Μετανάστευση, τι λέτε??

[Giannis1]

Όπου και να πάω η Ελλάδα με  πληγώνει.Σεφέρης. Όπου και να πάω η διαμάντω με πληγώνει.Ινώ.

Ε, οχι βρε παιδιά και να αντικαταστήσουμε τη λέξη Ελλάδα με τη λέξη Διαμάντω...

[PDE ads]

[rozy4]

kathimerini.gr
3/6/2010

                                                                         Οι νέοι αλλάζουν τα σχέδιά τους

                                        Τους έχει επηρεάσει πολύ η κρίση, σύμφωνα με έρευνα σε άτομα 18 έως 35 ετών

Της Λινας Γιανναρου

Τηλεφωνούν στην «Ελληνοφρένεια». Οργανώνουν ματς 5Χ5. Δουλεύουν από το πρωί ώς το βράδυ. «Αράζουν» σε καφετέριες. «Παίζουν» με το καλαμάκι τους. Τρέχουν στις παραλίες. Διαβάζουν για μεταπτυχιακά. Σερφάρουν. Κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις. Τσακώνονται στα γήπεδα. Περιμένουν πώς και πώς να αρχίσει το Μουντιάλ. Ετοιμάζουν διακοπές. Μετρούν τα καλοκαίρια που δεν έκαναν διακοπές. Υπάρχουν πολλών «ειδών» νέοι. Αλλά η απαισιοδοξία με την οποία ατενίζουν το μέλλον είναι κοινή.

Η εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στα «της Ελλάδας», ως παρεπόμενο της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα, φαίνεται ότι έχει επηρεάσει βαθιά τον τρόπο που σκέφτονται σήμερα οι νέοι. Τόσο που να αμφισβητούν θεμελιώδεις «ελληνικές» αξίες, όπως αυτή της δημιουργίας οικογένειας, των «καλών» σπουδών, της ίδιας της παραμονής στην πατρίδα.

Αυτά προκύπτουν, μεταξύ άλλων, από την πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που πραγματοποίησε η Focus σε δείγμα 800 νέων 18 έως 35 ετών (Μάιος 2010), για λογαριασμό του site news247.

Διάχυτος ο προβληματισμός για το μέλλον: σχεδόν 7 στους 10 δεν αναμένουν έξοδο από την κρίση, τουλάχιστον έως το 2014, ενώ σχεδόν οι μισοί (49%) θεωρούν ότι το αποτέλεσμα της εμπλοκής του ΔΝΤ θα είναι αρνητικό. Συνολικά, το 76% των νέων δηλώνει ότι έχει επηρεαστεί από την κρίση, με τα ποσοστά να αυξάνονται στους κατοίκους της περιφέρειας (78%) και τους άνω των 28 (79%).

Αρχικά, το σοκ φέρνει μούδιασμα. Στη συνέχεια, αναλαμβάνει δράση το ένστικτο της επιβίωσης, της προσαρμογής στις νέες συνθήκες. Η μείωση των εξόδων που ακολουθείται από το 65% των νέων ως τρόπος αντιμετώπισης της κρίσης, δεν φτάνει. Το 42% της νεολαίας σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο μετανάστευσης, ενώ το ποσοστό εκτοξεύεται σε πάνω από 50% στην ομάδα 23-27 ετών και ανάμεσα στους φοιτητές.

Η τάση αυτή εκφράζεται έντονα και από τους νέους ανώτερης κοινωνικοοικονομικής τάξης (49%), αλλά και από νέους χωρίς δεσμεύσεις (46%), γεγονός που θέτει τις προϋποθέσεις να ανοίξει η «κάνουλα» της διαρροής «εγκεφάλων» στο εξωτερικό.

Ταυτόχρονα, τρεις στους πέντε νέους 23 έως 27 ετών δηλώνουν ότι η κρίση τούς οδηγεί σε αλλαγή σχεδίων καριέρας. Το 49% των φοιτητών (ηλικίας 18 έως 27 ετών) αναθεωρούν τα σχέδιά τους για σπουδές, στρέφοντας το ενδιαφέρον τους σε πιο ασφαλή επαγγέλματα.

