Παράλληλη στήριξη

[ppil]

Οι εκπαιδευτικοί παράλληλης στήριξης είναι αναπληρωτές με πιθανότητες να τοποθετηθούν την επόμενη χρονιά στο ίδιο σχολείο απειροελάχιστες. Δε γίνεται να ενισχύσει η παράλληλη στήριξη τη συνέχιση των μαθητών με σκοπό να "βολευτούν" αφού όπως είπαμε είναι ελάχιστες οι πιθανότητες. Το μόνο που αναφέρεται στις τελικές αξιολογήσεις είναι αν προτείνεται να συνεχιστεί η παράλληλη στήριξη την οποία όμως οι μαθητές ήδη την έχουν και για επόμενα χρόνια απ' τις αξιολογήσεις τους στα κεδασυ. Επίσης, οι γονείς αποφασίζουν αν το παιδί τους θα πάει σε ΓΕΛ ενεεγυλ κλπ. ...

Μπέρδεψες δυο διαφορετικά πράγματα που είπα. Ας τα δούμε:

... Ως προς τον μαθητή, η εικόνα που μεταφέρεται είναι πως δεν έχει απλώς δυσκολίες, αλλά δεν αντιλαμβάνεται καν τι διαδραματίζεται στην τάξη. Φοβάμαι ότι μιλάμε για κάτι πολύ διαφορετικό από ένταξη. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες θέλουν την αρχική του πρόθεση να ήταν η αποχώρηση μετά το Γυμνάσιο και τη φοίτηση στο Λύκειο να προτείνεται ή και να ενισχύεται από πλευράς παράλληλης στήριξης. Αν ισχύει αυτό, η συζήτηση μεταφέρεται σε ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο που δεν είναι της παρούσης και δεν είναι δυνατόν να να τεκμηριωθεί επισήμως.

Εδώ προσπαθώ να πω με τρόπο (και να μην φωτογραφίσω και την υπόθεση) πως οι γονείς δεν σκόπευαν να στείλουν το παιδί ούτε καν ΕΠΑΛ, αλλά οι καθηγητές της παράλληλης τους έπεισαν πως αν πάει ΓΕΛ δικαιούται παράλληλη και θα είναι σε περιβάλλον προστατευμένο, ενώ στο σπίτι θα λιώσει στο κινητό. Τα "ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες" και τα "δεν μπορεί να τεκμηριωθεί επισήμως" θα έπρεπε να καταλάβεις πως είναι κουβέντες που λέει κάποιος όχι επειδή έχει όντως αμφιβολίες, αλλά για άλλους σοβαρούς λόγους. Το γιατί να κάνουν κάτι τέτοιο οι παράλληλες, που ίσως δεν θα έχουν ξανά το παιδί αυτό μπορεί να έχει χίλιες δυο απαντήσεις. Από το να δείξουν πως δούλεψαν, πως κοιτάζουν το συμφέρον του παιδιού, από στήριξη στον κλάδο τους γενικότερα, μέχρι απλά για να πουν κάτι. Δεν μίλησα ποτέ για "βόλεμα" σε αυτό το κομμάτι, αλλά καταλαβαίνω γιατί σου έμεινε τόσο ώστε να μπερδευτείς με το παρακάτω, σε άλλο σχόλιό μου:

...Ο μαθητής δεν θα συνεχίσει για σπουδές, απλά η οικογένεια βρήκε ένα τρόπος να μην είναι σπίτι στο κινητό και να βρίσκεται σε φροντισμένο περιβάλλον με "ιδιωτική" φύλαξη, μόνο που αυτό είναι το καλύτερο ΓΕΛ της περιοχής, ούτε ΕΠΑΛ, ούτε ΕΝΕΕΓΥΛ. Καταλήγω στο αρχικό μου συμπέρασμα, πως ήταν μια λογική "βολέματος" εκπαιδευτικών και μόνο.

