Πρώτα ο καθηγητής και ο μαθητής! Προτάσεις για ένα νέο σχολείο!

[MARKOS]

Οι προτάσεις μου:
Να υπήρχαν έστω 1-2 ώρες την βδομάδα για άλλες δραστηριότητες (μουσική, θέατρο, καλλιτεχνικά, χορός, αθλήματα). Μήπως θα έσπαγε αυτή η μονοτονία; μήπως τότε θα έβρισκαν κάποιο ενδιαφέρον;

Τα καλλιτεχνικά μαθήματα δεν έχουν μόνο την χρησιμότητα να "σπάνε την μονοτονία". Πρώτα και κύρια είναι απαραίτητα για να ανοίξουν οι πνευματικοί ορίζοντες των παιδιών. Για να εισαχθούν όμως τέτοια μαθήματα στο σχολείο, χρειαζόμαστε άλλη ιδεολογία για την εκπαίδευση, άλλο σχεδιασμό, άλλη χρηματοδότηση, άλλες εγκαταστάσεις και άλλο ωράριο.
Παρόλα αυτά ακόμα και στην σημερινή κατάσταση εγώ θα χαιρόμουν να αυξηθούν οι ώρες των καλλιτεχνικών στα γυμνάσια και λύκεια, εαν μπορούσε να επιτευχθεί κάποια ισορροπία.

Συμφωνώ με happiness.
Να βάλω και κάτι άλλο στη συζήτηση. Πάντα το σχολειο ηταν βαρετό και δυστυχως παντα ετσι θα ειναι....Μήπως ομως εχουν μερίδιο ευθύνης και οι εκπαιδευτικοί? Θελω να πω, μήπως δεν προσπαθούν όσο πρεπει να κανουν ευχάριστο και ενδιαφέρον το μάθημα και μενουν μονο στο τυπικό της ύλης δηλαδή στη στείρα γνώση?
Το εκπαιδευτικο συστημα, οπως εχει σημερα η κατάσταση ειναι δυσκολο να αλλάξει, μπορουμε ομως εμεις οι εκπαιδευτικοι να αλλάξουμε και συνεπως να το βελτιώσουμε.

[PDE ads]

[panos2]

Το εκπαιδευτικο συστημα, οπως εχει σημερα η κατάσταση ειναι δυσκολο να αλλάξει, μπορουμε ομως εμεις οι εκπαιδευτικοι να αλλάξουμε και συνεπως να το βελτιώσουμε.

Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να παλεύουν για προτάσεις βελτίωσης του εκπαιδευτικού συστήματος, αλλά και να προσπαθούν καθημερινά να βελτιώσουν την δουλειά τους και να την κάνουν πιο ελκυστική έστω και στο άθλιο πλαίσιο που καλούνται να εργαστούν.
Υπάρχει μεγάλος αριθμός από το εκπαιδευτικό προσωπικό που έχει αποτύχει συχνά να δημιουργήσει αυτή την θετική ατμόσφαιρά στην τάξη του και έχει επιλέξει την "αυστηρή"  γραμμή που τελικά επιδεινώνει την κατάσταση ακόμη περισσότερο. Υπάρχουν και εκπαιδευτικοί που δεν μπορούν να εφαρμόσουν ούτε καν αυτή την "σκληρή" γραμμή, διαπραγματεύονται  την πιο σωστή συμπεριφορά με αντάλλαγμα τους βαθμούς  και κάνουν υπομονή μέχρι να περάσει η ώρα. Η τελευταία  εκδοχή εκπαιδευτικού είναι ακόμη χειρότερη...
Φυσικά η πλειοψηφία παλεύει ανάμεσα στις 2 παραπάνω εκδοχές προσπαθώντας να πετύχει μέσω της συνενόησης το καλύτερο διδακτικό αποτέλεσμα. "Μισογεμάτο" ή "μισοάδειο" είναι τελικά το ποτήρι... Μισογεμάτο το βλέπουν οι εκπαιδευτικοί και μισοάδειο  η κοινωνία και εντελώς άδειο  η πολιτική μας ηγεσία...