Αλλαγή σχεδίων

Η οικονομική κρίση θα επηρεάσει συνολικά τη ζωή τους. Το 34% των αδέσμευτων νέων ομολογεί ότι έχει ήδη αναθεωρήσει τα πλάνα του για δημιουργία οικογένειας, για παιδιά, για γάμο, ενώ για το 67% των ερωτηθέντων τα νέα οικονομικά δεδομένα θα αλλάξουν τουλάχιστον ένα από τα μελλοντικά τους πλάνα.

Προς το παρόν, πάντως, οι νέοι αντιμετωπίζουν την κρίση αποδοκιμάζοντας τους πολιτικούς (35%), συμμετέχοντας σε μαζικές διαμαρτυρίες (33%) και αναζητώντας μια (οικονομική) χείρα βοηθείας από τους γονείς (26%). Δεν χάνουν όμως το χιούμορ τους. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, οι νέοι ενημερώνονται για την τρέχουσα επικαιρότητα όχι μόνο από τις εφημερίδες και τα δελτία ειδήσεων, αλλά και από σατιρικές εκπομπές, όπως η «Ελληνοφρένεια», το «Ράδιο Αρβύλα» και το «Αλ Τσαντίρι Νιουζ».

http://alfavita.gr/typos/t3_6_10_745.php

[xasa]

Καλησπέρα συνάδελφοι,
το 2006 κατέθεσα τα δικαιολογητικά μου στην Κύπρο πρέπει όμως να περιμένω ακόμα καμια πενταετία,προτού το διορισμό,
ο οποίος είναι υπό δοκιμασία οι εκπαιδευτικοί καλούνται να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα προϋπηρεσιακής κατάρτισης
(δηλ όπως καλούμαστε εμείς να παρακολουθήσουμε σεμινάριο παιδαγωγικής κατάρτισης)με τη διαφορά ότι στην Κύπρο πληρώνεσαι 1000 εωρώ
το μήνα για το σεμινάριο το οποιο διαρκεί 8 μήνες.
Μετά από δυο χρόνια γίνεσαι μονιμος.

[MARKOS]

kathimerini.gr
3/6/2010

                                                                         Οι νέοι αλλάζουν τα σχέδιά τους

                                        Τους έχει επηρεάσει πολύ η κρίση, σύμφωνα με έρευνα σε άτομα 18 έως 35 ετών

Της Λινας Γιανναρου

Τηλεφωνούν στην «Ελληνοφρένεια». Οργανώνουν ματς 5Χ5. Δουλεύουν από το πρωί ώς το βράδυ. «Αράζουν» σε καφετέριες. «Παίζουν» με το καλαμάκι τους. Τρέχουν στις παραλίες. Διαβάζουν για μεταπτυχιακά. Σερφάρουν. Κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις. Τσακώνονται στα γήπεδα. Περιμένουν πώς και πώς να αρχίσει το Μουντιάλ. Ετοιμάζουν διακοπές. Μετρούν τα καλοκαίρια που δεν έκαναν διακοπές. Υπάρχουν πολλών «ειδών» νέοι. Αλλά η απαισιοδοξία με την οποία ατενίζουν το μέλλον είναι κοινή.

Η εμπλοκή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στα «της Ελλάδας», ως παρεπόμενο της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα, φαίνεται ότι έχει επηρεάσει βαθιά τον τρόπο που σκέφτονται σήμερα οι νέοι. Τόσο που να αμφισβητούν θεμελιώδεις «ελληνικές» αξίες, όπως αυτή της δημιουργίας οικογένειας, των «καλών» σπουδών, της ίδιας της παραμονής στην πατρίδα.

