0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Μέσα από την πράξη (και τα κίνητρα) διαρκώς στη ζωή του υποκειμένου έρχεται η αποτελεσματικότητά του σε ένα τομέα.
sapore, προσπαθώ να καταλάβω τι λες... Δεν λέω ότι αυτές είναι οι ιδιότητες της μαθήτριας, προσπαθώ να περιγράψω τις αντιδράσεις της. Είναι όμως δική μου δουλειά να τις ερμηνεύσω; Ή θα ξεσπάει σε εμένα η μάνα επειδή δεν μπορώ να τις ερμηνεύσω; Τότε γιατί πάει σε ψυχολόγο; Μήπως να κάνω και την ψυχολόγο ενώ δεν είμαι; Δυστυχώς κατάλαβα ότι η μάνα θέλει να γίνουμε και ψυχολόγοι...Σε αυτό συμφωνώ μαζί σου, αν εννοείς την μαθήτρια, αυτό πήγα κι εγώ να πω στην μάνα, να συμμετέχει, να πράττει δηλαδή και μου λέει "Δεν με ενδιαφέρει να μάθει". Προφανώς εννοούσε "Με ενδιαφέρει να είναι καλά ψυχικά".
Το παραπάνω (στη διαρκή χρήση του από άλλα υποκείμενα πχ της εκπ/κης ή οικογενειακής δράσης) ΜΟΝΟ αρνητικές και ΜΗ ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΕΣ μεταβολές επιφέρει στο εν λόγω υποκείμενο που τα υφίσταται όλα αυτά και πια απο ένα χρονικό σημείο και πέρα ΔΕ μπορεί να γίνει τίποτα (ΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ Η ΕΜΜΟΝΗ ΤΩΝ ΗΔΗ ΣΤΗ ΜΟΝΤΑ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΣΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΣΩ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΩΝ/ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ).
Μια περίπτωση μαθήτριας που με προβληματίζει φέτος και θα ήθελα την γνώμη σας. Η επίσημη διάγνωση είναι δυσορθογραφία. Η ίδια και η μητέρα της λένε ότι έχει δυσλεξία. Εξετάζεται προφορικά και μόνο. Ωστόσο, έχει εντελώς αρνητική αντίδραση στην τάξη, δεν συμμετέχει, δεν ανοίγει βιβλίο, αρνείται να απαντήσει σε οτιδήποτε. Μια συνάδερφος την πίεσε για να απαντήσει. Μια άλλη συνάδερφος της είπε να ανοίξει βιβλίο και έβαλε τα κλάματα. Μίλησα με την μητέρα (όταν δώσαμε βαθμούς) και μου είπε ότι δεν την ενδιαφέρει να μάθει το παιδί. Στο τέλος μου είπε ότι την παρακολουθεί και ψυχολόγος. Γενικώς η μητέρα ήταν εριστική και αναρωτιέμαι αν όλα αυτά οφείλονται στην δυσορθογραφία ή αν συμβαίνει κάτι άλλο που αγνοούμε ως καθηγητές. Πώς δηλαδή να προσεγγίσουμε το παιδί αυτό που ίσως έχει άλλου είδους θέματα.
Καλησπέρα! Επανέρχομαι γιατί χρειάζομαι μια διευκρίνιση. Στην διάγνωση από τα ΚΕΣΥ προτείνεται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα για μαθητή με δυσλεξία. Αυτό αφορά στον καθηγητή της τάξης; Δηλαδή εγώ που κάνω ένα δίωρο Λογοτεχνία είμαι υποχρεωμένη να το εφαρμόσω ή αφορά τον καθηγητή του Τμήματος Ένταξης; Σημειώνω ότι η διάγνωση προτείνει ένταξη σε Τμήμα Ένταξης, ωστόσο στο σχολείο μας δεν λειτουργεί.
Για να επανέλθω στην περίπτωση σου, όπως καταλαβαίνεις, αρμόδιος για τη προετοιμασία και εφαρμογή του ΕΠΕ του μαθητή είσαι εσύ, αν και από τη στιγμή που δεν λειτουργεί ΤΕ στο σχολείο σας, δε νομίζω να σου ζητήσει κανείς τα ρέστα αν δεν το υλοποιήσεις.
Εγώ είμαι πρόθυμη να το υλοποιήσω, αλλά δεν ξέρω πώς να το κάνω σωστά, τόσο απλά. Για να καταλάβω δηλαδή, άλλο πρόγραμμα θα εφαρμόσω εγώ που μπαίνω για δύο ώρες, άλλο πρόγραμμα αυτός που του κάνει ιστορία, άλλο αυτός που του κάνει Γλώσσα, κλπ; Παράλογο δεν είναι αυτό; Όταν τόλμησα να πω στον πατέρα ότι το παιδί θα πρέπει να κάνει κάτι και μόνο του, π.χ. να υπογραμμίζει, αγρίεψε και μου είπε να εφαρμόζω ό,τι λέει το ΚΕΣΥ. Έλα όμως που το ΚΕΣΥ προτείνει πρόγραμμα παρέμβασης και για το σπίτι και τρόπο εργασίας που περιλαμβάνει υπογραμμίσεις, κλπ. ό,τι δηλαδή ανέφερα κι εγώ. Φυσικά αυτός δεν δέχτηκε ό,τι είπα εγώ. Αν πάρω τα ΚΕΣΥ και ζητήσω διευκρινίσεις, θα βγάλω άκρη ή θα βρω και τον μπελά μου; Και γιατί πέρυσι μας λέγανε ότι αυτά είναι ανενεργά και δεν θα υλοποιηθούν; Και φυσικά ένας τέτοιος πατέρας μπορεί κάλλιστα να μας τρέχει αν δεν του αρέσουν αυτά που κάνουμε. Δηλαδή είμαστε ξεκρέμαστοι.