Βάσεις 2025: Τέλος εποχής για τα φιλολογικά τμήματα;

[athanasiad]

Από τη μια μεριά και με δραματικά λιγότερες εξαγωγές σε σχέση με τις εισαγωγές.

Από την άλλη, οι ίδιες επιχειρήσεις ζημιώνουν το κράτος με τις κρατικές επιχορηγήσεις, με τις υπερκοστολογήσεις των δημοσίων συμβάσεων, με την εκτεταμένη φοροδιαφυγή, με τη μη πληρωμή ασφαλιστικών εισφορών που μειώνει τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων και τέλος, με τα χρέη τους στις τράπεζες τα οποία καλύπτονται από κρατικές ανακεφαλαιοποιήσεις.

Το ισοζύγιο του χρήματος που φέρνουν και της οικονομικής ζημίας που προκαλούν είναι αρνητικό, με την οικονομική ζημία για το κράτος και την κοινωνία να υπερτερεί κατά πολύ των οποιωνδήποτε «κερδών».

Όλα αυτά που λέτε, είναι σωστά σε κάποια έκταση ( μικρότερη συγκριτικά με Νίγηρα πχ, μεγαλύτερη συγκριτικά με Ελβετία όπως προανέφερα).
Όμως το χρήμα που μπαίνει στη χώρα, το φέρνει ο ιδιώτης που δραστηριοποιείται.
Κάθε φορά, το χρήμα το εισάγει αυτός που κατέχει -ελέγχει "τα μέσα παραγωγής" ( αυτός που δραστηριοποιείται δηλαδή, και παράγει τα προϊόντα ή υπηρεσία). Αν αυτή τη δραστηριότητα την ασκούσε το κράτος ( πχ σε κομμουνιστικά-σοσιαλιστικά κράτη ή και "ενδιάμεσες καταστάσεις), τότε το χρήμα θα το έφερνε το κράτος.[/b]
Όμως στην Ελλάδα, την δραστηριότητα την ασκεί ο ιδιώτης ( καλώς ή κακώς, δεν παίρνω θέση εδώ).
Συνεπώς, το χρήμα το φέρνει ο ιδιώτης.
Είναι τρομερά απλό.
Και επομένως, ΔΕΝ μπορεί το ισοζύγιο να είναι αρνητικό, ειδικά διότι όπως προαναφέρατε, η αξία των εισαγωγών, είναι μεγαλύτερη της αξίας των εξαγωγών, οπότε η βαρύτητα που έχουν οι εξαγωγικές δραστηριότητες ( του ιδιώτη κατά κανόνα), είναι τεράστια. Χωρίς αυτές, θα έβγαινε χρήμα από τη χώρα για εισαγωγές, και δεν θα έμπαινε καθόλου χρήμα από εξαγωγές. Συνεπώς ακόμα μεγαλύτερη ένταση του προβλήματος.

Υ.Γ. Σχετικά με το αρνητικό ισοζύγιο μεταξύ αξίας εισαγωγών και εξαγωγών, είναι ευθύνη του κράτους ( πολιτική ευθύνη) να προωθήσει πολιτικές που θα ενισχύουν τις εξαγωγές σε σχέση με τις εισαγωγές, στο βαθμό φυσικά, που μπορεί να γίνει.
Σχετικά με την φοροδιαφυγή ( άσχετο σε σχέση με το ποιος φέρνει χρήμα εντός της χώρας, αλλά σημαντικό γενικότερα), και πάλι είναι ευθύνη του κράτους η διαμόρφωση ενός θεσμικού πλαισίου που θα περιστέλλει το φαινόμενο ( και μέσω θέσπισης ειδικών διαδικασιών που την δυσκολεύουν, αλλά και κατασταλτικά).
Σε όλες αυτές τις χώρες που υπερτερούν της Ελλάδας σε αυτά, αυτό γίνεται: Δεν είναι καλύτεροι άνθρωποι, ούτε ικανότεροι. Απλά, οργανώνονται προς αυτή την κατεύθυνση.

[PDE ads]

[apri]

Μα, είναι σαφές ότι με ευθύνη του κράτους στην Ελλάδα ο ιδιωτικός τομέας καταντά περισσότερο ζημιογόνος παρά οικονομικά επωφελής.
Αυτό ακριβώς λέω. Στην Ελλάδα ο ιδιωτικός τομέας λειτουργεί εντελώς αντίστροφα από τα προηγμένα κράτη.