[bitch]

αυτή την κουβέντα την είχα κάνει παλιότερα με μαθητές μου... σας παραθέτω τις απαντήσεις τους στο ερώτημα " τι δεν κάνει το μάθημα βαρετό"

- να γουστάρει ο καθηγητής πραγματικά αυτό που κάνει
- να του αρέσει να πειραματίζεται με άλλες μεθόδους διδασκαλίας και να χρησιμοποιεί νέα μέσα διδασκαλίας
- να παράγει το δικό του υλικό και όχι να φωτοτυπεί το λυσσάρι
- να ενδιαφέρεται πραγματικά για τους μαθητές του, ποιοί είναι, τι κάνουν εκτός σχολείου, γιατί απουσιάζουν, με ποιόν τα χουν ή θα θελαν να τα χουν.
- να μην είναι ούτε χύμα ούτε πολύ αυστηροί οι καθηγητές. Να δείχνουν ότι σέβονται αυτό που κάνουν και έτσι να κερδίζουν τον σεβασμό που κατά τα άλλα απαιτούν.
- να ξέρουν να βάζουν όρια.

από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο βασικός και μοναδικός παράγοντας που κάνει ή όχι ένα μάθημα βαρετό είναι ο ίδιος ο εκπ/κός....ούτε το βιβλίο, ούτε η ύλη, ούτε το υπάρχον ή όχι εργαστήριο, ούτε οι υποδομές ούτε τίποτα...το Α και το Ω είναι ο ίδιος ο εκπ/κός... και όσο υπάρχουν ( γιατί υπάρχουν ) εκπαιδευτικοί που δρουν διεκπεραιωτικά σε σχέση με την ύλη, τόσο πιο βαρετό θα είναι το μάθημα.

Όσο - απ΄την άλλη - υπάρχουν εκπαιδευτικοί που βάζουν καρδιά και ψυχή σ΄αυτό που κάνουν, όσο αντιμετωπίζουν τον μαθητή με σεβασμό και ισότιμα, όσο δεν κοιτάνε το ρολόι τύπου " πωπωωωω τρίτη ώρα σχολάω, είναι ήδη 10.30 και γω είμαι ακόμα στο σχολείο, έχω αργήσει " .....τόσο οι μαθητές θα γουστάρουν και το μάθημα και το σχολείο και τους καθηγητές.

[killbill]

δεν νομίζω ότι τα πράγματα είναι τόσο απόλυτα όσο τα παρουσιάζεις.

Ας πουμε εγώ, όπως ανέφερα και παραπάνω, κάνω 7 ώρες μαθηματικά την βδομάδα σε ένα τμήμα της Γ τάξης, με μια τεράστια ύλη και ένα αντικείμενο όπου πρέπει να θυμάσαι και να έχεις γερές βάσεις από την Α Δημοτικού! Πάρε τώρα έναν μαθητή αδιάφορο, που ούτε θα δώσει πανελλήνιες ούτε τον ενδιαφέρουν τα Μαθηματικά, αλλά όμως σύμφωνα με το σύστημα είναι υποχρεωμένος να παρακολουθεί 7 ώρες ένα γνωστικό αντικείμενο αδιάφορο για αυτόν.
Και μην ξεχνάτε ότι μέχρι πρόπερσι ο μαθητής αυτόν ήταν υποχρεωμένος να δώσει και Πανελλήνιες με το έτσι θέλω! αλλιώς απολυτήριο δεν είχε! άλλη τραγική ιστορία αυτή.

Λοιπόν, και όταν λέμε Μαθηματικά Γ Λυκείου, δεν εννοούμε να πάρω τα παιδιά μια εκδρομή να τους δείξω πως τα Μαθηματικά υπάρχουν στην φύση, στα ποτάμια, και στα βουνά, ώστε να κάνω το μάθημά μου αγαπητό και ενδιαφέρον! για να είμαι σωστός απέναντι στις απαιτήσεις στου συστήματος των πανελληνίων, θα πρέπει να τα ξεσκίσω σε κάθε άσκηση που μπορεί να υπάρχει αν θέλω να έχω αποτέλεμα.....

Όλα τα παραπάνω που ανέφερες, όσο και να τα πληρεί ένας καθηγητής, είναι αδύνατον να κερδίσει τον μαθητή αυτόν.
και δυστυχώς δεν είναι ο μαθητής αυτός, αλλά οι μαθητές αυτοί και είναι αρκετοι αυτοί που δεν βλέπουν τόσο αισιόδοξο το μέλλον με το να σπουδάσουν κάτι.

