Παραβατική συμπεριφορά μαθητή

[Έσπερος]

Σ εσάς δηλαδή δεν έχει τύχει ποτέ να βλέπετε συγκεκριμένα τμήματα και ν σκέφτεστε ότι κάποια παιδιά αδικούνται σ αυτά; Δεν λέω καν για τα δικά σας παιδιά. Γενικα λέω. Δεν εννοώ ότι καταστρέφεται η σχολική πορεία τους επειδή μπορεί να έκαναν μια ιστορική πηγή λιγότερη επειδή ο καθηγητής αναλώνεται σε παρατηρήσεις. Απλώς γιατί είναι σε ένα ασχημο κλίμα τάξης. Δυστυχώς υπάρχουν κι αυτά. Υπάρχουν τμήματα με ανταγωνισμούς, χωρίς χημεία μεταξύ τους, με φασαρία, με περισοασμους, με παιδιά που μονοπωλούν το ενδιαφέρον. Για εμάς τα τμήματα έρχονται και παρέρχονται, οι μαθητες όμως «παντρεύονται» ένα τμήμα για 3 ή 6 χρόνια, κάθε μέρα, κάθε ώρα. Χρόνια μετά μπορεί να μην θυμουνται κατθ, όμως την ώρα που το βιώνουν, δεν είναι ευχάριστο κι όμως είναι υποχρεωμένα να το ανεχτούν χωρίς να μπορούν να κάνουν κάτι γι αυτό.

[PDE ads]

[georgia4]

Συμφωνώ! Σε ένα τμήμα των 25 ατόμων τα 10 παιδιά μπορεί να κάνουν φασαρία! Τα υπόλοιπα 15 αδικούνται από τη φασαρία! Και ο εκπαιδευτικός προσπαθεί να κάνει μάθημα για να μην αδικηθούν αυτοί οι 15 μαθητές που θέλουν να μάθουν!

[Scout]

θα προτιμούσα το παιδί μου να μένει σπίτι παρα να είναι σε σχολείο, κρίνοντας από την υποκουλτούρα που θα συναντήσει. Αυτό όμως δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να αποδίδεται στους εκπαιδευτικούς. Αυτή είναι η κοινωνία μας δυστυχώς, από σπίτια βγαίνουν αυτά τα παιδιά, οι εκπαιδευτικοί είναι εξίσου θύματα όπως και οι μαθητες. Το σχολείο για τα προσεγμένα σοβαρα παιδιά είναι μια αναίτια επιβάρυνση συναναστροφής με άτομα που δεν θα επέλεγαν ποτέ να κάνουν παρέα και που σίγουρα δεν θα συναντήσουν στο παν/μιο και σε χώρους εργασίας ΠΕ.

Ο όρος "υποκουλτούρα", κοινωνιολογικά δεν σημαίνει αυτό που υποθέτω ότι θέλετε να εννοηθεί, δηλαδή κάτι σαν το "υπόκοσμος". Δηλαδή δεν φέρει αρνητικό-μειωτικό φορτίο. Χρησιμοποιείται απλώς για να δηλώσει υποσύνολο/-α μιας κουλτούρας.

Για τα υπόλοιπα παρατιθέμενα, θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω. Να είστε σίγουρη ότι τα παιδιά σας, όπως και τα δικά μου, όσο κι αν θα θέλαμε -προσωπικά δεν θα ήθελα- δεν πρόκειται να κλειστούν σε κάποια γυάλα υπερβαρικού οξυγόνου και να μεγαλώσουν εκεί. Ειδικά αν είναι αγόρια, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής τους θητείας θα γνωρίσουν, και αναγκαστικά θα συναναστραφούν έστω στοιχειωδώς, για να μην τρελαθούν, αυτό που ο κόσμος λέει "κάθε καρυδιάς καρύδι". Αλλά αυτό δεν θα περιοριστεί μόνο εκεί. Επειδή ούτε το εργασιακό μας περιβάλλον έχουμε πάντα την πολυτέλεια να το επιλέγουμε, τουλάχιστον στο βαθμό που θα θέλαμε, να ξέρετε ότι ακόμα κι εκεί θα συναντήσουν και θα συγχρωτίζονται καθημερινά με ένα σωρό χαρακτήρες ανθρώπων που θα προέρχονται από διαφορετικά μορφωτικά, αλλά και οικονομικά περιβάλλοντα. Και μάλιστα αργότερα είναι πολύ πιθανό να κληθούν να διαχειριστούν τέτοιους διαφορετικούς ανθρώπους. Είναι κάτι που δεν θα αποφύγουν, γι αυτό ας το... απολαύσουν, και εν προκειμένω ας εκτεθούν σε διαφορετικά ερεθίσματα, δεν κάνει κακό. Σημασία έχει να φροντίσετε να τους αναπτύξετε από μικρά την αξιολογική ικανότητα, προκειμένου να "φιλτράρουν" τα διαφορετικά ερεθίσματα και να κρατούν το καλύτερο από κάθε ένα εξ αυτών.