Εδώ λοιπόν καταλήγω πως τα μαθήματα- πακέτα δεν είναι ούτε για το καλό του μαθητή με τον αυτισμό, φυσικά ούτε για το καλό του μαρτυρικού τμήματος με τα πακέτα από την Α Γυμνασίου, ούτε για το καλό του σχολείου γενικότερα. Είναι για το βόλεμα των καθηγητών της παράλληλης, ώστε να μην μεταφέρονται σε δυο και μόνο σχολεία σε απόσταση 5 λεπτών μεταξύ τους. Μια κατάσταση που, όπως επιβεβαιώνουν συνάδελφοι με κύρος, αφορά και άλλες ειδικότητες σε περισσότερα σχολεία και που την φέρουν εις πέρας χωρίς να ζητούν τόση κατανόηση και ενώ διδάσκουν απαιτητικά μαθήματα.

Όπως βλέπεις αντικειμενικό λόγο για να θυμώσεις μαζί μου δεν έχεις, αλλά υποσυνείδητα έχεις καταλάβει πως θεωρώ πως η παράλληλη δεν έχει θέση σε Γενικό Λύκειο ή Πανεπιστήμιο (γιατί έφτασε να είναι ζητούμενο και αυτό πλέον). Οπότε λογικά αξίζω τον θυμό σου.

[PDE ads]

[Slayer]

Δεν θυμώνω. Απλά αναφέρθηκες και σε αυτό

"Και ενώ οφείλουμε να εξασφαλίσουμε το δικαίωμα στη στήριξη, είναι εύλογο να αναρωτηθούμε πότε αποφασίστηκε πως αυτό το δικαίωμα υπερτερεί εκείνου των υπολοίπων μαθητών στη στοιχειώδη παιδαγωγική ισορροπία. Αν η συμπερίληψη σημαίνει την απόλυτη προσαρμογή όλων στις ανάγκες του ενός, τότε δεν μιλάμε πια για ένταξη αλλά για προνομιούχα εξαίρεση."

Από το οποίο κατάλαβα εν μέρει ότι ο μαθητής διευκολύνεται με αυτό το πρόγραμμα που έχει όλη μέρα τους εκπαιδευτικούς της παράλληλης. Δείχνει δηλαδή προσαρμογή στις ανάγκες του μαθητή όπως κατάλαβα και ναι οφείλει να έχει προτεραιότητα αν τον βόλευε ένα τέτοιο πρόγραμμα σε σχέση με τα άλλα παιδιά. Δείτε τους νόμους για την ειδική αγωγή. Άκομψο δηλαδή το προνομιούχα εξαίρεση.

Εφόσον ούτε τον ίδιο βολεύει τότε παιδαγωγικά και για τα άλλα παιδιά έχεις απόλυτο δίκιο ότι δεν είναι σωστό να έχουν όλα αυτά τα μαθήματα μαζεμένα.
Απλά επειδή η κουβέντα περιστρέφεται γύρω απ' το βολεμα της παράλληλης και επειδή τα έχω ζήσει ας μη το κάνουμε τόσο μεγάλο θέμα. Όλοι ξέρουμε τι εστί εκπαιδευτικός παλιά καραβάνα που έχει ένα στάνταρ πρόγραμμα 3η 7η πχ 10 χρόνια και αν του το αλλάξεις θα σκουξει και δε τον νοιάζει αν ο άλλος πάει σε 5 σχολεία. Που πρήζει προγραμματιστή μη του αλλάξει πρόγραμμα, που βάζουν εκπαιδευτικούς παράλληλης οι διευθυντές να μπαίνουν και σε μαθήματα μη ανάθεσης τους για να μην αλλάξει το πρόγραμμα τους λες και είναι εβπ. Χωσε και την γενικότερη απαξίωση μέσα λόγω έλλειψης γνώσης τι εστί ειδική αγωγή. Ε εντάξει αυτά τα παραδείγματα αν κάνουμε ένα γκάλοπ είναι πολύ περισσότερα πιστεύω οπότε ας μην επεκταθουμε.

