0 μέλη και 12 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Συνάδελφοι από τον Θουκυδίδη Ζ28. (Δεν έχω πολυτονική σειρά).Οι μάλιστα τω Αλκιβιάδη αχθόμενοι εμποδών όντι σφίσι μη αυτοίς του δήμου βεβαίως προεστάναι και νομίσαντες ει αυτόν εξελάσειαν πρώτοι είναι. Το προεστάναι μπορεί να είναι απαρέμφατο της αναφοράς;
Απαρέμφατο της αναφοράς θα ήταν αν δεν υπήρχε η άρνηση στο απαρέμφατο (...επειδή τους στεκόταν εμπόδιο στο να...). Εφόσον υπάρχει άρνηση, δεν στέκει στο νόημα να έχουμε αναφορά (....επειδή τους στεκόταν εμπόδιο στο να μην ηγούνται...?). Αντιθέτως, το νόημα είναι καλύτερο αν πεις "επειδή τους στεκόταν εμπόδιο, ώστε να μην ηγούνται....
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ο αρχαίος ομιλητής επέλεγε το "ώστε+απαρέμφατο" έτσι τυχαία ή ενώ μπορούσε να επιλέξει το απλούστερο τελικό απαρέμφατο. Κάτι ιδιαίτερο ήθελε να εκφράσει, τουλάχιστον στην πρότυπη χρήση του.
Πάντως, σε ορισμένα χωρία αυτή η ιδέα του αποτελέσματος δεν είναι πολύ εμφανής. Π.χ. στον στ. 705 από τον Ιππόλυτο του Ευριπίδη ("ἀλλ' ἔστι κἀκ τῶνδ' ὥστε σωθῆναι, τέκνον") δεν διακρίνω εύκολα το αποτέλεσμα.
Γεια σας παιδιά, θα μπορούσε κάποιος να μου πει αν μπορώ να βρω τα κείμενα "Αισχίνου κατά Τιμάρχου 145" κ' "Ισοκράτους Αρχίδαμος 101-102" μεταφρασμένα στο internet;
συνέβαινε δ’ αὐτῷ τῷ πολέμῳ κρατοῦντι τοὺς ὁποιουσδήποθ’ ὑμεῖς ἐξεπέμπετε στρατηγούς (ἐῶ γὰρ τοῦτό γε) αὐτῇ τῇ φύσει τοῦ τόπου καὶ τῶν ὑπαρχόντων ἑκατέροις κακοπαθεῖν.
Παιδιά, στο χωρίο "μόνως γὰρ οὕτως, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μόνως καὶ τοὺς ἄλλους ποιήσετε βελτίους, ἐὰν τοὺς ἐνδόξους τῶν πονηρῶν ἐξελέγξαντες κολάσητε τῶν ἀδικημάτων ἀξίως" (Δεινάρχου, Κατά Δημοσθένους), μπορεί η γενική "των πονηρών" να είναι διαιρετική; Το "ενδόξων" δεν είναι σε υπερθετικό βαθμό.
Μην αφήσεις την παρένθεση προς μετάφραση στο τέλος της πρότασης, γιατί πρόκειται για σχόλιο του ομιλητή στη φράση "οποιουσδήποτε υμείς εξεπέμπετε στρατηγούς" (μάλλον κρύβει κάποιο "καρφί" για την ποιότητα των στρατηγών).