[ppil]

Εγώ θα προτιμούσα να μείνει σπίτι στις μέρες μας όχι για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, αλλά γιατί θέλω το παιδί μου να έχει ηθικές αξίες και παρεμποδίζεται σε αυτό το περιβάλλον. Είναι πολύ μικρό για αρνητικά πρότυπα συμπεριφοράς, είτε παιδιών, είτε γονιών, είτε δασκάλων. Θα έρθει η ώρα και γι΄αυτά... Να σημειωθεί ότι το λειτούργημα του Δασκάλου είναι για μένα το σημαντικότερο λειτούργημα στην κοινωνία.

[PDE ads]

[Έσπερος]

@Scout πώς θα συναντήσει κάποιος στο εργασιακό του περιβάλλον άτομα από διαφορετικά υπόβαθρα; Σε μια εργασθα έχουν όλοι τα ίδια προσόντα γιατί έχουν επιλεγεί για αυτό.  Άρα είναι όλοι στο ίδιο μήκος κύματος. Έξαλλου θα αγαπούν ολοι τη δουλειά τους και θα έχουν κι αυτό ως κοινό σημείο εοαφησ.Φυσικά στην εργασία θα συναντήσει άλλα προβλήματα λόγω χαρακτήρων όπως ανταγωνισμούς, αυταρχικούς ανθρώπους κλπ που δεν είναι θέμα μόρφωσης. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Έχω την εντύπωση ότι πιστεύετε πώς το πρόβλημα μου είναι οι κακές επιρροές. Όχι. Σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα μου είναι το ασχημο περιβάλλον. Τα σχολεία τα δικά σας θεωρείτε ότι είναι ωραία περιβαλλοντα; Ότι ένα παιδί από σπίτι νιώθει άνετα; Ότι βρίσκει παρέες με κοινά ενδιαφέροντα; Επαναλαμβανω, σε τι κολέγια διδάσκετε; Εγω είμαι σε σχολείο χωρίς μπουλινγκ, χωρίς παραβατικότητα, με αρκετο ενδιαφέρον για την καλή επίδοση (δεν θα έλεγα για τη γνώση) και αρκετά υψηλο πολιτισμικό επίπεδο για επαρχία, θα έλεγα αντίστοιχο μιας μέσης γειτονιάς της Αθήνας, υπάρχει βέβαια αρκετή φασαρία και εσχάτως κάποια ανησυχητικά περιστατικά, αλλά ώς εκεί, όχι κάτι ανησυχητικό. Κι ομως σε καμία περίπτωση δεν θα έλεγα ότι το θεωρώ ευχάριστο κλίμα για τα παιδιά σοβαρών οικογενειών. Ειδικά για τα αγόρια που λόγω επαρχίας μεγαλώνουν δυστυχώς με τη λογική ότι μπορεί να κάνουν παραπάνω χαβαλέ ή να το παίζουν πιο άνετοι. Ειλικρινα το σχολείο δείχνει στα παιδιά τη χειρότερη εικόνα της κοινωνίας. Και επιμενω. Μιας κοινωνίας που δεν θα ξαναδεί σε τόσο στενή καταναγκαστική επαφή κανένας φυσιολογικός άνθρωπος ως ενήλικας εκτός αν το άλλο απαιτεί η δουλειά του, όπως εμείς ή όσοι εργάζονται με ακόμα πιο περιθωριακές ομάδες. Ο στρατος που λετε είναι ένας χρόνος και ούτε και αν πας στα 30 μετά τις σπουδές σου, εχεις άλλες άμυνες. Δεν είναι όπως ο μαθητής είναι υποχρεωμένος κάθε μέρα να βλέπει τα ίδια ενοχλητικα άτομα που δεν έχουν τίποτα κοινό και πρέπει και να παριστάνει ότι είναι μια ομάδα, ενώ υφίσταται και τις συνέπειες τξς δίκης τους συμπεριφοράς.

