Αξίζει η δουλειά του εκπαιδευτικού;

[erietta]

Ένα γενικό σχόλιο. Για μένα η εκπαίδευση ήταν μονόδρομος, καθώς είμαι φιλόλογος, και δεν είχα κάποιο κεφάλαιο ώστε να ανοίξω ή να είμαι μέτοχος σε φροντιστήριο. Για ωρομισθία, δεν το σκεφτόμουν καν. Τελικά, κάνω ένα εντελώς απαξιωμένο επάγγελμα από την κοινωνία (ευτυχώς υπάρχουν και εξαιρέσεις, π.χ. γονείς που ακόμη σέβονται τους εκπαιδευτικούς, αλλά αποτελούν μειοψηφία). Από την πρώτη χρονιά που διορίστηκα είδα συναδέρφους να αντιμετωπίζουν άσχημες καταστάσεις, κυρίως από συναδέρφους που τους υπονόμευαν. Ευτυχώς είχα γενικώς καλούς διευθυντές. Αν όμως σου τύχει ένας ακατάλληλος διευθυντής, τότε η χρονιά περνάει άσχημα.
Ας μην ξεχνάμε και το φοβερό που συνέβη το 2013, όταν ο Αρβανιτόπουλος εν μια νυκτί κατάργησε τον τομέα Υγείας των ΕΠΑΛ και μπήκαν σε διαθεσιμότητα περίπου 2000 συνάδερφοι ιατρικών ειδικοτήτων. Ήταν την ίδια χρονιά που έκλεισαν και την ΕΡΤ. Το θυμάστε; Εξαιρέθηκαν πολύτεκνοι και έχοντες αναπηρία, που μετακινήθηκαν νομίζω σε διοικητικές θέσεις. Νομίζω πάλι ότι επί Σύριζα αποκαταστάθηκαν.

[PDE ads]

[DONCORLEONE1]

Να και ένα τοπικ που βγάζουμε τα εσώψυχά μας, άσχετα αν ο ενδιαφερόμενος πήρε τις απαντήσεις που ήθελε.Βοηθάει παιδιά , δωρεάν ψυχοθεραπεία 

[newteacher1]

Ας μην ξεχνάμε και το φοβερό που συνέβη το 2013, όταν ο Αρβανιτόπουλος εν μια νυκτί κατάργησε τον τομέα Υγείας των ΕΠΑΛ και μπήκαν σε διαθεσιμότητα περίπου 2000 συνάδερφοι ιατρικών ειδικοτήτων. Ήταν την ίδια χρονιά που έκλεισαν και την ΕΡΤ. Το θυμάστε; Εξαιρέθηκαν πολύτεκνοι και έχοντες αναπηρία, που μετακινήθηκαν νομίζω σε διοικητικές θέσεις. Νομίζω πάλι ότι επί Σύριζα αποκαταστάθηκαν.

Ξεχνιέται; Αν δεν είχε γίνει αυτή η κατάργηση εκείνη την τόσο κρίσιμη στιγμή της καριέρας μου, τώρα θα είχα προϋπηρεσία ως αναπληρωτής...

κυρίως από συναδέρφους που τους υπονόμευαν.

Τουλάχιστον οι εκπαιδευτικοί θεωρώ ότι έχουν 23 ώρες την εβδομάδα κατά τις οποίες δεν μπορούν να ασχοληθούν με την υπονόμευση των συναδέλφων τους. Στο υπόλοιπο δημόσιο και δη στα νοσοκομεία υπάρχουν κάποιοι που ασχολούνται με αυτό το σπορ όλο το ωράριο και εκτός ωραρίου.

Τελικά, κάνω ένα εντελώς απαξιωμένο επάγγελμα από την κοινωνία

Βλέπω ότι αυτή η άποψη έχει εκφραστεί από πολλούς και τη σέβομαι. Όμως τελικά ποιο επάγγελμα θεωρούμε τελικά "μη απαξιωμένο"; Οι δικηγόροι "θέλουν να σ' τα αρπάξουν", οι γιατροί "παίρνουν φακελάκια", οι παπάδες "έχουν κάνει την εκκλησία μαγαζί τους", οι δημόσιοι υπάλληλοι "είναι τεμπελχανάδες", οι αγρότες "είναι άξεστοι", οι κομμώτριες "είναι χαζές", οι πολιτικοί "είναι απατεώνες", οι στρατιωτικοί "είναι στρατό...βλοι", οι αστυνομικοί "είναι μπάτσοι", οι μάστορες "σε γράφουν όταν τους φωνάζεις".
Μήπως όλα αυτά τα επαγγέλματα μαζί με αυτό του εκπαιδευτικού και πολλά άλλα δεν είναι απαξιωμένα, αλλά απλώς τα ζηλεύουν αυτοί που δεν μπορούν να τα κάνουν; Μόνο για τους ντελιβεράδες δεν έχω ακούσει κάτι αρνητικό. Μάλλον επειδή κανείς δε ζηλεύει αυτό το επάγγελμα.
Αν κάποιος έχει κάποια συγκεκριμένη ιδέα για το καταξιωμένο επάγγελμα ας μας διαφωτίσει παρακαλώ.

