Πρόβλημα με μαθητές

[kounelaki80]

Ειναι βεβαια και αυτοί οι συνάδελφοι καθηγητές που με την πρώτη φορά κερδίζουν την απόλυτη εμπιστοσύνη ΟΛΩΝ των μαθητών και καταλήγουν να τους ζητάνε συμβουλές μέχρι και για τα... γκομενικά τους (sorry κιόλας)! Ελάτε,όλοι έχουμε/είχαμε έναν τέτοιο συνάδελφο, που όσο και να τους ψυχολογίσω, ακόμα δεν εχω καταλάβει πώς το κάνουν... The dream job που λένε...

"dream job" είναι ο καθηγητής που οι μαθητές τον ρωτάνε για να τα γκομενικά τους;;
Φέτος ένας φίλος μου παρακολουθεί ΑΣΠΑΙΤΕ και τον έχω βάλει να μου μεταφέρει όσο μπορεί πιο λεπτομεριακά ότι μαθαίνουν εκεί γιατί εγώ βλεπετε δεν έχω παιδαγωγική κατάρτιση. Μέχρι στιγμής έχω συγκρατήσει 2 πράγματα που μου έχει μεταφέρει:
1. Ο εκπαιδευτικός δεν έχει τον ρόλο του γονέα. Δεν φερόμαστε ποτέ στα παιδιά ως γονείς. Ρόλος δικός μας είναι να είμαστε ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των παιδιών και των ενηλίκων της κοινωνίας.
2. Ο εκπαιδευτικός όταν έχει τον ρόλο του σύμβουλου (δλδ συμβουλεύει τους μαθητές) δεν πρέπει να κρίνει, ούτε να εκφέρει γνώμη για το πρόβλημα που του τίθεται, αλλά να βοηθήσει τον συμβουλευόμενο να οδηγηθεί στην λύση μόνος του, άσχετα εάν ο ίδιος συμφωνεί ή όχι με την λύση αυτή.

Αυτά τα 2 παραπάνω, έτσι όπως το καταλαβαίνω εγώ, έρχονται σε αντίθεση με το σκηνικό "μαθητής λέει σε καθηγητή του όλα τα προβλήματά του, ακόμα και τα γκομενικά του".  Όπως επίσης και το "πετυχημένος καθηγητής είναι αυτός που θα κάνει τον μαθητή να τον μιμηθεί".

Επί του θέματος όμως... απλά ρώτησέ την τι την ενόχλησε. Εάν δεν σου απαντήσει είναι δικό της θέμα πλέον και δεν μπορείς να κάνεις κάτι παραπάνω για αυτό. Κάνουν και τα παιδιά τις επιλογές τους και πρέπει να τις σεβόμαστε.

Δεν λέω σε καμία περίπτωση να παίρνουμε εμείς τον ρόλο που έχει η οικογένεια, αυτή είναι που δίνει τις αρχές στο παιδί, και αυτή είναι που το καθοδηγεί σε ολα τα επόμενά του βήματα. Επίσης η πρώτη σου πρόταση δεν ήταν αυτό που ήθελα να τονίσω, απλά μίλησα υποθετικά θέλοντας να δείξω πόση οικειότητα υπάρχει. Δεν είμαστε ψυχολόγοι, ούτε σύμβουλοι ούτε γονείς, ξέρω όμως πως ενας καθηγητής πολλές φορές μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ζωή ενός παιδιού. Τι εννοώ: Δεν εχω δικά μου παιδιά αλλά πριν να διοριστώ έκανα ιδιαίτερα μαθήματα, που εκεί προφανώς υπήρχε ΠΟΛΥ περισσοτερη οικειότητα (και εκεί πολλές φορες συζητούσαμε κυριολεκτικά για τα ''γκομενικά'' τους ). Ξερω λοιπόν πως τα παιδιά επηρεάζονται σε τεράστιο βαθμό από τους καθηγητές τους. Τα περισσότερα κατα κάποιο τρόπο μας ''θεοποιούν'', και επόμενο είναι να μας μιμούνται, θεωρώντας οτιδήποτε κάνουμε το σωστό και το καλό. Πολλά καταλήγουν να μας βλέπουν περισσότερες ώρες από ότι βλέπουν τους γονείς τους στο σπίτι, οπότε βγάζουν το άχτι τους εδώ. Μία μερα μία μαθήτρια που είχε οικογενειακό προβλημα πλησίασε μια συνάδελφο, και καθισε και της είπε όλη την ιστορία της, και στο τέλος την ρώτησε ποιά είναι η γνώμη της και τι πρέπει να κάνει. Την ρώτησε ''με τις φιλες σου η με κάποιον συγγενή σου το έχεις συζητήσει?'', και της απάντησε ''όχι βέβαια, πιό πολύ εμπιστεύομαι εσάς από οποιονδήποτε''!

