Απουσία ως μέσο τιμωρίας;

[harac]

Αποβολή ωριαία δίνεται όχι επειδή απλώς γενικά και αόριστα το παιδί κάνει φασαρία, αλλά για συγκεκριμένες αιτίες, οι οποίες δεν αμφισβητούνται πχ. πέταξε τσίχλες στο ταβάνι για να κάνει τσιχλογλυπτική, διέθετε οπλοστάσιο με μπαλάκια από χαρτί για να τα εκτοξεύει σε συμμαθητές του κατά την ώρα του μαθήματος,  μίλησε άσχημα σε συμμαθητή του με απρεπείς εκφράσεις, έφτυσε από το παράθυρο κλπ. Ο εκπαιδευτικός δεν απολογείται, καθώς δεν είναι εκείνος ο δράστης. Απλώς ενημερώνει τον γονέα με ήρεμο τρόπο για το περιστατικό και αν εκείνος είναι συνεργάσιμος συζητούν για ποια τακτική είναι καλύτερη και από τις δύο πλευρές, ώστε να βελτιωθεί η συμπεριφορά του παιδιού.

[PDE ads]

[Έσπερος]

Αποβολή ωριαία δίνεται όχι επειδή απλώς γενικά και αόριστα το παιδί κάνει φασαρία, αλλά για συγκεκριμένες αιτίες, οι οποίες δεν αμφισβητούνται πχ. πέταξε τσίχλες στο ταβάνι για να κάνει τσιχλογλυπτική, διέθετε οπλοστάσιο με μπαλάκια από χαρτί για να τα εκτοξεύει σε συμμαθητές του κατά την ώρα του μαθήματος,  μίλησε άσχημα σε συμμαθητή του με απρεπείς εκφράσεις, έφτυσε από το παράθυρο κλπ. Ο εκπαιδευτικός δεν απολογείται, καθώς δεν είναι εκείνος ο δράστης. Απλώς ενημερώνει τον γονέα με ήρεμο τρόπο για το περιστατικό και αν εκείνος είναι συνεργάσιμος συζητούν για ποια τακτική είναι καλύτερη και από τις δύο πλευρές, ώστε να βελτιωθεί η συμπεριφορά του παιδιού.

Δεν είναι πάντα σαφές αυτό. Εγω προσωπικά για κάτι που κάνει ένας μαθητής δεν δίνω ωριαία, εκτός αν προσβάλει συμμαθητή του. Η φασαρία του ενός αντιμετωπίζεται. Το πρόβλημα μας είναι τα τμήματα που κάνουν φασαρία πολλοί και δεν μπορείς να κανεις μάθημα. Συνήθως έχουμε 1 άντε 2 τετοια το χρόνο. Εκεί η αποβολή δίνεται απλα όταν ξεχειλίσει το ποτήρι και ο καθηγητής δεν μπορεί να κάνει άλλες παρατηρήσεις, πρέπει να βγάλει κάποιον έξω για να σταματήσουν οι άλλοι. Οπότε η αφορμή μπορεί να είναι κάτι που μεμονωμένα δεν ακούγεται τραγικό, είναι απλώς συνέχεια μιας συστηματικής παρενόχλησης του μαθήματος. Και φυσικά είναι τυχαίο διότι θα μπορούσες να πάρεις αυτήν την απόφαση ένα λεπτό πριν και να βγάλεις κάποιον άλλον. Οπότε έτσι απολογείσαι. Σ εμάς η παρενόχληση μαθήματος είναι κάτι που οι γονείς θεωρούν προσωπικό πρόβλημα του καθηγητη γιατί κατά 90% οι αποβολές θα είναι σε «ξένους», νεοδιόριστους, ή τους 2 που θεωρείται ότι αποβάλλουν κατά συρροή. Έχουν στο μυαλό τους ότι ο Χ ο Ψ το παιδί τους το ηρεμούν με μια δυο παρατηρήσεις ή ότι τον Ζ τον φοβούνται και δεν αναπνέουν, οπότε το πολύ πολύ για τα προσχήματα να μαλώσουν το παιδί επειδή ο Υ έχει άλλη διαχείριση. Αν όμως η αποβολή έρθει από τον Χ και τον Ψ θα έρθουν γονυπετείς να ζητήσουν συγγνώμη. Φυσικά σαν σχολείο κάνουμε συνεδρίαση μετά τις 5 ωριαίες για να δείξουμε ότι στηρίζουμε τους συναδέλφους και ο διευθυντής καλεί τους γονείς όσων ενοχλούν συστηματικά σε κατ ίδιαν συναντήσεις πριν φτάσουμε στις πολλές ωριαίες, αλλά δεν αλλάζει κάτι. Μόνο όταν έρθουν οι ημερήσιες μαζεύεται λίγο η κατάσταση και μετά με τους βαθμούς. Εγω προσωπικά φέτος ζορίζομαι παρα πολύ σε ένα μόνο τμήμα αλλά από τότε που αποφασίστηκε να πρέπει ν καλώ τους γονείς, σταμάτησα τις ωριαίες. Δεν θα υποβάλω τον εαυτό μιτ σε αυτόν τον εξευτελισμό που αποφασίστηκε ελαφρά τη καρδιά από μια πλειοψηφία που δεν δίνει αποβολές, άρα δεν θα το χρειαστεί.