ΜΑΡΚΟΣ έχεις δίκιο σε αυτά που λες, όπως και η bitch. Είναι ΑΠΑΡΑΊΤΗΤΕΣ προυποθέσεις. Εγώ όμως θέτω το ζήτημα σε μηδενική βάση: Έστω ένας καθηγητής με πολύ όρεξη, με αγάπη για το αντικείμενό του κλπ κλπ κλπ, που καλείται να διδάξει μέσα σε αυτό το σύστημα εκπαίδευσης που έχουμε, με αυτά τα μαθήματα που έχουμε και τις ώρες που έχουν καθοριστεί. Το ερώτημα, ή μάλλον το ΣΤΟΙΧΗΜΑ είναι: μπορούμε να κερδίσουμε τους μαθητές και να πηγαίνουν στο σχολείο με όρεξη; να ανυπομονούν να έρθει Δευτέρα για να πάνε σχολείο; Νομίζω η απάντηση είναι ΟΧΙ...

Και το πιο σοφό που μπορεί να γίνει είναι να δουμε τα συστήματα σε χώρες του εξωτερικού και να δούμε τι μπορούμε να υιοθετήσουμε, και όχι να προσπαθούμε επι δεκαετίες τώρα να ανακαλύπτουμε τον τροχό από την αρχή.
Έχω ξεκινήσει μια προσωπική έρευνα όπου εξετάζω διάφορα στοιχεία στα σχολεία του εξωτερικού. (Να ευχαριστήσω και την bitch που έχει συμμετάσχει στην έρευνά μου όσον αφορά την Αγγλία). Οι ερωτήσεις είναι ποικίλες, από το αν πάνε οι μαθητές στο σχολείο με συγκεκριμένη ενδυμασία (γραβάτα κλπ) μέχρι το τι και πόσα μαθήματα κάνουν κλπ.

Θα αναφέρω ένα παράδειγμα το τι γίνεται στον Καναδά:
Τα μαθήματα είναι χωρισμένα σε 2 τετράμηνα. Δηλαδή άλλα μαθήματα το 1 τετράμηνο και άλλα μαθήματα στο 2ο (κάτι αντίστοιχο με τα 6μηνα στα πανεπιστήμιά μας). Δεν διαρκούν όλο τον χρόνο δηλαδή.
Στο τέλος κάθε τετραμήνου εξετάζονται και μετά ακολουθούν άλλα μαθήματα.
Σε κάθε τετράμηνο έχουν μόλις 4 μαθήματα!!!! Δηλαδή 8 μαθήματα σε έναν χρόνο.
Κάθε μαθητής μπορεί να επιλέξει ποιά θα πάρει το 1ο τετράμηνο και ποιά το 2ο ώστε να κάνει έναν συνδυασμό που τον βολεύει. Πχ ο μαθητής που ρώτησα εγώ μου είπε "δεν πήρα Μαθηματικά αυτό το τετράμηνο για να μην το φορτώσω πολύ. θα τα πάρω στο 2ο!!"

Το πρόγραμμά τους βέβαια δεν είναι μόνο 4 μαθήματα, γιατί υπάρχουν και ένα σωρό δραστηριότητες (μουσική, χορός, καλλιτεχνικά κλπ) που παρεμβάλονται ενδιάμεσα. Αυτός μου είπε ότι από αυτά τα μαθήματα πήρε Κινηματογράφο!
1η ώρα συνήθως κάνουν γυμναστική ή χορούς και πολεμικές τέχνες γιατί αυτό ανεβάζει την ενέργεια και την διάθεση!


