Φροντιστήρια. Όροι αμοιβής και εργασίας

[greedo]

 Εγώ πάντως δεν θα πήγαινα ξανά στον ίδιο εργοδότη για έναν και μόνον λόγο: γιατί θα ήξερα οτι με την επιστροφή μου θα μου έκανε το βίο αβίωτο με τις απαιτήσεις του πάνω στη δουλειά. Και μη μου πείτε οτι μπορεί κάποιος να είναι τυπικός και σωστός στη δουλειά του, γιατί ο εργοδότης που έχει και το πάνω χέρι (ειδικά μάλιστα αν είναι και του ήθους που περιγράψατε παραπάνω) ξέρει και παραξέρει να σου κάνει τη ζωή μαύρη στη δουλειά! 

[PDE ads]

[Isla]

οταν λεω αργιες εννοω 28ηοκτωβριου,25η μαρτιου 15νθημερο χριστουγεννων πασχα.μεχρι περυσι τα ενσημα μου ηταν κανονικα ενω φετος ειδα οτι για αυτεσ τισ μερες δεν εχουν περαστει.ο λογιστης της επιχειρησης ισχυριζεται οτι δεν δουλευω αρα δεν δικαιουμε να μου τα κολλησει.ο δικος μου λογιστης αυτεσ τις μερεσ λειπει οποτε ηθελα να δω αν ξερει καποιος τι γινεται σε αυτες τις περιπτωσεις.

Ναι, κατάλαβα, αυτές εννοώ κι εγώ. Απλά δεν θυμάμαι ακριβώς τι ισχύει. Νομίζω ας πούμε ότι η Καθαρή Δευτέρα δεν είναι κανονική αργία και δεν πληρώνεται εκτός αν έχει δουλευτεί. Αλλά καλύτερα ρώτα λογιστή. Ίσως αν έμπαινες σε κάποιο φόρουμ λογιστών όπως το tax heaven?

[bettina]

ευχαριστω για την απαντηση σου αλλα επαθα πανικο γιατι υπολογιζα να παρω ταμειο ανεργιας και τωρα το χανω για 11-12 ενσημα .

[jak_13]

Ναι, κατάλαβα, αυτές εννοώ κι εγώ. Απλά δεν θυμάμαι ακριβώς τι ισχύει. Νομίζω ας πούμε ότι η Καθαρή Δευτέρα δεν είναι κανονική αργία και δεν πληρώνεται εκτός αν έχει δουλευτεί. Αλλά καλύτερα ρώτα λογιστή. Ίσως αν έμπαινες σε κάποιο φόρουμ λογιστών όπως το tax heaven?

Οι επίσημες αργίες είναι η 25η Μαρτίου, η 1η Μαΐου, η Δευτέρα του Πάσχα, η 15η Αυγούστου, η 28η Οκτωβρίου και η 25η Δεκεμβρίου. Από εκεί και πέρα βέβαια υπάρχουν και οι "κατ`έθιμο" αργίες.

[PDE ads]

[Isla]

Οι επίσημες αργίες είναι η 25η Μαρτίου, η 1η Μαΐου, η Δευτέρα του Πάσχα, η 15η Αυγούστου, η 28η Οκτωβρίου και η 25η Δεκεμβρίου. Από εκεί και πέρα βέβαια υπάρχουν και οι "κατ`έθιμο" αργίες.

Σωστό μου ακούγεται αυτό.

[GMaθΕrΦr]

Επειδή δεν έχω πολύ χρόνο θα προσπαθήσω λίγο σύντομα να βάλω τα πράγματα στη θέση τους.

