Δηλώσεις Διαμαντοπούλου

[xb]

. από Κωνσταντίνος Ταμπάκος - — Δεκεμβρίου 4, 2009 @ 4:14 μμ

Συνάδελφοι,

η διαβούλευση πλησιάζει στο τέλος.

Ζητώ προκαταβολικά συγνώμη απ’ όλους, που θα χρησιμοποιήσω και προσωπικά δεδομένα, πράγμα αντίθετο στα πιστεύω μου.

Απευθύνομαι κατ’ αρχήν στους συνομηλίκους μου (42 ετών) και σ’ όσους είναι κοντά εκεί. Αναφέρεστε πολλοί από εσάς στην επετηρίδα. Και τι κρίμα που την κατάργησαν αφού ήταν το πιο δίκαιο σύστημα και διάφορα άλλα τέτοια. Και ερωτώ συνάδελφοι.

Κάποιος που πήρε πτυχίο μαθηματικών το ‘92 ξέρετε με τι σειρά έμπενε στην επετηρίδα; Περίπου με 11000. Ξέρετε κατά μέσο όρο πόσοι διορίζονταν κάθε χρόνο τότε; Περίπου 200. Για κάντε λίγο τη διαίρεση σας παρακαλώ. 11000:200 = 55 χρόνια. !!! Ακριβώς τόσο θα κάναμε να διοριστούμε με την επετηρίδα. Θέλετε να αυξήσουμε το μέσο όρο επειδή τα 8 τελευταία χρόνια παίρνουν περισσότερους (κι ας μην χρειαζόμαστε όλοι); Να τους κάνουμε 400; Είναι 27,5 χρόνια. Να τους κάνουμε 500; Που δεν είναι. Είναι 22 χρόνια. Ας βάλλουμε 25 χρόνια αναμονή.
23 χρονών περίπου είμασταν όταν τελειώσαμε + 25 αναμονή = 48 χρονών στην πιο αισιόδοξη περίπτωση. Αυτό μας προτείνετε λοιπόν; Και μέχρι τα 48 τι θα κάναμε; Θα κλαίγαμε τη μοίρα μας; Όχι βέβαια. 25χρονα παιδιά είμασταν τότε (μετά το στρατό), έπρεπε να βάλλουμε το μυαλό μας σε λειτουργία και να βρούμε διεξόδους. Κανένας απ’ όσους προσπάθησαν σοβαρά δεν βγήκε ζημιωμένος.

Κάποιοι που γράφουν για τους απόφοιτους 1990-1997 μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί. Για να μας πει κάποιος απόφοιτος του ‘97 με τι σειρά μπήκε στην επετηρίδα και πόσα χρόνια ήταν το αναμενόμενο της παραμονής εκεί;

Για όσους απέκτησαν προϋπηρεσία απ’ το 98 και μετά και δεν έχουν διοριστεί ακόμα ας απαντήσουν στα εξής:

Πως είστε σίγουροι ότι κάθε χρόνο θα υπάρχουν τόσα κενά στην ειδικότητά σας και θα δουλεύετε σίγουρα ως αναπληρωτές; Πως μπορείτε και ποντάρετε σε κάτι τέτοιο; απορώ. Προσψπικά πιστεύω ότι από του χρόνου θα αλλάξουν τα πράγματα.

Αν δεν υπήρχε η ρύθμιση Στυλιανίδη (έπειτα από πίεση των αναπληρωτών γυμναστών που έλεγχαν την Π.Ε.Α.), που άρχισε να διορίζει με δύο επιπλέον πίνακες ΠΑΡΑΠΑΝΙΣΙΟΥΣ καθηγητές, τι θα κάνατε; Θα φωνάζατε ακόμα; Τους υπόλοιπους φορολογούμενους τους ρωτήσατε αν έχουν διάθεση να φορολογούνται για κάτι τέτοιο;

Οι πολύτεκνοι εκπαιδευτικοί που τα πήραν όλα με τη ρύθμιση της Γιαννάκου ας απαντήσουν με το χέρι στην καρδιά στα εξής:
Πόσοι από εσάς πιστεύετε ότι θα γινόσαστε πολύτεκνοι χωρίς τη ρύθμιση; Αν το ποσοστό είναι μικρό, τότε είναι ολοφάνερη η συναλλαγή που κάνατε με το κράτος. Σου δίνω παιδιά δώσε μου διορισμό σε βάρος κάποιου άλλου.

