Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη

[apri]

Σχετικά με την πρόταση με ὥστε που εξαρτάται από ουσιαστικό, αναφέρεται αυτή η περίπτωση σε κάποια Γραμματική;

Smyth
2011. Infinitive of Result.—The infinitive may be used with ὥστε (sometimes with ὡς) to denote a result, often an intended result. See 2260 ff.
a. Several verbs, substantives, and adjectives usually taking the infinitive also admit ὥστε with the infinitive (2271);

Και τελικά πώς θα αναγνωριστεί αυτή η πρόταση; Απλώς ως συμπερασματική που εξαρτάται από ουσιαστικό; Και θα εξηγήσουμε ότι το ουσιαστικό εμπεριέχει ενέργεια;

Συμπερασματική, συμπλήρωμα στα δύο ουσιαστικά που δηλώνουν ενέργεια.

Αν δεν υπήρχε το ὥστε και ήταν μόνο του το απαρέμφατο, νομίζω ότι θα έπρεπε να το αναγνωρίσουμε ως αναφοράς από το προθυμίαν. Δεν λέω ότι θα ήταν αναφοράς, λέω ότι έτσι θα αναγνωριζόταν σύμφωνα με το σχολικό Συντακτικό, το οποίο θεωρεί αναφοράς το απαρέμφατο από επίθετα καταλληλότητας, ικανότητας (ἀγαθός, ἄξιος, δεινός, ἕτοιμος, ἱκανός, καλός, κακός, ὀξύς, πρόθυμος, στυγνός, φοβερός, χαλεπός, χρήσιμος). Σύμφωνα με αυτά, αναφοράς δεν θα έπρεπε να το χαρακτηρίσουμε, αν δεν υπήρχε το ὥστε;

Εξαρτάται.

Αν η φράση ήταν "πρόθυμος μάχεσθαι", θα μπορούσα να το πω απαρέμφατο της αναφοράς, όπως λέει το σχολικό συντακτικό, γιατί θα είχε μια γενική έννοια (θα σήμαινε τον πρόθυμο στη μάχη).

Αν η φράση ήταν "πρόθυμος ομολογήσαι ταῦτα", θα μου πήγαινε περισσότερο να το πω τελικό.

[PDE ads]

[Dwrina]

Από το κείμενο του ψηφιακού φροντιστηρίου έχω και κάποιες άλλες απορίες.

τυφλοῦται γὰρ περὶ τὸ φιλούμενον ὁ φιλῶν, ὥστε τὰ δίκαια καὶ τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ καλὰ κακῶς
 κρίνει, τὸ αὑτοῦ πρὸ τοῦ ἀληθοῦς ἀεὶ τιμᾶν δεῖν ἡγούμενος: το τιμᾶν θεωρείται συγκριτική λέξη, δηλαδή μπορώ να αναγνωρίσω το  πρὸ τοῦ ἀληθοῦς  ως β΄ όρο σύγκρισης; Αν όχι, ως τι εμπρόθετος χαρακτηρίζεται; (Αντικατάστασης θα έλεγα, γιατί το εμπρόθετος σύγκρισης δεν μου ταιριάζει).  Το LSJ  γράφει of Preference.

οὔτε γὰρ ἑαυτὸν οὔτε τὰ ἑαυτοῦ χρὴ τόν γε μέγαν ἄνδρα ἐσόμενον στέργειν, ἀλλὰ τὰ δίκαια, ἐάντε παρ’ αὑτῷ ἐάντε παρ’ ἄλλῳ μᾶλλον πραττόμενα τυγχάνῃ: οι εμπρόθετοι τι ακριβώς δηλώνουν; Η μετάφραση του ψηφιακού φροντιστηρίου «κοντά σε αυτόν» και «κοντά σε άλλον» δεν πολυστέκει. Μήπως θέλει να πει «είτε τυχαίνει να πράττονται στον δικό του περίγυρο, στον δικό του κύκλο, είτε σε άλλον»; Και μήπως αυτός είναι ο λόγος που ο Πλάτων επιλέγει να μην βάλει ποιητικό αίτιο (αν και το μεταφράζουν ως ποιητικό αίτιο) αλλά έναν εμπρόθετο που δηλώνει το πλησίον, δηλαδή για να συμπεριλάβει και τους οικείους τους; 

ἐκ ταὐτοῦ δὲ ἁμαρτήματος τούτου καὶ τὸ τὴν ἀμαθίαν τὴν παρ’ αὑτῷ δοκεῖν σοφίαν εἶναι γέγονε πᾶσιν: η δοτική πᾶσιν τι είναι; Προσωπική της αναφορά μου φαίνεται. Πάντως όχι προσωπική κτητική, όπως άκουσα  στο ψηφιακό φροντιστήριο· εμένα τουλάχιστον δεν μου βγαίνει ως κτητική με τίποτα (ακόμη και αν θεωρήσω ότι  το τὸ δοκεῖν = ἡ δόξα).