Προφορική εξέταση μαθητή με δυσλεξία

[happiness]

elranna δεν ξέρω ακόμα τι είδους θέμα αντιμετωπίζει το παιδί, διότι δεν έχω "καταφέρει" ακόμα να δω γραπτά του. Είναι αρκετά αδιάφορος για το μάθημα και επιλέγει να μην κάνει τις ασκήσεις που ζητάω. Ήθελα να μάθω εάν υπάρχει κάποια έγγραφη τυπική οδηγία. Μπορώ άραγε να ζητήσω να δω και το χαρτί της διάγνωσής του από τον διευθυντή; Θα γράφει μέσα τι δυσκολίες αντιμετωπίζει;

[PDE ads]

[aghathi]

Εννοείται ότι μπορείς να δεις την διάγνωση. Οφείλεις να την δεις.
Elranna συμφωνώ με όσα λες. Και για εμένα αυτό ακριβώς είναι η προφορική εξέταση. Ανάγνωση των εκφωνησεων και υπαγόρευση από τον μαθητή των ασκήσεων ανάπτυξης. Χωρίς χάρες και διευκολύνσεις. Αλλά και χωρίς την ασυνείδητη προκατάληψη ότι το ίδιο γραπτό ορθογραφημενο και ευανάγνωστο αξίζει βαθμολογικά περισσότερο από αυτό που είναι γραμμένο με ορνιθοσκαλισματα και μη αναγνωρίσιμη ορθογραφία.

[erietta]

Στα χρόνια που είμαι στα σχολεία δεν έχω δει και τόσο πολλές περιπτώσεις δυσλεξίας. Ποτέ δεν διορθώνω ορθογραφικά λάθη αυτού του μαθητή. Πέρυσι και φέτος έχω μια μαθήτρια με δυσλεξία εξαιρετική στις επιδόσεις της. Είναι η πρώτη φορά. Είναι επιμελής, γράφει τις ασκήσεις στο τετράδιο, εκθέσεις, π.χ.. Ωστόσο, ο λόγος της υστερεί από άποψη περιεχομένου. Κάτι που έχω παρατηρήσει σχεδόν σε όλα τα παιδιά με δυσλεξία.

[erietta]

   Μια περίπτωση μαθήτριας που με προβληματίζει φέτος και θα ήθελα την γνώμη σας. Η επίσημη διάγνωση είναι δυσορθογραφία. Η ίδια και η μητέρα της λένε ότι έχει δυσλεξία. Εξετάζεται προφορικά και μόνο. Ωστόσο, έχει εντελώς αρνητική αντίδραση στην τάξη, δεν συμμετέχει, δεν ανοίγει βιβλίο, αρνείται να απαντήσει σε οτιδήποτε. Μια συνάδερφος την πίεσε για να απαντήσει. Μια άλλη συνάδερφος της είπε να ανοίξει βιβλίο και έβαλε τα κλάματα. Μίλησα με την μητέρα (όταν δώσαμε βαθμούς) και μου είπε ότι δεν την ενδιαφέρει να μάθει το παιδί. Στο τέλος μου είπε ότι την παρακολουθεί και ψυχολόγος. Γενικώς η μητέρα ήταν εριστική και αναρωτιέμαι αν όλα αυτά οφείλονται στην δυσορθογραφία ή αν συμβαίνει κάτι άλλο που αγνοούμε ως καθηγητές. Πώς δηλαδή να προσεγγίσουμε το παιδί αυτό που ίσως έχει άλλου είδους θέματα.

[PDE ads]

[sapore]

Προφανώς και άλλο η πράξη ("πώς να προσεγγίσουμε αυτό το παιδί": Ποιοί ; εγώ ή....., πόσοι είχε ως τώρα αλληλεπίδραση στην ως τώρα ζωή του)
Και άλλο η θεωρία.

Αλλά προφανώς και η θεωρία επηρεάζει την πραξη,
εξ'ου και η όλο μεγαλύτερη ΑΔΥΝΑΜΙΑ των Ειδικών παιδαγωγών να εφαρμόζουν κάτι άλλο από "διαχείριση" (αρνητική έννοια του: Βγάλτα πέρα εσύ πχ στην Ε' Δημοτικού και ευθύνη καμία δε φέρω για την Α' Γυμνασίου του: πχ σχολείο Καλαμαριάς Θεσσαλονίκη).