Γιατί οι πολύτεκνοι που δεν είναι εκπαιδευτικοί να μην έχουν κι αυτοί σίγουρο διορισμό σε μια δουλειά της ειδικότητάς τους κοντά στο σπίτι τους χωρίς άλλες υποχρεώσεις;

Θα κάνατε τα επιπλέον παιδιά, που κάνατε για να διορισθείτε, αν η κοινωνική βοήθεια που είχατε ήταν ένα γενναίο μηνιαίο επίδομα για κάθε παιδί μέχρι τα 18 του και φυσικά και όλες τις ιατροφαρμακευτικές καλύψεις τόσο για εσάς όσο και για τα παιδιά σας; Αν η απάντησή σας είναι «ναι» τότε μπράβο σας τα αξίζετε γιατί τα θέλετε πραγματικά.

Συνάδελφοι,

όπως όλοι ξέρουμε το πρόβλημα είναι η υπερπροσφορά πτυχιούχων από όλες τις σχολές που δίνουν και διέξοδο στην εκπαίδευση (εκτός των παιδαγωγικών πλέον). Τα περί ικανότητας κάποιου που δούλεψε ως αναπληρωτής σε σχέση με κάποιον που δεν δούλεψε, μόνο ως αστείο μπορεί να εκληφθεί.

Πιστεύω ότι είμαστε όλοι στο ίδιο μετερίζι για να διεκδικήσουμε λιγότερους μαθητές ανά τμήμα, ολοήμερα γυμνάσια και λύκεια, καλύτερες εγκαταστάσεις, καλύτερες αμοιβές συνδεδεμένες με την παραγωγικότητα, καινούργια αναλυτικά προγράμματα σπουδών και άλλα πολλά.

Όσων αφορά όμως τις προσλήψεις ας είμαστε ρεαλιστές. Όσο οι θέσεις είναι λίγες και οι ενδιαφερόμενοι πολλαπλάσιοι πρέπει να υπάρχει σύστημα που δεν θα αποκλείεται κανείς εκ των προτέρων. Προτάσεις γι’ αυτό έχουν δημοσιευθεί αρκετές, ακόμα και για μεταβατική περίοδο.

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να υπάρχει επιτυχία σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Σε βελτιωμένο διαγωνισμό συμφωνώ, αλλά σε διαγωνισμό. Δε γίνεται διαφορετικά, τόσοι που είναι οι ενδιαφερόμενοι. Και εφόσον πριμοδοτούνται οι έχοντες προϋπηρεσία στο δημόσιο να πριμοδοτούνται με κάποιον τρόπο και οι έχοντες προϋπηρεσία στον ιδιωτικό τομέα. Αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι.

Ευχαριστώ για την υπομονή που δείξατε.

Κωνσταντίνος Ταμπάκος
μαθηματικός
Τρίκαλα


http://www.opengov.gr/ypepth/?p=11&cp=221#comments

[PDE ads]

[legend]