[leon.]

Στις πέντε ωριαίες ο διευθυντής οφείλει να δίνει ημερήσια. Αν δεν το κάνει τότε το σχολείο θα διαλυθεί λόγω ατιμωρησίας.

[harac]

Σε περιπτώσεις που πολλοί κάνουν ταυτόχρονα φασαρία, προειδοποιείς ότι θα βγάλεις έξω όποιον πιάσεις πρώτο να ενοχλεί και το κάνεις. Αν διαμαρτυρηθεί εκείνος με δικαιολογίες του τύπου  "Μα δεν είμαι ο μόνος, και οι άλλοι έκαναν φασαρία στο μάθημά σας" του λες ότι αν κάνουν άλλοι φασαρία, εκείνος δεν πρέπει να τους μιμείται, αλλά να παραμένει ήσυχος και να προσέχει στο μάθημα.
Δεν βγάζεις τυχαία παιδιά, αν δεν δεις να συμβαίνει κάτι συγκεκριμένο.
Καταλαβαίνω ότι κάποιοι μαθητές είναι πιο ζόρικοι και εκεί είναι που πρέπει να επεμβαίνουμε και να μιλάμε και στους γονείς έστω και τηλεφωνικά, ειδικά αν  δεν επισκέπτονται το σχολείο για ενημέρωση, για τον ένα ή άλλο λόγο. Τώρα αν οι γονείς επηρεάζονται από αντιλήψεις του τύπου πχ αν ο χ  εκπαιδευτικός δεν πρέπει να δίνει ωριαίες διότι  είναι "ξένος" και να δίνει ωριαίες μόνο ο ψ που είναι ντόπιος κλπ είναι καθαρά δική τους παρανόηση και πρόβλημα, και όχι του εκπαιδευτικού που θέλει να είναι δίκαιος με όλους και να κάνει σωστά το μάθημά του σε ένα περιβάλλον που να μη θυμίζει θηριοτροφείο. 

[PDE ads]

[Έσπερος]

Στις πέντε ωριαίες ο διευθυντής οφείλει να δίνει ημερήσια. Αν δεν το κάνει τότε το σχολείο θα διαλυθεί λόγω ατιμωρησίας.

Εμείς το κάνουμε με συνεδρίαση για να προσεγγίζει στο πνεύμα κ το γράμμα του νόμου αλλά και για να έρχονται αντιμέτωποι με όλους τους καθηγητές. Όμως είναι ανησυχητικό το να χρειάζεται ένα σχολείο να φτάσει εκεί, κανονικά μετά από 2-3 ωριαίες η συμπεριφορά θα έπρεπε να αλλάξει. Στην Α τάξη βέβαια το είδαμε αυτό, υπήρχε μεγάλη αναστάτωση στην αρχή αλλά ηρέμησαν. Τα μεγαλύτερα παιδιά, επειδή πιέστηκαν από το σπίτι, αντιθέτως άρχισαν να αντιδρουν ακραία στις ωριαίες σαν να θέλουν να σε κάνουν να μην
δίνεις για να αποφύγεις τα χειρότερα. Έχει τύχει να παραποιησουν το απουσιολόγιο, να αρνούνται να βγουν έξω, όλη η τάξη σαν όχλος να διαμαρτύρεται για το άδικο της τιμωρίας, να τραμπουκίζουν τον καθηγητη… Φυσικά μετά πήραν πολύ χειρότερη τιμωρία αλλά δεν πτοούνται. Όλος ο χαμός  που  γίνεται συζητιέται στα άλλα τμήματα και ο καθηγητής γίνεται περιγελως, μεταφέρουν τα γεγονότα διαστρεβλωμένα, εκεί ππυ κανεις μάθημα σε άλλο τμήμα σε ρωτάνε γιατί έβγαλες έξω τον τάδε που απλα ζήτησε να πάει τουαλέτα ή γιατί έριξες ημερήσια (λες και έχω τετοια δικαιοδοσία) στον δεινα που απλα έπινε νερό και κατά λάθος βραχηκε και τετοια. Κάποιους συναδέλφους από τους καινούργιους αυτά δεν τους πτοούν ούτε ντρέπονται να καλούν τους γονείς. Εγω είμαι χρόνια στο σχολείο και έχω καλό όνομα, έχω καταλάβει ότι λιγότερο θα με συζητάνε αν απλα κάνω μάθημα με φασαρία παρα για το τι γίνεται με τις αποβολές μου και δεν έχω την ψυχική αντοχή να υφίσταμαι μεγαλύτερη στενοχώρια για κάτι που θα έπρεπε αντί να μου δημιουργεί, να μου λύνει τα προβλήματα.