Αυτά προκύπτουν, μεταξύ άλλων, από την πολύ ενδιαφέρουσα έρευνα που πραγματοποίησε η Focus σε δείγμα 800 νέων 18 έως 35 ετών (Μάιος 2010), για λογαριασμό του site news247.

Διάχυτος ο προβληματισμός για το μέλλον: σχεδόν 7 στους 10 δεν αναμένουν έξοδο από την κρίση, τουλάχιστον έως το 2014, ενώ σχεδόν οι μισοί (49%) θεωρούν ότι το αποτέλεσμα της εμπλοκής του ΔΝΤ θα είναι αρνητικό. Συνολικά, το 76% των νέων δηλώνει ότι έχει επηρεαστεί από την κρίση, με τα ποσοστά να αυξάνονται στους κατοίκους της περιφέρειας (78%) και τους άνω των 28 (79%).

Αρχικά, το σοκ φέρνει μούδιασμα. Στη συνέχεια, αναλαμβάνει δράση το ένστικτο της επιβίωσης, της προσαρμογής στις νέες συνθήκες. Η μείωση των εξόδων που ακολουθείται από το 65% των νέων ως τρόπος αντιμετώπισης της κρίσης, δεν φτάνει. Το 42% της νεολαίας σκέφτεται σοβαρά το ενδεχόμενο μετανάστευσης, ενώ το ποσοστό εκτοξεύεται σε πάνω από 50% στην ομάδα 23-27 ετών και ανάμεσα στους φοιτητές.

Η τάση αυτή εκφράζεται έντονα και από τους νέους ανώτερης κοινωνικοοικονομικής τάξης (49%), αλλά και από νέους χωρίς δεσμεύσεις (46%), γεγονός που θέτει τις προϋποθέσεις να ανοίξει η «κάνουλα» της διαρροής «εγκεφάλων» στο εξωτερικό.

Ταυτόχρονα, τρεις στους πέντε νέους 23 έως 27 ετών δηλώνουν ότι η κρίση τούς οδηγεί σε αλλαγή σχεδίων καριέρας. Το 49% των φοιτητών (ηλικίας 18 έως 27 ετών) αναθεωρούν τα σχέδιά τους για σπουδές, στρέφοντας το ενδιαφέρον τους σε πιο ασφαλή επαγγέλματα.

Αλλαγή σχεδίων

Η οικονομική κρίση θα επηρεάσει συνολικά τη ζωή τους. Το 34% των αδέσμευτων νέων ομολογεί ότι έχει ήδη αναθεωρήσει τα πλάνα του για δημιουργία οικογένειας, για παιδιά, για γάμο, ενώ για το 67% των ερωτηθέντων τα νέα οικονομικά δεδομένα θα αλλάξουν τουλάχιστον ένα από τα μελλοντικά τους πλάνα.

Προς το παρόν, πάντως, οι νέοι αντιμετωπίζουν την κρίση αποδοκιμάζοντας τους πολιτικούς (35%), συμμετέχοντας σε μαζικές διαμαρτυρίες (33%) και αναζητώντας μια (οικονομική) χείρα βοηθείας από τους γονείς (26%). Δεν χάνουν όμως το χιούμορ τους. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, οι νέοι ενημερώνονται για την τρέχουσα επικαιρότητα όχι μόνο από τις εφημερίδες και τα δελτία ειδήσεων, αλλά και από σατιρικές εκπομπές, όπως η «Ελληνοφρένεια», το «Ράδιο Αρβύλα» και το «Αλ Τσαντίρι Νιουζ».

http://alfavita.gr/typos/t3_6_10_745.php

ενδιαφερον θα ειχε αν η ερευνα αυτη ηταν χωρισμενη σε 2 ομαδες 18-28 και 29-35. Εκει θα βγαζαμε αλλα πιο ρεαλιστικα συμπερασματα.