Εχω δει μαθητές Γ γυμνασίου να κλαίνε όταν τελείωνε το σχολείο, επειδή θα αποχωριστούν τους καθηγητές τους! Εχω ακούσει παιδιά να παρακαλάνε ωρομίσθια συνάδελφο να μείνει και του χρόνου (ως ωρομίσθια δεν θα εμενε δυο χρονιές στο ιδιο μέρος). Εχω ακούσει παιδιά να διαφωνούν και το απόλυτο επιχείρημα που κέρδισε και την διαφωνία να είναι ''Μα το είπε ο κ. τάδε!''.

Γιαυτό λέω, τα παιδιά έχουν την τάση να επηρεάζονται πολύ, και επομένως να θέλουν/περιμένουν κάτι παραπάνω. Ανέφερα και σε προηγούμενο ποστ ποιά είναι η προσωπική μου γνώμη, αυτή που ερχεται σε αντίθεση με την δική σου: Ότι καλός καθηγητής, είανι αυτός που θα εμπνέυσει τα παιδιά, θα κερδίσει την εμπιστοσύνη τους και θα τα οδηγήσει να μιμηθούν το ''καλό'' παράδειγμα του (με δεδομένο ότι ενας καθηγητης δεν δινει ποτέ το ''κακο'' παράδειγμα). Φυσικά και δεχομαι όλες τις απόψεις καθώς το ότι είανι δική μου γνώμη δεν την κάνει και την σωστή γνώμη.

Όπως επίσης πιστεύω πως κάθε καθηγητης είανι διαφορετικός, και εχει μία ξεχωριστή γνώμη, οπότε ουσιαστικά καμία δεν είναι σωστή. Η σχέση καθηγητης-μαθητής είναι μία αφηρημένη έννοια που δεν εχει ορισμό, και ούτε το ΑΣΠΑΙΤΕ ούτε εγω ούτε εσύ μπορούμε να δώσουμε. Καθένας έχει τα πιστεύω του και τις αρχές του. Για κάποιους το να συζητάει τα γκομενικά του με τους μαθητες του είναι απολύτως φυσιολογικό, ενώ άλλοι θεωρούν ανάρμοστο ακόμα και να ανταλλάσουν ματιές με εναν μαθητη εξω από την τάξη. Οπως και όρια συγκεκριμενα δεν υπαρχουν, κατα την γνωμη μου όχι μόνο στο σχολείο αλλά γενικότερα στην κοινωνία. Καθένας θέτει τα δικά του στον εαυτό του, και από εκει και περα φροντιζει να μην τα ξεπερνάει.

Τελος παντων, επειδή βγήκαμε πολύ off, σ'ευχαριστώ πολύ, και συμφωνω απόλυτα μαζί σου. Θα προσπαθήσω αυριο να κάνω μία συζήτηση, και αν δεν πάει καλά, επιλογή της είναι που πρέπει να την σεβαστώ, είτε συμφωνώ είτε όχι. Αλλωστε όπως της έχω πει και της ιδιας, μπορώ να συγχωρήσω εναν μαθητή που έχει δυσκολίες και εκ των προτέρων δεν μπορεί να ανταπεξέλθει μέσα στην τάξη. Έναν μαθητή όμως, που έχει όλες τις δυνατότητες και δεν τις αξιοποιεί συνειδητά, με δική του επιλογή, τότε δεν μπορώ να κάνω κάτι γιατί οι επιλογές είναι πάντα προσωπικές και κανένας δεν εχει δικαιωμα να ''εισβάλλει'' σε αυτές.

Ευχαριστώ πολύ.