Και η "σωστή" / αποτελεσματική θεωρία ΠΟΤΕ ΔΕ θα "έλεγε": "Έχει" {δυσορθογραφία, αρνητική αντίδραση, ξεσπάσματα, ψυχολογικά προβλήματα!! και άλλα πολλά} ΩΣ "ΙΔΙΟΤΗΤΑ" του μαθητη,
Το παραπάνω (στη διαρκή χρήση του από άλλα υποκείμενα πχ της εκπ/κης ή οικογενειακής δράσης) ΜΟΝΟ αρνητικές και ΜΗ ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΕΣ μεταβολές επιφέρει στο εν λόγω υποκείμενο που τα υφίσταται όλα αυτά και πια απο ένα χρονικό σημείο και πέρα ΔΕ μπορεί να γίνει τίποτα (ΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ Η ΕΜΜΟΝΗ ΤΩΝ ΗΔΗ ΣΤΗ ΜΟΝΤΑ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΣΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΣΩ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΩΝ/ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ).

Μέσα από την πράξη (και τα κίνητρα) διαρκώς στη ζωή του υποκειμένου έρχεται η αποτελεσματικότητά του σε ένα τομέα.
Όσο επαφιόμαστε σε χαρακτηρισμούς (πχ "το πήγα σε ψυχολόγο να δει τι έχει το παιδί!") και όχι σε δράσεις από τη γέννηση:
Κανένα αποτέλεσμα δε πρόκειται να έρθει.
Τόσο πιο δύσκολη η "ζωή" των δασκάλων (και καλάαα ειδικών) στην πορεία των ετών που έρχονται.


Και ως πολιτικό σχόλιο:
Ο φιλελευθερισμός που επανέμψε τα τελευταία χρόνια (ως επίρριψη ευθυνών στο άτομο και τις ιδιότητές του) ήρθε η ώρα να δείξει τις αντοχές επιβίωσής του.
ΚΑΙ οι "Νόμοι" είναι Νόμοι (πάνω από το όποιο "σύστημα" ζούμε σήμερα μονταρισμένοι και πλ€ρωνόμενοι από αυτό και αρνούμενοι οτιδήποτε άλλο ως την τελική του κατάρρευση).

[erietta]

sapore, προσπαθώ να καταλάβω τι λες... Δεν λέω ότι αυτές είναι οι ιδιότητες της μαθήτριας, προσπαθώ να περιγράψω τις αντιδράσεις της. Είναι όμως δική μου δουλειά να τις ερμηνεύσω; Ή θα ξεσπάει σε εμένα η μάνα επειδή δεν μπορώ να τις ερμηνεύσω; Τότε γιατί πάει σε ψυχολόγο; Μήπως να κάνω και την ψυχολόγο ενώ δεν είμαι; Δυστυχώς κατάλαβα ότι η μάνα θέλει να γίνουμε και ψυχολόγοι...

Μέσα από την πράξη (και τα κίνητρα) διαρκώς στη ζωή του υποκειμένου έρχεται η αποτελεσματικότητά του σε ένα τομέα.

Σε αυτό συμφωνώ μαζί σου, αν εννοείς την μαθήτρια, αυτό πήγα κι εγώ να πω στην μάνα, να συμμετέχει, να πράττει δηλαδή και μου λέει "Δεν με ενδιαφέρει να μάθει". Προφανώς εννοούσε "Με ενδιαφέρει να είναι καλά ψυχικά".
Μετά από μια άλλη μια ανάγνωση του σχολίου σου διακρίνω ότι υπονοείς και την ευθύνη των γονέων...

[sapore]

sapore, προσπαθώ να καταλάβω τι λες... Δεν λέω ότι αυτές είναι οι ιδιότητες της μαθήτριας, προσπαθώ να περιγράψω τις αντιδράσεις της. Είναι όμως δική μου δουλειά να τις ερμηνεύσω; Ή θα ξεσπάει σε εμένα η μάνα επειδή δεν μπορώ να τις ερμηνεύσω; Τότε γιατί πάει σε ψυχολόγο; Μήπως να κάνω και την ψυχολόγο ενώ δεν είμαι; Δυστυχώς κατάλαβα ότι η μάνα θέλει να γίνουμε και ψυχολόγοι...Σε αυτό συμφωνώ μαζί σου, αν εννοείς την μαθήτρια, αυτό πήγα κι εγώ να πω στην μάνα, να συμμετέχει, να πράττει δηλαδή και μου λέει "Δεν με ενδιαφέρει να μάθει". Προφανώς εννοούσε "Με ενδιαφέρει να είναι καλά ψυχικά".