[PDE ads]

[ΛΩΡΑ]

Καλησπέρα συνάδελφοι,
το 2006 κατέθεσα τα δικαιολογητικά μου στην Κύπρο πρέπει όμως να περιμένω ακόμα καμια πενταετία,προτού το διορισμό,
ο οποίος είναι υπό δοκιμασία οι εκπαιδευτικοί καλούνται να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα προϋπηρεσιακής κατάρτισης
(δηλ όπως καλούμαστε εμείς να παρακολουθήσουμε σεμινάριο παιδαγωγικής κατάρτισης)με τη διαφορά ότι στην Κύπρο πληρώνεσαι 1000 εωρώ
το μήνα για το σεμινάριο το οποιο διαρκεί 8 μήνες.
Μετά από δυο χρόνια γίνεσαι μονιμος.

Εκτός αν δεχτείς πιο πριν να πας ως αντικαταστάτρια εκεί,δηλαδή σαν αναπληρώτρια! Συνήθως κάθε καλοκαίρι ανακοινώνουν μέχρι ποιο νούμερο του πίνακα έχουν δικαίωμα οι εγγεγραμμένοι να κάνουν αίτηση για αντικαταστάτες....στους φιλολόγους είναι ως το νούμερο 1000 σύνηθως! Και δίνουν 1800 ευρώ σ'αυτήν την περίπτωση.....όσα δεν θα δεις δηλαδή ποτέ εδώ ούτε σαν διορισμένη...! Μετά από 2-3 χρόνια αναπλήρωση σε καλούν να δουλέψεις με σύμβαση....δηλαδή πληρώνεσαι όλο τον χρόνο....και τα καλοκαίρια.....και όταν φτάσεις λίγο πριν τον διορισμό σε καλούν να κάνεις τα μαθήματα στο Παιδαγωγικό τους Ινστιτούτο και αν θες επιλέγεις πρωινό ωράριο,οπότε και σε πληρώνυν 1000 ευρώ ή αλλιώς συνεχίζεις να δουλεύεις με σύμβαση τα πρωινά και πληρώνεσαι απ'το σχολείο και κάνεις απογευματινά μαθήματα στο Ινστιτούτο! Μετά την εξαμηνιαία πρακτική στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο διορίζεσαι...δεν περιμένεις άλλα 2 χρόνια.... Αυτά....για να ξέρεις καλύτερα τις επιλογές σου....και εγώ πιστεύω καλύτερα εκεί αντικαταστάτης με 1800 ευρώ κι ας μην είσαι ακόμη μόνιμος...παρά εδώ στην κατάσταση που θα οδηγηθούμε οσονούπω....

[kbazar]

 Και αυτό ΛΕΜΕ http://www.alfavita.gr/wn/des.php?kwdikos=3324...ΚΑΙ ΑΥΤΟ http://www.alfavita.gr/wn/des.php?kwdikos=3321

[evelina09]

Εγώ παιδιά έζησα 4 χρόνια στην Ολλανδία λόγω του άντρα μου που είναι Ολλανδός. Το καλό με αυτή τη χώρα είναι ότι δε χρειάζεται να μιλάς τη γλώσσα γιατί όλοι ξέρουν άπταιστα αγγλικά. Δε δούλεψα σε σχολείο αν και υπάρχουν πιθανότητες για πρόσληψη που γίνεται από το κάθε σχολείο ξεχωριστά με βιογραφικό και συνέντευξη. Υπάρχουν πολλά κολλέγια με αγγλικό πρόγραμμα σπουδών. Οι μισθοί είναι πολύ καλοί και η ζωή απίστευτα φτηνή. Ένα θα σας πω, μέναμε σε μεζονέτα στο κέντρο πόλης με 170 ευρώ ενοίκιο! Ήταν εξαίρεση βέβαια αλλά μπορεί να συμβεί. Επίσης είναι σχετικά εύκολο, αν κάποιος είναι καλός στην επιστήμη του και έχει μεταπτυχιακό να δουλέψει σε πανεπιστήμια σε διάφορα ερευνητικά προγράμματα. Γενικά ήμουν ευχαριστημένη από τη ζωή μου εκεί αλλά φαίνεται ότι δε μπορώ χωρίς τα δύσκολα και μου έλειπε τρομερά η Ελλάδα. Με αποτέλεσμα να φέρω και τον άντρα μου εδώ. Τώρα δε σκέφτομαι το ενδεχόμενο να γυρίσω πίσω αλλά είμαι πλέον μόνιμη και δεν έχω το άγχος της εργασίας. Για κάποιον όμως που δεν ενοχλείται από την βροχή και θέλει να έχει ζωή αντίστοιχη με αυτή στην Ελλάδα (αλλά με πολύ μεγαλύτερο εισόδημα)   θα συνιστούσα την Ολλανδία ανεπιφύλακτα.