[athanasiad]

Πάμε πάλι. Για ν' ανοίξει κάποιος μια επιχείρηση εκμετάλλευσης, είτε τουρισμού είτε υπεδάφους είτε είτε, απαιτείται κρατική άδεια. Γιατί αυτό; Διότι όλοι οι πόροι εδάφους κι υπεδάφους είναι κρατικοί. Απ' τις αμμουδιές ως το λιγνίτη. Συνεπώς αυτό που γίνεται είναι "παραχώρηση προς εκμετάλλευσιν". Οι όροι συνήθως αδιαφάνειας κι αλισβερισιού μεταξύ πολιτικών κι ιδιωτών. Ο πλούτος που θα παραχθεί απ' την εκμετάλλευση, λοιπόν, είναι κρατικός ή κρατικής παραχωρήσεως. Κι οι επιχειρηματίες που επικαλείσθε κρατικοδίαιτοι. Η δε δραστηριότητα των επιχειρηματιών, που επίσης επικαλείσθε, είναι επίσης ανύπαρκτη. Αυτό γιατί; Με απλά λόγια καμμιά δουλειά και κανέναν κόπο και καμμιά εργατοώρα δεν κατέβαλλαν. Τους παραχωρεί την κερδοσκοπική ευκαιρία το κράτος με πλούτο του κράτους κι αυτοί με τη σειρά τους αντί τελοσπάντων έστω να εργαστούν οι ίδιοι (λίγο ιδρώτα λίγη κούραση πες) βάζουν άλλους με κομματάκι του κρατικού πλούτου να εργαστούν τους τρων και την υπεραξία κι οι ίδιοι ατσαλάκωτοι λεν "παράγω πλούτο, είμαι επιχειρηματίας τουρισμού ή εξαγωγέας λιγνίτη". Όλα ψέματα. Κλέβω κρατικό πλούτο, λοιπόν, με τη βοήθεια διεφθαρμένων πολιτικών κλέβω και τους εργάτες-εργαζόμενους με την υπεραξία (κι όχι μόνο) καθώς εκείνοι δουλεύουν κι εγώ εισπράττω. Αυτό μακράν είναι του "παράγω πλούτο".

Όσον αφορά τους ΔΥ θα πρέπει σοβαρά ν' αποδεχθείς το γεγονός ότι δε σου 'κοβε για γραπτό και να μη ζηλεύεις. Είναι οι καλύτεροι που υπάρχουν. Δεν ήσουν τόσο ξύπνιος στα γράμματα. Η αλήθεια πονάει, αλλά πρέπει να την αποδεχθείς.

Και πάλι σας εξηγώ, ότι το χρήμα το φέρνει αυτός που δραστηριοποιείται ( κατέχει-ελέγχει δηλαδή, τα μέσα παραγωγής).
Αν την δραστηριότητα την ασκούσε το κράτος ( σε κομμουνιστικά ή σοσιαλιστικά ή ενδιάμεσα κράτη), τότε το κράτος θα έφερνε το χρήμα.
Στην Ελλάδα την δραστηριότητα την ασκεί ο ιδιώτης, άρα αυτός φέρνει το χρήμα.
Βέβαια το κράτος του νοικιάζει εκτάσεις μερικές φορές ( όχι πάντα, γιατί πολλές φορές οι εκτάσεις είναι ιδιωτικές), και γι αυτό εισπράττει ενοίκιο ( ένα μικρό μέρος του χρήματος που φέρνει ο ιδιώτης).
Συνεπώς, το χρήμα στην ελλάδα το φέρνει ο ιδιώτης, γιατί αυτός δραστηριοποιείται και όχι το κράτος.
Δεν είναι κάποια "αρχή" αυτό, αλλά αποτέλεσμα του τρόπου λειτουργίας ( οικονομικής) της Ελλάδας. Η Ελλάδα επέλεξε να δραστηριοποιείται ο ιδιώτης ( άρα και να φέρνει το χρήμα ο ιδιώτης).

Υ.Γ. Σχετικά με τον γραπτό διαγωνισμό ( που βέβαια μία ισχνή μειοψηφία δημοσίων υπαλλήλων έχει διοριστεί έτσι), επαναλαμβάνω ότι και δική μου γνώμη είναι ότι έτσι θα έπρεπε (ιδανικά) να προσλαμβάνονται όλοι στο δημόσιο.
Αλλά τι να σας κάνω?
Δεν το άντεχε η κοινωνία αυτό.
Κι έτσι οι ελάχιστοι που προσλήφθηκαν  μέσω γραπτού διαγωνισμού-το ξανατονίζω: μια ισχνή μειοψηφία) γίνανε "σάκκος του μποξ¨ και "καρπαζοεισπράκτορες" της πλατιάς πλειοψηφίας.
Άδικο?
Ναι κατά τη γνώμη μου.
Όμως αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, και όπως [ιστεύω ότι ξέρετε, η πραγματικότητα δείχνει τελικά αν μία επιλογή ήτο όντως σωστή ή όχι. Η πραγματικότητα, και όχι η θεωρία.

