0 μέλη και 7 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Αυτό το επιχείρημα με τα παιδιά πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Ναι, φυσικά είναι και πιο δύσκολο να διαβάζεις με παιδιά στα πόδια σου, αλλά δεν πρέπει να προβάλλεται σαν επιχείρημα για να "ξεχωρίσει" μια κατηγορία υποψηφίων γονέων εκπαιδευτικών. Εξάλλου, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις συναδέλφων, γονέων, που διάβασαν και διορίστηκαν μέσω ΑΣΕΠ: Συνάδελφος με παιδί 6 μηνών διάβασε και ήταν επιτυχούσα στον ΑΣΕΠ 06, στη συνέχεια γέννησε και 2ο παιδί και με 2 πλέον παιδιά στα πόδια της διάβασε και διορίστηκε με τον ΑΣΕΠ 08 (όντας πλέον 30 ετών), δουλεύοντας ταυτόχρονα και ως αναπληρώτρια, 200km από το σπίτι της. Άλλη περίπτωση, συνάδελφος λεχώνα στο 2ο παιδί, δουλεύοντας και αναπληρώτρια, διορίστηκε με τον ΑΣΕΠ 02 (και αυτή ήταν τότε 30). Οι συνάδελφοι αυτές δηλαδή επέλεξαν να διαβάσουν και να ξαναδιαβάσουν για το διαγωνισμό, παρά να γκρινιάζουν που τις δυσκολεύουν τα παιδιά στο διάβασμα.
Παράθεση από: teogan στις Δεκεμβρίου 03, 2009, 11:21:39 pmΑυτό το επιχείρημα με τα παιδιά πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Ναι, φυσικά είναι και πιο δύσκολο να διαβάζεις με παιδιά στα πόδια σου, αλλά δεν πρέπει να προβάλλεται σαν επιχείρημα για να "ξεχωρίσει" μια κατηγορία υποψηφίων γονέων εκπαιδευτικών. Εξάλλου, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις συναδέλφων, γονέων, που διάβασαν και διορίστηκαν μέσω ΑΣΕΠ: Συνάδελφος με παιδί 6 μηνών διάβασε και ήταν επιτυχούσα στον ΑΣΕΠ 06, στη συνέχεια γέννησε και 2ο παιδί και με 2 πλέον παιδιά στα πόδια της διάβασε και διορίστηκε με τον ΑΣΕΠ 08 (όντας πλέον 30 ετών), δουλεύοντας ταυτόχρονα και ως αναπληρώτρια, 200km από το σπίτι της. Άλλη περίπτωση, συνάδελφος λεχώνα στο 2ο παιδί, δουλεύοντας και αναπληρώτρια, διορίστηκε με τον ΑΣΕΠ 02 (και αυτή ήταν τότε 30). Οι συνάδελφοι αυτές δηλαδή επέλεξαν να διαβάσουν και να ξαναδιαβάσουν για το διαγωνισμό, παρά να γκρινιάζουν που τις δυσκολεύουν τα παιδιά στο διάβασμα.Όταν η πραγματικότητα σε συντρίβει και έρχονται όλα τα πιτσιρίκια ή οι νοικοκυρές που όλη μέρα κάαααθονται και σου μιλάνε για ΑΣΕΠ και πράσινα άλογα .... αυτό είναι ότι πιο προκλητικό έχω ακούσει. Οι συνάδελφοι που διορίστηκαν μέσω ασεπ προφανέστατα δεν δουλεύανε έχοντας ταυτόχρονα και παιδιά. Διότι κάτι τέτοιο είναι εντελώς αδύνατο. Εκτός αν στη δουλειά σου είσαι τουρίστας (σε υπουργείο που δεν πατάς ποτέ), αλλά αυτοί δεν έχουν ανάγκη να μπούνε στην εκπάιδευση. Το έχω ξαναπεί γιατί έχω παραδείγματα από άπειρους γνωστούς μου. Τον ασεπ υποστηρίζουν τα πιτσιρίκια (κάτω των 35) και οι νοικοκυρές που θέλουν να διοριστούν για ΕΠΙΠΛΕΟΝ εισόδημα. Γιατί αν είχαν ανάγκη να δουλέψουν δε θα καθόντουσταν άνεργες να διαβάζουν για ασεπ. Πες μας την ηλικία σου φίλε μου αν θέλεις.