Πάντως δεν κατηγορώ ούτε θυμώνω με συναδέλφους, έτσι όπως έχει γιγαντωθεί η ειδική αγωγή θα όφειλε το υπουργείο να επιμορφωνει τόσο τους εκπαιδευτικούς γενικής όσο και της ειδικής σε θέματα συνεκπαιδευσης κλπ που οι πιο πολλοί έχουν άγνοια. Πχ μια διαφορά της ένταξης με τη συμπερίληψη είναι αυτή. Το ότι έχει κάνει τόσες προσλήψεις χωρίς να επιμορφωνει και να δίνει ξεκάθαρες κατευθυντήριες οδηγίες είναι ένταξη και όχι συμπερίληψη κάτι που είναι λογικό να δημιουργεί εντάσεις.

[ΠΕ 23]

https://www.esos.gr/arthra/95378/odigia-s-zaharaki-oi-ekpaideytikos-tis-parallilis-stirixis-synekpaideysis-einai?fbclid=IwdGRjcAM9D59jbGNrAz0PjGV4dG4DYWVtAjExAAEe2C6bj6cR5WEsHPdC-RY-ePc00pOeSc_IKZM-lkLWhmtPcRuo9avsw21tA50_aem_JwXWj8RCJFX-7vQGFcdnFQ

Οδηγία Σ. Ζαχαράκη: Ο/Η εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης-συνεκπαίδευσης είναι εκπαιδευτικός του σχολείου και έτσι θα παρουσιάζεται στους μαθητές.

Η παρουσίασή του ΔΕΝ μπορεί να γίνεται με φράσεις, όπως: «(...) μαζί μας στο τμήμα τη φετινή χρονιά θα είναι και η κυρία ... , η οποία είναι η δασκάλα του/της ... »

[leon.]

Για μένα το όλο πρόβλημα ξεκινά απ' το γεγονός ότι νομίζουμε κι εμείς κι οι γονείς ότι το ΓΕΛ συνιστά υποχρεωτική εκπαίδευση. Λάθος. Το ΓΕΛ δεν είναι υποχρεωτικό. Κι υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις για να φοιτήσει μαθητής εκεί. Τόσο συμπεριφορικές όσο και γνωστικές. Αν δεν καλύπτεται και η μια και η άλλη προϋπόθεση τότε η φοίτηση είναι αδύνατη. Και, να το τονίσουμε, δεν αποτελεί δικαίωμα κανενός μαθητή ν' αποφοιτήσει από ΓΕΛ χωρίς να πληροί τις προαναφερθείσες προϋποθέσεις. Αν για το συγκεκριμένο μαθητή που συζητούμε δεν ισχύει η γνωστική προϋπόθεση τότε κακώς κάκιστα τον έστειλαν οι γονείς στο ΓΕΛ και κακώς κάκιστα πρότειναν κάτι τέτοιο (αν το πρότειναν φυσικά) οι καθηγητές της παράλληλης.

[PDE ads]

[Έσπερος]

https://www.esos.gr/arthra/95378/odigia-s-zaharaki-oi-ekpaideytikos-tis-parallilis-stirixis-synekpaideysis-einai?fbclid=IwdGRjcAM9D59jbGNrAz0PjGV4dG4DYWVtAjExAAEe2C6bj6cR5WEsHPdC-RY-ePc00pOeSc_IKZM-lkLWhmtPcRuo9avsw21tA50_aem_JwXWj8RCJFX-7vQGFcdnFQ

Οδηγία Σ. Ζαχαράκη: Ο/Η εκπαιδευτικός της παράλληλης στήριξης-συνεκπαίδευσης είναι εκπαιδευτικός του σχολείου και έτσι θα παρουσιάζεται στους μαθητές.

Η παρουσίασή του ΔΕΝ μπορεί να γίνεται με φράσεις, όπως: «(...) μαζί μας στο τμήμα τη φετινή χρονιά θα είναι και η κυρία ... , η οποία είναι η δασκάλα του/της ... »