[Schoolikui]

Ξέρετε ότι νιώθω ότι και η Έσπερος και ο Scout δίκιο έχουν. Το σχολείο είναι ένα σχεδόν χάλια μέρος, εντελώς ακατάλληλο για παιδιά που θέλουν να κρατήσουν την αθωότητα τους. Ακόμα και αν βγουν αλώβητα δεν θα είναι πια αθώα..
Από την άλλη μεριά το περιβάλλον απλά αντανακλά την ίδια την κοινωνία και δεν θα τα βγάλουν πέρα χωρίς προετοιμασία. Ισχύει αυτό που λέει ο Scout ότι πρέπει να βοηθήσουμε τα παιδιά να αναπτύξουν αξιολογική ικανότητα από μικρά αλλά ταυτόχρονα διαφωνώ γιατί εξ ορισμού η παιδική ηλικία χαρακτηρίζεται από έλλειψη αξιολογικης ικανότητας. Ζητάμε υπερβολικά πολλά.
Λέμε ότι πρέπει να γίνει δουλειά στο σχολείο για να βελτιωθεί η κοινωνία. Διαφωνώ. Πρέπει να βελτιωθεί η κοινωνία για να γίνει δουλειά στο σχολείο.

[Scout]

Πρέπει να βελτιωθεί η κοινωνία για να γίνει δουλειά στο σχολείο.

"Καληνύχτα Κεμάλ... αυτός ο κόσμος δεν θ' αλλάξει ποτέ... Καληνύχτα..."

[emmaki]

@Scout πώς θα συναντήσει κάποιος στο εργασιακό του περιβάλλον άτομα από διαφορετικά υπόβαθρα; Σε μια εργασθα έχουν όλοι τα ίδια προσόντα γιατί έχουν επιλεγεί για αυτό.  Άρα είναι όλοι στο ίδιο μήκος κύματος. Έξαλλου θα αγαπούν ολοι τη δουλειά τους και θα έχουν κι αυτό ως κοινό σημείο εοαφησ.Φυσικά στην εργασία θα συναντήσει άλλα προβλήματα λόγω χαρακτήρων όπως ανταγωνισμούς, αυταρχικούς ανθρώπους κλπ που δεν είναι θέμα μόρφωσης. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Εσπερε, στη δουλεια σου δεν εχεις συντησει ατομα με διαφορετικα υποβαθρα; Επειδη τελειωσατε/με ενα πανεπιστημιο (ή και περισσοτερα) αυτο μας κανει ιδιους;
Δεν εχεις δει κατινιες, μικροτητες, bullying, παραβατικες συμπεριφορες, αυταρχικες συμπεριφορες, «ξερολιαση», ανεπαρκειες γνωστικες κλπ κλπ κλπ

[Έσπερος]

Εσπερε, στη δουλεια σου δεν εχεις συντησει ατομα με διαφορετικα υποβαθρα; Επειδη τελειωσατε/με ενα πανεπιστημιο (ή και περισσοτερα) αυτο μας κανει ιδιους;
Δεν εχεις δει κατινιες, μικροτητες, bullying, παραβατικες συμπεριφορες, αυταρχικες συμπεριφορες, «ξερολιαση», ανεπαρκειες γνωστικες κλπ κλπ κλπ

[Schoolikui]

"Καληνύχτα Κεμάλ... αυτός ο κόσμος δεν θ' αλλάξει ποτέ... Καληνύχτα..."

Εννοείται δεν έχω τέτοιες ελπίδες.

[Έσπερος]

Εννοείται δεν έχω τέτοιες ελπίδες.

Επειδη έχει γίνει μόδα η «μαμαδοσυνη» με τα διαβάσματα, τις ομάδες κλπ, κάτι που αφορά παιδιά που τώρα είναι σε ηλικία το πολύ δημοτικού, ίσως υπαρχει μια ελπίδα ότι θα έχουμε παιδιά που οι γονείς ασχολήθηκαν ποιοτικά και τους προσέφεραν ευκαιρίες να ανεβάσουν το επίπεδο.

[happiness]

Κεκαλυμμένος φασιστικός τρόπος σκέψης.

Οχι φασιστικός. Ταξικός.
Μην μπερδεύεσαι συνάδελφε.

[Έσπερος]

Οχι φασιστικός. Ταξικός.
Μην μπερδεύεσαι συνάδελφε.