Καταρχήν οι δύο περιπτώσεις έχουν πολλά κοινά και κάποιες μικρές αλλά σημαντικές διαφορές;

Στην περίπτωση του "ένεκα παιδείας" οι εργοδότες δεν πλήρωναν φόρους και ΙΚΑ κάμποσα χρόνια και τα τελευταία και τους εργαζόμενους (αναλόγως με το άτομο για μικρότερο ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και έδιναν ένα μέρος της αμοιβής με την υπόσχεση να δωθούν και τα υπόλοιπα) φυσικά στις συνθήκες που επικρατούσαν στα φροντιστήρια ακόμα και πριν την κρίση, είναι λογικό και κατανοητό (όχι απολύτως δικαιολογημένο) οι εργαζόμενοι να είναι σχετικά "υπομονετικοί". Έτσι οι ιδιοκτήτες αλλά και οι συνεργάτες τους πλούτιζαν μέχρι που αποφάσισαν ότι πρέπει να κλείσουν τις επιχειρήσεις για να μην έχουν πρόβλημα και άνοιξαν διάδοχες εταιρίες αφήνοντας απλήρωτους και άνεργους τους καθηγητές οι οποίοι διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους.

Για την ιστορία ένα ακόμη μέρος του παλζ είναι και η σημερινή απόφαση:  10/6: σε 11 μήνες φυλάκιση εξαγοράσιμη προς 20 Ευρώ τη μέρα και 11.300 Ευρώ πρόστιμο  καταδικάστηκε ο εργοδότης Παναγιώτης Πήλιουρας για παράβαση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας(ΣΣΕ) εις βάρος των απολυμένων από την αλυσίδα φροντιστηρίων "Ένεκα Παιδείας". Η εργοδοσία αρνείται να καταβάλει δεδουλευμένα 69.000 Ευρώ στους συναδέλφους που υπερασπίστηκαν τη ΣΣΕ. Θυμίζουμε ότι η εταιρεία αποφάσισε να κλείσει 3 παραρτήματά της, προκειμένου να μην καταβάλει 1.000.000 Ευρώ οφειλόμενα στο ΙΚΑ και 160.000 Ευρώ στην Εφορία, αλλά και να στείλει στην ανεργία τους εργαζομένους που υπερασπίστηκαν την αξιοπρέπειά τους.


Για την υπόθεση της ¨Ανέλιξης¨ : Οι εργοδότες τηρούσαν την σύμβαση σε γενικές γραμμές και πλήρωναν τους εργαζόμενους (κάποιες φορές μετά από αντιπαραθέσεις και αγώνες της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων του φροντιστηρίου). Ένα σημείο που δεν τηρούνταν ήταν το ωράριο εργασίας. Ειδικότερα οι εργαζόμενοι δούλευαν 50' λεπτά και αμείβονταν για  45' λεπτά. Έτσι και σε αυτή την περίπτωση οι εργαζόμενοι ήταν "υπομονετικοί" και διεκδικούσαν φυσικά το δίκιο τους χωρίς όμως να φτάνουν στα άκρα. Οι εργοδότες όμως κάποια στιγμή αποφάσισαν να διασπάσουν το φροντιστήριο και ο εταίρος που παρέμεινε να απαιτήσει μειώσεις και να απολύσει όσους δεν τις αποδεχτούν. Και σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για μια εταιρία που έβγαζε κέρδος και για ιδιοκτήτες που πλούτιζαν εις βάρος των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι λοιπόν διεκδικούν τα δεδουλευμένα (και επαναπρόσληψη σε αυτή την περίπτωση μιας και η επιχείρηση υφίσταται και μάλιστα οι εργοδότες απασχολούν άλλους καθηγητές στην θέση των απολυμένων).   


Γενικά έχω να προσθέσω ότι για έναν εργαζόμενο σε φροντιστήριο δεν είναι πολύ εύκολο να διεκδικεί το δίκιο του.
Και πριν την κρίση και την κατάργηση της σύμβασης τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του χώρου και της εργασίας (πολλαπλές συμβάσεις ορισμένου χρόνου άρα φόβος μη επαναπρόσληψης, ελλιπής έλεγχος-διαδεδομένη η μη τήρηση εργατικής νομοθεσίας, σχέσεις φιλικές και πολλοί εργαζόμενοι συγγενείς του ιδιοκτήτη, μεγάλη ανεργία των καθηγητών, κίνδυνος σταμπαρίσματος όποιου διεκδικεί τόσο ανά περιοχή αλλά πλέον και γενικότερα, δείτε υπόθεση αντισεφκ) ήταν αποτρεπτικά για διεκδικήσεις. Έτσι δεν είναι παράλογο αν κάποιοι οι οποίοι ικανοποιούνταν (σχετικά σε αυτές τις συνθήκες) να μην διεκδικούν το 100% των δικαιωμάτων τους. Αλλά όταν πλέον απολύονται νομίζω ότι μπορούν να διεκδικούν τουλάχιστον για να ζήσουν.

