0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Στεναχωριέμαι που υπάρχουν εκπαιδευτικοί που δεν βλέπουν τι ενόχλησε στο θέμα της Εκθεσης. Δεν αναφέρεται στο ¨γηράσκω αεί διδασκόμενος" ούτε για την φυσική/πνευματική ανάγκη του ανθρώπου να μορφώνεται/καλλιεργείται καθ'όλη την διάρκεια της ζωής του. Το θέμα δεν έχει καμία σχέση με τις ανθρωπιστικές αξίες της μόρφωσης. Στο ξεκίνημα ορίζεται η αυτομόρφωση ως "αποφασιστική συμβολή στην επαγγελματική και εκαπιδευτική κατάρτιση" . Θεωρεί και παρουσιάζει ως δεδομένα εικασίες του τύπου "ο άνθρωπος θα αλλάζει 2-3 επαγγέλματα στον εργασιακό του βίο" , καταργεί την έννοια δασκάλου-μαθητή και φέρνει την έννοια εκαπιδευτή-εκπαιδευόμενου. Οταν μιλά για "άτομα των σύγχρονων κοινωνιών" εννοεί τους απλούς εργαζόμενους η εργάτες οι οποίοι "οφείλουν" να τρέχουν (και να πληρώνουν) από επάγγελμα σε επάγγελμα για να μην μείνουν άνεργοι. Και σε τελική ανάλυση ρε παιδιά μόνο εγώ βλέπω την ΓΑΙΔΟΥΡΙΑ και την απροκάλυπτη πολιτική προπαγάνδα του να εντυπώνεις στο μυαλό 80000 17άρηδων -που αγωνιούν να είναι "εντός θέματος" - τις υπο αίρεση απόψεις μίας υπουργού; Τους λένε κοιτάξτε τι σας περιμένει, αναλύστε το κιόλας!
Έχεις απόλυτο δίκοι στην προηγμένη καπιταλιστική δύση όπως είναι ιστορικά τεκμηριωμένο ο εργάτης στη χαλυβουργία της Ρουρ, στα εργοστάσιο της Πεζό, στα ανθρακωρυχεία του
Συγγνώμη αλλά στο περιεχόμενο στηριζόμαστε, στο "τι μας λέει" η παράγραφος, για να αναγνωρίσουμε και τον τρόπο που αναπτύσσεται. Τρόπος ανάπτυξης, πορεία συλλογισμού και αξιολόγησή του είναι μεταξύ τους στοιχεία αλληλένδετα.
Αλλά δε μπορώ να δεχτώ και ότι είμαστε "τσιγγάνοι τού εργασιακού χώρου",
Γιατί είναι προτιμητέα επιλογή ο βαριεστημένος 55άρης που έχει μείνει κολλημένος πίσω από ένα γραφείο 30 χρόνια και περιμένει απλά να βγει στη σύνταξη;
Στη βορειοδυτική Ευρώπη (που οκ υπάρχουν ακόμη δουλειές) οι άνθρωποι αλλάζουν επάγγελμα για λόγους που εδώ ούτε καν τους φανταζόμαστε, όπως αναζήτηση ενδιαφέροντος, δημιουργικότητας και καλύτερων συναδελφικών σχέσεων και όχι μόνο για περισσότερα χρήματα. Δε μένουν καθηλωμένοι σε μία δουλειά, απλά επειδή έτυχε να τη βρουν (ή να τους τη βρουν όπως συμβαίνει κατά κόρον εδώ).
Συμφωνώ κι εγώ με τις παρατηρήσεις από τις συναδέλφους παραπάνω... (Ήμουν "εκθεσού φροντιστού" για χρόνια... έκανα πολλούς μαθητές από 08 τη μια χρονιά να γράφουν 16 την επόμενη... κοκ.. Το πρόβλημα μ' έχει απασχολήσει και το έχω ψάξει από πολλές μεριές...). Στο προκείμενο τώρα: Πέραν των ιδεολογικών ενστάσεων που διατηρώ σε σχέση με τα φετινά θέματα, θέλω να σημειώσω κάτι αναφορικά προς την αναγνώριση της μεθόδου ανάπτυξης της τελευταίας παραγράφου (ζήτημα
Προπαγάνδα... με όχημα την «αυτομόρφωση»http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=543078
Θα παρεμβάλω λίγο
Συνάδελφοι, αυτό έχει σχολιαστεί; http://www.pde.gr/forum/index.php?page=1527
Παράθεση από: bikini στις Μαΐου 17, 2010, 11:39:35 amΣυνάδελφοι, αυτό έχει σχολιαστεί; http://www.pde.gr/forum/index.php?page=1527Στο τέλος του κειμένου εξηγούνται όλα. "Μια οργισμένη αδιόριστη φιλόλογος, θύμα...".Δεν υπάρχει νηφαλιότητα, υπάρχει οργή, υπερβολή και μίσος...Κατανοητά όλα αυτά...
Παράθεση από: panos2 στις Μαΐου 17, 2010, 11:57:14 amΠαράθεση από: bikini στις Μαΐου 17, 2010, 11:39:35 amΣυνάδελφοι, αυτό έχει σχολιαστεί; http://www.pde.gr/forum/index.php?page=1527Στο τέλος του κειμένου εξηγούνται όλα. "Μια οργισμένη αδιόριστη φιλόλογος, θύμα...".Δεν υπάρχει νηφαλιότητα, υπάρχει οργή, υπερβολή και μίσος...Κατανοητά όλα αυτά... διακατεχεται απο την ασθενεια που εχει γινει μεταδοτικη τους τελευταιους μηνες...διαμαντοπουλιαση..αυτη την εχει αναπτυξει ομως σε ανησυχητικο βαθμο...