[PDE ads]

[Lucinda]

Να ένα υποθετικό σενάριο: έχεις την ιδανική (σύμφωνα με τα λεγόμενά σου πάντα) σχέση με μια μαθήτριά σου και έχει το θάρρος να σε συμβουλεύεται σε πιο προσωπικά της ζητήματα. Έστω ότι αυτή η μαθήτρια λοιπόν έχει μία σχέση με ένα συνομήλικο αγόρι και έχουν μαλώσει για μια χαζή αιτία. Σου λέει το πρόβλημά της κι εσύ την συμβουλεύεις. Παράλληλα μαθαίνει όλο αυτό το σκηνικό και την φιλική εμπλοκή σου ο πατέρας, ο οποίος όμως δεν εγκρίνει η κόρη του να έχει σχέση με αγόρι (π.χ. γιατί θεωρεί ότι είναι μικρή σε ηλικία, ας πούμε β γυμνασίου, και γιατί πιστεύει ότι η δουλειά της είναι να διαβάζει και να είναι καλή μαθήτρια...πολύ συνήθης αντίληψη για πατεράδες). Έρχεται την άλλη μέρα στο σχολείο και θέτει το ζήτημα στο διευθυντή, ότι δηλαδή η κόρη του δέχεται τις συμβουλές της τάδε καθηγήτριας σε θέμα άσχετο με τα μαθήματα (φαντάζομαι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα ήταν λίγο πιο σκληρή η πραγματικότητα). Σε φωνάζει ο διευθυντής να ακούσει την δική σου εκδοχή (ενδεχομένως ενώπιον του πατέρα και διαφόρων συναδέλφων που θα μπαινοβγαίνουν εκείνη την ώρα στο γραφείο). Εσύ τι λες; Έχω μια ιδανική σχέση με τη μαθήτρια και εφόσον μου ζητήθηκε η άποψή μου τη συμβούλευσα αναλόγως; Ή βγάζεις τρελή τη μαθήτρια διαψεύδοντάς την; Όπως καταλαβαίνεις δεν υπάρχει σωστή απάντηση. Απλά έμπλεξες!

Αυτό το λέω, γιατί οτιδήποτε κάνεις και λες μπορεί να σε φέρει υπόλογη. Κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις δεν θα εξετάσει τις προθέσεις σου, ούτε το βαθμό της εμπιστοσύνης που έχει αναπτυχθεί με την μαθήτρια. Αντίθετα αυτό που κρίνεται είναι το άριστο κλίμα εντός του οποίου διεξάγεται η εκπαιδευτική διαδικασία και τα αποτελέσματα αυτής. Λέγοντας εκπαιδευτική διαδικασία περιλαμβάνω και το μάθημα αυτό καθεαυτό, και τα διαλείμματα ως τόπο και χρόνο φιλικών συναναστροφών με τους μαθητές μας και γενικότερα τις σχέσεις που αναπτύσσουμε μαζί τους προκειμένου να κερδίσουμε την προσοχή τους, τη συμπάθειά τους, τον σεβασμό τους και να μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα το έργο μας, που είναι να τους διδάξουμε το γνωστικό μας αντικείμενο και μέσα από αυτό οτιδήποτε εμπλέκεται άμεσα ή έμμεσα ως αξία, ιδανικό, αρχή για την ζωή.

Δηλαδή, μην μπερδεύουμε την καλή σχέση με την προσωπική σχέση. Ειδικά με μικρότερης ηλικίας παιδιά είναι απίστευτο το πόσο εύκολα μπορεί κανείς να μπλέξει, όχι επίτηδες, αλλά από αφέλεια. Αν δεν φροντίσεις να τηρήσεις τις αποστάσεις θα βρεθείς αργά ή γρήγορα εκτεθειμένη. Είναι τα όρια που έχω αναφέρει σε προηγούμενο μήνυμα.

Ειπωμένα με πολύ καλή διάθεση, χωρίς ίχνος αντιπαράθεσης, απλά ως υλικό για σκέψη.

[MARKOS]

 η αξιολόγηση πότε ξεκινάει;

[Landau]

31 Απριλίου λένε..

[PDE ads]

[Boldini]

συγνωμη ρε παιδια,μονο εγω εχω την εντυπωση οτι το κουνελακι δεν ειναι καθηγητρια??

