Παραβατική συμπεριφορά μαθητή

[Έσπερος]

Πήρε συνέντευξη απ' τον εαυτό του. Καταλαβαίνεις.

Εγω ακόμη ψάχνω τι σ….. σχέση έχει η «συνέντευξη» περί ηθικής και θρησκευτικών με τα δικά μου γραφόμενα που παραθέτει. Κι αναρψτιεμαι αν ο συνάδελφος είναι μαθηματικός ή θεολόγος.

[PDE ads]

[happiness]

Μια απορία έχω. Τους μαθητές που είναι χαμηλών τόνων, που ενδεχομένως δέχονται κοροϊδίες ή απλώς αγνοούνται από τα ζωηρά παιδιά τα σκέφτεται κανείς; Δηλαδή μια φορά θα βγει κανείς να υπερασπιστεί το δικαίωμα των παιδιών αυτών στην μάθηση και στο να διεκδικούν τα δικαιώματά τους; Και καλά στο δημοτικό ίσως οι γονείς μπορούν να κάνουν κάτι, και πάλι με χίλια ζόρια, στα μεγαλύτερα παιδιά τι γίνεται; Πείτε με προκατειλημμένη, αλλά εγώ αυτά τα παιδιά θέλω να υπερασπιστώ. Και σημειώνω ότι μια χαρά   ήμουν στο σχολείο, ήμασταν από τους τυχερούς μάλλον.

erietta έχω ένα τέτοιο παιδί που ακόμα είναι στα πρώτα του σχολικά βήματα. Είναι ο φόβος και ο τρόμος μου αυτή η περίπτωση. Γι αυτό άλλωστε και η "πορεία" που πρότεινα στον γονέα με το πρόβλημα που ανέφερε είναι πράγματα που έχω σκεφτεί ότι θα κάνω εγώ σε ανάλογη περίπτωση. Έχω ήδη "γκαζωθεί" από τώρα ότι άμα μας τύχει κάτι τέτοιο, θα το κυνηγήσω μέχρι να σβήσει ο ήλιος! Γιατί ως εκπαιδευτικός το έχω κάνει και εγώ να "αγνοώ" μία ολόκληρη τάξη (όχι απλά 1-2 παιδιά) επειδή ασχολούμαι αποκλειστικά με τα "ζωηρά". Όχι γιατί δεν το καταλάβαινα ότι είναι άσχημο, αλλά επειδή δεν μπορούσα να διαχειριστώ αλλιώς την κατάσταση.

[Έσπερος]

erietta έχω ένα τέτοιο παιδί που ακόμα είναι στα πρώτα του σχολικά βήματα. Είναι ο φόβος και ο τρόμος μου αυτή η περίπτωση. Γι αυτό άλλωστε και η "πορεία" που πρότεινα στον γονέα με το πρόβλημα που ανέφερε είναι πράγματα που έχω σκεφτεί ότι θα κάνω εγώ σε ανάλογη περίπτωση. Έχω ήδη "γκαζωθεί" από τώρα ότι άμα μας τύχει κάτι τέτοιο, θα το κυνηγήσω μέχρι να σβήσει ο ήλιος! Γιατί ως εκπαιδευτικός το έχω κάνει και εγώ να "αγνοώ" μία ολόκληρη τάξη (όχι απλά 1-2 παιδιά) επειδή ασχολούμαι αποκλειστικά με τα "ζωηρά". Όχι γιατί δεν το καταλάβαινα ότι είναι άσχημο, αλλά επειδή δεν μπορούσα να διαχειριστώ αλλιώς την κατάσταση.

Εγω ως γονιός ειλικρινα θα προτιμούσα το παιδί μου να μένει σπίτι παρα να είναι σε σχολείο, κρίνοντας από την υποκουλτούρα που θα συναντήσει. Αυτό όμως δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να αποδίδεται στους εκπαιδευτικούς. Αυτή είναι η κοινωνία μας δυστυχώς, από σπίτια βγαίνουν αυτά τα παιδιά, οι εκπαιδευτικοί είναι εξίσου θύματα όπως και οι μαθητες. Το σχολείο για τα προσεγμένα σοβαρα παιδιά είναι μια αναίτια επιβάρυνση συναναστροφής με άτομα που δεν θα επέλεγαν ποτέ να κάνουν παρέα και που σίγουρα δεν θα συναντήσουν στο παν/μιο και σε χώρους εργασίας ΠΕ.