Στην Ελλάδα αυτά δεν πρόκειται να εφαρμοστούν ποτε, γιατί έχουν πολιτικό κόστος. Αν πχ λέγαμε ότι ρε παιδιά τι κάνουμε 7 ώρες μαθηματικά την βδομάδα και τα έχουμε τρελλάνει τα παιδιά, και ότι 2 ωρίτσες φτάνουν, τότε θα έπρεπε 1. να απολυθούν ένα σωρό μαθηματικοί 2. να μην γίνει ΑΣΕΠ για μαθηματικούς για λίγα χρόνια κλπ.
Αντίθετα λέμε "α ωραία 7 ώρες!!!! θα συμπληρώνω ωράριο!! δεν θα μπω σε διάθεση!"
Εξάλλου η κάθε απίθανη ειδικότητα έχει γίνει καθηγητική και έχει μπει στα σχολεία! και τώρα θέλουν να τις διώξουν


Όποιος έχει τέτοιες εκπαιδευτικές ανησυχίες για το τι μπορεί να γίνει, καλό είναι να δει την εκπομπή του Παύλου Τσίμα που είχε προβληθεί πριν λίγα χρόνια στο mega, με τίτλο "Η δυστυχία να είσαι μαθητής!" όπου μια Ελληνίδα μαθήτρια συνομιλεί με skype με έναν ΝΟρβηγό μαθητή. Θα πάθετε πλάκα. Παραθέτω την εκπόμπή εδώ:

μέρος 1 (http://www.youtube.com/watch?v=RtcAPxh-NQs)
μέρος 2 (http://www.youtube.com/watch?v=gLYLQ7pAtxA)
μέρος 3 (http://www.youtube.com/watch?v=0NeSPYsXpRY&feature=related)
μέρος 4 (http://www.youtube.com/watch?v=x-ND627Hwo0)
μέρος 5 (http://www.youtube.com/watch?v=ifOVQBQ0j3E&feature=related)

Και στο κάτω κάτω, θέμα όρεξης αγάπης του καθηγητή δεν θα έπρεπε κανονικά να μας απασχολεί, γιατί θα έπρεπε να υπάρχουν μηχανισμοί τέτοιοι που να μην επέτρεπαν έναν τέτοιον καθηγητή όχι να διδάξει ποτε, αλλά ούτε να περάσει απέξω από το σχολείο!
Αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα, είτε έχεις όρεξη για μάθημα, είτε λουφάρεις το ίδιο είσαι τελικά...

[PDE ads]

[happiness]

Και το πιο σοφό που μπορεί να γίνει είναι να δουμε τα συστήματα σε χώρες του εξωτερικού και να δούμε τι μπορούμε να υιοθετήσουμε, και όχι να προσπαθούμε επι δεκαετίες τώρα να ανακαλύπτουμε τον τροχό από την αρχή.

Να βρε killbill μου... κάτι τέτοια λες και τσακωνόμαστε 
Το πιο σοφό δεν είναι να υιοθετήσουμε απλά κομμάτια από την εκπαιδευτική πολιτική των χωρών του εξωτερικού.
Το πιο σοφό πρώτα και κύρια είναι να έχουμε ξεκαθαρίσει σαν κοινωνία ΤΙ ζητάμε από το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Κι αυτό φυσικά είναι θέμα πολιτικής. Γιατί κακά τα ψέματα, όταν πολιτική κάνουν οι μεγαλο-εργοδότες (μέσω των πολιτικών που έχουν για μαριονέτες), ε, αυτοί δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για το αν ο απόφοιτος λυκείου θα είναι ολοκληρωμένος άνθρωπος, άρτιος ψυχολογικά, επιστημονικά και λοιπά άλλα. Ενδιαφέρονται πως θα μεσολοβήσει λιγότερος χρόνος από την ώρα που ο 18χρονος θα πατήσει έξω από την πόρτα του σχολείου, μέχρι να μπει μέσα στην πόρτα του εργοστασίου τους. Και φυσικά, πως όταν περάσει την πόρτα του εργοστασίου τους θα πρέπει να παράγει όσο περισσότερο μπορεί, με όσο μικρότερο κόστος γίνεται, και με όσο λιγότερους "μπελάδες" γίνεται. Λογικό είναι (γι αυτούς).
Το δέυτερο ερώτημα που πρέπει να θέσουμε είναι το ΠΩΣ θα καταφέρουμε να κάνουμε το σχολείο να δίνει αυτό που αποφασίσαμε στο βήμα 1. Εκεί ναι, μπαίνουν στο παιχνίδι η επιστήμη της παιδαγωγικής, οι ανακαλύψεις της και τα συμπεράσματά της, αλλά και τα παραδείγματα εφαρμογής από το εξωτερικό.
Και το τρίτο βήμα είναι φυσικά να χτίσουμε αυτά που αποφασίσαμε. Και εδώ είναι ζήτημα πολιτικής (δεν νομίζω ότι χρειάζεται επεξήγηση αυτό).