[loulou]

Ευχαριστώ για τις συμβουλές.
Ναι, και γω βλέπω ότι οι παλιοί δεν δίνουν ωριαίες είτε γιατί σ' αυτούς κάθονται πιο ήσυχοι - επειδή τους είχαν και πέρσι και θα τους έχουν και του χρόνου - είτε επειδή έχουν "συμφιλιωθεί" με την κατάσταση. Επικρατεί η κουλτούρα της νουθεσίας αλλά δε βλέπω αποτέλεσμα και η κατάσταση διαιωνίζεται. Τους μίλησα και γω μετά από κάτι χοντρό που έγινε στην τάξη αλλά μου απάντησαν ότι "αυτά τα ακούσαμε και πέρσι". Με την ωριαία φοβάμαι μην κάνουν έξω από την τάξη - π.χ. μπορούν να φύγουν προς τα χωράφια, όπου βρίσκεται το σχολείο, εφόσον δεν υπάρχει κάποια συμφωνημένη διαδικασία που θα βρίσκονται όσοι φεύγουν με ωριαία.

Επίσης, στο κανονισμό του σχολείου αναφέρεται ότι οι διδάσκοντες να μην καταφεύγουν στη διευθυνση για πρόβλημα που μπορεί να το λύσουν οι ίδιοι.

[harac]

Αν με ρωτήσουν σε άλλο τμήμα γιατί.... τους το κόβω εξ αρχής. Δεν σχολιάζω μπροστά σε άλλους μαθητές περιστατικά που δεν τους αφορούν, ούτε τους επιτρέπω να το κάνουν και εκείνοι  και τέλος. Αν επιμείνουν για κάτι άσχετο, τους λέω έλα στο διάλειμμα να το συζητήσουμε και φυσικά δεν έρχεται κανείς.
Καλά κάνουν οι νέοι συνάδελφοι και δεν πτοούνται, ούτε ντρέπονται να καλούν τους γονείς. Το ίδιο κάνω και εγώ που είμαι πολλά χρόνια στα ίδια σχολεία. Πρέπει να μπαίνουν όρια, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ανάλογα με την περίσταση. Αυτό λύνει τα περισσότερα προβλήματα, και όχι να  τα κρατάμε μέσα μας.
Στην ωριαία, δεν τους αφήνουμε μόνους τους να αλωνίζουν, διότι συστεγαζόμαστε με ΕΠΑ.Λ.  μαζί στο ίδιο κτίριο και στους ίδιους ορόφους.  Τους στέλνουμε πάντα στη διευθύντρια με τον απουσιολόγο.

[leon.]

Εμείς το κάνουμε με συνεδρίαση για να προσεγγίζει στο πνεύμα κ το γράμμα του νόμου αλλά και για να έρχονται αντιμέτωποι με όλους τους καθηγητές. Όμως είναι ανησυχητικό το να χρειάζεται ένα σχολείο να φτάσει εκεί, κανονικά μετά από 2-3 ωριαίες η συμπεριφορά θα έπρεπε να αλλάξει. Στην Α τάξη βέβαια το είδαμε αυτό, υπήρχε μεγάλη αναστάτωση στην αρχή αλλά ηρέμησαν. Τα μεγαλύτερα παιδιά, επειδή πιέστηκαν από το σπίτι, αντιθέτως άρχισαν να αντιδρουν ακραία στις ωριαίες σαν να θέλουν να σε κάνουν να μην
δίνεις για να αποφύγεις τα χειρότερα. Έχει τύχει να παραποιησουν το απουσιολόγιο, να αρνούνται να βγουν έξω, όλη η τάξη σαν όχλος να διαμαρτύρεται για το άδικο της τιμωρίας, να τραμπουκίζουν τον καθηγητη… Φυσικά μετά πήραν πολύ χειρότερη τιμωρία αλλά δεν πτοούνται. Όλος ο χαμός  που  γίνεται συζητιέται στα άλλα τμήματα και ο καθηγητής γίνεται περιγελως, μεταφέρουν τα γεγονότα διαστρεβλωμένα, εκεί ππυ κανεις μάθημα σε άλλο τμήμα σε ρωτάνε γιατί έβγαλες έξω τον τάδε που απλα ζήτησε να πάει τουαλέτα ή γιατί έριξες ημερήσια (λες και έχω τετοια δικαιοδοσία) στον δεινα που απλα έπινε νερό και κατά λάθος βραχηκε και τετοια. Κάποιους συναδέλφους από τους καινούργιους αυτά δεν τους πτοούν ούτε ντρέπονται να καλούν τους γονείς. Εγω είμαι χρόνια στο σχολείο και έχω καλό όνομα, έχω καταλάβει ότι λιγότερο θα με συζητάνε αν απλα κάνω μάθημα με φασαρία παρα για το τι γίνεται με τις αποβολές μου και δεν έχω την ψυχική αντοχή να υφίσταμαι μεγαλύτερη στενοχώρια για κάτι που θα έπρεπε αντί να μου δημιουργεί, να μου λύνει τα προβλήματα.

