Λατινικά Γ' Λυκείου

[Κaterina]

Από τα ελλειπτικά και απρόσωπα αναφέρεις μόνο όσα είναι στην ύλη, δηλ.όσα συναντάς σε κείμενα.
Προσωπικά δίνω σε ξεχωριστό πίνακα μόνο την κλίση του memini που το συναντάμε αρκετά συχνά μέσα στα κείμενα.
Τα ρήματα της γ' συζυγίας σε -io τα έχουν διδαχθεί ήδη από την β', οπότε χρειάζεται μόνο μια επανάληψη στην κλίση τους και επισήμανση φυσικά των ρημάτων αυτής της κατηγορίας μέσα στα κείμενα.
Τα ανώμαλα ρήματα τα κάνω όταν τα συναντώ μέσα στο κείμενο, αφού όμως  ολοκληρώσω τουλάχιστον την υποτακτική και την προστακτική για να δίνω ολοκληρωμένους τους πίνακες.
 

[PDE ads]

[Ντινάκι]

Να'σαι καλά Κατερίνα...πλήρως κατατοπιστική!!!!!

[ele@n]

Στην εκφορά του ποιητικού αιτίου έχουμε a, ab, abs + αφαιρετική για τα έμψυχα.Ab για όσα ονόματα αρχίζουν από φωνήεν, a για όσα ονόματα αρχίζουν από σύμφωνο. Ti συμβαίνει με το "h" και το ποιητικό του αίτιο είναι π.χ. ab Hercules, ab hostibus, ab hominibus; Δεν προφερόταν;....Δεν μπορώ να βρω πουθένα απάντηση....

[Sali]

Στην εκφορά του ποιητικού αιτίου έχουμε a, ab, abs + αφαιρετική για τα έμψυχα.Ab για όσα ονόματα αρχίζουν από φωνήεν, a για όσα ονόματα αρχίζουν από σύμφωνο. Ti συμβαίνει με το "h" και το ποιητικό του αίτιο είναι π.χ. ab Hercules, ab hostibus, ab hominibus; Δεν προφερόταν;....Δεν μπορώ να βρω πουθένα απάντηση....

Ele@n, ιδού δύο απαντήσεις από εγκυρότατες πηγές:
1. [Ερ. Σκάσση, Ιστορική Γραμματική της Λατινικής Γλώσσης, σημ. 942, σελ. 374]: "Η πρόθ. a κατά τους κλασσικούς χρόνους ετίθετο προ λέξεων αρχομένων από συμφώνων (ιδία του b f m p t v), η ab έκειτο προ φων. ή του h (...) και προ των συμφώνων (d l n r s και του συμφωνοειδούς i [j], ουχί σπανίως δε προ του c t και σπανιώτ. προ του b v m f p g p). Τέλος η abs (ήτις προεφέρετο ap-s...) τίθεται προ του t, ως ... abs terra, abstineo και ιδία και εν συνδυασμώ abs te αλλά και a te [όχι όμως ab te] και σπανιώτερον προ του c q (...)".

2. [Oxford Latin Dictionary, Oxford 1968, s.v. ab, abs, a]: "ab used normally before vowels and h, commonly before liquids, sibilants, nasals, and consonantal i, occasionally before other consonants; abs or aps sometimes before t, also c and q".

[PDE ads]

[Sali]

Όσο για το H (h), ο Σκάσσης (σελ. 8, σημ. β΄) μας λέει ότι "δεν είναι γράμμα κατά τους ρωμαίους Γραμματικούς αλλά nota aspirationis (σημείον ελαφρού δασέος πνεύματος μόλις ακουομένου εν τη αρχή της λέξεως και έτι ολιγώτερον εν τω μέσω αυτής): Homerus (hομέρους), charta (khάρτα πρβλ. νεοελλ. κάρτα)...". Συνεπώς, το h προφερόταν και μετά το b - δεν υπήρχε λόγος να μην προφέρεται.

[ele@n]

Ele@n, ιδού δύο απαντήσεις από εγκυρότατες πηγές:
1. [Ερ. Σκάσση, Ιστορική Γραμματική της Λατινικής Γλώσσης, σημ. 942, σελ. 374]: "Η πρόθ. a κατά τους κλασσικούς χρόνους ετίθετο προ λέξεων αρχομένων από συμφώνων (ιδία του b f m p t v), η ab έκειτο προ φων. ή του h (...) και προ των συμφώνων (d l n r s και του συμφωνοειδούς i [j], ουχί σπανίως δε προ του c t και σπανιώτ. προ του b v m f p g p). Τέλος η abs (ήτις προεφέρετο ap-s...) τίθεται προ του t, ως ... abs terra, abstineo και ιδία και εν συνδυασμώ abs te αλλά και a te [όχι όμως ab te] και σπανιώτερον προ του c q (...)".

2. [Oxford Latin Dictionary, Oxford 1968, s.v. ab, abs, a]: "ab used normally before vowels and h, commonly before liquids, sibilants, nasals, and consonantal i, occasionally before other consonants; abs or aps sometimes before t, also c and q".