Φυσικά καταλαβαίνω ότι δεν είναι επαρκής η άποψη που κατέθεσα για το μέγεθος της συζήτησης που έχει ανοίξει αλλά επιφυλάσσομαι.   

[Isla]

Θυμίζουμε ότι η εταιρεία αποφάσισε να κλείσει 3 παραρτήματά της, προκειμένου να μην καταβάλει 1.000.000 Ευρώ οφειλόμενα στο ΙΚΑ και 160.000 Ευρώ στην Εφορία, αλλά και να στείλει στην ανεργία τους εργαζομένους που υπερασπίστηκαν την αξιοπρέπειά τους.

Όλα τα κατανοώ, αλλά αυτό το τελευταίο όχι. Τι πάει να πει έστειλαν στην ανεργία τους εργαζόμενους; Αφού και πριν (επί 8 χρόνια) τους άφηναν απλήρωτους. Εκτός αν όταν λες ότι έπαιρναν ένα μέρος της αμοιβής εννοείς ότι έπαιρναν το 80%. Αν έπαιρναν το 20% το μόνο που μπορώ να συμπεράνω είναι ότι και πριν άνεργοι ήταν, μόνο που δούλευαν κιόλας.

Επιπλέν εγώ επιμένω, ο εργοδότης που χρωστάει στους εργαζόμενους, στην εφορία, στο ΙΚΑ (αστρονομικά ποσά) και στη Μιχαλού δεν είναι καλός εργοδότης και καλό είναι να αποφεύγεται.

Κάποτε τέλος πάντων πρέπει να μάθουν και οι καθηγητές ότι η ιώβια υπομονή δεν είναι προτέρημα. Αν ο εργοδότης πλούτισε (που χλωμό το βλέπω, γιατί αν πλούτιζε θα έδινε κάτι τις και στην εφορία....) το έκανε επειδή του το επέτρεψαν οι ίδιοι οι καθηγητές του. Και επιπλέον συνέχεια ακούω παράπονα για τους κακούς εργοδότες. Για το ΙΚΑ και την Εφορία που έκαναν τα στραβά μάτια πότε θα παραπονεθεί κάποιος ο-ε-ο?

Για την υπόθεση της ¨Ανέλιξης¨ : Οι εργοδότες τηρούσαν την σύμβαση σε γενικές γραμμές και πλήρωναν τους εργαζόμενους (κάποιες φορές μετά από αντιπαραθέσεις και αγώνες της γενικής συνέλευσης των εργαζομένων του φροντιστηρίου). Ένα σημείο που δεν τηρούνταν ήταν το ωράριο εργασίας. Ειδικότερα οι εργαζόμενοι δούλευαν 50' λεπτά και αμείβονταν για  45' λεπτά. Έτσι και σε αυτή την περίπτωση οι εργαζόμενοι ήταν "υπομονετικοί" και διεκδικούσαν φυσικά το δίκιο τους χωρίς όμως να φτάνουν στα άκρα.

Συγγνώμη, αλλά τι πάει να πει ήταν υπομονετικοί; Το ήξεραν ότι αμοίβονται για 45 λεπτά ενώ δούλευαν για 50, σωστά; Εκτός του ότι μου φαίνεται πολύ υπερβολικό (δεδομένων των συνθηκών της αγοράς και της φύσης του επαγγέλματος) να κάθεσαι να ψιρίζεις αν δούλεψες 5 λεπτά λιγότερο ή παραπάνω, αυτά είναι πράγματα που είτε τα αποδέχεσαι είτε όχι. Δεν τα αποδέχεσαι διαμαρτυρόμενος και μετά από 8 χρόνια θυμάσαι ότι σε κλέβανε 5 λεπτά για κάθε διδακτική ώρα.

Και σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για μια εταιρία που έβγαζε κέρδος και για ιδιοκτήτες που πλούτιζαν εις βάρος των εργαζομένων.