  Συμφωνώ με τα περισσότερα από όσα ειπώθηκαν με θετική σκέψη από τον κύριο Κωνσταντίνο Ταμπάκο. Δε χωράμε ΟΛΟΙ είτε μας αρέσει είτε όχι. Έχουν γίνει πολλά λάθη, ναι, το ζήτημα είναι τώρα τι μπορούμε να κάνουμε για να διορθώσουμε μερικά από αυτά. Οι φιλολογικές σχολές, ίσως και άλλες,  πρέπει σχεδόν να κλείσουν...ώστε να αφεθεί το περιθώριο να απορροφηθούν οι πτυχιούχοι.
  Είναι καιρός για σκληρά μέτρα με γνώμονα το γενικό συμφέρον. Ας θυσιαστούν προσωπικά συμφέροντα μια φορά για το κοινό καλό. Αυτά δε διδάσκουμε στα παιδιά μας...;
  Φυσικά το σύστημα προσλήψεων δεν είναι το μόνο που παρουσιάζει προβλήματα στο χώρο της εκπαίδευσης. Αλίμονο! Υπάρχουν χιλιάδες άλλα. Το δημόσιο σχολείο το έχουν καταντήσει οι κατά σειρά λάθος πολιτικές σε χώρο αναψυχής! Ένα μπάχαλο...οι λίγοι ή πολλοί ενσυνείδητοι καθηγητές έχουν να παλέψουν με τόσα κακώς κείμενα που πραγματικά είναι ΗΡΩΕΣ! Και επιπλέον έχουν να αντιμετωπίσουν την εκ των προτέρων αμφισβήτηση του ρόλου τους και του έργου τους από μαθητές και γονείς. Έχει χάσει την αξιοπιστία του το ελληνικό δημόσιο σχολείο, αφού ξέχασε να προχωρήσει μπροστά. Η κοινωνία έχει αλλάξει άρδην και το σχολείο είναι το ίδιο, ξεπερασμένο λοιπόν και λίγο στα μάτια της κοινωνίας. Αυτό το πρόβλημα πώς θα λυθεί;;;;
  Από τις προτάσεις της υπουργού με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη, η πρότασή της για αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Όχι μόνο των νεοδιόριστων όμως. ΟΛΩΝ...κανείς δεν πρέπει να εφησυχάζει σε αυτή τη δουλειά. Όλοι πρέπει να δίνουν το 100% μέσα στην τάξη! Αυτό το σχολείο απαιτώ για τα παιδιά μου.
   Είτε το υπηρετήσω είτε όχι από θέση μονιμότητας, το σχολείο με αφορά και πρέπει να μας αφορά όλους. Και ως εκπαιδευτικοί είναι απαράδεκτο να σκεφτόμαστε πρώτα τον εαυτό μας. Ναι έχουμε επενδύσει είτε διαβάζοντας για το διαγωνισμό είτε εργαζόμενοι ως ωρομίσθιοι ή αναπληρωτές, κόπο, χρήμα, ψυχικά αποθέματα. Πάνω από όλα αυτά όμως βρίσκεται το καλό του δημόσιου σχολείου.
  Ο διαγωνισμός ως τρόπος επιλογής του εκπαιδευτικού δυναμικού, είναι άχαρος, αλλά επιβεβλημένος πια και ο μόνος που φαντάζει αντικειμενικός και αξιοκρατικός. Με τη λογική ότι δεν χωράμε όλοι, αυτός που θα το παλέψει πιο πολύ θα το πετύχει...έτσι είναι στο χέρι μας.

Υ.Γ. Μεταβατική περίοδος ΠΡΕΠΕΙ να υπάρξει. Όπως επίσης και πρόβλεψη για τους επαναλαμβανόμενα επιτυχόντες στο διαγωνισμό. Μια  λύση θα ήταν ίσως η κατοχύρωση του βαθμού μας και μόνο σε περίπτωση που τυχόν θελήσουμε βελτίωση της θέσης μας να μπαίνουμε στη διαδικασία να δώσουμε ξανά. Η θετική σκέψη κάποιου συναδέλφου ίσως βελτιώσει την ταπεινή πρότασή μου 

[sec]

Προς sec που ρώτησε την ηλικία μου: Είμαι 32 ετών, 1ος διοριστέος ΑΣΕΠ στον κλάδο μου, με την 1η φορά που έδωσα (μέχρι τώρα έκανα μεταπτυχιακό, διδακτορικό και εργαζόμουν ως συμβασιούχος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση). Για να το πετύχω αυτό, παραιτήθηκα από την εργασία μου και για 9 μήνες διάβαζα κλεισμένος μέσα στο σπίτι, τρώγωντας από τις οικονομίες 5 ετών εργασίας... Με θεωρείς πιτσιρίκο επειδή είμαι κάτω των 35; Τότε τι θα πεις για τον 22χρονο που τελειώνει τη σχολή και διαβάζει κατευθείαν για ΑΣΕΠ (μπράβο του και ας μην έχει εργαστεί ακόμα, τρώγωντας ακόμα από το χαρτζιλίκι του μπαμπά του, άλλοι μέχρι τα 30 δεν κάνουν απολύτως τίποτε).

