Λατινικά Γ' Λυκείου

[Sali]

Όχι. Το ρήμα αυτό, είτε ως ενεργητικό είτε ως ημιαποθετικό, δεν μπορεί να έχει μετοχή παθητικού παρακειμένου. Το revertor μπορεί, γιατί κλίνεται και ως αποθετικό.

[PDE ads]

[Kamanina]

Σ' ευχαριστώ πολύ Sali! Έτσι το σκεφτόμουν και γω.

[Ο άνθρωπος του κάβου]

Συνάδελφοι, καλησπέρα σας! Θα μπορούσε να μου πει κάποιος την άποψή του για το βοήθημα των λατινικών από εκδόσεις Μπαχαράκη; Τα βιβλιοπωλεία της περιοχής μου δεν το έχουν, για να μπορέσω να το δω. Υπάρχει κάτι επιπλέον στο συγκεκριμένο βοήθημα; Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.

[stacey]

Κατα τη γνωμη μου ειναι πολυ καλο.εγω το χρησιμοποιω για τις γραμματικες κ συντακτικες ασκησεις καθε κειμενου.κυριως οι ασκησεις συντακτικου τυπου σε καθε κειμενο εχουν ολα τα φαινομενα που παρουσιαζονται σε καθε κειμενο.

[PDE ads]

[Ο άνθρωπος του κάβου]

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ! 

[Filso]

Για το ρήμα irascor, δίνετε τον τύπο suscensui που δανείζεται; αν ναι, ποιον τύπο θα προτιμήσουν αν ζητηθεί π.χ. Οριστική παρακείμενου;

[Sali]

Εγώ τουλάχιστον δεν κάνω κανέναν λόγο για το ρήμα irascor: (α) γιατί δεν το αναφέρει καθόλου το σχολικό εγχειρίδιο και το βιβλίο του καθηγητή, αλλά δίνει  μόνο τον τύπο iratus ως επίθετο χωρίς αναφορά στο ρήμα. Και εδώ που τα λέμε λειτουργεί όντως ως επίθετο με ομαλά μάλιστα παραθετικά (iratior, - ius/ iratissimus, -a, -um)· (β) η σχολική Γραμματική πράγματι δίνει παρακείμενο suscensui του ρ. irascor (σελ. 123), αλλά όχι το iratus ως μετοχή παρακειμένου του ίδιου ρήματος, γιατί προφανώς λαμβάνει τον τύπο suscensus ως μετοχή παρακειμένου.
Ως εκ τούτου, είμαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να ζητήσουν τύπους του ρήματος irascor είτε στην οριστική είτε σε οποιαδήποτε άλλη έγκλιση. Τόσο τα δύο σχολικά εγχειρίδια όσο και η σχολική Γραμματική έχουν δίκιο σχετικά με το iratus, το οποίο πρέπει να αποσυσχετιστεί από το ρήμα irascor.

[Sissy_LA]

Καλησπέρα! Στο κείμενο 27 το ''multo minor natu erat'' εκφράζει απόλυτη σύγκριση ή λέμε απλά ότι ο συγκριτικός βαθμός minor ενισχύεται από το multo;

[Sali]

Το δεύτερο. Δεν υπάρχει απόλυτη σύγκριση εδώ· απλώς παραλείπεται ο β΄όρος. Βέβαια, ο τρόπος με τον οποίο διατυπώνεται η παρατήρηση 3 του μαθήματος 27, είναι αλήθεια ότι δίνει λαβές για κάποιες παρερμηνείες. Λέει δηλαδή το σχολικό βιβλίο ότι έχουμε απόλυτη σύγκριση, όταν λείπει ο β΄όρος, αλλά αμέσως μετά λέει πως ο β΄όρος "εκφράζει βαθμό μεγαλύτερο από το λογικό μέτρο". (Θα συμπλήρωνα: στις περιπτώσεις αυτές ο β΄όρος είναι επίσης και αντίθετος από τον α΄όρο.) Σωστά, αλλά εδώ ο β΄όρος, που πρέπει οπωσδήποτε να συμπληρωθεί (quam Pacuvius), δεν εκφράζει το λογικό ή το αρμόζον μέτρο με το οποίο συγκρίνεται ο Άκκιος, ούτε είναι αντίθετος με τον α΄όρο.
Το πράγμα περιπλέκεται με την προσθήκη της δήλωσης περί ενίσχυσης του συγκριτικού, που κανονικά έπρεπε να είναι ξεχωριστή παρατήρηση.