Αν κάποιος δεν ήξερε για τι μιλάμε, θα νόμιζε ότι πρόκειται για καμιά ναυτιλιακή. Υπάρχει ιδιοκτήτης φροντιστηρίου στην εποχή μας που να πλουτίζει;;; Αν ναι, να πάω κι εγώ να δουλέψω εκεί, τουλάχιστον θα έχω εγγύηση εργασίας.

Το γιατί κάποιος να θέλει να δουλέψει για έναν κακό εργοδότη που πλουτίζει εις βάρος του νομίζω το αναλύσαμε πιο πάνω, και δεν θα το ξανασχολιάσω.

Γενικά έχω να προσθέσω ότι για έναν εργαζόμενο σε φροντιστήριο δεν είναι πολύ εύκολο να διεκδικεί το δίκιο του. [...] Έτσι δεν είναι παράλογο αν κάποιοι οι οποίοι ικανοποιούνταν (σχετικά σε αυτές τις συνθήκες) να μην διεκδικούν το 100% των δικαιωμάτων τους. Αλλά όταν πλέον απολύονται νομίζω ότι μπορούν να διεκδικούν τουλάχιστον για να ζήσουν.

Τα δεδομένα είναι αυτά που είναι. Ο καθένας ας σκέφτεται πώς οι κινήσεις του και οι επιλογές του επηρεάζουν τον ίδιο και την αγορά εργασίας. Αν αποδέχεσαι πράγματα που δεν πρέπει να αποδέχεσαι και μετά από 8 χρόνια θυμάσαι να κάνεις απανωτές καταγγελίες και να πας στα δικαστήρια, δεν ξέρω τι ακριβώς καταφέρνεις. Αν υποθέσουμε ότι φοβάσαι να πεις όχι όταν σου προτείνουν να σε πληρώνουν 5 λεπτά λιγότερο λόγω του κινδύνου της ανεργίας και ότι φοβάσαι να κάνεις καταγγελία λόγω του κινδύνου σταμπαρίσματος, τι ακριβώς κερδίζεις πηγαίνοντας στα δικαστήρια; Στην καλύτερη περίπτωση να πάρεις τα χρωστούμενα (αν τα πάρεις - αλήθεια τα πήραν οι εργαζόμενοι?), στην χειρότερη να σταμπαριστείς ως ταραξίας και να μην σε πλησιάζει κανείς εργοδότης. Όσο για την επαναπρόσληψη... όσο πιο πολλά λες για τους εργοδότες τόσο πιο χαζό μου φαίνεται το αίτημα.

[eng_teacher]

Πήγα πριν λίγες μέρες σε μία συνέντευξη που με καλέσανε. Εγώ είχα στείλει κάποια βιογραφικά σε φροντιστήρια ξένων γλωσσών της περιοχής μου και γύρω. Αλλά τελικά με καλέσανε και από ένα που δεν ήταν ακριβώς ΚΞΓ, αλλά κέντρο προετοιμασίας απόφοιτων λυκείου ή πτυχίουχων για προπτυχιακές ή μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό. Δηλαδή διδάσκανε IELTS, TOEFL, GRE, GMAT, SAT, etc. Εγώ ξαφνιάστηκα όταν με πήραν τηλ γιατί δεν έχω σχετική εμπειρία από τις συγκεκριμένες εξετάσεις προς στιγμής, έχω κάνει διαφορετικά πράγματα, και θεωρώ πως είμαι και λίγο μικρή για να κάνω μάθημα σε φοιτητές ή απόφοιτους, φοβάμαι ότι δε θα με παίρνουν στα σοβαρά λόγω ηλικίας. Τελοσπαντων, πάω στη συνέντευξη να δω τι με θέλουν.

280 μαθητές, πολλοί από ιδιωτικά σχολεία και εύπορες οικογένειες, η ιδιοκτήτρια μίλησε και για παιδιά πολιτικών ότι είναι ανάμεσά τους, 14 υπάλληλοι, περιοχή βόρεια προάστεια, και η ιδιοκτήτρια ήθελε να επεκτείνει και την επιχείρησή της. Άρα, κανένα οικονομικό πρόβλημα δε φαίνεται στον ορίζοντα!

