0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Είναι ηλίου φαεινότερο ότι το υπουργείο για τους δικούς του λόγους συνεχίζει την τακτική των υποσχέσεων στο θέμα των διορισμών τους οποίους όμως με διάφορες δικαιολογίες κακώς, πολύ κακώς, δεν πραγματοποιεί με αποτέλεσμα ούτε να υπάρχει ανανέωση του προσωπικού και τα υπόλοιπα προβλήματα να παραμένουν επιδεινούμενα συνεχώς.Μια ομάδα λοιπόν, εν μέσω καλοκαιριού και καύσωνα, ανακαλύπτει τις αιτίες του προβλήματος της στασιμότητας στους διορισμούς και προτείνει για το ιδανικό σύστημα διορισμών αξιολόγηση προκειμένου να φύγουν οι "αχαρακτήριστοι" μόνιμοι ώστε να προσληφθούν οι ίδιοι και να σώσουν την εκπαίδευση από το ναυάγιο.Δεν ισχυρίζομαι ότι όλα βαίνουν καλώς, αλλά διαβάστε πάλι τα σχόλια σας μήπως αντιληφθείτε το ολίσθημα σας."Γηράσκω αεί διδασκόμενος" και "ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω"......σας διαφεύγουν.Καλά μπάνια αν και δεν πιστεύω ότι αγαπάτε την θάλασσα.
Οι περισσότεροι μόνιμοι εκπαιδευτικοί, επειδή έχουν βολευτεί, συμπεριφέρονται καθαρά ως δημόσιοι υπάλληλοι, να κάνουν εντελώς διεκπεραιωτικά το μάθημά τους, χωρίς πολλά-πολλά, χωρίς να ενδιαφέρονται για τις πραγματικές ανάγκες και τα προβλήματα των μαθητών τους, να μην πολυκουραστούν με έξτρα δουλειά, να τα έχουν καλά με όλους (διευθυντές. συναδέλφους, γονείς) κι αν τύχει μέσω των δημοσίων σχέσεων που κάνουν να ψαρέψουν και ιδιαίτερα, ακόμη καλύτερα γι' αυτούς!
οι περισσότεροι μόνιμοι εκπαιδευτικοί, επειδή έχουν βολευτεί, συμπεριφέρονται καθαρά ως δημόσιοι υπάλληλοι, να κάνουν εντελώς διεκπεραιωτικά το μάθημά τους, χωρίς πολλά-πολλά, χωρίς να ενδιαφέρονται για τις πραγματικές ανάγκες και τα προβλήματα των μαθητών τους, να μην πολυκουραστούν με έξτρα δουλειά, να τα έχουν καλά με όλους (διευθυντές. συναδέλφους, γονείς) κι αν τύχει μέσω των δημοσίων σχέσεων που κάνουν να ψαρέψουν και ιδιαίτερα, ακόμη καλύτερα γι' αυτούς!
Αφού η εκπαίδευση δεν σώζεται με τίποτε ποιο ειναι το πραγματικό νόημα της συζήτησης; Να διοριστούν 20,000 στην θέση άλλων για να συνεχιστεί το ίδιο τροπάριο, ο ίδιος κατήφορος; Για να ειναι επιτυχημένη μια αξιολόγηση χρειάζεται μεγάλη προετοιμασία σε διαφόρους τομείς και με εισαγωγή αντικειμενικών κριτηρίων κατά το δυνατόν. Άραγε σκέφτηκες καθόλου πόσα χρόνια έχει να γίνει ουσιαστική επιμόρφωση; Έχει γίνει μια ουσιαστική αξιολόγηση από τους διδάσκοντες στα σχολικά εγχειρίδια; Πόσους ανίκανους κατά την γνώμη σου θα απορροφήσει ο κρατικός μηχανισμός, όταν οπως γραφεις παντού και πάντα Αλήθεια η μεταδοτικότητα ενός εκπαιδευτικού ή η δυνατότητα του να χειρίζεται επαρκώς τα διάφορα προβλήματα της σχολικής τάξης πως θα διαπιστωθεί εκ τω προτέρων; Επομένως δεν θέλεις μια ουσιαστική αξιολόγηση και βοήθεια του εκπαιδευτικού έργου και των συντελεστών του, αλλά παίζοντας με τις λέξεις γραφεις πως Αξιολόγηση παντού και για όλους μονίμους και αναπληρωτές με σοβαρή προεργασία και συνεχή επιμόρφωση. Θα λάβεις όμως σοβαρά υπόψη σου πως χιλιάδες συνάδελφοι μετακινούνται έως και σε πέντε σχολεία για συμπλήρωση ωραρίου, όπως επίσης και την υπάρχουσα υποδομή για να είμαστε απόλυτα αντικειμενικοί στην κρίση μας.ΥΓ. Ειλικρινά λυπάμαι για τους χαρακτηρισμούς που απευθύνεις στους συναδέλφους σου.