[anastasia86]

Καλησπέρα παιδιά. Χθες ψάχνοντας στο ίντερνετ πληροφορίες για τη Σουηδία βρήκα αυτή τη σελίδα που έχουν φτιάξει Έλληνες που βρίσκονται εκεί και βοηθούν όσο μπορούν και δίνουν πληροφορίες για θέσεις εργασίας και τη ζωή στη συγκεκριμένη χώρα. Μπορείς μάλιστα να τους στείλεις και μήνυμα και να σου απαντήσουν για διάφορα θέματα σχετικά με τη ζωή εκεί, βλέπω ότι αρκετοί Έλληνες έχουν στείλει και έχουν δημοσιεύσει μηνύματα. Εμένα με βοήθησε αρκετά, ελπίζω και όποιον άλλον ενδιαφέρεται.

http://ellinesstinssouidia.wordpress.com/

[egoiste]

Παιδια καλησπέρα. Σας παραθέτω και εγω τη δική μου άποψη σχετικά με τη Σκανδιναβία. το Πάσχα βρέθηκα σε ολιγοήμερες διακοπές σε Δανία και Νορβηγία, φιλοξενούμενος από φίλους (ντόπιους το επισημαίνω) εκεί. Αναφορικά με το κόστος ζωής είναι 3πλάσιο από το ελληνικό. Για παράδειγμα ένα μπουλακι νερό το πληρώνεις γύρω στα 2,5 ευρώ. θα μου πείτε οι μισθοί κατ αναλογία δεν είναι οι ίδιοι, οκ. Αλλά συνυπολογίστε οι περισσότεροι από εσας ότι θα πρέπει να ξεκινήσετε με ένα καλό μπάτζετ από εδώ για να μπορέσετε να ανταπεξέλθετε αρχικά προτού βρεθεί κάποια δουλειά εκεί. η αγορά σαφώς είναι πιο ανοιχτή, οι μισθοί σαφώς καλύτεροι αλλά υποχρεωτικά θα πρέπει να υπάρχει η γνώση της γλώσσας όπου μιλιέται. Οσον αφορά τα σχολεία, για να σας είμαι ειλικρινής δεν ξέρω αν υπάρχει η δυνατότητα να απασχοληθεί μεγάλο εργατικό δυνάμικο απο εδώ, τουλάχιστον οι των θεωρητικών επιστημών γιατί είναι χώρες που κινούνται σε μια πιο τεχνοκρατική βάση και η διδασκαλία της ελληνικής είναι κάτι τοι δευτερεύον αφού και οι ελληνικές κοινότητες είναι ελάχιστες έως μηδαμινές.
Δεν θα μιλήσω για το κρύο γιατί είναι θεωρώ παράγοντας που παρακάμπτεται αν η επιθυμία εξεύρεσης εργασίας είναι μεγάλη, αλλά όπως και δηποτε θεωρώ ότι πρέπει να υπάρχει η γνώση της γλώσσας. Αναφορικά με Σουηδία δεν ξέρω τι παίζει, σαφώς υπάρχει μεγαλύτερη κοινότητα εκεί, αλλά προετοιμαστείτε όλοι για ένα τελείως μα τελείως διαφορετικό τρόπο ζωής (μαύρα χρήματα από ιδιαιτερα και όλα τα συναφή ξεχάστε τα, φόροι παντού με ανταμοιβή ένα καλύτερο βέβαια συστημα εκπαίδευσης και παροχές στον τομέα υγείας) αν επιλέξετε μία από τις δύο χώρες που αναφέρθηκα.