Θα μου έδινε IELTS, TOEFL, SAT και δεν ξέρω τι άλλο.

Όλη η συνέντευξη στα αγγλικά, εγώ από την αρχή πρόσεχα πολύ τις απαντήσεις μου, την προφορά, να κάνω καλή εντύπωση, κτλ. Και μετά από λίγο μου λέει:

-Πόσα έπαιρνες στο φροντιστήριο που δούλευες την τελευταία χρονιά και πόσες ώρες;
-5 ευρώ την διδακτική και 22 ώρες την εβδομάδα. (Ο αδερφός μου μου είχε πει πως άμα με ρωτήσουν να πω τουλάχιστον 2 ευρώ παραπάνω αλλά εγώ φοβομουν πως μπορεί να μου ζητήσουν χαρτιά που να το αποδεικνύει το ποσό - όπως λένε ότι κάνουν στις προσλήψεις στο British Council.)

-Καθαρά ή μεικτά 5 ευρώ;
-Καθαρά.
-Ωραία, εγώ θα σου δίνω 6 ευρώ καθαρά συν ΙΚΑ.. και θα έχεις 30 ώρες την εβδομάδα.

.........

Εγώ έχασα πάσα ενδιαφέρον εκείνη ακριβώς τη στιγμή. Μάλιστα ήθελα να την ευχαριστήσω και να φύγω κατευθείαν, αλλά δείλιασα και έκατσα μέχρι το τέλος της συνέντευξης. Το άσχημο είναι ότι έκατσα μεν αλλά απλά περίμενα να περάσει η ώρα να φύγω, βαριόμουν, ήμουν εκνευρισμένη, απαντούσα πλέον όπως να'ναι, σκεπτόμενη πως και να με καλέσουν θα τους πω όχι..

Είναι δυνατόν;;; Στο προηγούμενο φροντιστήριο δίδασκα αγγλικά μέχρι C1 σε μικρές ηλικίες (3-15). Και πάλι.. είχα δεχτεί τα 5 ευρώ την ώρα γιατί ήταν η πρώτη μου χρονιά σε τάξη και στην ουσία δούλευα μόνο για την προϋπηρεσία γιατί τα λεφτά ήταν πάρα πολύ λίγα και ήταν και πάρα πολλές οι ώρες απλήρωτης εργασίας στο σπίτι! Δηλαδή ΠΟΣΑ χρόνια θα δουλεύω για την εμπειρία και για να χτίσω το βιογραφικό για ψίχουλα; Όχι, οι απαιτήσεις κ ευθύνη θα είναι πάρα πολύ μεγάλες, το άγχος και η πιέση επίσης, οι διδακτικές ώρες πάρα πολλές, οι ώρες στο σπίτι άπειρες και όλα αυτά για 6 ευρώ την ώρα; Προτιμώ να κάνω αίτηση για γκαρσόνα κι ας είναι και με λιγότερα.. ναι, έχει κούραση και τρέξιμο, αλλά με το που θα φεύγω από τη δουλειά θα είμαι ξέγνοιαστη και θα κοιμάμαι τα βράδυα!

Και για να διδάξω φοιτητές και πτυχιούχους, να τους φτιάχνω εγώ σημειώσεις, να διορθώνω τα γραπτά από ένας Θεός ξέρει από πόσες τάξεις και να έχω και 30 διδακτικές την εβδομαδα θα μου δίνανε 1 ευρώ παραπάνω από ό,τι έπαιρνα;;; Προτιμώ να κάτσω σπίτι μου (ενώ δε δικαιούμαι και ταμείο ανεργίας) και να δουλέψω πάνω σε δικές μου ιδέες και projects, μάλλον περισσότερα θα βγάλω.

Ειλικρινά δεν έχω ηρεμήσει εντελώς από εκείνη την ημέρα, περισσότερο βέβαια τα έχω βάλει με τον εαυτό μου γιατί δεν μίλησα εκείνη τη στιγμή (όχι να βρίσω ή να κατήγορήσω, αλλά έστω να πως είναι πολύ λίγα.. ή απλά να χαιρετήσω ευγενικά και να φύγω, να μη σπαταλήσω το χρόνο μου έτσι) παρά κάθησα και έβραζα και η στάση μου ήταν λίγο random γιατί είχα χάσει ενδιαφέρον.