Στο κείμενο αυτό απόλυτη σύγκριση εκφράζουν μόνο τα επίθετα duriora και acerbiora, τα οποία εκφράζουν βαθμό μεγαλύτερο από το λογικό ή το σύνηθες μέτρο.

[Sissy_LA]

Sali, σ'ευχαριστω πολύ!!!  Στο duriora- acerbiora, εαν ζητηθεί ο εννοουμενος β' ορος σύγκρισης, βάζουμε το aliis/ quam alia;

[xronpop]

Συνάδελφοι, πρώτη φορά διδάσκω Λατινικά φέτος σε σχολείο. Μπορείτε να μου πείτε περίπου σε ποιο σημείο της ύλης φτάνετε ως τα Χριστούγεννα; Ευχαριστώ πολύ.

[Sali]

Sali, σ'ευχαριστω πολύ!!!  Στο duriora- acerbiora, εαν ζητηθεί ο εννοουμενος β' ορος σύγκρισης, βάζουμε το aliis/ quam alia;

Κανονικά δεν θα ζητηθεί β΄όρος συγκρίσεως εδώ, γιατί η περίπτωση αυτή δεν καλύπτεται ούτε από τα σχολικά εγχειρίδια ούτε από τη σχολική Γραμματική.

Αν έπρεπε να συμπληρώσουμε το νόημα, θα λέγαμε: "απ' ό,τι συνήθως", "απ' όσο αναμένετεται", "απ' όσο είναι λογικό", "απ' όσο πρέπει" κ.τ.ό. Στις περιπτώσεις αυτές τα συγκριτικά εκφέρονται συνήθως χωρίς τον β΄όρο (όπως τα duriora, acerbiora)· καμιά φορά όμως υπάρχουν αφαιρετικές (συγκριτικές) ουσιαστικού, που ισοδυναμούν με ολόκληρη πρόταση. Τέτοιες αφαιρετικές είναι π.χ.: expectatione (= από το αναμενόμενο, απ' ό,τι μπορεί να περιμένει κανείς), spe (= απ' όσο μπορεί να ελπίζει κανείς), solito (= από το συνηθισμένο, απ' ό,τι συνηθίζεται) κ.λπ.

Επομένως, αν ήμασταν υποχρεωμένοι να συμπληρώσουμε στο κείμενό μας τον β΄όρο, θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε κάποια τέτοια αφαιρετική (π.χ. το solito), όχι όμως το aliis/quam alia, διότι η σύγκριση δεν γίνεαι με άλλα έργα αλλά με το λογικό ή το σύνηθες μέτρο, δηλαδή κάτι αφηρημένο που χρησιμεύει ως σταθερά σύγκρισης. Ιδού γιατί είπα ότι εδώ κανονικά δεν θα ζητηθεί η συμπλήρωση του β΄όρου.

[Sissy_LA]

Σ'ευχαριστώ πολύ και πάλι, Sali! Απλά την έχω δει σαν προτεινόμενη άσκηση με αυτή την απάντηση  (aliis/quam alia) σε κάποια βοηθήματα και με προβλημάτισε, δεδομένου ότι η συγκριση είναι απόλυτη.

[olgalia]

Πού είστε στη ύλη στο σχολείο; Φοβάμαι ότι στο δικό μας είμαστε πολύ πίσω, στην 14η ενότητα!