Εντάξει όμως τα παιδιά δεν είναι χαζά. Από το νηπιαγωγειο ήδη κατανοούν ποιο παιδάκι δεν ακολουθεί τους ρυθμούς τους μέσα στην ομάδα και τις περισσότερες φορές είναι αναγκαίο να έχουν συνεχώς κάποιον δίπλα του. Για την ένταξη μέσα στην τάξη, μπορείς να το πεις αυτό και είναι και μια εξέλιξη που όλοι βλέπουμε ότι έρχεται, 2ος εκπαιδευτικός ως συνολικός βοηθός, και δεν είναι και κακή εξέλιξη θα έλεγα. Η παράλληλη, ειδικά για όσα παιδιά έχουν πολύ εμφανείς δυσκολίες, θα γίνει αμέσως αντιληπτή ως ατομικός εκπαιδευτικός και είναι αστείο να πουλάμε τρέλα και να υποτιμούμε τη νοημοσύνη των παιδιών. Στοχοποίηση δεν είναι το να έχει κάποιος εμφανή εξατομικευμένη βοήθεια. Στοχοποίηση είναι το να μην έχει βοήθεια, να εκδηλώνει αβοήθητος τα διαφορα  προβλήματα του και αυτά να γίνονται αντιληπτά από τους συμμαθητές ως παραξενιά, κίνδυνος, ενόχληση ή διάσπαση της τάξης. Και το να μην δεχόμαστε ότι όντως έτσι είναι, δεν συνιστά αποδοχή της διαφορετικότητας, αλλά υποκρισία. Ωστόσο όπως όλοι έχουμε υποψιαστεί, η παράλληλη δεν θα υπάρχει για καιρό με τη μορφή που υπάρχει, οπότε θα περάσουμε σε ένα άλλο επίπεδο κοροϊδίας μεταξύ μας και αμορφωσιάς- με συμπεριληπτικο πνεύμα.

[erietta]

Οι παράλληλες δεν πρότειναν την συνέχιση του παιδιού με ανθρωπιστικά κίνητρα. Το πρότειναν για την ύπαρξη ωρών σε σχολεία τα οποία θέλουν να δηλώνουν, ώστε να είναι κοντά στα σπίτια τους. Υποθέτω.

[ppil]

@Slayer
εκτιμώ τη νηφαλιότητα με την οποία απαντάς και την πρόθεσή σου να συγκρατήσεις τον τόνο, παρότι η ένταση του θέματος προσφέρεται για εύκολες πόλωσεις. Θα σταθώ όμως σε μια φράση σου που με αιφνιδίασε περισσότερο από οποιοδήποτε επιχείρημα:

....Από το οποίο κατάλαβα εν μέρει ότι ο μαθητής διευκολύνεται με αυτό το πρόγραμμα....

αυτό το "νόμιζα" κρύβει μέσα του όλη την παρεξήγηση, όχι μόνο της συγκεκριμένης περίπτωσης, αλλά και της γενικότερης θεώρησης της ειδικής αγωγής στον χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ειλικρινά αναρωτιέμαι: Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται ευνοϊκό για έναν μαθητή με σοβαρές γνωστικές ή επικοινωνιακές δυσκολίες, ένα πρόγραμμα που εξαντλεί ακόμη και μαθητές υψηλού γνωστικού δυναμικού; Ποια επιστημονική τεκμηρίωση θα μπορούσε να στηρίξει μια τέτοια θέση; Είμαι βέβαιη πως το χρησιμοποίησες ανθρώπινα. Αλλά όταν πρόκειται για τις ζωές και τις ανάγκες παιδιών, ειδικά ευάλωτων, δεν μπορούμε να λειτουργούμε στη βάση του τι νομίζαμε.
Πάντως, ειλικρινά, χαίρομαι που αναφέρθηκες στη διάκριση μεταξύ ένταξης και συμπερίληψης γιατί είναι ουσιώδης. Όμως η πραγματική διαφορά τους, πέρα από τις θεωρητικές αποχρώσεις, δεν είναι γλωσσολογική αλλά λειτουργική:
Η ένταξη γίνεται για να μπει κάποιος σε ένα σύστημα και η συμπερίληψη απαιτεί το σύστημα να αλλάξει και να επαναπροσδιορίσει τις λειτουργίες του. Αν δεν έχουμε τη θεσμική τόλμη και τα μέσα να αλλάξουμε το σύστημα, τότε η χρήση του όρου "συμπερίληψη" είναι απλώς μια καλοπροαίρετη αυταπάτη. Το ζήτημα της παράλληλης στήριξης σε ΓΕΛ δεν είναι τεχνικό ή προγραμματιστικό, είναι οντολογικό. Τι σημαίνει να συμμετέχεις σε κάτι που δεν μπορείς να αφομοιώσεις και τι σημαίνει να έχεις γύρω σου ένα προσωπικό υποστήριξης που, ακόμη κι αν έχει τις καλύτερες προθέσεις, λειτουργεί εκτός κλίματος ως προς τις απαιτήσεις του χώρου;

