0 μέλη και 4 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Το Στε δεν παιρνει θεση λογω πολιτικης?Συγνωμη.αλλα θα ηθελα διευκρινηση επ αυτου δεν σας καταλαβαινω...Το Στε ειναι ο.πλεον αρμοδιος φορεας για ερμηνεια συνταγματος.Τα κριτηρια του αμιγως επιατημονικα και οχι πολιτικα.Αν.οντως ηταν ετσι οπως ισχυριζεστε και το συνταγμα οριζε οτι ο τομεας αυτος θα πρεπε να ειναι πρωτης προτεραιοτητας δεν θα το ξερε αυτο το Στε?Θα εκρινε δηλαδη οτι αλλοι τομεις δικαιουνται εξτρα παροχε1ς αλλα ο τομεας αυτος ("ο πρωτης προτεραιοτητας ας πουμε") οχι?
Τα οποια ομως σαν να αντεχουν στον χρονο...Σωστα?Δεν ειναι τρομακτικο?Μηπως μπορει να βγει καποιο συμπερασμα οταν καποιες αποψεις δικαιωνονται αντεχοντας στον χρονο?
Το ΣτΕ αποφαίνεται μόνο αν προσφύγεις σε αυτό. Δεν εκφράζει τη γνώμη του για το αν εφαρμόζεται σωστά το σύνταγμα κάθε μέρα που περνάει.Για τα κριτήρια του, αμφιβάλλω αν είναι αμιγώς επιστημονικά (όπου άλλωστε ούτως ή άλλως, υπάρχει υποκειμενικότητα) από τη στιγμή που άλλοτε οι περικοπές κρίνονταν συνταγματικές και τώρα αντισυνταγματικές, ή άλλοτε ήταν αντισυνταγματικές για τους δικαστικούς αλλά συνταγματικές για τους υπόλοιπους.Μπορεί και να τους αδικώ, αλλά λέω ποια εικόνα βγαίνει προς τα έξω.Το ότι λες τα ίδια και τα ίδια τρομακτικά και κυνικά, δεν αποτελεί δικαίωση.Και αυτοί που παραμιλάνε στους δρόμους, τα ίδια και τα ίδια λένε με αξιοθαύμαστη αντοχή. Το θέμα είναι αν οι απόψεις σου έχουν λογική και αν είναι επ' ωφελεία της κοινωνίας.
Μια ερωτηση:Οταν η πλειοψηφια κατατασσει την παιδεια ως τελευταιας σημαντικοτητας τομεα.διαχρονικα τι πρεπει να κανει το δημοκρατικο κρατος?Να επιβαλλει (δια της βιας προφανως) να γινεται το αντιθετο?
Το ότι λες τα ίδια και τα ίδια τρομακτικά και κυνικά, δεν αποτελεί δικαίωση.Και αυτοί που παραμιλάνε στους δρόμους, τα ίδια και τα ίδια λένε με αξιοθαύμαστη αντοχή. Το θέμα είναι αν οι απόψεις σου έχουν λογική και αν είναι επ' ωφελεία της κοινωνίας. Όταν επιμένεις ότι η παιδεία αξιολογείται πολύ χαμηλά από την κοινωνική πλειοψηφία και ότι το κράτος νομιμοποιείται να κινηθεί με τον ίδιο τρόπο, λυπάμαι, αλλά δεν σκέφτεσαι το καλό του τόπου σου.
Αυτό είναι η υποκειμενική σας εκτίμηση, την οποία για άλλη μια φορά παρουσιάζετε ως θέσφατο, για δικαιολογήσετε τον παραλογισμό. Έχετε μια ροπή προς τη στρεψοδικία γενικά. Η επανάληψη δεν αλλάζει αυτόν τον χαρακτήρα της επιχειρηματολογίας σας.Όπως είπα όμως και λίγες μέρες πριν, η επαναληπτικότητα δε με πείθει, απλώς με κάνει να βαριέμαι. Αρκετά ασχολήθηκα και σήμερα.
Αν δεν είναι έτσι τότε γιατί διαχρονικά αυτός ο τομέας πληρώνεται λιγότερο απ όλους τους άλλους στο δημόσιο?Γιατί οι περικοπές ( συνταγματικές κιόλας σύμφωνα με το αρμόδιο δικαστήριο) ξεκίνηαν από εκεί τη στιγμή που δεν είχαν γίνει αντίστοιχες πουθενά αλλού στο δημόσιο?
Για οποιον δεν καταλαβε:Το κρατος κανει περικοπες στην παιδεια επειδη η κοινωνια τη θεωρει ησσονος σημασιας, κατι που αποδεικνυεται απο το οτι το κρατος κανει περικοπες στην παιδεια...Με λιγα λογια, το μποτ επεσε σε loop.
Ωραία λοιπόν. Επειδή πραγματικά βαριέμαι όμως την επανάληψη, θα κλείσω τη συζήτηση από την πλευρά μου με μια ερώτηση ρητορική, αφού σας αρέσουν τόσο.Η κοινωνική πλειοψηφία κρίνει ότι είναι καλό να φοροδιαφεύγει, ακόμα κι όταν έχει διαθέσιμους πόρους. Δεν έχω ρωτήσει την πλειοψηφία, δεν έχω έρευνες που να το πιστοποιούν, αλλά μπορώ να το εκτιμήσω υποκειμενικά από τη συμπεριφορά της.Η στάση αυτή είναι αντίθετη με το άρθρο 5 του Συντάγματος που ορίζει ότι οι Έλληνες πολίτες συνεισφέρουν αδιακρίτως στα δημόσια βάρη αναλόγως των δυνάμεών τους.Το ΣτΕ -αρμόδιο κατά τη δική σου λογική- δεν εκφέρει γνώμη για την αντισυνταγματική στάση των πολιτών.Νομιμοποιείται λοιπόν το κράτος να μην εισπράττει καθόλου φόρους, να κλείσει νοσοκομεία, σχολεία και στρατό, για να μην τους επιβάλει το αντίθετο και τους δυσαρεστήσει;Μη μου πεις ότι σου δίνω ιδέες για τα επόμενα πέντε χρόνια..
Και γιατί δεν διεκδικούμε τίποτα συλλογικά. Πρωτοβάθμια εναντίον δευτεροβάθμιας, μόνιμοι εναντίον αναπληρωτών, κλάδος εναντίον κλάδου, ΑΣΕΠίτες εναντίον προϋπηρεσίας, α' ανάθεση εναντίον β' ανάθεσης. Ο καθένας μας υπερασπίζεται τον εαυτούλη του και τρώμε ανά μικροομάδα συμφερόντων το ξύλο χωριστά, συχνά και με τη βοήθεια άλλης μικροομαδούλας.