[kounelaki80]

Να ένα υποθετικό σενάριο: έχεις την ιδανική (σύμφωνα με τα λεγόμενά σου πάντα) σχέση με μια μαθήτριά σου και έχει το θάρρος να σε συμβουλεύεται σε πιο προσωπικά της ζητήματα. Έστω ότι αυτή η μαθήτρια λοιπόν έχει μία σχέση με ένα συνομήλικο αγόρι και έχουν μαλώσει για μια χαζή αιτία. Σου λέει το πρόβλημά της κι εσύ την συμβουλεύεις. Παράλληλα μαθαίνει όλο αυτό το σκηνικό και την φιλική εμπλοκή σου ο πατέρας, ο οποίος όμως δεν εγκρίνει η κόρη του να έχει σχέση με αγόρι (π.χ. γιατί θεωρεί ότι είναι μικρή σε ηλικία, ας πούμε β γυμνασίου, και γιατί πιστεύει ότι η δουλειά της είναι να διαβάζει και να είναι καλή μαθήτρια...πολύ συνήθης αντίληψη για πατεράδες). Έρχεται την άλλη μέρα στο σχολείο και θέτει το ζήτημα στο διευθυντή, ότι δηλαδή η κόρη του δέχεται τις συμβουλές της τάδε καθηγήτριας σε θέμα άσχετο με τα μαθήματα (φαντάζομαι αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα ήταν λίγο πιο σκληρή η πραγματικότητα). Σε φωνάζει ο διευθυντής να ακούσει την δική σου εκδοχή (ενδεχομένως ενώπιον του πατέρα και διαφόρων συναδέλφων που θα μπαινοβγαίνουν εκείνη την ώρα στο γραφείο). Εσύ τι λες; Έχω μια ιδανική σχέση με τη μαθήτρια και εφόσον μου ζητήθηκε η άποψή μου τη συμβούλευσα αναλόγως; Ή βγάζεις τρελή τη μαθήτρια διαψεύδοντάς την; Όπως καταλαβαίνεις δεν υπάρχει σωστή απάντηση. Απλά έμπλεξες!

Αυτό το λέω, γιατί οτιδήποτε κάνεις και λες μπορεί να σε φέρει υπόλογη. Κανείς σε τέτοιες περιπτώσεις δεν θα εξετάσει τις προθέσεις σου, ούτε το βαθμό της εμπιστοσύνης που έχει αναπτυχθεί με την μαθήτρια. Αντίθετα αυτό που κρίνεται είναι το άριστο κλίμα εντός του οποίου διεξάγεται η εκπαιδευτική διαδικασία και τα αποτελέσματα αυτής. Λέγοντας εκπαιδευτική διαδικασία περιλαμβάνω και το μάθημα αυτό καθεαυτό, και τα διαλείμματα ως τόπο και χρόνο φιλικών συναναστροφών με τους μαθητές μας και γενικότερα τις σχέσεις που αναπτύσσουμε μαζί τους προκειμένου να κερδίσουμε την προσοχή τους, τη συμπάθειά τους, τον σεβασμό τους και να μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα το έργο μας, που είναι να τους διδάξουμε το γνωστικό μας αντικείμενο και μέσα από αυτό οτιδήποτε εμπλέκεται άμεσα ή έμμεσα ως αξία, ιδανικό, αρχή για την ζωή.

Δηλαδή, μην μπερδεύουμε την καλή σχέση με την προσωπική σχέση. Ειδικά με μικρότερης ηλικίας παιδιά είναι απίστευτο το πόσο εύκολα μπορεί κανείς να μπλέξει, όχι επίτηδες, αλλά από αφέλεια. Αν δεν φροντίσεις να τηρήσεις τις αποστάσεις θα βρεθείς αργά ή γρήγορα εκτεθειμένη. Είναι τα όρια που έχω αναφέρει σε προηγούμενο μήνυμα.

Ειπωμένα με πολύ καλή διάθεση, χωρίς ίχνος αντιπαράθεσης, απλά ως υλικό για σκέψη.

Σ'ευχαριστώ πολύ, εχω παρα πολλά να απαντήσω τώρα σε αυτο που ειπες, οχι τιποτα κακό απλά μερικές διαφωνίες μου... Αλλά επειδή είμαι πολύ κουρασμένη αυτη τη στιγμή και μπήκα για ενα απλό τσεκ, μάλλον το βράδυ... 