[athanasiad]

Μα, είναι σαφές ότι με ευθύνη του κράτους στην Ελλάδα ο ιδιωτικός τομέας καταντά περισσότερο ζημιογόνος παρά οικονομικά επωφελής.
Αυτό ακριβώς λέω. Στην Ελλάδα ο ιδιωτικός τομέας λειτουργεί εντελώς αντίστροφα από τα προηγμένα κράτη.

Ξέρετε αυτό που ισχυρίζεστε δεν μπορεί να ισχύει, διότι ο ιδιωτικός τομέας είναι αυτός που φέρνει όποιο χρήμα εισάγεται στη χώρα.
Κανένας άλλος δεν υπάρχει για να φέρει χρήμα μέσα στη χώρα, συνεπώς δεν είναι δυνατόν να χαρακτηριστεί η δράση του ως "περισσότερο ζημιογόνος απ ότι επωφελής".
Χάρη σε αυτόν τον ιδιωτικό τομέα που φέρνει χρήμα ( που είναι ένα μέρος μόνο του συνολικού ιδιωτικού τομέα), μπορεί και ζει η Ελλάδα όπως ζει.
Πρέπει να εξαλειφθεί ο παρασιτικός ιδιωτικός τομέας με μοναδικό πελάτη το κράτος?
Ναι, πρέπει
Πρέπει να μειωθεί η φοροδιαφυγή?
Ναι, πρέπει
Πρέπει να υπάρχει διαφάνεια σε αναθέσεις-προμήθειες -επινοικιάσεις?
Ναι πρέπει
Πρέπει να υπάρχει διαφάνεια και αξιοκρατεία σε όποιες προσλήψεις κάνει το Δημόσιο?
Ναι, πρέπει
Εμπρός, λοιπόν, "πεδίον δόξης λαμπρό¨για το κράτος ππου το ίδιο επιφύλαξε με  την πολιτική του αυτόν τον ρόλο μόνο για τον εαυτό του: Ας αναπτύξει πολιτικές που προωθούν τέτοια πράγματα.
Δεν το βλέπω όμως....
Βλέπω άλλα ( εγώ ως εξωτερική παρατηρητής).
Πως είπατε?
Δεν μπορεί?
Δυσκολεύεται?
Δεν θέλει?

[PDE ads]

[Scout]

όταν διεκδικούνται από κάποιους που έρχονται από πλεονεκτική θέση, είναι κατάχρηση.

Ας δούμε λοιπόν για ποια «πλεονεκτική θέση» μιλάμε. Πόσοι εισάγονται με το 5% της πρόσβασης μέσω ΕΠΑΛ στην Ιατρική Αθηνών; Το 5% των 165 συνολικά, δηλαδή 8 άτομα. Ένας μαθητής που στο τέλος της Α’ λυκείου θα πάει σε ΕΠΑΛ επίτηδες προκειμένου να ακολουθήσει την «πλαγία», συνήθως θα ήταν μαθητής ο οποίος υπό Κ.Σ. στις πανελλήνιες μέσω ΓΕΛ αναμένεται ότι θα συγκέντρωνε, ας πούμε, 15.000 μόρια. (Μόνο ένας τέτοιος μαθητής θα είχε κίνητρο να πάει σε ΕΠΑΛ για αυτό το σκοπό.) Τα οποία 15.000 μόρια, ασφαλώς δεν επαρκούν για την ιατρική. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι στις πανελλήνιες εξετάσεις των ΕΠΑΛ, τα (άλλως αναμενόμενα) 15.000 μόρια θα γίνουν 19.500; Θεωρείτε ότι είναι της πλάκας οι εξετάσεις αυτές; Αν ήταν έτσι, τα ίδια τα πανεπιστήμια δεν θα είχαν «επαναστατήσει» εναντίον του πολύ χαμηλού επιπέδου φοιτητών που τους «στέλνει» με αυτόν τον τρόπο το υπουργείο; Ή μήπως νομίζετε ότι σχολές όπως η Ιατρική Αθηνών, ή οι περισσότερες του ΕΜΠ, δεν έχουν τον «τρόπο» τους να ασκήσουν αποτελεσματικό lobbying όταν νιώσουν ότι θίγονται τα συμφέροντά τους;

[leon.]