[gia 96]

Μπορεί να φανώ σκληρή, κυνική ή οτιδήποτε άλλο, όμως θα πω αυτό που πιστεύω: οι συνθήκες στα σχολεία έχουν αλλάξει κατά πολύ σε σχέση μ' αυτές που υπήρχαν πριν από μια 10ετία. Το επίπεδο των μαθητών είναι χαμηλότερο, οι περισσότεροι εξ αυτών είναι αδιάφοροι, τα τμήματα είναι σήμερα μεγαλύτερα, οι Δ/ντές κοιτάζουν να αναδείξουν τον εαυτό τους και να βολέψουν "την κλίκα" τους, έχουμε την αξιολόγηση (με ό,τι αυτή συνεπάγεται), τους γονείς να απαιτούν βαθμούς και ν' αντιδρούν, όταν τους λες για την άσχημη συμπεριφορά των παιδιών τους, τις μετακινήσεις από σχολείο σε σχολείο (με ό,τι αυτές συνεπάγονται), τους μισθούς να είναι καθηλωμένοι και σε αρκετές περιπτώσεις την απαξίωση από διάφορους καλοθελητές (δημοσιογράφοι, άλλοι δημόσιοι υπάλληλοι κλπ.). Όποιος, όμως, αγαπά αυτό το λειτούργημα, βάζει στην άκρη όλα τα παραπάνω αρνητικά και κάνει σωστά αυτό για το οποίο έδωσε όρκο, έστω κι αν οι μαθητές που ενδιαφέρονται σε κάθε τμήμα, μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού. Όποιος πάλι, μπήκε στο δημόσιο σχολείο, για να αράξει και να πληρώνεται, να βγάζει φωτοτυπίες για τ' απογευματινά του ιδιαίτερά του και να περνά τη διδακτική του ώρα ρωτώντας τους μαθητές "πώς πέρασαν το Σαβ/κο & τι έκαναν", θα ήταν προτιμότερο και τιμιότερο να απομακρυνθεί και ν' αναζητήσει άλλον τρόπο πλουτισμού, στα ιδιαίτερα π.χ. μαθήματα, στα οποία δε θα έχει άλλον πάνω απ' το κεφάλι του ή σ' ένα γραφείο (μέσα από μετάταξη). Η διδασκαλία είναι κάτι το δύσκολο και το σύνθετο έτσι κι αλλιώς, επομένως, αυτός που τα είχε δει κάπως αλλιώς τα πράγματα ή τα περίμενε εύκολα, βρίσκεται σε λάθος θέση, σε λάθος χώρο κι όχι μόνο δεν μπορεί να εμπνεύσει τους μαθητές του, αλλά ούτε να τους εξηγήσει τα βασικά.

[PDE ads]

[happiness]

Κάνεις τεράστιο λάθος και δεν εθελοτυφλώ. Τα παιδιά στο ΕΠΑΛ είναι ακριβώς τα ίδια με τα παιδιά του ΓΕΛ. Καμμία διαφορά.
Τα μάτια αυτών που τα βλέπουν έχουν παραμορφωτικούς φακούς.
Δεν μπορούν οι εξαιρέσεις να χαρακτηρίζουν τον μαθητικό πληθυσμό. Ξέρεις τα παιδιά του τομέα Πληροφορικής; της Οικονομίας; της Γεωπονίας; των Εφαρμοσμένων Τεχνών; των Ναυτιλιακών;
Πως τα μπουζουριάζεις έτσι όλα κάτω από αφορισμούς;

Ως ειδικότητα πληροφορικής, ξέρω τουλάχιστον τους μαθητές του τομέα πληροφορικής, και ναι, εκεί η σύνθεσή τους δεν διαφέρει πολύ από αυτή των ΓΕΛ (πέρα ίσως από το ότι δεν βρίσκεις τον ίδιο αριθμό "άριστων" μαθητών, αλλά οκ, αυτό δεν το λες και πρόβλημα). Όμως, ως ειδικότητα πληροφορικής, κάνω και μαθήματα γενικής παιδείας, άρα ξέρω και τους μαθητές του τομέα μηχανολογίας, ηλεκτρολογίας κτλ...  Γι' αυτό και στην απάντησή μου ρώτησα ήδη την συνάδελφο εάν θα κάνει μαθήματα μόνο ειδικότητας ή και γενικής παιδείας. Όταν όμως μιλάμε για "μαθητές ΕΠΑΛ", μιλάμε για ποσοστιαία και σαν σύνολο (δλδ από όλες τις ειδικότητες που έχει ένα συγκεκριμένο ΕΠΑΛ) και εκεί, δεν νομίζω κανείς να αμφισβητήσει ότι υπάρχουν εμφανείς διαφορές στην σύνθεση του κοινωνικού background από το οποίο προέρχονται.