Προς sec που ρώτησε την ηλικία μου: Είμαι 32 ετών, 1ος διοριστέος ΑΣΕΠ στον κλάδο μου, με την 1η φορά που έδωσα (μέχρι τώρα έκανα μεταπτυχιακό, διδακτορικό και εργαζόμουν ως συμβασιούχος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση). Για να το πετύχω αυτό, παραιτήθηκα από την εργασία μου και για 9 μήνες διάβαζα κλεισμένος μέσα στο σπίτι, τρώγωντας από τις οικονομίες 5 ετών εργασίας... Με θεωρείς πιτσιρίκο επειδή είμαι κάτω των 35; Τότε τι θα πεις για τον 22χρονο που τελειώνει τη σχολή και διαβάζει κατευθείαν για ΑΣΕΠ (μπράβο του και ας μην έχει εργαστεί ακόμα, τρώγωντας ακόμα από το χαρτζιλίκι του μπαμπά του, άλλοι μέχρι τα 30 δεν κάνουν απολύτως τίποτε).Ξέρω και ανθρώπους με οικονομικά προβλήματα που επίσης άφησαν τη δουλειά τους για 1 χρόνο και διάβασαν και διορίστηκαν. Όπως ξέρω και άλλους που συνέχισαν να δουλεύουν έχοντας και οικογένεια και παιδιά και επίσης διάβασαν και διορίστηκαν. Όπως είπε μία συνάδελφος, είναι θέμα προσωπικών επιλογών (αλλά και ικανοτήτων, προσθέτω εγώ). Το σύστημα δεν το νοιάζει, ούτε πρέπει να το νοιάζει ο χρόνος που έχει ο καθένας για διάβασμα. Το σύστημα πρέπει να αντιμετωπίζει όλους ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, και να επιλέγει τους καλύτερους.Εγώ πάντως χαίρομαι ιδιαίτερα, όταν βλέπω νέους πτυχιούχους, 22άρηδες, 25άρηδες, αρκετούς με μεταπτυχιακές σπουδές, να ψάχνονται για ΑΣΕΠ, να το παίρνουν τελικά απόφαση και να ξεκινούν το διετές διάβασμά τους για το διαγωνισμό, κάνοντας τον αγώνα τους, χωρίς γκρίνια και παράπονο. Αντίθετα, πολλοί από τους σημερινούς 35άρηδες-40άρηδες, όταν θεσπίστηκε ο διαγωνισμός το 1998 είτε ήταν νέοι πτυχιούχοι, είτε ήδη εργάζονταν σε φροντιστήρια, προσδοκώντας σε βάθος χρόνου το διορισμό τους από την επετηρίδα (σε ορισμένες ειδικότητες θα περίμεναν ακόμη και 20 χρόνια!). Και αντί να αρπάξουν την ευκαιρία που τους δινόταν για διορισμό εδώ και τώρα, αντέδρασαν κάπως έτσι: "Τι, εγώ να δώσω εξετάσεις να διοριστώ; Δεν ασχολούμαι με τα φροντιστήρια, που έχουν και πολύ ψωμί;) Όταν αργότερα διαπίστωσαν ότι η δουλειά στα φροντιστήρια άρχισε να πέφτει επικίνδυνα, επεδίωξαν τη δημόσια εκπαίδευση, ξεκινώντας με καμιά ωρομισθία ή ΠΔΣ και γκρινιάζοντας ότι επειδή έχουν παιδιά δεν έχουν το χρόνο να διαβάσουν. Όταν ήταν όμως η ώρα τους να διαβάσουν (στους πρώτους ΑΣΕΠ, όταν ήταν 25-30 χρονών, χωρίς παιδιά) δεν το έκαναν, προσδοκώντας στα φροντιστήρια για επαγγελματική αποκατάσταση. Τώρα φωνάζουν: "Τι, να δώσω εγώ εξετάσεις, μαζί με τους μαθητές μου;", δηλαδή αντιδρούν διαχρονικά στο να δώσουν ΑΣΕΠ. Είναι μια διαπίστωση που φυσικά δεν ισχύει για όλους.
Τον ασεπ υποστηρίζουν τα πιτσιρίκια (κάτω των 35)