Λατινικά Γ' Λυκείου

[elli2702]

α) a qua, εμπρόθετο, γιατί λογαριάζεται ως πράγμα προσωποποιημένο. Απλή αφαιρετική, όταν πρόκειται για πράγμα: Achilles telo interfectus est, ο Αχ. σκοτώθηκε από βέλος.

β) Σε πλάγιο λόγο, αφού ήδη βρίσκεται σε πλαίσια πλάγιου λόγου: si epistula inercepta sit.

γ) Ασφαλώς και θα δηλωθεί, εφόσον το Pisaurum θα είναι πλέον κατηγορούμενο του αντικειμένου: nam civitatem Pisaurum dicunt.

δ) Στο συγκεκριμένο παράδειγμα δεν βλέπω πώς μπορεί να αλλάξει το fores. Στην παθητική σύνταξη του κειμένου είναι αιτιατική πληθυντικού ως υποκ. του reserari, ενώ στην ενεργητική σύνταξη παραμένει στην ίδια πτώση και στον ίδιο αριθμό ως αντικείμενο του reserare: is domesticos iussit fores reserare eosque intromittere. Όλα αυτά, εφόσον και μόνον αναφέρεσαι στη σύνταξη ρημάτων σαν το iubeo με ενεργητικό ή με παθητικό απαρέμφατο. Αλλά αν έχεις κάτι άλλο στο μυαλό σου, καλό θα ήταν να γίνεις πιο σαφής.

σ ευχαριστω πολυ για την απαντηση.στο δ ηθελα απλα να μαθω αν θα συμπεριλαμβανεται στις αλλαγες που ζητανε δλδ αν οι αλλαγες ειναι 3 μαζι με το fore  θα βαλουν 3 η 2?
και μια διευκρινιση οι συμπερασματικες και οι αναφορ-συμπερασματικες ειναι στην υλη?

[PDE ads]

[Aequitas]

Το όνομα terra δε μπορεί να θεωρηθεί και συνεκδοχικά " οι κάτοικοι της χώρας" , οπότε να πάμε σε περίπτωση περιληπτικού ουσιαστικού , άρα να πρέπει να γίνει εμπρόθετα η εκφορά του ποιητικού αιτίου ;

[Sali]

Το όνομα terra δε μπορεί να θεωρηθεί και συνεκδοχικά " οι κάτοικοι της χώρας" , οπότε να πάμε σε περίπτωση περιληπτικού ουσιαστικού , άρα να πρέπει να γίνει εμπρόθετα η εκφορά του ποιητικού αιτίου ;

Φυσικά και το terra δεν δηλώνει τους κατοίκους μιας χώρας. Ωστόσο, συχνά λειτουργεί, επαναλαμβάνω, ως πράγμα προσωποποιημένο, ως μάνα που γεννάει (όπως εδώ). Το κείμενο είναι σαφές: quae te genuit atque aluit (με την ευκαιρία, σου θυμίζω ότι στη Λατινική τα περισσότερα ονόματα δέντρων και φυτών είναι θηλυκά, ακριβώς διότι "γεννούν"). Η γη, ως προσωποποιημένη, έχει παιδιά και γονείς (terrae filius, terrae parentes). Τα προσωποποιημένα πράγματα λοιπόν (ακόμα και αφηρημένες έννοιες), ως ποιητικά αίτια, μπορούν κάλλιστα να εκφέρονται εμπροθέτως. Πρόσεξε άλλο ένα παράδειγμα: a fortuna deserti sumus, εγκαταλειφθήκαμε από την τύχη. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει κανένας λόγος να δηλωθεί εδώ το ποιητικό αίτιο απρόθετα.

[labr0s]

Ανάλυση μετοχής σε πρόταση και αντίστροφα, ενεργητική σε παθητική σύνταξη και αντίστροφα, απαγόρευση, β΄ όρος σύγκρισης, υποθετικοί λόγοι, δήλωση τόπου/χρόνου/αιτίας/μέσου/αξίας, δήλωση σκοπού, ακολουθία χρόνων, αυτοπάθεια, αλληλοπάθεια, ποιητικό αίτιο. Είμαι καλυμμένος από συντακτικές μετατροπές;

[PDE ads]

[anemona]

Φυσικά και το terra δεν δηλώνει τους κατοίκους μιας χώρας. Ωστόσο, συχνά λειτουργεί, επαναλαμβάνω, ως πράγμα προσωποποιημένο, ως μάνα που γεννάει (όπως εδώ). Το κείμενο είναι σαφές: quae te genuit atque aluit (με την ευκαιρία, σου θυμίζω ότι στη Λατινική τα περισσότερα ονόματα δέντρων και φυτών είναι θηλυκά, ακριβώς διότι "γεννούν"). Η γη, ως προσωποποιημένη, έχει παιδιά και γονείς (terrae filius, terrae parentes). Τα προσωποποιημένα πράγματα λοιπόν (ακόμα και αφηρημένες έννοιες), ως ποιητικά αίτια, μπορούν κάλλιστα να εκφέρονται εμπροθέτως. Πρόσεξε άλλο ένα παράδειγμα: a fortuna deserti sumus, εγκαταλειφθήκαμε από την τύχη. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει κανένας λόγος να δηλωθεί εδώ το ποιητικό αίτιο απρόθετα.