Δεν με απασχολεί να καταλογίσω προθέσεις, όμως με απασχολεί έντονα να μην ολισθαίνουμε σε ένα σύστημα ηθικής επίδειξης,  να φαίνεται δηλαδή ότι όλα γίνονται για το παιδί, όταν στην πράξη κυριαρχεί ένας ελιγμός εξυπηρετήσεων, είτε σε επίπεδο ωραρίου είτε σε επίπεδο διοικητικής ευκολίας. Κλείνω με την ελπίδα ότι η διαφωνία μας είναι δημιουργική, γιατί είναι φανερό πως και οι δύο αγαπάμε τη δουλειά μας, που σημαίνει πως αγαπάμε τους νέους.


@Έσπερος.
Συμφωνώ απόλυτα!

[leon.]

Ωστόσο όπως όλοι έχουμε υποψιαστεί, η παράλληλη δεν θα υπάρχει για καιρό με τη μορφή που υπάρχει, οπότε θα περάσουμε σε ένα άλλο επίπεδο κοροϊδίας μεταξύ μας και αμορφωσιάς- με συμπεριληπτικο πνεύμα.

Δηλαδή; Πώς θ' αλλάξει μορφή η παράλληλη; Τι θα γίνει; Ειλικρινά ρωτώ γιατί δεν έχω ιδέα.

[Έσπερος]

Δηλαδή; Πώς θ' αλλάξει μορφή η παράλληλη; Τι θα γίνει; Ειλικρινά ρωτώ γιατί δεν έχω ιδέα.

Το σενάριο που κυκλοφορεί είναι ότι, για να μειωθεί ο αριθμός των αναπληρωτών παράλληλης, θα συγχωνευτεί τρόπος τινά με την ένταξη, θα είναι μόνιμος εκπαιδευτικός (εξ ου και η μαζική ίδρυση ΤΕ) γενικά συμπεριληπτικης εκπαίδευσης και θα ασχολείται με όλους τους μαθητές. Σενάριο είναι αλλά δεν το θεωρώ τραβηγμένο.

@ppil να προσθέσουμε ότι το ΤΕ λέγεται έτσι επειδή υποτίθεται ότι με μια έγκαιρη παρέμβαση ο μαθητής θα ενταχθεί στην τάξη, και δεν θα χρειάζεται την ίδια υποστήριξη που είχε στην αρχή. Μ αυτή τη λογική, η δια βίου υποστήριξη από ΤΕ, είναι ασύμβατη. Υποτίθεται ότι κάποια στιγμή θα ενταχθείς στο σύνολο και θα αναπτύξεις τρόπους για να χειρίζεσαι αυτά που χειρίζονται οι συμμαθητές σου. Και μ αυτήν την έννοια θεωρώ άκυρη και την ιδέα του τμήματος ένταξης σε γενικό λύκειο. Αν δεν έχεις ενταχθεί σε 11 χρόνια γενικός παιδείας, τι είδους ένταξη χρειάζεσαι σε ένα σχολείο που είναι χώρος προετοιμασίας για απαιτητικό πανελλαδικό διαγωνισμό που βασίζεται στην ιδέα των ομοιόμορφων απαιτήσεων από όλους; Παίζουμε με ωραίες λέξεις για να κοροϊδευόμαστε.

[leon.]

Το σενάριο που κυκλοφορεί είναι ότι, για να μειωθεί ο αριθμός των αναπληρωτών παράλληλης, θα συγχωνευτεί τρόπος τινά με την ένταξη, θα είναι μόνιμος εκπαιδευτικός (εξ ου και η μαζική ίδρυση ΤΕ) γενικά συμπεριληπτικης εκπαίδευσης και θα ασχολείται με όλους τους μαθητές. Σενάριο είναι αλλά δεν το θεωρώ τραβηγμένο.

