To ποίημα της ημέρας

[hector petens]

Δεν αντεχω αγαπη μου
Η σκοτεινη ομιχλη με τυφλωνει
Τα ματια μου δεν αντεχουν
στο φως που λειπει
Σ' αγαπω

Οπως οι ραγες υποταγμενες
αναμενουν το τραινο
Κι εμενα
Και θα επιλεξουν εμενα πριν
το τραινο

Και συ εμενα μακρια
Πολυ μακρια για να σε
πλησιασω

Σταθμος φθινοπωρινου
απογευματος
Σταθμος αδειος
Συναυτουργος στη μοναξια μου

Σταθμος συμμετοχος σε
απειλητικες και επισφαλεις
στιχομυθιες με το γυμνο σου
ειδωλο..

Σ' αγαπω περισσοτερο απ' οσο
μπορει να με απειλησει
η μοναξια..

[PDE ads]

[hector petens]

Σ' αγαπω περισσοτερο

[anemona]

Μην μ αγαπάς πια....
εγώ το σώμα μου κενό και άδειο απ εσένα..
θα το χαρίσω...διότι πεινά σαν την βροχή....
και θέλω μια αγκαλιά...επιτέλους...

[anemona]

Το πρωινό μέσα στην ομίχλη,
χαρούμενοι οι διαβάτες που διαβαίνουν
με σηκωμένο το σακάκι τους.
Μια καταχνιά απλώνεται παντού.
Τα σοκάκια γλιστράνε κάτω απ το βάρος
της βροχής και βάφονται από τα φύλλα.
Μια όμορφη ημέρα με το γκρίζο να θρονιάζει.
Πόσο η μοναξιά ταιριάζει στην ημέρα,
πόσο χαρούμενη είναι η ψυχή μου αυτές τις ώρες.
Ανάλαφρα βαδίζω σαν να ήμουνα παιδακι ακόμα
που η μανούλα του το έπιανε από το χέρι.
Μνήμες χαρούμενες με κατακλύζουν σαν ρυάκια
που ξάφνου κυλούν στα μάτια μου σαν δυο ποτάμια.

[PDE ads]

[anemona]

Τα λουλουδάκια και τα κρίνα του αγρού.
Τα φρούτα που χαρούμενα κρέμονται στα δεντράκια.
Τα χώμα που μυρίζει απ τη διάφανη βροχή.
Τα άλογα που ανεμίζουν τη χαίτη τους ελεύθερα.
Τα πάντα που αστράφτουν στο φως μιας νέας μέρας.
Στη θλίψη που ριζωμένη στη ψυχή μου αρνείται να μ αφήσει
και σαν καλός συνοδοιπόρος μου βαδίζει στα δικά μου χνάρια.
Και σαν φανεί η αυγή χρυσόθρονη για λίγο πια ξεχνιέμαι
και αφήνομαι στον άνεμο που ξέρει να σφυρίζει σκοπούς
που η ψυχή ποτέ δεν λησμονεί.

[anemona]

Το κρύο και η καταχνιά παντού.
Φοβάμαι να βαδίσω στο θαμπό τοπίο.
Τα πάντα σε διώχνουν απ εδώ.
Να φύγω θέλω,να χαθώ στα στολισμένα
λαμπάκια ενός δένδρου που θα μυρίζει
ο,τι ξέχασα και άφησα στη μέση.
Πόσο βήματα να μετρήσω στη σιωπή;
Πόσα να περπατήσω;
Μια έρημος μέσα μου απατητη και άβατη.

[Landau]

Φαρμάκι έχω στην ψυχή, φέρνει μαυρίλα θολερή στα στήθια μου
Νύχτα αξημέρωτη ξανά, με το πιοτό της με κερνά εβίβα μου
Σκοτάδι πίνω για πιοτό, πω-πω-πω-πω πω-πω-πω-πω
Ντέφι της λύσσας μου κρατώ, πω-πω-πω-πω πω-πω-πω-πω
Και το μυαλό μου είναι θολό, πω-πω-πω-πω πω-πω-πω-πω

[apri]

Φαρμάκι έχω στην ψυχή, φέρνει μαυρίλα θολερή στα στήθια μου
Νύχτα αξημέρωτη ξανά, με το πιοτό της με κερνά εβίβα μου
Σκοτάδι πίνω για πιοτό, πω-πω-πω-πω πω-πω-πω-πω
Ντέφι της λύσσας μου κρατώ, πω-πω-πω-πω πω-πω-πω-πω
Και το μυαλό μου είναι θολό, πω-πω-πω-πω πω-πω-πω-πω

Kαι η απαγγελία των στίχων του "Σκοταδόψυχου" από τον ίδιο τον ποιητή Τιμολέοντα Φανφάρα

<a href="https://www.youtube.com/v/HJmMTA-V6IY" target="_blank" class="new_win">https://www.youtube.com/v/HJmMTA-V6IY</a>

[spiritus asper]

Και το μυαλο μου ειναι θολο
Και το δικο τους πιο λειψο
Τους εθολωσαν τα λεφτα
Γεια σου Τσιπράρα φαφλατα

Ετσι δεν λεει στο τελος ο Κωνσταντινου;

[hector petens]

Πόσο κοστίζει ένα απλό εισιτήριο χωρίς επιστροφή αγάπη μου;
Μια ζωή;
Ένα τέλος;

Πόσο στοιχίζει ένα ταξίδι στην απέναντι όχθη;
Μια αιωνιότητα ξοδεμένη απερίσκεπτα;;

Σε ένα κελί κατηφορίζω ορμητικά χωρίς οι σκιές να με πληγώνουν αγάπη μου..
Απόψε θα σε αναζητήσω σε μέρη που ποτέ δεν θα επισκεφτείς,
ποτέ δεν επέστρεψες την ελευθερία μου ..

[hector petens]

Φοβάμαι αγάπη μου
τόσο μακριά μόνος
όσο φυλακίζω τα κομμάτια του εαυτού μου το καθένα ξεχωριστά..

Θα μάθουν στο σκοτάδι

[anemona]

Πόσο κοστίζει μια ζωή μέσα στην κόλαση;
Πόσο κοστολογούνται οι θυσίες,η αγάπη.
Αν υπήρχαν χρώματα λευκά θα τα έβαφα μαύρα.
Αν υπήρχαν κάτοπτρα θα τα έσπαγα.
Αν υπήρχαν φώτα θα τα γκρέμιζα
και σπίτια θα τα ρημαζα.
Αν είχα καρδιά θα την κομμάτιαζα.
Αν έβλεπα σκουπίδια θα την πέταγα
διότι εκεί μπόρεσαν όλοι και την ρίξαν με τόση χάρη.
Και πια δεν είμαι εγώ αυτή που περπατάει σ αυτή τη γη
μα η σκιά μου.

[Landau]

Kαι η απαγγελία των στίχων του "Σκοταδόψυχου" από τον ίδιο τον ποιητή Τιμολέοντα Φανφάρα

<a href="https://www.youtube.com/v/HJmMTA-V6IY" target="_blank" class="new_win">https://www.youtube.com/v/HJmMTA-V6IY</a>

Με αυτά που διαβάζω κατά καιρούς (εδώ και αλλού), μόνο αυτό: 

https://www.youtube.com/watch?v=OcSnwJ-vThQ

[anemona]

Ένα τραγούδι που οι στίχοι του είναι ποίηση.Καλή νέα χρονιά.
https://www.youtube.com/watch?v=kjPt6jLb5UQ