Διότι την προηγούμενη φορά που κοίταξα, και στις υπόλοιπες "ανεπτυγμένες" χώρες του κόσμου, οι μεγαλο-εργοδότες κάνανε κουμάντο. Και ναι, εκεί έχουν καταφέρει κάτι καλύτερο από το μπάχαλο της Ελλάδας, είτε για να είναι πιο αποτελεσματικοί στους στόχους τους, είτε επειδή μερικά πράγματα τα είχε κατακτήσει παλιότερα ο λαός και δεν έχουν καταφέρει ακόμα να τα καταργήσουν. Αλλά όπως και να χει, εγώ δεν μπορώ να δεχτώ ως παράδειγμα προς μίμηση κάποια "ανεπτυγμένη" χώρα του εξωτερικού, παρά μόνο σε κάποια ελάχιστα.

cheers

[lkjhgfd]

killbill ένα θα σου πω:Δευτέρα Λυκελιου έμαθα Γερμανικά στο σχολείο. Μια γλώσσα για την οποία δεν τρέφω καμία συμπαθεια, δε ήθέλα να τη μάθω και φυσικά δεν πήγα ποτέ φροντιστήριο. Κι όμως μέσα στο άθλιο εκπαιδευτικό σύστημα, εκείνη η καθηγήτρια, που ακόμα και σήμερα είναι η νούμερο ένα για μένα, έκανε όλη την τάξη μου να μάθει δεύτερη ξένη γλώσσα σε ένα σεβαστό επίπεδο(κι όμως γίνεται.Θυμάμαι κάναμε δευτερεύουσες προτάσεις!) Και να σκεφτείτε ότι κάναμε Γερμανικά από πρώτη γυμνασίου!

Υ.Γ.Φυσικά την επόμενη χρονιά ήρθε άλλη και μας ξαναπήρε η κατηφόρα

[killbill]

@hapiness: τουλάχιστον
1. πάνε στο σχολείο χαρούμενα
2. δεν ξέρουν την λέξη φροντιστήριο
3. στο σχολείο μαθαίνουν
4. έχουν τα απογεύματά τους ελεύθερα

και αν θες, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα!

[MARKOS]

Δεν μπορουν να γινουν όλα : γνωσεις απο ολα τα επιστημονικα πεδία ικανες για να γνωρισουν καπως την καθε επιστημη, δραστηριοτητες ή μαθηματα καλλιτεχνικων, ξενων γλωσσων που να οδηγουν σε καποιο πτυχιο, Η/Υ κλπ κλπ και να ειναι ολα αυτα σε ενα ομορφο, χαρουμενο περιβαλλον, (ετσι οπως ξυπνουν οι αμερικανοι στις αμερικανικες ταινιες και τους βλεπεις μες τη καλη χαρα να κατεβαινουν στη κουζινα για να φανε το break-fast και να πιουν το χυμο τους και να γελουν με τη τσιμπλα στο ματι) και ολα αυτα να τα κανουν μονο μεσα σε 5 ωρες πρωινο προγραμμα. Δεν γινεται.
Αν κανουν απογευματινη ζωνη για ξενες γλωσσες Η/Υ ή και Σαββατο πρωι, τοτε μπορουμε να μιλαμε για τετοια οργανωση. Αλλα μεσα σε 25 ωρες την εβδομαδα να χωρεσουν τα παντα και να μαθουν τα παντα δε γινεται.

Επειτα η βασικες γνωσεις δεν μπορουν να σταματουν στη Γ Γυμνασιου γιατι συμφωνα με την επιστημη της ψυχολογιας και της παιδαγωγικης μετα τα 15 ερχονται να προστεθουν στις ηδη υπαρχουσες γνωστικες δομες και αλλες νοητικες ικανοτητες.Αρα τα μαθηματα συνεχιζονται μεσα απο αλλες διεργασιες του νου.