Sali, σ' ευχαριστώ πολύ...Τη διαφοροποίηση αυτή δεν μας την είχαν μάθει ούτε καν στο Πανεπιστήμιο...Ο διαχωρισμός που λέμε στους μαθητές για φωνήεντα και σύμφωνα δεν ισχύει;;;;;Δηλαδή πρέπει να λέμε ab duce και όχι a duce;;;;;

[apri]

Ο διαχωρισμός που λέμε στους μαθητές για φωνήεντα και σύμφωνα δεν ισχύει;;;;;
Δηλαδή πρέπει να λέμε ab duce και όχι a duce;;;;;

O διαχωρισμός που αναφέρεις, ισχύει γενικά.
Ωστόσο, κάποιοι συγγραφείς, ιδίως του πεζού λόγου, χρησιμοποιούσαν το ab μπροστά και από σύμφωνα.
H τάση ήταν να το αποφεύγουν όταν η επόμενη λέξη ξεκινούσε από χειλικό σύμφωνο (b, p, v, f), ενώ να το προτιμούν μπροστά από τα ημίφωνα (j, s, υγρά-έρρινα) και τα οδοντικά (t, d).

Τουλάχιστον με βάση την παρακάτω μελέτη πάνω στο θέμα, δεν φαίνεται να υπήρχε πάντως κάποιος αυστηρός κανόνας χρήσης του ενός ή του άλλου τύπου προ συμφώνου (δες κυρίως στη σελίδα 355 που υπάρχει σχετικός πίνακας).
http://www.rhm.uni-koeln.de/120/Kollmann.pdf

[Sali]

Sali, σ' ευχαριστώ πολύ...Τη διαφοροποίηση αυτή δεν μας την είχαν μάθει ούτε καν στο Πανεπιστήμιο...Ο διαχωρισμός που λέμε στους μαθητές για φωνήεντα και σύμφωνα δεν ισχύει;;;;;Δηλαδή πρέπει να λέμε ab duce και όχι a duce;;;;;

Όχι βέβαια. Ο κανόνας είναι να λέμε a duce, ενώ το ab duce λέγεται, αλλά σπανίζει. Και οι δύο πηγές που παρέθεσα το ίδιο λένε σχετικά με τη χρήση των a, ab.

[Sali]

Ο διαχωρισμός που λέμε στους μαθητές για φωνήεντα και σύμφωνα δεν ισχύει;;;;;
Δηλαδή πρέπει να λέμε ab duce και όχι a duce;;;;;

O διαχωρισμός που αναφέρεις, ισχύει γενικά.
Ωστόσο, κάποιοι συγγραφείς, ιδίως του πεζού λόγου, χρησιμοποιούσαν το ab μπροστά και από σύμφωνα.
H τάση ήταν να το αποφεύγουν όταν η επόμενη λέξη ξεκινούσε από χειλικό σύμφωνο (b, p, v, f), ενώ να το προτιμούν μπροστά από τα ημίφωνα (j, s, υγρά-έρρινα) και τα οδοντικά (t, d).

Τουλάχιστον με βάση την παρακάτω μελέτη πάνω στο θέμα, δεν φαίνεται να υπήρχε πάντως κάποιος αυστηρός κανόνας χρήσης του ενός ή του άλλου τύπου προ συμφώνου (δες κυρίως στη σελίδα 355 που υπάρχει σχετικός πίνακας).
http://www.rhm.uni-koeln.de/120/Kollmann.pdf

Apri, πολύ καλός ο σύνδεσμος που μας παρέθεσες. Σε ευχαριστούμε!

[ele@n]

Σας ευχαριστώ και τους δυο.....!!!!

[diamantisia]

Καλημέρα σας!θα μπορούσατε να μου πείτε σε ποιο κείμενο βρίσκεστε στα λατινικά γ λυκείου;και ποια συντακτικά και γραμματικά φαινόμενα έχετε κάνει μέχρι τώρα;
Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

[diamantisia]

σε ιδιαίτερο μάθημα

[ele@n]

Καλημέρα σας!θα μπορούσατε να μου πείτε σε ποιο κείμενο βρίσκεστε στα λατινικά γ λυκείου;και ποια συντακτικά και γραμματικά φαινόμενα έχετε κάνει μέχρι τώρα;
Ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.

Σε μάθημα από το καλοκαίρι (πολύ καλού επιπέδου) βρισκόμαστε στην 32 και ακολουθώντας τη μελέτη των συντακτικών φαινομένων του βιβλίου έχουμε φτάσει ως και το γερούνδιο.
Σε μάθημα χειμερινό βρίσκομαι στην αρχή της 25, γραμματική ζοριζόμαστε να κάνουμε επανάληψη την ύλη της

[sofoulitsa]

Καλησπέρα! Έχω μια απορία σε ένα σημείο στη σύνταξη του κειμένου 25. Στη φράση "Opibus urbis nolite confidere" το opibus είναι αφαιρετική οργανική του μέσου ή αντικείμενο του confidere σε πτώση δοτική; Στο λεξικό του Κουμανούδη αναφέρεται ότι το confidere συντάσσεται με δοτική, άρα ίσως στέκει. Αλλά εδώ το opibus τι από τα δύο είναι, δοτική ή αφαιρετική πληθυντικού; Έχω μπερδευτεί πολύ σ' αυτό το σημείο, γιατί δεν έχω και πολλά βιβλία στο σπίτι ώστε να το ελέγξω και στο ίντερνετ δεν ξέρω ποιες πηγές είναι αξιόπιστες. Ευχαριστώ!