Η χώρα που σε γέννησε και σ ανάθρεψε.Δεν ξέρω.Προτιμώ την απρόσωπη αφαιρετική.

[Sali]

Η χώρα που σε γέννησε και σ ανάθρεψε.Δεν ξέρω.Προτιμώ την απρόσωπη αφαιρετική.

Μάλλον εννοείς "απρόθετη". Ιωάννα, το συζητούμενο δεν είναι θέμα προσωπικής προτίμησης αλλά θέμα σωστής χρήσης. Δες το σχολικό βιβλίο, μάθημα 15, παρατήρηση 5 και τη σχολική Γραμματική, 144, 5. Ο κανόνας είναι σαφέστατος: όταν πρόκειται για πράγμα προσωποποιημένο, γίνεται χρήση της εμπρόθετης αφαιρετικής για τη δήλωση του ποιητικού αιτίου. Εφόσον αυτό δεν αμφισβητείται, πού έγκειται ο σκεπτικισμός σου; Δεν είναι ηλίου φαεινότερον ότι εδώ η λ. terra προσωποποιείται, αφού αποκτά ανθρώπινες ιδιότητες (γεννάει και ανατρέφει); Δεν νομίζω ότι διαφωνείς σ' αυτό. Αφού λοιπόν μιλάμε για πράγμα προσωποποιημένο, γιατί να έχουμε πρόβλημα στην εφαρμογή του κανόνα;

[anemona]

Ίσως το θεώρησα ως πράγμα μόνο.Ουσιαστικό.Αλλά έχεις δίκιο τελικά.Θα το διορθώσω στις σημειώσεις μου.Ευχαριστώ.

[elli2702]

καλησπερα μπορει καποιος να μου απαντησει
 α) αν στη βαθμολογηση που δινουν συμπεριλαμβανονται και οσα παραμενουν ιδια  ειχα δωσει παραδειγμα με το fores
β)αν οι συμπερασματικες και οι αναφορ-συμπερασματικες ειναι στην υλη?
γ)sed consul, cum in castra revertisset, morte multavit. γινεται συμπτυξη?
δ)αν δοθει προταση και ζητηθει να γινει με debeo και απαρεμφατο το debeo το βαζουμε παντα στο χρονο και στην εγκλιση του ρηματος?πχ.domestici haec verba Scipioni rettulerunt.  το  debeo θα γινει debent ή debuerunt?

ευχαριστω

[elli2702]

Ανάλυση μετοχής σε πρόταση και αντίστροφα, ενεργητική σε παθητική σύνταξη και αντίστροφα, απαγόρευση, β΄ όρος σύγκρισης, υποθετικοί λόγοι, δήλωση τόπου/χρόνου/αιτίας/μέσου/αξίας, δήλωση σκοπού, ακολουθία χρόνων, αυτοπάθεια, αλληλοπάθεια, ποιητικό αίτιο. Είμαι καλυμμένος από συντακτικές μετατροπές;

debeo , ευθυ σε πλαγιο (απαρεμφατικη), λατινισμο και αρση, επιθετικος ή παραθεση αναλυση.

[CHRISTOSCHRI]

-μετατροπή πλάγιου λόγου σε ευθύ και αντίστροφα
-μετατροπή υποθετικού λόγου από ένα είδος σε άλλο
-ανάλυση μετοχών
-σύμπτυξη προτάσεων σε μετοχή
-μετατροπή ενεργητικής φωνής σε παθητική και αντίστροφα
-εκφορά απαγόρευσης
-τρόπους εκφοράς του σκοπού
-γερουνδιακή έλξη (μετατροπή και αιτιολόγηση, αν είναι υποχρεωτική ή όχι)
-σύνταξη του debeo και debet και αντικατάσταση με αντίστοιχο τύπο της παθητικής περιφραστικής συζυγίας.
-διατύπωση β΄ όρου σύγκρισης με άλλο τρόπο
-χρήση του post
-χαρακτηρισμός πλάγιων πτώσεων


 Με αυτά είναι καλυμένος ένας μαθητής; Τι άλλο;

[anemona]

Τόπος-χρόνος.

[doukou]

Ειναι η γερουνδιακη ελξη μεσα στην υλη;;; Επισης, στην απαρεμφατικη συνταξη ειναι μεσα η μετατροπη και σε τελικο απαρεμφατο και σε τελικη προταση εκτοσ απο τη μετατροπη σε ειδικο απαρεμφατο;

[DioniG83]

Μία ερώτηση: Στο κείμενο 43 η πρόταση quae te genuit πώς μετατρέπεται σε μετοχή;

[Sali]

Μία ερώτηση: Στο κείμενο 43 η πρόταση quae te genuit πώς μετατρέπεται σε μετοχή;

Δεν μετατρέπεται, γιατί το ρήμα της, σε ενεργητικό παρακείμενο, δεν έχει αντίστοιχη μετοχή. Αν πάλι μετατρέψουμε τη σύνταξη σε παθητική (a qua tu genitus es), για να πάρουμε μετοχή παθητικού παρακειμένου, η αναφορική αντωνυμία δεν βρίσκεται σε ονομαστική ως υποκείμενο, όπως απαιτείται για τη σύμπτυξη.