Α, μάλιστα. Ευχαριστώ.

[Slayer]

@Slayer
εκτιμώ τη νηφαλιότητα με την οποία απαντάς και την πρόθεσή σου να συγκρατήσεις τον τόνο, παρότι η ένταση του θέματος προσφέρεται για εύκολες πόλωσεις. Θα σταθώ όμως σε μια φράση σου που με αιφνιδίασε περισσότερο από οποιοδήποτε επιχείρημα:αυτό το "νόμιζα" κρύβει μέσα του όλη την παρεξήγηση, όχι μόνο της συγκεκριμένης περίπτωσης, αλλά και της γενικότερης θεώρησης της ειδικής αγωγής στον χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ειλικρινά αναρωτιέμαι: Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται ευνοϊκό για έναν μαθητή με σοβαρές γνωστικές ή επικοινωνιακές δυσκολίες, ένα πρόγραμμα που εξαντλεί ακόμη και μαθητές υψηλού γνωστικού δυναμικού; Ποια επιστημονική τεκμηρίωση θα μπορούσε να στηρίξει μια τέτοια θέση; Είμαι βέβαιη πως το χρησιμοποίησες ανθρώπινα. Αλλά όταν πρόκειται για τις ζωές και τις ανάγκες παιδιών, ειδικά ευάλωτων, δεν μπορούμε να λειτουργούμε στη βάση του τι νομίζαμε.
Πάντως, ειλικρινά, χαίρομαι που αναφέρθηκες στη διάκριση μεταξύ ένταξης και συμπερίληψης γιατί είναι ουσιώδης. Όμως η πραγματική διαφορά τους, πέρα από τις θεωρητικές αποχρώσεις, δεν είναι γλωσσολογική αλλά λειτουργική:
Η ένταξη γίνεται για να μπει κάποιος σε ένα σύστημα και η συμπερίληψη απαιτεί το σύστημα να αλλάξει και να επαναπροσδιορίσει τις λειτουργίες του. Αν δεν έχουμε τη θεσμική τόλμη και τα μέσα να αλλάξουμε το σύστημα, τότε η χρήση του όρου "συμπερίληψη" είναι απλώς μια καλοπροαίρετη αυταπάτη. Το ζήτημα της παράλληλης στήριξης σε ΓΕΛ δεν είναι τεχνικό ή προγραμματιστικό, είναι οντολογικό. Τι σημαίνει να συμμετέχεις σε κάτι που δεν μπορείς να αφομοιώσεις και τι σημαίνει να έχεις γύρω σου ένα προσωπικό υποστήριξης που, ακόμη κι αν έχει τις καλύτερες προθέσεις, λειτουργεί εκτός κλίματος ως προς τις απαιτήσεις του χώρου;

Δεν με απασχολεί να καταλογίσω προθέσεις, όμως με απασχολεί έντονα να μην ολισθαίνουμε σε ένα σύστημα ηθικής επίδειξης,  να φαίνεται δηλαδή ότι όλα γίνονται για το παιδί, όταν στην πράξη κυριαρχεί ένας ελιγμός εξυπηρετήσεων, είτε σε επίπεδο ωραρίου είτε σε επίπεδο διοικητικής ευκολίας. Κλείνω με την ελπίδα ότι η διαφωνία μας είναι δημιουργική, γιατί είναι φανερό πως και οι δύο αγαπάμε τη δουλειά μας, που σημαίνει πως αγαπάμε τους νέους.


@Έσπερος.
Συμφωνώ απόλυτα!

Όπως είπα δεν είναι μόνο για το γνωστικό το σχολείο. Η υποστήριξη γίνεται και για κοινωνικό συναισθηματικούς λόγους στα παιδιά, για αυτό αναφέρθηκα ότι ίσως διευκολύνεται με το ένα έχει αρκετές ώρες κάποιο άτομο κοντά του, όχι για το γνωστικό στο οποίο συμφωνώ όπως είπα.