Ναι, σε θεωρώ πιτσιρίκο, όπως και όλους τους κάτω των 35 στην Ελλάδα την εποχή που διανύουε για τους εξής λόγους: παρότι κάνεις δύσκολες και μακροχρόνιες σπουδές και εξειδικεύσεις (κι εγώ ανήκω σε αυτή την κατηγορία), παρότι δουλεύεις ως συμβασιούχος στην τριτοβάθμια (κι εγώ και μάλιστα πολλά χρόνια) δεν συντηρείς τον εαυτό σου 100%,  μένεις στους γονείς σου και σκόπιμα δεν δημιουργείς υποχρεώσεις, κοντολογής δεν έχεις ενηλικιωθεί. Αυτός είναι ο κανόνας για τους κάτω των 35 ανύπαντρους στην Ελλάδα αυτή την εποχή. Αν κάνω λάθος με διαψεύδεις.

Ξέρω και ανθρώπους με οικονομικά προβλήματα που επίσης άφησαν τη δουλειά τους για 1 χρόνο και διάβασαν και διορίστηκαν. Όπως ξέρω και άλλους που συνέχισαν να δουλεύουν έχοντας και οικογένεια και παιδιά και επίσης διάβασαν και διορίστηκαν. Όπως είπε μία συνάδελφος, είναι θέμα προσωπικών επιλογών (αλλά και ικανοτήτων, προσθέτω εγώ).

Ανθρώπους με οικονομικά προβλήματα (λέμε τώρα) που αφήσαν τη δουλειά τους ξέρω κι εγώ. Ανθρώπους με υποχρεώσεις και οικονομικά προβλήματα όμως όχι, ούτε έναν. Κι όταν λέμε οικονομικά προβλήματα εξαρτάται τι εννοούμε... Η νοικοκυρά που την ταίζει ο σύζυγος και μεγαλώνει τα παιδιά στο ιδιόκτητο σπίτι της, τι οικονομικά προβλήματα έχει; Μην τρελαθούμε τελείως. Το να προτρέπουμε τον κόσμο να παραιτηθεί από τη δουλειά του για να διοριστεί με ΑΣΕΠ έιναι ότι πιο παράλογο έχω ακούσει.

Το σύστημα δεν το νοιάζει, ούτε πρέπει να το νοιάζει ο χρόνος που έχει ο καθένας για διάβασμα. Το σύστημα πρέπει να αντιμετωπίζει όλους ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, και να επιλέγει τους καλύτερους.

Αυτή είναι η προσωπική σου άποψη γιατί έτσι σε βολεύει αυτή τη στιγμή. Αν σαρανταρίσεις και ζεις σε κράτος που δεν έχει ίχνος κοινωνικής ευαισθησίας (και δεν το εννοώ υπό την έννοια του διορισμού, αλλά κατά πολλούς τρόπους και σε όλο το φάσμα της ζωής μας) τότε θα λες άλλα.

Εγώ πάντως χαίρομαι ιδιαίτερα, όταν βλέπω νέους πτυχιούχους, 22άρηδες, 25άρηδες, αρκετούς με μεταπτυχιακές σπουδές, να ψάχνονται για ΑΣΕΠ, να το παίρνουν τελικά απόφαση και να ξεκινούν το διετές διάβασμά τους για το διαγωνισμό, κάνοντας τον αγώνα τους, χωρίς γκρίνια και παράπονο.

Να επισημάνουμε ότι μεταπτυχιακό κάνουν σχεδόν όλοι πλέον (στην Ελλάδα) λόγω καταρχήν της ανεργίας, επίσης τα διδακτορικά αφθονούν στους κάπως καλούς φοιτητές. Δεν καταλαβαίνω γιατί όταν σε όλο τον υπόλοιπο (ανεπτυγμένο) κόσμο αυτές οι σπουδές σημαίνουν ακαδημαϊκή καριέρα, έρευνα ή εργασία στον ιδιωτικό τομέα με υψηλές απολαβές, στην Ελλάδα το μοναδικό όνειρο του νέου ανθρώπου είναι να μείνει ανύπαντρος και με τους γονείς του όσο το δυνατό περισσότερο μέχρι να καταφέρει να διοριστεί στο δημόσιο. Μετά αίφνης η ζωή του παίρνει μια χαλαρή πορεία και θεωρεί ότι κατέκτησε το στόχο του. Το βρίσκω πολύ απογοητευτικό το ότι αρπάζετε το ψωροκόμματο του ΑΣΕΠ με τόση λαχτάρα.