Το παραπάνω (στη διαρκή χρήση του από άλλα υποκείμενα πχ της εκπ/κης ή οικογενειακής δράσης) ΜΟΝΟ αρνητικές και ΜΗ ΑΝΤΙΣΤΡΕΠΤΕΣ μεταβολές επιφέρει στο εν λόγω υποκείμενο που τα υφίσταται όλα αυτά και πια απο ένα χρονικό σημείο και πέρα ΔΕ μπορεί να γίνει τίποτα (ΟΣΟ ΔΙΑΡΚΕΙ Η ΕΜΜΟΝΗ ΤΩΝ ΗΔΗ ΣΤΗ ΜΟΝΤΑ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΣΤΗΝ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΣΩ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΩΝ/ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ).

Και ΟΧΙ μόνο γονέων,
Κατά τ'άλλα δεν επαφιέμεθα στη "δικαιολογηση" μ€σω "ιδιοτήτων":

Γενικώς η μητέρα ήταν εριστική και αναρωτιέμαι αν όλα αυτά οφείλονται στην δυσορθογραφία ή αν συμβαίνει κάτι άλλο που αγνοούμε ως καθηγητές. Πώς δηλαδή να προσεγγίσουμε το παιδί αυτό που ίσως έχει άλλου είδους θέματα.

ΟΚ: Καλά: ΔΕ δυνάμεθα άλλως: Εϊμαστε ήδη στη μόντα.
Με λίγα λόγια ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΜΑΣΤ€.

[leon.]

   Μια περίπτωση μαθήτριας που με προβληματίζει φέτος και θα ήθελα την γνώμη σας. Η επίσημη διάγνωση είναι δυσορθογραφία. Η ίδια και η μητέρα της λένε ότι έχει δυσλεξία. Εξετάζεται προφορικά και μόνο. Ωστόσο, έχει εντελώς αρνητική αντίδραση στην τάξη, δεν συμμετέχει, δεν ανοίγει βιβλίο, αρνείται να απαντήσει σε οτιδήποτε. Μια συνάδερφος την πίεσε για να απαντήσει. Μια άλλη συνάδερφος της είπε να ανοίξει βιβλίο και έβαλε τα κλάματα. Μίλησα με την μητέρα (όταν δώσαμε βαθμούς) και μου είπε ότι δεν την ενδιαφέρει να μάθει το παιδί. Στο τέλος μου είπε ότι την παρακολουθεί και ψυχολόγος. Γενικώς η μητέρα ήταν εριστική και αναρωτιέμαι αν όλα αυτά οφείλονται στην δυσορθογραφία ή αν συμβαίνει κάτι άλλο που αγνοούμε ως καθηγητές. Πώς δηλαδή να προσεγγίσουμε το παιδί αυτό που ίσως έχει άλλου είδους θέματα.

Αν μπορείς προσέγγισε το παιδί. Και στάσου πλάι του. Θα ξεδιπλώσει τις σκέψεις του. Αν δε μπορείς ή αν προσπάθησες και δε γίνεται τότε άστο. Δεν υπάρχει άλλη οδός.

[gagarin_3]

   Μια περίπτωση μαθήτριας που με προβληματίζει φέτος και θα ήθελα την γνώμη σας. Η επίσημη διάγνωση είναι δυσορθογραφία. Η ίδια και η μητέρα της λένε ότι έχει δυσλεξία. Εξετάζεται προφορικά και μόνο. Ωστόσο, έχει εντελώς αρνητική αντίδραση στην τάξη, δεν συμμετέχει, δεν ανοίγει βιβλίο, αρνείται να απαντήσει σε οτιδήποτε. Μια συνάδερφος την πίεσε για να απαντήσει. Μια άλλη συνάδερφος της είπε να ανοίξει βιβλίο και έβαλε τα κλάματα. Μίλησα με την μητέρα (όταν δώσαμε βαθμούς) και μου είπε ότι δεν την ενδιαφέρει να μάθει το παιδί. Στο τέλος μου είπε ότι την παρακολουθεί και ψυχολόγος. Γενικώς η μητέρα ήταν εριστική και αναρωτιέμαι αν όλα αυτά οφείλονται στην δυσορθογραφία ή αν συμβαίνει κάτι άλλο που αγνοούμε ως καθηγητές. Πώς δηλαδή να προσεγγίσουμε το παιδί αυτό που ίσως έχει άλλου είδους θέματα.