Σχετικά με τις επιλογές που έχει ένα παιδί μόλις ολοκληρώσει το γυμνάσιο είναι τα ΓΕΛ, ΕΠΑΛ ενεεγυλ, εεεεκ. Είχα μαθητές που πήγαν ΕΠΑΛ και δέχθηκαν τέτοιο εκφοβισμό που αναγκάστηκαν και έφυγαν. Σας κάνει εντύπωση; Δε ξέρουμε τι γίνεται στα ΕΠΑΛ; Ενεεγυλ είναι μια λύση στην οποία αν κρίνεται ότι το παιδί έχει ικανότητες δεν αξίζει γιατί θα επηρεαστεί αρνητικά. Για τα εεεεκ δε το συζητώ καν. Άρα δεν μένουν πολλές επιλογές στους γονείς παρά να συνεχίσουν σε ΓΕΛ παρά τον ρόλο του όπως σωστά αναφέρετε. Με τη λογική ότι πώς αν θα κάνεις παρέα με καλούς μαθητές θα επηρεαστείς θετικά και θα διαβάζεις, έτσι και οι γονείς τα στέλνουν στα ΓΕΛ. Επίσης είναι βοηθητικό να υπάρχουν στη τάξη μαθητές με αναπηρίες και για τους μαθητές γενικής. Είπαμε συμπερίληψη και όχι μόνο γνωστικός ο ρόλος του σχολείου. Οι άνθρωποι με αναπηρίες στη χώρα μας τους κρύβουμε και θεωρουμε ότι δεν υπάρχουν. Οι πιο πολλοί από εμάς έχουμε άγνοια για τις δυσκολίες που υπάρχουν. Δεν είναι κακό να υπάρχουν και ένα δύο μαθητές στη τάξη του ΓΕΛ που οκ ναι να δεν μπορούν να ακολουθήσουν το γνωστικό αντικείμενο του.

Επίσης, δε μπορώ να δεχθώ ότι όσοι φοιτούν στα ΓΕΛ τόσα χρόνια μπορούν να αντεπεξέλθουν στο γνωστικό του κομμάτι και παίρνουν απολυτήριο με την αξία τους. Ότι μας συμφέρει επικαλουμαστε. Λες και ζούμε κάτω από πέτρες και δε ξέρουμε τι συμβαίνει. Αντί να κοιτάμε να κάνουμε το κόσμο καλύτερο κοιτάμε πώς να απομονώσουμε αυτούς τους μαθητές με παιδαγωγική των 60ς.
Τεσπά δεν είμαι και ο ειδικότερος για να συνεχίσω την κουβέντα να σας πείσω. Ελπίζω να βγάλετε άκρη με το σχολείο σας.

[harac]

[...]
@ppil να προσθέσουμε ότι το ΤΕ λέγεται έτσι επειδή υποτίθεται ότι με μια έγκαιρη παρέμβαση ο μαθητής θα ενταχθεί στην τάξη, και δεν θα χρειάζεται την ίδια υποστήριξη που είχε στην αρχή. Μ αυτή τη λογική, η δια βίου υποστήριξη από ΤΕ, είναι ασύμβατη. Υποτίθεται ότι κάποια στιγμή θα ενταχθείς στο σύνολο και θα αναπτύξεις τρόπους για να χειρίζεσαι αυτά που χειρίζονται οι συμμαθητές σου. [...]

Το ίδιο δεν ισχύει και για το γυμνάσιο; Εννοώ ότι αν  ο μαθητής έχει ενταχθεί επιτυχημένα στην τάξη με έγκαιρη παρέμβαση από ΤΕ, για ποιο λόγο να  χρειάζεται υποστήριξη και για τις επόμενες τάξεις; 

[Έσπερος]

Το ίδιο δεν ισχύει και για το γυμνάσιο; Εννοώ ότι αν  ο μαθητής έχει ενταχθεί επιτυχημένα στην τάξη με έγκαιρη παρέμβαση από ΤΕ, για ποιο λόγο να  χρειάζεται υποστήριξη και για τις επόμενες τάξεις;

Κανονικά, ναι, αν λαμβάνει υποστήριξη από νωρίς. Συχνά όμως οι γονείς κινητοποιούνται όταν ζορίζουν τα πράγματα, δηλαδή τέλος δημοτικού ή και γυμνάσιο. Επίσης το Γυμνάσιο είναι υποχρεωτική εκπαίδευση γενικής παιδείας, ας πούμε ότι δεχόμαστε πολλές καταστάσεις που είναι βοηθητικές κι ας μην στέκουν απόλυτα.