Αντίθετα, πολλοί από τους σημερινούς 35άρηδες-40άρηδες, όταν θεσπίστηκε ο διαγωνισμός το 1998 είτε ήταν νέοι πτυχιούχοι, είτε ήδη εργάζονταν σε φροντιστήρια, προσδοκώντας σε βάθος χρόνου το διορισμό τους από την επετηρίδα (σε ορισμένες ειδικότητες θα περίμεναν ακόμη και 20 χρόνια!). Και αντί να αρπάξουν την ευκαιρία που τους δινόταν για διορισμό εδώ και τώρα, αντέδρασαν κάπως έτσι: "Τι, εγώ να δώσω εξετάσεις να διοριστώ; Δεν ασχολούμαι με τα φροντιστήρια, που έχουν και πολύ ψωμί;" Όταν αργότερα διαπίστωσαν ότι η δουλειά στα φροντιστήρια άρχισε να πέφτει επικίνδυνα, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση και την αβεβαιότητα του ιδιωτικού τομέα, επεδίωξαν τη δημόσια εκπαίδευση, ξεκινώντας με καμιά ωρομισθία ή ΠΔΣ και γκρινιάζοντας ότι επειδή έχουν παιδιά δεν έχουν το χρόνο να διαβάσουν. Όταν ήταν όμως η ώρα τους να διαβάσουν (στους πρώτους ΑΣΕΠ, όταν ήταν 25-30 χρονών, χωρίς παιδιά) δεν το έκαναν, προσδοκώντας στα φροντιστήρια για επαγγελματική αποκατάσταση. Τώρα φωνάζουν: "Τι, να δώσω εγώ εξετάσεις, μαζί με τους μαθητές μου;", δηλαδή αντιδρούν διαχρονικά στο να δώσουν ΑΣΕΠ. Είναι μια διαπίστωση που φυσικά δεν ισχύει για όλους.

Φτιάχεις σενάρια βεβαίως για τους άνω των 35 που είναι σωστά στο εξής: η γενιά αυτή έπαιρνε διδακτορικό όταν προσδοκούσε να διδάξει στην Γβάθμια ή να φύγει έξω κι όχι για να διοριστεί σε ένα σχολείο με σαραβαλιασμένα θρανία καθηγητής. Σίγουρα όχι, διαβάζοντας για να αποδείξει τα αυτονόητα, στερώντας από την οικογένειά του χρήματα και από τον εαυτό του την αξιοπρέπεια να είναι υπέυθυνος για τον εαυτό του. Όλα αυτά στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς τον οποίο η Ελληνική οικονομία καταρρέει και χάρη στον οποίο μπορεί να ανακάμψει. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι το γιατί πρεπει 1 ή 2 γενιές να σηκώσουν αυτό το βάρος, ενώ η πιτσιρικαρία (μές στα διδακτορικά και τις διακρίσεις) κάθεται οπισθοφυλακή και προσδοκεί λυσσαλέα την ασφάλεια και το άραγμα του δημοσίου επιλέγοντας την πολύ εύκολη (γι' αυτούς ελλείψει υποχρεώσεων) λύση του ΑΣΕΠ.
Θα χαιρόμουν να δω νέους ανθρώπους να κάνουν οικογένεια και να δουλεύουν προσδοκώντας να είναι αυτοδύναμοι, αντί να μιζεριάζουν μπροστά στα βιβλία επί χρόνια με μόνο στόχο τον ΑΣΕΠ.

[Αναστασια 76]

. Μεταβατική περίοδος ΠΡΕΠΕΙ να υπάρξει. Όπως επίσης και πρόβλεψη για τους επαναλαμβανόμενα επιτυχόντες στο διαγωνισμό. Μια  λύση θα ήταν ίσως η κατοχύρωση του βαθμού μας και μόνο σε περίπτωση που τυχόν θελήσουμε βελτίωση της θέσης μας να μπαίνουμε στη διαδικασία να δώσουμε ξανά

συμφωνω απολυτα...σχετικα με τους πολυτεκνους αν και δεν ειμαι.....πιστευω οτι προσπαθουν....πολυ περισσοτερο απ ολους εμας....κανενας δεν περναει ευκολα ολη αυτη την διαδικασια....ειναι ψυχοφθορα κακα τα ψεμματα...

