καλύτερα από μένα, δεν λέω τίποτα άλλο.Για τους άλλους ,πάντα θα γίνεται κουβέντα, διότι σε τελευταία ανάλυση αυτοί αποτελούν το επίκεντρο όλων των ερευνών και προσπαθειών σε όλες τις χώρες. Αν έμπαιναν σε επίπεδα , οι περισσότεροι  θα '' σώζονταν'' , άλλοι θα γινονταν ίσως χειρότεροι , αν και δεν βλέπω το λόγο γιατί να γίνονταν χειρότεροι. Στο δικό μου το μάθημα θα γίνονταν σίγουρα καλύτεροι , αρκεί να μην ήμουν εγώ αυτός που θα τους είχε κατατάξει σε αυτό το επίπεδο , αλλά ίσως ένα κατάλληλο τεστ  , ώστε να μην θεωρούν ότι ο δάσκαλος τους ..υποβίβασε.
   η) Τείνω να πιστεύω ότι υπάρχουν πολλά μαθήματα , τα περισσότερα , στα οποία οι μαθητές πρέπει να είναι όλοι μαζί . Είναι αυτονόητο ότι στα μαθήματα αυτά πρέπει να αλλάξει ο τρόπος διδασκαλίας , τα σχολικά βιβλία και ο μορφωτικός τους στόχος . Φυσικά πρέπει να μειωθεί και ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα(το πολύ 20-22).
  θ) Ο τρόπος που λειτουργούν και τα άλλη είδη σχολείων(ΕΠΑΛ κλπ) μπορεί να παίξει μεγάλο ρόλο για την παρεχόμενη παιδεία. Δυστυχώς μιλάμε μόνο για τα γενικά λύκεια και αφήνουμε το ΕΠΑΛ στην άκρη, ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει εντελώς το αντίθετο.Σήμερα ,  ήδη εμείς οι εκπαιδευτικοί όταν περνάμε μπροστά από ΕΠΑΛ την ώρα που σχολάνε οι μαθητές  , βλέπουμε αυτά τα παιδιά ως παιδιά δεύτερης κατηγορίας .Εδώ η προφητεία επαληθεύεται ! Όχι μόνο γιατί τα βλέπουμε εμείς έτσι , αλλά διότι τα σχολεία αυτά είναι εγκατελειμένα ! Αλλά σας ρωτάω: αν στα γενικά λύκεια οι οικογένειες δεν ξόδευαν τόσα χρήματα στα μαθήματα(κάθε είδους) και οι μαθητές είχαν την ίδια άποψη για το σχολείο τους , δεν θα ήταν πιο αξιοθρήνητη η κατάσταση στα γενικά λύκεια  από ότι στα ΕΠΑΛ;
   ι) Το τσουβάλιασμα δεν είναι καλό.Στα γενικά λύκεια υπάρχουν μαθητές που θα μπορούσαν να είναι καλύτεροι σε επίδοση. Δεν είναι όμως είτε διότι δεν θέλουν, είτε διότι δεν μπορούμε να τους πείσουμε γιατί πρέπει να γίνουν  καλύτεροι ,είτε διότι το σχολείο , όπως λειτουργεί , δεν τους συγκινεί. Το σημερινό σχολείο συνθλίβει τον έφηβο. Και συνθλίβει περισσότερο τον ελεύθερο και τον σκεπτόμενο έφηβο . Έχω δει πολλές φορές ότι οι άριστοι μαθητές δεν είναι οι πιο ...υγιείς έφηβοι. Συχνά αυτοί είναι αιχμάλωτοι των γονιών τους, των περιουσιών τους, είναι γεμάτοι ανασφάλεια, τρέμουν στην αποτυχία(και με το 19 κλαίνε !).Το βλέπω και μέσα στους συλλόγους καθηγητών με τους εαυτούς μας: είμαστε άτολμοι , δεν μπορούμε να συννεοηθούμε , βγάζουμε άθλια στοιχεία από το χαρακτήρα μας και συχνά αναρωτιέμαι : '' μα έχουμε τελειώσει πανεπιστήμιο ;Είμαστε δάσκαλοι ; '' .Να μη σας θυμίσω τη μέρα που σκοτώθηκε ο Αλέξης : οι μαθητές δεν μπήκαν μέσα και μεις είμασταν όλοι στις αίθουσες για να βάλουμε απουσίες !Τελείως βόδια ! Οι μαθητές βγήκαν στους δρόμους και μεις κοιμόμαστε ! Ευτυχώς που οι μαθητές μάς ξεπέρασαν και μας άνοιξαν τα μάτια! Διότι εκείνη τη μέρα πρώτοι από όλους στους δρόμους θάπρεπε να είμασταν εμείς , οι δάσκαλοί τους !για να τους δείξουμε ότι αυτά που τους διδάσκουμε  τα πιστεύουμε. Τους απογοητεύσαμε όμως και σκέφτομαι ότι μάλλον είναι πολύ ευγενικοί μαζί μας που δεν μας το πετάνε κατάμουτρα στην κάθε ευκαιρία !'
   θ) Από τα σημερινά παιδιά δεν λείπουν οι γνώσεις ! Ούτε από την κοινωνία ! Λέτε  η κρίση στην οικονομία να οφείλεται στην έλλειψη γνώσης  και όχι στην απληστία και την αλλαζονία των πλουσίων και των γνωστικών, τεχνοκρατών και μη ; Νομίζει κανένας ότι αν οι άνθρωποι ήξεραν  ένα θεώρημα παραπάνω ή τους αρχικούς χρόνους σε δύο ακομα ρήματα , θα ήταν καλύτερος ο κόσμος ή οι άνθρωποι πιο ευτυχισμένοι ; ΟΧΙ !
   ι) Αφού είναι έτσι, ο διαχωρισμός σε επίπεδα  - σε αυτή τη φάση  - είμαι σίγουρος ότι δεν θα προσδώσει τίποτα στους μαθητές, πέρα από λίγες άχρηστες γνώσεις .Δεν θα οφελήσει σε τίποτα τον  κόσμο ολόκληρο !  Μπορεί ίσως να τον κανει και χειρότερο . Τις αξίες μπορούμε να τις δώσουμε και μέσα σε αυτό το ανομοιόμορφο σχήμα. Αλλά όχι με αυτο το σχολείο, το μονότονο , το εξαντλητικό, το άχρωμο , το απάνθρωπο. Όχι με αυτό το σχολείο και τις προτεραιότητες που θέτει.
  Αν επιχειρήσουμε να αλλάξουμε το σχολείο και δούμε ότι και με μια νέα αντίληψη , όπως την έχουμε οι περισσότεροι στο μυαλό μας , οι μαθητές συνεχίσουν να απέχουν από τη μόρφωση με τον ίδιο προκλητικό τρόπο που το κάνουν σήμερα ,  τότε θα είμαι έτοιμος να δεχτώ ότι ο διαχωρισμός σε επίπεδα ,  σε όλα τα μαθήματα ,  είναι η μόνη λύση. Αλλά μέχρι τότε έχουμε να παλαίψουμε για το άλλο σχολείο που ονειρευόμαστε .
   Μπάμπης

