Αρχαία Ελληνικά: Αδίδακτο κείμενο

[moagniko]

εγω πάλι δεν καταλαβαίνω η διαφορά ηθικής και χαριστικής ,δύσκολο να τις ξεχωρίσει κανείς,γνωρίζετε κάποιο μαγικό κολπάκι;;

Με την ηθική υπάρχει κάπου εκεί κοντά λέξη που δηλώνει κάποιο συναίσθημα ή επιθυμία

[PDE ads]

[kozzi1]

Σε τι διαφέρει η δοτική προσωπική ηθική από τη δοτική προσωπική συμπαθείας;

Το πρόσωπο που συμμετέχει συναισθηματικά σε αυτό που περιγράφει η πρόταση το δηλωνει η δοτική προσωπική της συμπάθειας.   
" πολύ μοι μᾶλλον ἢ τῶν κορυβαντιώντων ἥ τε καρδία πηδᾷ"|( η καρδιά μου χοροπηδά πολύ πιο έντονα απ' ό,τι των χορευτών που συμμετέχουν στις τελετές των Κορυβάντων.)

Η δοτική ηθική είναι συνήθως προσωπική αντωνυμία πρώτου ή δευτέρου προσώπου και δηλωνει το προσωπο που "επωφελειται' ή 'βλαπτεται" απο την ενεργεια του ρηματος,χωρις να ειναι απαραιτητο να συμμετεχει σ αυτην..
"ὡς καλός μοι ὁ πάππος" ( τι καλος που μου ειναι ο παππουλης μου   !)

*Η δοτική ηθική μπορεί να συνοδεύεται από ένα επίθετο (συνήθως το επίθετο ἄσμενος) ή μια μετοχή (βουλόμενος, ἐθέλων, ἡδόμενος, ἀχθόμενος, προσδεχόμενος)

ευχαριστώ πολύ
Δεν υπάρχει περίπτωση όμως να μπερδευτεί κανείς λίγο; Δε νομίζω ότι τα όρια είναι πάντοντε ξεκάθαρα.

εννοειται οτι δεν υπαρχουν ξεκαθαρα ορια! εννοειται οτι μπερδευεται ο μαθητης , και πολυ μαλιστα... ασε που, τελικα, ειναι αερολογιες φιλολογικες ολα αυτα, ναχουμε να λεμε οσα διαβασαμε κατα καιρους! ...στην πραξη ειναι πολυ αλλιως ολο το θεμα, μακρια απο τετοια "ψιλολογια"...

[kozzi1]

εγω πάλι δεν καταλαβαίνω η διαφορά ηθικής και χαριστικής ,δύσκολο να τις ξεχωρίσει κανείς,γνωρίζετε κάποιο μαγικό κολπάκι;;

..η  δοτικη ηθικη δεν αφορα παντα "θετικα" συναισθηματα και καλες εξελιξεις για το προσωπο στο οποιο αναφερεται...μπορει να συνδεεται και με αρνητικο φορτιο...

[moagniko]

Παιδιά, καλημέρα! Θα ήθελα τη βοήθειά σας!

τέχνη της μαιεύσεως (γενική αντικειμενική, της ιδιότητας;

Ἐπεί τόδε γε καί ἐμοί ὑπάρχει ὅπερ ταῖς μαίαις• ἄγονός εἰμι σοφίας, καί ὅπερ ἤδη πολλοί μοι ὠνείδισαν, ὡς τούς μέν ἄλλους ἐρωτῶ, αὐτός δέ οὐδέν ἀποφαίνομαι περί οὐδενός διά τό μηδέν ἔχειν σοφόν, ἀληθές ὀνειδίζουσι.
όπερ: αντικείμενο ή αιτιατική της αιτίας;
άγονος σοφίας: του περιεχομένου ή αντικειμενική;

της ψυχής έκγονον: γενική του δημιουργού;

[PDE ads]

[dora2008]

Παιδιά, καλημέρα! Θα ήθελα τη βοήθειά σας!