Από κει πέρα όμως, ως εκπαιδευτικοί είμαστε υποχρεωμένοι να τους κρατάμε όσο πιο κοντά μπορούμε στην εκπαιδευτική διαδικασια μπας και σωθούν λίγο από το περιβάλλον τους. Αν είχαμε μικρότερα τμήματα σίγουρα θα ήταν καλύτερο.

[lemonpies]

Το σχολείο για τα προσεγμένα σοβαρα παιδιά είναι μια αναίτια επιβάρυνση συναναστροφής με άτομα που δεν θα επέλεγαν ποτέ να κάνουν παρέα και που σίγουρα δεν θα συναντήσουν στο παν/μιο και σε χώρους εργασίας ΠΕ.

Κεκαλυμμένος φασιστικός τρόπος σκέψης.
Τι δουλεία έχουν στα δημόσια σχολεία εκπαιδευτικοί που σκέφτονται με αυτόν τον ελιτιστικό τρόπο;
Πως τους επιτρέπεται να διδάσκουν τέτοιες ιδέες που οδηγούν στην διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής;

[PDE ads]

[ppil]

Πήρε συνέντευξη απ' τον εαυτό του. Καταλαβαίνεις.

Τρόμαξα να καταλάβω θα έλεγα, αφού έψαξα και στο google...

erietta έχω ένα τέτοιο παιδί που ακόμα είναι στα πρώτα του σχολικά βήματα. Είναι ο φόβος και ο τρόμος μου αυτή η περίπτωση. Γι αυτό άλλωστε και η "πορεία" που πρότεινα στον γονέα με το πρόβλημα που ανέφερε είναι πράγματα που έχω σκεφτεί ότι θα κάνω εγώ σε ανάλογη περίπτωση. Έχω ήδη "γκαζωθεί" από τώρα ότι άμα μας τύχει κάτι τέτοιο, θα το κυνηγήσω μέχρι να σβήσει ο ήλιος! Γιατί ως εκπαιδευτικός το έχω κάνει και εγώ να "αγνοώ" μία ολόκληρη τάξη (όχι απλά 1-2 παιδιά) επειδή ασχολούμαι αποκλειστικά με τα "ζωηρά". Όχι γιατί δεν το καταλάβαινα ότι είναι άσχημο, αλλά επειδή δεν μπορούσα να διαχειριστώ αλλιώς την κατάσταση.

Είχα το ίδιο θέμα και πιστεύω ειλικρινά πως είναι βαρύτερο και πολύ πιο επιζήμιο στις μικρότερες ηλικίες. Πάντως για την ιστορία, παρόλο που η περίπτωσή μας αγκαλιάστηκε και από υπεύθυνους που συνήθως αδιαφορούν, παρόλο που άλλαξε η κατάσταση μέσα στο τμήμα ριζικά όσον αφορά στο μάθημα, η νοσηρή κατάσταση δεν είναι στα χέρια μας να αλλάξει. Το παραπονιάρικο ρητορικό ερώτημα του παιδιού μου: " Πού με στέλνεις;..." σπάει κόκαλα.

[Έσπερος]

Κεκαλυμμένος φασιστικός τρόπος σκέψης.
Τι δουλεία έχουν στα δημόσια σχολεία εκπαιδευτικοί που σκέφτονται με αυτόν τον ελιτιστικό τρόπο;
Πως τους επιτρέπεται να διδάσκουν τέτοιες ιδέες που οδηγούν στην διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής;

Σε παρακαλώ πολύ. Μιλάς εσυ για φασισμούς.
Πρόσεχε τι γράφω.
Ως εκπαιδευτικός αντιμετωπίζω τους μαθητες ισότιμα. Και ίσως ασχοληθώ και λίγο παραπάνω με τα παιδιά που βλέπω οτι από το σπίτι τους είναι αφρόντιστα ή έχουν λάθος πρότυπα. Σς βαθμό που όπως βλέπεις, εμμέσως άλλοι με κατηγορούν οτι αδιαφορώ για τα ησυχα παιδιά.