επετηριδα δεν εχω προλαβει αλλα και ο ΑΣΕΠ δεν ειναι το πιο αξιοκρατικο μεσο.....απλα εχω βαρεθει να προσπαθω να αποδειξω σε ολη μου την ζωη οτι δεν ειμαι ελεφαντας...ας βρουν αλλο τροπο....να μας αξιολογουν...δεν μπορεις να αξιολογησεις εναν εκπαιδευτικο μεσα σε ενα σ/κ για το αν ειναι αξιος η οχι να διδαξει αυτο που εχει προηγουμενως και για τοσα χρονια σπουδασει και δοκιμαστει με πολλαπλες εξετασεις μεχρι να παρει το πολυποθητο πτυχιο....

[PDE ads]

[physikos13]

αυτα εγραψε στη δημοσισ διαβουλευση μια αμεσα ενδιαφερομενη, μια 15χρονη μαθητρια μου

 . από  ΤΙΝΑ -  — Δεκεμβρίου 1, 2009 @ 5:10 μμ

Είμαι μαθήτρια της Α’ Λυκείου και θα ήθελα να αναφέρω ότι ο ΑΣΕΠ δέν θα πρέπει να είναι ο μόνος τρόπος πρόσληψης καθηγητών. Μέσα από ένα γραπτό διαγωνισμό μπορείς να καταλάβεις το μορφωτικό επίπεδο ενός καθηγητή αλλά δεν γίνεται να εντοπίσεις τα υπόλοιπα προσόντα που είναι απαραίτητα σε έναν καθηγητή .
Αν ο καθηγητής δεν έχει την ικανότητα να μεταλαμπαδεύσει στους μαθητές τις γνώσεις του δεν γίνεται κατανοητό μέσα από το χαρτί. Επίσης αν θεωρήσουμε το επάγγελμα του εκπαιδευτικού και ως λειτούργημα είνα απαραίτητο να ελέγχεται κατα πόσον ο καθηγητής έχει την υπομονή και την όρεξη να ασχοληθεί σοβαρά με τις μορφωτικές αλλά και πνευματικές ανάγκες των παιδιών καθώς το σχολείο εκτός από χώρος μόρφωσης είναι και χώρος πνευματικής συγκρότισης των παιδιών.
Τέλος θα ήθελα να τονίσω ότι οι καθηγητές επιβάλλεται να επιτηρούνται και μετά τη διαδικασία πρόσληψης τους ώστε να έχουν ένα ακόμα κίνητρο να εργάζονται σωστά αλλά και να υποστούν τις συνέπειες σε αντίθετη περίπτωση.

σταθερός σύνδεσμος σχολίου  | 
+170

[Landau]

Ωραία αυτά που λέγονται ότι δεν μπορούμε να δοκιμαζόμαστε σε ένα σ/κ, ενώ έχουμε πτυχία κλπ που αποδεικνύουν τα προσόντα μας κλπ. Αλλά εκ των πραγμάτων πρέπει σε αυτή τη φάση να γίνεται κάποιου είδους επιλογή. Αφού ο γραπτός διαγωνισμός ΑΣΕΠ δεν καλύπτει.. με ποιον τρόπο θα γίνεται η επιλογή; Περιμένω προτάσεις ρεαλιστικές (άρα απορρίπτεται η επετηρίδα εκ των προτέρων) από όσους υποστηρίζουν την κατάργηση μερική ή ολική του ΑΣΕΠ.
Και αφού τα πτυχία μας αποδεικνύουν (θα έπρεπε δηλαδή) την αξία μας (που για αρκετούς δεν ισχύει, καθώς έχω αναφερθεί πως ορισμένοι ανάξιοι έχουν πάρει πτυχία κατά καιρούς), τότε π.χ. και η εισαγωγή στις σχολές θα έπρεπε να είναι ελεύθερη (όπως προτείνουν κάποιοι κατά καιρούς) χωρίς πανελλήνιες εξετάσεις; Δυστυχώς για την επιλογή είτε φοιτητών, είτε μεταπτυχιακών, είτε σε θέσεις εργασίας, πρέπει να γίνεται επιλογή και ο πιο απλός και διαφανής τρόπος είναι κάποιου είδους εξετάσεις. Όταν ο πράσινος ήλιος (ή όταν πρασινίσει ο Ήλιος; ) μας οδηγήσει στον.. σοσιαλισμό, ίσως διορίζονται όλοι με τη λήψη πτυχίου. Μέχρι τότε... ;

[sartr]

Kατανομή διοριστέων ΑΣΕΠ 2009 ΠΕ04.01

Ηλικία-πλήθος-ποσοστό

24-27  | 12 | 7,64%

28-31  | 26 | 16,56%

32-35  | 39 | 24,84%

36-39  | 30 | 19,11%

40-43  | 38 | 24,2%

44-54  | 12 | 7,64%

 Όλοι οι άνω των 35 που είναι το 52% είναι εργένηδες και εκ πεποιθήσεως άτεκνοι!

