0 μέλη και 6 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Κεκαλυμμένος φασιστικός τρόπος σκέψης.
Οχι φασιστικός. Ταξικός. Μην μπερδεύεσαι συνάδελφε.
Η κοινωνιολογία της εκπαίδευσης είναι ταξική θεώρηση των πραγμάτων; Ο Bourdieux είναι ταξικός; Η περιγραφή της κατάστασης είναι ταξική ή η ίδια η πραγματικότητα; Στο μέρος που μένω κατ αρχας, δεν υπάρχει φτώχεια. Φτωχός είναι ο καθηγητής που εξαρτάται από τον μισθό του και δεν έχει άλλη πηγή εισοδήματος όπως έχουν οι ντόπιοι. Το επόμενο βήμα οικονομικής κατάστασης είναι κάποιες λίγες οικογένειες με γονείς που μετά βίας τελείωσαν υποχρεωτική εκπαίδευση και απασχολούνται περιστασιακά στον δήμο και ακόμα πιο κάτω οι μετρημένες στα δαχτυλα οικογένειες του περιθωρίου. Για τα δεδομένα της περιοχης που μένω, φτωχό είναι το δικό μου παιδί. Επιμενω αποκλείεται να μιλάω ταξικά και να βλέπω τους άλλους αφ υψηλού. Όπως και να χει όμως, είναι δεδομένο ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε σπίτια υψηλού μορφωτικού επαγγελματικού κοινωνικού επιπέδου έχουν πλουσιότερες παραστάσεις (ταξίδια, θέατρα, δραστηριότητες, πρόσβαση σε ποιοτικά παιχνιδια), υποστήριξη στη μαθητική πορεία τους, βοήθεια σε όποιες δυσκολίες κλπ. Δεν σημαίνει ότι ένα παιδί από άλλο περιβάλλον δεν θα γίνει καλός μαθητής, αλλά θα έχει να διανύσει μεγαλύτερη απόσταση ως προς την ευρύτερη καλλιέργεια του. Κάποιοι τη διανύουν, κάποιοι όχι, γι αυτό και η μόρφωση δεν συνεπάγεται πάντα και πραγματική καλλιέργεια.
Η ταξικη θεωρηση των πραγματων δεν εχει σχεση μονο με το χρημα…..Ο Pierre Bourdieu που τον αναφερεις, μιλησε για κεφαλαια. Μεσα σε αυτο και το πολιτιστικο κεφαλαιο. Οποιος το διαθετει (ή νομιζει οτι το διαθετει) θεωρειται ανωτερος απο τους αλλους….(Παρεμπιπτόντως, εγω που ημουν στην ταξη που περιεγραψα παραπανω, με χαρακτηριστικα που ακομα και σημερα δυσκολα τα βρισκεις ειδικα σε γυμνασιο, και που συμμετειχα σε ολα, δεν θα το αρνηθω, και που πηγαινα και σε σκυλαδικο και εβλεπα και τηλεοραση, και και και μια χαρα, νομιζω, οτι εξελιχθηκα. Το ιδιο και οι υπολοιποι συμμαθητες μου, ασχετως αν ακομα καποιοι πηγαινουν σε σκυλαδικα)
Ο φασισμός διαφοροποιεί κάποιους ανθρώπους από τους υπόλοιπους είτε βάσει κάποιας ιδεολογίας, είτε βάσει κάποια νόρμας συμπεριφοράς, είτε βάσει κάποιων δεσμών αίματος είτε τέλος βάσει κάποιας ελάχιστης οικονομικής επιφάνειας των ανθρώπων αυτών. Αντίθετα ο ταξικός διαχωρισμός είναι διαχωρισμός που έχει να κάνει μόνο με την οικονομική κατάσταση. Ο φασιστικός διαχωρισμός είναι δηλαδή υπερσύνολο του ταξικού διαχωρισμού.Τόσο ο ταξικός διαχωρισμός όσο και ο φασιστικός διαχωρισμός δημιουργούν εντάσεις και πολεμικές σε μια τοπική κοινωνία, κατά συνέπεια δεν είναι προς το συμφέρον της τοπικής αυτής κοινωνίας, γιατί καταλύουν την αρχή της αλληλοκατανόησης και την ανοχής που είναι προϋπόθεση για να υπάρχει στην κοινωνία αυτή ομαλό κλίμα, συνεργασία, και μέσω της συνεργασίας παραγωγή πλούτου στην κοινωνία ο οποίος πλούτος βοηθά στην εξασφάλιση ενός βιώσιμου κατώτατου βιοτικού επιπέδου για όλα τα μέλη της κοινωνίας, και κατά συνέπεια βοηθά στην εξασφάλιση της ειρήνης.