Άλλη μια. Το κεφάλαιο είναι κρατικό. Μέταλλα υπεδάφους νερό γη θάλασσα. Τα μέσα παραγωγής που λέτε αφορούν την εκμετάλλευση του κρατικού πλούτου. Η εκμετάλλευση παράγει, με τη σειρά της, κι άλλο πλούτο. Οι βιομηχανίες τα ξενοδοχεία κτλ. Σε ποιον ανήκουν τα μέσα παραγωγής; Μετά από κρατική άδεια, σε ιδιώτες. Οι ιδιώτες, λοιπόν, δεν είδαν να πέφτουν σα μάννα εξ ουρανού μια ωραία πρωία τα μέσα παραγωγής. Αλλά, συνήθως αδιαφανώς κι ως προϊόν συναλλαγής, τους παραχωρήθηκε η άδεια για τη λειτουργία αυτών απ' το κράτος. Και μάλιστα δεν τα δουλεύουν καν οι ίδιοι. Εργάτες τα δουλεύουν ώστε να παραχθεί πλούτος κι αντί ο πλούτος απ' την εργασία να πάει έστω στους εργάτες πάει αντ' αυτών στον ιδιώτη. Τι έκανε ο ιδιώτης; Πήρε ρουσφετολογικά μια κρατική άδεια. Στην κυριολεξία αυτό μόνον έκανε. Το αρχικό κεφάλαιο κρατικό (ο αρχικός πλούτος προς εκμετάλλευση) άρα και το κεφάλαιο που αυγάτισε κρατικό (έστω των εργατών που δούλεψαν για ν' αυγατίσει). Σε καμμιά, όμως, διαδικασία ύπαρξης αρχικού κεφαλαίου (κράτος) κι αυγατίσματος (εργάτες) δε μετείχε ο ιδιώτης! Κι όμως αυτός το καρπώνεται κι επικαλείται (ψευδώς) πως παράγει και πλούτο! Α, ξέχασα. Συμμετείχε στη συναλλαγή που εξασφάλισε στον πολιτικό και τα μισά κέρδη...

Να 'σαι θαρραλέος. Αποδέξου πως δεν το 'χες με το γραπτό. Και προχώρα. Μην ψάχνεις δικαιολογίες. Απατάς εαυτόν.

[athanasiad]

Άλλη μια. Το κεφάλαιο είναι κρατικό. Μέταλλα υπεδάφους νερό γη θάλασσα. Τα μέσα παραγωγής που λέτε αφορούν την εκμετάλλευση του κρατικού πλούτου. Η εκμετάλλευση παράγει, με τη σειρά της, κι άλλο πλούτο. Οι βιομηχανίες τα ξενοδοχεία κτλ. Σε ποιον ανήκουν τα μέσα παραγωγής; Μετά από κρατική άδεια, σε ιδιώτες. Οι ιδιώτες, λοιπόν, δεν είδαν να πέφτουν σα μάννα εξ ουρανού μια ωραία πρωία τα μέσα παραγωγής. Αλλά, συνήθως αδιαφανώς κι ως προϊόν συναλλαγής, τους παραχωρήθηκε η άδεια για τη λειτουργία αυτών απ' το κράτος. Και μάλιστα δεν τα δουλεύουν καν οι ίδιοι. Εργάτες τα δουλεύουν ώστε να παραχθεί πλούτος κι αντί ο πλούτος απ' την εργασία να πάει έστω στους εργάτες πάει αντ' αυτών στον ιδιώτη. Τι έκανε ο ιδιώτης; Πήρε ρουσφετολογικά μια κρατική άδεια. Στην κυριολεξία αυτό μόνον έκανε. Το αρχικό κεφάλαιο κρατικό (ο αρχικός πλούτος προς εκμετάλλευση) άρα και το κεφάλαιο που αυγάτισε κρατικό (έστω των εργατών που δούλεψαν για ν' αυγατίσει). Σε καμμιά, όμως, διαδικασία ύπαρξης αρχικού κεφαλαίου (κράτος) κι αυγατίσματος (εργάτες) δε μετείχε ο ιδιώτης! Κι όμως αυτός το καρπώνεται κι επικαλείται (ψευδώς) πως παράγει και πλούτο! Α, ξέχασα. Συμμετείχε στη συναλλαγή που εξασφάλισε στον πολιτικό και τα μισά κέρδη...

Να 'σαι θαρραλέος. Αποδέξου πως δεν το 'χες με το γραπτό. Και προχώρα. Μην ψάχνεις δικαιολογίες. Απατάς εαυτόν.

Οπότε στον ιδιώτη παραχωρήθηκε η δραστηριότητα ( πολιτική που επιλέχθηκε από την κοινωνία και το κράτος), ο ιδιώτης δραστηριοποιείται, ο ιδιώτης φέρνει το χρήμα.
Πολύ απλό.
Αν δραστηριοποιείτο το κράτος, το χρήμα θα το έφερνε το κράτος.
Τώρα που δραστηριοποιείται ο ιδιώτης, το χρήμα το φέρνει ο ιδιώτης.
Είπαμε άλλωστε: "Όποιος ελέγχει τα μέσα παραγωγής..."

