0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Μιλάνε διάφοροι για άρση μονιμότητας, επαναλαμβάνουν σαν ρομπότ αναληθή στατιστικά στοιχεία (ακόμα και υπουργοί πέφτουν σε τέτοια παραπτώματα), και κανείς δεν αναφέρει γιατί το κράτος (και η κυβέρνηση) δεν μπορεί (ή δεν θέλει; ) να χειριστεί πιο αποτελεσματικά και προς όφελος του πολίτη και της χώρας εν γένει, το δυναμικό του δημοσίου.Προφανώς, η γνωστή λύση "πονάει κεφάλι - κόψει κεφάλι" είναι πιο εύκολη για ορισμένους.
Η παραπάνω σκέψη σίγουρα παραβλέπει τις πεποιθήσεις περί ανατροπής,λαικής επανάστασης κτλ.και βασίζεται στο τεράστιο δίλημμα ουτοπία ή πραγματισμός.Πριν πέσουν όλοι να με κατηγορήσουν για ενδοτισμό,να δηλώσω ότι ούτε εγώ γνωρίζω με σιγουριά ποια είναι η ορθή απάντηση (εάν υπάρχει αυτή...).Δύο από τους πέντε ψυχολογικούς μηχανισμούς αντίστασης στην αλλαγή των στάσεων,σύμφωνα με τον Freedman και τους συνεργάτες του (Social psychology Γ΄εκδ.,1978,σ.309-312) είναι:α)Η χρήση των λογικών επιχειρημάτωνβ)Η προσπάθεια εξευτελισμού ή εξύβρισης ή μείωσης του κύρους της πηγής.Εκεί βέβαια θα χρειαστεί να συγκρουστείς με την υπόλοιπη κοινωνία (δεν είναι όλοι οι πολίτες δημόσιοι υπάλληλοι).
Σύμφωνα με άρθρο της καθημερινής, www.kathimerini.gr, μεταξύ άλλων αναφέρει οτι 1000 εργαζόμενοι στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση βγαίνουν στην εφεδρεία. Δεν το εξειδικεύει απλά μιλάει για εργαζόμενους. Το άρθρο είναι: 8.5% το έλλειμα του 11, 30000 στην εφεδρεία. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Τι ακριβώς είπε? Όποιος ακουσε.