[bikini]

Με συνεπήρε ο τρόπος που γράφεις!
Τι ωραία που τα λες!
Με προβλημάτισες...

[Ritalamp]

w1red αυτό που είπα ήταν ότι ίσως η καλύτερη επίδοση των παιδιών στα ΕΠΑΛ δεν έχει να κάνει με το ότι είναι όλοι οι κακοί μαθητές μαζεμένοι και έχουν τη σωστή αντιμετώπιση, αλλά με ότι το πρόγραμμα σπουδών ίσως να είναι λίγο πιο κοντά στα ενδιαφέροντά τους. Από την άλλη όλοι μιλούν για το κακό κλίμα των ΕΠΑΛ και τις πολύ δύσκολες συνθήκες στις οποίες εργάζονται οι συνάδελφοι εκεί λόγω κυρίως της "αδιαφορίας" των παιδιών, της έλλειψης κινήτρων κ.λ.π.

 Γενικότερα πιστεύω ότι πάει κάποιος να εφαρμόσει κριτήρια ταξινόμησης σε ανθρώπους είναι εύκολο να υποπέσει σε αυθαίρετες γενικεύσεις γιατί τελικά οι κατηγορίες είναι όσες και οι άνθρωποι, ο καθένας μα είναι τόσο μοναδικός που είναι πολύ δύσκολο να "ταξινομηθεί" κάπου χωρίς να παραγνωριστούν στοιχεία της προσωπικότητάς του, τα οποία είναι πολύ σημαντικά όμως για τη μάθηση και την ανάπτυξη. Άλλωστε στην κοινωνία ζούμε όλοι μαζί σε γενικές γραμμές οπότε μάλλον αναποτελεσματική θα είναι η αποστείρωση.

MATH φοβερός όπως πάντα.

[w1red]

MATH χαίρομε που συμφωνείς. Για το (α) να σου πω πως σίγουρα συνάντησες, είναι στατιστικά βέβαιο. Μέχρι να φτάσουν το Λύκειο έχουν καταφέρει και προσαρμόζονται πολύ καλύτερα. Αν διδάσκεις πολλά χρόνια, στατιστικά είναι βέβαιο πως συνάντησες εκτός και αν το ήξεραν και φυσικά και εσύ δεν το κατάλαβες. Στο β-γ γράφεις πως είναι θέμα καθηγητή, γι' αυτό λέω και εγώ πως τα παιδιά αυτά χρειάζονται ξεχωριστούς καθηγητές. Τους καλύτερους θα έλεγα. Για τα υπόλοιπα που γράφεις, πιστεύω πως θα έπρεπε να υπάρχει και συναίνεση του μαθητή-κηδεμόνα, αφού πρώτα τους εξηγήσουμε τα οφέλη αλλά και τα μειονεκτήματα αν πάει σε τελείως διαφορετικό τμήμα. Το πρόβλημα δεν ειναι για μένα αν πάει από το πρώτο στο δεύτερο, ή από το δεύτερο στο τρίτο, αλλά από το τρίτο στο πρώτο και αντίστροφα. Όσον αφορά για το ότι οι γνώσεις είναι άχρηστες θα συμφωνήσω μαζί σου. Αρκεί να δει κάποιος το "Είσαι ποιο έξυπνος από ένα 10χρονο;" Και θα καταλάβεις τι σαβούρα δίνουμε στα παιδάκια, και το πόσο γρήγορα αυτή η σαβούρα ξεχνιέται. Όμως κάτι μένει.. μένει ένας ποιο "δυνατός εγκέφαλος". Αυτά όμως είναι εκτός θέματος και ίσως θα μπορούσαμε να τα συζητήσουμε σε ένα άλλο θέμα.

[w1red]

Ritalamp, στο ΕΠΑΛ μερικά μαθήματα είναι λίγο στα ενδιαφέροντα τους. Τα μαθηματικά που διδάσκω όμως δεν είναι. Μπορείς όμως εύκολα αυτά τα προκλητικά άσχετα μαθηματικά να τους τα περάσεις με απλά λόγια και να κρατήσεις το ενδιαφέρον όλων. Γιατί; Γιατί σχεδόν όλοι δεν τα ξέρουν καθόλου, και οι υπόλοιποι δεν τα ξέρουν καλά.