Υ.Γ. Και κάτι που ξέχασα: Γραπτός διαγωνισμός, και γραπτός διαγωνισμός  μου λέτε.
Και οι προσληφθέντες με γραπτό διαγωνισμό, είναι μία στατιστικώς αμελητέα ποσότητα.
Και επιπλέον, έχουν γίνει προ πολλού "ο σάκκος του μποξ" και οι "καρπαζοεισπράκτορες" της μεγάλης πλειοψηφίας της χώρας ( αδίκως).
Και επιμένετε ότι το να βρεθεί κανείς σε αυτή τη θέση ( έχοντας ασχοληθεί, και επιτύχει, και υπηρετήσει στην επαρχία, κλπ), είναι απόδειξη του ότι είναι "ο καλύτερος".
Εντάξει απόψεις είναι αυτές.
Εγώ πάντως βλέπω, ότι όποτε μετράει το κράτος τους υπαλλήλους του, του "περισσεύουν όσοι έχουν λιγότερο μέσον" ( και αυτοί που πήγαν με γραπτό διαγωνισμό(*), δεν έχουν μέσον κατά τεκμήριο.)

(*) Μία ισχνή ( στα όρια του αμελητέου) μειοψηφία.

[athanasiad]

Ας δούμε λοιπόν για ποια «πλεονεκτική θέση» μιλάμε. Πόσοι εισάγονται με το 5% της πρόσβασης μέσω ΕΠΑΛ στην Ιατρική Αθηνών; Το 5% των 165 συνολικά, δηλαδή 8 άτομα. Ένας μαθητής που στο τέλος της Α’ λυκείου θα πάει σε ΕΠΑΛ επίτηδες προκειμένου να ακολουθήσει την «πλαγία», συνήθως θα ήταν μαθητής ο οποίος υπό Κ.Σ. στις πανελλήνιες μέσω ΓΕΛ αναμένεται ότι θα συγκέντρωνε, ας πούμε, 15.000 μόρια. (Μόνο ένας τέτοιος μαθητής θα είχε κίνητρο να πάει σε ΕΠΑΛ για αυτό το σκοπό.) Τα οποία 15.000 μόρια, ασφαλώς δεν επαρκούν για την ιατρική. Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι στις πανελλήνιες εξετάσεις των ΕΠΑΛ, τα (άλλως αναμενόμενα) 15.000 μόρια θα γίνουν 19.500; Θεωρείτε ότι είναι της πλάκας οι εξετάσεις αυτές; Αν ήταν έτσι, τα ίδια τα πανεπιστήμια δεν θα είχαν «επαναστατήσει» εναντίον του πολύ χαμηλού επιπέδου φοιτητών που τους «στέλνει» με αυτόν τον τρόπο το υπουργείο; Ή μήπως νομίζετε ότι σχολές όπως η Ιατρική Αθηνών, ή οι περισσότερες του ΕΜΠ, δεν έχουν τον «τρόπο» τους να ασκήσουν αποτελεσματικό lobbying όταν νιώσουν ότι θίγονται τα συμφέροντά τους;

Είναι απολύτως προφανές, ότι πρόκειται για αμελητέα ποσότητα.
Έχετε δίκιο,
Και τονίζω ότι εγώ διαφωνώ με το να υπάρχουν τέτοιες κατηγορίες από το ΕΠΑΛ, όχι γιατί υποτιμώ το ΕΠΑΛ, αλλά διότι ο ρόλος του κατά τη γνώμη μου, είναι να εκπαιδεύει τεχνίτες.
Αλλά τι να κάνουμε τώρα...
Είναι αμελητέα ποσότητα τα 8 άτομα που αναφέρατε,
Άσε που πιθανότατα ο κόπος που καταβάλλει κάποιος και η ενέργεια που καταναλώνει προκειμένου να παραμείνει συγκεντρωμένος εκεί, είναι σημαντικά μεγαλύτερος απ ότι σε ένα Γενικό Λύκειο.
Τέλος, πρόκειται για δημοσιοποιημένο νόμο, μπορούν να τον μάθουν όλοι όσοι ενδιαφέρονται, και επομένως όλα ηθικά και έντιμα ( ασχέτως του ότι θυμίζω πως προσωπικά διαφωνώ με τον νόμο).

[apri]

Ξέρετε αυτό που ισχυρίζεστε δεν μπορεί να ισχύει, διότι ο ιδιωτικός τομέας είναι αυτός που φέρνει όποιο χρήμα εισάγεται στη χώρα.
Κανένας άλλος δεν υπάρχει για να φέρει χρήμα μέσα στη χώρα, συνεπώς δεν είναι δυνατόν να χαρακτηριστεί η δράση του ως "περισσότερο ζημιογόνος απ ότι επωφελής".

Όταν αυτός ο ιδιωτικός τομέας που φέρνει 10, ζημιώνει πολλαπλασίως το κράτος με τον στρεβλό τρόπο λειτουργίας του, ναι είναι περισσότερο ζημιογόνος πάρα οικονομικά επωφελής για τη χώρα.