Εγώ προσωπικά δεν είμαι υπέρ της ένταξης. Θέλω να πω ότι θεωρώ τελείως αναποτελεσματική την διδασκαλία σε μεγάλα τμήματα και θεωρώ ευλογία το να μπορεί κάποιος να έχει εξατομικευμένη υποστήριξη εκτός τάξης, πιστεύω ότι 1:1 όλοι μαθαίνουν καλύτερα. Αλλά αν θέλουμε να το λέμε ένταξη, πρέπει να λειτουργεί σαν ένταξη. Αλλιώς ας το λέμε ενισχυτική ή υποστήριξη ή οτιδήποτε.

[ppil]

@Slayer
Καταλαβαίνω απόλυτα γιατί οι γονείς προτιμούν το ΓΕΛ, αφού τα υπόλοιπα σχολεία, που υποτίθεται δημιουργήθηκαν ακριβώς για παιδιά με τέτοιες ανάγκες, απαξιώνονται στην πράξη. Όμως εδώ βρίσκεται η βασική αντίφαση: Αν το ΓΕΛ δεν μπορεί να υποστηρίξει τον μαθητή ουσιαστικά, αν απλώς τον φιλοξενεί χωρίς να του παρέχει πραγματικά εργαλεία ένταξης ή εξέλιξης, τότε δεν του κάνουμε καλό. Του δίνουμε ένα περιβάλλον που τον υπερβαίνει, τον εκθέτει και τελικά τον απομονώνει με άλλους όρους. Αλλά εδώ ακριβώς εδράζεται το πρόβλημα: αν ένα παιδί τοποθετείται σε ένα πλαίσιο που γνωρίζουμε εξ αρχής πως δεν μπορεί να το υποστηρίξει, τότε η "συμπερίληψη" αυτή είναι μια παιδαγωγικά επιχρυσωμένη εγκατάλειψη. Δεν δίνουμε λύση, απλώς ανακυκλώνουμε την αποτυχία ενός συστήματος. Μόνο που αυτή τη φορά την τοποθετούμε μέσα σε αίθουσες υψηλών απαιτήσεων, δίπλα σε μαθητές με πανελλαδικούς στόχους.
Αν ο λόγος της ένταξης στο ΓΕΛ είναι ότι τα άλλα σχολεία "δεν αξίζουν", τότε το ερώτημα δεν είναι γιατί οι γονείς επιλέγουν το ΓΕΛ, αλλά γιατί ένα ολόκληρο σύστημα φαίνεται να έχει πείσει όλους (γονείς, μαθητές, ίσως και κάποιους συναδέλφους) ότι η λύση για έναν μαθητή με σοβαρές ανάγκες είναι να βρίσκεται σε έναν χώρο όπου τίποτε δεν τον αφορά, αλλά όλα οφείλουν να προσαρμοστούν στην παρουσία του. Σαφώς στο ΓΕΛ φοιτούν και μαθητές τουρίστες (για δικούς τους λόγους κι αυτοί), αλλά εκεί δεν επαναπροσδιορίζουμε τις εκπαιδευτικές ισορροπίες για για να αισθανθούν άνετα, νομίζω πως είναι φανερή η διαφορά.
Κατανοώ την κόπωση από τη συζήτηση.Επίτρεψέ μου όμως να πω πως κανείς δεν χρειάζεται να είναι "ειδικός" για να αναγνωρίσει πως, όταν ένας μαθητής τοποθετείται σε δομή που δεν μπορεί να τον υποστηρίξει, το πρόβλημα δεν είναι στο παιδί, αλλά στο σύστημα.

@Έσπερος
Σε όλα τα ζητήματα που θέτεις ή απαντάς, η άποψη σου με καλύπτει πλήρως