Η κοινωνιολογία της εκπαίδευσης είναι ταξική θεώρηση των πραγμάτων; Ο Bourdieux είναι ταξικός; Η περιγραφή της κατάστασης είναι ταξική ή η ίδια η πραγματικότητα;

Στο μέρος που μένω κατ αρχας, δεν υπάρχει φτώχεια. Φτωχός είναι ο καθηγητής που εξαρτάται από τον μισθό του και δεν έχει άλλη πηγή εισοδήματος όπως έχουν οι ντόπιοι. Το επόμενο βήμα οικονομικής κατάστασης είναι κάποιες λίγες οικογένειες με γονείς που μετά βίας τελείωσαν υποχρεωτική εκπαίδευση και απασχολούνται περιστασιακά στον δήμο και ακόμα πιο κάτω οι μετρημένες στα δαχτυλα οικογένειες του περιθωρίου. Για τα δεδομένα της περιοχης που μένω, φτωχό είναι το δικό μου παιδί. Επιμενω αποκλείεται να μιλάω ταξικά και να βλέπω τους άλλους αφ υψηλού.

Όπως και να χει όμως, είναι δεδομένο ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε σπίτια υψηλού μορφωτικού επαγγελματικού κοινωνικού επιπέδου έχουν πλουσιότερες παραστάσεις (ταξίδια, θέατρα, δραστηριότητες, πρόσβαση σε ποιοτικά παιχνιδια), υποστήριξη στη μαθητική πορεία τους, βοήθεια σε όποιες δυσκολίες κλπ. Δεν σημαίνει ότι ένα παιδί από άλλο περιβάλλον δεν θα γίνει καλός μαθητής, αλλά θα έχει να διανύσει μεγαλύτερη απόσταση ως προς την ευρύτερη καλλιέργεια του. Κάποιοι τη διανύουν, κάποιοι όχι, γι αυτό και η μόρφωση δεν συνεπάγεται πάντα και πραγματική καλλιέργεια.

[emmaki]

Η κοινωνιολογία της εκπαίδευσης είναι ταξική θεώρηση των πραγμάτων; Ο Bourdieux είναι ταξικός; Η περιγραφή της κατάστασης είναι ταξική ή η ίδια η πραγματικότητα;

Στο μέρος που μένω κατ αρχας, δεν υπάρχει φτώχεια. Φτωχός είναι ο καθηγητής που εξαρτάται από τον μισθό του και δεν έχει άλλη πηγή εισοδήματος όπως έχουν οι ντόπιοι. Το επόμενο βήμα οικονομικής κατάστασης είναι κάποιες λίγες οικογένειες με γονείς που μετά βίας τελείωσαν υποχρεωτική εκπαίδευση και απασχολούνται περιστασιακά στον δήμο και ακόμα πιο κάτω οι μετρημένες στα δαχτυλα οικογένειες του περιθωρίου. Για τα δεδομένα της περιοχης που μένω, φτωχό είναι το δικό μου παιδί. Επιμενω αποκλείεται να μιλάω ταξικά και να βλέπω τους άλλους αφ υψηλού.

Όπως και να χει όμως, είναι δεδομένο ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε σπίτια υψηλού μορφωτικού επαγγελματικού κοινωνικού επιπέδου έχουν πλουσιότερες παραστάσεις (ταξίδια, θέατρα, δραστηριότητες, πρόσβαση σε ποιοτικά παιχνιδια), υποστήριξη στη μαθητική πορεία τους, βοήθεια σε όποιες δυσκολίες κλπ. Δεν σημαίνει ότι ένα παιδί από άλλο περιβάλλον δεν θα γίνει καλός μαθητής, αλλά θα έχει να διανύσει μεγαλύτερη απόσταση ως προς την ευρύτερη καλλιέργεια του. Κάποιοι τη διανύουν, κάποιοι όχι, γι αυτό και η μόρφωση δεν συνεπάγεται πάντα και πραγματική καλλιέργεια.

Η ταξικη θεωρηση των πραγματων δεν εχει σχεση μονο με το χρημα…..
Ο Pierre Bourdieu που τον αναφερεις, μιλησε για κεφαλαια. Μεσα σε αυτο και το πολιτιστικο κεφαλαιο. Οποιος το διαθετει (ή νομιζει οτι το διαθετει) θεωρειται ανωτερος απο τους αλλους….

(Παρεμπιπτόντως, εγω που ημουν στην ταξη που περιεγραψα παραπανω, με χαρακτηριστικα που ακομα και σημερα δυσκολα τα βρισκεις ειδικα σε γυμνασιο, και που συμμετειχα σε ολα, δεν θα το αρνηθω, και που πηγαινα και σε σκυλαδικο και εβλεπα και τηλεοραση, και και και μια χαρα, νομιζω, οτι εξελιχθηκα. Το ιδιο και οι υπολοιποι συμμαθητες μου, ασχετως αν ακομα καποιοι πηγαινουν σε σκυλαδικα)