Πολλές συνεδριάσεις πολλές νουθεσίες πολλή προσπάθεια μπας και γίνει κάτι απ' τους καθηγητές. Λάθος. Ο διευθυντής τι κάνει; Πετά χαρταετό; Στις πέντε ωριαίες έρχεται η μια ημερήσια. Χωρίς συνεδριάσεις. Απ' το διευθυντή απ' ευθείας. Την επόμενη φορά που θα προκαλέσει πρόβλημα ο μαθητής, ο διευθυντής διήμερη και τριήμερη. Αν επιμείνει να προκαλεί το παιδάκι τότε γίνεται σύλλογος καθηγητών για τετραήμερη και πενταήμερη. Σαν εκδρομές ακούγεται. Δε χρειάζονται πολλά λόγια. Τότε θα λύνονταν όλα τα ζητήματα. Αν ο διευθυντής φοβάται να δώσει μια με τρεις μέρες από μόνος του και καλεί σύλλογο τότε κλάφτα Χαράλαμπε. Σχολείο δεν υπάρχει.

[ppil]

Νομίζω πως πρέπει να διαχωρίσουμε το Γυμνάσιο με το Λύκειο. Άλλα τα ζητούμενα του Λυκείου και εκεί δεν χωράει η νουθεσία.
Μιλώντας για Γυμνάσιο λοιπόν, προσωπικά διαφωνώ με την αυτόματη ημερήσια μετά από έναν αριθμό ωριαίων, συν του ότι δεν καθορίζεται και στενά από το νομικό πλαίσιο, τουλάχιστον ακριβώς έτσι. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί συνήθως στο σύλλογο (κι εμείς κάνουμε μερικές φορές) διαφωνώ με την ημερήσια. Αρχικά δεν μπορούμε για το ίδιο παράπτωμα να τιμωρήσουμε 2 φορές τον ένοχο και η κάθε ωριαία είναι ήδη τιμωρία. Η επανειλημμένη παράβαση θα πει κάποιος πως πρέπει να οδηγεί σε περαιτέρω τιμωρία. Ναι, αλλά μπαίνουν οι ωριαίες για τον ίδιο λόγο; Πρέπει να μου δώσει κάποιος τους λόγους όλων των παραβάσεων και να δω η ίδια, αν είναι απλά παραπτώματα και μικροεντάσεις που τιμωρήθηκαν ήδη ή είναι σοβαρότερες καταστάσεις που απαιτούν παραπάνω τιμωρία για να αποκατασταθεί η πειθαρχία και η ισορροπία της τάξης; Σε μας που μπαίνουν συνέχεια ωριαίες (από παλιούς και νέους) οι λόγοι διαφέρουν τελείως. Εγώ δίνω για ψύλλου πήδημα, κοιτάω και λέω: πέρασε έξω, γιατί πχ. με πονάει σωματικά οποιοσδήποτε ήχος την ώρα του μαθήματος και ο άλλος δίνει μέσα στο πλήρες χάος αν κρεμαστεί κάποιος από το παράθυρο. Άλλος λόγος που διαφωνώ είναι η αναλογικότητα της ποινής. Παιδί σε ιδιαίτερες οικογενειακές καταστάσεις δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ίσα με κάποιον άλλο. Τρίτος λόγος αν έχουν γίνει κινήσεις από τον σύμβουλο σχολικής ζωής και πού βρίσκεται η κατάσταση εκείνη την στιγμή. Δεν μπορεί να παίζουν ταυτόχρονα πολλές κινήσεις με τον ίδιο σκοπό. Τέταρτος και σοβαρότερος είναι πως η ημερήσια σε μαθητή που δεν έχει σε όλα τα μαθήματα την ίδια προκλητική συμπεριφορά είναι λόγος για να χάσει τελείως την όρεξή του για κάθε μάθημα και πάσα ιδέα για όλους μας. Την άλλη μέρα θα έχει χάσει και μαθήματα στα οποία δεν προκάλεσε ποτέ. Εδώ να πω πως ειλικρινά έχω έρθει πολλές φορές αντιμέτωπη με το εξής: μαθητής ευφυής, με γοργή σκέψη, ανυπόμονος απέναντι σε όσους αργούν να καταλάβουν τι θέλει να πει, αυθαδίασε σε καθηγητές που στο μάθημά τους γίνεται μονίμως χαμός ή είναι γενικότερα είρωνες. Εγώ γιατί να τον τιμωρήσω, αφού -στην ηλικία που είμαι τώρα πια- θα την έπαιρνα κι εγώ την αποβολή μάλλον; Ακούγεται αντισυναδελφικό και ίσως είναι, αλλά περισσότερο με νοιάζει το δίκαιο.
Ούτε και ποτέ θα δεχόμουν να πάρω γονείς για ενημέρωση ωριαίας που δόθηκε από άλλον. Δεν είναι δική μου δουλειά. Όπως και ποτέ δεν βαθμολογώ πατώντας σε βαθμολογίες άλλων. Αυτά.
ΥΓ. Αντί της ωριαίας σε μας παίζει ο χαμηλός βαθμός. Ο καθένας στο μάθημά του και πονάει περισσότερο.