Ως γονέας όμως ξέρω οτι εκτός σχολείου, το παιδί μου δεν θα ξαναβρεθεί ποτέ να αναγκαστεί να συναναστραφεί με παιδιά που έχουν μαχαίρια, με παιδιά που φέρνουν σχολείο ηλεκτρονικά τσιγάρα, που ακούνε τραπ, που ξέρουν πορνοσαιτ. Ή για να το αλαφρυνω, εμένα το παιδί μου που είναι νηπιο ακούει μόνο ποιοτική μουσική και στη σ ολική εκδρομή ακούγαμε τους συμμαθητές να τραγουδάνε Αργυρό και Οικονομόπουλο.(!)  Ο μόνος χώρος που τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τετοια υποκουλτούρα, είναι το σχολείο δυστυχώς. Και είναι εκτός ελέγχου της οικογένειας αυτές οι συναναστροφές. Όταν τελειώσουν και πάνε στο πανεπιστήμιο, τις παρέες τους θα τις διαλέγουν. Στις δραστηριοτγτες τους, τις παρέες τους τις διαλέγουν κ εξάλλου οποίος πηγαίνει σε δραστηριότητες είναι προφανώς από προσεγμένα σπίτια. Στη δουλειά τους, οι συνάδελφοι θα είναι του ίδιου επιπέδου. Άρα μόνο το σχολείο είναι που σε αναγκάζει να κανεις παρέα με άτομα που δεν θα επέλεγεσ (το σχολειο και οι συμπεθεριες!)

[lemonpies]

Σε παρακαλώ πολύ. Μιλάς εσυ για φασισμούς.
Πρόσεχε τι γράφω.
Ως εκπαιδευτικός αντιμετωπίζω τους μαθητες ισότιμα. Και ίσως ασχοληθώ και λίγο παραπάνω με τα παιδιά που βλέπω οτι από το σπίτι τους είναι αφρόντιστα ή έχουν λάθος πρότυπα. Σς βαθμό που όπως βλέπεις, εμμέσως άλλοι με κατηγορούν οτι αδιαφορώ για τα ησυχα παιδιά.

Ως γονέας όμως ξέρω οτι εκτός σχολείου, το παιδί μου δεν θα ξαναβρεθεί ποτέ να αναγκαστεί να συναναστραφεί με παιδιά που έχουν μαχαίρια, με παιδιά που φέρνουν σχολείο ηλεκτρονικά τσιγάρα, που ακούνε τραπ, που ξέρουν πορνοσαιτ. Ή για να το αλαφρυνω, εμένα το παιδί μου που είναι νηπιο ακούει μόνο ποιοτική μουσική και στη σ ολική εκδρομή ακούγαμε τους συμμαθητές να τραγουδάνε Αργυρό και Οικονομόπουλο.(!)  Ο μόνος χώρος που τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τετοια υποκουλτούρα, είναι το σχολείο δυστυχώς. Και είναι εκτός ελέγχου της οικογένειας αυτές οι συναναστροφές. Όταν τελειώσουν και πάνε στο πανεπιστήμιο, τις παρέες τους θα τις διαλέγουν. Στις δραστηριοτγτες τους, τις παρέες τους τις διαλέγουν κ εξάλλου οποίος πηγαίνει σε δραστηριότητες είναι προφανώς από προσεγμένα σπίτια. Στη δουλειά τους, οι συνάδελφοι θα είναι του ίδιου επιπέδου. Άρα μόνο το σχολείο είναι που σε αναγκάζει να κανεις παρέα με άτομα που δεν θα επέλεγεσ (το σχολειο και οι συμπεθεριες!)

Δεν δικαιολογώ την θέση σου, γιατί διαφωνώ κάθετα με αυτή την τακτική πολλών γονέων να δημιουργούν μια υπερβολικά υπερπροστατευτική "φούσκα" γύρω από τα παιδιά τους. Μια φούσκα που στην ακραία της μορφή προσεγγίζει τον φασισμό, μιας και ο φασισμός αυτή ακριβώς την ιδεολογία πρεσβεύει, την προστασία και ευημερία μιας κάστας ανθρώπων οι οποίοι συνδέονται με ιδεολογικούς δεσμούς ή δεσμούς αίματος και ταυτόχρονα την αποφυγή, αδιαφορία ακόμα και απαξίωση όλων των υπόλοιπων. Δεν δικαιολογώ λοιπόν την θέση σου, ούτε θεωρώ ότι είναι προς το συμφέρον του παιδιού σου να μην έρχεται σε επαφή με τα παιδιά της γειτονιάς του. Όμως την κατανοώ, αυτή είναι η ενστικτώδης τάση κάθε γονέα, να θέλει πάση θυσία και πρώτα από όλα το συμφέρον των παιδιών του,  αδιαφορώντας για τα άλλα παιδιά.