Τι λες βρε άνθρωπε; Σε τι διαχώρισα εγω τους ανθρώπους; Εσυ λες διευθυντοσκυλο όποιον συναδελφο δεν έχει όρεξη να τσακώνεται στη δουλειά του και σχολιάζεις τους άλλους;
Εσυ ταιριάζεις με όλους να κανεις παρέα; Αν ήσουν σε ενα περιβάλλον ας πούμε εργασιακό που δεν ταιριάζες, δεν θα ήθελες να φύγεις; Ο μαθητής όμως δεν μπορεί να φύγει. Τόσο απλα.
Εγώ λέω διευθυντόσκυλα τα διευθυντόσκυλα, κομματόσκυλα τα κομματοσκυλα, και γενναίους διευθυντές τους γενναίους διευθυντές. Μην αλλοιώνεις τον ορισμό κάποιων λέξεων που εγώ επινόησα, για να θολώσεις τα νερά. Επίσης μην αποκόβεις κάποιες φράσεις μου για να δημιουργείς εντυπώσεις. Τέλος δεν απάντησα σε σένα αλλά στην happiness, μήπως λοιπόν έχεις την (φασιστική) μύγα και μυγιάζεσαι;Όχι βέβαια, δεν ταιριάζω με όλους, ούτε τους δικαιολογώ όλους, όμως προσπαθώ να ανέχομαι (σχεδόν) όλους, κάτι που εσύ δεν φαίνεται να θέλεις να κάνεις.Ο μαθητής μπορεί να κάνει αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος, άρα μπορεί να φύγει. Αν λοιπόν το γονικό σου ένστικτο υπερισχύει της εκπαιδευτικής σου λογικής, ή αν όντως η κατάσταση στο σχολείο έχει ξεφύγει, μπορείς πάντα να πας το παιδί σου σε άλλο δημόσιο σχολείο, ο νόμος στο επιτρέπει.
Μα τι θα άλλαζε σε άλλο σχολείο; Η γενική κατάσταση, το γενικότερο πνευματικό, πολιτισμικό, αισθητικό επίπεδο είναι αυτό που είναι. Αν θες το παιδί σου να μεγαλώσει με μια α αισθητική και ποιότητα, ο χώρος που θα αποκομίσει αυτήν την ποιότητα δυστυχώς δεν θα είναι οι συμμαθητές.
Το σχολείο είναι το πρώτο μάθημα κοινωνικοποίησης ενός μαθητή, τον φέρνει σε επαφή με την γειτονιά του, τον βοηθάει να κατανοήσει τα άτομα που συναντάει καθημερινά στον δρόμο του, μπροστά στο σπίτι του. Αν ως γονέας κρίνεις ότι το πλησιέστερο σχολείο της γειτονιάς σου είναι κάτι ανάμεσα σε Bronx και σε Medellín, μπορείς να ζητήσεις αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος και να πας το παιδί σου σε άλλο κοντινό δημόσιο σχολείο, λίγο μακρύτερα. Εκεί τα πράγματα δεν θα είναι τέλεια, ίσως να μην υπάρχει η αισθητική ποιότητα που εσύ οραματίζεσαι, αλλά ίσως να είναι λίγο καλύτερα. Στην τελική άλλαξε γειτονιά και πήγαινε στην γειτονιά της αισθητικής και της ποιότητας, αν υπάρχει τέτοια γειτονιά τελικά κι αν σου το επιτρέπει αυτό και η οικονομική σου κατάσταση. Γιατί αν δεν σου το επιτρέπει, τότε όπως εσύ ζεις στην καθημερινότητά σου πολύ πιθανό παρόμοια να ζήσει και το παιδί σου, και πρέπει να προετοιμαστεί για αυτό.
Το σχολείο επομένως δεν είναι κατάλληλος χώρος κοινωνικοποίησης. Και δεμ φταίνε οι καθηγητές γι αυτό. Φταίει η κοινωνία.
Το σχολείο είναι ο κατάλληλος χώρος κοινωνικοποίησης, γιατί σε φέρνει σε επαφή με την γειτονιά σου.Αν τώρα εσύ ζεις σε έναν παράλληλο metaverse-ψηφιακό ή ιδεατό αισθητικό κόσμο ποιότητας, και εσκεμμένα τείνεις να αγνοείς τι πραγματικά συμβαίνει στην διπλανή σου πόρτα, κάνεις τεράστιο λάθος. Τόσο για σένα, όσο και για το παιδί σου.