"Μαργαριτάρια" & έξυπνες ατάκες μαθητών

[sophie]

Θυμήθηκα κι άλλο...
Ο

[PDE ads]

[bikini]

Θυμήθηκα κι άλλο...
Ο

[emmaki]

Σε νηππιαωγείο ένα πιτσιρικάκι προνήπιο, δεν πρ'ολαβε να παέι στην τουαλέτα και έπαθε το..."ατύχημα" έξω από την πόρτα της τουαλέτας. Να σημειώσω ότι αυτό τι παίδί δεν έλεγε το "λ" και το "ρ".
Πάω λοιπόν να του πω τα κλασσικά, δεν πειράζει, θα αλλάξεις ρούχα, ατυχήματα γίνονται κλπ κλπ. Και μου απαντά "Κυ'ία, κα'ά που δεν έτ'εχα, γαιτί το που'ί θα πήγαινε πέ'α δώθε και η τάξη θα γέμιζε πιπί"
Μιλάμε πέσαμε κάτω από τα γέλια γιατί το έλεγε και πολύ σοβαρά!!!

[Ritalamp]

Πέρσι είχα ένα νήπιο πάρα πολύ δύσκολο. Είμαι σίγουρη ότι είχε ΔΕΠΥ ήταν απίστευτα εύστροφος και ήταν και μεγαλόσωμος, οπότε εκτελούσε χρέη νταή της τάξης. Τους έδερνε όλους, τους έβριζε όλους τους έπαιρνε τα παιχνίδια πολύ ζόρικες καταστάσεις. Στάνταρ λοιπόν πέντε λεπτά αφότου έμπαινε στην τάξη το πρωί κάποιο παιδί θα έκλαιγε για κάποιον από τους παραπάνω λόγους. Ένα πρωί λοιπόν που ήδη έκλαιγαν δύο και άλλοι δύο του είχαν πει ότι δεν ήθελαν να παίξουν μαζί του έρχεται και μου λέει επί λέξη "Ρε κυρία δε μπορώ να καταλάβω γιατί με το που μπαίνω στην τάξη αρχίζουν οι μ@λ@κί

[PDE ads]

[xionati]

Πέρυσι είχα μία συνάδελφο που έφερνε και το παιδάκι της στην τάξη του νηπιαγωγείου, το οποίο ήταν τρισήμισυ ετών.Κάποια στιγμή στο διάλειμμα συζητούσε μ'ένα άλλο παιδί και άκουσα την εξής έξυπνη κατ'εμέ φράση:"Εγώ έχω δύο μαμάδες...μαμά Σοφία και μαμά κυρία".

[olgalia]

Να 'στε καλά, μας φτιάχνετε το κέφι με τα ωραία "μαργαριτάρια" των παιδιών! Να πω κι εγώ κάτι που δεν είναι ακριβώς μαργαριτάρι, αλλά από κείνα τα έξυπνα που λένε συχνά τα παιδιά και σε αφήνουν άφωνο...

Λοιπόν πίνουμε καφέ με μια γνωστή μου στο σπίτι της, η οποία έχει ένα γιο, το Γιαννη, δευτέρα δημοτικού. Ενώ πίνουμε τον καφέ μας και λέμε διάφορα, ο μικρός παίζει κοντά μας και κάποια στιγμή γυρνά και μου λέει:
Γιάννης: Να σου πω κάτι, που δεν έχω πει σε κανέναν, πέρσι στο σχολείο αγαπούσα πολύ μια συμμαθητριά μου, τη Μαρία. Αλλά φέτος την έχασα γιατί μετακόμισαν στην Άρτα και δεν την ξαναείδα.
Εγώ: Δεν πειράζει, μη στενοχωριέσαι, θα γνωρίσεις καποια άλλη που θα σου αρέσει.
Γιάννης: Ξέρεις η Μαρία είχε και μια δίδυμη αδερφή με την οποία ήταν ερωτευμένος ο φίλος μου ο Αλέξης.
Εγώ (χαριτολογώντας): Σοβαρά; Και πώς δεν τις μπερδεύατε;
Γιάννης (κοιτώντας με με εντελώς απαξιωτικό ύφος): Τι λες; Εγώ θα αναγνώριζα τη Μαρία μου ανάμεσα σε 100 ίδιες!!!

Μείναμε για δευτερόλεπτα άφωνες και μετά βάλαμε τα γέλια. Να σου λέει τέτοια κουβέντα παιδάκι δευτέρας δημοτικού που αμφιβάλλω αν θα την έλεγε άντρας μεγάλος και ώριμος!

[AnnaB]

Είναι όντως πολύ τρυφερά σε αυτή την ηλικία τα παιδιά!