[Έσπερος]

Πολλές συνεδριάσεις πολλές νουθεσίες πολλή προσπάθεια μπας και γίνει κάτι απ' τους καθηγητές. Λάθος. Ο διευθυντής τι κάνει; Πετά χαρταετό; Στις πέντε ωριαίες έρχεται η μια ημερήσια. Χωρίς συνεδριάσεις. Απ' το διευθυντή απ' ευθείας. Την επόμενη φορά που θα προκαλέσει πρόβλημα ο μαθητής, ο διευθυντής διήμερη και τριήμερη. Αν επιμείνει να προκαλεί το παιδάκι τότε γίνεται σύλλογος καθηγητών για τετραήμερη και πενταήμερη. Σαν εκδρομές ακούγεται. Δε χρειάζονται πολλά λόγια. Τότε θα λύνονταν όλα τα ζητήματα. Αν ο διευθυντής φοβάται να δώσει μια με τρεις μέρες από μόνος του και καλεί σύλλογο τότε κλάφτα Χαράλαμπε. Σχολείο δεν υπάρχει.

Καμία σχέση αυτό που λες. Ο διευθυντής μόνος του δίνει αποβολές για θέματα ρουτίνας, όμως ο σύλλογος μας θέλει ούτως ή άλλως συμμετοχή στις διαδικασίες. Αν περνάνε όλα από τον διευθυντή θα θεωρηθεί ακύρωση του συλλόγου και απόκρυψη συμβάντων. Και θεωρούμε πολύ σημαντικό οι μαθητες, ιδίως για συμπεριφορά απέναντι σε εκπαιδευτικούς, να  ξέρουν ότι είμαστε όλοι ενωμένοι και θα μας έχουν όλους απέναντι τους. Ακριβώς επειδή στο σχολείο μου τα παιδιά δεν μας αντιμετωπίζουν όλους το ίδιο, είναι ένας τρόπος στήριξης των εκπαιδευτικών. Είμαστε και σ ένα μέρος που και οι γονείς υπολογίζουν μόνο τον διευθυντή, σε αυτόν απευθύνονται πάντα, αυτόν εμπιστεύονται μόνο κλπ (τελείως χωριάτικη νοοτροπία), τα παιδιά φοβούνται τον διευθυντή (γι αυτό και γίνεται χαμός ώστε να καταφέρουν να ακυρώσουν τις αποβολές και να μην κατέβουν στο γραφείο),  είναι πολύ σημαντικό να βλέπουν ότι υπάρχει σύλλογος.

@harac εγω κάποια πράγματα τα παίρνω προσωπικά. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ποτέ ιδιαίτερο θέμα να κάνουν φασαρία, όμως αν κάτι ξεκινήσει στραβά δεν φτιάχνει. Πιστεύω ότι δείχνω ότι με πειράζει και πατάνε σε αυτό. Διαβάζουν την αμηχανία μου και την απογοήτευση και το εκμεταλλεύονται. Γιατί στο μέσο τμήμα ξέρω ανά πάσα στιγμή ότι και να μου ξεφύγει κάτι, θα φωνάξω και θα σταματήσουν. Ενώ στα άτακτα τμήματα ξέρω ότι δεν θα σταματήσουν. Μάλλον θα διασκεδάσουν που φωνάζω. Κι επειδή φωνάζω πολύ ακούγομαι από τα παράθυρα παντού και με σχολιάζουν. Ειμαατε επαρχία. Τα παιδιά ζουν για να κουτσομπολεύουν. Αν φωνάξω πολύ σε όλα τα τμήματα θα αρχίσει συζήτηση: τι της έκανε το τάδε τμήμα; Αυτή η διατύπωση και μόνο δείχνει ιτι οι μαθητες έχουν τον έλεγχο και εγω είμαι το θύμα τους. Ένας ππυ του χρόνου θα είναι σε άλλο σχολείο, μπορεί να ζήσει με αυτό. Εγω δεν μπορώ. Είμαι στο ίδιο μέρος, είμαι φιλόλογος, δεν γίνεται το μάθημα μου να είναι θέμα συζήτησης στα καφενεία. Όλο αυτό με επηρεάζει και δεν μπορώ να χειριστώ το εκάστοτε ζόρικο τμήμα της χρονιάς.