[Landau]

αυτα εγραψε στη δημοσισ διαβουλευση μια αμεσα ενδιαφερομενη, μια 15χρονη μαθητρια μου

 . από  ΤΙΝΑ -  — Δεκεμβρίου 1, 2009 @ 5:10 μμ

Είμαι μαθήτρια της Α’ Λυκείου και θα ήθελα να αναφέρω ότι ο ΑΣΕΠ δέν θα πρέπει να είναι ο μόνος τρόπος πρόσληψης καθηγητών. Μέσα από ένα γραπτό διαγωνισμό μπορείς να καταλάβεις το μορφωτικό επίπεδο ενός καθηγητή αλλά δεν γίνεται να εντοπίσεις τα υπόλοιπα προσόντα που είναι απαραίτητα σε έναν καθηγητή .
Αν ο καθηγητής δεν έχει την ικανότητα να μεταλαμπαδεύσει στους μαθητές τις γνώσεις του δεν γίνεται κατανοητό μέσα από το χαρτί. Επίσης αν θεωρήσουμε το επάγγελμα του εκπαιδευτικού και ως λειτούργημα είνα απαραίτητο να ελέγχεται κατα πόσον ο καθηγητής έχει την υπομονή και την όρεξη να ασχοληθεί σοβαρά με τις μορφωτικές αλλά και πνευματικές ανάγκες των παιδιών καθώς το σχολείο εκτός από χώρος μόρφωσης είναι και χώρος πνευματικής συγκρότισης των παιδιών.
Τέλος θα ήθελα να τονίσω ότι οι καθηγητές επιβάλλεται να επιτηρούνται και μετά τη διαδικασία πρόσληψης τους ώστε να έχουν ένα ακόμα κίνητρο να εργάζονται σωστά αλλά και να υποστούν τις συνέπειες σε αντίθετη περίπτωση.

σταθερός σύνδεσμος σχολίου  | 
+170

Για το πρώτο που είπε η μαθήτρια Α Λυκείου, θα διαφωνίσω ως προς το γεγονός ότι δεν έχει ακόμα την ικανότητα να κρίνει τον σωστό ή μη σωστό τρόπο επιλογής (ακόμα και αν έχει δίκιο). Έχει καιρό να ωριμάσει να τα δει από πρώτο χέρι πρώτα.
Ως προς το δεύτερο έχει ένα δίκιο, αν και η αξιολόγηση που ουσιαστικά προτείνει θα είναι σαν έναν μπαμπούλας και όχι κίνητρο αυτοβελτίωσης για τον εκπαιδευτικό.

[sartr]

Στους 270 διοριστέους ΠΕ03, ΑΣΕΠ 2009 :

 

 - Ηλικ.- Πλήθος -  Ποσοστό  

 23 - 26  |   8  |   2,96%

 27 - 30  |  48 |  17,78%

 31 - 34  |  59 |  21,85%

 35 - 38  |  64 |  23,70%

 39 - 42  |  45 |  16,67%

 43 - 46  |  28 |  10,37%

 47 - 50  |  16 |  5,93%

 51 - 54  |   2  |  0,74%

Και εδώ, στους 35 και άνω που είναι το 57% έχει πέσει η ίδια ασθένεια.
Είναι όλοι εργένηδες και άτεκνοι εκ πεποιθήσεως!

[Landau]

Kατανομή διοριστέων ΑΣΕΠ 2009 ΠΕ04.01

Ηλικία-πλήθος-ποσοστό

24-27  | 12 | 7,64%

28-31  | 26 | 16,56%

32-35  | 39 | 24,84%

36-39  | 30 | 19,11%

40-43  | 38 | 24,2%

44-54  | 12 | 7,64%

 Όλοι οι άνω των 35 που είναι το 52% είναι εργένηδες και εκ πεποιθήσεως άτεκνοι!