Την επόμενη φορά θα μιλήσω.. το έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου.. επίσης την επόμενη φορά σκέφτομαι σοβαρά να πω ότι αμοιβόμουν περισσότερα κι ό,τι θέλει ας γίνει! Ή να αρνηθώ να απάντησω την ερώτηση.. έλεος δλδ!

[Εγώ είμαι]

Δυστυχώς από αυτά που ακούμε στην εκάστοτε συνέντευξη για εργασία μένουμε ενεοί .... μέχρι να συνειδητοποίησουμε τι ακούσαμε έχει έρθει η ώρα της αποχώρησης !!!
Δεν πειράζει όμως γιατί ξέρεις τι θέλεις και διεκδικείς κάτι καλύτερο ... άλλος-η στη θέση σου μπορεί και να αποδεχόταν  με ακόμα λιγότερα ... τι αγγλικά junior τι lower τι πανεπιστημιακού επιπέδου όλα τ αλέθει ο καλός ο μύλος ( ειρωνεία )

[eng_teacher]

Συγγνώμη;; Ποιος θα το δεχόταν αυτό.. τα ίδια λεφτά ή και λιγότερα;; Προσωπικά άμα το δεχόμουν και με παίρνανε, θα έδινα τα 700 ευρώ σε μεταφορικά, καθημερινό food delivery (γιατί δε θα προλάβαινα να μαγειρεύω), καθαρίστρια (ούτε 5λεπτο ελεύθερο για φασίνα), και στους γιατρούς (θα αρρώσταινα σίγουρα). Η χρονιά που μας πέρασε είχε πάρα πολλή πίεση και άγχος και πολλή δουλειά στο σπίτι και στα διαλείμματα προλάβαινα κανένα μαγείρεμα ή λίγο καθάρισμα. Δηλαδή τώρα που πάλι θα ήταν κάτι εντελώς καινούργιο για μένα (διαφορετικές ηλικίες + διαφορετικά επίπεδα + διαφορετικές εξετάσεις + έξτρα αντικείμενο διδασκαλίας + περισσότερες διδακτικές + κ.ά.) θα ήταν το ίδιο μαρτυρικά εξουθενωτική χρονιά και εμένα θα μου έμεναν μόνο η εμπειρία, 2 γραμμές στο βιογραφικό και μία συστατική (και από λεφτά όχι μονο δε θα μου έμεναν αλλά θα πήγαινα και μείον).. μόνο και μόνο για να μου πούνε στην επόμενη συνέντευξη "α πόσα έπαιρνες; 6 ευρώ; θα σου δίνω 6 και 1 λεπτό so that you can advance".

Κι αν ήταν ας πούμε κάποιος υποψήφιος που δεν του ήταν όλα αυτά καινούργια και είχε π.χ. 5 χρόνια εμπειρία και εξειδίκευση σε αυτες τις απαιτήσεις και εξετάσεις (GRE, GMAT, SAT, IELTS, TOEFL, etc) και είχε έτοιμες κάποιες σημειώσεις και υλικό και το έπαιζε στα δάχτυλα χωρίς πολλή προετοιμασία γιατί πολύ απλά το είχε ξανακάνει 100 φορές.. Τότε ΣΙΓΑ μη δεχότανε με 6 και λίγοτερα.. θα περίμενε καλή αμοιβή ανάλογη των προσόντων, της θέσης, της ευθύνης, του χρόνου, του κόπου και προπαντώς της πολύτιμης εμπειρίας του! Μην τρελαθούμε..

Συγγνωμή αλλά όποτε το σκέφτομαι και προσπαθώ να το συνειδητοποιήσω τι γίνεται στην αγορά εργασίας συγχύζομαι και στεναχωριέμαι την ίδια στιγμή. I just had to get it off my chest.. sorry!