@ppil εγω δεν έχω δει ποτέ τόσο αποκλίνουσα διαφοροποίηση στη συμπεριφορά μαθητών ώστε να αμφισβητώ την ανάγκη για σοβαρή τιμωρία. Έχω δει αψυχολόγητες αποβολές από συναδέλφους σε τελείως άκυρα παιδιά, αλλά αυτό ήταν η μια φορά, δεν θα έφτανε ποτέ αυτό το παιδί τις 5 για να συζητάμε. Εξάλλου εκεί καταλαβαίνουν και οι γονείς ότι ήταν μια ιδιάζουσα κατάσταση και δεν διαμαρτύρονται. Αυτούς που έχουν 5 ωριαίες τους βλέπουμε ακόμα και στο προαύλιο. Δεν θα πει κάποιος ότι σε εκείνον είναι υπόδειγμα, γιατί δεν είναι. Μπορεί να χειρίζεται ο καθένας τους μαθητες με άλλον τρόπο και να πετυχαίνει διαφορετικές αντιδράσεις, αλλά όλοι ξέρουμε το ποιον του καθενός. Φαίνεται και από τη στάση του συνολικά. Εμείς επίσης σε θέματα συμπεριφοράς είμαστε ίσοι. Δεν θα πούμε ότι ο τάδε έχει το χ θέμα και ο άλλος όχι. Αυτό θα το κάνουμε για τις επιδόσεις, όχι για τη συμπεριφορά. Όσοι είμαστε πιο έμπειροι και ευπροσάρμοστοι κινούμαστε με κάποια ευελιξία εντός αυτού του πλαισίου, αλλά ώς εκεί. Τα παιδιά δεν πρέπει να καταλάβουν ότι κάποιοι έχουν συγχωροχάρτι. Μετά θα φέρονται όλοι έτσι.

Οι βαθμοί μπαίνουν τέλος Ιανουαρίου. Είναι πολύ αργά τότε..

[ppil]

@ Έσπερος
Κάθε σχολείο, ειδικά στην επαρχία, έχει τη δική του ταυτότητα . Στο δικό μου πχ. δεν υπάρχουν κακοί μαθητές, με την έννοια να μην φέρνουν βιβλία, να μην κάνουν ασκήσεις σε καθημερινή βάση ή να μην ενδιαφέρονται για την βαθμολογία καθόλου. Σπάνια έχουμε γονέα που να αδιαφορεί, να μην σηκώνει τηλ ή να τον καλούμε και να μην έρχεται. Αντ’ αυτού έχουμε μαθητές από οικονομικά ισχυρές οικογένειες με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε συμπεριφορά, που προκαλούν οποιονδήποτε δεν σέβονται, κυρίως λεκτικά. Σε μας φτάνουν τις 5 ωριαίες και δεύτερη και τρίτη φορά μαθητές που δεν δίνουν δικαιώματα σε όλους, σε μαθήματα που δεν τους ενδιαφέρουν για τις πανελλαδικές ή σε μαθήματα που είναι ιδιαίτερα ικανοί. Έχει να κάνει με τον καθηγητή αυστηρά όμως, άλλος καθηγητής άλλη συμπεριφορά. Έχει έρθει και μαθητής με όλες τις ωριαίες από τον ίδιο καθηγητή, πράγμα που το θεωρώ προβληματικό όσο δεν πάει και όχι θέμα συλλόγου (αλλά καθηγητή, διευθυντή, ΣΣΖ και γονέα). Κάθε σχολείο τα δικά του.

Συγχωροχάρτι δεν θεωρώ πως είναι να παλεύει ο σύμβουλος σχολικής ζωής με τους γονείς και εμείς να ρίχνουμε ημερήσια στο μεσοδιάστημα ή να έχει πεθάνει γονιός και εμείς να μετράμε τις ωριαίες.

