Σχολικές Εκδρομές

[ppil]

Νομίζω πως διαφωνώ με όλους, αλλά συμφωνώ με τον νόμο. Θεωρώ αυτονόητο πως, όταν ο εκπαιδευτικός συνοδεύει μαθητές σε πολυήμερη εκδρομή, φέρει ο ίδιος την πλήρη και αποκλειστική ευθύνη για την ασφάλειά τους. Η ευθύνη αυτή δεν μπορεί να επιμεριστεί ούτε να μεταφερθεί στους γονείς, οι οποίοι, εύλογα, απουσιάζουν. Ο εκπαιδευτικός, στην πράξη, καλείται να υποκαταστήσει πλήρως τον γονέα, να εποπτεύσει ανηλίκους 24 ώρες το 24ωρο, να προλάβει κάθε πιθανό κίνδυνο και να διαχειριστεί κάθε παρέκκλιση — ακόμη και εκείνες που πηγάζουν από χρόνια ελλείμματα οικογενειακής διαπαιδαγώγησης. Αποδέχομαι δηλ. απολύτως αυτή την ευθύνη. Δεν τη θεωρώ άδικη ή υπερβολική. Δεν διανοούμαι να μεθύσει μαθητής υπό την εποπτεία μου και να πως πως φταίει η μάνα του που τον κακόμαθε.

Είναι όμως μια ευθύνη που δεν μπορεί να ασκηθεί ουσιαστικά με τα μέσα που διαθέτουμε, στις συνθήκες που επικρατούν και με τις απαιτήσεις που τίθενται από την κοινωνία και την πολιτεία. Ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο επιλέγω σταθερά και συνειδητά να μη συμμετέχω σε πολυήμερες εκδρομές. Ο νόμος μου δίνει το δικαίωμα να το κάνω, γι΄αυτό είναι δίκαιος. Δεν μπορώ να αναλάβω μια ευθύνη την οποία αναγνωρίζω ως δική μου, όταν παράλληλα γνωρίζω ότι δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός τρόπος να την ασκήσω με ασφάλεια, νομική κάλυψη και παιδαγωγική ισορροπία. Πρόκειται για μια απόφαση όχι άρνησης, αλλά ακέραιης ανάληψης της ευθύνης — και, κατ’ επέκταση, της απόφασης να μην την αναλαμβάνω όταν οι συνθήκες δεν το επιτρέπουν.

[PDE ads]

[leon.]

Αν ο νόμος σε οδηγεί στη ρητή άρνηση συνοδείας τότε ο νόμος είναι άχρηστος. Οπότε δεν έχει νόημα να προβλέπονται εκδρομές πέραν του σχολικού ωραρίου.

[ppil]

Ο νόμος είναι μια χαρά, επειδή μου επιτρέπει αν θέλω να μην συμμετέχω σε εκδρομή δήθεν εκπαιδευτική που είναι όμως "γιούρια" σε εμπορικά κέντρα και κέντρα διασκεδάσεως, που οι συνοδοί θέλουν να ζήσουν την τρελιάρικη εφηβεία που έζησαν ή στερήθηκαν ΑΛΛΑ που μου επιτρέπει να συμμετέχω ίσως σε εκδρομή ομίλου, με συνοδούς της ίδιας νοοτροπίας και μαθητές που ενδιαφέρονται για την ουσία και όχι για την απόδραση.
Ο νόμος είναι σωστός γιατί αναγνωρίζει ότι δεν είναι όλες οι εκδρομές ίδιες, ούτε στο περιεχόμενο, ούτε στον σκοπό, ούτε στην ποιότητα. Μου επιτρέπει να διακρίνω και να επιλέγω.