[newteacher1]

Ως ειδικότητα πληροφορικής, ξέρω τουλάχιστον τους μαθητές του τομέα πληροφορικής, και ναι, εκεί η σύνθεσή τους δεν διαφέρει πολύ από αυτή των ΓΕΛ (πέρα ίσως από το ότι δεν βρίσκεις τον ίδιο αριθμό "άριστων" μαθητών, αλλά οκ, αυτό δεν το λες και πρόβλημα). Όμως, ως ειδικότητα πληροφορικής, κάνω και μαθήματα γενικής παιδείας, άρα ξέρω και τους μαθητές του τομέα μηχανολογίας, ηλεκτρολογίας κτλ...  Γι' αυτό και στην απάντησή μου ρώτησα ήδη την συνάδελφο εάν θα κάνει μαθήματα μόνο ειδικότητας ή και γενικής παιδείας. Όταν όμως μιλάμε για "μαθητές ΕΠΑΛ", μιλάμε για ποσοστιαία και σαν σύνολο (δλδ από όλες τις ειδικότητες που έχει ένα συγκεκριμένο ΕΠΑΛ) και εκεί, δεν νομίζω κανείς να αμφισβητήσει ότι υπάρχουν εμφανείς διαφορές στην σύνθεση του κοινωνικού background από το οποίο προέρχονται.

Τώρα κατάλαβα τι εννοείς! Στον κλάδο μου τα γενικής παιδείας μαθήματα είναι β΄ανάθεσης. Νομίζω γίνεται να αποφύγω να κάνω γενικής παιδείας σε άλλους τομείς. Κάτι παρόμοιο ήταν και με τους μηχανολόγους, ηλεκτρολόγους, τεχνικούς αερίου στον ΟΑΕΔ. Ήταν η μέρα με τη νύχτα με τους Βοηθούς Φαρμακείου και ναι υπήρχαν περιπτώσεις που είχα λίγο φοβηθεί. Ενθαρρυντικό αυτό που λες ότι ο τομέας Πληροφορικής δεν απέχει πολύ από τα ΓΕΛ. Έχω καταλάβει ότι τον τομέα Υγείας των ΕΠΑΛ προς το παρόν τον βρίσκουν πάτημα κάποιοι μαθητές για να στοχεύσουν σε υψηλές σχολές χωρίς να διαβάσουν Φυσική - Χημεία (με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τα μη πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα) και στα εδώ ΕΠΑΛ πέρυσι υπήρχαν αρκετές επιτυχίες. Επίσης νομίζω οι πιο τεχνικές ειδικότητες είναι σε άλλο ΕΠΑΛ.
Βέβαια και στο νοσοκομειακό φαρμακείο έρχονται άνθρωποι εξαρτημένοι που βρίζουν, απειλούν και κάποιες φορές χειροδικούν...

[Lilykol]

Όσοι έχουν δουλέψει στον τομέα Οικονομίας και Διοίκησης ΕΠΑΛ στα μαθήματα ειδικότητας π.χ. λογιστική, τι είδους
μαθητές συνάντησαν:

[θάvος]

Αντί απάντησης, θα πω ότι είμαστε στην εποχή που θα κρίνει αν αξίζει ή όχι από εδώ και πέρα. Αυτή τη στιγμή αξίζει, αλλά αν περάσουν όλα αυτά τα άριστα που θέλουν οι αστειότατοι, τότε ρωτήστε τους εκπαιδευτικούς που παραιτούνται μαζικά τόσα χρόνια στις χώρες με τα άριστα αγγλοσαξονικά συστήματα.

[AshenOne]

Πέρα από το γνωστικό κομμάτι και τα διοικητικά του εκπαιδευτικού το μείζον ζήτημα είναι ένα... να μπορείς να διαχειρίζεσαι την μακακία που δέρνει αρκετούς γονείς plus ειδικά για Γυμνάσια - Λύκεια, την εφηβική μακακία... αν δεν μπορείς να διαχειριστείς με διακριτικό τρόπο την εφηβική μακακία μην γίνεις ποτέ εκπαιδευτικός... κάνε άλλη δουλειά...