Εν τω μεταξύ σήμερα πραγματικά σκόπευα να κάνω την περιβοητη συζητηση αλλά χασαμε την ωρα... 
Το συζήτησα και με μία άλλη καθηγήτρια, και μου είπε ότι ''Πρεπει να κάνεις κανονα στην ζωή σου ότι ποτέ δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.''. Με έβαλε σε σκέψεις.. Μήπως να το αφήσω και να μην ασχοληθώ?

[anneta]

Το συζήτησα και με μία άλλη καθηγήτρια, και μου είπε ότι ''Πρεπει να κάνεις κανονα στην ζωή σου ότι ποτέ δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.''.

Νομίζω πώς όλοι οι συνάδελφοι εδώ στο φόρουμ, στην ουσία αυτό προσπαθούμε να σου πούμε!!!

Κ του χρόνου εφόσον θα εισαι στο ίδιο σχολείο, το τμήμα της κοπέλας να δηλώσεις εξαρχής πώς δεν θέλεις να το έχεις!!! Κ όλα καλά..... ;-) Χαλάρωσε κ ζήσε τη ΜΑΓΕΙΑ της εκπαίδευσης :-)

[kostasMath]

Κατά την γνώμη μου συμβαίνουν τα εξής.
Πρώτον αφού είναι αριστούχα μάλλον πάει και φροντιστήριο οπότε βαριέται να ακούει το μάθημα ίσως το θεώρει πολύ κατωτέρου επιπέδου από το δικό της.
Δεύτερον είναι η ζήλια είτε πιστεύοντας ότι την αδικείτε ξεχωρίζοντας άλλους ως καλύτερους είτε επειδή είναι ερωτευμένη με κάποιον θαυμαστή σας………

[kounelaki80]

Κατά την γνώμη μου συμβαίνουν τα εξής.
Πρώτον αφού είναι αριστούχα μάλλον πάει και φροντιστήριο οπότε βαριέται να ακούει το μάθημα ίσως το θεώρει πολύ κατωτέρου επιπέδου από το δικό της.
Δεύτερον είναι η ζήλια είτε πιστεύοντας ότι την αδικείτε ξεχωρίζοντας άλλους ως καλύτερους είτε επειδή είναι ερωτευμένη με κάποιον θαυμαστή σας………

Ναι αλλά αν πηγαίνει φροντιστήριο (που δεν νομιζω), τότε γιατί σε όλους τους άλλους συναδέλφους να είναι μία χαρά και να συμμετέχει? Το ιδιο δεν είναι?

[mary.pe03]

Κατά την γνώμη μου συμβαίνουν τα εξής.
Πρώτον αφού είναι αριστούχα μάλλον πάει και φροντιστήριο οπότε βαριέται να ακούει το μάθημα ίσως το θεώρει πολύ κατωτέρου επιπέδου από το δικό της.
Δεύτερον είναι η ζήλια είτε πιστεύοντας ότι την αδικείτε ξεχωρίζοντας άλλους ως καλύτερους είτε επειδή είναι ερωτευμένη με κάποιον θαυμαστή σας………

Ναι αλλά αν πηγαίνει φροντιστήριο (που δεν νομιζω), τότε γιατί σε όλους τους άλλους συναδέλφους να είναι μία χαρά και να συμμετέχει? Το ιδιο δεν είναι?

Όχι δεν είναι το ίδιο...
Σου ξαναλέω (χωρίς να θέλω να σε θίξω και χωρίς ξέρω αν όντως ισχύει) ότι από αυτά που διαβάζω καταλαβαίνω πως το κοριτσάκι πιθανόν να έχει πρόβλημα με τον τρόπο που κάνεις μάθημα.. Αν όντως λατρεύει τα Αρχαία και δεν είναι ευχαριστημένη από εσένα , έχει ξενερώσει , σε σνομπάρει και βγάζει αυτή την αντίδραση...

Πιστεύω είναι και αυτό ένα ενδεχόμενο και σου εύχομαι να μην ισχύει...