τέχνη της μαιεύσεως (γενική αντικειμενική, της ιδιότητας;

Ἐπεί τόδε γε καί ἐμοί ὑπάρχει ὅπερ ταῖς μαίαις• ἄγονός εἰμι σοφίας, καί ὅπερ ἤδη πολλοί μοι ὠνείδισαν, ὡς τούς μέν ἄλλους ἐρωτῶ, αὐτός δέ οὐδέν ἀποφαίνομαι περί οὐδενός διά τό μηδέν ἔχειν σοφόν, ἀληθές ὀνειδίζουσι.
όπερ: αντικείμενο ή αιτιατική της αιτίας;
άγονος σοφίας: του περιεχομένου ή αντικειμενική;

της ψυχής έκγονον: γενική του δημιουργού;

όπερ: υποκείμενο του εννοούμενου "υπάρχει", στην αναφορική προσδιοριστική πρόταση "όπερ ταις μαίαις υπάρχει".
της ψυχής έκγονον: θα το θεωρούσα γεν. αντικειμενική από το "έκγονον". Αν παρέθετες το απόσπασμα στο οποίο βρίσκεται θα διευκολύνονταν τα πράγματα.
Για το άγονος σοφίας,διστάζω να απαντήσω.

[moagniko]

Παιδιά, καλημέρα! Θα ήθελα τη βοήθειά σας!

τέχνη της μαιεύσεως (γενική αντικειμενική, της ιδιότητας;

Ἐπεί τόδε γε καί ἐμοί ὑπάρχει ὅπερ ταῖς μαίαις• ἄγονός εἰμι σοφίας, καί ὅπερ ἤδη πολλοί μοι ὠνείδισαν, ὡς τούς μέν ἄλλους ἐρωτῶ, αὐτός δέ οὐδέν ἀποφαίνομαι περί οὐδενός διά τό μηδέν ἔχειν σοφόν, ἀληθές ὀνειδίζουσι.
όπερ: αντικείμενο ή αιτιατική της αιτίας;
άγονος σοφίας: του περιεχομένου ή αντικειμενική;

της ψυχής έκγονον: γενική του δημιουργού;

όπερ: υποκείμενο του εννοούμενου "υπάρχει", στην αναφορική προσδιοριστική πρόταση "όπερ ταις μαίαις υπάρχει".
της ψυχής έκγονον: θα το θεωρούσα γεν. αντικειμενική από το "έκγονον". Αν παρέθετες το απόσπασμα στο οποίο βρίσκεται θα διευκολύνονταν τα πράγματα.
Για το άγονος σοφίας,διστάζω να απαντήσω.

Τῇ δέ γ' ἐμῇ τέχνῃ τῆς μαιεύσεως τά μέν ἄλλα ὑπάρχει ὅσα ἐκείναις, διαφέρει δέ τῷ τε ἄνδρας ἀλλά μή γυναῖκας μαιεύεσθαι καί τῷ τάς ψυχάς αὐτῶν τικτούσας ἐπισκοπεῖν ἀλλά μή τά σώματα. Μέγιστον δέ τοῦτ' ἔνι τῇ ἡμέτερᾳ τέχνῃ, βασανίζειν δυνατόν εἶναι παντί τρόπῳ πότερον εἴδωλον καί ψεῦδος ἀποτίκτει τοῦ νέου ἡ διάνοια ἤ γόνιμόν τε καί ἀληθές. Ἐπεί τόδε γε καί ἐμοί ὑπάρχει ὅπερ ταῖς μαίαις• ἄγονός εἰμι σοφίας, καί ὅπερ ἤδη πολλοί μοι ὠνείδισαν, ὡς τούς μέν ἄλλους ἐρωτῶ, αὐτός δέ οὐδέν ἀποφαίνομαι περί οὐδενός διά τό μηδέν ἔχειν σοφόν, ἀληθές ὀνειδίζουσι. Τό δέ αἴτιον τούτου τόδε• μαιεύεσθαί με ὁ θεός ἀναγκάζει, γεννᾶν δέ ἀπεκώλυσεν. Εἰμί δή οὖν αὐτός μέν οὐ πάνυ τι σοφός, οὐδέ τί μοι ἔστιν εὕρημα τοιοῦτον γεγονός τῆς ἐμῆς ψυχῆς ἔκγονον.

Ρωτάω για το "όπερ" που έχω υπογραμμίσει, όχι το πρώτο.
Μήπως το "της ψυχής" είναι γενική υποκειμενική;

Τέλος, το διεξέρχομαι συντάσσεται με δοτική; Δηλ. μιλάω διεξοδικά σε κάποιον

[Stiliani]

Νομιζω με μια γρηγορη ματια που εριξα οτι :

της μαιευσεως: γεν. ιδιοτητας
οπερ: αντικειμενο
σοφιας: γεν. αντικειμενικη
της ψυχης:γεν. αντικειμενικη

διεξερχομαι τι: αναφερω κατι λεπτομερως, αναπτυσω διεξοδικα

[elbono]