Και είναι και πιτσιρίκια!

[physikos13]

ευχαριστω για το κοπλιμεντο,εχουν δεκαετιες να με πουν πιτσιρικι,κερναω

[sec]

Φαντάζομαι ότι καθήσατε και βγάλατε τις ηλικίες από την ημερομηνία λήψης του πτυχίου.Υποθέτοντας ότι είναι σωστές αναρωτιέμαι γιατί η κλιμάκωση είναι διαφορετική στις 2 ειδικότητες. π.χ. στη μια περίπτωση 32-35 στην άλλη 35-38. Υπό αυτή την έννοια λέγεται ότι η στατιστική είναι η επιστήμη της ... απάτης!
Το αν είναι εργένηδες ή άτεκνοι δεν μπορούμε να το ξέρουμε φυσικά, το σίγουρο πάντως είναι ότι οι Έλληνες ούτε παντρεύονται πια ούτε κάνουν παιδιά. Υπάρχουν άφθονα στατιστικά στοιχεία πάνω σε αυτό. Και μάλιστα εμπεριστατωμένα.

[syrrahm]

Λυπαμαι που το διαπιστωνω αλλα ορισμενες/οι αντιμετωπιζετε τις ομαδες υποψηφιων και εν ενεργεια εκπ/τικων(πολυτεκνους,τριτεκνους κτλ) με ακρατο κανιβαλισμο.
Η κοινωνικη αλληλεγγυη ειναι τελικα δυσευρετο φρουτο στις μερες μας
....

Για κάθε πρόβλημα υπάρχουν κάποια αίτια που το δημιουργούν και ασφαλώς δεν ευθύνονται οι εκπ/κοί αν υπάρχει έλλειψη κοινωνικής αλληλεγγύης. Θεωρώ ότι φράσεις ,όπως "άκρατος κανιβαλισμός" και "έλλειψη κοινωνικής αλληλεγγύης" είναι άστοχες όταν αποδίδονται σε ανθρώπους που βρίσκονται σε μειονεκτική (από άποψη επαγγελματικής αποκατάστασης στη δημόσια εκπ/ση) ανθρώπους.  Για να υπάρχει αλληλεγγύη , πρέπει όλοι να έχουν κάποιο όφελος , να μην αισθάνονται κάποιοι αδικημένοι. Ποιο είναι το επαγγελματικό κέρδος  των δίτεκνων εκπ/κών, των εκ/κών με ένα παιδί ή των άγαμων συναδέλφων; Η αλληλεγγύη για να έχει νόημα θα πρέπει να έχει και περιεχόμενο αλληλεγγύης και όχι διακρίσεων.
  Όταν έχει γίνει στις μέρες μας φρούτο δυσεύρετο ο διορισμός (για να μην πω η ενασχόληση με το αντικείμενο που έχουμε σπουδάσει), κάποιες κοινωνικές ομάδες τον έχουν στο πιάτο όχι γιατί έχουν μεταπτυχιακό, διδακτορικό, ΑΣΕΠ, προϋπηρεσία (χωρίς να σημαίνει ότι κάποιοι δεν τα έχουν), αλλά γιατί είναι τρίτεκνοι ή πολύτεκνοι. Είναι αδικία κάποιοι με μοναδικό κριτήριο τον αριθμό των τέκνων τους να κερδίζουν μία θέση στη δημόσια εκπ/ση, ενώ άλλοι τίποτα. Ας έχουν αυξημένα επιδόματα μετά τον διορισμό. Τα κριτήρια των προσλήψεων πρέπει να είναι αντικειμενικά και  αξιοκρατικά. Έτσι θα τύχουν της αποδοχής και του σεβασμού όλων μας.

[physikos13]

παντως η στατιστικη αποψη θελει και δευτερη και τριτη αναγνωση, δηλαδη δεν μπορει να συγκριθει το πληθος των νεων αποφοιτων με αυτους που τελειωσαν εδω και δεκαετιες, επισης δεν ξερουμε τα ποσοστα συμμετοχης στο διαγωνισμο ανα ηλικια,...και ενα σωρο αλλες λεπτομερειες,