[anastasia86]

Egoiste, αυτό που λες το πρόσεξα κι εγώ, οι χώρες της περιοχής αυτής είναι πιο τεχνοκρατικές και ασχολούνται κυρίως με την τεχνολογία και τη βιομηχανία. Οι των θεωρητικών επιστημών, και δη οι φιλόλογοι ελληνικής, έχουμε παντού μειωμένες πιθανότητες να βρούμε εργασία στο αντικείμενό μας σε μια ξένη χώρα. Εγώ σκέφτομαι μήπως πάω εκεί και σπουδάσω και κάτι άλλο στα εκεί πανεπιστήμια (οικονομικά, πληροφορική, κάτι θετικων επιστημών τελοσπάντων ή έστω μια άλλη ξενη γλώσσα ώστε να μπορώ να τη διδάξω εκεί). Αυτό βέβαια με τις σπουδές δεν το έχω ψάξει και πολύ, αλλά σκέφτομαι τις επόμενες μέρες να πάω στην πρεσβεία της Σουηδίας να ρωτήσω τι γίνεται και να πάρω περισσότερες πληροφορίες. Από την άλλη σκέφτομαι και για κάποιο μεταπτυχιακό στη φιλοσοφία ή παιδαγωγικά,ειδική αγωγη ώστε να έχω μια μεγαλύτερη εξειδίκευση τελοσπάντων και όχι ένα απλό πτυχίο, μήπως και βοηθήσει να βρω κάτι στο αντικείμενο..
 Άλλα μέρη που έχω στο μυαλό μου είναι η Ολλανδία, όπου δεν θα δυσκολευτώ πολύ με τη γλώσσα γιατί μιλάνε και αγγλικά εκεί όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η Γερμανία και μετά η Αυστραλία, όπου υπάρχουν πάρα πολλές ελληνικές κοινότητες, αλλά δεν έχω ενημέρωση για τα μέρη αυτά. Αν βρω κάποια σελίδα όπως παραπάνω θα την παραθέσω εδώ και για όποιον άλλον ενδιαφέρεται.
Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρη και διαπιστώνω με μεγάλη μου λύπη είναι πως οι νέοι δεν έχουμε πλέον μέλλον σε αυτή τη χώρα. Και έτσι όπως πάμε, αμφιβάλλω αν θα έχει και η ίδια η χώρα μέλλον...

[koth]

...πριν δέκα χρόνια είχα ταξιδέψει σε κάποιες χώρες της Ευρώπης. ήμουν και γω αγανακτισμένη με την Ελλάδα..Μια από τις χώρες ήταν και η Σουηδία..ήμουν με Erasmus εκεί. Πέρασα υπέροχα και δεν ήθελα να φύγω. Αυτό τότε. Τώρα όμως που το ξανασκέφτομαι..λέω ότι δεν θα άλλαζα με τίποτα τη χώρα μου. Ίσως αν δεν είχα οικογένεια να πήγαινα για λίγο καιρό έξω..μόνιμα όμως όχι. Γιατί για μένα δεν είναι μόνο η εργασία αυτό που θα μου προσφέρει την ευτυχία μου. Τι να κάνω στην Αγγλία; Τι διαπροσωπικές σχέσεις, τι συγκίνηση να μου προσφέρουν αυτοί οι άνθρωποι; Που τρέχουν στην πρωτη ευκαιρία να μεθύσουν για να ξεφύγουν από την μιζέρια του εαυτού τους; Και το εργασιακό καθεστώς στο σχολείο που περιγράφει η emmaki εμένα με τρομάζει (ας περιμένω λίγο και θα το έχω και εδώ!!). Στην Ελλάδα μπορούμε να υπάρχουμε προς το παρόν και μεις οι ρομαντικοί ..που μας αρέσει να θυμόμαστε και την ιστορία της και να εμπνεόμαστε από τον πολιτισμό την τέχνη, το χρώμα του ουρανού της και της θάλασσας που είναι παντού. Οι άνθρωποι της Ελλάδας είμαστε έντονοι και διαδραστικοί. Οι Σουηδοί για παράδειγμα δεν είναι εκδηλωτικοί. Δεν μπορείς να κάνεις τις διαπροσωπικές σχέσεις που θα κάνεις στην Ελλάδα..Εδώ ακόμη και μέσα από ένα φόρουμ κάποιοι από μας αποκτήσαμε φίλους..Γι΄αυτό πιστεύω πως αν έχουμε ποτέ εκτιμήσει τη χώρα μας δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε μόνιμα πουθενά αλλού..Και επίσης από όλα όσα έχουν πει και οι προηγούμενοι δε φαίνεται να είναι και όλα ρόδινα όσον αφορά τις δουλειες..συνυπολογίστε τα όλα αυτά...

[firiki]

συμφωνω

[anastasia86]

Κι εγώ συμφωνώ, σαν τους Έλληνες δεν βρίσκεις ίδιους στην ιδιοσυγκρασία, γιαυτό και όσοι ξενιτεύονται οι περισσότεροι πηγαίνουν σε ελληνικές κοινότητες όπου θα βρουν και δυο ανθρώπους να πουν δυο κουβέντες αλλιώς και οι Έλληνες στηρίζουμε ο ένας τον άλλον (αν και αυτό συμβαίνει και στην πλειοψηφία των μεταναστών)... Αλλά βρε παιδιά, όταν πλέον τίθεται θέμα επιβίωσης, τί ρομαντισμούς και θάλασσες και πολιτισμοί; Δεν διαφωνώ ότι λείπουν στους ξενιτεμένους αυτά τα πράγματα, αλλά όταν στην καθημερινότητα αντιμετωπίζεις τόσες δυσκολίες, τόσα προβλήματα, θα σκεφτείς τη θάλασσα και τα ηλιοβασιλέματα; Χίλιες φορές να φύγω να ζήσω σαν άνθρωπος έξω και να θυμάμαι όσα έζησα στη χώρα μου τότε που τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα και να έρχομαι για διακοπές το καλοκαίρι και όποτε μπορώ να βλέπω τους ανθρώπους μου, παρά να αντιμετωπίζω για όλη μου τη ζωή αυτό το χάλι. Γιατί το ένδοξο παρελθόν της χώρας μας ανήκει για τα καλά στο παρελθόν και δεν γυρίζει πίσω...

[koth]

Πιστεύω ότι και τα ηλιοβασιλέματα και οι ρομαντισμοί και ο καιρός που είναι καλός παίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο από όσο μας φαίνεται και περισσότερο ο πολιτισμος..σε ξεφορτώνουν χωρίς εσύ να κάνεις κάτι γι΄αυτό..και για το θέμα της επιβίωσης το βιώνω έντονα μιας και έχω παιδιά δάνεια κλπ..και βλέπω πως με μαθηματικό τρόπο οδηγούμαστε σε μαρασμό (η καλύτερη έκφραση). Δεν πιστεύω ότι στο εξωτερικό θα  είναι καλύτερα..έχω γεννηθεί στη Γερμανία, παιδί μεταναστών που γυρίσαν στην Ελλάδα για να μάθουν τα παιδιά τους ελληνικά...Επίσης έχω να σου πω ότι άφησα την πολη που μεγάλωσα και εγκαταστάθηκα σε μια αλλη 500 χλμ μακριά..Δεν είναι καθολου εύκολο να αφήνεις όλους τους δικούς σου, φίλους συγγενείς και να ξαναξεκινάς από την αρχη μεταξύ αγνωστων...Που να βρεθείς και έξω..Ζυγίστε το πολύ καλά!