Κατανοητή η θέση σου ως γονέας λοιπόν, στα πλαίσια των αρχέγονων γονικών ενστίκτων. Ως εκπαιδευτικός δημόσιου σχολείου όμως δεν είναι δυνατόν να υποστηρίζεις τέτοιες ελιτιστικές θέσεις που έρχονται ενάντια στον ίδιο τον ρόλο και την αποστολή του δημόσιου σχολείου, που δεν είναι άλλος παρά η κοινωνικοποίηση και η επαφή με όλες τις κοινωνικές τάξεις και τους χαρακτήρες παιδιών που βρίσκονται στην ίδια γειτονιά με την δικιά σου.  Το ίδιο ακριβώς, αλλά σε ακόμα πιο έντονη μορφή θα αντιμετωπίσει το παιδί όταν (και αν) πάει στο στρατό, μιας και στο στρατό δεν μιλάμε για επαφή με κοινωνικές τάξεις της γειτονιάς μας αλλά για επαφή με κοινωνικές τάξεις άλλων γειτονιών και περιοχών. Και πολύ πιθανόν τα ίδια θα αντιμετωπίσει και όταν θα βρει δουλειά , γιατί το εργασιακό περιβάλλον δεν είναι πάντα στρωμένο με ροδοπέταλα όπως θέλεις να πιστεύεις. Οπότε καλό είναι να είναι προετοιμασμένο το παιδί, να έχει μάθει να μιλάει και την γλώσσα του σαλονιού και του λιμανιού, γνωρίζοντας ταυτόχρονα τις έκτροπες καταστάσεις που περιγράφεις και το πώς θα προστατευτεί από αυτές, γιατί διαφορετικά το σοκ του παιδιού θα είναι ακόμα εντονότερο.

Και φυσικά, το κυριότερο από όλα, κάτι που ξεπερνάει το δικό σου κοντόφθαλμο οικογενειακό συμφέρον, είναι το γεγονός ότι οι κοινωνικές τάξεις και οι διαφορετικοί χαρακτήρες ΠΡΕΠΕΙ να έρχονται σε επαφή μεταξύ τους, ΠΡΕΠΕΙ από μικρές ηλικίες να προσπαθήσουν να αναπτύξουν μεταξύ τους αλληλοκατανόηση, συνεργασία και αν όχι αποδοχή τουλάχιστον ανοχή, γιατί διαφορετικά οδεύουμε σε γκετοποίηση πληθυσμών και χαρακτήρων που μαθηματικά έχει ως αποτέλεσμα την κοινωνική έκρηξη, η οποία στην τελική κανέναν δεν συμφέρει.

[Έσπερος]

Με συγχωρείς πολύ, το σχολείο είναι κοινωνικοποιηση για να βελτιωθεί οποίος δεν μπορεί να έχει κάτι καλό από το σπίτι του. Το παιδί λοιπόν που κανεις δεν ενδιαφέρεται για το επίπεδο του, δυνητικά μπορεί να ωφεληθεί ερχόμενο σε επαφή με το καλύτερο. Το δικό μου παιδί όμως γιατί θα ωφεληθεί αν μάθει τι είναι το μαχαίρι πεταλούδα και ο μπαφος; Και μάλιστα σε καθημερινή βάση επι αρκετές ώρες τη μέρα; Εσυ ως μεγάλος θες να είσαι σ έναν χώρο που κάποιος σε ενοχλεί, δεν σ αφήνει να συγκεντρωθείς, δεν εχεις κανένα κοινό και μπορεί και να σε κοροϊδεύει γιατί σε θεωρεί φλωρο; Δεν νομίζω. Γιατί να το περάσει αυτό ένα παιδί; Στο σχολείο υποτίθεται πας για να περάσεις ωραία με φίλους, πέρα απο το να μάθεις. Δεν πας για να σε αναγκάζουν να περνάς τη μισή σου μέρα με χουλιγκανους και σαχλοκουδουνα. Και να σου λενε και αηδίες για το ότι είστε μια ομάδα και τετοια.