ΥΓ. Στη συνέντευξη μου είπε ότι είχαν πάρει μία καθηγήτρια που όλα μια χαρά, qualified, κτλ.. πήγε εκεί 2-3 μέρες και έφυγε, δεν άντεξε -λέει η ιδιοκτήτρια- τη μεγάλη ευθύνη και το ότι είχε τόσες πολλές τάξεις. Και μου είπε "να ξέρεις, όποιος έρχεται, δε φεύγει" και ότι έχει καθηγήτριες 17 χρόνια μαζί της γιατί είναι όλες τόσο ευχαριστημένες και happy. Ναι, δε νομίζω να παίρνουν 6 ευρώ. Κι αν δεχόμουν, θα το έκανα για την εμπειρία αποκλειστικά.. θα έπαιρνα 1 χρόνο εμπειρία και την επόμενη μέρα θα έφευγα.. γιατί; γιατί δε νομίζω να ήμουν πολύ ευχαριστημένη κατά τη διάρκεια της χρονιάς τη στιγμή που δεν ήμουν ευχαριστημένη ούτε από το πρώτο 20 λεπτο της συνέντευξης. Ουφ, τα είπα..
 

[Angel1ca]

μακάρι όλοι

Συγγνώμη;; Ποιος θα το δεχόταν αυτό.. τα ίδια λεφτά ή και λιγότερα;; Προσωπικά άμα το δεχόμουν και με παίρνανε, θα έδινα τα 700 ευρώ σε μεταφορικά, καθημερινό food delivery (γιατί δε θα προλάβαινα να μαγειρεύω), καθαρίστρια (ούτε 5λεπτο ελεύθερο για φασίνα), και στους γιατρούς (θα αρρώσταινα σίγουρα). Η χρονιά που μας πέρασε είχε πάρα πολλή πίεση και άγχος και πολλή δουλειά στο σπίτι και στα διαλείμματα προλάβαινα κανένα μαγείρεμα ή λίγο καθάρισμα. Δηλαδή τώρα που πάλι θα ήταν κάτι εντελώς καινούργιο για μένα (διαφορετικές ηλικίες + διαφορετικά επίπεδα + διαφορετικές εξετάσεις + έξτρα αντικείμενο διδασκαλίας + περισσότερες διδακτικές + κ.ά.) θα ήταν το ίδιο μαρτυρικά εξουθενωτική χρονιά και εμένα θα μου έμεναν μόνο η εμπειρία, 2 γραμμές στο βιογραφικό και μία συστατική (και από λεφτά όχι μονο δε θα μου έμεναν αλλά θα πήγαινα και μείον).. μόνο και μόνο για να μου πούνε στην επόμενη συνέντευξη "α πόσα έπαιρνες; 6 ευρώ; θα σου δίνω 6 και 1 λεπτό so that you can advance".

Κι αν ήταν ας πούμε κάποιος υποψήφιος που δεν του ήταν όλα αυτά καινούργια και είχε π.χ. 5 χρόνια εμπειρία και εξειδίκευση σε αυτες τις απαιτήσεις και εξετάσεις (GRE, GMAT, SAT, IELTS, TOEFL, etc) και είχε έτοιμες κάποιες σημειώσεις και υλικό και το έπαιζε στα δάχτυλα χωρίς πολλή προετοιμασία γιατί πολύ απλά το είχε ξανακάνει 100 φορές.. Τότε ΣΙΓΑ μη δεχότανε με 6 και λίγοτερα.. θα περίμενε καλή αμοιβή ανάλογη των προσόντων, της θέσης, της ευθύνης, του χρόνου, του κόπου και προπαντώς της πολύτιμης εμπειρίας του! Μην τρελαθούμε..

Συγγνωμή αλλά όποτε το σκέφτομαι και προσπαθώ να το συνειδητοποιήσω τι γίνεται στην αγορά εργασίας συγχύζομαι και στεναχωριέμαι την ίδια στιγμή. I just had to get it off my chest.. sorry!