Δεν έχει σημασία η "διάγνωση" της μητέρας αλλά των αρμοδίων φορέων όπως επίσης και η γνωμάτευση και το εξατομικευμένο πρόγραμμα του ΚΕΣΥ.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό τόσο στη μαθήτρια όσο και στους γονείς της ότι η προφορική εξέταση αφορά τις γραπτές δοκιμασίες (τεστ, διαγωνίσματα, προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις) και δεν απαλάσσεται από τις υπόλοιπες συμβατικές της υποχρεώσεις. Τέλος, αν δεν δημιουργηθεί κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ σας ώστε να μπορέσετε να δουλεύετε μέσα σε ορισμένο πλαίσιο και με ορισμένους κανόνες τότε οποιαδήποτε προσπάθεια είναι καταδικασμένη να αποτυγχάνει.

[erietta]

Καλησπέρα! Επανέρχομαι γιατί χρειάζομαι μια διευκρίνιση. Στην διάγνωση από τα ΚΕΣΥ προτείνεται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα για μαθητή με δυσλεξία. Αυτό αφορά στον καθηγητή της τάξης; Δηλαδή εγώ που κάνω ένα δίωρο Λογοτεχνία είμαι υποχρεωμένη να το εφαρμόσω ή αφορά τον καθηγητή του Τμήματος Ένταξης; Σημειώνω ότι η διάγνωση προτείνει ένταξη σε Τμήμα Ένταξης, ωστόσο στο σχολείο μας δεν λειτουργεί. 

[Daidalos]

Το δεύτερο (Τμήμα Ένταξης). Αν δεν υπάρχει, πρέπει να έχει παράλληλη στήριξη.  Αν όμως πρόκειται γενικά για δυσλεξία, πρέπει να του δίνεις διαφορετικού είδους ασκήσεις και να προσέξεις τη διαδικασία εξέτασης και τη βαθμολόγηση του συγκεκριμένου μαθητή. 

[gagarin_3]

Καλησπέρα! Επανέρχομαι γιατί χρειάζομαι μια διευκρίνιση. Στην διάγνωση από τα ΚΕΣΥ προτείνεται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα για μαθητή με δυσλεξία. Αυτό αφορά στον καθηγητή της τάξης; Δηλαδή εγώ που κάνω ένα δίωρο Λογοτεχνία είμαι υποχρεωμένη να το εφαρμόσω ή αφορά τον καθηγητή του Τμήματος Ένταξης; Σημειώνω ότι η διάγνωση προτείνει ένταξη σε Τμήμα Ένταξης, ωστόσο στο σχολείο μας δεν λειτουργεί.

Το ΕΠΕ, αν θυμάμαι καλά το νόμο, είναι αρμόδιοι να το ετοιμάσουν και να το εφαρμόσουν συνεργαζόμενοι ο καθηγητής της τάξης και του τμήματος ένταξης, στα πλαίσια της συνδιδασκαλιας η οποία μέχρι πρότινος ήταν εξαιρετικά σπάνια.
Τώρα με το καλό που θα γίνουν οι διορισμοί στην ειδική και οι καθηγητές του τμήματος ένταξης θα είναι από 1η Σεπτέμβρη στα σχολεία μαζί με τους υπόλοιπους, θα είναι πιο εφικτό να συνεργάζονται.
Για να επανέλθω στην περίπτωση σου, όπως καταλαβαίνεις, αρμόδιος για τη προετοιμασία και εφαρμογή του ΕΠΕ του μαθητή είσαι εσύ, αν και από τη στιγμή που δεν λειτουργεί ΤΕ στο σχολείο σας, δε νομίζω να σου ζητήσει κανείς τα ρέστα αν δεν το υλοποιήσεις.

[erietta]

Για να επανέλθω στην περίπτωση σου, όπως καταλαβαίνεις, αρμόδιος για τη προετοιμασία και εφαρμογή του ΕΠΕ του μαθητή είσαι εσύ, αν και από τη στιγμή που δεν λειτουργεί ΤΕ στο σχολείο σας, δε νομίζω να σου ζητήσει κανείς τα ρέστα αν δεν το υλοποιήσεις.