Δεν μιλώ για κοινωνικές τάξεις. Δεν μιλώ για επαφή με μειονότητες. Υποκουλτούρα μπορεί να είναι και το κακομαθημένο πλουσιοπαιδο της γειτονιάς. Στο σχολείο έρχεσαι σε επαφή με το διαφορετικό, προφανώς. Όμως ο σκοπός είναι να ανεβαίνει το επίπεδο, όχι να επικρατεί η φτήνια. Πιστεύεις εσυ ότι ανεβαίνει το επίπεδο; Ότι τα παιδιά το ένα με το άλλο θα ακούσουν κάτι καλύτερο; Εγω σαν μαθήτρια, που πήγαινα και σε πειραματικό, δεν θα έλεγα ότι εχω ευχάριστες αναμνήσεις από τα μαθητικά χρόνια στον τομέα της συντροφιάς, παρα μόνο από το λύκειο που ήταν πειραματικό. Σε καμία περίπτωση δεν είχα ευχάριστες αναμνήσεις στα σχολεία της γειτονιάς μου. Και παρέες που να ευχαριστιέμαι βρήκα στο παν:μιο κ αυτό προς το τέλος, στο μεταπτυχιακό και αλλού.

[lemonpies]

Με συγχωρείς πολύ, το σχολείο είναι κοινωνικοποιηση για να βελτιωθεί οποίος δεν μπορεί να έχει κάτι καλό από το σπίτι του. Το παιδί λοιπόν που κανεις δεν ενδιαφέρεται για το επίπεδο του, δυνητικά μπορεί να ωφεληθεί ερχόμενο σε επαφή με το καλύτερο. Το δικό μου παιδί όμως γιατί θα ωφεληθεί αν μάθει τι είναι το μαχαίρι πεταλούδα και ο μπαφος; Και μάλιστα σε καθημερινή βάση επι αρκετές ώρες τη μέρα; Εσυ ως μεγάλος θες να είσαι σ έναν χώρο που κάποιος σε ενοχλεί, δεν σ αφήνει να συγκεντρωθείς, δεν εχεις κανένα κοινό και μπορεί και να σε κοροϊδεύει γιατί σε θεωρεί φλωρο; Δεν νομίζω. Γιατί να το περάσει αυτό ένα παιδί; Στο σχολείο υποτίθεται πας για να περάσεις ωραία με φίλους, πέρα απο το να μάθεις. Δεν πας για να σε αναγκάζουν να περνάς τη μισή σου μέρα με χουλιγκανους και σαχλοκουδουνα. Και να σου λενε και αηδίες για το ότι είστε μια ομάδα και τετοια.

Συνεχίζεις και μιλάς σας γονέας. Το γονικό σου ένστικτο φαίνεται να υπερνικά την λογική εκπαιδευτικού που θα έπρεπε να έχεις.

Τι θα πει, το δικό μου παιδί δεν θα ωφεληθεί; Φυσικά θα ωφεληθεί, αν καταφέρει με την συμπεριφορά του και με την βοήθεια των εκπαιδευτικών να μετατρέψει τους χουλιγκάνους και τα σαχλοκούδουνα σε φίλους και σε άτομα που συνεργάζονται. Εκτός του ότι ωφελείται βοηθώντας, εκτός του ότι ωφελεί το κοινωνικό σύνολο ανεβάζοντας με την στάση του και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του το επίπεδο χειρότερων μαθητών και προβληματικών χαρακτήρων, στο κάτω κάτω είναι και μια καλή εξάσκηση για να μπορέσει να γίνει ένας επιτυχημένος προϊστάμενος στο μελλοντικό του εργασιακό περιβάλλον.

[Έσπερος]

Συνεχίζεις και μιλάς σας γονέας. Το γονικό σου ένστικτο φαίνεται να υπερνικά την λογική εκπαιδευτικού που θα έπρεπε να έχεις.

Τι θα πει, το δικό μου παιδί δεν θα ωφεληθεί; Φυσικά θα ωφεληθεί, αν καταφέρει με την συμπεριφορά του και με την βοήθεια των εκπαιδευτικών να μετατρέψει τους χουλιγκάνους και τα σαχλοκούδουνα σε φίλους και σε άτομα που συνεργάζονται. Εκτός του ότι ωφελείται βοηθώντας, εκτός του ότι ωφελεί το κοινωνικό σύνολο ανεβάζοντας το επίπεδο χειρότερων μαθητών, στο κάτω κάτω είναι και μια καλή εξάσκηση για να μπορέσει να γίνει ένας επιτυχημένος προϊστάμενος στο μελλοντικό του εργασιακό περιβάλλον.