Συναδελφοι!περιπου 2 μηνες πριν τις πανελλαδικες προσπαθω να κανω ενα προγραμμα επαναληψης τι θεωρειτε οτι πρεπει να περιλαμβανει αυτη η επαναληψη απο γραμματικη κ συντακτικο???οποιαδηποτε προταση θα την εκτιμησω!!ευχαριστω :)καλη δυναμη σε ολους

[gringa]

Αυτό που κάνω συνήθως είναι να ετοιμάζω ασκησούλες σε διάφορα γραμματικά και συντακτικά φαινόμενα και τα δίνω για το σπίτι. Λίγο-πολύ απ' όλα έχει:

ουσιαστικά, αντωνυμίες, παραθετικά, Αόριστο

[dessi]

Αν παρατηρήσεις οι ερωτήσεις περιλαμβάνουν ρήματα, ουσιαστικά, επίθετα και αντωνυμίες. Οπότε όλα αυτά πρέπει να τα δουλέψεις. Συντακτική αναγνώριση οπωσδήποτε. Επίσης προτάσεις, αλλά μην χάνεις χρόνο σε όλες. Να επιμείνεις στις υποθετικές (υποθετικός λόγος - λανθάνων) και στον πλάγιο λόγο.

Για το κείμενο είναι καλύτερα να δίνεις στοιχεία και ύστερα να προχωράς σε μετάφραση. Μια ξερή μετάφραση χωρίς να αναφέρεις σε ποιο π.χ. ιστορικό γεγονός αναφέρεται το κείμενο μάλλον δεν βοηθάει ούτε την συντακτική ανάλυση διότι δεν είναι εμφανές το υποκείμενο, ποιος μιλάει δηλαδή ή σε ποιον αναφέρεται ο αφηγητής.

Να χωρίσεις τα κείμενα σε ιστορικά, φιλοσοφικά και ρητορικά. Το ύφος αλλάζει καθώς και το περιεχόμενο του κειμένου. Τα φιλοσοφικά συνήθως είναι πιο δύσκολα και απαιτούν περισσότερα στοιχεία για τη σχολή στην οποία ανήκει ο συγγραφέας. Επίσης να τα χωρίσεις με βάση το βαθμό δυσκολίας. Ο Ξενοφώντας είναι πιο εύκολος, ένεκα μεταγενέστερος του Θουκυδίδη. Ο Θουκυδίδης πάλι, επειδή ήταν εξόριστος για 20 χρόνια, έχασε την επαφή του με την αττική και το ύφος του αρχαϊζει,οπότε σε ορισμένα σημεία είναι πολύ δύσκολος.

[MARKOS]

Συναδελφοι!περιπου 2 μηνες πριν τις πανελλαδικες προσπαθω να κανω ενα προγραμμα επαναληψης τι θεωρειτε οτι πρεπει να περιλαμβανει αυτη η επαναληψη απο γραμματικη κ συντακτικο???οποιαδηποτε προταση θα την εκτιμησω!!ευχαριστω :)καλη δυναμη σε ολους

απο πότε κανεις το μαθημα?
Το ρωταω αυτο διοτι εχει σημασια.

θελω να πω πως γνωριζοντας πολυ καλα τις γνωσεις που εχει ο μαθητης σου πανω στο αδιδακτο θα προσανατολιστεις στο τι χρειαζεται να του κανεις.

Γενικα, η επαναληψη περιλαμβανει τα παντα (γι αυτο τη λεμε επαναληψη). Ομως, θα δωσεις εμφαση εκει που νομιζεις πως χωλαίνει ο μαθητης .

[elbono]

Σας ευχαριστω!αυτο ακριβως σκεφτομουν!4χρονια δουλευω ετσι κ φετος εχω πολυ καλους μαθητες οποτε σκεφτηκα να ζητησω την αποψη σας!ετσι δουλευω σε καθε επαναληψη,απλα τωρα προσπαθω να την προγραμματισω ωστε να μην ξεχασω κατι σημαντικο!

[moagniko]

Εάν έχω ένα ρήμα σε αόριστο και από αυτό εξαρτάται αντικείμενο απαρέμφατο ενεστώτα, πώς μεταφράζουμε το απαρέμφατο, σε παρελθοντικό ή ενεστωτικό χρόνο; Επίσης, αφού εξαρτάται από ρήμα ιστορικού χρόνου θεωρείται κι αυτό ιστορικού χρόνου;

[MARKOS]

σε ενεστωτα νομιζω, ο οποιος ειναι ιστορικος ενεστωτας.
 Αν μας ελεγες παραδειγμα, θα ηταν πολυ καλυτερα. Ξερεις το κειμενο εχει μεγαλη σημασια.