Επίσης οι βαθμοί ακολουθούν το σχολείο και ιδίως τους μόνιμους. Τα παιδιά παίρνουν τις πληροφορίες από προηγούμενες χρονιές και την ενημέρωση από εμάς. Έχω δει σε άλλο σχολείο μαθητή με συνεχόμενες ωριαίες από έναν καθηγητή να έχει και άριστο βαθμό από τον ίδιο, λες και ο βαθμός καθορίζεται μόνο από το διαγώνισμα.

Γενικά όμως έδωσα και άλλους λόγους που δεν θεωρώ πως η ωριαία μπορεί να μπει σαν μπόνους ειδικά στο Γυμνάσιο. Δεν είναι προσφορά σε σουπερμάρκετ στο αλεύρι για να είναι αυτόματη. Ο ίδιος ο νόμος δεν λέει κάτι τέτοιο. Αν ήταν ας πούμε απλά 7 απουσίες επιπλέον, θα συμφωνούσα. Ο αποκλεισμός από τα μαθήματα έρχεται κόντρα με όσα θέλουμε σε Γυμνάσιο. Άλλο αιτιολογημένη ημερήσια αποβολή για σοβαρό ζήτημα με τη συμφωνία όλου του συλλόγου και άλλο στις 5 και 7 δώρο και χάσε και 7 μαθήματα παράδοση για να μην ξαναασχοληθείς με τίποτα.

[leon.]

Εγώ εργάζομαι σε λύκειο. Εκεί τα προβλήματα τα προκαλούν πολύ συγκεκριμένοι μαθητές μιας πολύ συγκεκριμένης (φαιάς) ιδεολογίας. Δε νουθετούνται δε δίνουν δεκάρα για το μάθημα δεν τους καίγεται καρφί. Είναι εκεί για να προκαλούν πρόβλημα. Αν απ' την αρχή δε δώσει το στίγμα ο διευθυντής κι ο σύλλογος για μηδενική ανοχή τότε θα μετατρέψουν το σχολειό σε ρημάδι. Οπότε οι ωριαίες κι οι ημερήσιες, μέχρι πενταήμερες, πέφτουν βροχή ευθύς εξ αρχής και τα συγκεκριμένα προβληματικά στοιχεία είτε μαζεύονται είτε αλλάζουν σχολείο. Χωρίς πολλά πολλά. Και πιάνει.

[Έσπερος]

Η δυνατότητα αλλαγής σχολείου είναι πολύ σημαντική. Επίσης σε ένα Λύκειο με μεγάλα παιδιά και με πολλές εναλλακτικές, μπορείς άνετα να ρίχνεις πολλές μέρες. Δεν μπορείς σε Γυμνάσιο να γεμίζεις μαθητες με το ανώτατο όριο των απουσιών ήδη από το Α τετραμηνο, θα βρεθείς υπόλογος γιατί δεν εσείς χρησιμοποιήσει άλλα μέτρα. Και πέρα από το να βρεθείς υπόλογος, στο Γυμνάσιο τα παιδιά τα θες προσαρμοσμένα στο σχολείο. Εγω εμπειρικά έχω δει ότι οι ωριαίες με την άμεση ενημέρωση των γονέων και την
απασχόληση από τον διευθυντή με μελέτη στο γραφείο, δουλεύει στην Α τάξη και στην αρχή της Β σε όσους απλώς τεστάρουν όρια. Κι αν δεν δουλέψουν οι 1-2 ωριαίες θα δουλέψει η ημερήσια, που όμως δεν την έχουμε αυτόματη. Είναι δεδομένη ως απόφαση αλλά γίνεται κάθε φορά με συνεδρίαση κ με προειδοποίηση. Αυτό λειτουργεί και αποτρεπτικά για αρκετο καιρό. Έχει 4, φυλάγεται. Εκεί που υπάρχει πάντα θέμα είναι με τα παιδιά που ξεκίνησαν άτακτα και χειροτερεύουν. Γ τάξη κυρίως.