Μα σαν γονέας μιλώ αυτή τη στιγμή. Σαν εκπαιδευτικός είπα, τους μαθητες τους αντιμετωπίζω ισότιμα. Άσε που τελικά πιο πολύ ασχολούμαστε όλοι μ αυτούς που δημιουργούν θέμα. Κι επιμενω ότι το σχολείο πρέπει να κρατά κοντά του όλους τους μαθητες. Όταν όμως με απασχολεί το όφελος του δικού μιυ παιδιού, λυπάμαι πολύ για το περιβάλλον που θα συναντήσει. Έτερον εκατερον.

Δεν συμφωνώ πάντως ούτως ή άλλως μ αυτό που λες. Στο σχολείο βλέπεις πολλές πτυχές της κοινωνίας που δεν θα συναντήσεις αλλού. Δεν βρίσκω κάτι θετικό σε αυτό. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι κι εγω κέρδισα κάτι που στο σχολείο ως καθηγήτρια έμαθα τι είναι τα σκορδακια κ η πεταλούδα κ δεν ξέρω άλλο τι θα μάθω στο μέλλον. Αν έκανα μια διυλεια γραφείου μάλλον δεν θα τα ήξερα αυτά και δεν πιστεύω ότι θα είχα κάποια έλλειψη. Αλλά ενταξει αυτή τη διυλεια εγω τξ διάλεξα. Τα παιδιά όμως δεν διαλέγουν τους συμμαθητές τους.

[lemonpies]

Μα σαν γονέας μιλώ αυτή τη στιγμή.

Και καλό είναι να σταματήσεις να μιλάς σαν γονέας, και να ενδυθείς τον ρόλο του εκπαιδευτικού, γιατί το φόρουμ αυτό είναι φόρουμ εκπαιδευτικών.

Τα παιδιά όμως δεν διαλέγουν τους συμμαθητές τους.

Τα παιδιά δεν διαλέγουν τους συμμαθητές τους. Τα παιδιά επίσης δεν διαλέγουν τους γονείς τους, και αυτό είναι το πιο σοβαρό θέμα που πρέπει να απασχολεί τόσο τον κάθε εκπαιδευτικό όσο και την κοινωνία.

[Έσπερος]

Τα παιδιά δεν διαλέγουν τους συμμαθητές τους. Τα παιδιά επίσης δεν διαλέγουν τους γονείς τους, και αυτό είναι το πιο σοβαρό θέμα που πρέπει να απασχολεί τόσο τον κάθε εκπαιδευτικό όσο και την κοινωνία.

Ναι αυτό ως εκπαιδευτικό με απασχολεί. Αλλά δεν μπορώ να το λύσω.
Ως γονέα επίσης με απασχολεί αλλά ούτε σ αυτό φταίω ούτε φταίει κάτι το κάθε σωστό παιδί από σπίτι. Μάλλον θύμα είναι κι αυτό.

Κι επειδή το παίζεις υπερανω, κανε εικόνα να είσαι σε σχολείο με δεξιούς που ακούνε Κεραμεως, Πίζα, αξιολόγηση, αριστεία, και εκστασιάζονται. Θα πεις «αχ τι ωραία, ευκαιρία να αγκαλιάσω τη διαφορετικότητα»; Ή θα σιχτιρίζεις μέρα νύχτα και θα περιμένεις να τελειώσει η χρονιά;

[lemonpies]

Ναι αυτό ως εκπαιδευτικό με απασχολεί. Αλλά δεν μπορώ να το λύσω.
Ως γονέα επίσης με απασχολεί αλλά ούτε σ αυτό φταίω ούτε φταίει κάτι το κάθε σωστό παιδί από σπίτι. Μάλλον θύμα είναι κι αυτό.

Κι επειδή το παίζεις υπερανω, κανε εικόνα να είσαι σε σχολείο με δεξιούς που ακούνε Κεραμεως, Πίζα, αξιολόγηση, αριστεία, και εκστασιάζονται. Θα πεις «αχ τι ωραία, ευκαιρία να αγκαλιάσω τη διαφορετικότητα»; Ή θα σιχτιρίζεις μέρα νύχτα και θα περιμένεις να τελειώσει η χρονιά;

Δεν αγκαλιάζω την κάθε διαφορετικότητα. Όποιος άκριτα αγκαλιάζει την οποιαδήποτε διαφορετικότητα, τότε σημαίνει ότι είναι ίδιος με τους πάντες, άρα ο ίδιος δεν είναι σε τίποτα διαφορετικός. Αυτό που κάνω είναι να προσπαθώ να βρω διαύλους επικοινωνίας, αποδοχής ή έστω ανοχής, όσο μια διαφορετικότητα-αντιθετότητα βρίσκεται στον περίγυρό μου. Αυτό με δίδαξε το δημόσιο σχολείο στα μαθητικά μου χρόνια, αυτό επαναλαμβάνω και στην δουλειά μου, και αυτό προσπαθώ να διδάξω στους μαθητές και στις μαθήτριές μου.