Αυτό ποιος τα έγραψε;
Αυτά ποιος τα έγραψε; Κατηγορείς συλληβδην ένα ολόκληρο κλάδο. Είπαμε κανείς δεν είναι τέλειος αλλά όχι και έτσι.Φυσικά δεν προκειται να συνεχίσω περαιτέρω την συζήτηση.
Οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί δεν είναι όλος ο κλάδος!Αλλά σε καταλαβαίνω απόλυτα:αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, θα πέσεις να σε πλακώσει!
Τις λύσεις, σε όλα τα επίπεδα, είτε τις δίνουν οι πολιτικοί, είτε η ίδια η κοινωνία με αγώνες!
Καταρχάς, δεν έκανα κανέναν απαξιωτικό χαρακτηρισμό για κανέναν συγκεκριμένο εκπαιδευτικό! Απλά είναι δύσκολο και το καταλαβαίνω, να γράφονται και ν' ακούγονται αλήθειες για τους εκπαιδευτικούς, ειδικά εκ των έσω, δηλ. από ανθρώπους που έχουν εργαστεί πολλά χρόνια, σε διάφορα σχολεία ανά την Ελλάδα! Όμως, είναι αληθινά όσα γράφω και δεν είναι προσωπική επίθεση κατά κάποιου, συγκεκριμένα!Εγώ δεν θα συμμεριστώ την άποψη της κοινωνίας μας, ότι δηλ. οι εκπαιδευτικοί δεν κάνουν τίποτε, αφού δουλεύουν 3-4 ώρες την ημέρα και 8 μήνες τον χρόνο, άποψη που εν μέρει καλλιέργησε και το Υπουργείο μας, λέγοντας ότι οι εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα εργάζονται λιγότερο από τους ευρωπαίους συναδέλφους τους! Όμως, από την έως τώρα εμπειρία μου δεν γίνεται να παραβλέψω το γεγονός ότι οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί στα δημόσια ελληνικά σχολεία λειτουργούν ως υπάλληλοι κι όχι ως παιδαγωγοί! Ξέρεις πόσοι δάσκαλοι απαιτούν από παιδάκια της γ΄ και της δ΄ τάξης του δημοτικού σχολείου να έχουν αποστηθίσει κανόνες γραμματικής και συντακτικού, να έχουν εμπεδώσει τους δεκαδικούς αριθμούς μέσα σ' ένα απόγευμα, μέχρι την επόμενη μέρα στο σχολείο, να γράψουν άριστα στο τεστ Ιστορίας για τον μυκηναικό πολιτισμό, τη στιγμή που μέσα στην τάξη, οι ίδιοι, δεν είχαν αφιερώσει παραπάνω από 40-45 λεπτά διδάσκοντας επιφανειακά αυτά τα καινούργια αντικείμενα στα παιδάκια; Ξέρεις πόσοι δάσκαλοι τιμωρούν μικρούς μαθητές, βγάζοντάς τους για 15-20 λεπτά της διδακτικής ώρας έξω από την αίθουσα, επειδή μπορεί απλά να γέλασαν;Ξέρεις πόσοι φιλόλογοι, και ξενόγλωσσοι, είναι προθυμότατοι να διοργανώσουν μια περιβαλλοντική ή εκπαιδευτική επίσκεψη με τα παιδιά του Γυμνασίου, αλλά εντελώς απρόθυμοι να αναλάβουν κάποια "δύσκολα" τμήματα από την αρχή της χρονιάς, τα οποία τελικά τα δίνουν στους αναπληρωτές, όταν έρθουν; Δεν έχεις συναντήσει εκπαιδευτικούς που βαριούνται να κάνουν εφημερίες και ζητούν από συναδέλφους τους να τους καλύψουν; Δεν