Για να φτάσει ο σύμβουλος να ασχοληθεί με ένα παιδί θα έχει διαπιστωθεί πώς οι ποινές δεν πιάνουν και οι γονείς δεν συνεργάζονται ή δεν βοηθούν. Έτσι δεν είναι; Αλλά και πάλι, δεν γίνεται αυτοί να έχουν ασυλία. Είναι άδικο για τα άλλα παιδιά και κακό παράδειγμα. Σ εμάς ούτως ή άλλως δεν θα δέχονταν οι συνάδελφοι να μην τιμωρείται κάποιος επειδή ασχολείται μαζί του ο σύμβουλος. Ούτως ή άλλως οι σύμβουλοι μας δεν ασχολούνται με τη φασαρία στην τάξη, αν ασχολούνταν και με αυτό δεν θα έπρεπε να κάνουν ούτε καν μάθημα. Εδώ η διοίκηση που δεν έχει τόσες ώρες και δεν τους προλαβαίνει. Εξάλλου είπαμε, η συμπεριφορά είναι καθαρα προσωπική προς τους καθηγητές και θέλει πολύ αυστηρά μέτρα και υποστήριξη των συναδέλφων. Οι μαθητες που έχουν αλλα ζητήματα και θέλουν άλλη παρακολούθηση για παραβατικοτητα ή βία ή εκρήξεις θυμού ππυ εινσι και αρμοδιότητα του συμβούλου, είναι άλλη περίπτωση. Εκεί προφανώς δεν παίρνουν τις ποινές που θα τους άξιζαν αναλογικά γιατί θα είχαν ήδη μείνε. Οι ίδιοι το ξέρουμε και φερόμαστε αναλόγως. Αλλά δεν είναι αυτό το βασικό μας θέμα, αυτά είναι εξαιρέσεις και ακραίες περιπτώσεις.

[ppil]

leon.
Το αντιλαμβάνομαι πλήρως αυτό που λες, γι΄αυτό διαχώρισα τα πράγματα από την αρχή. Το Λύκειο δεν μπορεί να μπει στην ίδια κατηγορία με το Γυμνάσιο, όχι μόνο για το γνωστικό κομμάτι και για το ότι δεν είναι υποχρεωτική εκπαίδευση και μάλιστα ομοιόμορφη. Οι μαθητές έχουν επιλέξει ήδη ανάμεσα σε ΓΕΛ ή ΕΠΑΛ ανάλογα με τις ικανότητες και τους στόχους τους και επιλέγουν και το πρόγραμμα μαθημάτων τους. Δεν διδάσκονται πλέον τα ίδια υποχρεωτικά μαθήματα, τις ίδιες ώρες ανά ηλικία όπως γίνεται στο Γυμνάσιο και το Δημοτικό. Στο Γυμνάσιο ο στόχος είναι η βασική εκπαίδευση για να σταθούν αξιοπρεπώς στη ζωή, όχι πρωτίστως να σπουδάσουν, γι΄αυτό κάνουμε για τον καθένα ό,τι καλύτερο μπορούμε ακόμη και εις βάρος του γνωστικού επιπέδου των καλύτερων. Στο Λύκειο δεν μπορεί να συνεχιστεί η προσπάθεια ένταξης εις βάρος κανενός. Νομίζω πως και οι μαθησιακές δυσκολίες μέχρι το Γυμνάσιο μπορούν να αναδειχτούν, στο Λύκειο δεν μπορούν να περνούν τέτοια προβλήματα και να περιμένουμε να αντιμετωπιστούν. Γι΄αυτό πχ, ο ΣΣΖ που στο Γυμνάσιο θεωρώ πως είναι ένας θεσμός πραγματικά αξιόλογος, στο Λύκειο μοιάζει παρωδία.

@Έσπερος
Σε μας ο ΣΣΖ δεν ασχολείται μόνο στην περίπτωση που οι ποινές δεν πιάνουν και οι γονείς δεν συνεργάζονται. Ασχολούνται με την φασαρία κανονικότατα, αν δεν είναι μια μεμονωμένη περίπτωση που θα μπει ωριαία και τέλος. Πχ. Συνάδελφος διαμαρτύρεται πως ο τάδε ενοχλεί συστηματικά, πήρε και ωριαία και συνεχίζει. Ο ΣΣΖ κάνει έρευνα αν αυτό αφορά μόνο τον συγκεκριμένο εκπαιδευτικό ή είναι γενικό φαινόμενο, βλέπει βαθμολογική εξέλιξη μήπως έχει πτώση γενικότερη, τον καλεί και τον ρωτάει τι, πώς, γιατί, κάνει συστάσεις. Αν το παιδί συνεχίζει και κρίνει πως χρειάζεται μιλά με γονείς κλπ. Γι΄αυτό τον λόγο δεν κάνει εφημερίες. Δρα μεθοδικά και δεν αναλαμβάνει περιπτώσεις μόνο ιδιαίτερες, γιατί τότε δεν κάνει τίποτα. Όταν λοιπόν έχει συμφωνηθεί με γονέα, διευθυντή και σύμβουλο να ληφθεί ένα άλλο παιδαγωγικό μέτρο, ο κάθε καθηγητής έχει κάθε δικαίωμα να δίνει ωριαίες, αλλά η ημερήσια δεν τον αφορά για να δέχεται ή μη. Η ημερήσια αν χρειάζεται τόσο, γίνεται με την αποτυχία της παρέμβασης και παραπάνω μέρες και αλλαγή τμήματος και σχολείου.