Εγώ είμαι πρόθυμη να το υλοποιήσω, αλλά δεν ξέρω πώς να το κάνω σωστά, τόσο απλά.
Για να καταλάβω δηλαδή, άλλο πρόγραμμα θα εφαρμόσω εγώ που μπαίνω για δύο ώρες, άλλο πρόγραμμα αυτός που του κάνει ιστορία, άλλο αυτός που του κάνει Γλώσσα, κλπ;  Παράλογο δεν είναι αυτό; 
Όταν τόλμησα να πω στον πατέρα ότι το παιδί θα πρέπει να κάνει κάτι και μόνο του, π.χ. να υπογραμμίζει, αγρίεψε και μου είπε να εφαρμόζω ό,τι λέει το ΚΕΣΥ. Έλα όμως που το ΚΕΣΥ προτείνει πρόγραμμα παρέμβασης και για το σπίτι και τρόπο εργασίας που περιλαμβάνει υπογραμμίσεις, κλπ. ό,τι δηλαδή ανέφερα κι εγώ. Φυσικά αυτός δεν δέχτηκε ό,τι είπα εγώ.
 Αν πάρω τα ΚΕΣΥ και ζητήσω διευκρινίσεις, θα βγάλω άκρη ή θα βρω και τον μπελά μου; Και γιατί πέρυσι μας λέγανε ότι αυτά είναι ανενεργά και δεν θα υλοποιηθούν; Και φυσικά ένας τέτοιος πατέρας μπορεί κάλλιστα να μας τρέχει αν δεν του αρέσουν αυτά που κάνουμε. Δηλαδή είμαστε ξεκρέμαστοι.

[gagarin_3]

Εγώ είμαι πρόθυμη να το υλοποιήσω, αλλά δεν ξέρω πώς να το κάνω σωστά, τόσο απλά.
Για να καταλάβω δηλαδή, άλλο πρόγραμμα θα εφαρμόσω εγώ που μπαίνω για δύο ώρες, άλλο πρόγραμμα αυτός που του κάνει ιστορία, άλλο αυτός που του κάνει Γλώσσα, κλπ;  Παράλογο δεν είναι αυτό; 
Όταν τόλμησα να πω στον πατέρα ότι το παιδί θα πρέπει να κάνει κάτι και μόνο του, π.χ. να υπογραμμίζει, αγρίεψε και μου είπε να εφαρμόζω ό,τι λέει το ΚΕΣΥ. Έλα όμως που το ΚΕΣΥ προτείνει πρόγραμμα παρέμβασης και για το σπίτι και τρόπο εργασίας που περιλαμβάνει υπογραμμίσεις, κλπ. ό,τι δηλαδή ανέφερα κι εγώ. Φυσικά αυτός δεν δέχτηκε ό,τι είπα εγώ.
 Αν πάρω τα ΚΕΣΥ και ζητήσω διευκρινίσεις, θα βγάλω άκρη ή θα βρω και τον μπελά μου; Και γιατί πέρυσι μας λέγανε ότι αυτά είναι ανενεργά και δεν θα υλοποιηθούν; Και φυσικά ένας τέτοιος πατέρας μπορεί κάλλιστα να μας τρέχει αν δεν του αρέσουν αυτά που κάνουμε. Δηλαδή είμαστε ξεκρέμαστοι.

Από ότι λες έπεσες σε στραβή περίπτωση, φαίνεται πως όσο καλή διάθεση και να έχεις, ο άλλος απέναντί σου θα μουγκρίζει. Δε φταις εσύ, χρειάζεται υπομονή.
Καλό είναι τους προβληματισμούς σου να τους μεταφέρεις σε συναδέλφους που έχουν το παιδί, στο δ/ντη και φυσικά στο ΚΕΣΥ ώστε να ξέρεις κι εσύ τι τακτική να ακολουθήσεις.
Το ΕΠΕ της β/θμιας συνήθως έχει οδηγίες, παραδείγματα και δραστηριότητες για κάποιες βασικές ενότητες σε γλώσσα και μαθηματικά. Δεν είναι τόσο αναλυτικό και περιγραφικό που να αναλύει κάθε ενότητα κάθε μαθήματος.
Καλά κάνεις και επιμένεις σε αυτά που προτείνονται στη γνωμάτευση του ΚΕΣΥ, ίσως θα πρέπει να τα πλασάρεις στο γονέα με διαφορετικό τρόπο.
Δεν τα απαιτείς δηλαδή από το παιδί αλλά πιστεύεις ότι θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη των δεξιοτήτων του και θα ενισχύσουν τόσο την απόδοσή του όσο και την αυτοεκτίμησή του.
Σε κάθε περίπτωση μη φοβηθείς να απευθυνθείς στο ΚΕΣΥ, δουλειά τους είναι και η υποστήριξη!