ΥΓ. Στη συνέντευξη μου είπε ότι είχαν πάρει μία καθηγήτρια που όλα μια χαρά, qualified, κτλ.. πήγε εκεί 2-3 μέρες και έφυγε, δεν άντεξε -λέει η ιδιοκτήτρια- τη μεγάλη ευθύνη και το ότι είχε τόσες πολλές τάξεις. Και μου είπε "να ξέρεις, όποιος έρχεται, δε φεύγει" και ότι έχει καθηγήτριες 17 χρόνια μαζί της γιατί είναι όλες τόσο ευχαριστημένες και happy. Ναι, δε νομίζω να παίρνουν 6 ευρώ. Κι αν δεχόμουν, θα το έκανα για την εμπειρία αποκλειστικά.. θα έπαιρνα 1 χρόνο εμπειρία και την επόμενη μέρα θα έφευγα.. γιατί; γιατί δε νομίζω να ήμουν πολύ ευχαριστημένη κατά τη διάρκεια της χρονιάς τη στιγμή που δεν ήμουν ευχαριστημένη ούτε από το πρώτο 20 λεπτο της συνέντευξης. Ουφ, τα είπα..
 

Μακάρι όλοι να σκέφτονταν έτσι... Πιστεύω ότι τα πράγματα θα ήταν καλύτερα...

[Isla]

-Ωραία, εγώ θα σου δίνω 6 ευρώ καθαρά συν ΙΚΑ.. και θα έχεις 30 ώρες την εβδομάδα.

Δύο πιθανά σενάρια μπορώ να σκεφτώ:

1. Δίνετε τώρα τα χέρια και τον Σεπτέμβριο τελικά σου ανακοινώνει ότι δεν έχει 30 ώρες να σου δώσει, αλλά 10.

2. Δίνετε τώρα τα χέρια, τον Σεπτέμβριο ξεκινάς δουλειά με 20 ώρες και τον Οκτώβριο υποβάλλεις παραίτηση.

Το πρόβλημα δεν είναι στα 6 ευρώ (αυτά είναι μια καλή τιμή σε σύγκριση με τις τιμές που επικρατούν στην αγορά για καθηγητές χωρίς πείρα) (όχι, ένας χρόνος εργασία δεν φτάνει για να θεωρηθείς έμπειρη και να ανέβεις "κλίμακα") αλλά στις ώρες και στο αντικείμενο. Ακόμα και αν είχες 5 χρόνια εμπειρία στις συγκεκριμένες εξετάσεις (όχι απλά εμπειρία διδασκαλίας) οι 30 ώρες είναι υπερβολικές - περίπου 50% περισσότερες ώρες από το full time των καθηγητών. Δεν μπορώ να φανταστώ κανένα λόγο γιατί ένα φροντιστήριο θα έδινε σε μια έμπειρη καθηγήτρια τόσες ώρες, πολύ λιγότερο σε μια άπειρη καθηγήτρια της οποίας δεν έχει δείγμα δουλειάς.

Με άλλα λόγια ή σε δούλευε ή υπάρχει πολύς τρελός κόσμος εκεί έξω.

[bestar]

Συγνωμη αλλα αν βρισκεσαι σε επαρχιακη πολη και οχι αθηνα μιλαμε για απατη. Στειλε μου ινμποξ αν θες. Αποκλειεται να εχει 30 ωρες και να τις δινει σε ατομο που δεν γνωριζει απο παλια. Γτ δε μιλαμε για απλα επιπεδα αλλα για πολυ δυσκολες πιστοποιησεις με τεραστια ευθυνη. Ανθρωποι ειμαστε οχι μηχανες να τα ξερουμε οοοοολα αυτα. Θελουν διαβασμα και εμπειρια. Μαλλον προκειται για τη γνωστη πολιτικη του υποσχομαι πολλα για να ξεγελασω με το χαμηλο ωρομισθιο.

[greedo]

Ναι, κατάλαβα, αυτές εννοώ κι εγώ. Απλά δεν θυμάμαι ακριβώς τι ισχύει. Νομίζω ας πούμε ότι η Καθαρή Δευτέρα δεν είναι κανονική αργία και δεν πληρώνεται εκτός αν έχει δουλευτεί. Αλλά καλύτερα ρώτα λογιστή. Ίσως αν έμπαινες σε κάποιο φόρουμ λογιστών όπως το tax heaven?

Για ποιό λόγο η Καθαρά Δευτέρα δεν είναι "κανονική" αργία??
 Δεν ισχύει αυτό;
http://www.argies.gr/2014
Ισχύει κάτι άλλο για τα φροντιστήρια?