Και λειτουργεί πιο στρεβλά από ό,τι σε άλλα κράτη κυρίως εξαιτίας της ανικανότητας και της διαπλοκής του κράτους μ' αυτόν, αλλά και για έναν πρόσθετο λόγο. Γιατί κατ' εξοχήν τα άτομα που πιστεύουν στη δύναμη του ιδιωτικού τομέα συντηρούν και ενισχύουν τη διαπλοκή και τον παρασιτισμό του, που είναι πιο εύκολος και άκοπος σε σχέση με την επιχειρηματικότητα που επενδύει στη γνώση, στην καινοτομία, στον υγιή ανταγωνισμό και την οικονομική υπευθυνότητα. Ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα δεν θέλει, δυσκολεύεται, επαναπαύεται και εν τέλει, δεν μπορεί, γιατί πρέπει να αλλάξει εντελώς νοοτροπία.

[leon.]

Οπότε στον ιδιώτη παραχωρήθηκε η δραστηριότητα ( πολιτική που επιλέχθηκε από την κοινωνία και το κράτος), ο ιδιώτης δραστηριοποιείται, ο ιδιώτης φέρνει το χρήμα.
Πολύ απλό.
Αν δραστηριοποιείτο το κράτος, το χρήμα θα το έφερνε το κράτος.
Τώρα που δραστηριοποιείται ο ιδιώτης, το χρήμα το φέρνει ο ιδιώτης.
Είπαμε άλλωστε: "Όποιος ελέγχει τα μέσα παραγωγής..."

Μπερδεύεις κάποια πράγματα. Για να τα ξεκαθαρίσουμε.

Ο πλούτος είτε υπάρχει ως αρχική μορφή κεφαλαίου (υπέδαφος γη θάλασσα) κι είναι κρατικός είτε παράγεται μέσω της εκμετάλλευσης του αρχικού κεφαλαίου και συνάμα της ανθρώπινης εργασίας. Η ανθρώπινη εργασία που παράγει πλούτο κι αυτή (απ' την εκμετάλλευση του αρχικού κεφαλαίου) αναφέρεται στους εργάτες. Καρπώνονται, λοιπόν, αυτοί τον πλούτο που παράγουν; Όχι. Ποιος τον καρπώνεται αφού κανέναν άλλον δεν αναφέραμε μέχρι στιγμής; Πάμε ξανά να τον βρούμε τον τύπο. Μέσω, λοιπόν, της υπεραξίας (οι εργάτες εργάζονται τζάμπα πολλές ώρες καθώς ο πλούτος που παράγουν δεν πάει σ' αυτούς, αλλά μόνον ένα ελάχιστο μέρος του που αντιστοιχεί και στις ελάχιστες ώρες που δεν εργάζονται τζάμπα) ένας τύπος εκμεταλλεύεται τη δουλειά τους και καρπώνεται τον πλούτο που παράγουν. Ποιος είναι αυτός, λοιπόν, ο επιτήδειος; Είναι εκείνος που του παραχωρήθηκε η κρατική άδεια λειτουργίας των μέσων παραγωγής (που αναφέρεσαι στα τελευταία μηνύματα). Χωρίς την κρατική άδεια λειτουργίας κανένα μέσο παραγωγής δεν έχει και δε μπορεί να ελέγξει. Πώς την απόχτησε την άδεια; Με βρώμικη συναλλαγή με υπουργό. Θα σου δώσω ως υπουργός την άδεια να εκμεταλλευτείς το αρχικό κεφάλαιο (τον κρατικό πλούτο εδάφους-υπεδάφους) μέσω βιομηχανιών ξενοδοχειακών μονάδων κτλ (τα μέσα παραγωγής) κι εσύ θα μου δώσεις τα μισά κέρδη. Εργάστηκε ο υπουργός ή ο ιδιώτης καθόλου για τον παραγόμενο πλούτο; Όχι. Οι εργάτες τον παρήγαγαν με την εργασία τους πάνω στο αρχικό κρατικό κεφάλαιο και πήραν να μην πω τι αφού τους φάγαν και την υπεραξία έχοντάς τους να δουλεύουν τζάμπα (σκλάβοι δηλαδή) για τη συντριπτική πλειοψηφία του ωραρίου χάριν του ιδιώτη του συνάψαντα τη συμφωνία με τον υπουργό. Και τι κάνει ο ιδιώτης τώρα που κατέχει (μετά τη σχετική κρατική άδεια) τα μέσα παραγωγής (που λες κι εσύ); Κοκορεύεται ότι παράγει πλούτο... Τι κάνει στην πραγματικότητα; Τίποτα απολύτως πλην της εκμετάλλευσης σα δούλων των εργατών και των τιμημένων συμφωνιών με υπουργούς αναπτύξεως.