Κατά την προηγούμενη σχολική χρονιά, έγινε το εξής περιστατικό στο νηπιαγωγείο...(Ταιριάζει με το παραπάνω περιστατικό)
Ένα αγοράκι (νήπιο) του άρεσε ένα κοριτσάκι (προνήπιο)... Μια μέρα στο διάλειμμα ο μικρός την κυνηγούσε μέχρι που η μικρή κουράστηκε και ήρθε και κάθησε δίπλα μου...Ο μικρός ήρθε και αυτός και ακολούθησε ο εξής διάλογος:

-Έλα να παίξουμε...
-Δεν μπορώ, άσε με, κουράστηκα, θέλω να κάτσω με την κυρία μου!
-Καλά, βρε κουτό μου!Αλλά όταν σχολάσουμε θα σε κεράσω παγωτό!

Ήταν πολύ τρυφερός!

[Ίρμα]

Πριν15 χρόνια ο δάσκαλος του αδερφού μου στο Δημοτικό είχε δώσει μια φωτοτυπία στα παιδιά από μια έκθεση που είχε γράψει ένα παιδάκι σε ένα χωριό της Καρδίτσας, αν θυμάμαι καλά. Δεν ξέρω πού είχε βρει συτή τη φωτοτυπία αλλά ήταν αληθινή. Έγραφε πάνω το όνομα του παιδιού (που το θυμάμαι αλλά δεν το γράφω για ευνόητους λόγους, έγραφε την ημερομηνία (αν θυμάμαι καλά πρέπει να ήταν το 1968). Το θέμα της έκθεσης ήταν: "Το πρώτο χιόνι στο χωριο μου". Ο μαθητής έγραφε:

Από βραδύς είχεν ξαστεριάν. Του προυί σκώνητι η μάναμ να πάει να κατρήσι. Άνοιγει ντ' πόρτα..Οπ χιόνι. Σκώθκαμι κι μεις να κατρήσουμι. Τι καντς  α εικί. Δε γλεπς που κατράς ....πάει του χιόνι το λιωσεις, είπι ο αδερφοσμ. Αυτό ήταν του πρώτου χιονι στο χωριομ

[elytron]

ΤΕΤΑ, από τη μια μου 'ρθε να γελάσω κι από την άλλη να δακρύσω με το κείμενο αυτό. Άμεσο, αθώο, ανθρώπινο.

[xionati]

Μάλλον να κλάψω μου ήρθε κι εμένα.Πάει η αθωότητα!

[bikini]

Πέρυσι είχα μία συνάδελφο που έφερνε και το παιδάκι της στην τάξη του νηπιαγωγείου, το οποίο ήταν τρισήμισυ ετών.Κάποια στιγμή στο διάλειμμα συζητούσε μ'ένα άλλο παιδί και άκουσα την εξής έξυπνη κατ'εμέ φράση:"Εγώ έχω δύο μαμάδες...μαμά Σοφία και μαμά κυρία".

Τ έ λ ε ι ο !!!     

[bikini]

Πριν15 χρόνια ο δάσκαλος του αδερφού μου στο Δημοτικό είχε δώσει μια φωτοτυπία στα παιδιά από μια έκθεση που είχε γράψει ένα παιδάκι σε ένα χωριό της Καρδίτσας, αν θυμάμαι καλά. Δεν ξέρω πού είχε βρει συτή τη φωτοτυπία αλλά ήταν αληθινή. Έγραφε πάνω το όνομα του παιδιού (που το θυμάμαι αλλά δεν το γράφω για ευνόητους λόγους, έγραφε την ημερομηνία (αν θυμάμαι καλά πρέπει να ήταν το 1968). Το θέμα της έκθεσης ήταν: "Το πρώτο χιόνι στο χωριο μου". Ο μαθητής έγραφε:

Από βραδύς είχεν ξαστεριάν. Του προυί σκώνητι η μάναμ να πάει να κατρήσι. Άνοιγει ντ' πόρτα..Οπ χιόνι. Σκώθκαμι κι μεις να κατρήσουμι. Τι καντς  α εικί. Δε γλεπς που κατράς ....πάει του χιόνι το λιωσεις, είπι ο αδερφοσμ. Αυτό ήταν του πρώτου χιονι στο χωριομ

      

Άσχετο με το θέμα μας, αλλά σχετικό με τη διάλεκτο...

Ανέκδοτο: Ποιος είναι ο πιο μικρός διάλογος και που γίνεται;
                      Στην τουαλέτα γίνεται.
                      Αυτός που μπαίνει στην τουαλέτα σπρώχνει μια κλειστή πόρτα.
                      - Εεεεεε, ακούγεται πίσω από την κλειστή πόρτα.
                      - Ααααααα, απαντά αυτός που την έσπρωξε.

[bikini]

"Μαργαριτάρι" συναδέλφου. Μου το διηγήθηκε προχτές, αλλά της συνέβη πριν από χρόνια..

Ήθελε να βάλει τεστ στην ιστορία.
"

[kellykou]

Aυτο το βρηκα σε ενα blog και αφου λεμε για τα μαργαριταρια των παιδιων , ας δουμε και την αλλη πλευρα 


ΑΤΑΚΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΣΤΟ ΑΡΣΑΚΕΙΟ ΕΚΑΛΗΣ (ΟΠΩΣ ΤΙΣ ΖΗΣΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ)