*

Αποστολέας Θέμα: To ποίημα της ημέρας  (Αναγνώστηκε 304325 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος aristos2

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2928
  • Φύλο: Άντρας
  • Οι "δανειστές" επιτρέπουν την ύπαρξη σχολείων;
    • Προφίλ
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Απάντηση #588 στις: Αύγουστος 11, 2010, 11:08:39 μμ »
 
  "Ο κόσμος σκηνή, ο βίος πάροδος. Ήλθες, είδες, απήλθες.'Ο κόσμος είναι ένα θέατρο και η ζωή ένα δράμα: έρχεσαι,βλέπεις και φέυγεις"
 
 Δημόκριτος  (Φιλόσοφος-Μαθηματικός-Αστρονόμος) 
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως.
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί,
Γυναίκα ...

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 10:02:23 »

Αποσυνδεδεμένος lion22

  • Νέο μέλος
  • *
  • Μηνύματα: 94
  • Φύλο: Γυναίκα
  • θα με λατρέψει η Εκπαίδευση??
    • Προφίλ
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Απάντηση #589 στις: Αύγουστος 11, 2010, 11:20:29 μμ »
" του αδελφου"


Πονάς έ;
Και ποιός δεν πονά σε αυτόν
τον κόσμο αδελφέ μου;



Αποσυνδεδεμένος aristos2

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2928
  • Φύλο: Άντρας
  • Οι "δανειστές" επιτρέπουν την ύπαρξη σχολείων;
    • Προφίλ
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Απάντηση #590 στις: Αύγουστος 12, 2010, 11:03:11 μμ »
Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος… (Κώστας Καρυωτάκης)

Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος τόνειρό μου,
κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,
κι αν σέρνομαι στ’ ακάθαρτα του δρόμου
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά ̇

κι αν έχει, πριν ανοίξη, το λουλούδι,
στον κήπο της καρδιάς μου μαραθεί,
το λεύτερο που εσκέφτηκα τραγούδι
κι αν ξέρω πώς ποτέ δε θα ειπωθή ̇

κι αν έθαψα την ίδια τη ζωή μου
βαθιά μέσα στον πόνο που πονώ, -
καθάρια πως ταράζεται η ψυχή μου
σα βλέπω το μεγάλον ουρανό,

η θάλασσα σαν έρχεται μεγάλη,
και ογραίνοντας την άμμο το πρωί,
μου λέει για κάποιο γνώριμο ακρογιάλι,
μου λέει για κάποια πούζησα ζωή !
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως.
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί,
Γυναίκα ...

Αποσυνδεδεμένος aristos2

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2928
  • Φύλο: Άντρας
  • Οι "δανειστές" επιτρέπουν την ύπαρξη σχολείων;
    • Προφίλ
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Απάντηση #591 στις: Αύγουστος 12, 2010, 11:04:47 μμ »
ΣΤΕΡΙΑΝΗ ΖΑΛΗ (Νίκος Καββαδίας)

Ο λοστρόμος κρατά μια καραβέλα,
μισή μποτίλια τζίν και δυο μιγάδες,
τη νύχτα μετοικούν οι Συμπληγάδες
στα μπαρ του λιμανιού και στα μπορντέλα.
 

Πηχτό πούσι σκεπάζει τα καρνάγια.
West End – Thame’s street και διπλός έρως.
Ας φυσάνε στο Πλάτα τα Παμπέρος,
ας ρολάρει το κύμα στη Μπισκάγια.
 

Χαμηλός ουρανός γιομάτος άστρα,
μα δε μοιάζει μ’ αυτόν που σε γνωρίζει.
Η μπαρκέτα γυρίζει ; Δε γυρίζει.
Το κορίτσι νυστάζει στην Καράστρα.
 

Βαρεθήκαν οι ναύτες το τιμόνι,
το ‘να μάτι σου γέρνει και κοιμάται,
αγρυπνά το δεξί και θυμάται
το φανό που χτυπά μα δε ζυγώνει.
 

Ο λοστρόμος ξυπνάει και καταριέται
μια μιγάδα που κλαίει και μια μποτίλια.
Ανοιχτά κάπου εννιά χιλιάδες μίλια
το σκυλόψαρο προσμένει και βαριέται.
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως.
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί,
Γυναίκα ...

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 10:02:23 »

Αποσυνδεδεμένος aeee

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1305
    • Προφίλ
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Απάντηση #592 στις: Αύγουστος 12, 2010, 11:55:27 μμ »
Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος… (Κώστας Καρυωτάκης)

Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος τ' όνειρό μου,
κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,
κι αν σέρνομαι στ’ ακάθαρτα του δρόμου
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά ̇


Να 'χα τ' αθάνατο νερό
ψυχή καινούργια να 'χα
να σού 'δινα να ξύπναγες
για μια στιγμή μονάχα

Να δεις, να πεις, να το χαρείς
ακέραιο τ' όνειρό σου  (διορισμός)
να στέκεται ολοζώντανο
κοντά σου, στο πλευρό σου
  
Ριτσος
« Τελευταία τροποποίηση: Αύγουστος 13, 2010, 08:33:51 πμ από aeee »

Αποσυνδεδεμένος panos2

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2465
    • Προφίλ
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Απάντηση #593 στις: Αύγουστος 13, 2010, 12:18:56 πμ »
Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος… (Κώστας Καρυωτάκης)

Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος τ' όνειρό μου,
κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,
κι αν σέρνομαι στ’ ακάθαρτα του δρόμου
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά ̇


Να 'χα τ' αθάνατο νερό
ψυχή καινούργια να 'χα
να σού 'δινα να ξύπναγες
για μια στιγμή μονάχα

Να δεις, να πεις, να το χαρείς
ακέραιο τ' όνειρό σου
να στέκεται ολοζώντανο
κοντά σου, στο πλευρό σου
 
Ριτσος

Τι κάθομαι εδώ και περιμένω,
ο ηδονοβλεψίας.
Τελείωσε η ερωτική πράξη,
και εγώ ο ηλίθιος
δεν το κατάλαβα... ???


panos2

Αποσυνδεδεμένος ioanna89

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 3041
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ02
    • Προφίλ
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Απάντηση #594 στις: Αύγουστος 13, 2010, 01:03:41 πμ »
             Επιτυχόντες
           
                      Άγομεν ηλικίαν ώριμον
Ορθώς φρονούμεν
Ορθώς καθήμεθα –και ασφαλώς–
Δικαίως κεραυνοβολούμε τους παρίες
Σεβάσμιοι –και τρομεροί αν χρειαστεί– τοις πάσι.

Εμείς, δεν είμαστε άνθρωποι τυχαίοι.
Εδώ να φτάσουμε, ν' αρπαχτούμε απ' εδώ
να κρεμαστούμε ασθμαίνοντας, να επιπλεύσουμε όπως-όπως,
τι δεν απεμπολήσαμε,
θέλοντας μη θέλοντας τι δεν επράξαμε, οι καημένοι.

                                          *
Ενάρετα γηράσκοντες, άξια διοικούντες τώρα
και –φυσικά– γενναία μισθοδοτούμενοι,
απ' τον Ταμία - Ήλιο.
         
                 Πάνος Θασίτης
                 Από τη συλλογή Ελεεινόν θέατρον (1980)



Αποσυνδεδεμένος MARKOS

  • Moderator
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 8048
  • Φύλο: Άντρας
  • Ο ΡΟΜΠΕΝ
    • Προφίλ
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Απάντηση #595 στις: Αύγουστος 13, 2010, 09:36:29 πμ »
Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος… (Κώστας Καρυωτάκης)

Κι αν έσβυσε σαν ίσκιος τ' όνειρό μου,
κι αν έχασα για πάντα τη χαρά,
κι αν σέρνομαι στ’ ακάθαρτα του δρόμου
πουλάκι με σπασμένα τα φτερά ̇


Να 'χα τ' αθάνατο νερό
ψυχή καινούργια να 'χα
να σού 'δινα να ξύπναγες
για μια στιγμή μονάχα

Να δεις, να πεις, να το χαρείς
ακέραιο τ' όνειρό σου
να στέκεται ολοζώντανο
κοντά σου, στο πλευρό σου
 
Ριτσος

Τι κάθομαι εδώ και περιμένω,
ο ηδονοβλεψίας.
Τελείωσε η ερωτική πράξη,
και εγώ ο ηλίθιος
δεν το κατάλαβα... ???


panos2


panos2,  σιγουρα η απαντηση σου ειναι...."Καβαφης" (απο τα ερωτικα του)
ναι, καλα το καταλαβες πως δεν καταλαβες τιποτα  ;)γιατι δεν επροκειτο για ερωτικη "πραξη" αλλα  για τη προσδοκια του διορισμου και ο ερωτισμος αναφερετε στο επαγγελμα! που ευτυχως υπαρχουν ανθρωποι που πραγματικα αξιζουν για διορισμο....
Ο μαθητής κάνει τον δάσκαλο

Αποσυνδεδεμένος marianthid

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 287
  • η ρίζα μου είν' ο λόγος...
    • Προφίλ
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Απάντηση #596 στις: Αύγουστος 13, 2010, 10:39:21 μμ »
[...] Ένας θεωρητικά υψηλός σκοπός μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για την απογείωση, όπως επίσης μπορεί να χρησιμεύσει και ως δικαιολογία για όσους σέρνονται.

Να σου πω μια ιστορία - Διηγήσεις που με έμαθαν να ζω, Χόρχε Μπουκαϊ
Όχι,δεν είμαι λυπημένη.
Σε σωστή ώρα νυχτώνει.

Αποσυνδεδεμένος aristos2

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2928
  • Φύλο: Άντρας
  • Οι "δανειστές" επιτρέπουν την ύπαρξη σχολείων;
    • Προφίλ
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Απάντηση #597 στις: Αύγουστος 15, 2010, 09:44:06 μμ »
Επτα νυχτερινα επταστιχα

         1
Ονειρα κι ονειρα ηρθανε
Στα γενεθλια των γιασεμιων
Νυχτες και νυχτες στις λευκες
Αϋπνιες των κυκνων
Η δροσια γεννιεται μεσ'στα φυλλα
Οπως μεσ'στον απεραντο ουρανο
Το ξαστερο συναισθημα


         2
Ευνοϊκες αστροφεγγιες εφεραν τη σιωπη
Και πισω απ'τη σιωπη μια μελωδια παρεισαχτη
Ερωμενη
Αλλοτινων ηχων γοησσα

Μενει τωρα ο ισκιος που ατονει
Και η ραϊσμενη εμπιστοσυνη του
Και η αθεραπευτη σκοτοδινη του-εκει.

         3
Ολα τα κυπαρισσια δειχνουνε μεσανυχτα
Ολα τα δαχτυλα
Σιωπη
Εξω απο τ'ανοιχτο παραθυρο του ονειρου
Σιγα σιγα ξετυλιγεται
Η εξομολογηση
Και σα θωρια λοξοδρομαει προς τ'αστρα!


        4
Ενας ωμος ολογυμνος
Σαν αληθεια
Πληρωνει την ακριβεια του

Στην ακρια τουτη της βραδιας
Που φεγγει ολομοναχη
Κατω απ'τη μυστικια ημισεληνο
Της νοσταλγιας μου.

        5
Την αφρουρητη νυχτια πηρανε θυμησες
Μαβιες
Κοκκινες
Κιτρινες
Τ'ανοιχτα μπρατσα της γεμισανε υπνο
Τα ξεκουραστα μαλλια της ανεμο
Τα ματια της σιωπη.


        6
Ανεξιχνιαστη νυχτα πικρα διχως ακρη
Βλεφαρο ανυσταχτο
Πριν βρει αναφιλητο καιγεται ο πονος
Πριν ζυγιαστει γερνει ο χαμος
Καρτερι μελλοθανατο
Σαν ο συλλογισμος απο τον ματαιο μαιανδρο
Στην ποδια της μοιρας του συντριβεται.


        7
Το διαδημα του φεγγαριου στο μετωπο της νυχτας
Οταν μοιραζονται οι σκιες την επιφανεια
Της ορασης
Κι ο πονος μετρημενος απο εξασκημενο αυτι
Ακουσιος καταρρεει

Μεσ'στην ιδεα που αχρηστευεται απ'το μελαγχολικο
Σιωπητηριο.

O. Eλύτης
« Τελευταία τροποποίηση: Αύγουστος 15, 2010, 09:47:22 μμ από aristos2 »
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως.
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί,
Γυναίκα ...

Αποσυνδεδεμένος marianthid

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 287
  • η ρίζα μου είν' ο λόγος...
    • Προφίλ
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Απάντηση #598 στις: Αύγουστος 16, 2010, 01:43:02 πμ »
Όλες οι σιωπές δοθήκαν ανέραστα στο μέγα κακοποιό χρόνο.
Είναι κι αυτή η προσδοκία άλλο πράγμα –θέσει γυναίκα,
σε σαγηνεύει, σε αλλάζει, σου χαράζει δρόμο και μετά
μια μέρα, ξαφνικά, δεν της κάνεις.

Σάμπως κι αν ήταν άντρας; Μεταμφιεσμένος ρεαλισμός,
ένας ξάστερος ουρανός με διάσπαρτα αστέρια,
μαθαίνεις τη γλώσσα τους, μιλάς σε Κάποιον –ακούς;-
-   Η προσδοκία ένας άγραφος χάρτης, να τον νοηματοδοτείς
ολομόναχος.

Για αυτό και μια νύχτα που το ταξίδι στα αστέρια ήταν αυτισμός
και ο ρεαλισμός ανεπαρκής σαν από μομφή γυναίκας,
η σιωπή κοιμόταν με την ερμαφρόδιτη προσδοκία
στο νεκροκρέβατό της.
Αισθάνεται την ανυπαρξία της, άρα υπάρχει.

Μέγας κακοποιός ο χρόνος και μέγας λυτρωτής.
Όχι,δεν είμαι λυπημένη.
Σε σωστή ώρα νυχτώνει.

Αποσυνδεδεμένος aristos2

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2928
  • Φύλο: Άντρας
  • Οι "δανειστές" επιτρέπουν την ύπαρξη σχολείων;
    • Προφίλ
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Απάντηση #599 στις: Αύγουστος 16, 2010, 04:04:51 μμ »
Όλες οι σιωπές δοθήκαν ανέραστα στο μέγα κακοποιό χρόνο.
Είναι κι αυτή η προσδοκία άλλο πράγμα –θέσει γυναίκα,
σε σαγηνεύει, σε αλλάζει, σου χαράζει δρόμο και μετά
μια μέρα, ξαφνικά, δεν της κάνεις.

Σάμπως κι αν ήταν άντρας; Μεταμφιεσμένος ρεαλισμός,
ένας ξάστερος ουρανός με διάσπαρτα αστέρια,
μαθαίνεις τη γλώσσα τους, μιλάς σε Κάποιον –ακούς;-
-   Η προσδοκία ένας άγραφος χάρτης, να τον νοηματοδοτείς
ολομόναχος.

Για αυτό και μια νύχτα που το ταξίδι στα αστέρια ήταν αυτισμός
και ο ρεαλισμός ανεπαρκής σαν από μομφή γυναίκας,
η σιωπή κοιμόταν με την ερμαφρόδιτη προσδοκία
στο νεκροκρέβατό της.
Αισθάνεται την ανυπαρξία της, άρα υπάρχει.

Μέγας κακοποιός ο χρόνος και μέγας λυτρωτής.


H Κική επέστρεψε ..., αν και ανώνυμα, μαζί με τη διορισμένη, πλέον, Μαριάνθη ...  ;)
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως.
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί,
Γυναίκα ...

Αποσυνδεδεμένος domenica

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1170
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ 03
    • Προφίλ
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Απάντηση #600 στις: Αύγουστος 17, 2010, 12:15:17 πμ »
Από κάποια άλλη ...Κική (που δεν επέστρεψε ακόμα ) που αν και δεν είναι ποιήτρια ,συχνά  εντρυφά στην ποίηση  ;)
Οι παρακάτω στίχοι ανήκουν στον Λευτέρη Παπαδόπουλο και ίσως κάποιοι θυμηθούν πως τους μελοποίησε ο Γιώργος Χατζηνασιος και τους ερμήνευσε με ξεχωριστή ευαισθησία ο Γιάννης Κούτρας.


Έναστρος Ουρανός


Έναστρος ουρανός σαν του Σεφέρη
κι άπλωνες το χεράκι μια σταλιά
κι έκοβες το πιο κόκκινο αστέρι
για τα μαλλιά.

Φρέσκος, κρυφός γιαλός σαν του Ελύτη
βράχο το βράχο έτρεχες γδυτή
μόσχος γλυκός βαλάντωνε το σπίτι
σαν σε γιορτή.

Πίκρα σαν του φτωχού Παπαδιαμάντη
είχαν ντουφέκια, φόραγαν στολή
ειν' οι καιροί σκληροί σαν το διαμάντι
κι ήσουν γυαλί.




" ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει "
   Τάσος Λειβαδίτης

Αποσυνδεδεμένος marianthid

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 287
  • η ρίζα μου είν' ο λόγος...
    • Προφίλ
Απ: To ποίημα της ημέρας
« Απάντηση #601 στις: Αύγουστος 17, 2010, 01:12:31 πμ »
H Κική επέστρεψε ..., αν και ανώνυμα, μαζί με τη διορισμένη, πλέον, Μαριάνθη ...  ;)

Το "Κική" ήταν μεγάλο κοπλιμέντο...  :) :-[
Ναι, επέστρεψα και από τη μοναχική Β Κυκλάδων προβλέπονται πολλές εργατοώρες στο pde  :P
Αν βρεθούμε ποτέ σε κανά σχολείο, κερνάω ούζα για το διορισμό... 8)
Όχι,δεν είμαι λυπημένη.
Σε σωστή ώρα νυχτώνει.

 

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1158560
  • Σύνολο θεμάτων: 19200
  • Σε σύνδεση σήμερα: 541
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 9
Επισκέπτες: 378
Σύνολο: 387

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.114 δευτερόλεπτα. 35 ερωτήματα.