[Έσπερος]

Ο νόμος είναι μια χαρά, επειδή μου επιτρέπει αν θέλω να μην συμμετέχω σε εκδρομή δήθεν εκπαιδευτική που είναι όμως "γιούρια" σε εμπορικά κέντρα και κέντρα διασκεδάσεως, που οι συνοδοί θέλουν να ζήσουν την τρελιάρικη εφηβεία που έζησαν ή στερήθηκαν ΑΛΛΑ που μου επιτρέπει να συμμετέχω ίσως σε εκδρομή ομίλου, με συνοδούς της ίδιας νοοτροπίας και μαθητές που ενδιαφέρονται για την ουσία και όχι για την απόδραση.
Ο νόμος είναι σωστός γιατί αναγνωρίζει ότι δεν είναι όλες οι εκδρομές ίδιες, ούτε στο περιεχόμενο, ούτε στον σκοπό, ούτε στην ποιότητα. Μου επιτρέπει να διακρίνω και να επιλέγω.

ΔενΔεν θα έλεγα ότι είναι ακριβώς μια χαρά, επειδή αφήνει κάπως λάσκα τις εκπαιδευτικές επισκέψεις «στα πλαίσια του αναλυτικού προγραμματος» που είναι ένα πρόσχημα για μετακινήσεις ολόκληρων τάξεων γυμνασίων. Σίγουρα όμως δεν αναγκάζει κάποιο να διοργανώσει τέτοιες επισκέψεις-εκδρομές, ούτε να συνοδεύσει. Το γεγονός ότι οι πολυήμερες έχουν κατέβει πλέον και στη Β Γυμνασίου, ας μην το πετάμε στην αξιολόγηση. Ένα σωρό εκπαιδευτικα πράγματα μπορεί να γίνουν, έστω και με το φτηνό πρόσχημα της (αυτό)αξιολόγησης, αλλά δεν είναι κι ότι σκοτώνονται όλοι οι συνάδελφοι γι αυτα. Οι πολυήμερες εκδρομές περισσότερο σαν μέσο χειραγώγησης των μαθητών μου φαίνονται, οτσν τις διοργανώνουν διευθυντές για να φαίνονται καλοί στους μαθητες, για να αποτρέπουν καταλήψεις, να κρατάνε τα παιδιά απασχολημένα με αυτόν τον… ευγενή σκοπό. Ή μέσο μαθητοπατερισμού, όταν τις κυνηγούν «συνάδελφοι». Και σαν δικαιολογία, πάντα «για τα παιδιά». Λες και είναι ένα αυτονόητο δικαίωμα στα 13 και τα 14 να σε συνοδεύει ενήλικας επαγγελματίας για να διανυκτερεύεις μακριά από το σπίτι σου.

Για τον νόμο, η ppil προφανώς επιβεβαιώνει αυτό που είπα κι εγω. Πώς φανταζόμαστε συνοδεία ανηλίκων χωρίς δική μας ευθύνη; Τι αλλαγή στον νόμο περιμένουμε; Σίγουρα είμαστε σάκος του μποξ, με την έννοια ότι δεν θα ασχοληθεί κανεις με το ποιος πούλησε αλκοολ στο ανήλικο, αλλά θα την πληρώσουμε εμείς. Ή
κάτι άλλα αίσχη με δημόσιους χώρους αναψυχής που γίνονται ατυχήματα και ποτέ δεν ευθύνεται ο υπεύθυνος του έργου ή ο δήμος, αλλά οι εκπαιδευτικοί καταδικάζονται. Σίγουρα είναι πλέον χρήσιμη η δυνατότητα αποκλεισμού μαθητών, όμως κι αυτή δεν μπορεί να τεκμηριωθεί αυθαίρετα. Εγω έχω πχ μαθητες που είναι επιφοβοι αλλά δρν έχουν ώς τώρα σοβαρές αποβολές στο σχολείο (πέρα από 3-4 ωριαίες), γιατί είναι παραβατικοί εκτός σχολείου, αλλά εγω δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω τα τοπικά κουτσομπολιά για να τους αποκλείσω προληπτικά. Εν μέρει δηλαδή κάτι γινετσι αλλά κάνοντας ένα υποθετικο σενάριο του να γινόταν μια τετοια συζήτηση για δική μας εκδρομή, αυτά τα παιδιά δεν θα μπορούσαμε να τα αποκλείσουμε.