έχεις γνωρίσει εκπαιδευτικούς που παραδίδουν όπως-όπως το μάθημα, προσερχόμενοι σ' αυτό με καθυστέρηση και αφήνοντας τους μαθητές για διάλειμμα 5 λεπτά πριν χτυπήσει το κουδούνι; Και μάλιστα, να μην μπορεί να τους επιβληθεί ο διευθυντής, επειδή πρόκειται για παλαιούς καθηγητές, μεγάλης ηλικίας;Δεν σου έχουν βρεθεί εκπαιδευτικοί δημοσιοσχετίστες, που κοίταζαν να τα έχουν καλά με τους διευθυντές, τους υποδιευθυντές τους, τους γονείς των παιδιών και να "χαρίζονται" στους βαθμούς; Πόσοι εκπαιδευτικοί τα δίνουν όλα στα ιδιαίτερα που "ψάρεψαν" μέσα από τις τάξεις τους, ενώ στο κανονικό τους μάθημα, στο σχολείο είναι μετριότατοι και δεν ελέγχουν ούτε τα τετράδια των μαθητών, προς το τέλος του τετραμήνου, έτσι να δουν τι έχει γράψει ο κάθε μαθητής; Αντιδρά, απεργεί κανένας εκπαιδευτικός για τα κακογραμμένα και δυσνόητα σχολικά βιβλία, για την τεράστια ύλη που καλούνται να εμπεδώσουν οι μαθητές σε μικρό χρονικό διάστημα, για την ενισχυτική των αδύναμων μαθητών, που ξεκινά πάντα με καθυστέρηση; Όχι, βέβαια, αφού οι απεργίες γίνονται για τα οικονομικά και τα συνταξιοδοτικά των μονίμων!Επομένως, μια αξολόγηση θα έλυνε πολλά θέματα και κυρίως θα ξεκαθάριζε το τοπίο για εκείνους που θεωρούν πως επειδή διορίστηκαν, το δημόσιο σχολείο είναι "τσιφλίκι" τους!Και θα ρωτήσω κι εγώ με τη σειρά μου: αν διοριστούν κάποια στιγμή νέοι συνάδελφοι, με αξιοκρατικούς πάντα όρους και κριτήρια, πώς προδιαγράφεις ότι θα συνεχιστεί το ίδιο τροπάριο κι ο ίδιος κατήφορος; Πώς είσαι τόσο αρνητικός απέναντί τους; Και μόνο η όρεξη για δουλειά που θα έχουν και το καινοτόμο πνεύμα που θα φέρουν, θα είναι σημαντική αλλαγή!Κι όσο για την μεταδοτικότητα του κάθε εκπαιδευτικού και την ικανότητά του να διαχειρίζεται καταστάσεις και προβλήματα στην τάξη, ασφαλώς είναι θέματα που σχετίζονται με την εμπειρία κάποιου, αλλά πρωταρχικά πρέπει να υπάρχει αγάπη και ενδιαφέρον για το λειτούργημα και το έργο που επιτελεί ο καθένας μας! Αν κάποιος αγαπά αυτό που κάνει, θέλει την πρόοδο των μαθητών του και δεν κοιτάζει μόνο να περάσει "ανώδυνα" η σχολική χρονιά, θα το "ψάξει" μόνος του περισσότερο, θα εργαστεί πιο σκληρά σε προσωπικό επίπεδο, θα ζητήσει τη γνώμη κι άλλων συναδέλφων του για κάποια προβλήματα, θα συνεργαστεί με τους ίδιους τους μαθητές του, θα κάνει συζητήσεις μαζί τους και δεν θα αφήσει τίποτε στη τύχη, λέγοντας: "τι με νοιάζει τώρα εμένα ποιος το κατάλαβε και ποιος δεν το κατάλαβε;" κλπ.!Αυτά τα "σκληρά", αλλά αληθινά και καλό βράδυ!