[julie_v]

Δηλαδή, για να καταλάβω, θεωρείτε πραγματικά ότι ένας μαθητής 15 χρόνων είναι σε θέση να επιλέξει τα μαθήματα που θέλει να παρακολουθήσει & τα οποία θα καθορίσουν όλη του τη ζωή?

Εγώ πήγαινα σε ιδιωτικό. Από τον Νοέμβρη της

[killbill]

αν διάβασες ολόκληρο το μήνυμά μου, αναφέρθηκα σε μια μεγάλη ομάδα αδιάφορων μαθητών, που τώρα που κάνουν 7 ώρες μαθηματικά την βδομάδα, μόνο προβλήματα δημιουργούν και τίποτα άλλο γιατί απλά δεν τους ενδιαφέρει να δώσουν πανελλήνιες.

Και αυτό ναι το αποφασίζουν τώρα αν θα δώσουν ή όχι και αν θέλουν να διαβάσουν Μαθηματικά.

Αφού με το να τους υποχρεώνεις να κάνουν μαθήματα που δεν ενδιαφέρονται δεν βγαίνει τίποτα, γιατί να μην τους δώσεις το δικαίωμα να επιλέξουν μόνο μαθήματα που τους ενδιαφέρουν;

[kinegiros]

... Ενδιαφέρονται πως θα μεσολοβήσει λιγότερος χρόνος από την ώρα που ο 18χρονος θα πατήσει έξω από την πόρτα του σχολείου, μέχρι να μπει μέσα στην πόρτα του εργοστασίου τους. Και φυσικά, πως όταν περάσει την πόρτα του εργοστασίου τους θα πρέπει να παράγει όσο περισσότερο μπορεί, με όσο μικρότερο κόστος γίνεται, και με όσο λιγότερους "μπελάδες" γίνεται. Λογικό είναι (γι αυτούς).

στην Ελλάδα το λύσαμε αυτό το πρόβλημα. Κλείσαμε τα εργοστάσια. Οπότε παράγουμε από το Λύκειο μας "υπερεπιστήμονες"   

[julie_v]

αν διάβασες ολόκληρο το μήνυμά μου, αναφέρθηκα σε μια μεγάλη ομάδα αδιάφορων μαθητών, που τώρα που κάνουν 7 ώρες μαθηματικά την βδομάδα, μόνο προβλήματα δημιουργούν και τίποτα άλλο γιατί απλά δεν τους ενδιαφέρει να δώσουν πανελλήνιες.

Και αυτό ναι το αποφασίζουν τώρα αν θα δώσουν ή όχι και αν θέλουν να διαβάσουν Μαθηματικά.

Αφού με το να τους υποχρεώνεις να κάνουν μαθήματα που δεν ενδιαφέρονται δεν βγαίνει τίποτα, γιατί να μην τους δώσεις το δικαίωμα να επιλέξουν μόνο μαθήματα που τους ενδιαφέρουν;

Το ότι δεν θέλουν να κάνουν ΤΩΡΑ μαθηματικά, δε σημαίνει ότι δεν θα θέλουν να τα κάνουν & αργότερα.
Οι μαθητές δεν είναι σε θέση να επιλέξουν κάτι τέτοιο. Το θέμα με τα πιο "light" μαθηματικά, το καταλαβαίνω.
Αλλά δεν μπορεί να καθορίζεται η ζωή ενός ανθρώπου από τα 15 του...

[bitch]

killbill  κάνεις την εξής λάθος υπόθεση εργασίας : ότι τώρα, ενας αδιάφορος μαθητής της Γ Λυκείου θα αρχίσει ξαφνικά να δείχνει ενδιαφέρον. Μπορεί να το κάνει για ορισμένα μαθήματα στα οποία θα έχει την τύχη να έχει χαρισματικό καθηγητή. Αλλά αν τα προηγούμενα 11 χρόνια της σχολικής του ζωής τον άφησαν αδιάφορο είναι εντελώς αδύνατο ξαφνικά να ανατραπεί αυτή η εικόνα.
Αλλά για να φτάσει ένας μαθητής να αγαπήσει το σχολείο - όχι την Γ λυκείου αλλά το σχολείο γενικότερα - θα πρέπει αυτή η δουλειά να γίνει από όταν πάει στο νηπιαγωγείο. Αν λοιπόν όλοι του οι δάσκαλοι και καθηγητές ήταν εμπνευσμένοι τότε ο μαθητής αυτός δε θα είχε άλλη επιλογή απο το να εμπνευσθεί και αυτός  με τη σειρά του και να μεγαλουργήσει.