[athanasiad]

Όταν αυτός ο ιδιωτικός τομέας που φέρνει 10, ζημιώνει πολλαπλασίως το κράτος με τον στρεβλό τρόπο λειτουργίας του, ναι είναι περισσότερο ζημιογόνος πάρα οικονομικά επωφελής για τη χώρα.

Και λειτουργεί πιο στρεβλά από ό,τι σε άλλα κράτη κυρίως εξαιτίας της ανικανότητας και της διαπλοκής του κράτους μ' αυτόν, αλλά και για έναν πρόσθετο λόγο. Γιατί κατ' εξοχήν τα άτομα που πιστεύουν στη δύναμη του ιδιωτικού τομέα συντηρούν και ενισχύουν τη διαπλοκή και τον παρασιτισμό του, που είναι πιο εύκολος και άκοπος σε σχέση με την επιχειρηματικότητα που επενδύει στη γνώση, στην καινοτομία, στον υγιή ανταγωνισμό και την οικονομική υπευθυνότητα. Ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα δεν θέλει, δυσκολεύεται, επαναπαύεται και εν τέλει, δεν μπορεί, γιατί πρέπει να αλλάξει εντελώς νοοτροπία.

Αυτόε ο ιδιωτικός τομέας, είναι Ο ΜΟΝΟΣ που φέρνει χρήματα στη χώρα αυτή τη στιγμή που μιλάμε.
Θέλει η Ελλάδα να τον αλλάξει?
Είναι ελέυθερη να το κάνει
"Ο δρόμος ανοικτός, και τα σκυλιά δεμένα"
Τι την εμποδίζει?
Μήπως την εμποδίζει αυτό που την εμποδίζει να περιστείλλει την φοροδιαφυγή?
Να προσλαμβάνει τυος υπαλλήλους του κράτους χωρίς μέσο?
Ας μην επεκταθούμε...
Όλοι και όλες καταλαβαίνουμε νομίζω.

[leon.]

Υ.Γ. Και κάτι που ξέχασα: Γραπτός διαγωνισμός, και γραπτός διαγωνισμός  μου λέτε.
Και οι προσληφθέντες με γραπτό διαγωνισμό, είναι μία στατιστικώς αμελητέα ποσότητα.
Και επιπλέον, έχουν γίνει προ πολλού "ο σάκκος του μποξ" και οι "καρπαζοεισπράκτορες" της μεγάλης πλειοψηφίας της χώρας ( αδίκως).
Και επιμένετε ότι το να βρεθεί κανείς σε αυτή τη θέση ( έχοντας ασχοληθεί, και επιτύχει, και υπηρετήσει στην επαρχία, κλπ), είναι απόδειξη του ότι είναι "ο καλύτερος".
Εντάξει απόψεις είναι αυτές.
Εγώ πάντως βλέπω, ότι όποτε μετράει το κράτος τους υπαλλήλους του, του "περισσεύουν όσοι έχουν λιγότερο μέσον" ( και αυτοί που πήγαν με γραπτό διαγωνισμό(*), δεν έχουν μέσον κατά τεκμήριο.)

(*) Μία ισχνή ( στα όρια του αμελητέου) μειοψηφία.

Εγώ φταίω που δε μπορούσες να περάσεις;

[apri]

Αυτόε ο ιδιωτικός τομέας, είναι Ο ΜΟΝΟΣ που φέρνει χρήματα στη χώρα αυτή τη στιγμή που μιλάμε.

Αυτός ο ιδιωτικός τομέας είναι που κατ' εξοχήν ζημιώνει τη χώρα κι έχει αυξήσει το χρέος της.

Αυτό που εμποδίζει την Ελλάδα να τον αλλάξει είναι η κακή νοοτροπία του κράτους που προτιμά να διαπλέκεται, του ιδιωτικού τομέα που προτιμά να παρασιτεί και των πολιτών που ενώ βλέπουν ότι βλάπτεται έτσι το κοινό συμφέρον, βολεύονται και δεν επιζητούν υγιέστερη λειτουργία του.

[athanasiad]

Μπερδεύεις κάποια πράγματα. Για να τα ξεκαθαρίσουμε.

