0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Ελένη, δεν είναι καθόλου απαραίτητο να κάνεις γραμματική αναγνώριση της λέξης για να τονίσεις - ό,τι έχεις να καταλάβεις για τη γραμματική της λέξης το καταλαβαίνεις και από την κατάληξη, δεν στο λέει ο τόνος. Επίσης, η συντακτική θέση της λέξης δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το πώς τονίζεται! Άρα, δεν ισχύουν αυτά που λέει η έρευνα. Το ότι τα παιδιά που έμαθαν το πολυτονικό τα πήγαν καλύτερα στ'αρχαία είναι ασφαλώς αυτονόητο, αφού αυτά τα παιδιά είχαν "μυηθεί" στη "λογική" των αρχαίων νωρίτερα από τ' άλλα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα!
Τὸ μονοτονικὸ ἦταν ἡ ἀρχὴ μόνο τοῦ τέλους. Ἀκολουθεῖ τὸ ἀτονικό, ἡ φωνητικὴ γραφή, τὸ λατινικὸ ἀλφάβητο, καὶ στὸ τέλος ἡ ἐπιβολὴ τῆς ἀγγλικῆς, τὴν ὁποία βεβαίως θὰ διδάσκουν Ἄγγλοι καὶ ὄχι Ἕλληνες ἐκπαιδευτικοί.Ἐδῶ ταιριάζει ἡ φράση «τῶν οἰκιῶν ἡμῶν ἐμπιμπραμένων, ἡμεῖς ἅδομεν».Προφανῶς δὲν ἔγινε ἀντιληπτὸ τὸ πνεῦμα τῆς πρωτοβουλίας τῆς συλλογῆς τῶν ὑπογραφῶν.Ὁ Θεὸς νὰ βάλη τὸ χέρι του!
η συζήτηση είναι πολύ ενδιαφέρουσα και για εμάς των θετικών κατευθύνσεων.μου ήρθε στο μυαλό μια παλιότερη έρευνα για το πώς τελικά ο εγκέφαλος "διαβάζει" τις λέξεις και είπα να σας την ξαναθυμίσω.http://asynadak.pblogs.gr/2007/03/diabazontas-tis-lexeis.html
, αλλά το αβγό είναι ορθότερο να το γράφουμε έτσι, γιατί δεν πρόκειται για ελληνική λέξη.
Ωστόσο, θυμάμαι ότι, διβάζοντας το λεξικό του ανέφερε ότι προέρχεται το αβγό από το uovo. Δεν ξέρω αν θυμάμαι λάθος. Αν κάποιος έχει το λεξικό κοντά του ας μας διαφωτίσει.