[anneta]

Δεν δικαιολογώ την θέση σου, γιατί διαφωνώ κάθετα με αυτή την τακτική πολλών γονέων να δημιουργούν μια υπερβολικά υπερπροστατευτική "φούσκα" γύρω από τα παιδιά τους. Μια φούσκα που στην ακραία της μορφή προσεγγίζει τον φασισμό, μιας και ο φασισμός αυτή ακριβώς την ιδεολογία πρεσβεύει, την προστασία και ευημερία μιας κάστας ανθρώπων οι οποίοι συνδέονται με ιδεολογικούς δεσμούς ή δεσμούς αίματος και ταυτόχρονα την αποφυγή, αδιαφορία ακόμα και απαξίωση όλων των υπόλοιπων. Δεν δικαιολογώ λοιπόν την θέση σου, ούτε θεωρώ ότι είναι προς το συμφέρον του παιδιού σου να μην έρχεται σε επαφή με τα παιδιά της γειτονιάς του. Όμως την κατανοώ, αυτή είναι η ενστικτώδης τάση κάθε γονέα, να θέλει πάση θυσία και πρώτα από όλα το συμφέρον των παιδιών του,  αδιαφορώντας για τα άλλα παιδιά.

Κατανοητή η θέση σου ως γονέας λοιπόν, στα πλαίσια των αρχέγονων γονικών ενστίκτων. Ως εκπαιδευτικός δημόσιου σχολείου όμως δεν είναι δυνατόν να υποστηρίζεις τέτοιες ελιτιστικές θέσεις που έρχονται ενάντια στον ίδιο τον ρόλο και την αποστολή του δημόσιου σχολείου, που δεν είναι άλλος παρά η κοινωνικοποίηση και η επαφή με όλες τις κοινωνικές τάξεις και τους χαρακτήρες παιδιών που βρίσκονται στην ίδια γειτονιά με την δικιά σου.  Το ίδιο ακριβώς, αλλά σε ακόμα πιο έντονη μορφή θα αντιμετωπίσει το παιδί όταν (και αν) πάει στο στρατό, μιας και στο στρατό δεν μιλάμε για επαφή με κοινωνικές τάξεις της γειτονιάς μας αλλά για επαφή με κοινωνικές τάξεις άλλων γειτονιών και περιοχών. Και πολύ πιθανόν τα ίδια θα αντιμετωπίσει και όταν θα βρει δουλειά , γιατί το εργασιακό περιβάλλον δεν είναι πάντα στρωμένο με ροδοπέταλα όπως θέλεις να πιστεύεις. Οπότε καλό είναι να είναι προετοιμασμένο το παιδί, να έχει μάθει να μιλάει και την γλώσσα του σαλονιού και του λιμανιού, γνωρίζοντας ταυτόχρονα τις έκτροπες καταστάσεις που περιγράφεις και το πώς θα προστατευτεί από αυτές, γιατί διαφορετικά το σοκ του παιδιού θα είναι ακόμα εντονότερο.

Και φυσικά, το κυριότερο από όλα, κάτι που ξεπερνάει το δικό σου κοντόφθαλμο οικογενειακό συμφέρον, είναι το γεγονός ότι οι κοινωνικές τάξεις και οι διαφορετικοί χαρακτήρες ΠΡΕΠΕΙ να έρχονται σε επαφή μεταξύ τους, ΠΡΕΠΕΙ από μικρές ηλικίες να προσπαθήσουν να αναπτύξουν μεταξύ τους αλληλοκατανόηση, συνεργασία και αν όχι αποδοχή τουλάχιστον ανοχή, γιατί διαφορετικά οδεύουμε σε γκετοποίηση πληθυσμών και χαρακτήρων που μαθηματικά έχει ως αποτέλεσμα την κοινωνική έκρηξη, η οποία στην τελική κανέναν δεν συμφέρει.

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++=