[kounelaki80]

Κατά την γνώμη μου συμβαίνουν τα εξής.
Πρώτον αφού είναι αριστούχα μάλλον πάει και φροντιστήριο οπότε βαριέται να ακούει το μάθημα ίσως το θεώρει πολύ κατωτέρου επιπέδου από το δικό της.
Δεύτερον είναι η ζήλια είτε πιστεύοντας ότι την αδικείτε ξεχωρίζοντας άλλους ως καλύτερους είτε επειδή είναι ερωτευμένη με κάποιον θαυμαστή σας………

Ναι αλλά αν πηγαίνει φροντιστήριο (που δεν νομιζω), τότε γιατί σε όλους τους άλλους συναδέλφους να είναι μία χαρά και να συμμετέχει? Το ιδιο δεν είναι?

Όχι δεν είναι το ίδιο...
Σου ξαναλέω (χωρίς να θέλω να σε θίξω και χωρίς ξέρω αν όντως ισχύει) ότι από αυτά που διαβάζω καταλαβαίνω πως το κοριτσάκι πιθανόν να έχει πρόβλημα με τον τρόπο που κάνεις μάθημα.. Αν όντως λατρεύει τα Αρχαία και δεν είναι ευχαριστημένη από εσένα , έχει ξενερώσει , σε σνομπάρει και βγάζει αυτή την αντίδραση...

Πιστεύω είναι και αυτό ένα ενδεχόμενο και σου εύχομαι να μην ισχύει...

Αχ κι εγω ευχομαι να μην ισχυει... Αλλα μαλλον θα το μαθω συντομα ε?
Αν κάνω αυτην την περιβόητη συζητηση...

[dinateacher]

συγνωμη ρε παιδια,μονο εγω εχω την εντυπωση οτι το κουνελακι δεν ειναι καθηγητρια??

Γιατί το λες αυτό boldini; Ίσως μάλιστα να είναι στο ίδιο σχολείο με τη Sogno Italiano...

[kounelaki80]

συγνωμη ρε παιδια,μονο εγω εχω την εντυπωση οτι το κουνελακι δεν ειναι καθηγητρια??

Γιατί το λες αυτό boldini; Ίσως μάλιστα να είναι στο ίδιο σχολείο με τη Sogno Italiano...

Ποιά είναι αυτή? Γιατί το λες αυτό dina?

[chryssoulaki]

kounelaki θεωρώ ότι ασχολείσαι υπερβολικά με το ζήτημα, με τη συγκεκριμένη δηλαδή μαθήτρια. Όλοι οι άλλοι μαθητές συμμετέχουν στο μάθημα πρόθυμα;
 Επίσης , και με συγχωρείς αν σε προσβάλλω, αλλά όλα αυτά που γράφεις με κάνουν και εμένα (βλ.παραπάνω) να αμφιβάλλω λίγο αν όντως είσαι καθηγήτρια. Ελπίζω να μην παίρνεις προσωπικά αυτό που σου γράφω , γιατί βλέπεις η ανωνυμία του διαδικτύου και η ελευθερία του καθενός να γράφει ό,τι θέλει, μας έχουν κάνει καχύποπτους.
 Σε κάθε περίπτωση , από τη στιγμή που εσύ κάνεις το μάθημά σου σωστά και συμπεριφέρεσαι σωστά στα παιδιά δεν θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να ασχολείσαι τόσο πολύ με αυτή τη μαθήτρια και να το παίρνεις προσωπικά π.χ. να της "κρατάς μούτρα" λέγοντάς της να μην γράψει εκείνη το διαγώνισμα.Αυτό αν εγώ ήμουν μαθήτρια θα με έκανε να φρικάρω λίγο! Αν θες να την κερδίσεις,εφόσον είναι ο "μικρός Αϊνστάιν'' στα αρχαία τη σηκώνεις στην τάξη και ...δεν μπορεί, κάθε έφηβος θέλει να λέει μάθημα, όταν φυσικά το κατέχει το αντικείμενο. Διαφορετικά, αν μιλάμε για ακραίες περιπτώσεις, εσύ πάντοτε θα συμπεριφέρεσαι με καλοσύνη, κατανόηση αλλά και όπου χρειάζεται αυστηρότητα και μετά αρμόδιοι είναι οι ψυχολόγοι (δηλ. θεωρώ ότι πρέπει να συνεννοείσαι με το γονιό πια για το θέμα και όχι με το παιδί).