Ο πλούτος είτε υπάρχει ως αρχική μορφή κεφαλαίου (υπέδαφος γη θάλασσα) κι είναι κρατικός είτε παράγεται μέσω της εκμετάλλευσης του αρχικού κεφαλαίου και συνάμα της ανθρώπινης εργασίας. Η ανθρώπινη εργασία που παράγει πλούτο κι αυτή (απ' την εκμετάλλευση του αρχικού κεφαλαίου) αναφέρεται στους εργάτες. Καρπώνονται, λοιπόν, αυτοί τον πλούτο που παράγουν; Όχι. Ποιος τον καρπώνεται αφού κανέναν άλλον δεν αναφέραμε μέχρι στιγμής; Πάμε ξανά να τον βρούμε τον τύπο. Μέσω, λοιπόν, της υπεραξίας (οι εργάτες εργάζονται τζάμπα πολλές ώρες καθώς ο πλούτος που παράγουν δεν πάει σ' αυτούς, αλλά μόνον ένα ελάχιστο μέρος του που αντιστοιχεί και στις ελάχιστες ώρες που δεν εργάζονται τζάμπα) ένας τύπος εκμεταλλεύεται τη δουλειά τους και καρπώνεται τον πλούτο που παράγουν. Ποιος είναι αυτός, λοιπόν, ο επιτήδειος; Είναι εκείνος που του παραχωρήθηκε η κρατική άδεια λειτουργίας των μέσων παραγωγής (που αναφέρεσαι στα τελευταία μηνύματα). Χωρίς την κρατική άδεια λειτουργίας κανένα μέσο παραγωγής δεν έχει και δε μπορεί να ελέγξει. Πώς την απόχτησε την άδεια; Με βρώμικη συναλλαγή με υπουργό. Θα σου δώσω ως υπουργός την άδεια να εκμεταλλευτείς το αρχικό κεφάλαιο (τον κρατικό πλούτο εδάφους-υπεδάφους) μέσω βιομηχανιών ξενοδοχειακών μονάδων κτλ (τα μέσα παραγωγής) κι εσύ θα μου δώσεις τα μισά κέρδη. Εργάστηκε ο υπουργός ή ο ιδιώτης καθόλου για τον παραγόμενο πλούτο; Όχι. Οι εργάτες τον παρήγαγαν με την εργασία τους πάνω στο αρχικό κρατικό κεφάλαιο και πήραν να μην πω τι αφού τους φάγαν και την υπεραξία έχοντάς τους να δουλεύουν τζάμπα (σκλάβοι δηλαδή) για τη συντριπτική πλειοψηφία του ωραρίου χάριν του ιδιώτη του συνάψαντα τη συμφωνία με τον υπουργό. Και τι κάνει ο ιδιώτης τώρα που κατέχει (μετά τη σχετική κρατική άδεια) τα μέσα παραγωγής (που λες κι εσύ); Κοκορεύεται ότι παράγει πλούτο... Τι κάνει στην πραγματικότητα; Τίποτα απολύτως πλην της εκμετάλλευσης σα δούλων των εργατών και των τιμημένων συμφωνιών με υπουργούς αναπτύξεως.

Συνεπώς, μέσω αυτών των διαδικασιών, ο ιδιώτης δραστηριοποιείται και ο ιδιώτης φέρνει το χρήμα.
Είναι πολύ απλό, αν και φυσικά θα μπορούσε να φέρνει το χρήμα και το κράτος αν δραστηριοποιείτο αυτό ( όπως συνέβαινε και συμβαίνει  σε κομμουνιστικά και σοσιαλιστικά καθεστώτα).
Στην Ελλάδα δραστηριοποιείται ο ιδιώτης ( με άδεις κλπ φυσικά, και με εκμετάλλευση του εργαζομένου), οπότε ο ιδιώτης φέρνει το χρήμα.
Ο εργαζόμενος παράγει, αλλά η οργάνωση των μέσων παραγωγής ( που για να λειτουργήσουν χρειάζονται εργαζόμενους εννοείται) γίνεται από τον ιδιώτη.
Αυτή η οργάνωση, λέγεται "έλεγχος μέσων παραγωγής".

Υ.Γ. Καλώς ή κακώς, το κράτος φαίνεται να υποχωρεί στην Ελλάδα, στα "πολύ βασικά" καθήκοντά του: Στρατός, Αστυνομία, δικαστικό σώμα, Υπουργείο Εξωτερικών ( και κάποια γραφειοκρατική δομή, καθώς και κάμποσοι ρουσφετολογικοί μηχανισμοί).
Μεγάλα κομμάτια ( Υγεία-παιδεία πχ), ψάχνει τρόπους να τους ξεφορτωθεί.
Και επειδή τυπικά δεν θέλει να τους καταργήσει πλήρως, τους ρεζιλεύει συστηματικά.
Εγώ λυπάμαι γι αυτό, και διαφωνώ.
Αλλά αυτή η πολιτική επικράτησε.
Και γι αυτό έγιναν "καρπαζοεισπράκτορες" αυτόι που στα σίγουρα δεν έπρεπε να γίνουν ( οι ελάχιστοι που δεν μπήκαν με μέσον ή μέσω ειδικών ιδιότυπων πινάκων και διατάξεων).
Προσέξτε μην "Τρίβετε τα μάτια σας" κάποια στιγμή, και από "ο καλύτερος που μπήκε με γραπτό" γίνετε " Αυτός που έφυγε για να μείνει ο έχων περισσότερο μέσον".