Τα παραδείγματα των ξένων χωρών που αναφέρεις ( του Καναδά πχ) είναι επιτυχή μεταξύ άλλων και για έναν λόγο που εδώ στην Ελλάδα ακόμα και να τολμήσεις να ξεστομίσεις θα σε πάρουν με τις πέτρες: την αξιολόγηση. ( και το ότι οι καθηγητές δεν προφυλάσσονται από ένα καθεστώς μονιμότητας και κακώς εννοούμενης συναδελφικής αλληλεγγύης). Θα μου πεις, βεβαίως υπάρχει η ανασφάλεια τι θα κάνεις κάθε σεπτέμβριο αλλά απ΄την άλλη είναι ξεκάθαρο και το τι ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις για να ανανεωθεί η σύμβασή σου με το σχολείο. ( και σίγουρα αυτό ΔΕΝ είναι να κάθεσαι και να αράζεις  ή να μην προσεγγίζεις το μάθημα πολύπλευρα και με διαφορετικούς τρόπους κάθε φορά ή να λες " έχω δίωρο και φεύγω και δεν κάθομαι λεπτό παραπάνω" )

[MARKOS]

Τα παραδείγματα των ξένων χωρών που αναφέρεις ( του Καναδά πχ) είναι επιτυχή μεταξύ άλλων και για έναν λόγο που εδώ στην Ελλάδα ακόμα και να τολμήσεις να ξεστομίσεις θα σε πάρουν με τις πέτρες: την αξιολόγηση. ( και το ότι οι καθηγητές δεν προφυλάσσονται από ένα καθεστώς μονιμότητας και κακώς εννοούμενης συναδελφικής αλληλεγγύης). Θα μου πεις, βεβαίως υπάρχει η ανασφάλεια τι θα κάνεις κάθε σεπτέμβριο αλλά απ΄την άλλη είναι ξεκάθαρο και το τι ΠΡΕΠΕΙ να κάνεις για να ανανεωθεί η σύμβασή σου με το σχολείο. ( και σίγουρα αυτό ΔΕΝ είναι να κάθεσαι και να αράζεις  ή να μην προσεγγίζεις το μάθημα πολύπλευρα και με διαφορετικούς τρόπους κάθε φορά ή να λες " έχω δίωρο και φεύγω και δεν κάθομαι λεπτό παραπάνω" )

Αξιολόγηση?....εμένα? και ποιος ειναι αυτος που θα σταθει απέναντι μου για να με αξιολογήσει? Εχουμε βιβλία? Εχουμε βιβλιοθήκες? Εχουμε θρανία που να μην "κουνάνε"? Εχουμε καρέκλα για να καθόμαστε? Εχουμε θέρμανση? Εχουμε χαλί κατω που βοηθαει στην ακουστική της αίθουσας? Εχουμε aircondition για το καλοκαιρι? Εχουμε τα απαραιτητα μηχανήματα για slides? Exoυμε καταλληλο φωτισμό? Εχουμε αιθουσες για τα πειραματα φυσικης και χημειας? Εχουμε Κ.Ψ.Μ για να πιουμε ενα καφε της προκοπης και οχι ελληνικο καραβίσιο? Εχουμε τη δυνατοτητα να καπνισουμε εστω και πισω απο τους θαμνους ή τις τουαλετες? Εχουμε GROUP4  για να επιτηρει στα διαλείμματα? Exουμε γραμματεις για τη διεκπαιρεωση της γραφειοκρατιας?Εχουμε φωτοτυπικο που να λειτουργει? Εχουμε παραθυρα και πορτες αλουμινιου ETEKA ? ....Ας τα εχουμε αυτα και μετα ας ερθουν να με αξιολογήσουν! Δεν ειμαι ο Κοσμας ο Αιτωλος να πηγαινω 30 χιλιομετρα με τα ποδια να διδασκω και να θελουν μετα να ειμαι και σωστος στη δουλεια μου.....
bitch , νομίζω πως συγκρινεις ανομοια πραγματα και νοοτροπιες ...